Alltlltl Sus-,
Mi6-
Donderdag, 23 Octoter 188S.
30ste Jaargang. Ho. 2032.
d
DWALINGEN DËS~HARTE.
Uitgever: J. vVINKEL.
Bureau: SCHAOE'C liauin, O, 5.
Binnenlandsch Diienws.
Roman van FRIEDRICIL FR1EDR1CH.
XVIII.
a. tot het houden van eene tentoonstelling van fokmer-
riën en veulens. Inleider de heer Jb. Zijp Hz.;
a. eenen wedstrijd te houden met dorschmachines, die
eene geringe drijfkracht vereisehen;
SCHAGER
COURANT.
jjt blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- Zater-
„_oDd. £ij inzending tot 's middags 12 ure, worden ADVEH-
d a g ®v
jfT'IÊ# eerstuitkomend nummer geplaatst.
jUGEZOHDEN STOKKEN één dag vroeger.
Prijs per jaar f3.Franco per post f3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTEN1IËN van 1 tot 5 regels fO.75; iedere regel meer f 0.15
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Zondag 24 October jl. werd de Hervormde Gemeente te
Callantsoog bij hare komst in het kerkgebouw op eene zeer
aangename wijze verrast door de aanwezigheid van een zeer lief
gerapliine-orgel, cadeau gegeven door een vroegeren inwoner dier
- oemeente.
Het instrument kenmerkt zich door een vollen, lieflijken toon
eu beantwoordt dus volkomen aan het doel waarvoor het geschon
den is.
Jfet dankbaarheid werd dit geschenk dan ook door de gemeente
aangenomen en reeds dienzelfden morgen in gebruik gesteld.
1 Naar wij vernemen zal de firma H,. C. A. Thieme te
Nijmegen optreden als Uitgever van de Geschriften over Sociale
Vragen, door de „Liberale Unie" te verspreiden.
De heer B. H. Heldt is reeds zoo goed als hersteld.
Zaterdagavond ontving een bewoner van de Haarlemmer
straat te Amsterdam een brandbrief, waarin geëischt werd, dat
de dienstbode Maandagavond precies 10 uren op de Nassaukade
bij den Haarlemmerweg moest zijn met een gesloten enveloppe,
waarin zich een bankbiljet van f60 bevinden moest. De vrouw
des huizes wilde onmiddellijk de politie er mee in kennis stellen
doch de vader, zich verbeeldende het schrift, hoewel verdraaid,
te kennen, wilde hiervan niet hooren. Hij nam de noodige
maatregelen om den schrijver te weten te komen en had de
droevige ervarit g, dat hij zich niet vergist had. De schrijver
van den brandbrief was, helaas, zijn eigen zoon die, als laatste
middel om zijn ouders geld af te persen, den weg der misdaad
betreden had, N. v. N.
Men schrijft uit "Wormerveer
De naburige gemeente Wormer is sinds de laatste dagen in
39.)
Doctor Leo W'arbcrg, Horst's vriend, had na veel omzwer
ven zich eindelijk als arts gevestigd in dezelfde stad, in welke
Niemitz apotheker was geweest, en scheen nu de plaats gevon
den te hebben, waar voor hem een goede praktijken het geluk,
waarnaar hij zoo lang gedoist had, zou bloeien,
De kleine stad was reeds met twee artsen gezegend, maar
leiden waren oud en ziekelijk, en het was hen ook niet, euvel
te duiden, dat zij meer acht sloegen op hunne eigene gezond
heid, dan op die hunner patiënten.
De grondstelling leder is zich zeiven het naaste," is wel
is waar een zeer juiste, en op dit gezonde egoïsme berust het
bestaan der geheele schepping; de bewoners der kleine stad
echter waren nog niet gekomen tot de erkenning van deze
verstandige grondstelling het ontbrak hen geenszins aan egoïs
me, maar zij veroordeelde die bij anderen om het hardst.
Volgens hunne klein—steedsche begrippen was de arts een
wezen, dat er voor geschapen was, zich voor anderen op te
offeren en dat verplicht was, zich in koude nachten uit zijn
hed te laten kloppen en zieken te bezoeken, die er zoo onge
veer nog boos om worden, waarvan de arts hen voor zijne
ffioeite een rekening zendt. Het zou hen het liefste zijn geweest,
■wanneer hij dit alles uit christelijke liefde had gedaan. Dat een
^'s een mensch was, die ook wilde leven en voor het onder
houd van dit leven ook onvoorwaardelijk de noodige middelen
moest bezitten, daaraan dachten ze niet, omdat hun denkver-
®°gen hoofdzakelijk zoo ver niet reikte.
doctor Warberg, was hen derhalve zeer welkom; hij was
"uvermoeid in zijn beroep, kwam, zoo dikwijls hij geroepen
en was met het inzeuden der rekeningen voor zijne
geneeskundige diensten nog zeer karig geweest. Dat had bij
en de aangename hoop doen ontstaan, dat de doctor hem
'"In*611 ^ad> op te teekenen.
arberg had in korten tijd een zeer uitgebreide praktijk
gekrege.n en daarbij de voldcening nog, dat zijne oudere collega's
e® dit van harte gunden, omdat zij naar rust verlangden.
et al de frissche kracht, die hij bezat, wijdde hij zich aan
''Ju beroep en gevoeld zich gelukkig hij de gedachte, nu ein-
e !Jk zijne bejaarde moeder, die b?j hem leefde, een onbezorgd
evan te kunnen verschaffen.
Be lotgevallen van-zijn vriend Horst hadden In m zeer veel
e augstelling ingeboezemd, ofschoon veel in diens leven lnm
|Cn laadsel was gebleven. Hij had niet begrepen waarom Horst,
r zijn vooruitzichten aller schitterendst waren, zijn ontslag
j8 genomen en veidwenen was. Eerst in het stadje had hij
losse geruchten er eene verklaring voor bekomen. Men
hem verteld, dat zijn vader hertrouwd was en een jong,
rep en roer.
Een kind is betooverd en behekst. Des avonds vooral schij
nen de heksen voor den dag te komen, want tegen zonsonder
gang begint de kleine eene vervaarlijke keel op te zetten, en
alle pogingen, die werden aangewend om het tot kalmte te
brengen, leden tot heden schipbreuk.
Ja, het bijgeloof gaat zoover, dat de bewakers zelfs, in het
vertrek waar de betooverde ligt, geestverschijningen hebben
gezien.
Zou men niet gaan twijfelen, dat men in de 19e eeuw leeft?
Door de kordaatheid van een zieken jongeling is Vrijdag
avond een groot onheil voorkomen. Deze 11-jarige knaap lag
alleen op de bovenkamer in een perceel aan de Langebrug te
Leiden te bed, toen zijn vader, zekere S., uit was en zijne
grootmoeder in de keuken werkzaam was. Opeens sloeg de vlam
van de petroleumlamp naar beneden in de peer. De geweldige
damp en de groote vlam waren voor zijn toestand zeer zeker
niet van gene.zenden aard. Een kloek besluit moest genomen
worden Hij ijlt het bed uit, vat de lamp err spoedt er zich
mede naar de keuken waar hij haar iu een emmer met water
werpt. \u was verder gevaar voor brand voorbij, zoodat de 2
inmiddels aangerukte spuiten geen dienst behoefden te doen.
De Vereeniging tot ontwikkeling van den landbouw in
Hollands Noorderkwartier, zal op Woensdag, 10 N o' v e m-
b e r 1886, des voormiddags te 10 ure, in het hotel pde
Toelast," van den heer A. de Vries^ te Alkmaar, vergaderen
ter behandeling van de navolgende punten van beschrijving:
1. Mededeelingen van verschillende aard.
2. Ingekomen stukken.
3. Uit te brengen verslagen omtrent'
a de werkzaamheid der vereeniging gedurende haar lö-
jarig bestaan, uit te brengen door den heer G. Wonder;
schoon meisje tot zijne echtgenoote had gekozen. Horst was op
zijne stiefmoeder verliefd geworden, en daar zijn vader deze
liefde had ontdekt, had Horst zijn vermogen vermaakt aan
zijne moeder, en was voor altijd heengegaan. Waarheen, dat
wist niemand.
Warberg schonk in den beginne weinig geloof aan deze ge
ruchten, doch daar hem van verschillende zijden hetzelfde werd
medegedeeld, kwam hij toch tot de overtuiging, dat deze ge
ruchten voor' een deel tenminste op waarheid moesten gegrond
zijn. Het was hem ook reeds lang opgevallen, dat Horst, zon
der afscheid van hem te nemen, was afgereisd en niets meer
van zich hooren liet.
Hij vernam nog dat Horst's vader, dien hij nog nooit had
gezien, door zijn dolle, uitspattende leefwijze zijn geheele land
goed er doorgebracht had en zich aan den drank had over
gegeven; ook deelde men hem mede, dat hij met zijne jonge
vrouw een zeer ongelukkig leven had, waaraan Warberg niet
twijfelde, daar zijns inziens het verschil van jaren tusschen de
beide echtelieden te groot was.
Hij had reeds lang den wensch gekoesterd, de jonge vrouw,
van wier schoonheid hem zooveel verhaald was geworden, en
die op het levenslot van zijn vriend zulk een grooten invloed
had gehad, te leeren kennen, maar zijn weg had hem nog niet
voorbij het landgoed van den baron gevoerd.
Het was een onvriendelijke, koude, vochtige avond in Maart,
toen Warberg de laatsten zijner zieken bezocht had en nu
vermoeid, bibberend maar zijne woning snelde.
,/Daar ben ik eindelijk. Nu zullen ze mij ook met geen tien
paarden meer uit mijn huis krijgen, van avond
Met deze woorden betrad hij de kamer, waarin zijn moeder,
de bejaarde weduwe Warberg, op hem wachtte.- Hij schudde
zich van koude en streek met den zakdoek over zijn vochtigen
baard.
De oude dame, die met eenig naaiwerk bezig was, stoud
op en stak haar zoon de hand toe, terwijl zij hem teeder
aanzag.
wGij moet u ook meer ontzien, Leo,* zeide zij. »Ik zie u
nu bijna den geheelen dag niet meer."
„Weest blijde, dat mijn praktijk zoo groot is," zeide Warberg
opgeruimd. Het heeft er waarlijk den schijn van, alsof de
menschen alleen ten mijnen pleiziere ziek worden."
,/Zij kennen uwe bekwaamheid, daarom komen zij allen tot
u," antwoordde de oude vrouw.
z/Neen, mama, dat is de ware oorzaak niet. Mijne beide
collega's zijn oud en ziekelijk, en de meeste menschen denken
ook nog, nieuwe bezems vegen schoon," en zij hebben ook
niet geheel en al ongelijk, want het is zeer de vraag, of ik na
verloop van eeuigen jaren nog denzelfden ijver zal bezitten
vooral wanneer het mij goed gaat."
De tafel stond reeds gedekt, en de bezorgde moeder noodig-
de haar zoon dringend uit iets te eten, ofschoon hij meer ver
moeid dan hongerig was. Leo nam in een stoel plaats, doch at
b. de algemeene vergadering van het Nederlandsche rund
veestamboek
c. het landhuishoudkundig congres te Leeuwarden.
4. Itapport der commissie tot wetsherziening.
5. Rapport omtrent de oprichting van het Nederlandsche
paardenstamboek.
6. Benoeming van eene commissie van drie leden tot het
onderzoeken der rekening voor dit en der begrooling voor
het volgende jaar. Voordracht van het bestuurde heeren
K. Koster Hz., M. Zijp Jz. en J. Kieftenburg.
7. Bepaling van de plaats waar de algemeene vergadering
in Maart 1887 zal gehouden worden. (Voordracht van het
bestuurW o g n u m.)
8. Voorstellen van het bestuur:
b. in het belang der varkensfokkerij. Inleider de heer C.
Wijdenes Gz.;
c. in het belang der schapenfokkerij. Inleider de heer Jb.
Clay;
d. om eene bijdrage te schenken aan de zuiderzee-ver
eeniging. Inleider de heer Jb. Zijp Hz.
9. Bespreking van de wenschelijkheid om in 1887:
b. proeven te nemen met hier niet bekende cultuur
gewassen.
10. Bespreking van verdere werkzaamheden.
Bij gelegenheid der groote najaarsmarkt te "Purmerend,
trachtte men aldaar geelkoperen medailles aan den man te
brengen voor tienguldenstukken. Bedoelde stukken dragen aan
de eene zijde een borstbeeld en aan de keerzijde het adres van
weinig.
Dit ontging niet aan den scherpen blik der oude vrouw.
pGij zoudt toch goed doen, wanneer gij paard en rijtuig
aanschaftet, dan zoudt gij niet zoo afgemat thuiskomen," zeide
ziD
vNeen, neen!* riep de jonge man afwerend uit. ,/Zoo hoog
moedig ben ik nog niet geworden en een rijtuig zou mij inder
daad ook weinig helpen, want de afstanden zijn hier niet groot
en ik zou met het in- en uitstijgen meer tijd verliezen
dan nu."
z/Gij zoudt het toch gemakkelijker hebben,*
z/Ook dat niet. Wanneer ik intusschen deze praktijk behoud
en veel geld verdien, dan dan zal ik een paard en rijtuig
aanschaffen, opdat gij er mede kunt rijden
Leo zag zijn moeder bij deze woorden lachend aan.
pik zou daarvoor niet eens den tijd hebben,"merkte de oude
dame lachend op.
//Waneer ik cliter veel geld verdien, dan zult gij ook den
tijd hebben, want dan zou ik u behalve het dagmeisje, ook
nog een keeukenmeid en een oppasser geven, en wanneer gij
het verlangdet, zelfs eene gezelschapsjuffrouw."
„Ik wenseh voor mij niets meer, dan ik nu heb, want ik
gevoel mij tevreden en gelukkig,* zeide de dame en keek
haar zoon met van groote liefde getuigenden blik aan.
In dit oogenblik hield er voor het huis een rijtuig stil en
kort daarop werd er driftig aan de huisschel getrokken.
Warberg sprong onrustig op.
pNu, vandaag niet meer!" riep hij uit.
De dienstmaagd trad binnen en meldde, dat een man mijn
heer den doctor wensehte te spreken.
„Mag hij hier binnentreden?" vroeg Leo zijn moeder.
//Zeker," antwoordde deze en gaf het meisje bevel, den
vreemdeling binnen te laten.
De in een lange, natte mantel gehulde vreemdeling was een
boer. Met korte woorden vertelde hij, dat hij met een rijtuig
was gekomen, om den doctor voor baron van Buschbeck te
halen, die plotseling ziek was geworden.
z/Voor wie?" vroeg Warberg,
z/Voor baron van Buschbeck," herhaalde de man.
z/En mij mij moet gij halen?"
,/U eigenlijk niet, maar doctor Biichmann; deze is evenwel
zelve ziek, en daar men mij gezegd heeft dat ik in geen geval
zonder een arts mag terugkomen, zoo ben ik tot u gekomen."
pik zal met u gaan," verzekerde W7arberg.
Beste Leo, gij zult het niet doen gij hebt zelfs geene
verplichting, omdatgij niet eens geroepen zijt," zeide de oude dame,
op haren zoon toetredende. pGij zijt bovendien zeer vermoeid,
het is nacht en de regen slaat tegen de vensters."
pik zal wel medegaan," gaf Leo ten antwoord. »Gij denkt
er niet aan, dat het Horst's vader is en reeds zijnentwege zou
ik mijne hulp niet ontzeggen.*
pis het niet tijdig genoeg, wanneer mijn zoon morgen vroeg
