A I E l tv s-
Ao 1884.
2Sstc Jaarnanp:.
M 1808
StIIAUIII
Algehees
Advertentie-
DOADERDAG
1
L A D 15 O W 15 L A D.
"Tseptember.
J. WINKEL,
Uinnenlandsch flieuivs.
(1.) I.
Laan, Wijk D, No. 5.
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woens
dag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's
middags 12 ure, worden Advertentièn in het
eerstuitkomend nummer geplaatst.
Inqezonden stukken één dag vroeger.
Bij de inschrijving voor het bouwen
eener kaasfabriek te Oude Sluis, gemeente
Zij pe, was de heer P. Nieman te Keinsmerbrug
de laagste inschrijver voor f 3248-
Eenige dagen geleden heerschte te Oos-
terwijk (N.-B.) 's nachts een zwaar onweder.
De zorgzame 25jarige dienstbode van den
landbouwer J. van Opstal nabij den Ilonds-
berg was daarom opgestaan. Er knalde een
hevige donderslag waarbij de schuur in brand
geraakte. Na haren meester te hebben gewekt,
spoedde zij zich naar den stal (nabij de bran
dende schuur) en bracht 4 koeien en een
kalf naar buiten. Deze wilde zij vastbinden
aan een nabijstaanden eik, maar de boom was
te dik en daarom koos zij een anderen. Het
was pikdonker; slechts de voorgrond was grillig
verlicht door den aanwakkerenden brand. Weer
schoot een bliksemstraal door de lucht. De fiere
eik van zooeven, die toen te dik bleek om het
touw er om vast te binden was tot splinters
geslagen en een regen van takken viel naar
beueden gedeeltelijk op de verschrikte koeien
en op de wakkere dienstmaagd, die echter
kalm haar gang bleef gaan. De koeien waren
gered; de deerne bracht ook het paard in
veiligheid en hielp met de meeste kalmte en
overleg den baas aan het bergen van wat hij
Roman van Friedrich Iriedrich.
Op het terrein van de renbaan voor do po^rt dor
Btad heerschte eene buitengewone levendigheid. De
banken der lange tribunen waren voor het grootste
gedeelte door de dames dicht bezet; tegen de barrière
stonden duizonde nienschen hoofd aan hoofd en achter
hen honderde wagens, allen dicht bezet met nieuws
gierigen, die van af dit hooge standpunt een ruim
overzicht hadden op de renbaan.
Tegenover de tribune bevond zich de zadelplaats,
waartoe alleen toegang haddon zij, die aan de rennen
deelnamen en ook nog eenige hijzonder begunstigden,
tot welken het gehiele corps officieren behoorde. Hier
heerschte een nog bonter gewoel. Ruiters sprongen
op eo af, eenigon om hunne paarden te laten zien,
anderen om zich te doen opmerken door de danms
der tribune. Menige groet werd door eene beweging
met de hand overgezonden.
In een tent waren ververecbingen verkrjjghaar ge
steld, men boorde het geknal der champagnekurken,
en menige arme drommel, die reeds sedert uren in
de brandende zon bij de barrière stond en geduldig
honger, stof en dorst verdroeg, om zijn met moeite
vorworven plaats niet prijs te geven, mocht de heeren
benijden, die in de koele tent zoo lustig dronken.
Twee malen was er reeds gerendzoo terstond zou
de hootdren plaats hebben. De paarden, die daarvoor
bestemd waren, werden door vele mannen van het
\ak omringd, en voor een man van het vak hield
zich een ieder, die zich op de zadelplaats bevond. De
Wonderbaarlijkste meeningen omtrent paarden, fokkerij
eo ras werden er verkondigd. Menige jonge luitenant
tilde een dier den voet op, om naar het hoefbeslag
e zien, en gaf zijn gevoelen öf dcor een tevreden
likje met het hoofd, èf door een spottend schouder
ophalen te kennen, ofschoon hij er misschien nog
hoef 'c]VerS'an<^ y&U ^an le€rli»S van 6611
oor den hoofdren waren vijf paarden aangegeven.
Bron bij de voorafgaande rennen de meeDingeu over
en vormoedelijken overwinnaar zier uiteenloopend
^vveesst, nu waren de meesten er van overtuigd dat
vos-merrie „Sabine", van den luitenant Eugen von
'Ji een jrijs zou wegdragen. Zjj had reeds bjjvcr-
UITGE VER:
TE SOUAGEN»
aan waarde bezat.
Deze flinke meid heet Arnolda Mathijssen.
Te Twist heeft zich den 20 Augs. 1. 1.
een jongetje van 10 jaar opgehangen, omdat
hij van zijne ouders geen toestemming kreeg,
naar Abbekerk ter kermis te gaan
In het nederige dorp Capelle in Noord-
Brabant speelt eene cnrieuse liefdesgeschiede
nis in de laatste weken een kolossale hoofd
rol en brengt bij honderden de lachspieren
in beweging. Zekere leerlooier V., een groote
50er, en zijn klant, de schoenmaker S., een
groote OOer, zijn beiden verliefd op een schoone
dulcinea van ruim 40, die het genoegen heeft
moeder te zijn van een 1 O-jarigen zoon en
eene 8-jarige dochter, behalve, zoo ntcn zegt,
van een drietal anderen, die gestorven zijn.
Vandaag gaat V. uit vrijen en morgen S.
Intusschen is het zoover gekomen, dat het
huwelijk met S. bepaald werd. Trouwkleeren,
bruidsuikers werden te Rotterdam gekocht en
de dag van aanteekenen werd bepaald. Toen
V. dit hoorde, ging hij naar zijn meisje en
ziet! het huwelijk werd weer voor onbepaalde»
tijd uitgesteld.
De kracht, die van de geliefde dame uit
gaat, is zoo tooveraehtig groot, dat de minnaars
er niet van daan kunnen blijven. Wordt bijv.
door den krac'jtigen aandrang der familie der
beide minnaars als 't ware den eed afgeperst,
dat zij er niet meer zullen heengaan, dan is
scheidene rennen don eersten prijs gewonnen en er
waren dientengevolge nu dan ook zeer hooge woddon-
schappen op haar afgesloten geworden.
Deze vos-merrie was ten schoon, slank gebouwd
dier met langen hals en e.-ht ongelsch volbloed Pen
dun dek was er nog over gespreid om liet te bescher
men tegen de lastige vliegeneeu rijknecht hield hot
hij den toom.
De eigenaar van dit paard zat in de tent en voor
hem stonden reeds verscheidene ledige champagne-
flesschen. Hij was een lange, dorre gestalte met niet
zoer innemende gelaatstrekken. Do uiidrukking van het
langwerpige gezicht was die van iemand, die te sterk
geleefd, alles genoten heelt en zich nu ver\colt; toch
bezat dit gelaat ook iets uitdagends. Het blonde haar
en da blonde baaid waren niet geschikt, aan het
gelaat meerdere frischheid te verleei.en.
„Tilly, hoe hoog bebt gjj op „Sabine" gewed?''
vroeg heui een kameraad, luitenant van Rülow.
„Ik weet liet niet," gaf de gevraagde met een
achteloos gebaar ten antwoord.
,Men heeft mij gezegd, dat uwe weddenschappen to
zamen vijfduizend Mark beloopen."
„Dat kan wel zijn. Ik ben gewoon eerst na het
winnen te tellen."
gij dan zoo zeker van de overwinning?"
„Dat zou ik denken," antwoordde de luitenant von
Tilly, terwijl nij oogensehijnlijk met de grootste onver
schilligheid zijn glas ledigde. „Ik zou tenminste niet
woten, wie Sabine de overwinning zou moeten
bemoeid ijken."
„tk geloot, dat gij n te veilig waant," ging de
luitenant von Bülow voort. „Hcctor van den land
eigenaar Schmidt is een prachtig dier en wordt door
iedereen bewonderd. De overste bezag let zooeven
en meende ook, dat het een voortreffelijke renner
moet zijn. De ledematen zijn licht en gestrekt, de
spieren en pezen schjjnen van staal to zijn."
„Ha! Wat voor versland heeft de oude van paarden?"
riep Tilly luide en spotiend uit. „Ik geloot, dat zijn
paardeokennis even stijfbeenig is, als zijn oude knol,
waartegen ik bet, indien men de weddenschap wil
aangaan, in het loopen opneem. Kameraad, sla htm
die weddenschap voor. Dat zal de voornaamste
pret zijn!"
„Pst! Tilly! Gij haalt u met al uw gepraat den
duivel nog op den hals!" veimaande Bülow met zacnte
stem, want de overste voii Rüling, wi.*n deze woorden
golden, reed in dit cogtnblik langzaam de tent voorbij.
„Kami raad, ik heb don knol van den oude nog
niet op de tanden gevoeld," ging Tilly overmoedig
Prijs per jaar/3.Franco per post /3.G0
Afzonderlijke nummers f 0.05.
Advertentièn van één tot vijf regels 0 75.
iedere regel meer f 0.15. Groote letters wor
den naar plaatsruimte berekend.
de aantrekkingskracht den volgendi n dag zoo
groot, dat de eed wordt verbroken. Het is
zelfs zoo sterk, dat een vroegere minnaar met
opzet diefstal heeft begaan en ook gevangen
heeft gezeten om van haar verlost te worden.
Nu de beide minnaars beginnen te geloovcn
dat het mikpunt hunner liefde tooveren kan,
is er een middel uitgedacht om althans voor-
loopig aan deze geschiedenis een eind t.c maken.
De beide minnaars hebben door zekeren nota
risklerk v. d. K. een contract laten opmaken,
waarbij bepaald is, dat wanneer V. niet de
bewuste schoone trouwt, hij f 1000 aan S.
moet uitkeereii. Wanneer S. tot het huwelijk
overging, moest hij f 300 aan V. betalen.
De slotbepaling van het contract is het
meest curieus, dewijl bepaald is dat beiden
f 25 boete verbeuren telken reis, wanneer
een van beiden één woord tegen de dulcinea
mocht spreken. De meest vriendschappelijke
verhouding tusschen de beide minnaars is
oorzaak, dat het contract nauwkeurig wordt
nageleefd en steeds door getuigen wordt ge
controleerd.
Uit Luxemburg wordt ons geschreven
Naar men verzekert, zullen II11. MM. de
Koning-Groothertog en de Koningin-Groot-
hertogin, den 2Usten September op liet
kasteel Colmar-Berg komen en voor eenige
weken vertoeven. Gedurende Zr. Ms. verblijf
aldaar, zal het ruiterstandbeeld van koning
voort, „maar ik wed, dat zijn geboortebewijs tenminste
even zco oud is, als het uwe. Maar komaan, ik zal
dat wonderdier gaan zien, dat Sabine de overwinning
zal betwisten."
Hij stond langzaam op en verliet in aehtcloozo
houding, met slependcn gang de teut en begaf zich
met Bülow naar het paard van den landeigenaar, dat
nog nitjjd door verscheidene menschon omringd was.
Hot was een schoon, vurig dier, ongeveer drie
jaar oud, dat de rijknecht met moeite kon houden.
Tilly bezag het oplottend, een minachieudo trek
speelde er om zijn lippen.
„Heeft; het paaid reeds aan een wedren deel
genomen
„Neen," gaf de rijknecht ten antwoord.
„Wie zal het rijden?" vroeg de luitenant verd-r.
„Ik zelve," antwoordde een jonge man van een en
twintig jaren. „Mijn naam is Schmidt," voegde hij er
bij, terwijl hij zich zeiven voorstelde.
Hij was ren slanke, fraaie gestalte, uit wier trekken
nog de volle frischheid der jeugd sprak. De klei io,
zwarte snorbaard eu het nauwsluitende r.jkloed gav eu
hem iets moedigs.
Luitenant von Tilly boog slechts even, onverschil
lig, want het was maar eeu burger uian, die zich aan
fceni voorstelde.
„Eugen von Tilly," antwoordde hij nauwelijks hoor
baar eu ging toen, nadat hij een blik op het paard
geslagen had, met luider stem voort: „geen volbloed
eDgclscb."
„In de aderen van zijn vader vloeide arabisch bloed,"
merkte de jonge man op.
Tilly haalde de schouders op.
„Bülow, wedt gjj vijfhonderd mark op het paard,"
wendde hij zich nu tot zijn kameraad.
,lk wed niet," antweordde de gevraagde.
„Ik neem de weddenschap aan," riep do eigenaar
van het paard.
Tilly wierp een langzamen, minachtenden blik op
den jongen man; hij scheen nog te aarzelen, of hij
hem troisch den rug toekeeren, of de weddenschap
aanvaarden zou. Daarna haalde hij een klein nonsh-
boekje te voorschijn en noteerde deze wcdd. Dschap.
„Landeigenaar von Schmidt?" vroeg hij, alsof hjj
deu naam niet had verstaan.
„Mijn naam is Karei Schmidt." gaf do jo.ige man
ten antwoord.
Tilly teekende den naam op, wendde den drag r
er van den rug toe eu ging met Bülow naar de
tent terug.
„Kent gij het jonge mensch ik meen dat burger
