Wordt Va volgd.
E i n n en lan dsch JM ie u ics
om ons heen. Dat stemt zoo tot vróolijkheid,
dat geeft zoo'n opgeruimde stemming, en laat
het dan wat warm zijn en 't haasten, om in
den trein te komen, nu en dan wat zweet
druppels kosten, die vergeet men, als men
eenen blik rondom zich werpt, niet waar?
Ik verwachtte eenen vollen waggon en toen
ik er een bemerkte, waarin nog bijna niemand
zat, haastte ik mij, daarin een plaatsje machtig
te worden. Op de achterste bank lag eene
vrouw van tusschen de 30 en 40 jaren met een
doodsbleek gelaat, en zindelijk maar armoedig
gekleed. Blijkbaar had men voor haar meer dan
eene plaats besproken, want tusschen de banken
had men iets geplaatst bij wijze van stoel,
zoodat ze haar voeten gemakkelijk op de
andere bank kon laten rusten. Ook voor kus
sens was behoorlijk zorg gedragen. Naast haar
zat eene bejaarde vrouw in burgerkleeding,
die mij zeer bekend voorkwam. Eenige jaren
geleden had zij in onze stad in dezelfde straat
gewoond en was daarna voor zooverre ik mij
herinnerde als bewaarster in de gevangenis
voor vrouwen tegeplaatst. Verwonderd
was ik, haar hier aan to treffen, maar toch
jaze was 't wel, en spoedig bleek het mij,
niet alleen dat ze mij herkende, maar tevens
dat zij bij de zieke vrouw behoorde, naast
welke zij gezeten was.
Mijne belangstelling was nu eenmaal opge
wekt, en had ik in 't eerst wel eenige nei
ging gevoeld, 0111 liever een anderen waggon
te nemen, nu daarentegen besloot ik te
blijven.
Weldra had ik met mijne oude bekende
een gesprek aangeknoopt, en vernam, dat ze
nog altijd bewaarster was m dezelfde gevan
genis, dat de vrouw naast haar, een gevangene
was, die zij moost geleiden.
We vertrokken. Voor dat de trein een
geregeklen gang had, werd er nu en dan nog
wel een schok gevoeld, vooral bij 't aanhaken
van een paar wagens, die voor een gezond
mensch dikwijls minder aangenaam, maar
voor een zieke onuitstaanbaar zijn.
O! wat kwamen er pijnlijke trekken op dat
bleeke gelaat!
't Was somtijds, of ze van pijn ineenkromp
en toch, als de bewaarster, die haar alle zorg
bewees, haar vriendelijk toesprak, of als de
spionnoeren on do liorlen uithooren laat, dan bewijst
liet opeiscben dor booken, dat er een argwaan is,
dien ik niet wognemon kan, dio mij aanleiding geeft,
uwe bescherming in to roepen, of mijne betrekking
op te geven."
Ella bloosde; dat was de tweede opzogping, dio
liaar gewerd, maar van dit alles vertoornde haar de
beworing, dat Barning haar ondergeschikten uitboorde,
„Gij vergist u bepaald," zeide zij, „mijnheer Bar
ning kan er geen belang bij hebben, zich op de
hoogte te stellen, van do wijze waarop mijn goed
wordt beheerd."
Dan noemt hij dat zeker als voorwendsel, om tege
lijk nog andore vragen aan dio lieden te kunnen doen;
in ieder geval is hij in het oogloopend nieuwsgierig,
hij is des morgens vroeg en 's avonds laat op het
landgoed, als had de badplaats L. geen wandelwegen;
eergisteren avond nog zag ik hem zelfs in de nabijheid
van het terras, waar gij zat, hij sprak met den tuinman
en toen hij mij zag, vertrok hij schielijk."
Ella vloog het bloed stormachtig door de aderen.
Zou haar vermoedon bevestigd worden, dat Barning
tot Helene in geheime betrekking stond?
„Met wien hebt gij hem nog meer gezien?" vroeg
zij, zonder haar ontroering te kunnen verbergen.
„Geldt zijne nieuwsgierige belangstelling alleen den
toestand van hot landgoed, of koestert gij nog eenigo
andere verdenking?"
Het was voor llm niet moeielijk te raden, wat haar
het bloed in beweging bracht. „Ik zal u daaromtrent
ophelderingen geven, mevrouw," antwoordde hij, „zoo
dra ik iets naders woet. Ik zal scherper toezien,
wanneer ik het verlof krijg, dien heer in geval van
nood tot redo to brengen."
„Dat sta ik u toe in hot oogonblik, waarin gij zult
bemerken, dat onbevoegde nieuwsgierigheid voor mijn
persoon hem to dicht nabij voert. Do wandelingen
staan voor het publiek open, maar ik wil niet in mijn
privaat leven bespiod worden."
„Ik vermoed, mevrouw, dat mijnheer Barning zulke
oogmorken niet koestert. Hij is iederen avond in de
nabijheid van het slot."
„Ik stol er bolang in, mij van do waarheid uwer
bewering to overtuigen, gelooft gij, dat hij ook hodan
avond hior zal zijn
„Ik goloof dat bopaald, maar ik zou n misschion
niet van do waarheid mijner woordon kunnen over
tuigen, wannoer oon derde er iets van verneemt. Ik
wil niemand verdacht maken, maar ik vortrouw ook
niemand."
„Niemand zal er iots van vernomen, mijnhoor von
Ilm. Ik zal hedon avond zonder goloido op het torras
blijven, ik laat het aan u over, mij het bovvijs to levoron,
dat onbevoegden zich tot mijne nabijheid doordrin
gen, misschien zelfs mijne gesprokken boluistoren. Het
oordooi daarover," voegde zij er mot nadruk bij, „of.
ik mijnbeer Barning voor hot vervolg belet wil zien,
in de onrniddclijko nabijhoid van liet slot rond te
wandelen, dan of ik hem verzoek, het open en vrij
te doen, behoud ik aan mij."
Daarmodo werd Ilm ontslagen.
dame, die over ons zat, haar wat eau de
cologne aanbood, dan kwam er weer zoo 11
vriendelijke, zoo'n dankbare trek, alsof er een
weerschijn van een zonnestraal op haar neer
daalde.
't Was een trein, die overal stopte, waar
door ik gelegenheid had, met do bewaarster
eenige woorden te wisselen aangaande die
vrouw. Ze had reeds eenige jaren in de gevan
genis doorgebracht, en was een jaar geleden
beginnen te sukkelen. Haar toestand was in do
laatste maanden zeer verergerd, en daar ze nog
maar weinige maanden straftijd had, was men
zoo goed geweest haar die te schenken. Zij
had nog eeo thuis en drie. kinderen.
Men vergunde haar, om dien korten tijd, dien
zij nog kon leven, thuis door te brengen om
te sterven in dat thuis, dat ze nog op
deze wereld had, om dan overgevoerd te wor
den naar een betel' tltllisü
Ja, toen heb ik ondervonden, dat de groote
snelheid, betrekkelijk genomen, slakkengang
kan schijnen. Ik telde de stations, die we nog
moesten aandoen en telkens wanneer de loco
motief het gefluit liet hooren, waardoor do
nabijheid van een ander station wordt aange
kondigd, zeide ik in stilte: gelukkig, alweer
een
En de arme vrouw vroeg een enkele maal
aan hare bewaarster.: hoeveel nog? Maar hoe
veel malen zal ze die vraag bij zich zeiven
herhaald hebben. Op haar gelaat stond het,
dunkt me, te lezen, hoe blijde ze was, wan
neer wij weer een station verder waren. Hoe
hijgde die borst! Ze leed blijkbaar pijn,
maar de gedachte, dat ze hare kinderen nog
vóór haren dood zou wederzien, scheen haar
nieuwe kracht te geven.
Nooit zal ik die zucht van verlichting ver
geten die haar ontsnapte, toen we 't eindsta
tion binnenreden. Toen was ze nog wel niet
op de plaats harer bestemming, want ze had nog
eenige uien met de stoomboot te reizen, maar
die reis was niets in vergelijking met dat ge
durige schokken in den trein. En wat waren
er nu niet vele menschlievende handen gereed
om haar te helpen
Later heb ik vernomen dat ze levend in
hare woonplaats is aangekomen en eerst drie
weken later is. overleden.
Zoo wisselen leed en vreugde elkander af,
en wanneer men van al de reizigers, die zich
in den trein bevinden, eens wist waarom ze
reizen en trekken, dan zou men stellig ver
baasd zijn over al de schakeeringen, die ook
daarin kunnen voorkomen 1
üeutichem. P. van de Velde. Mz.
Schagen. Het Concert dat Donder
dagavond door de St. Gregorius Vereeniging
alhier gegeven werd in het Noord- Hollandsch
koffiehuis, en door een zeer talrijk publiek,
waaronder verschillende corporatiëu te dezer
plaatse en eenige particulieren, die door de
feestcommissie waren geïnviteerd, werd bijge
woond, mag als uitstekend geslaagd beschouwd
worden, en was een avondje rijk aan kunst
genot op mnsikaal gebied.
Dit concert dat eene voortzetting is van de
feestviering van het 25-jarig priesterschap van
den Zeer Eerw. Heer Chr. Fr. Philippona, werd
door den Jubilaris en dooi zijne gasten, de
Eerwaarde Heeren van het Dekenaat Schagen,
van het begin tot het einde met hunne tegen
woordigheid vereerd.
De St. Gregorius Vereeniging zelve, hand
haafde haar roem, laatstleden Zondag, zoo zeer
naar verdienste verworven.
Verder werd dit concart nog opgeluisterd
door de medewerking v«.n eenige diÜettantcn,
en wel door de heemi W. Roggeveen en C.
Roggeveen, die eeu Jrietal allerkeurigste en
schoone zangnummers: „de Visschersbruid,
Meilied van Nicolaï en Der Spielmann und
sein kinds ten beste gaven, en 'welke liederen
op degelijke wijze door den jongeheer Teeuwisse
op de piano geaccompagneerd werden; wijders
door onze Violiste, die de Cavatinc van Raff,
Le Tour d' Europe en Die Loreley voordroeg,
met dio smaak en bevalligheid, welke wij
steeds in haar zoo schoon vinden.
Een woord van warmen dank zij hier der
Eeest-Commissie betuigd, door wier wel
willendheid wij dezen avond in de gelegenheid
11 00
waren gesteld, zooveel waar kunstgenot te
mogen smaken.
Gelijk men uit achterstaande annonce
zal zien, heeft zich alhier in navolging van
hetgeen in de laatste dagen op andere plaatsen
met het beste gevolg is geschied een
sic gevormd, met het doel ook in 1
meente onze Ilollandsche jongens 1
gelegenheid te stellen op het >Ele.
Vliegerkunst hunnen gelven ten too'i Jer
den en onderling te wedijveren. J sl)rei-
Om de deelneming zoo algemeen
te maken, heeft de commissie beslotei
uit te reiken voor vier rubrieken ^r'-'ZPtl
voor de vliegers die den hoogsten stand el
voor die welke het grootste z-ii
zlJn> voor
en,
Pracli-
niet
ap
tigc en fraaie vliegers en voor vliCo-ers
een buitengewone gedaante hebben a] i 6
voorbeeld: een huis, een luchtballon end
gelijke vormen meer. öet-
Dus jongens, die van vliegeren houdt
en welke rechtgeaarde jongen houdt daar n'
van opgepast en maakt dat uw o-ereed-1
in orde is 1 0 cin
Ter bestrijding van dc kosten, roept a
commissie de lmlp en de belangstellino-
harer plaatsgenooten. Het is hier niet te d
om een kostbaren wedstrijd te houden, waar-i^"
veel geld is verbonden, o neen, slechts1
kleine bijdrage wordt ten vriendelijkste v>"
zocht, en opdat een elk, die mede wjy,,
onzen jongens een recht genoeglijken-da».)11
bereiden, hieraan mede zal kunnen doen,stel
de commissie voor dc inteekening niet hoo»er'
doch ook niet lager te stellen, dan 25 ceL,'
Niet waar, ten duidelijkste het bewijs dat dé
Commissie alleen geleid is door het denkbeeld-
kinderen vreugde te bereiden. Zij rekent dan
ook met het volste vertrouwen op uw aller
medewerking en belangstelling.
De verdere regeling van den wedstrijd zal
tijdig genoeg aan allen bekendgemaakt worden.
Aan de Harddraverij clie 11. Woensdag-
te Alkmaar werd gehouden, namen 17 paar"
den deel, van welke „de Prins", toebehoorenden
aan J. Klootwijk te IJselmonde en bereden
door P. van Santen, de prijs van f 250 won-
„de Kroonprins", eigendom van C. J. de Wit
te Zijpe en bereden door K. de Wit, behaalde
de eerste premie van f 150, terwijl de tweede
premie van f50 werd toegekend aan „Willem
III, van C. Brommer te Alkmaar, berijder J,
Koster.
De driedubbele moord, op 9 April te
Maastricht gepleegd, werd gisteren voor liet
gerechtshof te 's- Hertogenbosch behandeld.
De moordenaar, Timmermans, gedroeg zich
gedurende de geheele zitting onbeschaamd en
onverschillig, zelfs toen de beproefde weduwe
van zijn slachtoffer, leunende op den arm van
haren broeder, met hare 17-jarige dochter en
haar 14 jarigen zoon, schreiende binnentrad
om als getuige gehoord te worden. Allen in
de zaal waren diep bewogen; Timmermans
echter zat in onverschillige houding, met de
armen op de bank geleund en met onbeschaam
de» blik heen en weer ziende, als ware juj
nieuwsgierig om te f eten, welken indruk zijne
gruweldaad op het publiek maken zou.
Op de verklaringen van verschillende ge
tuigen maakte de beschuldigde nu en dan
eenige aanmerkingen, die echter van weinig
beteekenis waren.
Door den president, na afloop van liet ge
tuigenverhoor, opmerkzaam gemaakt op de
zware beschuldiging, die tegen hem is mge"
bracht, en ondervraagd over de aanleidingen
de toedracht dezer zaak, zegt beschuldigde-
Dat hij door mr. Van Oppen (vader) op al'®"®
wijze is benadeeld, dat hij tot waanzin gebrac
en na overal te vergeefs om recht gcvraj1"
te hebben, zich weder tot mr. Van Oppen w'
gewend en dat hij toen in dolle drift het c>-
heeft gepleegd. Hij vindt gelegenheid daar 1
nog hevig uit te varen, tegen de recjhtbau
Maastricht, iets waarover hij door den presi
ernstig wordt terecht gewezen. j0
Als aanhangsel nemen wij het vo g
over, dat aan het Dagbl. van geachte
wordt medegedeeld: ]s0f
„Velen verkeeren in de mecning,
wijlen mr. E. van Oppen do haiu
gehad in de rechterlijke executie, wel 'C
verkoop van hot huis van 0. Timmet
tengevolge heeft gehad en dezen totu
zou gebracht hebben. Daar van die vem
meening door eenige personen partij
trokken, om do nagedachtenis van c tl ]ejt.
kwamen rechtsgeleerde en rechtschap®^"
bezorger te bezoedelen, rekenen wij 1 jj
tot plicht, liet publiek in dezen de
niet te onthouden. Timmermans k°r-11 yj.elri
geleden een tuin van de erfgenam>|p jff
te Heerlen en nam dezen in gebruij!s.
ooit de koopsom of de daarvoor ver.->lc O.t
rento te betalen. Toen alle poging01!1
