en beschermers cn handlangers in hunne taak
worden bcmocielijkt. Zij zelvcn verzetten zich
niet, daarvoor zijn ze of te flauw of te slim,
maar door allerlei kunstmiddelen zetten zo
anderen aan, om tegenstand te bieden.
Geen wonder derhalve, dat eindelijk het
geduld der politieagenten ten einde raakt, en
wanneer de samenscholingen, niettegenstaande
de zoo menigvuldig herbaalde aanmaningen
niet verkiezen uiteen te gaan, dan moet de
wet de macht toonen, die haar verleend is,
en moet geweld met geweld gtkeerd worden.
Iloe treurig 't moge zijn, er moet eindelijk
gebruik gemaakt worden van de wapenen om
de menigte uiteen te drijven. Wanneer ik
commissaris van politie was, zou ik een ander
middel aanwenden. Ik liet een paar ferme
brandspuiten, des noods de stoomspuit aan
rukken, en ik geloof, dat dc menigte bij een
paar geduchte ladingen water al zeer spoedig
uit elkander zou stuiven.
Wat is nu het onvermijdelijke gevolg?
Waar gehakt wordt, vallen spaanders, 't Is
toch waarlijk niet van een agent te vorderen,
dat hij, te midden van een gedrang, precies
altijd in de lucht zal schermen en manoeu-
vreeren, dat hij letterlijk niemand raakt. Die
bedrevenheid zou inderdaad benijdenswaardig
zijn, maaar aan het ongeloofelijke grenzen.
En daarom, om die dood natuurlijke reden,
gebeurt het dikwijls, en is 't onlangs meer
dan eens gebeurd, dat deze of gene, verdiend
of onverdiend, met zoo'n sabel in aanraking
kwam.
En wat gebeurde er toen?
Deutichem, P. van df. VELDE Mz.
II in nen Jan dsch 1% ieu ivs
Schagen, 31 November.
Ter vervanging der vacaturen voor
Predikant der Hervormde Gemeente alhier,
is door den Herv. Kerkeraad, onderstaand
alphabetisch drietal ongemaakt
1. Ds. W. Haverkamp, Venhuizen.
2. f J. Herderschee, Borculo.
en3. n W. Schuuring, Bergen op Zoom.
Van officieu8e zijde vernemen wij, dat
de Commissie, samengesteld uit leden van den
Baad, Kerkeraadsleden der Hervormde en der
Katholieke Gemeente, en leden van het Bestuur
der Vereeniging tot Bevordering der Bouw
kunst dezer dagen heeft geconfereerd, over
de vraag, of de respectievelijke corporatiën
gezamenlijk eenig openbaar werk zouden
ondernemen, teneinde in het wintergetijde,
op een voor de gemeeete productieve wijze,
werk te verschaften aan de werkbehoevenden.
Het voorstel Vlaming c. s„ werd er on
voorwaardelijk verworpen, doch ook het voorstel
zie ons vorig raadsverslag van den lieer
J. v d Maaten, om het Noord te dempen,
vond geen voldoenden bijval.
Bij die conferentie had het gevoelen de over
hand, dat de werknood alhier geenszins grooter
zou zijn clan in vorige jaren cn daarin weder
gercedelijk zal worden voorzien door de
verschillende Armhesturen en do Commissie
van Werkverschaffing.
Dinsdag 27 dezer had in het Logement
r/de Zwaan" van J. Woud te V\ inkel do
gewono jaarlijkschc kolf- en biljardwedstrijd
plaats.
Na eenen geanïmeerden strijd tusschen 32
kolvers, werd de prijs behaald door den heer
E. Bakker te Winkel, de premie door den heer
P. Haringbuizen te Nieuwe Niedorp.
Aan den biljardwedstrijd namen 1G deel
nemers; deel de heer L. Woud te Lutjo
Winkel behaalde den prijs en de heer D. A.
Kaan te Wieringenvaard de premie.
Te Nieuwe Niedorp is Woensdagavond
eene arbeidersvrouw, moeder van twee jeug
dige kinderen, levenloos uit het water opge
haald. Toen haar man, van zijn werk terug-
keerende, zijne woning was binnengetreden,
vond hij zijne kinderen te huis, doch hij
miste zijne vrouw. De lamp brandde, en hare
warme stoot stond gereed, maar zij was en
bleef afwezig. Vruchteloos riep en zocht de
man. Bij de buren werd navraag gedaan,
niemand wist te zeggen, waar zij was. Do
vrees, dat een ongeluk gebeurd zou zijn, bleek
weldra gegrond te wezen, wnnt na eenigen
tijd in het water te hebben gevischt, werd
in de onmiddellijke nabijheid der woning haar
lijk opgehaald.
Met belangstelling hebben wij do 13
eerste nummers van den 19en jaargang der
u Katholieke Illustratiedoorbladerd. Wij
vinden daarin toch een tal van actueele platen,
die allen betrekking hebben op gebeurtenissen,
welke in den laatsten tijd in ons land zijn
voorgevallen. Het veel besproken Prinsesjes
nummer daarlatende, noemen wij de tentooa-
stelling te Delft, de portretten van wijlen
Professor Modderman, van 's Konmgs beeld
houwer J. Th. Stracké en van den te vroeg
ontslapen ingenieur D. D. Veth, die op zijn
tocht in de binnenlanden van Afrika is om-
bekomen, de Kerkelijke feesten te Roermond,
de gedenksteen van Bilderdijk, de brand te
Raamsdonk, de vliegerwedstrijd en de wed-
rennëft te Amsterdam, gezichten op Scheve-
veningen, Katwijk enz. Wij wenschen van
harte der Redactie, dat zij op den ingeslagen
weg moge voortgaan.
Donderdagnacht heeft te Amsterdam een
ontzettend onheil plaats gehad. Tegen half
een hoordeu de bewoners van de Warmoes-
straat, tegenover de Oudebrugsteeg, hulpge
roep van eene dienstbode, die in een nacht
gewaad op den stoep van het hoekhuis, num
mer 62, waarin een manufactuurwinkel, als
een waanzinnige riep, dat het huis in brand
stond. Inderdaad, het vertrek naast de winkel
kast, uitkomende in de Oudebrugsteeg, stond
in volle vlam. Personen, die het huis wilden
binnensnellen, om hulp te verleenen, werden
door anderen, die het hopelooze daarvan inza
gen, teruggehouden; toch drong een persoon
door, maar nauw was hij i
in
dwenen, of dc winkel werd door de vl-
aangetast; do bovenvertrekken gemakt"1*"'
brand, en toen de brandweer, dadeliïl- J
schnwd dat de brand hevig \VaSj ^fcWaa
minuten met veel materieel en personeel"'1
scheen, stond zij voor een vuurzee.
De heer des huizes was bij het 'uithr-l
van den brand niet in de woning. On
kamer achter het vertrek waar r^en 't
de vlammen zag, sliepen de vrouw met T
kinderen. Niemand had ze zien vluchten l\
de dienstbode, die om hulp had geroepen k
men niet vernemen of ze redding 1^/
gevonden, want zij liet zich niet meer
En terwijl de brandweer het vuur bluscht
dat reeds do omliggende perceelen bij d
Langen Niezel deerlijk had geblakerd, werd!
de omstanders meer en meer versterkt in 1
vermoeden, dat een vreeselijk ongeluk wa
geschied.
Nog tijdons het woeden der vlammen wer(
gepoogd in het hüis binnen te dringen. AJ0«
dige brandwachts zochten overal waar zekonder
komen, toen 't bovenhuis nog brandde en dikkt
rookwolken de vertrekken vulde. Niets werc
gevonden. De door smart verteerde man et
vader liep onder begeleiding overal heen, waa]
hij kon denken, dat zijn gezin een onderkomet
had gevonden.
HelaasZij, die de redding als onmogelijk
beschouwden van den aanvang af, hadden
gelijk.
Toen het vuur door stoom- en handspuiten
was gebluscht en de brand tot het nagenoeg
geheel uitgebrande huis was beperkt, toen
leverde een onderzoek het treurigste resul
taat.
Op do trap naar den zolder vond men de
verkoolde lijken van de vrouw en twee
kinderen, die in hunne poging om naar boten
te vluchten, een verschrikkelijken dood vonden,
Omtrent het lot van het kleinste kind, een
zuigeling, bestaat daaardoor geen onzekerheid,
De verongelukten zijnGeertruida Lotiise
Cornet, oud 41 jaren, echtgenoote van Hendrik
van Bremen, en drie knaapjes van 10 jaar,
8 jaar en 6 maanden
Aangaande de oorzaak der brand meldt
men nog volgens het Hdbh, dat omstreeks
12.20, terwijl de man afwezig was en
dienstbode met de beide oudste kinderen zid,
reeds naar den zolder ter ruste haddrsll
begeven, de vrouw des huizes, die insgelijkt
te bed lag, opgestaan is om in genoemd op
kamertje achter den winkel op een petroleum-
toestel voedsel te koken voor haar jongste
kind, een knaapje van zes maanden.
Terwijl zij daarmede bezig was, moet door
een of ander noodlottig toeval de brand sip
ontstaan en vermoedelijk al aanstonds me
vrij groote vlam, want de ongelukkige moedej
ijlde terstond naar da buitendeur om
open te maken. Daarna snelde zij n?ar
meid, die in haar nachtgoed onrniddelijk nW
beneden vloog en toen zij de inmiddels woes
toegenomen vlammen zag, zonder ver f
beraad, op bloote voeten naar hare oudel
in de Nieuwstraat vluchtte.
De brave moeder dacht echter om
kinderen. Zij haalde, blijkens de plek «n
de verkoolde lijken gevonden zijn, de L
oudste knapen van den zo'der; ™aar.oef,!
op de slaapkamer (middenverdieping) U
jongste lieveling kwam, was de win,®
een vuurzee herschapen en geen on
moer mogelijk. De rook moet hen a^,
boven spoedig bewusteloos hebben oeD'
Geen raam was immers geopend en g 1
kret t werd gehoord. ..fJi
De winkel was gevuld met IlianU?
licht ontvlambare stoffen derhalve, 1 ntJi
feller doorbrandden, toen de hitte een»
flesschcn en fleschjes reukwater deed-T
Vandaar dat politie en brandweer,
weinige minuten nadat het vuur ziclt geoj*>
'aard had, op de plaafs des onheils »'#re'
een onfocgangkclijk huis vonden en dwfï
'oven door de openstaande straatdeur in"
waan werden gebraclit dat de bewoners
v U( waren. Op het tijdstip dat de brs"]
1 0J]
uitbrak, die deur opengeworpen "er
dienstbode door den schrik bevang8
ooK'
ictil
zinneloos wegliep, schijnen er gfiej'
gen gewesst te zijn. Dit laat zich
dooi de omstandigheid, dat het on j
weer gedurende den loop van den av
straten had schoon geveegd-
Door het bestuur der Ncd.
to Sint-Maartensdijk is besloten, nu'^ j3!„
op den gedrukten toestand voor ."i
bouwer, de pachters van kerkelijke la"
overwogen en tot besluit was gekomen, dat Ella in
het gunstigste geval slechts medelijdon waard was.
Negentiende Hoofdstuk.
Ella Lieben had do terugreis naar Berlijn alleen
aangenomen en zij bad het slot Liobenstein reeds den
dag na de gevangenneming van den houtvester, eens
klaps verlaten, nadat zij het bericht van diens zelf
moord had ontvangen.
Wij hebbon aangetoond, d it het niet haar plan was
gowcest, Helone door Hulda te vervangen, afgezien
daarvan, dat do laatste voor cene betrekking als
gezelschapsjuffrouw niet geschikt was, zoo was dit
toch ook strijd met Hulda's gevoelens, om in eene
afhankelijke verhouding te staan tot eouo vrouw, wie
het zclfbeheersching zou moeten koston, te vergoten,
welke smart zij haar had veroorzaakt, on wier goed
heid haar dieper vornedorde dan een aalmoes van een
vicemdeling. Het ongelukkig einde van Zornau was
zekor niet Ella's schuld, maar toch oon noodlottig
gevolg van de toestanden, die Ella's overleden echt
genoot in hot leven had geroepen het was als een
tr. urige beschikking dat al de rampen, die slag op slag
Hulda troffen, van do zjjde der barones kwamen
ontzettend, zonder en zelfs tegen haar wilimmers
hot menschlicvende plan, dat Ella had bewogen, Hulda
naar Liebenstein te brengen, was daardoor verijdeld,
en het was tot verdorf van den houtvester uitgeloopen,
dat zij er op had gestaan, Hulda eerst uaar het slot
mede to nemen, om Ilm en do geheole wereld te
toonon, dat zij den houtvester niet had vorvolgd, om
op Hulda eon armzaligo wraak to nemen.
Het was voor Ella een zware slag, in de voor haar
zoo moeielijko uren de vertrouwde te ontberen, wior
verstandige, steeds wel overdachte raadgevingen zij
nu meer dan ooit misto. Zoo dikwijls het vuur der
hartstocht auders in haar opvlamde en haar verleid
de tot eon onovorlegde handeling, zoo dikwijls had
Helone met fijne takt haar daarvau teruggehouden
en haar bewogen, ovcreilingen te herstellen ditmaal
echter had do barones in hare grillige stemming
Helcce zoo diep belcedigd, dat reeds otder gewone
omstandigheden eene verzoening zou moielijk zijn
geweest, di ch in ploals daarvan was eece_verdenking
gekomen, die Ella in vuur zette.
Reeds in den nacht, die op de heftige gebeurtenis
sen was gevolgd, ontstond bij Ella de twijfel, of zij
lleleno geen onrecht had aangedaanreeds hare
eigene ijdelheid had haar moeten zeggen, dat haar
argwaan oon dwaasheid was, maar iu de bitterheid
van haar zoo dikwjjlg bedrogen hart maakte zij zich
zelve wijs, ook door Helene te zijn verraden, on al
zcide haar vorstand haar ook al. dat do gedachte
aan een teedere verhouding tuschen Willi en Heleno
ongeloofwaardig was, zoo hield haro vorbittering zich
to ijvoriger vast aan do beschuldiring dat ook Heleno
valsch was on zij mot Barning en Frolich tegon haar
had samengespannen. De behoefto, om haro grofheid
tegonover Helene voor zich to rechtvaardigen, zocht
naar verdnehto punten en de rijke, verwonde dame
maakte zich zolve wijs, dat liet arme meisje, wanneor
zjj zich onschuldig gevoelde, haro betrekking niot
verlaton, maar tenminsto nog trachton zou haar
gedrag te rechtvaardigen.
Daar word Ella bericht, dat Ho'eno het slot vorlaton
had en zich naar L. tot mijnheer Frolich had begeven.
Toorn en verbittering, ontgoocheling en siuart streden
in haar gomoed om den voorrang. Haar hartstocht
deed zich uit alle macht gelden en zag in deze han
delwijze den trot» der schuldige, don hoon dor valsche
huicholaarstor; ook het vorstand deed tusgchenbcide
bij haar zijn rechten golden, en dan bedacht zij weder
voor een oogenbük dat Holene niet anders had kun
nen handelen, wanueor zij niet elk gevoel van eigen
waarde had willen verloochenen.
Ella weende van ontroering, verbittering en smart.
Zij gevoelde nu, hoe dierbaar Helone haar was
gewocst. Hclene's vertrek was beslissend voor do
daad der vertwijfeling, waarmede Ella zich aan Storn-
heim overgaf; de briof \au Frelich bewees haar, dat
do breuk ouheelbaar was.
Wordt vervolgd.
C 1 I - ht,t lllllQ
