Algemeen Aövertenti e ZONDAG 16 AUGUSTUS. De Schoone Weduwe. 29ste Jaargang. AT 8 E l W S- L a ndbou w 15 l A 1). ITGEVER WINKEL. TE SOU AG EN, Laan, Wijk I)No. 5. Gemeente Scha gen. Bekendmakingen. P A T ENTE N. De Burgemeester van SCHAGEN brengt ter algeraeene kennis, dat de patenten, aangevraagd n de maand MEI j. 1., tot uitoefening der «roepen van Tapper, Slijter in wijnen, Sterkedranken en bieren, en Koffiehuis- mis houd er, voor het dienstjaar 1885[86, rader overlegging van het aanslagbiljet, waaruit foidoening der helft van den aanslag blijkt, ter peentesecretarie door belanghebben kunnen irorden afgehaald, op alle werkdagen des voor- middags van 9 tot 12 ure. Schagen den 31 Juli 1885, De Burgemeester voornoemd, G. LANGENBERG. PATENTEN. De Burgemeester van SCHAGEN brengt ter gemeene kennis, dat de patenten, aangevraagd de maand Mei j.L, voor het dienstjaar 1885[86, gemeentesecretarie door belanghebbenden nnnen worden afgehaald vanaf Zaterdag den ;n Augustus tot en met Vrijdag den 21en ïigustus a. s., des voormiddags van 9 tot 12 ire, de invallende Zondagen uitgezonderd. Schagen, den 7en Augustus 1885. De Burgemeester voornoemd, G. LANGENBERG. Morsen met Inkt. SS Eoo maai* cïomt familiaar! Dit blad verschijnt tweemaal per week Woens- Ir- Zaterdagavond. Bij inzending tot. 's iddags 12 ure, worden Advertentièn in het terstuitkomend nummer geplaatst. Ingezonden stukken één dag vroeger Prijs per jaar ƒ3.Franco per post 3.(5 Afzonderlijke nummers O.Uö. 'Adverientiën van één tot vijf regels 0 75. iedere regel meer 0.15. Groote letters wor den naar plaatsruimte Berekend. Itoman van IJ. II. v. Dedenroth. Elfde Hoofdstuk- Ik barones sprak gedurerdo haar terugrit raar 's, ?cen woerd; zij bevond zich in een onbeschrij- ontroering, het was baar niet mogelijk, zich tJi heldor oordeel to vormen of zulk een heftige op- ff barer ontevredenheid gerechtvaardigd was. |5 Mn kalmer nadenken meest zij zich zelve afvra» of de prins zulle oen harde afwijzing verdiend "i de indruk, wolken de woorden, die Barning He- ae had toegefluisterd, in het eerste oogenblik te 'schijïi had geroepen, kreeg nu een ander karakter, v 11a gevoelde, gelijk wij reeds mededeelden, geen ji0™ere genegenheid voor den prins, maar zij i 'pMo door hem bemind te worden zij wist, dat 'ah bet aaDzoek vau don prins om haar hand 61100 beoordeelde, ais eens dat van baron Liebon, 1) bet recht om over baar vermogen te beschikken, scfignlijk in den laatsten tijd des te merkbaarder in £e,landhaafd, opdat zij zich niet aan de verbeelding 0vergeven, door een tweede huwelijk den band 'oogdijschap te verbreken. Toon in den laatsten .ar de gedachte bezig hield, dat zij door valsah beoordeeld, veracht werd, en bij haar angen g0boren werd, aan haar lot een wending i^ oni door aan de zijde van den prins een '>lanrrS,ean voor l°ekomst te zoeken, welk haar naar L. bracht, moest derhalve selinge ontdekking, dat Willi belang Krajstelde, een verbazende uitwerking op i D" A'was °°k aan 'iaar ^ar' geduchte i dat het liefde kon zijn, wat haar zich er over L-pelt° "•nien' z'' teg°nover "Willi zich zoo •ld .Un8' onhartelpk en lakenswaardig had aange- ^kkl°° ,niaa'5'0 'n dit oogenblik toch do hoop haar •'"liik'l a nan ^laar Proces en aan a^'e overlg° er en eun einde zou kunnen worden gemaakt \Vat vet'c'ar'ng met Willi. ssnu 'a,ar *rots nimmer gedoogd zon hobbon, dat - uj «llS -1-1 i i toestand id j,e'b Z!1 zich zelve in den pijulijksten Wflp door onverwachte tegemoetkoming ia ^c] 1 gctnakkoljjk gemaakt; liij verried vóórhaar die haar hot voorwendsel gaf, o°n to verzoeken ou dos nieuw o ondeilian- 1 Maar moest hij 't dan niet doen? Moest hij zijne medemenschen niet waarschuwen? Ik zou hierop antwoorden, dat ik mer.schen als die gedienstige heer zoo verachtelijk mogelijk vind. Ze zijn een ware vloek voor de maat schappij en 't ongelukkigst is nog, dat ze niet zulke misdaden, voor welke een politieagent hen bij den kraag kan pakken en achter slot brengen. Ze gaan ongehinderd hunnen weg en laten overal een morsig spoor achter. Ze werpen overal hun inkt neer! De wet der volmaakte menschenliefde, die ons gebiedt, om onzen naasten te beminnen als ons zeiven, spreekt over dien gedienstigen heer het schuldig uit. Menschlievendheid of kortaf liefde, bedekt vele misdaden, en zal zich voorzeker er niet toe leencn, om een smet te werpen op eens anders naam, om oude, bijna vergetene verkeerdheden of mis stappen weer op te rakelen en ze meê te deelen ten nadeele van de persoon, die werkelijk gezind is, zich te verbeteren en daartoe al delingen aan te vangen. Doch nu verscheen de zaak eensklaps anders. Had er een ontmoeting plaats gehad tusschon Willi ea den prins, waarbij hij zich had blootgegeven en dat dit gebeurd was, daaraan twijfelde zij niet dan hadden minder do belangstelling voor haar, dan wel nijd en wraak tot zijne woorden aanleiding gegeven, dan scheen de waarschuwing een bedreiging te zijn als zou hij dubbel haar vijand worden, wanneer z.j den prins niet baar gunst onthield. De meest onerg- denkende laat zich door de openbare meening op een dwaalspoor brengen en Ella kende Willi te weinig om er aan te kunnen twijfelen, dat bij meer of minder door zijn schuld bot oordeel van vervloeking had te voor- schijn geroepen, dat hem in de maatschappij brand merkte.Hij bad zich wel is waar, niet kunnen verdedigen, maar kon zelfs de verontschuldiging, dat hij misschien getergd was geworden, de schande uitwisschen, dat men openlijk had geëischt, hem het verblijf in voornaam gozolschap te verbieden. rliet is geschiedt," zeide zij tot Ilclene, toen zij in haar woonkamer op Liebensfein was gekomen on eindelijk behoefte gevoelde, haar hart lucut te geven. „Prins Erail zal mij niet weder in den weg treden- Het is alles anders gekomen, dan ik gedacht had' maar do mensch wikt, God beschikt en ik zal hot als eene bestiering beschouwen, dat een plan, hetwelk mij met twijfel kwelde, voor altijd verijdeld is." „En ik wenscb u met oprecht hute geluk daarmede," antwoordde Ilelene; „ik bob er voor gesidderd dat gij uit wispelturigheid of misnoegen oen overijlden stap zoudt kunnen doen, waarover gij later berouw zoudt bobben." „Wie weetHier verblindde mij tenminste geen droombeeld, dat zoo gemakkeljjk hot hart bedriegt, wat ik voor mij durlde hopen, zou mij geworden zijn. Helone schudde het hoofd. „Ik twijfel ook daar- aan," zeide zij, „doch ik wil tegen den prins geen argwaan uitspreken, dien allten mijn gevoel iu mij j deed onstaan, maar waarvoor ik geen bewijzen heb. Doch iets mag ik bestrijden; gij dacht vtrvuld to zien wat gy kondet verlangen, maar do hoop is het leven van het hart, en gij weet niet, wat u den dag van morgen brengt, wat er misschien reeds als een nieuw loven in uw borst kiemt." Ik zou die kiem dooden, wanneer ik kon ver moeden, dat cr iets in mij ontspruit, dat toch alleen outnucbteiiug en bedrog brengt. Hoeft hot een gezond Iotod, zeide Helene zijne pogingen aanwendt. Wij behoeven niet alles wat we weten, uit te bazuinen, in dien we daardoor een ander kunnen benadeelen en vooral niet ongevraagd Verplicht zijn we, de waarheid te spreken en eerlijk onze niee- ning uit te spreken en te antwoorden, op 't geen ons gevraagd wordt. Doen we dat niet, dan bedriegen we. Willen we geen oordeel over iemand uit spreken welnu, dat staat ons vrij. Niemand kan ons daartoe het mes op de keel zetten en de tijd van de pijnbank is gelukkig voorbij, maar ga dan niet tot een geheel ander uiterste over en geef ongevraagd uwe inlichtingen. Zoo spat gij overal met inkt en men moge tegen woordig ver zijn in de kunst, om vlekken te verdrijven en vlekkenwater en vlekkenzeep voor weinig gelrl te bekomen zijnochde vlekken en spatten inkt, die men op de eer cn den goeden naam van den naasten werpt, die blijven er gewoonlijk op Kom je morgen avond bij ons? vraagt A. aan 13. A. is iemand, die een goede zaak heeft, en volgens het oordeel zijner stadgenooten er warmpjes inzit, llij houdt veel van uitgaan en menschen zien en zijn vrouw niet minder. Ze zijn vroeger zeer eenvoudige luirijes geweest, die hun best hebben gedaan cn gelukkig zijn lachende, .dan is het sterker dan uw wil." „Gij spreokt naar uwe ervaringen. Gij zijt gelukkig geweest in liet ongeluk, bp u heeft een lioogerc macht de schoonste droom vernietigd, gij hebt het niet moeten leeren, het vertrouwen en het geloof aan de menschheid to verliezen. Ik heb heden weder een ervaring opgedaan. Ik zou hot mijnheer Barning nooit toevertrouwd hebben, dat hij, alle oer ver „Spreek niet verder, mevrouw," viel Ilelene do barones in de rede, „gij hebt hem nog niet gehoord". „Houdt gij den prins von voor een leugenaar?" „Ik acht hem tenminste eerder tot eene onrecht vaardigheid in staat, dan dat ik zou twijfelen aan do eerwaardigheid van een man, als mijnheer Barning". „Gij schijnt zeer ingenomen te zijn mot mijnbeer Barning. Kont gij hem dan boter?" „Ja mevrouw," antwoordde Ilelene, met ernst Ella's sputternp beantwoordendo, „ik heb hem kalmer, onbevooroordeelder kunnen gadeslaan dan gij." „En wat hebt gij opgemerkt Dat is inderdaad zeer interessant." „Ik heb opgemerkt, dat hij in de opwelling van edele, mensciielijko gevoelens er niet naar vraagt, of hij aanstoot gooit, ou zelfs eene dame, wier aanblik hem betoovert, het hoofd durft bioden; ik heb gezien, dat hij het reebt cn zijne overtuiging vor- dedigt, zelfs op gevaar af, eene vrouw te vertoornen, voor wie bij boreid is ieder offerte brengen, dat hij zich bebeerscht tegenovor eene beleediging, die hom wee gedaan heelt- Ik heb opgemerkt, dat hp totrotscU is, van een daad partij te trekkon, die u noodzaakte, hem dank to betuigen, dat hij echter eon trotsche terughoudendheid voorwendt on zich aan eono bcleedigonde afwijzing blootstolt, waar- het geldt, u to waarschuwen on zulk ccn man zon tegen de regelen der hofïolpkhcid en betamelijkheid zonder geldigo redoncn gezondigd hebben? Mevrouw, mij kwam de aankiagor die openlijk opzien verwekte voor zijne beschuldigingen, verdacht voor." Ella keek naar den grond, bare schielijke verandering van'gelaatskleur, de verwarring die l aar ongeschikt maakte to antwoorden, dat allos verried, boe ieder dezer opmerkingen gevoelens wakker riep, dioin baar hart sluiuierdon, gedachten opwekte, die tot nu niet krachtig genoeg geweest waren op haar daden invloed uit te oefenen. Zij deed moeite om to lachen. Hot duurde lang voor tiaar dat gelukte- „Gij dicht mij daar eene overwinning toe!" zeide

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1885 | | pagina 1