Algemeen
Advertentie-
DONDERDAG
8 APRIL.
I E u w s-
Landbouwblad.
Ao 1SS6.
J. WINKEL,
30stc Jaargang
JS- 1974;
T~
TE 8CHAGEN,
r
Binnenlandsch Nieuws.
De Groote Speculatie.
12.)
SCHAKER
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woens
dag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's
middags 12 ure, worden Advertentiën in het
eerstuitkomend nummer geplaatst.
Ingezonden stukken, één dag vroeger.
COURANT.
UITGEVER
Laan, Wijk D, No. 5.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.GO
Af/.''Eerlijke nummers f 0.05.
Advertentiën van één tot vijf regels ƒ0.75
iedere regel meer f 0.15. Groote letters wor
den naar plaatsruimte berekend.
4.
'AA -
Tot Heemraden van den Zijpe - en
Hazepolder zijn benoemd de hoofdingelanden
J. Beusekom en G. Schuit, in plaats van
wijlen de heeren C. de Wit Jz. en P. Blaau-
boer Az.
In de gemeente Hoogwoud worden po
gingen in het werk gesteld, om aldaar eene
kaasfabriek op te richten, en zijn op eene
vergadering hierover, de heeren J. Kos, C.
Helder Jz. en J. Schermer benoemd tot leden
der Commissie, belast met het maken van een
volledig plan van begrooting.
Het hoofdbestuur der Holl. Mij. van
landbouw heeft een plaatselijk onderzoek
omtrent de herziening van belastbare opbrengst
der ongebouwde eigendommen aan de heeren
Th. J. Waller, C. J. van der Oudermeulen
en J. Zaayer Pzn. opgedragen.
De Socialistische onlusten hebben zich
ook in ons land vertoond, en wel te Enschedé,
eene onzer voornaamste fabrieksplaatsen in het
oosten van ons land.
Onder de fabrieksarbeiders brak Vrijdag
Novelle van KARL BECK.
~VL
Hot diner viel gelukkig uit. Het lokaal vai
behaaglijk, hot eten uitstekend, do wijn voortreffolijlc.
Spoedig heerschte or oen ongedwongen vroolijkheid
onder het kleine gezelschap.
Mijnheer Reimann sprak over bonderde dingen;
zijne vrouw vertoondo zich in al hare grootheid en
beminnelijkheid als gastvrouw.
Ottilie was wel is waar stil, en zag een weinig
verlegen maar toch opgeruimd, ja, bijna gelukkig,
er uit.
Do grootste verandering was er bij den baron op
te merken; een paar glazon champagne misten hunne
uitwerking niet; hij begon to praten, en wel zoo
naïef, en onbevangen, dat allen met genoegen naar
hem luisterden. Mijnheer Reimann was het meest over
zijn gast verbaasd; zulk eon gunstigen verloop had
hij niet durven hopen. Met een vaardigheid, die bij
dit Datuurkind dubbel opvallend moest zijn, vertelde
Hugo van zijn eenvoudig leven, welks stille vreugde
hij zoo allerliefst schilderde, dat zelfs mevrouw
Reimann, die zeer zeker niet sentimenteel was, voor
eon bescheidon lovonslot begon te dwoepen.
Ottilie scheen diep bewogen; wanno6r da schoono
oogen van don baron haar blik ontmoetten, bloosde
zij een weinig, doch zij sloeg hare oogen niet neder,
want de jonge man zag haar zoo vriendelijk, zoo
openhartig aan, en in tjjnen blik lag toch ook niet
het minste iets kwetsends. Zeker, dat moest eon zeer
goede man zijn 1
„Ja, maar beste baron," aeido Reimann eensklaps,
„dat kan toch altijd niet soo doorgaangij moet
er eindelijk eens aan denken, u te vestigen Dat is
alles zeer schoon en goed, maar een eigen haard is
goud waard 1 Gij moot een hoeve koopen, of tenminste
zelve er eeno pachten. Zooals ik u reeds zeide, het
bevalt mij niet, dat gij, zulk een schoon, braaf en
voornaam jong mensch, van dien mijnheer Frank
afhangtdat bevalt mij maar volstrekt niet 1"
„Beste vriend, ik wil mij mijne tevredenheid niet
ontrooven, door plannen te ontwerpen, die toch niet
tot werkelijkheid kunnen komen. Misschien komt
mijn noof mjj later nog wel eenmaal in zooverre te
gemoet, dat hij mij een zijner plaatsen in pacht geeft;
een vreemdeling zal het ook wel niet doen, omdat ik
geen vermogen heb en dus geen borg kan stellen 1"
Later dat kan wel na nw dood zijn! Een man
reeds eene werkstaking uit.
De oorzaak der onlusten schij'nt meer
in loonsvermeerdering dan in ophitsing,
zooals in België, gezocht te moeten worden.
Dit blijkt uit den volgenden brief, die
aan de Zutf. Courant uit Enschedé geschreven
werd
z/Voor ongeveer 3 a 4 weken heeft de firma
J. E. Scholten en Zn., na zulks vooraf bekend
te hebben gemaakt, het weekloon van eenige
soorten verminderd. De arbeiders hebben er
volkomen in toegestemdeveneens die van de
firma's Blijdenstein en Co. en van Heek en
Co. Donderdag gaf de firma Stroink Co.
door aanplakking aan hare arbeiders kennis,
dat zij na Maandag over acht dagen het week
loon van eenige soorten doek met 5 cent per
stuk zou verlagen.
Niet lang daarna kwam eene deputatie uit
de werklieden, om met de heeren over de
loonsvermindering te spreken. De arbeid werd
gestaakt en toen men 's middags om één uur
de fabriek weder wilde laten werken, weiger
den de werklieden dit en begaven zij zich
naar de fabriek van de firma Scbolten, om
het Yolk daar over te halen, ook het werk te
staken. Daar wilde men er echter niet van
•Is gij moot een rijk huwelijk doen 1"
Met grooten en waren ernst antwoordde de baron:
„beste Reimann, gjj kent mijn gevoelen. Liever wil
ik eenigo jaron van mijn leven afhankelijk zijn van
mijnheer Frank, dan mjj aan een vrouw to verkoopen,
die ik alleeu zou moeten nemen ter wille van haar
geld, zonder haar lief te hebben. Liever blijf ik arm
zooals ik nn benmisichion vind ik ook wel
eenmaal een trouw hart, dat het niet versmaadt,
mijne armoede mot mij te deelen. Do liefde verzoet
immers ook een kommervol leven! Dat heb ik aan mijn
ouders gozion
Hoe schoon was Hugo, toen hij zijne vonkelende
oogen bij deze woorden opsloeg en zich tot Ottilie
wendde, als zocht hij hare goedkeuring.
Deze zat sprakeloos en roerloosde handen vast
over de borst goTonwen, zag zij den jongen man aan,
die met zooveel ernst en waardigheid raoeningen
uitsprak, die in baar hart een lieflijke echo deden
ontstaan. Tranen drongen zich in hare oogen, een
lichte zuoht ontsnapte aan haar boezem. Mijnheer en
mevrouw Reimann sloegen de beide jongelui gade
het was in het kleino zaaltje, eensklaps bijzonder stil
geworden Hedwig lachte don baron goedkeurend too
en zeide:
„Gij moogt gelijk hebben, mijnheer de baron, maar
ik hoop dat het geluk u gunstig mag zijnwant
zeker, zooveel openhartige en eerlijke gezindheid moet
beloond wordon. Vindt gij ook niet, lieve Ottilie
„Wat?" antwoordde deze, als ontwaakte zij uit
een droom, en voegde er toon zacht bij„Ja, ja,
zeker
„Crij zijt zeer vriendelijk, waarde jufvrouw, tegen
een man, dien alleen een gelukkig tooval in uwe
tegenwoordigheid heeft gebracht. Heb daarvoor mijnon
hartelijken dank, allen! Ach, ik ben er sedert zulk
een langen tijd niet meer aan gewoon, dat men in
mij belang stelt 1"
Ottilio's handen waren losgegleden, de linker rustte
op tafelde baron die naast haar zat, greep deze
en drukte ze hartelijk, zoo geheel en al zonder
het geringste teeken van vrijpostigheid of berekening
hoo had deze eenvoudigo jonge man er ook toe
kunnen komen, zijne woorden, zijne gebaren, zijn
gelaatsuitdrukkingen te berekenen 't
En inderdaad handelde hij geheel uit den aandrang
zijns harteOttilie beviel bem bij kende wel is
waar Reimann's plan, maar hij speelde werkelijk
geen comedie, en zijne cocetterie was ongehuicheld.
Ottilie voer een rilling door de leden toen do baron
haar hand aanraakte, maar zij trok hare hand niet
terug en hoewol zacht beantwoordde zij zijn
handdruk.
„Komt gij dikwijls in do stad, mijnheer de baron
hooren. Inmiddels gaf de firma Stroink Co.
aan den eisch van het werkvolk in zoover toe,
dat zij de loonsvermindering van 5 cent op
21/s cent terugbracht.
Dien avond trokken de werkstakers zingende
door de straten en verzamelden zij zich in do
Langstraat voor de sociëteit. Daar waren een
4 a 500 man bijeen. De burgemeester ging
naar buiten en verzocht de samengeschooiden
tot drie maal toe, om zich te verspreiden.
Het was te vergeefs, zij weigerden om aan
het verzoek te voldoen. Versterkt door dia
uit omliggende gemeenten, maakte de politie
toen eene charge, waarbij verscheidene der
werklieden (vooral jongens) gewond werden.
Deze dadelijk doortastende handelwijze dea
burgemeesters boezemde ontzag in. Langzamer
hand droop men af.
Vrijdagmorgen om zeven uur waren de ar
beiders tan de fabriek van de firma Stroink
en C r iijeen. De heer H. Stroink kreeg een
bevermd antwoord op zijn vraag, of men
den eWbeid wenschte te hervatten. Slechts één
wevt ontbrak op het appel. Men daoht toen,
dat alles weder in orde en de Werkstaking
geëindigd was.
Ora elf uur echter werd de arbeid gestaakt
vroeg Hedwig, van den gunstigen indruk gebruik
makende.
„Tegenwoordig niet, mevrouw, want ik heb hier
weinig bekenden 1 In eena groote stad gevoelt men
zieh zonder vrienden zoo eenzaam,"
„Neen, dat is niet aardig van uHebt gij ons
dan niet? Gij znlt ons ten allen tijde welkom, en
een aangename gast zijn 1 Wel is waar, kan ik u
niet veel genot beloven, want wij levon zoor inge
togen; dooh wannoor gjj u tevreden kunt stellen met
een kleinen kring van vrienden, die het waarlijk
goed mot u moenon kom dan zoer dikwijls bij
ons.*
Hugo boog zich; zijn oog scheen Ottilie bij insgelijks
eene uitnoodiging te zoeken. Toen zij hem zoo
angstig, zoo vol verwachting aanzag, kwam er een
lachje om zijne lippen, en met een van geluk
bevende stem, zeide hij„zeker, ik kom gaarne bij
u, wanneer gij mij wilt ontvangen 1"
„Dus afgesproken, afgesproken!* riep mijnheer
Reimann; wanneer komt gij dan, hél*
„Ik donk aanstaanden Woensdag voor zaken in da
stad te komen; wanneer ik dan
„Geen complimenten, geen complimontenwij
znllen elkander ontmoeten I En wanneer uwe zaken
zijn afgedaan, den zal mijn lievo vronw wel eon
lepel soep voor ons ovor hebben! Dat is allcrli fst;
dat geeft een recht aaugenamen winter io bet
voornitzicht 1"
Allen waren tevreden en zoo scheidden zij.
De jonge baron nam het eerst afscheid, hot echt
paar bracht Ottilio naar huis, die niet dadelijk van
baar vriendin kon scheiden, zoodat mijnheer Reiraan*
zijn vrouw nog bij haar moest laten blijven, om haar
des avonds weder te komen afhalen,
Vergenoegd begaf de makelaar zich naar zijn
geliefkoosd wijnhuis, ging er eens recht op zijn
gemak zitten en dronk een flesch wijn, ter/viji hij
nadacht ovor don voorloopig gunstigen uitslag van
zijne onderneming.
Natuurlijk was hij met zich zeiven, met den baron,
met zijne vrouw en met Ottilio buitengewoon tevreden'
Wanneer er niets onverwachts tusschen kwam»
moeBt zijn plan gelukken. Oo baron kreeg eon rijke»
vrouw en hij het duizelde hem voor don geest
vijfmaal honderd duizend guldenEen aardige som,
voorzekerMaar hoe zou hij die beleggen In
staatspapieren? Dat werpt to weinig renten af, en
zich met beursspeculatiön in to laten, daartoe had
hij geen lust meer, dat was te onzeker eon on
gelukkige slag en het geheele kapitaal is verloren.
Neen, hij wilde zijn geluk genieten, wilde den
rijken man spelen, en zich niet voor de tweede maal
bloot stellen aan het gevaar, op nieuw van voren af