AflïrtÉ- Lan
DWALINGEN DES HARTE.
30ste Jaargang. Ho. 2045.
Donderdag, 16 December 1886.
JACHT.
Zij die zich met 1 Januari
1887 op ons blad abonneeren,
ontvangen de tot dien datum verschij
nende nummers GRATIS.
G emcen te Scha gen.
Bekendmakingen.
PATENTEN.
Uitgever: J. WINKEL.
Bureau: SCHAGEï, ï^aan, B, 5.
#1 ittnenlandsch Nieuws.
J
pit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- Zater
dagavond. Tij inzending tot 's middags 12 ure, worden ADVEE-
ijPUUÊInT in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
jjVG-EZONDEhT STU KXE3XT één dag vroeger.
BEVOLKING.
Cornelis Hartman,
laatst wonende te Sloten(N. Holl.), thans alhier, wordt in
zijn belang aangemaand, zich zoo spoedig mogelijk te vervoegen
ter Secretarie dezer gemeente.
De Burgemeester van SCHAGEN, brengt ter kennis van
hen, wie zulks aangaat, dat bij gelegenheid van de gedurende
dezen Winter in het Noord Hollandseh Koffie
huis alhier te houden Voiksvoordracliten,
voor geene andere localiteiten vergunning
zal worden verleend, om daarin na het bij
het politie-reglement bepaalde sluitings
uur te mogen tappen, en men zich mitsdien met
geenerlei verzoek van dien aard tot hem behoeft te wenden.
SCHAGEN, 14 December 18S6.
De Burgemeester voornoemd,
G. LANGENBERG.
De Burgemeester van Schagen brengt ter algemeene kennis,
dat de patenten, aangevraagd in de maanden Augustus, Sep
tember en Octooer 1.1. 2e kwartaal, dienstjaar 1886/87, ter
gemeentesecretarie door belanghebbenden kunnen worden afge
haald vanaf Zaterdag den llen tot en met Vrijdag den 17en
dezer des voormiddags van 9 tot 12 ure; den invallenden
Zondag uitgezonderd.
Schagen, den lOen December 1886.
De Burgemeester voornoemd,
G. LANGENBERG.
Roman van FRIFDRICH FR1EDR1CH.
XXV.
54.)
Leo's huwelijk was voor den herfst vastgesteld; op Dora's
villa waren reeds de noodige veranderingen aangebracht en
maatregelen genomen. Voor alles had Dora haar bijzondere
aandacht gewijd aan de inrichting van de voor Leo's moeder
bestemde kamer en zij las in de oogen van haren beminde,
hoezeer deze oplettendheid hem verheugde; immers hij had zijn
moeder zoo innig lief.
Daar werden al de gelukkige vooruitzichten eensklaps weg
genomen. Niemitz stierf in de gevangenis. Al kon Dora over
len dood van haar vader ook geen zwaren rouw gevoelen,
z°o geloofde zij toch jegens den doode verplicht te zijn, de
voltrekking van haar huwelijk tot het voorjaar uit te stellen.
Leo was het hiermede niet eens. Voor de eerste maal be
greep hij Dora niet en hield hij hare weigering voor trots.
Dwaze vrees kwelde hem; zou dit uitstel haar wellicht wel
kom zijn, dewijl zij hem niet innig lief had? Zouden de her
inneringen aan Horst toch nog levendiger in haar zijn, dan
hij vermoedde Ebers bezocht hem en Leo gaf zijn hart tegen-
0ver dezen lucht.
//Kent gij Dora dan nog zoo weinig F' zeide de predikant
°1> een toon van verwijt. „Zij vermoedt, dat gij haar verlangen
Verkeerd uitlegt en dat heeft haar bedeesd gemaakt; daarom
durft zij er met u niet over spreken. Zij heeft mij alles toe
vertrouwd. Weet gij, waarom zij dit uitstel heeft verlangd?
•Niet om haar vader, want zij kan niet treuren om den man,
die zich zoo zwaar jegens haar bezondigde. Maar uwentwille
begeert zij dit uitstel."
//Mijnentwege?" herhaalde Leo verbaasd. „Zij weet, dat het
"ujn vurigste wensch is, haar zoo spoedig mogelijk de mijne
*e kunnen noemen."
//Dien wensch koestert ook zij," ging Ebers voort. „Zij
Zegt, dat wanneer zij uwe gade is en uwen naam draagt, dat
tneu haar niet zou mogen verwijten dat zij de nagedachtenis
van haren vader niet had geëerd. Zij wil op den dag, op wel-
en zij uwe echtgenoot wordt, alles uitwisschen wat achter
EA1ÏT.
Prijs per jaar f3.Franco per post f3.0O.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTEiNI IËN van 1 tot 5 regels fO.75; iedere regel meer f 0.15
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
De Burgemeester der gemeente Schagen
Brengt ter kennis van belanghebbenden, het navolgende
De Commissaris des Konings in Noord Holland,
Gezien het besluit van Gedeputeerde Staten dier provincie
d.d. 1 December 1886 n° 51
Gelet op art. 11 der wet tot regeling der jacht en visscherij
van 13 Juni 1857, (Staatsblad n° 87)
Brengt ter kennis van belanghebbenden
dat de sluiting der jacht op klein wild voor Noord—Holland
is bepaald op Vrijdag 31 December 1886, met zonsondergang
en dat alzoo op grond van het bepaalde bij het eersre lid van
art. 27 der aangehaalde wet het verkoopen, te koop uitstallen
en vervoeren van wild, uiterlijk tot en met 14 Januari 1887
zal mogen plaats hebben.
En zal deze in het Provinciaal Blad worden geplaatst en
voorts in elke gemeente van Noord Holland worden aangeplakt.
Haailem, 6 December 1886.
De Comissaris des Konings voornoemd,
(Get:) Schorer.
Schagen, 14 December 1886.
De Burgemeester voornoemd,
G. Langenberg.
Schagen, 15 December 1886.
Alles wisselt hier beneden, alles gaat voorbij en het be
staan van een iegelijk en iets is slechts tijdelijk, het kwade
zoowel als het goede, het wanklinkende zoowel als het schoone,
maar wat blijft dat is de herinnering van hetgeen bestond
en niettegenstaande het vele smartelijke dat zij ons menschen
doet gevoelen, willen wij toch het als "een goedgunstige gave
beschouwen, dat ons de herinnering is gelaten, want daardoor
heett al het schoons en edels, hetwelk ons ook op het gebied
der kunst van tijd tot tijd te genieten wordt aangeboden, eene
blijvende waarde.
Het herinneringsvermogen dan, heeft ons ditmaal ge
plaatst onder den indruk van het werkelijke kunstgenot,
hetwelk gisteren avond was weggelegd voor allen, die in het
N.-H. Koffiehuis de Musciale en Letterkundige Soiree moch
ten bijwonen, gegeven door den Heer J. L. T. Groneman en
zijn kring van kunstvrienden. Immers, wij weten het, hij is
haar ligt, teneinde u geheel en al toe te behooren. Dat is
hare beweegreden."
„En dit alles heeft zij u gezegd?" riep Leo uit.
„Natuurlijk, hoe zou ik het anders weten, of gelooft gij,
dat ik u eene onwaarheid heb gezegd?" vroeg Ebers. „Laat
mij u iets op het harte drukken. Wanneer gij ooit Dora niet
goed begrijpt, neem dan steeds aan, dat het een edele beweeg
reden is, die haar leidt. Ik ken haar even goed als mijn eigen
dochter en ik sta borg voor haar hart, in alle omstandigheden
des levens. Schik u nu bereidwillig naar haren wensch en laat
haar nimmer blijken, hoezeer gij haar hart hebt miskend."
Leo stak Ebers de hand toe, daarop begaf hij zich naar
Dora, om het onrecht, hetwelk hij haar in zijne gedachten
had aangedaan, weder goed te maken.
De winter kwam. Het was op een kouden stormachtigen
avond, dat Leo van zijne ziekenbezoeken terugkwam. Hij wil
de zich nu een korte poos rust gunnen en dan naar Dora
snellen, want zijne avonden behoorden aan haar. Het dienst
meisje deed open en berichtte hem, dat er een heer gekomen
was, die hem wenschte te spreken.
„Wie is hij vroeg Leo ontstemd, vreezende dat men hem
weder terstond bij een zieke zou roepen.
„Ik ken hem niet," antwoordde het meisje.
„Hebt gij hem niet naar zijn naam gevraagd F'
„Zeker, doch hij noemde dien niet, maar herhaalde zijn
verlangen om u te spreken."
„Laat hem dan binnenzeide Leo kortaf en keek den
vreemdeling, die spoedig daarop de kamer binnentrad, niet
zeer vriendelijk aan.
„Waarmede kan ik u dienen F' vroeg hij, toen de vreemdeling
zwijgend bij de deur bleef staan.
„Kent gij mij niet meer F' luidde het antwoord.
„Horst Horst!" riep Leo eensklaps uit, snelde op den
vriend toe en sloot hem in de armen.
„Ik moet wel bijzonder veranderd zijn, wanneer gij mij niet
herkent", zeide Horst, die het werkelijk was.
„Neen neen. Uw baard verschalkte mij en en
„En ik ben oud geworden, zeg dat maar gerust, want dat
wildet gij zeggen," ging Horst voort; en hij was inderdaad
sterk verouderd.
„Dat wilde ik toch niet zeggen doch van waar komt gij F'
de man, die de verschillende krachten, noodig om tot zulk
een schoon geheel te geraken, om en naast zich wist te scharen;
hem, den Nestor van ons kanton, op het gebied van deze
afdeeling der kunst, hebben wij het te danken, dat het wenschen
en hopen tot werkelijkheid is gebracht.
Zoowel het musicale als het letterkundige gedeelte van het
programma was rijk aan en overvloeiende van Kunstgenot. Het
sesthethisch en karakteristiek pianospel van Mejufvr. J. C. A.
Groneman, getuige vooral het door haar zoo meesterlijk uitge
voerde praeludium van Chopinhet meesterlijk pianospel van
den heer Henri E. R. Brandts Buys, die in de vertolking zijner
eigene compositiën zoowel als in die van den Noorschen toondich
ter Adolf Jensen, in nu eens lieflijke, dan weder breede en nog
weder grillige accoorden en melodiën ons in den geest ver
plaatste naar des toondichters land met deszelfs trotsche water
vallen, dan weder de hartstochtelijke dansmuziek ran Hongarije's
bevolking ons deed hooren; het schoone, welluidende baritongeluid,
waarmede de heer E. Barnstein aria's uit de opera's „La
Eavorite" en „Misnon" op kunstige en gevoelvolle wijze voor
droeg dat alles schonk ons overvloed van kunstgenot.
Bood dus het musicale gedeelte dezer Soiree rijke verschei
denheid aan, het letterkundige gedeelte was een waardige partij
ganger in den dramatischen schets Graaf Struensee en het decla-
matorium Schiller's Lied van de klok. Eexstgenoemde werd
door de Heeren Groneman als Adam Struensee (de vader),
T als graaf Struensee (de zoon) en J. A. Kaan als
generaal Koller, opgevoerd op eene wijze, die, in één woord,
meesterlijk was en der natuur getrouw. De tekst van dezen schets,
van de hand van H. i. Schimmel, gat een rijkdom van schoone
gedachten en is als Hollandsche pennevrucht een juweeltje. Om
zulk een schets den schrijver waardig weer te geven, gelijk nu
geschiedde, dat verwekt bewondering, dat bewijst, met welke eene
volhardende en nauwgezette studie er is gestudeerd niet alleen,
maar ook op welke eene hooge trap van ontwikkeling in dit
genre men moet staan.
Adam Struensée hoe wist hij door zijne gevoelvolle en
kernachtige taal te boeien, terwij) hij ons het hart deed trillen,
en ons een traan in het oog deed wellen. Zéé de harten
zijner toehoorders te treffen, dat is kunst dat heet, zijn
moedertaal te verstaan.
Op niet minder loffelijke wijze werd de Heer Groneman
terzijde gestaan door de heer Tals graaf Struensee,
groot in het bewustzijn van zijn macht, waardig in het
gevoel zijner schuld en bij zijnen deemoed.
riep Leo uit en vatte beide handen van zijn vriend. „Wees
welkom! Nn ik in uwe oogen zie, is het mij onbegrijpelijk,
dat ik u niet dadelijk herkend heb. Ik kon ook niet vermoe
den, dat gij het kondet zijn; ik vreesde weder terstond bij een
zieke geroepen te worden en des avonds ben ik gaarne vrij,
om
„Gij eindigt uw volzin niet," viel Horst hem lachend in de
rede.
„Om uit te rusten," antwoordde Leo verlegen, daar hij niet
wilde zeggen, dat hij verlangde vrij te zijn, om naar Dora
te kunnen gaan.
„Alleen daarom ging Horst voort. „Ik vermoedde iets
anders en dat zal ook wel de ware oorzaak zijn doch neem
eerst mijn hartelijken gelukwensch aan
Hij drukte den vriend warm de hand.
„Gij weet vroeg Leo voorzichtig.
„Zeker, anders zoudt gij mij niet hier zien. Ik verwachtte
eigenlijk u als gelukkig echtgenoot aan te treffen, en heb pas
zooeven in het hotel vernomen, waarom uw bruiloft is uitge
steld."
Leo haalde nu ruimer adem.
„En keurt gij mijne keuze goed?" vroeg hij.
„Van harte, gij hadt geen betere kunnen doen, en Leo, gij
hebt daardoor een gedeelte der schuld gedelgd, die zwaarder
op mij drukt, dan gij misschien vermoedt."
„Welke schuld?'' vroeg Leo.
„Moet ik u dat nog zeggen ging Horst voort, terwijl hij
naast zijn vriend op de sofa plaats nam. „Daar Dora de uwe
wordt, zal zij u ook alles wel medegedeeld hebben, want zij
is te edel, om iets voor u te verbergen."
„Ik weet alles."
„Ware ik in staat geweest, mij toenmaals te beheerschen,
dan zou ik ook haar een zwaren strijd bespaard hebben. Mijn
hartstochtelijk bloed had mijn verstand geheel en al overrom
peld en het duurde lang, voor dit laatste weder het overwicht
terugkreeg. Ik heb dit bereikt door onafgebroken en zwaren
arbeid, maar mocht ik hopen, dat Dora zulks ook zou gelukken
Deze twijfel heeft mij zeer dikwijls gepijnigd. Daarom liet ik
niets van mij hooren, ik wilde voor dood gelden, omdat ik weet,
dat elke hoop door den dood verdwijnt. Ik zou niet terugge-
keerd zijn, wanneer ik niet toevallig een vroegeren bekende
