Hinnenlandsch I\ iemvs van een groot werk kwamen er vele vreemde werklieden irit een groote stad geruimen tijd in 't plaatsje hunner inwoning, en hoe 't kwam, wist de man zeker zelf niet, maar hij kwam met d e vreemdelingen inaa iraking, begon ze langzamerhand aardig en prettig in den om gang te vinden en zoo gebeurde het meer dan eens, dat hij met hen uitging. Alles hangt maar van den eersten stap af. Is die gedaan, dan is de weg gebaand en wordt hoe langer hoe gemakkelijker. De vrouw leed ontzettend toen ze tot de overtuiging kwam, dat haar man den verkeerden weg opging. Met al de kracht harcr overreding beproefde zij alles, wat ze kon, oin hem weer op den ouden, goeden weg, te brengen. 't Mocht niet baten; in 't eerst luisterde hij nog wel naar de vriendelijke, wel bekende stem, maar die der verleiding kreeg de over hand en zoo werd hij voor. de vermanende stem totaal doof. Zelfs begon hij knorrig en ontevreden te worden. Het verveelde hem als een kind te worden berispt. Natuurlijk werd haar toon langzamerhand minder zacht en zoo werd het van kwaad tot erger. Toch was hare oude liefde, hare genegenheid voor den echtgenoot, voor den vader harer kinde ren niet uitgedoofd, en ze deed alles wat mogelijk was, om diens gedrag zooveel mo- ge'ijk te bemantelen en vooral voor hare kinderen verborgen te houden. Wie zal 't zeggen, hoe nameloos die arme vrouw leed, wie zal de uren tellen, die ze doorbracht, wachtende op de man, die zijne verdiende penningen in kroegen doorbracht Hoe stond ze daar somwijlen in weer en wind op een hoek van de straat te wachten, tot dat zij hem, dronken en zingende, hoorde aankomen, bijna niet in staat, om op zijn beenen te staan Dan vermande ze zich, ging naar hem toe, greep hem onder den arm, leidde hem naar huis, sprak alle mogelijke vriendelijke woorden, om hem biunens huis te krijgen en zoo min mogelijk de aandacht der buren te lokken, en als hij dan eindelijk op zijne legerstede zijn roes uitsliep, dan was hare taak nog niet af- gelóopen. Dan moest er nog menig uur aan den slaap ontwoekerd worden, of om de klee deren harer kinderen met weinig geld en veel moeite in orde te houden, om toch nog knap voor den dag te komen, of om, wanneer alles klaar was, voor anderen te werken en zoo doende van haren kant alles aan te wenden, om er nog iets bij tc verdienen. Daar behoort moed, zedelijke moed en in zeer groote mate toe, om bij zoo veel leed het hoofd boven te houden. Dat is niet eene tijdelijke opwelling van moed, maar een voortdurende strijd, die steeds nieuwen moed vordert. Het voorbeeld, dat ik hier aanhaal, staat tot een etr lekencn, dat hij conadJijkeu selieonzojn kr: eg. Kalmer geworden, las hij don bl ief van zijn mo dér nog eens over, en hij lachtto om do slimmo vrouw, dio aan alles had gedacht. Zij had gelijk, Ëger mocht Yoorloopig niets boaierken, hij moo^t hem trachten te bedriegen o.-i het huwelijk doorzetten. Was Toni e nm.ial zijne vrouw, dan was het hem onverschillig of haar vader een bedroinmeld gezicht zette. Hij be sloot dan ook don raid zijner mo< dor te volgen oneen onhovangon, opgeruimd gelaat te toonen. Het was con eigenaardig toeval, dat op don dag waarop Tilly boricht cmtving, dat hij alles had vor- loren, ook Kgor eon zeor gevoelig verlies lood. In don laatsten tijd waren eenige zijner ondernemingen ge- hooi en al mislukt; het geluk, dat hem jaren lang ter zij !e had gestaan, scheon hem eenmaal den rug toe- gekoerd te hebben. Hij was er evenwel verre van, daarom don moed te laten zakken, want hij had van zijn zaakkennis een te goeden dunk hij had integendeel, driestor dan ooit gespe culeerd, om liet verlorene terug Ie winnen. Doze laatste slag had hem evenwel gevoelig getroffen, want hij kon niet ontkennen, dat bij hom alles op het spel stond, wanne ir er niet spoedig hulp kwam. Kog wist niemand, hoe gevaarlijk hij stond, want hij verstond de kunst, hot onnoozolste en vriendelijkste gezicht te zetten, 011 hoe grooter zijne verliezen waron, des to grootor werd zijne opgeruimdheid. Hij wist zeer goed dat niets beter geschikt was, om zjjn crodiet op te houden. Hij luid juist onder de bankiers zeer verbit terde vijando", omdat hij de moesten door zijn hoog moed had beletdi.jd, en had slechts een van hen ook muar vermoed, hoe slecht het met hem stond, dan ware hij verloron geweest. I» dezen pijnlijkon toestand s'oldo bjj zijn hoop op Tilly, gelijk deze op hem. Aan don rijkdom van zijn tcekomstigeu schoonzoon moest hij de beste ondersteuning lubben, en hij was er vast van over tuigd, dat er slechts eon tijdelijke hulp noedig was, opdat hij zich weder volkomen kón horstellen. Hij had togenover zijn dochter herhaaldelijk don wenseh uitgesproken, dat haar huwelijk spoedig werd voltrokken. liet bleef voor Toni ook niet geheim hoe hard men had geoordeeld over hare spoedige verloving, zij wilde dit oordeel niet door een spoedig huwelijk uog meer tarten. Wordt Vertofgd. ongelukkig niet alleen Tn den s!rijd des levens doen zich herhaaldelijk zulke gevallen voor. Eerst zijn het schermutselingen, waarin onze moed op de proef wordt gesteld. Dan zijn ei zeer vele, die vol geestdrift en moed den strijd tegen armoede aan inden, maar bij zeer vele is 't niet meer dan die eerste aandrift. Ze zijn spoedig moede van 't vechten en geven den strijd op, maar er zijn er Goddank ook nog vele, die telkens die aanvallen weten af te slaan en zelfs den vijand te gemoet trekken. Wat wordt er menige harde strijd gestreden, o.n het fatsoen op te houden Hoe menig ge vecht wordt daar binnens huis gevoerd, waar van de buitenwereld niets bemerktZooals ik zcidc, hier komt het aan op een gedurig voort zetten van den worstelstrijd en dat juist ken merkt den waren moed, die niet afhangt van eöne tijdelijke opwinding Dat die moed zeer dikwijls ook ontbreekt bewijzen de voorbeelden van zelfmoord, die in den laatsten tijd zoo veelvuldig zijn geworden. Dan is men ten prooi aan da wanhoop, dan krijgen schaamte of veikeerd geplaatste trots de overhand, en men slaat eene misdadige hand aan zijn leven, omdat zoo'n leven een last is geworden en men den zedelijken moed niet heeft, om al dat leed het hoofd te bieden. Want er behoort zedelijken moed toe, om, wanneer alle hulpmiddelen uitgeput, alle hulp bronnen opgedroogd zijn, nieuwe bronnen te vormen, zich niet te schamen, om vernederende arbeid te verrichten, die dan toch in alle ge vallen nog een eerlijk middel is om een stuk brood te verdienen, en zich te verheffen boven den spot en den blaam zijner medemenschen Tot den zede! ijken moed reken ik ook wel dege lijk den moed, om voor zijne opinio uit te komen. Zoo menigeen is een slaaf van zoogenaamde publieke opinie. Ik weet zeer goed en erken ten volle, dat men niet zelden voorzichtig behoort te zijn in zijne uitdrukkingen, maar de waarheid te verdraaien en zijne opinie te wijzigen naar eigen voordeel is verregaande lafheid en voorzeker geen bewijs van een edel, mannelijk karakter, 't Is heel wat anders, om altijd met zijne opinie op den voorgrond te willen treden en het voorkomen aan te nemen van een kampvechter, die de geheele wereld tot een strijd wil uitdagen. Dan vervalt men weer in 't behandelde geval van roekeloosheid. Zij beknoren tot dezulken, aan wie men den naam van martelaars geeft, maar die zelden een martelaarskroon verwerven, enkele vereer ders en vele beklagers en nog meer bespotters vinden en gewoonlijk ongelukkig eindigen. Maar wanneer het geldt de zaak van waar heid en recht, wanneer de onschuld belaagt of vertrapt of verongelijkt wordt, dan is 't ware moed, om hare verdediging op zich te nemen en voor te staande verdrukkers niet te ont zien, omdat hij op ecu hoogere sport van de maatschappelijke ladder staat. Dan zal onze kalme bezadigdheid, ons niet terugdeinzen zeer dikwijls den tegenstanders ontwapenen en zoo doende zullen we de overwinning, als loon voor den moed, kunnen behalen. En al mochten we 't toch nog verliezen, omdat de tegenstand te groot en onze kracht te klein was, dan zullen we ten minste de heerlijke zelfvoldoening smaken, die voor den waren moed is wegge legd. Dien kalmcn moed te beloonen en steeds bij anderen op te wekken is voorzeker een schoon gedeelte van onze levenstaak Deutioliem. P. v. d. Velde Mz. Scii.vgkn. De Commissie van volksvoor drachten gaf Vrijdagavond 11. in het Noord- hollandsch Koffiehuis haar tweede of laatste voor dracht in dit seizoen. De heeren F. Mooij en A. B. Webcr, beiden van den Helder, ver gastten de toehoorders,-op een paar leerzame en schoone voordrachten. De heer Mooij loonde op zijne bekende losse en gemakkelijke wijze van spreken, door eenige voorbeelden uit 'de geschiedenis aan, hoe dikwijls uit liet kleine het groote voortkomt; terwijl dc heerWeber, dien wij nog nooit hadden zien optreden, ons vergastte op de keurige en boeiende voordracht van het prozastuk: ,/IIet offer der Zee" en het dichtstuk //de Wraak", v. Tollens. Beiden heeren roepen wij dan ook gulhartig een woord van dank toe voor hetgeen zij dien avond te genieten gaven. Onze beide vereenigingen //de Roos" en de //Harmoniekapel" bleven ook nu weder niet achter en voltooiden dezeu avond door het opvoeren van een kluchtig stukje, „Do brief met het Roode Kruis", cn door dc uitvoering van eenige schoone cn opwekkende 0l k res cn marschen. Omtrent de opkomst van donateurs giftigden moet ons een kleine opmerkj 1 het hart. Sprak de lieer Mooij van kleine oorzak groote gevolgen, zoo zou het wel eens Lj zijn dat uit de kleine omstandigheden!! slecht opkomen der donateurs zeiven en l ondoelmatig uitreiken der kaarten aan lui, die beter in een danshuis dan in Cey' gadering zich thuis gevoelen ]lct gevolg kon ontstaanverval en uitsterving volksvoordrachten. In het belang der volksvoordrachten het to wensehen dat de Commissie bh volgende keer het onwrikbaar beshut J personen beneden 18 jaar niet meer t0c laten en dat daartoe heeren donateurs vo» hunne medewerking verlecnen, door niet kaarten uit te reiken aan jongens en mei#, De Volksvoordrachten zijn wel in het le geroepen om aan het volk een nuttigen i aangename» avond te verschaffen, doch m om een gezellig kinderpartijtje te formeere Tn den wedstrijd op schaatsen, te Chri. tiania Donderdag gehouden tusschen Ar Paulsen en Rinke van der Zee, heeft om landgenoot het onderspit gedolven. Paul legde de baan af in 11 minuten 8 seconè en van der Zee in 12 minuten 11 seconde Daarentegen bleef B. Kingsma overvvinner den internationalen wedstrijd, die daarna i: gehouden. In Zuid-Beveland is dezer dagen e weduwe kinderloos overleden, wier vermog; - dat, naar algemeen zeggen, 7 ton bedraa;. aan arme bloedverwanten te beurt vj O. a. zou een behoeftig arbeider te Hoed kenskerke 20 a 30 duizend gulden ontvarn - De commissie tot tijdelijke werkt? schaffing te Amsterdam, heeft Zaterdag e: vierde van de 3600 werklieden, die zij dienst had, bedankt. De overigen zullen drie partijen, telkens met een week tussck ruimte, naar huis worden gezonden. Er is deze week weder ingekomen at giften ongeveer f 11.000. Men schrijft uit Volendam, aan de Ams dat men daar ernstig denkt aan het vow eener commissie, ten einde een beroep te te op de publieke liefdadigheid. Do vloot li; nu van Kersttijd af werkeloos in de have: en er wordt volstrekt, niets verdiend. Daar' komt, dat er zeer vele zieken zijn, zoodatd behoefte met don dag grooter wordt. Uk onbekenden zijn reeds ongevraagd belangrijk giften gezonden (men zegt circa f 2000). M dat bedrag kan echter slechts weinig gtifc worden. Als men bedenkt, dat de berekeniis is, dat ieder span botters dat met den vvoi derkuil vischt, f 80 per week besomt, 4 maakt dat reeds voor de honderd span eet som van f 8000. En nu zegge men niet,4 de Volendammers dan maar andere nette; moeten gebruiken, want dit is nn een» onmogelijk. Bij de gehouden proefvisscherijf is gebleken, dat de Volendammer vaartuig? zich daartoe minder eigenen. Ook voor de burgerlijke gemeente Edanis. de toestand kritiek, want de achterstallige te!E te Volendam klimmen zeer. In éen woord lu is een allerbedroevendste toestand. Uit Utrecht meldt men wonderen hetgeen de biljartspeler Goffard verricht. W ie begrijpt er bij voorbeeld iets van: op een gewoon diep tafelbord een biljart" tusschan duim en vinger wordt neerga"0' pen, daar een paar minuten met sterk/®'' ronddraait en ten slotte zonder eenige ®et bare oorzaak over den rand van het bord of het biljart springt? Wie verklaart denzelW® toer met drie borden, op elk waarvan ballen énel ronddraaien, steeds cavaii»100 rende om eindelijk achtereenvolgens "a< keuze van den toeschouwer rood, gi'°e'j wit het eerst eveneens uit het h°' springen? Wie zag ooit een carambole nw met slechts twee witte ballen op het '"i. en den rooden op een kort steenen pijpje in den mond van den naast het h'J staanden bediende? Waar ter wereld ooit een bediende met een stoel op h^ 'jj zitten, terwijl zijn meestor onder dien door met kracht een bal tegen den hoven stoot, dio daar opspringt en over het 1(^ van den bediende heen naar den SP.®!C1 keert en daar caramboleert? Welke bnja' Nu gebruikt niet alleen de vlakke bi!jal(

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1885 | | pagina 2