mm mi Algemeen Advertesitïe- 29 NOVEMBER. \o 1885. 29ste Jaa r%aiit*. M mi. Gemeente Schagen. Bekendmakingen. XVII. Alleen een Kinderfeest? De Schoone Weduwe. I Si L' W S- A D 15 O li W 15 L A J. WINKEL, TE SOHAGEN, S t'II il K li R Dit blad verschijnt tweemaal per week Woens dag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden Advertentiën in het eerstuitkomend nummer geplaatst. Ingezonden stukken één dag vroeger. POLITIE. VERMIST: op de markt alhier, van 26 November j.1., een SCHAAP, (overhouder), met een onduidelijk rood merk op het schoft. Inlichtingen worden verzocht ter Secretarie dezer gemeente. o§o Wanneer men tegenwoordig de nieuws bladen, onverschillig waar, in handen krijgt, ontwaart men overal hetzelfde woord, in verschillende lettersoorten en op zeer miteen- loopende wijze aangebracht. Ieder begrijpt, dat ik 't Sint Nicolaasfeest bedoel, dat weer op handen is. Opmerkelijk is 't dat men in onzen tijd, waarin men zooveel ouds verwerpt en afbreekt, Roman van IE. II. v. Dedenroth. CO.) Twee en Twintigste Hoofdstuk, Voor wij mot ons verhaal verder gaan, moeten wij den lezer mededeeleu, op welke wijze de ambte naar van het crimineel recht zich da overtuiging van llm's schuld zoo ver had verschaft, om op zulk een besliste wijze te kunnen spreken. Wij hebben reeds vermeld, hoe do houding van Ilm bij de eerste ver schijning van den ambtenaar op Liebenstein, de argwaan had opgewekt; evonals het geheele gedrag vau Sternheim, het geheim houden van de omstan digheid, dat Ella om hulp had geroepen, en dan de gronden, die aan de schuld van den houtvester zeer deden twijfelen, dat alles hield Mensing's opmerkzaamheid gaande. Het vermoeden, dat de barones Lieben, wior goouszins schitterende financiöele toestand den boambto hekend was geworden, den wcnsch gekoesterd zou hebben, zich te ontslaan van haren neef, die eensklaps was komen opdagen en recht had op een derde gedeelte Van haar vermogen, lag zoo voor de hand, dat die hij de plaats gehad hebbende omstandigheden in ernstige overweging moest worden gehouden. Het had er zelfs al den schijn van, als was Willi Barning "aar Liebenstein gelokt gewordenmon bad hem willen betrappen, men erkende, dat men op hem geloerd bad cu toon zou het toeval het zoo bestierd hebben, dat de houtvester, dio aan Ilm wraak bad gezworen, Barning voor don inspecteur iiad aangezien hem bad nedcrgeschoten Mensing vernam, dat graaf Sternheim, die een zeer ernstige ontmoeting had gehad met Willi, reeds vroeger taet Hm bekend was gewoostde aanstelling van lln' op het landgoed Oiau bevostiado don argwaan, «at men redenen had, hem te verzorgen eu te onder- houden. Hp do heerlijkheid Olau leefde een oude tuinior, ?!e het genadebrood ontving voor veeljarige diensten b!) den vorst von een dochter van doze, die Vfoeger 0p do Hochburgt gediend had, en die ^huwj jn Wildberg leefde, was aan Mensing rkencii zij bezocht somtijds baar ouden vader, en °°rde bij deze golegengoid wel, wat er op bet UITGEVER: Laan, Wijk D, No. 5. zoo getrouw blijft aau de overlevering en voortgaat, den dag van den goeden Sint te herdenken. De man zal in de verste verte niet vermoed hebben, dat men eeuwen na zijnen dood, hem nog niet zou vergeten. Wat is er menig menschenvriend, die, gedurende zijn verblijf op aarde, zeer veel goed heeft gedaan, en die al zeer spoedig -wordt vergeten. Ëenige beweldadigden zullen hem in den beginne missen en dat gemis zal nog menigmalen zijnen naam op hunne lippen brengen; maar den een of anderen dag staat er een nieuwe helper op en zoo gaat langzamerhand zelfs de gedachtenis aan hem verloren. Niet alzoo met Sint Nicolaas. Ook hij was, volgens de over levering een groot weldoener. En hoeveel eeuwen zijn er na zijn afsterven niet verloopen lloevele het er mogen zijn, telken jare, te midden van alle nieuwe specialiteiten, verrijst hij met vernieuwden glans voor onze oogen. Elkeen beijvert zich, om de vergeetachtigen maar ze zijn er bijna niet een weinig te hulp te komen en hun toe te roepen z/denk toch vooral aan den zesden dag van de laatste maand". De herinnering blijft dus bewaard, maar er komt wel eenig verschil in de wijze van vieren. liet doel of de bedoeling wordt totaal gemist. Do goede man deed wel aan hen, die niet bezaten, en edel en christelijk was was zijn doel. landgoed gezegd werd omtrent de veranderingen van het beheer. Mensing vernam van haar, dat graaf Sternheim zich zeer ijverig bezig hield, met het leeren der landbouwkunde, maar niet de geringste hulp aan Ilm had, die in eenig werk geen lust had, steeds in een kwaad humeur verkeerde, dikwijls de dwaasto dingon beval, daarbij zich aan den drank overgaf, en in zijn roes de zonderlingste dingen zoide, als kon hij doen wat hij wilde, als durfde geen mensch, en het allerminst graaf Stern heim, hom iets bevelen- De verhouding van dezen bestuurder tegenover den nieuwen pachter en verte genwoordiger van den vorst, werd in het oogloopend voor allen, die tot bet goed behoorden; de graaf scheen werkeljjk zijn ondergeschikte te vreezen, dien hij nooit een berispelijk woord durfde zeggen, doch dien hij daarentegen ook geen vertrouwen schonk, want hij liet alle zakon, die audors een inspecteur verrichtte, de in- en vorkoopen op de markten, ja zelfs de reizen naar Berlijn, waar hij haver leverde, den onderiiispecteur bezorgen en bet was dezen verboden, de in Berlijn wonende verloofde van den graaf persoonljjk op te zoekon, zelfs wanneer hij voor deze boodschappen modogekrogon liad- Het scheen als mecht niemand weten, dat Ilm op Olau was aangestold, als schaamde do graaf zich voor zulk een onbruikbaren ambtenaar, en hot dienstpersoneel van het slot wilde dan ook uit de ^gesprekken van Sternheim en Ilm afgeluisterd hebbuu, dat hij op zekeren dag tot hem gezegd had, dat hij niet kou huwen, niet eons zijn beminde naar Olau ken uitnoo- digeu zoolang Hm hier vertoefde. Mon wilde weten, dat beiden onderhandeld hadden over een som die Ilm geëisebt had en die de graaf vorklaard had onmogelijk op te kunnen brengen. Een gelukkig toeval bracht Mensing tot een zeer gewichtige ontdekking. Toon hij op zekorou dag met den nieuwen houtvester op Liebenstein iets had te besprekon, ontmoette bij in do Liobensleiner vallei een marskramer, die op gezette tijden deze straat afreist, om zijne waren aau de bewoners dor hier in de streek verspreidde buizen aan te bicden; doze man was op den avond, op welken Willi Barning verwond was geworden, ook dezen weg opgegaan eu had den houtvester Zornau ontmoet, dien hij een tabakspjjp bad aangeboden. Hij wist zich nog zeer goed te herinneren, dat do houtvester geen geweer bij zich had gehaddat was hem opgevallen en had toen ook den houtvester nog govraagd, of hij niet Dt'ijv per jaar ƒ3.-iVanco per post ƒ3.60. Afzonderlijke nummers "f 0.05.. Advertenties, van één tot vijf regels ƒ0.75, iedere regel meer 0.15. Groote letters wor den naar plaatsruimte berekend. Wat is ér evenwel later voor in de plaats gekomen Een wederkeerig vereeren van geschenken. Ouders geven hunne kinderen en deze weder keerig aan de ouders. Vrienden en bekenden nemen deze gelegenheid te baat, om op onschuldige wijze met elkander een grap te hebben, allerlei verrassingen te bedenken en tevens eene wisseling van cadeaux te hebben. Het valt niet te ontkennen, dat de hoedanigheid en de waarde der geschenken in de laatste jaren op onrustbarende wijze is toegenomen. Velen onzer zullen dit moeten erkennen. Wanneer zij zich hunne kindsche jaren her inneren, zullen ze nog zeer goed weten, met hoe weinig men tevreden was, hoe men op den morgen van den zesden te huis en bij familieleden overal ging zoeken naar do verstopte presentjes, door den goeden man gedurende den nacht hier en daar gedeponeerd. Wat was (kit op den Sint Nicolaasavond zelfs niet een dolle pret, wanneer het gerammel van kettingen de aankomst van den man zeiven of van diens getrouwen knecht aankondigde Daar in dien kinderkring was meer dau een hart, dat wel wat onrustig klopte, wanneer de deur geopend werd, de gedaante op do potsierlijkste wijze uitgedoscht, binnen kwam, en de stereotype vraag deed«zijn cr ook stoute kinderen Ja, dan was er menigmaal een, die andera nog al niet voor een kleintje vervaard was, ban» meer was voor wilddieven; eenigo minuten later had hij een schot gehoord. Op Mensing's vraag, waarom hij dit niet aan het gerecht had medegedeeld, autwo irdde de man, dat hij tlieuzelfden avond nog een verie reis had gemaakt en eerst twee dagen later in een verwilderde plaats had gehoord, dat do houtvester Zornau zich het laven had benomoj, omdat hij een moord had begaan. Had de beambte er ïeods vroeger sterk aan moeten twijfelen, dat Zornau Willi voor Hm had aaugezion en'na den moord zijn geweer zou hebben vei stopt, zoo was hit nu te bewezen, dat de getuigenis dor houtvestersvrouw, volgons welke Zornau zondor geweer was uitgegaan, overeenkomstig uo waarheid was geweest; wel echt r deed de zeldzame zwakheid, die Sternheim tegenover ilm veiried, het vermoeden ontstaan u..t hij iiad kennis gedragen van llm's moordaanslag; doch nam men dit eenmaal aan, dan had men omtrent zijn bezoek op de houtvesterij, de verkla ring voor de baud, dat hij Ilm geholpen had, zicti cou geweer van den houtvester te verschaffen. Mensing begaf zich, zoodra hij de verklaring van den marskramer op scliritt had gebracht mot twee gendarmen, in burgerkleeding, naar Olau nog voor hij het landgoed bereikte, ontmoette hij een dionaar van den graaf te paard. Deze deelde hom mede, dat graaf Sternheim gisteren een hevigen twist had gehad met Ilm en hedenmiddag naar de Hoehburg was gereden- Um had spoedig na bet vertrek van den graaf zijne koffers gepakt en wilde mot den nachttrein naar Berlijn; deze plotseling afreis kwain denoudertnspec- tour des te verdachter voor, als er veel geld in kas was en Hm het kasvertrek had afgeslotende onder- inspecteur had hem opgedragen den graaf in kennis te stellen met llm's voornemen. Meusiug veranderde tengevolge van doze inedo- deoling zijn plan. IIij verhinderde den bediende niet, zijn bevel te volbrengen, daar bij do Hochburgt toch niet zoo vroeg kon bereiken, dat do graaf, al wiluo hij dit, llm's vertrek kon beletten; maar hjj verzweeg hot dozen bediende toch ook, dat hij in doze zaak van plan was, in te grijpen. In plaats van Iim op OUu aau te houden, waclitto Mensing hem op aan tiet station, reed, zonder zich aan Hm kenba .r te maken, insgelijks naar Berlijn ea hield den inspecteur daar goed in hot oog. Wordt vervolgde

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1885 | | pagina 1