Hinnenlandsch Nieuws.
Wordt Vervolgd.
Vader en moeder hebben er niet tegen.
Wanneer zij een mond minder moeten voeden,
is dit een buitenkansjede jongen vindt het
idee heerlijk, om zoo overal heen te gaan
en bij de voorstellingen kwamen de kunste
naars in zulke prachtige pakjes buiten, om
zich aan het publiek te vertoonen, teneinde
dit verbaasd en opgetogen te maken en in
de tent te lokken, dat hij, als jongen, niets
liever wenscht, dan ook zoo toegetakeld aan
den volke vertoond te worden.
Beletselen zijn er dus niet en de koop
wordt gesloten. Dat woord is helaas som
wijlen letterlijk waar, want al kennen we in
ons beschaafd Europa geen slavernij meer
't is immers ijselijk en akelig om te denken,
dat ïvij nog slaven zouden hebben toch is
't maar al te waar, dat er nog contracten
gesloten worden, waarbij ouders hunne kin
deren letterlijk afstaan. We hebben eeni-
gen tijd geleden genoeg onthullingen van ge
heimen gelezen, die nog van veel erger aard
waren dan 't afstaan van een kind aan een
kunstenmaker.
Vlug 1 de jongen was vlug en is 't ook.
Nu evenwel zal 't hem duchtig tegenvallen.
Wat heeft hij dien anderen geen kunsten
zien maken, die hem, o zoo gemakkelijk voor
kwamen. Niets dan eene buiging van zijn
toch zoo lenig lichaam. Een grapje, een pretje,
niet waar En nu hij 't zelf zal nadoen, nu
blijkt eerst de groote moeielijkheid. Neen 1
dat had hij nooit gedacht. En dan nog wat.
Mijnheer de directeur, die zoo heel aardig
tegen hem was en die zoo lachtte en betuigde,
dat hij, zoo'n vlugge jongen in een oogenblik
alles zoude kunnen leeren, wat deed hijnju?
Niet alleen dat hij al heel onvriendelijk kepk
en bromde hij ging nog veel verder. Niet
voor de aardigheid had hij een zweep in zijn
handhij gebruikte dat werktuig, om den
jongen op duidelijke wijze zijn misnoegen ken
baar te maken. Hij ranselde den vluggen
jongen 1 Den vluggen jongen Hoe is dat nu
mogelijk Alleen mogelijk door de verkeerde
opvatting, de verkeerde voorstelling der zaak,
waardoor het gemakkelijke te moeielijk, het
aangename hoogst onaangenaam werd. Ja, zoo
onaangenaam werd het, dat de vlugge jongen
meer dan eens hartelijke begeerte kreeg, om
weg te loopen, en wanneer hij niet had be
merkt, dat mijnheer de directeur zijne gangen
wel degelijk naging - hij was immers zijn
eigendom dan had hij zijn plan stellig
uitgevoerd 1
Toch, zooals ik reeds duidelijk heb opge
merkt de jongen was vlug, namenlijk in deze
beteekenis, dat zijne ledematen de geschikt
heid hadden, om zich in allerlei bochten te
wringen, 't Is waar, ze knapten en kraakten
nu en dan, maar't was geen verweekte jongen,
altijd had hij in bosch en veld rondgezworven,
niet op weeke bedden geslapen, maar meer
dan eens den nacht onder den blooten hemel
doorgebracht en daarom bezweek hij niet
onder de zweepslagenze deden hem zelfs
bracht de majoor hiertegen in.
,/Laat blijven laat blijven," antwoordde de
baron. „Iemand van ons gehalte houdt voortdurend
dat bewegelijke en woelige leven in de residentie
toch niet lang uit. Maar Horst is toch een flinke
jongen 1"
//Hebt gij u met hem verzoend
//Volkomen
z/Dat verheugt mij inderdaad. Ik ken immers
uw zoon en gij ziet, dat ik hem goed heb beoor
deeld."
„Plösznitz," riep de baron uit. ,/Ik geloof, dat
gij mij in mijn leven menigen slechten raad hebt
gegeven, maar ik wil alles vergeten, omdat gij mij
er toe hebt aangezet, mij met mijn zoon te ver
zoenen het is mij nu inderdaad veel ruimer om
het hart. Ik heb hem miskend en ik beken open
lijk, dat ik datgene niet voor hem zou gedaan
hebben, wat hij zonder een woord van weigering,
ja, wat hij zelf met vreugde voor mij gedaan
heeft
„Buschbeck, uwe woorden treffen mij hard
zeide de majoor, en hij zette zulk een bedroefd
gezich, alsof hij dat naar waarheid was. //Ik mag
mij meermalen vergist hebben, daarvoor zijn wij
menschen; maar gij moogt er niet aan twijfelen,
dat ik u steeds datgene geraden heb, wat ik wer
kelijk en waarachtig voor het beste hield. Acht gij
mij in staat, valsch tegen u te zijn
z/Neen Neenbracht Buschbeck hiertegen
in „Gij moet mijne woorden niet zoo hoog
opnemen, want ik wil u geen verdriet aan doen. Wij
beiden kennen elkander reeds sedert jaren en ik
denk, dat wij nog vele jaren met en bij elkander
zullen leven."
„Ik hoop het," antwoordde de majoor, terwijl
hij de hand van zijn vriend vatte. „H«t leven
goed, ja ze maakten hem nog lenigei en
toen nu de jongen in de onmogelijkheid was,
om weg te loopen en hij 't op zekeren dag
zoo ver had gebracht, dat mijnheer de direc
teur tot hem zei: bravo, dat heb je goed
gedaan toen stapte hij van de (eerste) sport,
op de (tweede) en 't bleek hem, dat die
stap de zwaarste, de lastigste van allen was, want
sedert dien dag vorderde hij al sneller en
sneller en toen later en later de omstanders
hem toejuchten en hij niet meer de arme
jongen was, maar goed geld verdiende, toen
bleek het duidelijk, dat de opvatting van
den directeur juist was geweest. Hij had met
zijn kennersoog den stand der zaak het
lichaam goed beoordeeld. De jongen had
van 't heerlijke eene verkeerde opvatting gehad
en zou, zonder zweepslagen, alles opgegeven
hebben.
Ziedaar eene opvatting van 't woord vlug
en laat mij nu naar den jongen van A. terug-
keeren, dien men ook zoo noemde.
Deutichem. P. van de Velde Mz.
Bij het gymnasiale eindexamen te Assen,
afd. A. is geslaagd de heer R. Slot te Groen
veld gemeente Sint Maarten.
De WelEerw. Heer Ds. II. van der Hoe
ven predikant te Sint Maarten, c. a. heeft een
beroep ontvangen naar de Hervormde gemeente
te Hoogwoud.
Woensdagmorgen had de trein, die te
8.45 van Zandvoort naar Amsterdam vertrok,
even voor Halfweg een oponthoud. De goede
renwagen van de Haarlem-Zandvoort Maat
schappij die in het midden van den trein was
derailleerde. Groote stukken ijzer werden op
den weg geslingerd, en de verbrijzelde gedeel
ten van den wagen werden over de leggers
door het zand gesleurd. De reizigers in de
rijtuigen, achter de goederenwagen, kregen
eenige lichte schokken. Het scheen hun toe
alsof het geheele voorste deel van den trein
in brand stond, zoo dicht was de door de zon
verlichte wolk van geel zand en stof, welke
opgewoeld was. Een heer trok aan het alarm
sein.. en de voortreffelijke Westinghouse-rem
bracht in eenige seconden den in vollen vaart
vliegenden trein tot stand.
Uit Halfweg werd Haarlem gewaarschuwd
de reizigers der achterste wagens stapten over
in de voorste rijtuigen en met slechts een
kwartier oponthoud kwam de halve trein te
Amsterdam.
De tijdige waarschuwing en de Westing
house-rem voorkwamen een groot onheil. Nu
kwam ieder er met den schrik af.
De heer F. Fan der Goes te Amsterdam,
die als assuradeur ook gistermiddag de Beurs
aldaar bezocht, werd door honderden uit dit
gebouw gedrongen, onder het herhaald geroep
r/ga naar het Volkspark, gij behoort bij
mag over mij beschoren hebben wat het wil, doch
u blijf ik tot mijn laatsten snik getrouw!"
De baron beantwoordde den handdruk van den
majoor. Toen zij in huis waren gekomen, beval
hij den bediende wijn in de tuinkamer te brengen,
en in de beste stemming begon hij te drinken.
De majoor werd verteerd van ongeduld, om te
vernemen, hoeveel Buschbeck van zijn zoon had
losgekregen, doch hij beheerschte zich zeiven, en
roerde dit punt met geen woord aan; hij wist
immers, dat de baron, zoodra hij eerst maar wat
gedronken had, hem alles zou mededeelen. En hij
vergistte zich hierin niet. Noch was er sedert Busch-
beck's terugkeer geen uur verloopen, en hij wist
alles, en de baron had hem zelfs het geld laten
zien, wat hij van zijn zoon had ontvangen.
Plösznitz was over de lioogc som verbaasd, maar
hij hield dit voor zich.
z/Ik wist, dat Horst u zooveel geven zou, ja, ik
ben er van overtuigd, dat hij u nog meer zou'ge
geven hebben, wanneer gij het gewenscht hadt,"
antwoordde hij. „Ik ken hem, en nu zult gij be
grijpen, waarom ik zoo zeer er bij u op aandrono-
u met hem te verzoenen."
„Horst is een fidele jongen riep de baron uif
wiens wangen door den wijn sterk gekleurd waren!
„Dat is hij, en luj is te fijngevoelend, om niet
te bekennen, dat een deel van het vermogen het
welk hem nu is toegewezen, van rechtswege'u be
hoort. Had Sambow zijne dochter bij haar huwelijk
een gedeelte van zijn vermogen medegegeven dan
zoudt gij daarvan de vruchten hebben kunnen Genie
ten Ik matig mij geenszins een oordeel aan over
den doode, maar hij had noch tegen uwe vrouw noch
tegen u, onrechtvaardig mogen handelen."
Recht voor Allen!" Aanleiding
had de heer van der Gons gegeven d
afkeurenswaardige schrijven'""der jÜOr'l(it
„Majesteitsschennis"
Twee studenten te Leiden gi,10(>
elkander een weddenschap n?n'mj*
de dat de anti-liberalen, de andere
liberalen liet er zouden verliezen. \y,at^
weddenschap vciloor moest eten 4 |'C l'r;
erwtensoep, daarna 2 borden karnenielT^
en dan een uur flink gaan loopen. l)e st
der liberale partij verloor het spel, onder
zich aan de straf en haalde zich een fn'
ongesteldheid op den hals.
Te Axel in Zeeland zal de 30()J
gedenkdag van het afschudden der Spaan'f
overlieersching, door het kloek beleid
Prins Maurits, feestelijk herdacht worden m"
denkt liet feest op den gedenkdag zelf,m?
te vieren.
Te Groningen is een jong paartje
dag volgende op den trouwdag, met de c0(J,
derzon verdwenen, de op crediet gekocht!
huismeubelen medevoerende.
Als een groote bijzonderheid verdient
vermelding, dat te Zwartsluis, waar de beide
predikantsplaatsen vacant zijn, beroepen wee
den ds. Van Heijningen te 's—Gravendeel e»
ds. Van Heijningen te Heerjansdam, ziy,
vader en zoon.
Men schrijft uit Delft:
Drie schuldenaars alhier, hadden wel een
gehoord, dat de Staat der Nederlanden te»®
de belastingschuldigen, die onwillig waren 011'
te betalen, het middel aanwendde om zool»
een soldaat bij hen te laten logeeren, totdat
zij betaalden. Dit middel kon bij uitstek
goedkeuring wegdragen van ons drietal, enzij j
besloten om dat stelsel van inlegering toen
passen, niet dat zij er een soldaat op afwilj
den sturen, doch zij zeiven zouden alsingeh1
gerden soldaat fungeeren. Zij trokken daarto®
dezer dagen naar hunnen gemeenschappelijk®!
schuldenaar, drongen de huiskamer bifinei,
en verklaarden bij kris en bij kras, niet It
zullen vertrekken, voor zij het hun comp®
teerende zouden ontvangen hebben.
Het bleek echter, dat zij buiten den ra
hadden gerekend, want onze schuldei*'
wien de ongenood e gasten zeer onwelkoi
waren, en die met het oog op zijne jonge vroiiil
de zaak niet vertrouwde, riep de hulp
politie in.
Toen werd hun spoedig beduid, dat zij I
vertrekken hadden, om niet achter slot k|
geraken, en zoo stonden onze schuldeiscbl
des avonds om half twaalf op straat, iedeig
druipstaart» naar huis sluipende.
Zonder overdrijving kan men zeggen: hij
z ij van een koude kermist"!
men.
De heer B. Heldt schrijft aan het D. vij
dat hij uithoofde het gebeurde van Zonfc|
in het Volkspark en de agitatie daardoor®-
wekt, heeft bedankt voor het tot hemgew'11
verzoek, door het bestuur der afd. Arasterdai
van den sociaal-democratischen bond, om 1
een openbare vergadering, tegen VrijdagavoWr-
a.s. belegd, „den invloed der beperking V8J
groote huisgezinnen op de sociale toestanden
te verdedigen. Die vergadering zal dus
schijnlijk niet doorgaan.
In sommige streken van Drente is J
een oud gebruik in zwangde boerenbijl
boerenceel. Wanneer een publiek of ook'
een bijzonder persoon iets heeft mede te®'.
dat het algemeen belang betreft, dan
dit op een stuk papier, plaatst erdeff00',,
„zegt het voort" onder, en bezorgt he j.
iemand, die op het einde van het dorplV
Deze bezorgt het weer bij zijn buviriu®,.
zoo doet de boodschap zeer snel de r j
bij al de gezinnen van het dorp. H®
schande geacht worden, wanneer iemand
de die circulatie te bevorderen. Dit ou »l
bruik werkt zeer doeltreffend, en
jammer zijn indien het werd afgescha mm
De wilde zwijnen maken het in -
wel eens wat bont. Hun verwoesting
omstreken van Roermond nemen jaaf
In de laatste drie nachten werdcn^^jjH
taren aardappelen geheel en al offigeD
de aardappelen opgevreten. Om 11
einde te maken, hebben de boeren ee
jacht" georganiseerd. Elk huis moe
met geweer leveren. Eergisteren
de bosschen, nabij do grens, binn
