A l g e m e e
Advertentie-
ZONDAG
n i e nw s-
Landbouwbla.d.
20 SEPTEMBER
mm.
Ao 1885.
M 1917.
11
«Br
1
IS
Gemeente Scha gen.
Bekendmakingen.
De Scliooiie Weduwe.
WINKEL,
TE SCHAGEN,
Laan, Wijk D, No. 5.
ieffc r s.
21Mc Jaargans:.
T Wm I
KM
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woens
dag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's
middags 12 ure, worden Advertentién in het
eerstuitkomend nummer geplaatst.
Ingezonden stulcken één dag vroeger.!
De Burgemeester der gemeente Schagen
Gezien art. 23 en 29 van het Politieregle-
ment dezer gemeente;
"Verleent vergunning aan de tappers, om op
Dinsdag den 22en September a. s. na bezetten
tijd te mogen tappen, muziek te laten maken
en danspartijen te doen plaats hebben,
Schagen, 18 September 1885.
De Burgemeester voornoemd,
G. LANGENBERG.
Burgemeester en Wethouders van Schagen,
gelet op art: 89a van het politiereglement-dier
gemeente, brengen ter algemeens kennis.
o. het is, in het belang der openbare veilig
heid op Dinsdag den 22en September a. s. ver
boden, in de kom der gemeente anders dan
stapvoets te rijden;
de rijtuigen welke op dien dag, de afge
sloten harddraversbaan op de Gedempte gracht
moeten overgaan, zullen op die baan steeds
rechtsaan moeten houden. De bestuurders of
geleiders gedragen zich verder stipt naar de
aanwijziging der aldaar aanwezige politie.
Roman van E. II. v. Dedenroth.
(40.) Veertien cl o Hoofdstuk.
Ilelene Schubert had niet in een opwelling van
hartstocht, maar met liet vollo bewustzijn de mogelijke
gevolgen harer woorden, aan de barones aangegeven,
welke grenzen hare bevoegdheid aan de luimen der
barones stelde. Iloe moeielijk haar ook de gedachte
viel, een andere betrekking te moeten zoeken, zoo
was zij zich zelve volkomen bewust, dat wanneer
haar gevoel van eigenwaarde de eerste persoonlijke
beleediging niet streng opnam, Ella zeer spoedig
geen grenzen meer zou kennen, en bare luimen naar
willekeur zou botvieren.
Helune had, gelijk wij vroeger aangaven, harde
tijden beleefd; mot de onderworpenheid van een hart,
dat zijn schoonste hoop heaft begraven, had zij zich
geschikt in den toestand van een afhankelijk persoon,
die, ter wille van het bestaan, zich voegt naar de luimen
eener meesteres; maar met iederon dag, die haar
Ella's hart beter leerde kennen, was hare deelneming,
hare gchechthoid, hare belangstelling voor Ella
grooter geworden. Deze met verblindende schoonheid
begaafde, rijke, gevierdo vrouw was nog ongelukkiger
dan zij; haar ontbrak alles, wat een verontrust hart
tot steun verstrekt.
Voor de eerste maal reed Ella uit, zonder haar
geleide te verlangen, zonder haar te zeggen, waarheen
zii zich begaf. Ella had een or.dorhoud met Ilm gehad,
dat haar zeer opgewonden had gemaakt; zij had te
kennen gogoven, dat zij zeer waarschijnlijk eerst
tegen den avond terugkeerde; Holeno moest hieruit
tel de gevolgtrekking maken, dat Ella's trots elk
herder onderhoud met haar versmaadde, dat de
barones misschien was uitgereden, om dadelijk voor
haar eene plaatsvervangster aan te stolleD.
Helone moest zich dus bezighouden met de gedachte,
taar zij een nieuw toovluchtsoord zou vindon,
tannoor Ella haar bij haar terugkeer verklaarde, dat
zlj haar de vrijheid gaf, oen andore betrekking te
zoekon. Eerst nu gevoelde zij het in allo doelen, hoe
,'orbaar Ella haar was geworden, on de overtuiging,
at Ella bezwaarlijk iemand zou vinden, dio het zoo
cerlijlc mot haar meende, als zij, deed haar bijna
',0g meer donken aan do barones dan aan haro eigen
bela
«ngen.
boiene was in het prieel op hot terras gaan zitten
m hare beschouwingen verdiopt; daar kwam Ilm
haar toe. lloleno had van het eerste oogonblik,
zij hom gezien had, eon instinktmatigen afkeer
6->oesterd tegen dezeu jongen taan, dio onderdanig
UITGEVER
Prijs per jaar ƒ3.Franco per post 3.GO
Afzonderlijke nummers 0.03.
Advertentién van één tot vijf regels 0.75.
iedere regel meer f 0.15. Groote letters wor-
den naar plaatsruimte berekend.
Overtreding wordt gestraft met eene boete
van f5.
Schagen, den 18en September 1885.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
G. LANGENBERG.
de Secretaris.
DENIJS.
o§o-
Er is geroepenvlaat losDe jongen
heeft aan liet bevel voldaan en nu is alles
klaar en de vlieger gaat zooals 't behoort en
men 't verlangt.
Neenalles behalve. Menig vlieger schijnt
de lucht te zullen ingaan, maar nauwelijks
is hij eenige voeten van den grond, of hij
schijnt zich te bedenken, bedankt voor de eer
eu komt weer naar beneden.
Nu komt het er voor den jongen werkelijk
op aan, of hij zijn vak in den grond verstaat,
want nu moet hij kunnen ontdekken, waar
en gewillig voor de luimen der barones, zich beijverde
den houtvester verdacht te maken, en die een door
de barones in toorn ontvallen woord gebruikte, om
den houtvester tot vertwjteling te brongen. Ilelene
wist dat, trots het bevel, hetwelk Ella later had
gegeven, oin Zornau ongedeerd te laten, wanneer hij zich
wo Ier op de houtvesterij vertoonde, de inspecteur onder
voorwendsel, dat hij de barones tegori oen mogelijke
beleediging moest beschermen, maatregelen had ge
nomen, om Zornau te bespieden en hem te laten
grijpen, wanneer men hem op bet grondgebied van
Lieboustein betrapte.
„Ik zal de oude borden met het opschrift
,Yerbodon toegang', die vroeger bij de aanwezigheid
van den baron aan het einde der tuinen werden
opgesteld, boden weder laten plaatsen", zeide Ilm
tot ilelene, „ik denk dat do barones hier togen niets
zal hebben".
Ilelene haalde de schouders op. „Ik kan daaromtrent
niets zoggen," antwoordde zij, „maar ik geloof, dat
wie mot boozo bedoelingen nadert, niet voor dio
borden zal terugkeeren".
„Dat kan wol zijn, maar die waarschuwing geeft
mij en de bedienden der baroues het recht, om ieder
die onbevoegd deze parken betreedt, tegen te houden".
„Mevrouw de barones beeft verboden, don houtvester
gevangen to nemen, en tegen hem is zekor deze zaak
wel gemeend!"
„Ook tegen anderen. Ouder ons gezegd mijn
heer Barning, dion do barones de deur beeft
gewezen, sluipt hier op verdachte wijze roud. Dat
zal ik hem afleeren."
Ilelona keek verbaasd op.
„Dc barones,antwoordde zij, „heeft aan do bad
gasten van L. toegestaan haar latigoed to betreden
ik geloof niet, dat zij hot vergeven zou, wanneer
iemand zich onbeleold gedroeg tegenover mijnheer
Barning."
„Dus niet dat wilde ik wel eens weten," zeide
Ilm lachend. „Zijt gij echter ook daarvan wel zeker
„Vraag het dj barones!" antwoordde Ileleneatwij-
zend en met tegenziD.
„Mejuffrouw Schubert, wij moesten beiden ééne
lijn trekken, hot is misschion ons beider voordeel,
wanneer wij samenwerken. l)e barones is zeer luimig
en daarom is niemand er zeker van, het haar naar
den zin to maken. Eerst moest ik baarden houtvester
onder alle omstandigheden uit den weg ruimen, nu,
als er van den wraakzuchtigen, woedenden man alles
is to vroczen mug niemand hem aanraken, en gebeurt
er een ongeluk, dan heet het, dut ik beter had moeten
oppassen. Mijnheer Barning, de raadsheer en do
houtvester stielen alle drie onder een hoedje. He
de
t
houtvester spelen
gaat mij eigenlijk niets aan, ik zal niet lang hier meer
blijven, ik kan geen twee beoreu dienen, van wio do
de fout schuilt en 't gebrek verbeteren.
Misschien is de stand niet goed of de staart
te zwaar of te licht. In elk geval hapert er
iets. Verder komt het er op aan, om t«
toonen, dat men volharding bezit. Een boom
valt niet met één slag in de laagte; een
vlieger gaat niet met één keer in de hoogte;
gaat het niet, dan maar weer geprobeerd en
vol gehouden, totdat men slaagt of totdat
het duidelijk blijkt, dat het onmogelijk is, den
vlieger omhoog te krijgen.
Ik wil nu evenwel het gunstige geval
nemen en mij voorstellen, dat het gelukt en
de vlieger goed omhoog gaat. Hij stijgt al
hooger en hooger. Dc jongen laat het touw
al sneller en sneller vieren. De vlieger luistert
gehoorzaam naar zijn meester en zoolang dezs
hem gelegenheid geeft, gaat hij altijd hooger
als moest hij de wolken in. Eindelijk komt er
een punt een tijd van opbonden. De voorraad
touw is op
Statig staat nu de vlieger op zijn hoog
standpunt en trotsch kijkt hij naar beneden.
Maar zijn meester is niet minder trotsch
Heeft hij niet den vlieger vervaardigd? Is hij
het niet, die de oplating heeft bestuurd?
Daarom schittert zijn oog van vreugde en
trots; daarom ziet hij wel spottend naar zijn
een het tegendeel verlangt van hetgeen de andere
wil; maar zoolang ik hier mijn ambt vervul, duld ik
dat rondsluipen' en luisteren van mijnheer Barning
niet; en dat bob ik de barones ook in haar gezicht
gezegd."
Helene keek verrast op.
„Ja," ging Ilm voort, „ik hob het haar helen
gozegd, eu zij wil don man daarbij betrapt zien. Ik
moet het geheim houden, maar ik zou wol eens
willen weten, of ik mij daarbij ook de vingors kan
branden. Is het waar dut de raadsheer hier meer ta
zeggon heeft dan do barones Staat het zoo slecht
met haar proces?"
De vormctelo onbeschaamdheid, zioh van haar
vertrouwen meestor te willen makon, vertoornde
Ilelene, maar even bevreemdend en verrassend was
het voor haar to hooren, dat Barning van bespion-
neering verdacht werd, en dat Ella met Ilm afspraak
gemaakt had, hem daarbij te betrappen.
Sprak de inspecteur dc waarheid, cn het was
niet aan to nemen, dat hierin eenigen twijfel moge
lijk was dan was Helsno nu Ella's argwaan op
gehelderd; die had dan een geheel ander karakter,
dan Helena had kunnen aannemen da barones
veronderstelde, dat Barning Ilelene tot de vertrouwde
luid gemaakt van zijne gahoime verwachtingen en
plannon; geen boosaardige spot, maar bitter vorwijt
had Ella dus tot hare beledigende woorden aanloi.
gegeven.
Ilelene had onmogelijk tegenover do barones zoo
warm voor Barning hot woord kunnen voeren, wanneer
zij niet de vaste ovortuiging had be/otcn, dt bijeen
man van eer was; in Relene's oogen was het voor
Willi reeds eene aanbeveling geweest, dat hjj eon vriend
was van Frelich, wiens goeden bedoelingen Ella alleen
uit eigenzinnigheid niet wilde erkennen. Het kon
niets oneerlijks, niets kwaads zijn, wat Barning
in Ella's nabijheid bracht, en Helono twijfelde er ook
niet aan, dat Ella gèen ongelukkiger keuze van oen
vertrouwde had kannen dooD, dan zij nu gedaan had,
in Ilm mot hare bijzondere zaken to mengen.
„Ik bezit noch het vollo vertrouwen der barones",
antwoordde zij, „nocb zou ik, wanneer ik mij over
bare bijzondero aangelegenheden een oordeel gevormd
had, daarover spreken. Dion raad wil ik u uit
innige overtuiging geven, hoodt u er voor, van eene
oogonblikkelijk gemoedsgesteldheid dor barones, een
al to ijverig gebruik te inaken".
„Ik vorsta u, ik moot mij voor ondankbaarheid
wachten. Ik wilde mij ook alleen daartegen vrijwaren,
dat er zou kunnon gezegd wordon, dat ik niet
wjjuheer Barning getracht zou hebben handel te
drijven, omdat hij do vriend van mijnheer Frelich
is; mevrouw de barones zou hot kunnen vergeteu
dat zij mij onder vier oogen bevel had gegeven, den
