rii
m JA MIJ A
A 9 V E R T E TI E
Ao 1885.
29>te Jaargang.
,M !8ïi8.
L E «I E E M
lil E I S-
LAM
I» B O i; W B L A
J. WIAÜEL,
ff
TE SOHAGEN
Laan, Wijk t>, No. 5.
Gemeente Sc hagen.
Bekendmakingen.
Binnenlandsch flieuws.
1 (36.1
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woens-
7g- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's
iddags 12 ure, worden Advertentièn in het
jrstuitkomend nummer geplaatst.
Tnqézonden aflikken één dag vroeger.
UITGEVER:
Prijs per jaar ƒ3.Franco per post ƒ3.60
Afzonderlijke nummers 0.05.
Adverlentiën van één tot vijf regels 0 75.
iedere regel meer 0.15. Groote letters wor
den naar plaatsruimte berekend.
'i
Burgemeester en Wethouders van Sehagen, noodigen
j deze belanghebbenden uit, die over den jare 1884
in de gemeente iets te vorderen hebben, hunne
(kening vóór of op den len Februari a. s. ter
laatselijke Secretarie in te leveren,
Sehagen, 6 Januari 1885.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
Cs. de PATER Weth.
de Secretaris,
DENIJS.
Schagen. Nauwelijks heeft de winter-
)rst vaart en vliet met eene ijskorst gepla
nd, of vele liefhebbers van het schaatsenrijden
agen zich op de soms nog bedriegelijke baan.
'at de sterkte van het ijs, soms meer in
ïhijn dan in wezen bestaat, werd gisteren
og op drie plaatsen onder deze gemeente
estaafd. Gelukkig kwamen allen door spoedig
erstrekte hulp met een nat pak vrij.
Boman van Friedrich Friedrich.
XVIII.
In droevige, radelooze stemming kwam Hormann
len volgenden dag in de plaats, waar Toni met baar
noeder zich bevonden. De vernietiging van zijn geluk
iad hem geweldig geschokt, zijn gezicht was bleek,
lit zijno oogen scheen de oude glans verdwenen
e zijn.
De eene vraag: Waarom heeft Toni mij niet meer
ief?" had hij zich wol honderdmaal voorgelegd,
:onder daarop een antwoord te vinden. Hij wilde zijn
'ader niet gelooven, dat zij zonder tegenstand den
vil van haren vader volgde, en toch bleef hem gèen
indere verklaring over.
Uiterlijk scheen hij kalm; het was echter slechts
I© kalmte eenor stompe vertwijfeling.
Hij ging naar het huis toe, waarin Toni met haar
noeder bij bloedverwanten woonde, hj liet zich
tanmeiden en kreeg ten antwoord, dat noch Toni,
icch haar moeder te spreken was.
Had zij niet den moed hem te ontmoeten t
In zijn hotel teruggekeerd, schreef hij aan Toni
n weinige regelen, dat hj haar dringend wensebte
;e spreken, dat hij haar noodzakelijk spreken moest.
,lk zal u geen scene veroorzaken, maar ik wil alleen
rit uw mond hooren, waarom gij uw mij gegeven
1 terug neemt, voegde hij er aan toe.
ze regelen zond hij aan Toni en na korten tijd
ig hij een antwoord van do hand harer moeder,
vrouw schreef hem
„Geëerde Heer!
„Tn naam en opdracht mijner dochter verzoek
,ik u, elke poging, om haar te spreken, op te
geven. Nu de verhouding, waarin mijne dochter
„tot u stond, is verbroken, zou eene ontmoeting
„alleen daartoe dienen, om zoowel u als myne
„dochter eene onnoodige ontroering te bereiden,
„want or bestaat niet de minste hoop, de eenmaal
verbroken bard weder te horstellen. Verdient
mijne dochter een verwijt, dan is het dit, dat zij
heur hart heeft weggeschonken, zonder hetzelve
vooraf nauwkeuiig onderzocht te hebben. Zij
heeft zich in haar eigen hart vergist, en ik
houd u voor een te weldenkend mensch, dan
dat gij zoudt knrincn weiiEchen, dat zij' dezo
dwaling met hit geluk van haar geheele leven
zou betalen.
Uw ondordantge,
Louise Eger.'
De meeste gezinnen te Kolhorti hebben
van de 125 pond rundvet, die onder de behoef-
tigen verdeeld zijn, ontvangen 21/, pond
enkele zéér behoeftige ontvingen 5 pond.
Donderdagavond te ruim 8 uren heeft
to Rotterdam in de Molensteeg op een achter
kamer van de le verdieping Joseph Hake,
een kleermaker, Duitscher van geboorte, een
moord gepleegd op zijne vrouw.
Deze echtgenooten leefden voortdurend in
onmin. Ook Donderdagavond ontstond tus-
schen hen weder twist. Hake, in drift ontsto
ken, nam toen een broodmes van de tafel en
bracht daarmede zijne vrouw diepe verwon
dingen in de hals toe. De vrouw had nog de
kracht de trap af te gaan en zich op straat
te begeven. Op last van den onder-inspecteur
van politie J. D. Bloemen, die onmiddellijk
na het gebeurde aanwezig was, werd zij in
eene tapperij gebracht en werd geneeskundige
hulp inderoepen. Kort nadat een geneeskun
dige was verschenen, overleed echter de
vrouw.
Hake, ziende wat hij misdaan had, wilde
blijkbaar ook aan zijn eigen leven een einde
maken, daar hij zich, vermoedelijk met het
zelfde mes, eene diepe wonde in de borst heeft
Hermann herlas deze weinige regelen nog eens
hij geloofde ze eerst niet. Eger had hem ge-ebrenen,
dat hij genoodzaakt was de verloving te verbreken,
omdat hij zijn officiersrang had verloren wie had
er nu de onwaarheid geschreven? Of kon Toni hem
niet meer lief hebben, omdat hij niet rneor reserve
luitenant was? Het was immers mogelijk, dat haar
hart alleen door de uniform, die hij nu en dan
gedragen had, geboeid was!
Maar waarom had Toni zelve hem niet geschreven?
Weinige woorden harer hand zouden hem zekerheid
gegeven hebben. Kon zij niet door hare ouders
gedwongen zijn om hare verloving te verbreken?
Hij wilde zekerheid hebben
Zonder to overleggen, ijlde hij voor de tweede maal
naar het huis, waarin Toni woonde. Heftig t.ok hij
aan de schel van do huisdeur. Voor de deur geopend
werd hoorde hjj daar binnen een stem vragen: .Wie
is daar P" Hot was Toui's stem. Ouwillekeuiig huiverdo
hij. Nauwelijks had het dienstmeisje de deur geopend,
of hij trad haastig binnen. Hij stond voor haar, die
hij wensebte te spreken.
„Ik ben het1" riep hij uit. „Ik ben gekomen om
uit uw mond te vernemen, of ik bedrogen ben of
niet. Het is zeer weinig, wat ik vorlang en dat
zult gij mij niet weigeren.'
Het bloed was uit Toni's gelaat geweken; zij
wilde vluchten, maar hare voeten schenen haar de
kracht te ontzeggen. Roerloos, bevend stond zij daar.
Hare moeder was met hare tante heengegaan, zij
was met het dienstmeisje alleen kon zij in haar
tegenwoordigheid Hormann alwijzen?'
„Komt u mede," zeide zij, terwijl zij een kamer
binnentrad.
Hermann had wel naar haar ioe willen snellen o n
haar met beide armen willen omhelseu, waut
zij wa» immers deselfde nog, dus kon zij inwendig
ook geen andere zijn geworden. Doch de b leefde
toon waarop zij tot hem sprak koelde ziju liefde weder
at en bewees hem dat hij Toni's liefde niet meer
bezat.
„U uriep bij verbitterd en vertwijfeld uit,
terwijl hij haar in het vertrek volgde.
„Dit is het eerste woord waarmede gij mij begroet
Hoe schielijk heelt de vertrouwelijke toon, waarop
gij zoo teeder tot mij spraakt, plaats gemaakt voor
de deftige, afgemeten spieekwijze."
Toui was bleeker geworden, maar zij scheen hare
zeltbeheerscbing weder terug gekregen te hebben, niet
tegenstaande zij nog over baar geheule lichaam beefde.
„Ik had gehoopt, dat gij mij en n zelve deze stap
had bespaard," zeicio zij. „Hebt gij den brief mijner
moeder niet ontvangen
Hoe koel klonken deze woordenHet was hem
alsof een ijzeren band met ontelöaro stekels om zijn
borst gosnoerd werd, zoo vast, dat hij niet meer
toegebracht. Zijne arrestatie volgde spoedig.
Ti rvijl hij naar het bureau van politie in de
Pauwensteeg werd gebracht, werd hij door eene
talrijke menigte gevolgd, die, niettegenstaande
zijne bloedende wonde, zoo woedend op hem
was, dat de politie genoodzaakt was hem tegen
de menigte te beschermen.
Blijkbaar met moeite verklaarde hij den
commisaris van politie, dat hij de bedrijver van
het feit was, waarna hij naar het ziekenhuis
aan den Coolsingel werd overgebracht. Zijne
toestand moet bezorgdheid inboezemen.
De vermoorde vrouw werd mede^naar dat
gesticht vervoerd.
Hake is iemand, die misbruik van sterken-
drank maakt, terwijl ook jalouzie, hoewel ten
onrechte, eene rol in het drama heeft gespeeld.
Bij het plegen van den moord waren vier
kinderen, waarvan het oudste ongeveer 10
jaren telt, aanwezig, terwijl de twee jongste oud
1 en 2 jaren, in diepe rust lagen.
Omtrent het drama dat eergisteravond
in de koffiekamer van den Grooten Schouwburg
te 's Hage werd afgespeeld, is nog het vol
gende te melden:
Een drietal jongelieden wierpen zich onver
hoeds op een bezoeker, die met den pachter
kon adem halen. Dat was nu de liefde en de trouw,
die zij hem zoo dikwijls had toegefluisterd. Was niet
bet veranderlijke weder vaneen Aprildag bestendiger
dan haar hart? Do smart, o-erweldige hem bijna.
„Dat bobt gij gehoopt!" liep hij uit. „Zooveel
goedmoedigheid hebt gij mij toch uog toegekend, dar
ik al uw eedeu vergeten, dat ik mij gelijk een
overtollig geworden speeltuig ter zijde laten werpen,
en nu er op bedacht zijn zou, uw rust ook maar geen
oogeublik te storeul Maar is kan u voor dit vertrouwen
niet eens danken, want ik verdien hot niet! Uw vader
heeft immers er ook niet naar gevraagd, of hij door /tja
brief mtjn gomoedsrust verstoorde Weest iutusschen
onbezorgd, ik wil alleen uit uw mond hooren, of de
brief van uw vader uw wil bevat, of de regelen van
uw moeder werkelijk zeggen, wat gij zelve mij hebt
te zeggen
Toni stond daar nog roerloos, zij leunde met do
rechter hand tegen een tafel, om staaude te blijven;
hare lippen waren vast op elkander geperst, hare
oogen bleven onafgebroken op den vloer goriebt.
„Ja," antwoordde hij zacht. Het scheen haar moeie-
lijk te vallen, dit woord uit ta spreken.
„Ja!' riep Hermann wild uit; zijn hart had een ander
antwoord verwacht 1 „Uw hart heelt zich dus vergist,
het gevoelt geen liefde meer, omdat ik niet moer de
uniform van een reserve luitenant draag Waart gij
tenminste eerlijk genoeg geweest eu hadt mij dan ma r
dadelijk gezegd, wat gij aan mij lief hadt!"
Een trek van onwil gleed over Toni's gelaat.
„Ik heb mij iu mijn hart vergist," zeide zij met
bevende steoi. „Het gevoelde zich niet sterk genoeg,
om den strijd, die reeds tusscben u en mijn va ier
was ontstaan, te verdragen, want ik heb mijn vader
lief!"
„Was het mijn schuld P" riep Hermann uit. „Mocht
ik stilzwijgend verdragen, dat uw vader steeds niet
minachting sprak over den mijne Weet gij ook
waarom hij dat deed? Omdat mijn vader zekere on
dernemingen in zijn blad niet wilde onder steunen,
omdat hij te eerlijk was.
„Mijnheer Rüliug, beleedig mijn vader niot," viel
Toni hem in de rode „lk sta iu dit oogeublik geheel
onbeschermd tegenover u; wilt gij van deze gelegenheid
gebruik maken, om mij to kreukeu."
Hormann herstelde zich, by erkouda te duidelijk,
dat tussehen hem en Toni een klove was outstaan,
dia niet meer weggenomen kon worden. Mocht -zijn
hart nog zoo smartelijk inéénkrimpen, hij drukre de
hand tegen de borst, om dit pijnlyk gevoel te
onderdrukken.
„Neen, ik wil u niet krenken!" liep bij uit. „Ik
ben u immers dank verschuldigd, omdat gij mij
geleerd hebt, dat do liefde niet moor is dan eene
dwaasheid, dan een spel, hetwelk 11 reeds na zoo
korten tijd vervelend begon te worden, omdat het
