A l g e ss e e
advebtesti e-
boaderdag
k 0 e u w s-
l m ss n o c w slab.
9 octorer.
inkwartiering.
Ao 1ss4.
2Sstc Jaargang.
f8:8.
J. WINKEL,
G em eente Scha gen.
Bekendmakingen.
VERMIST
Hinnenlandsch Nieuws
Dit blad verschijnt tweemaal per weck Woens
dag- en Zaterdagavond. Bij inzeifding tot 's
middags 12 ure, worden Adverlentiên in het
eerstuitkomend nummer geplaatst.
Tnoezonden stukken één dact vroeger.
BK
Dp Donderdag 2 dezer, in deze gemeente,
een 7AVar(l)Oï!t llOkkl,li31!5,1
Zij die hieromtrent inlichtingen kunnen ge
ven, worden verzocht zich te vervoegen ter
gemeente secretarie.
Burgemeester en "Wethouders dor Gemeente Schagen;
brengen tor kennis van do Ingezetenen dat de LIJST
betrekkelijk de INKWARTIERING, bedoeld bij Art.
17 der Wet van 14 September 1866, (Staatsbl. no. 138)
is vastgesteld en ter völdooning aan ovengemold
"Wotsartikol, gedurende 14 dagen, voor een elk ter
inzage aan bet Raadhuis is nedergclegd, en alzoo van
af lieden tot den 14en October a. s.
Wordende tevens ter kennis gebracht dat zij die
logen gemeldo Lijst bozwaren hebben in te brengon,
zulks schriftelijk bchooren te doen aan Burgemeester
en Wethouders, binnen 14 dagen na het einde der
lor visiolegging en alzóo vóór den 27en October 1884.
Schagon, den 30en September 1884.
Burgemeester en Wethouders voorn.,
G. LANGENBERG.
do Secretaris,
DENIJS.
Roman van Friedrich Friedrich.
(10.) V.
„Tot op dit uur heeft de handelsraad do raedodeoling
der verloving zijner dochter nog niet laten doeu,"
merkte Kaliuka op.
„üoo weet gij dat alles? In zulke gevallen'wordt
nog al tamelijk overdreven,"
„Ik kan aan de waarheid er van niet twijfelen,
^ant luitenant von Tilly heeft het mij zelf verteld."
„Houdt gij dien dan voor zoo goed ingewijd?"
Vroeg Charlotte von Ortho lachende.
„In dit geval ja."
„Waarom juist in dit geval?"
De schilder haalde langzaam, ontwijkend do
Schouders op.
„Ik weet niet, of ik niot een weiuig indiscreet zou
wordeD, wanneer ik uw vraag wilde beantwoorden,"
zeide bij.
„Ah! Gij denkt zeker dat ik zal klappen!" viel
do barones hem in de rede. „Ik geef toe, dat ons
Vrouwen niet ten onrechte vorweten wordt, dat wij
geen geheim kunnen bowaron, maar ik bezit ten
minste éóne deugd, te kuunon zwijgen en bet
zal wel aan miju karakter liggen de beoefening
dier deugd valt mij niet eens zwaar, anders zou ik
ze misschiea niet bezitten," voegde zij er lachend
bij. „Ik siel er belang in te vernemen, waarom Tilly
jui t in dit geval zoo geloofwaardig is."
„Omdat h|) bet Voornemen koesterde, zelve naar
do hand der jonge dame te dingen."
Kaliuka was zoo gaan zitten, dat hij bet gelaat
der barones, waarop het volle licht viel, nauwkeurig
kon gade slaan. Het ontging hem derhalve niet, dat
ér bij zijne woorden hare fijne gelaatstrekken even
trilden, hare fijn gesneden lippen zich hilfve.-bitti.rd
Cn half spottend krulden.
„Heeft hij u dat gezegd, mijnheer Kalinka?" vroeg
zij toen, terwijl zij den schilder aanzag.
„Zeker, hij heeft den handelsraad een bezoek gebracht,
JJjet het plan, om de hand te vragen van de schoone
Toni; doch do handelsraad is hem voor geweest
htot de mededeeling, dat zijn dochter reeds verloofd
was. Tilly was zeer verbitterd ^ofic
Ik
op den reterei daris.
moet bekennen, dat deze verloving mij ook zeer
verbaast, want ik was vast overtuigd, dat Tilly den
Voorrang zóu bobben."
„\Saarom?" vroeg de baronos. Uit dezo vraag
zoowel als uit de klank van baar stem sprak een
jte-oel van ergernis omdat Tilly, die haar steeds het
J' maakte. nu gedongen had naar de liefde van ten
UITGEVER:
TE SCHA GEN»
Laan, Wijk D, No. 5.
Bij den alhier op Dinsdag 11. in het
Noord-Hollandsch Koffiehuis gehouden Kolf-
en Biljartwedstrijd is door geen genoegzame
deelneming de Kolfpartij niet. door gegaan.
Aan den Biljartwedstrijd is deel genomen
door 1G personen, de prijs en eerste premie
zijn behaald door den heer J. Peetoom van
Schagerbrug, en de tweede premie door den
heer A. Schenk van Bafsingerhorn.
Aan de op Zondag 5 Oct. te Barsinger-
horn gehouden harddraverij voor boerenpaarden,
namen 7 paarden deel. De prijs, eeu kaas
stolp van fijn geslepen glas, met zilver gemon
teerd, werd behaald door het paard van den
heer D. Blaauwboer Sz. te Wieriugerwaard,
bereden door den Heer D. Blaauwboer Jr.
De premie, 2 boterstolpen, \an fijn geslepen
glas en met zilver gemonteerd, werd gewon
nen door het paard van de Heer E. v. d. Horst
te Schageu, bereden door den heer A. v. d.
Horst.
De bekende Groningsche industrieëel
Scholten is voor pl. m. 80 mille eigenaar
geworden van de aardappelmeel- en siroopfa-
.Moot zijn buitengewone rijkdom ook niot in aan.
merking worden genomon gaf Kalinka ten antwoord.
De barones baalde minachtend hare schouders op.
„Ik ken don referendaris niet bijzonder goed," zeide
zij. „Iu ieder goval zal hij wel gobeel andere voor-
deelcn bezitten, dan mijnheer de luitenant von Tilly.
Doch wij vertoeven wel zeer lang bij* dit nieuwtje,
ik hoop toch, dat gij nog meer hebt te vertollen?"
„Helaas niet."
„Vertel mij dan iets uit uw leven, uit uw jeugd.
Gij heot mij daarover nog nooit iets medegedeold."
„Omdat ik niot kon vermoeden, dat gij er belang
in zoudt stollen," antwoordde Kalinka,
„Waarom niet? Is uw leveu en uwe ontwikkeling
zoo eentoonig en vervelend gowecst?"
„Neen, neen!" antwoordde Kalinka en staarde haar
een wijle aan. „De herinnering aan mijn jeugd roept
beelden in mjjn geest op, die ik het liefste voor altijd
wilde uitwisschen, maar juist dat, wat ons kwelt,
blijft bot langst in ons geheugen."
„Vertel mij," zeide de barones, terwijl zij het hoofd
mot de baud ondersteunde, ooi gemakkelijk te kunnen
luisteren. Uaar blik rustte op den schilder, maar
diens gelaat was van het licht afgekeerd, zoodat zij
de uitdrukking er van minder duidelijk kon zien.
Kalinka zwoeg, trots de uitnoodigiug. Nog altijd
staarde hij voor zich heon.
„lloo zal ik beginnen?" sprak hij eindelijk. „Hoe
mout ik alles iukleoden? Ik kan het niet vertellen,
hoo bet mjj gegaan isf, want gij zoudt veol niot kunnen
bogrupen, ik moet veol, wat ik eerst later vernomen
hou, vooraf vertellen, en nog beden ligt er over
veel eeu sluier, dien ik niet heb kunnen opheffen.
Miju vader was de graaf Kalinka, hij behoorde tot
de voornaamste on misschien ook tot do boste grond
bezitters van Polen. Ontevreden met de Poolsche
toestanden en de Russische slavernij, waaronder zijn
arm vaderland zuchtte, was zijn gebeele doen on
laten, zijn denken en handelen er op gericht oin het
land te bevrijden van de zware hand van den Czaar.
Hoever zijn schuld reikt, heb ik nooit nauwkeurig
kunnen te weteu komen, genoeg, hij zon gevangen
geuomen worden. Door een vriend kreeg hij daarvan
bjj tijds nog kennis, on hij keudo het lot, dat hem
wachtte, wanneer hij in handen van zjjn vijand geraakte.
Duizenden waren voor liem don verren, moeielijkon
weg naar Siberië gegaan en slechts weinigen waren
teruggekeerd. Hij vluchtte met mijn mbeder en mij,
die toen nog geen jaar oud was. Zijn vlucht werd
ontdekt, hij werd achtervolgd. Op de vlucht het
was eeu strenge winter werd ik ziek, mijn ouders
waren bezorgd over mijn leveu. Oui mij te redden,
want mij langer met zich mede to voeren, zou mijn
dood geweest zijn, gaven zij mij over aan een armen
boschbewoner, voortij wiens liut de weg voerde. Zij
drukten liem goed op bet hart, voor mijn leven zorg
te dragen, lieten tem een groot deel ach \t>._ L-_..
Prijs per jaar/ 3.Franco per post /3.G(f
Afe >ndcr3ijke nummers f 0.05.
Advertentiën van één tot vijf regels 0 75.
iedere regel meer 0.15. Groote letters wor
den naar plaatsruimte berekend.
brtek u Hibenna" te Muntendam, die in 23
jaar tijds een maatschappelijk kapitaal vau 0
ton heeft verbruikt.
De heer Scholtcn heeft thans, buiten zijn'
fabrieken in Pruisisch en Russisch Polen, iu!
de provincie Groningen G aardappelmeelfa
brieken.
Het gemeentebestuur te Hoorn heeft
bekend gemaakt, dat ten behoeve der weko-
lijksche veemarkt op Vrijdag, te beginnen'
met 3 October jl., premiën zijn uitgeloofd van?
f 25 en f 10 voor hen die aanvoeren, en f 35f
voor de koopers van elk der volgende veesoorten f
runderen, vaarzen of graskalveren, wolvee
(schapen en lammeren), varkens en biggen.
Voorts premiën van f 10 en f 5 voor de aan
voerder, en f 15 voor de koopers van gevogelte.
Vrijdagmorgen was de veemarkt te Hoorn1
veel drukker dan wij do laatste maanden
gewoon waren, bezocht. Wèl een bewijs dat
het een uitstekend denkbeeld^ was onï desf
Vrijdags een trein uit Amsterdam tè doen
loopen, die reeds te 7 uur daar is. Ook hef
uitloven van premiën, zoowel voor aanvoerders"
als koopers, zal op het bezoek invloed hebben
uitgeoefend. Zou een dergelijke maatregel c/derd
ook niet gunstig kunnen werken.
medegenomen geld ter mijner verpleging, en zetten
toon bun vlucht voort, maar werden door ban'
vervolgors ingehaald, en beiden beiden inèostou
den weg naar Siberië bewandelen. Zij zijn niet
teruggekeerd, ik weet niet eens of zij loven doch'
neen, dan zouden zij wol eenig tookou van. zich'
hebben liebben gegeven, wanneer zij nog onder do1
levondon vertoeven; maar do dood hoeft daar immers'
rijke, rijke oogsten 1"
De schilder zweeg een oogonblik en bracht het
naast hem staande wijnglas aan don mond, doch niet
om to drinken, maar alloeu, oin zijn lippen te bo-
voebtigen.
„Do bezittingen van mijn vader worden natuurlijk'
geconfisceord. Ik groeide op in de hut vau d en
boschboer, een huis kan ik het niet noomen. Ik:
hield den boer on zijno vrouw voor mijno oudérs,
want ik wist hot niet anders, cn zij gaven mij dien
aangaande geen ophelderiugen. Het got.ucht lag
eenzaam iu hot woud, vrienden kwamen zelden daar-'
heen. Wie bekommerde or zich om, on wie wist bet,
dat ik niet de zoon van den boer was, er waren,
kinderen van hora geboren on gestorven. IIij gaf
mij voor zijn kind uit, om bet geld, dat mijne ouders'
voor mij achterlietou, voor zich to gebruiken. De'
herrinneringon aan mijn vroegstcn jeugd Zijn de
droevigsten die een mensch maar kan hebben. Do
boer was bijna altijd dronken, bij werkte niet, omdat
bet niet noodig was, hot weinige land, dat bij bezat
bleef meestal onbebouwd. Zijn vrouw had altijd
ongenoegen met liem, want ook zij dronk. 'Toen ikr
zóover opgegroeid was, dat ik voor het work gebruikt
kon worden, werd mij dat opgelegd- Ikmoést zoïgéa
voor het noodige hout, moest het vee boeden, d u
akker, voor zoover mijn jeugdige krachten het toelieten^
bebouwen, en kreeg daarvoor meer slagen dan eten.''
„O God 1" riep de gravin uit.
„Er was dikwijls geen brood in huis, want mijne
ouders stilden honger en dorst door brandenwjjn," ging
de schilder voort, zondor op do kreet der barones to
letten. „Ik heb mij dikwijls dagen achtereen gevoed1
met rauwe knollen, dia voor bot veej verbouwd werden
liet was voor mij een geluk, dat ik een ouoverwiubarvn
afschuw had togen brandewijn, want de boer, dien iir
toen voor uiiin vader hield, drukte m|j dikwijjs iu zjjn
dronkenschap de flesch in de hand en sloeg mij, wanneer
ik niet wilde drinken. Iu de scliool, dio bijna een nor
verwijderd was, kwam ik zeer zelden, maar iedere keer
dat ik heen mocht, was het voor mij «f heteen feest
dag was. Het was ook een feestdag voor mij, wan f".
daar ging con ander leven voor mij cp, :k bevond"
mij onder menschou. Misschien was bet (ie tegenstelling
met de treurige omstandigheden in de but van den
boer, die ik voor miju vaderlijk huis aanzag, wt.kv
mij de zoebt naar Wetens*: ap wakker riep.
„Dr Lerde ia hot rehe ir T —k1
