Algemeen Advertentie- DONDERDAG 8 APRIL. I E u w s- Landbouwblad. Ao 1SS6. J. WINKEL, 30stc Jaargang JS- 1974; T~ TE 8CHAGEN, r Binnenlandsch Nieuws. De Groote Speculatie. 12.) SCHAKER Dit blad verschijnt tweemaal per week Woens dag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden Advertentiën in het eerstuitkomend nummer geplaatst. Ingezonden stukken, één dag vroeger. COURANT. UITGEVER Laan, Wijk D, No. 5. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.GO Af/.''Eerlijke nummers f 0.05. Advertentiën van één tot vijf regels ƒ0.75 iedere regel meer f 0.15. Groote letters wor den naar plaatsruimte berekend. 4. 'AA - Tot Heemraden van den Zijpe - en Hazepolder zijn benoemd de hoofdingelanden J. Beusekom en G. Schuit, in plaats van wijlen de heeren C. de Wit Jz. en P. Blaau- boer Az. In de gemeente Hoogwoud worden po gingen in het werk gesteld, om aldaar eene kaasfabriek op te richten, en zijn op eene vergadering hierover, de heeren J. Kos, C. Helder Jz. en J. Schermer benoemd tot leden der Commissie, belast met het maken van een volledig plan van begrooting. Het hoofdbestuur der Holl. Mij. van landbouw heeft een plaatselijk onderzoek omtrent de herziening van belastbare opbrengst der ongebouwde eigendommen aan de heeren Th. J. Waller, C. J. van der Oudermeulen en J. Zaayer Pzn. opgedragen. De Socialistische onlusten hebben zich ook in ons land vertoond, en wel te Enschedé, eene onzer voornaamste fabrieksplaatsen in het oosten van ons land. Onder de fabrieksarbeiders brak Vrijdag Novelle van KARL BECK. ~VL Hot diner viel gelukkig uit. Het lokaal vai behaaglijk, hot eten uitstekend, do wijn voortreffolijlc. Spoedig heerschte or oen ongedwongen vroolijkheid onder het kleine gezelschap. Mijnheer Reimann sprak over bonderde dingen; zijne vrouw vertoondo zich in al hare grootheid en beminnelijkheid als gastvrouw. Ottilie was wel is waar stil, en zag een weinig verlegen maar toch opgeruimd, ja, bijna gelukkig, er uit. Do grootste verandering was er bij den baron op te merken; een paar glazon champagne misten hunne uitwerking niet; hij begon to praten, en wel zoo naïef, en onbevangen, dat allen met genoegen naar hem luisterden. Mijnheer Reimann was het meest over zijn gast verbaasd; zulk eon gunstigen verloop had hij niet durven hopen. Met een vaardigheid, die bij dit Datuurkind dubbel opvallend moest zijn, vertelde Hugo van zijn eenvoudig leven, welks stille vreugde hij zoo allerliefst schilderde, dat zelfs mevrouw Reimann, die zeer zeker niet sentimenteel was, voor eon bescheidon lovonslot begon te dwoepen. Ottilie scheen diep bewogen; wanno6r da schoono oogen van don baron haar blik ontmoetten, bloosde zij een weinig, doch zij sloeg hare oogen niet neder, want de jonge man zag haar zoo vriendelijk, zoo openhartig aan, en in tjjnen blik lag toch ook niet het minste iets kwetsends. Zeker, dat moest eon zeer goede man zijn 1 „Ja, maar beste baron," aeido Reimann eensklaps, „dat kan toch altijd niet soo doorgaangij moet er eindelijk eens aan denken, u te vestigen Dat is alles zeer schoon en goed, maar een eigen haard is goud waard 1 Gij moot een hoeve koopen, of tenminste zelve er eeno pachten. Zooals ik u reeds zeide, het bevalt mij niet, dat gij, zulk een schoon, braaf en voornaam jong mensch, van dien mijnheer Frank afhangtdat bevalt mij maar volstrekt niet 1" „Beste vriend, ik wil mij mijne tevredenheid niet ontrooven, door plannen te ontwerpen, die toch niet tot werkelijkheid kunnen komen. Misschien komt mijn noof mjj later nog wel eenmaal in zooverre te gemoet, dat hij mij een zijner plaatsen in pacht geeft; een vreemdeling zal het ook wel niet doen, omdat ik geen vermogen heb en dus geen borg kan stellen 1" Later dat kan wel na nw dood zijn! Een man reeds eene werkstaking uit. De oorzaak der onlusten schij'nt meer in loonsvermeerdering dan in ophitsing, zooals in België, gezocht te moeten worden. Dit blijkt uit den volgenden brief, die aan de Zutf. Courant uit Enschedé geschreven werd z/Voor ongeveer 3 a 4 weken heeft de firma J. E. Scholten en Zn., na zulks vooraf bekend te hebben gemaakt, het weekloon van eenige soorten verminderd. De arbeiders hebben er volkomen in toegestemdeveneens die van de firma's Blijdenstein en Co. en van Heek en Co. Donderdag gaf de firma Stroink Co. door aanplakking aan hare arbeiders kennis, dat zij na Maandag over acht dagen het week loon van eenige soorten doek met 5 cent per stuk zou verlagen. Niet lang daarna kwam eene deputatie uit de werklieden, om met de heeren over de loonsvermindering te spreken. De arbeid werd gestaakt en toen men 's middags om één uur de fabriek weder wilde laten werken, weiger den de werklieden dit en begaven zij zich naar de fabriek van de firma Scbolten, om het Yolk daar over te halen, ook het werk te staken. Daar wilde men er echter niet van •Is gij moot een rijk huwelijk doen 1" Met grooten en waren ernst antwoordde de baron: „beste Reimann, gjj kent mijn gevoelen. Liever wil ik eenigo jaron van mijn leven afhankelijk zijn van mijnheer Frank, dan mjj aan een vrouw to verkoopen, die ik alleeu zou moeten nemen ter wille van haar geld, zonder haar lief te hebben. Liever blijf ik arm zooals ik nn benmisichion vind ik ook wel eenmaal een trouw hart, dat het niet versmaadt, mijne armoede mot mij te deelen. Do liefde verzoet immers ook een kommervol leven! Dat heb ik aan mijn ouders gozion Hoe schoon was Hugo, toen hij zijne vonkelende oogen bij deze woorden opsloeg en zich tot Ottilie wendde, als zocht hij hare goedkeuring. Deze zat sprakeloos en roerloosde handen vast over de borst goTonwen, zag zij den jongen man aan, die met zooveel ernst en waardigheid raoeningen uitsprak, die in baar hart een lieflijke echo deden ontstaan. Tranen drongen zich in hare oogen, een lichte zuoht ontsnapte aan haar boezem. Mijnheer en mevrouw Reimann sloegen de beide jongelui gade het was in het kleino zaaltje, eensklaps bijzonder stil geworden Hedwig lachte don baron goedkeurend too en zeide: „Gij moogt gelijk hebben, mijnheer de baron, maar ik hoop dat het geluk u gunstig mag zijnwant zeker, zooveel openhartige en eerlijke gezindheid moet beloond wordon. Vindt gij ook niet, lieve Ottilie „Wat?" antwoordde deze, als ontwaakte zij uit een droom, en voegde er toon zacht bij„Ja, ja, zeker „Crij zijt zeer vriendelijk, waarde jufvrouw, tegen een man, dien alleen een gelukkig tooval in uwe tegenwoordigheid heeft gebracht. Heb daarvoor mijnon hartelijken dank, allen! Ach, ik ben er sedert zulk een langen tijd niet meer aan gewoon, dat men in mij belang stelt 1" Ottilio's handen waren losgegleden, de linker rustte op tafelde baron die naast haar zat, greep deze en drukte ze hartelijk, zoo geheel en al zonder het geringste teeken van vrijpostigheid of berekening hoo had deze eenvoudigo jonge man er ook toe kunnen komen, zijne woorden, zijne gebaren, zijn gelaatsuitdrukkingen te berekenen 't En inderdaad handelde hij geheel uit den aandrang zijns harteOttilie beviel bem bij kende wel is waar Reimann's plan, maar hij speelde werkelijk geen comedie, en zijne cocetterie was ongehuicheld. Ottilie voer een rilling door de leden toen do baron haar hand aanraakte, maar zij trok hare hand niet terug en hoewol zacht beantwoordde zij zijn handdruk. „Komt gij dikwijls in do stad, mijnheer de baron hooren. Inmiddels gaf de firma Stroink Co. aan den eisch van het werkvolk in zoover toe, dat zij de loonsvermindering van 5 cent op 21/s cent terugbracht. Dien avond trokken de werkstakers zingende door de straten en verzamelden zij zich in do Langstraat voor de sociëteit. Daar waren een 4 a 500 man bijeen. De burgemeester ging naar buiten en verzocht de samengeschooiden tot drie maal toe, om zich te verspreiden. Het was te vergeefs, zij weigerden om aan het verzoek te voldoen. Versterkt door dia uit omliggende gemeenten, maakte de politie toen eene charge, waarbij verscheidene der werklieden (vooral jongens) gewond werden. Deze dadelijk doortastende handelwijze dea burgemeesters boezemde ontzag in. Langzamer hand droop men af. Vrijdagmorgen om zeven uur waren de ar beiders tan de fabriek van de firma Stroink en C r iijeen. De heer H. Stroink kreeg een bevermd antwoord op zijn vraag, of men den eWbeid wenschte te hervatten. Slechts één wevt ontbrak op het appel. Men daoht toen, dat alles weder in orde en de Werkstaking geëindigd was. Ora elf uur echter werd de arbeid gestaakt vroeg Hedwig, van den gunstigen indruk gebruik makende. „Tegenwoordig niet, mevrouw, want ik heb hier weinig bekenden 1 In eena groote stad gevoelt men zieh zonder vrienden zoo eenzaam," „Neen, dat is niet aardig van uHebt gij ons dan niet? Gij znlt ons ten allen tijde welkom, en een aangename gast zijn 1 Wel is waar, kan ik u niet veel genot beloven, want wij levon zoor inge togen; dooh wannoor gjj u tevreden kunt stellen met een kleinen kring van vrienden, die het waarlijk goed mot u moenon kom dan zoer dikwijls bij ons.* Hugo boog zich; zijn oog scheen Ottilie bij insgelijks eene uitnoodiging te zoeken. Toen zij hem zoo angstig, zoo vol verwachting aanzag, kwam er een lachje om zijne lippen, en met een van geluk bevende stem, zeide hij„zeker, ik kom gaarne bij u, wanneer gij mij wilt ontvangen 1" „Dus afgesproken, afgesproken!* riep mijnheer Reimann; wanneer komt gij dan, hél* „Ik donk aanstaanden Woensdag voor zaken in da stad te komen; wanneer ik dan „Geen complimenten, geen complimontenwij znllen elkander ontmoeten I En wanneer uwe zaken zijn afgedaan, den zal mijn lievo vronw wel eon lepel soep voor ons ovor hebben! Dat is allcrli fst; dat geeft een recht aaugenamen winter io bet voornitzicht 1" Allen waren tevreden en zoo scheidden zij. De jonge baron nam het eerst afscheid, hot echt paar bracht Ottilio naar huis, die niet dadelijk van baar vriendin kon scheiden, zoodat mijnheer Reiraan* zijn vrouw nog bij haar moest laten blijven, om haar des avonds weder te komen afhalen, Vergenoegd begaf de makelaar zich naar zijn geliefkoosd wijnhuis, ging er eens recht op zijn gemak zitten en dronk een flesch wijn, ter/viji hij nadacht ovor don voorloopig gunstigen uitslag van zijne onderneming. Natuurlijk was hij met zich zeiven, met den baron, met zijne vrouw en met Ottilio buitengewoon tevreden' Wanneer er niets onverwachts tusschen kwam» moeBt zijn plan gelukken. Oo baron kreeg eon rijke» vrouw en hij het duizelde hem voor don geest vijfmaal honderd duizend guldenEen aardige som, voorzekerMaar hoe zou hij die beleggen In staatspapieren? Dat werpt to weinig renten af, en zich met beursspeculatiön in to laten, daartoe had hij geen lust meer, dat was te onzeker eon on gelukkige slag en het geheele kapitaal is verloren. Neen, hij wilde zijn geluk genieten, wilde den rijken man spelen, en zich niet voor de tweede maal bloot stellen aan het gevaar, op nieuw van voren af

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1886 | | pagina 1