ij
Wordt Vervolgd.
Itinnenlandsch Nieuws.
door „het volk" zoo noemen zij de menschen waar ze
dienen, niet bedrogen te worden.
„Als u ergens komt zei het eene meisje moet u
vooral afspreken, elke week een vrijen avond te hebben,
en hoeveel het Nieuwjaars- en Kermisgeld is. En denk
vooral om je verjaardag
HeerejéAls ik ergens in betrekking kom, ben ik altijd
veertien dagen daarna jarig 1
En de andere voegde er bij Vergeet niet, dat de schoon
maakster de turf en cokes naar boven moet dragen.
En toen de eerste weer: Ik moet altijd Zondags koek
bij de koffie hebben, alle weken een half pond boter in de
keuken, en 's middags bij mijn eten een glas bier.
Kleine k.nderen kan ik niet uitstaanriep zij. Je moet
nooit ergens gaan, waar kinderen onder de vier jaar zijn.
En pas ook vooral op, dat je niet in een winkel gaat,
want daar heb je nooit gedaan
Neen, en ook niet waar ze hondjes hebben, want dan
moet je den halven dag met zoo'n mormeldier aan een
touwtje de straat op 1
Bij mij mag mevrouw niet in de keuken komen, zei de
grootste; spionneeren en reprementen verdraag ik niet. En 's
morgens niet voor zevenen je bed uit, anders verwen je het
volk te veelZoo ging het beurt om beurt, wel een half
uur langik heb er niet eens de helft van onthouden. Ge
lukkig liep het kind een eindje verder in het gras te spelen.
Nu, ik zal nog maar aan geen anderen dienst denken
ik moet hier wel hard voort, maar er is overal wat. En
ik werk nog liever hard, dan zoo te leven als de dochters
van mevrouw. Zij voeren den ganschen lieven dag niets
degelijks uit, en toch zien ze er meestal uit als vogelver-
schriksters, met ongekamd haar en een gescheurde onder
rok, als zij door het huis loopen. Maar wanneer zij naar
den schouwburg gaan, wanneer zij op een bal mopten of
een rijtoer doen, dan zoudt u ze niet meer herkennen,
vaderDan worden de haren in elkaar gedraaid en de lij
ven ingesnoerd, de muizenvalleu worden omgegespt en
prachtige laarsjes met hakken zoo hoog als moeders kerk
boek dik is dan roepen zij altijd auwvan de pijn
en dan komt er over alles heen een japon, zóó prachtig
o, vader als ik ook nog eens zulk een japon mocht aan
trekken Maar hun papa blijft thuis en zit tot laat in den
nacht te schrijven of loopt heen en weer door de kamer
met een erg sikkeneurig gezicht. Ik weet nu wel waarom
hij zoo tobt, want 's Zaterdags moet ik altijd zeggen dat
meneer niet thuis is, omdat ze dan met kwitanties komen,
weet u, moeder. Maar verschrikkelijk driftig wordt hij,
letterlijk om er bang van te worden, wanneer mevrouw
hem zegt, dat zij iemand ten eten gevraagd heeft. En toch
geloof ik dat hij het haar niet ronduit durft verbieden, en
ik weet ook wel waarom. Want laatst op een keer heb ik
nog gehoord, dat zij woorden met elkaar hadden en dat
mevrouw zeide
Je kunt de wereld toch niet veranderen, de schijn is
nu eenmaal alles. Wij moeten den schijn bewarendat is
het eenige kruid, dat er voor ons gewassen is. Of heb je
soms liever, dat onze kinderen uit bedelen gaan?
En toen bromde hij op een nijdigen toon Als ze ordente
lijk wat geleerd hadden en werken wilden, was het niet
tier reeds kon mij leven of dood brengen
Na verloop van ongeveer tien minuten keerden de gezwo
ren terug, de rechter begaf zich weder op zijn plaats. Hierop
deed de diensthebbende kroonbeambte den voorzitter de
gebruikelijke vraag
Heeft de achtbare Jury den aangeklaagde schuldig of on
schuldig bevonden?"
De voorzitter stond op, de grootste stilte heerschte in de
zaal.
„De Jury is het eens," antwoordde hij, „dat de aangeklaagde
ingevolge onvoldoende bewijzen voor zijn schuld, moet
worden vrijgesproken
Dat is geen oordeelriep de rechter van staat op scher
pen toon uit. „Gij hebt u te beslissen voor het een of het
anderSchuldig of niet schuldig
De voorzitter scheen een oogenblik te aarzelen, daarna on
derhield hij zich met de gezworenen op fluisterenden toon.
Na kort beraad keerde hij naar zijn plaats terug en deelde
mede
„Niet schuldig, mylord
Ik was vrijgesproken maar op eene onaangename wijze.
Hoe men tot dit oordeel was gekomen, lag duidelijk voor de
hand eenig en alleen bij gebrek aan voldoende bewijzende
verdenking bleef op mij rusten. In dit oogenblik stond mij dit
niet zoo helder voor den geest, maar ik zou nog redenen ge
noeg krijgen, om mij dit ten volle bewust te worden.
Korten tijd hierna bevond ik mij, als vrij man, in de ach
terkamer van een kleine herberg, waarheen John Eudd mij ge
leidde en waar ik mijn oom en mijne tante aantrof. Ik kan
niet zeggen, dat het een blijd wederzien waswij waren allen
nog onder den indruk van het gebeurde Alleen John Rudd
liet zich niet van zijn stuk brengenhij gaf zijn oprechte
blijdschap luide uiting en ledigde glas op glas op ons welzijn,
uit beleefdheid moesten wij hem wel bescheid doen. Mijn oom,
anders een aartsvijand van geestrijke dranken, dronk haastig
eenige glazen wijn, wat hem evenwel in plaats van vroolijk
te stemmen, nog droefgeestiger maakte. Het was afgesproken
dat oom en tante 's avonds met John Rudd naar huis zou
den terugkeerenzij allen haalden mij over met hen mede te
gaan. Ik gevoelde anders weinig behoefte om naar St. Gurlott
terug te keerenvoor zoover ik er toe had kunnen komen,
was het mijn plan, Engeland te verlaten en met een der ver
trekkende schepen naar de koloniën te stevenen.
Terwijl wij nog te zamen zaten, werd ik door een dienst
meisje geroepenhet meisje volgende, vond ik Madeline, die
in een aangrenzende kamer op mij wachtte. Toen onze blik
ken elkander ontmoeten, stak zij mij hare hand tegen, die ik
haastig greep. Voor de eerste maal overmeesterde mijn gevoel
mij geheel en al, een stroom van tranen schoot mij in de
oogen, bijna was ik voor haar op de knieën gevallen.
noodig 's Zomers naar Artis, en 's winters naar de opera,
dat is fil wat ze kunnen
Maar als er dan 's avonds menschen komen swarree
noemen ze dat hier - dan inoet u eens komen zien, dan
gaat alles weer even voolijü toe! Dan wordt er gedronken
en gegeten o zulk akelig goedje, dat ik niet luchten of
zien kanstinkende visch is er bij, en wijn drinken zij,
die er precies uitziet als slappe thee en toch hoidensch
veel geld kost. En babbelen en lachen doen ze den heelen
avond, de een nog harder dan de ander, en juffrouw Dora
speelt altijd hetzelfde stuk op de piano, juffrouw Harrejet
zingt er bij, en die kan wel twee stukken. Maar juffrouw
Lise kan niets en daarom komt zij telkens beneden in de
keuken en loopt er mij in den weg, en als zij dan binnen
komt, zegt haar mama: Overspan je nu maar weer niet;
mijn klein huismoedertjeDat schijnt goed gewerkt te
hebben, want juffrouw Lise heeft nu sedert acht dagen
een vrijer.
Erg in hun schik zijn ze echter niet met hem, en mijn
heer heeft laatst zelfs erg spottend tot mevrouw gezegd
Niets beter dan een krantenschrijver heb je voor haar
kunnen krijgen! 't Is wat moois!
Maar mevrouw was het niet met hem eens en zeide,
om hem te troosten We hebben nu tenminste in het ver
volg alle entreékaarten om niet en een zorg minder Stel
je maar eens voor, welke schitterende partijen Dora en
Harrejet kunnen doen, wanneer zij in den schouwburg
altijd in de staals of de losje zitten
O wat ik in den korten tijd, dien ik nu hier in
Amsterdam ben, al niet gezien en geleerd heb, kunt gij
in de verste verte niet begrijpenIk ben ook reeds lang
zoo verlegen en zoo gejaagd niet meer als vroeger, en bo
vendien begint het zoo helder in mijn hoofd te worden,
alsof ik alle menschen in het hart kan zien en niemand
mij meer zand in de oogen kanstrooien.
Maar nu moet ik u nog gauw iets vertellen, omdat de
lamp lager begint te branden. Zij is toch wel een goed,
wonderlijk meisje, die Lise. Vandaag sta ik in de keuken
te wasschen en zing er een vroolijk liedje bijop eens
doet zij halverwege de deur open en roept naar binnen
Hoe leg je het toch aan, Kaatje, dat je altijd zoo vroo
lijk hent, en je moet je toch den heelen dag zoo afslooven?
En zoo heeft ze het niet gezegd, of zij valt mij om den
hals en begint te huilen als een kind.
Óch Kaatje, wat ben jij toch gelukkig
En u dan, juffrouw Lise? vroeg ik daarop.
O, ik ben een armzalig schepsel
Wat? bent u dat nu? nu u geengegeerd is?
Wat weet jij daarvanKan ik dan een man gelukkig
maken? Is het nie* allemaal leugen en bedrog?
En toen begon ze al weer luidkeels te schreien, totdat
zij in eens ophield en uitriepKaatje, je moet me leeren
koken
Toen moest ik toch lachen, ofschoon ook mij de water
landers in de oogen waren gekomen. Ik, juffrouw Lise?
Ik weet er wezenlijk zelf niet heel veel van. Maar als u
het verkiest van middag moet ik voor van avond
eierenpannekoekjes bakken.
Daarop gat zo mij onverwachts en erg gejaagd een paar
zoenen, die klonken als een klok, en riep zij haastig:
Dank je, beste Kaatje, ik kom
Een wonderlijk meisje, niet waar, lieve Moeder Maar
toen de middag kwam, is zij naar een concert gegaan,
en ik heb mijne eierenpannekoekjes alleen moeten klaar
maken.
En nu eindig ik met de pen, maar niet met het hart
(zoo hoort het immers onderaan een brief?) Ik hoop dat
gij allen trisch en gezond zijt, lieve ouders en broers en
zusters; weest allen van mij gekust en gegroet, en zorg
vooral dat de roodbonte alle dagen versch water in den
stal krijgt. Zeg ook den dominéé en den meester van
mij goeden dag, en nog vele groeten en kussen, waarna
ik verblijf
Uw gehoorzaamde dochter,
Kaatje Wilgeks.
11 Maart '87.
Voor Copy Conform,
C i ij si) -echt.
lÜt
deze aal) tij ving was genaderd, zeide hij van de zijde <1*
listen <^een andere beoordeeling te hebben verwacht.
Voorzeker heeft niemand zoozeer als ik, betreurd Wat
schiedde onder de oranjelenze, maar daarom vond ,k f"
den om eene interpoli ttie te richten tot den Minister van
tie, die er niets aan kon veranderen, daargelaten of <fe
voor een interpellatie geschikt was. Het is gewoon verschfia
«el dat personen, in mijne omstandigheden, voor verrZ
worden uitgescholden, en Fortuijn zelf zou, wanneer hij
maal in de" Kamer zitting had, spoedig genoeg onderviiT
dat velen zijner partijgenooten hem dien scheldnaam
zooals ook in Frankrijk plaats heeft.
Overigens laten mij scheldwoorden als deze, van de
van Fortuijn en zijne vrienden, volkomen koud.*
Een ingezetene van Hoogwoud heeft dezer dagen vele v
men die gemeente verblijd door ruim 300 pond spek otj,
hen te laten verdeelen.
Bij den landbouwer Klaas Rijnen te Krommenie washg
miltvuur onder de schapen uitgebroken. Een menigte der dict?'
werd geslacht verbrand bij den slager. In het slachthuis ij
ook het miltvuur uitgebroken, waardoor de man veel sc^
heeft.
De vereeniging tot bestrijding van Knoeierijen m j,
Boterhandel, zal op Woensdag 16 Maart 1887, 's midd.i*
uur in het Hotel Krasuapolsky te Amsterdam, hare algem^
vergadering houden. Op de rooster der werkzaamheden ko®g
o. a. voor: Voorstel tot het uitschrijven eener prijsvraag,B
benoeming van 3 leden van het bestuur, in de plaats van
Heeren H. D. S. Hasselman en P. Buis Jr., die met 31
a. s. volgens rooster moeten aftreden en van den Heer J.
Beuyl Hz. die overleden is.,
Volgens art. 5, al. 3 van de Statuten, worden door hetb:-
stuur de volgende dubbeltallen voorgedragen
i. Herman F. Bultman te Haarlemmermeer. Joh. Schoonmr;
Bruin men. 2. W. G. Bom te Amsterdam. K. A. Schenk
Wieringerwaard. 3. J. J. van Weijdom Claterbos te
J. E. Westerveld te Kampen.
„Bamas" schrijft in het jongste nummer van zijn Haai-
sche omtrekken"
„We hebben hier in Den Haag de ergerlijke provoe:
gezien, welke in de laatste weken van de socialisten uitgin»
we hebben het bijgewoond hoe in de drukste onzer stmta
waar het Oranjefeest zijn hoogtijd vierde, allervuilste sch;
schriften werden rondgevent, wier bedoeling gansch niet ti:j
felachtig waswe hebben bet gehoord hoe zelfs de wijk, k,
„Oranje en Israël" tronen, niet veilig was voor schimp;»:
bezoekers, die trouwens hun loon spoedig mee kregen;
hebben liet gelezen hoe een inspecteur van politie te Lei
lafhartig ten bloede toe werd mishandeld; we hebben datslt
gezien of vernomen, en onze vingers hebbeu getinteld van c:
geduld, maar we hielden ze als beschaafde mannen inden»
Dat kon, dat mocht niet andersde leer ging bij ons bon
de natuur.
„Bij de onbeschaafde kLssen evenwel keert de natuur
galop terug, wanneer ze is weggejaagd. En toen hier srebleh
was, dat de politie niets vermocht tegen het luidruchtig
porteeren van een schennend schotschrift, nam het volk
schimp en den kaakslag voor zijn rekening, en besloot ziek
wreken. Nu staat drieërlei gedrag tot iemands keuze, wan»;
hij een slag heelt ontvangen.
„Ten eerste: hij biedt zijn andere wang aan. Die dat fc
is de braafste, zoo hij niet de lafste is.
„Ten tweede: hij gaat met zijn klap naar den rechter.
zoo handelt is de wijste, mits de rechter hem bescheid
„Ten derdehij geett den klap met woeker terug. D#!-
aldus vergrijpt is denatuurlijkste.
„En nu wist het volk in de studie der rechten nog
verder door te dringen dan tot het „jus-natnrale."
„Ge wis, de zaak moet nu uit zijn, en de Amsterdam*1!
inspecteur heett een waar woord gesproken, toen hij K'"
„Jongens, naar huis; Oranje wil geen wanorde!" Maar ik
ken met innige voldoening gezien te hebben, dat ditmaal
lagere klasseu het voor de politie hebben opgenomen, et
heb in mijn vuist gelachen toen ik ontwaarde hoe het
op zijn eigenaardige handtastelijke wijze heeft willen Br
werken tot de „verzekering des rechts"."
„Zondagmiddag hield de Uaarlemsche afdeeling vau het
Ned. Werkliedenverbond eene vergadering in het lokaal Weten
en Werken, aldaar.
Het kamerlid, de lieer B H. Heldt hield eene redevoering
over het verbond, waarvan hij voorzitter is, en deed zijne om
schrijving van doel en streven der Vereeniging voorafgaan door
eene schets van den tegenwoordigen toestand der werklieden.
De ontwikkeling van den werkman moest in de eerste plaats
worden bevorderd. Men moest zich aaneensluiten tot een kalme
geordende beweging en niet wachten tot anderen het werk dei-
verbetering in handen zouden nemen. De spreker wekte de aan
wezigen op lot deelneming aan de werkliedenverbond.
Bij het debrt werd geruiraen tijd het woord gevoerd door
den heer Fortuijn, met vele Amsterdamsche en Haarlemsche
socialisten ter vergadering gekomen. Hij voerde een scherpe
kritiek op het betoog van den inleider en zette het streven
zijner partij uiteen, in tegenstelling met dat van den heer Heldt
en zijne medestanders.
Ten slotte de houding van den inleider besprekende, in zijne
positie als Kamerlid, beweerde de spreker, dat Heldt in de
laatste dagen niet had gedaan wat hij behoorde te doen, door
den Minister van Justitie niet aan te spiekeu over de diep
treurige feiten vau de laatste weken, de anti-socialistische op
stootjes. „Nu hij dat niet deed" zeide Fortuijn „is hij
geen volksvertegenwoordiger, maar een volksverrader
Deze woorden werden gevolgd door langdurige bravo's en
hoera's van de socialisten, door gesis en geroep van „stilte!"
van de overige aanwezigen.
Toen de heer Heldt, aan het eind zijner breede repliek, tot
Eenige weken geleden kwam de heer H. uit C.
waar hij den volke liet verkondigen, dat door hem <he"
in een aangewezen koffiehuis een voordracht zou geJl
worden over een zaak, die voor een ieder van het ko®
belang is.
Het entreegeld was bepaald op 55 cents. Een vijftien"1
woners der gemeente M., waaronder de voornaamst en,
den lust niet weerstaan naar den spreker te gaan 'ul
zoodat onze heer H. reeds vóór het begin zij tier rede
daalders in zijn zakken kon doen glijden.
Eindelijk zou hij beginnen en tot onderwerp zijner
dracht had hij gekozen„de sigaar." Na in den breede te
ben uitgeweid over de verschillende soorten van tabak,
zijn meer of mindere goede qualiteit, over de versc^
plaatsen van herkomst, behandelde hij vervolgens hetei^
fabrikaat, bij trachtte het aandachtige publiek aan het
e rengen, hoe het bij het vervaardigen van sigaren
Na alles te hebben uitgelegd, natuurlijk met een P*1
omhaal vau woorden, kwam hij tot zijn slot, dat bestó"^ f
in een aanbeveling van zijn waar, want onze spreker
bene, memand anders dan een agent eener sigaren^
Noord-Brabant, die zoodoende zich bij de voornaam®1
ze tenen wilde mtroduceeren om 's anderendaags bij
zijn opwachting te maken tot bekoming van kolossae
nere orders.
elk f
'Um is) zegt de historie niet. 1n
net wat nieuws op het gebied van sigarenhaudel.
laf
iishI«nTi:i^ra,bbendijke (Z«e]an:l) had men dezen *'n'
ijsbaan vlak langs de Scheldedijk. 9
mostuTi baa" bedorven door een
mosselschelpen en memand wist hoe deze daar 1**»%
p zekeren dag werd het raadsel opgelost dooi
