Ik groet n, vrienden ai te samen!
Mijn beste vrouwtje heet Katrijn.
Ze is schooner dan mijn schoonste varken
En houdt van frisch en schuimend bier!
„Dat is nu eerst rijmen!" riepen al de raadsleden van
Schilda, „hij is de rechte man." Bij de stemming viel de
keuze eenstemmig op hem en zoo werd de varkenshoeder
benoemd tot Schout.
Deutinchem.
P. VAN DE VELDE Mz.
Binnenlandsch Nieuws.
Wordt Vervolgd.
(Slot volgt).
SCHAGEN, 20 April 1887.
Met >Jean de Paris" ouverture van Boieldieu, uitgevoerd
door de Quintet-vereeniging „Euphonia," opende ons Mannenkoor
Euterpe," haar voor dit seizoen laatste concert, hetwelk zij
j.1. Zondagavond gaf in het Koffiehuis alhier.
Zeer talrijk was de opkomst van het publiek, waaruit wij
meenen de verzekering te mogen putten, dat Euterpe" en hare
Concerten Oij het kunstminnend publiek nog altijd een goed-
klinkenden naam bezitten.
Dien goeden naam heeft Euterpe door dit laatste con
cert ten volle zich waardig betoond.
Als hoofd-indruk mogen wij gerustelijk verzekeren, dat op
dit concert veel Kunstgenot te genieten weid gegeven.
De ouverture, bovengenoemd, mag als eerstelinge der jeug
dige vereeniging Euphonia eene goede //entree" genoemd wor
den; behoudens een klein ongelukje in een der vioolpartijen,
deden zuiver en accuraat spel en de goede inachtneming der
teekens, deze ouverture goed tot haar recht komen.
z/Op Zee" van C. C. A. de Vliegh en //Excelsior" van
K. Hol, waren een tweetal zangnummers, die door Euterpe
uitmuntend werden gezoDgen. Dat Excelsior de kroon spande
boven Op Zee, ligt uitsluitend in denaard der compositie doch
Op Zee werd niet minder goed uitgevoerd, trots de vele over
gangen, die het bevat, hetwelk doorgaans in den zang nog al
moeielijk te overkomen hinderpalen vormt; doch welke hinder
palen de zangers flink overwonnen.
//Excelsior" klonk lief en het daariu voorkomend kwartet,
benevens de tenor- en bassoli waren rein en vol uitdrukking.
Het Koor-nummer //Klacht en Bede", 16 eeuwsche muziek
van E. Kremser, deed ons kennis maken met de muziek van
ruim een driehonderd jaar geleden. Eene eigenaardigheid vinden
wij het van die muziek dat zij, ofschoon van zetting hoogst
eenvoudig, van de zangers verbazend veel eischt om tot haar
recht te komen; ook gelooven wij, dat men eigeulijk
eerst meermalen dergelijke nummers zou moeten hooren, bevorens
bij haar voldoening te vinden, temeer omdat die muziek geheel
en al het type draagt van den Koraal-zang in die tijden.
Zeker is het dat zij zeer veel verschilt van de muzi ek der la
tere tijden.
Evenzoo is dit het geval met //Afscheid" Solo voor Tenor,
ook uit den buudel 16-eeuwsche muziek; de woorden van dit
lied waren wel mooi, de muziek wel lieflijk en toch voldeed
het niet geheel en aldaarbij komt nog dat de hooge zetting
er van het den zanger zeer lastig maakt.
z/Het liedeke van 't looze Molenarinnetje," van Joh. J. H.
Verhulst, insgelijks een solo voor tenor, was een lief, schalksch
nummertje.
Beide solo's, inderdaad zeer moeielijk voor den zanger, wer
den door den heer W. Roggeveen op verdienstelijke wijze
gezongen. Een weinig meer koketterie in den zang van 't Lie
deke, zou de waarde van dit nummer ongetwijfeld nog hebben
verhoogd.
aan hen schrijven en hen weten laten mocht, dat gij gezond
waart en het u aan niets ontbrak, dat gij dan tevreden zoudt
zijn. Ik stond u toe, in dien geest te schrijven, en nu zijt
gij nog niet tevreden, en begint gij weder te klagen. Hoe dik
wijls moet ik u herhalen, dat ik gewichtige redenen heb, ons
huwelijk voorloopig nog geheim te houden?'
z/Ja, gij zeidet mij dit reeds meermalen, maar het komt
mij zoo onbegrijpelijk voor."
z/Annie, kunt gij nog niet een wijle geduld hebben Wan
neer gij mij zoo lief hebt, als gij altijd zegt, dan zoudt gij
mij ook vertrouwen en blindelings gehoorzamen."
z/Ik vertrouw u," antwoordde zij, //van ganscher harte en
met geheel mijn ziel. Immers om uwentwille heb ik alles ver
laten tehuis, ouders en vrienden, doch gij hebt mij plech
tig beloofd, mij dat alles spoedig weder terug te geven. Ik
heb geduldig gewacht, maar zoo, hier in Londen, alleen mijn
leven te slijten, altijd te moeten denken, dat zij iets ergerlijks
van mij gelooven, dat zij om mij treuren zie, dat kan ik
niet langer verdragen, dat breekt mij het hart
z/Zij weten, dat gij leeft en dat het u goed gaatdat is
genoeg."
//O, wanneer gij eens wist, hoe lief zij mij hebben. Sedert
mijne kindsheid heb ik geen enkelen dag het ouderlijk huis
verlaten, tot gij mij wegnaamt, en hoe schoon was het daar,
hoe treurig is het in Londen. Hoe dikwijls, wanneer gij weg
zijt, zit ik daar aan het venster en staar naar het vreemde
gewoel der groote stad en gevoel ik mij zoo eenzaam, zoo
verlaten, zoo van God verlaten
z/Lief kind, dat zijn sentimenteele gedachten, die met den
tijd wel zullen verdwijnen. Londen met al zijn luidruchtig,
vroolijk gewoel, is toch zekerlijk een aangenamer verblijfplaats,
dan de treurige plaats, waar gij zijt opgegroeid, als een bloem
in de woestijn. Zie, ik heb immers geen anderen wensch, dan
u gelukkig te maken; ik heb u oprecht en waarachtig lief,
maar er ligt mij ook veel op het hart, waarover ik nu nog
niet vrij met u kan spreken. Dus tracht nog een weinig geduld
uit te oefenen, wilt gij?"
z/Ja," antwoordde zij, „ik zal het beproeven."
Zoo eindigde dit onderhoud en voor een tijd lang gingen
ile zaken den ouden gang.
Het kwartet //Meiplanting" van W. H. C. Schmölir.g, gezon
gen door de heeren W. Roggeveen, P. Stadt, C. Boggeveen en
Joh. Denijs, was een juweeltje, bevallig en frisch in zang en
tfksti
Een Kerk" van R. Hol, had in uitvoering beter knnnen
zijn. Jammer was het, dat in het begin een der solisten niet op
tijd inviel, waardoor de zangers gedurende eenige strophen
„onzeker" waren. Wel herstelde men zich spoedig, doch de
„inspiratie" der zangers scheen het geheele stuk door, niet
meer tot haar recht te kunnen komen.
„De stem der zee" daarentegen, deed het verloren terrein
op schitterende wijze herwinnen. Met volle recht mag dit num
mer dan ook, wat het vocaal-gedeelte aanbelangt, het glans
punt van den avond genoemd worden. Koor en kwartet kwe
ten zich uitstekend van hun taak en vormden een schoon, een
verheffend geheel en verplaatsten den aandachtigen hoorder aan
Neerlands kust, daar waar het vlokkig schuim, met steeds her
boren lust, de watersprei omzoomt en 't dorre duinzand kust.
De verschillende tafereelen, in zoo schoone woorden geschetst,
werden door den zang op waardige wijze vertolkt.
Dit over het vocaal—gedeelte.
Op instrumentaal gebied blonk dit Concert uit door de me
dewerking van Mejuffrouw Lenamie Denijs, éleve-violiste aan
het Conservatorium te Amsterdam.
Bij het wegslepend spel van Mejuffrouw Lenamie Denijs
viel het ons aanstonds op dat de //kernachtige toon," dien zij
aan het edel instrument weet te ontlokken, de ons bekende
eigenaardig volle toon, die ook reeds dadelijk bij het eerste
optreden van Schagen's jeugdige artiste in Neerlands hoofdstad de
aandacht der kenners trok, nog in kracht en karakter gewon
nen heeft. Wij genoten inderdaad breed en krachtig spel, ge
paard aan een edele, fijn gevoelde voordracht. Als kleurige
vonken schoten de tonen van de snarendan weder greep
de lang gerekte streek bij het zwellen en uitsterven van den
toon diep in het gemoed. De uitvoering van een der meester
stukken van Mozart, voor ons het glanspunt van het instrumentaal
gedeelte, bood gelegenheid te bewonderen, hoe het meer ernstig
karakter van die compositie des meesters door de jeugdige violiste
begrepeu was en gevoeld, terwijl vooral in de toegevoegde cadansen
een meesterschap in het rijke spel der snaren zich verried,
waar het hoogste nootje zuiver als kristal de notenreeks be
kroonde of de dubbele snaren door de machtige streek gedwon
gen werden de dubbele noten met aangrijpende juistheid weer
te geven. Zou de Veuctiaansche gondelier haar Barcarolle
Zondagavond bij ons gehoord hebben, hij zou licht jaloersch
zijn geworden op de bevallige wijze waarop zijn lied door een
kind van het Noorden vertolkt werd. Moge onze veel belovende
plaatsgenoote zoo voortgaan voordeel te doen met de uitstekende
leiding waaronder zij baar eind-diploma aan het Conservatorium
van Amsterdam „summa cum laude" kan winnen
Door de vereeniging tot bevordering der Bouwkunst
voor „Schagen en omstreken," werd jl. Zondag in de Landbouw-
Societeit alhier, eeDe vergadering gehouden.
Gelijk in de laatste jaren doorloopend het geval is geweest,
was ook nu de vergadering slechts door weinigen bezocht.
Uit de notulen, zoowel als uit het verslag bleek dat de
toestand der vereeniging niet zeer rooskleurig was.
Met betrekking tot no. 6 van het convocatiebiljet: „Bespre
king van den toestand van den Ambachtsman," besloot men
dit punt tot eene volgende vergadering aan te houden. Bij de
bespreking over dit punt werd o. a. nog door den heer van
Dignum den wensch te kennen gegeven, om een volgend jaar
eene tentoonstelling te doen houden van voorwerpen van Kunst
en Nijverheid vervaardigd, door Ambachtslieden te dezer plaatse.
Dit voorstel vond algemeenen bijval en werd dienaangaande
besloten, te onderzoeken hoeverre er mogelijkheid bestaat tot
uitvoering van dit plan.
Daarna werd door het Bestuur der vereeniging de uitreiking
gehouden der prijzen, bestemd voor eenige leerlingen van den
Teeken-Cursus der vereeniging en werden toegekend
A. BOUWKUNDIG TEEKENEN.
3e leerjaar, P. Teeuwissen, eeu waterpas,
2e g G. Honijk, een portefeuille,
le P. Denijs, le prijs, een portemonnaie,
H. Raven, (aanmoedigingsprijs) een duimstok.
B. II AA DTE E KENEN.
3e klasse, 2e afdeeliug, Jb. Denijs, le prijs, een teekendoos,
A. v. d. Meulen, 2e teekenbehoeften,
2e le 1/ K. Dekker, le een boekwerk,
R. Brugman, 2e teekenbehoeften,
z C. Baars, le prijs, album antieke letters,
P. Bakker, 2e een teekendoos,
i B. Beekman, le een portefeuille,
P. Meurs, 2e een boekwerk.
Nog werd door de Directie aan den leerling Niestadt van
Dirkshom, uithoofde zijn buitengewonen ijver en flinke vorde
ringen als eervolle onderscheiding aangeboden, een Mechanograaf,
benevens een zeer fraai gecalligrapheerd getuigschrift van de
Directie.
Hiermede werd de vergadering als geëindigd beschouwd.
Met betrekkii g tot de tentoonstelling der teekeningen
van de leerlingendie den Cursus 1886/87 bezochten
kunnen wij constateeren, dat uit de tentoongestelden teekenin
gen ten duidelijkst bleek, dat dit onderwijs, door de heeren
Roggeveen en Gielen gegeven, bij de leerlingen gewenschte
vruchten droeg. Overal was vooruitgang te bespeuren en er
waren teekeningen bij, die zeer smaakvol en accuraat waren
uitgevoerd.
Deze tentoonstelling gaf ons den indruk, dat het bestaau van
dezen Teeken-Cursus in het belang der Schager Jongens, vooral
voor hen die op een vak zijn, van zeer veel nut is en het in
het algemeen belang zeer gewenscht is, dat de Bouwvereeniginw
bij de burgerij voldoende ondersteuning moge vinden, om dezen
Cursus ook volgende jaren te kunnen doen houden.
2e
le
In eene particuliere correspondentie over de Koningsfeesten
vinden wij in de Haarl. Ct. van Dinsdag jl. o.a. het volgende:
De feesten zijn voorbij. De dagen van 12 tot 18 April 1887
vormen voorzeker eene belangrijke bladzijde in de geschiedenis
van onze stad, ook in die van ons land. Wie alleen oog heeft
voor het plastische van al dat feestvieren: die poon
licht, die zingende en dansende volkmassa's, spreekt M
kermis, onder anderen vorm dan de afgeschafte. Inipn
werkelijk alles en het eenige was, zou althans in dien H
goed werk zijn gedaan, dat nl. wat opgewekte geest !]*l
leiding van de alledaagsche beslommeringen onder 'bet -I
gebracht is. „Het is zoo zoet eens dwaas te zijn!" helb I
de Romeinen geherd. Welnu, duizenden Amsterdam^
nu eens dwaas geweest. Maar lichter zullen ze ook de en»^l
levenstaak opvatten, nu ze een dag of wat als Jantje
zorg" nieuwe veerkracht hebben opgedaan.
Maar een oneindig belangrijker doel is bereikt. En
inziet, zal moeten erkennen, dat het uitvoerend comité '^l
oprechte hulde verdient, omdat het als het ware den stee ^"1
wijzen gevonden heeft.
's Koniugs 70sten verjaardag nam het als middel te fel
maar dè 69e of 71e zou evengoed hebben gediend -.
te demonstreeren. Beter dan door de strengste strafwet""W|
het uitvoerend comité voor de April-feesten de agitatoren -
schadelijk gemaakt. Het was een coup d'Etat; het volt
moest uitspraak doen. Welnu, het heeft vonnis geveld, h
arm en rijk -- arm en burger vooral, en dat zijn i.'c. J
belangrijkste personen in het spel op de schittert
gulste, luidruchtigste wijze feest te vieren voor Oranje.
De woorden van de liedjes tegen al wat socialist is, heVtJ
niet de minste waarde; beter had men zelfs gedaan metzenzl
te zingen Maar de stemming, de geest van het volk fe[
zich op de levendigste, krachtigste wijze geuit, zoo track
dat de socialisten er van verstomd en wel voor geruimen tl
in hunne schelp gekropen zullen zijn.
De leiders hebben in woord en schrift zoo breed en fel
getracht, het eenvoudige volk tegen zichzelf, tegen Segeerinsd
Regeeringsvorm op te zweepen zij deden het zoo lang ttcj
komen, alsof werkelijk het volk ontevreden en tot opstand J
reed was, dat het werkelijk tijd werd zich omtrentdensj
achtige stemming des volks te vergewissen.
Daar wordt op de meest open wijze midden in dat volk r
alle klassen en standen de proclamatie geworpen: „BeKoe:;
is 70 jaar; de Koning komt; vier volop feest!" En die
roeping ging uit van den in verdenking gebrachten hoi
stand. Wat zal het volk antwoorden? Wat zal het volk dce:|
De klasse, waarin de socialisten de meeste propaganda
gemaaktde buurten van arbeid en geen kapitaalde
ten, waarin de meeste socialisten zich genesteld hebben,
deden het meestzij sloofden zich af, zij putten zich uit
te doen wat gevraagd, dus vrijgelaten werd: eene hulde
brengen aan ons Vorstenhuis. Die volgzaamheid en
zelve staan in onmiddellijk verband met het beprip van b
tir.g of opstand, vrede of wrevel. Het „volk" heeft, in rij
vrijheid, door zijne feesten ter eere van den Koning, op iit
atief van mannen uit hooger stand dan dat volk zelf, je:
monstreerd tegen de sociaal-democraten en hun bewezen, J
hunne woorden wel aangehoord, maar vervlogen, en hunnes
lingen verzameld, maar eveneens vervlogen zijn als het
dat waardeloos of waarvoor hier althans de vruchtbare ai|
niet is.
Met de April-feesten heeft het uitvoerend comité dus ïj
belangrijk vraagstuk opgelost, waarvoor Amsterdam, waan)
ons land dankbaar mag zijn.
Het verslag van de feesten mag niet eindigen zonder
een woord van hulde aan de Amsterdamsche politie voor j
even krachtige als kalme wijze, waarop zij voortdurend voorl
goede orde waakte.
Als een bewijs hoezeer HH. MM. de Koning enKom
in genoten van den morgengroet (aubade), Hen Vrijdagmoo
door zooveel kinderen gebracht, deelt men mede dat Z j
langen tijd de hand des Burgemeesters drukkende, diep p®
Zijn erkentelijkheid heeft uitgesproken voor de hulde, die
en Zijn gezin op deze heerlijke wijze door Amstel's
gebracht.
De Burgemeester van Amsterdam heeft aan de be«»-
dier gemeente de volgende kennisgevingen gericht:
„De Burgemeester van Amsterdam brengt ter kennisWl
Ingezetenen, dat Z. M. den Koning hem opgedragen hee
de Burgerij de tolk te willen zijn van Zijner Majesteit9
gevoelde erkentelijkheid voor de vele en velerlei blij»9 j
liefde en trouw, zoowel aan Zijn Persoon als aan H. *j
Koningin en H. K. H. Prinses Wilhelmina, gedurende
verblijf in de hoofdstad op zoo hartelijke wijze gegeTe"*...
„Z. M. heeft het zeer betreurd, dat zijn gez°ndWj
stand hem langdurig rijden verbood, zoodat hij niet in -
geweest om alle versieringen, ter eere van hem en z'J"
schier overal aangebracht, persoonlijk in oogenschottff te
gelijk hij ook tot Zijn leedwezen door het gure weder
den schoonen morgengroet op 15 April van het pale'S-
te beantwoorden.
„Herhaaldelijk echter heeft Z. M. Zijne warme ffSI
uitgesproken, zoowel van dien met ontroering aang®^
kinderzang, als van zoovele andere treffeude uitingen
hankelijkheid, waarvan geen enkele aan Zijner MajestojS
steiting is ontgaan, en die allen zonder onderscheid
hebben verblijd, ja de feestweek van 12 tot 18 M>n'
getelijk voor Hem zullen doen blijven." A
„De Burgemeester van Amsterdam betuigt bij dez«
geheele burgerij zijn bijzonderen dank, zoewel voor
tige medewerking in het bevorderen der goede otatjd
de de feesten, die het verblijf van HH. MM- de
de Koningin en Prinses Wilhelmina in de hoofdsttf
opgeluisterd, als voor de treffende wijze, waarop 1
gelegenheid blijk heeft gegeven van hare geheebtb# *1
Koning en zijn huis. fi
//Hij bericht verder, dat hem namens Zijne Maj®3
zijn ter hand gesteld ten behoeve van de Algeu>eeI*
dezer Gemeente."
Van Zondag 10 April tot en met 17 April
de Amsterdamsche Omnibusmaatschappij vervoerd,
der ontvangen overstapkaarten, 463,000 personen.
De Zomerdienst op de spoorwegen zal 1
vang nemen.
