1
1N1
lentie- La
m van
Zondag, 31 Juli 1887.
IH HET ACHTERHUIS.
31ste Jaargang. ITo. 2111
AMSTERDAMSCHE KRONIEK.
Vermist:
Twee Lammca-cit,
De cassette.
Uitgever: J. WINKEL.
Bureau: M IIAtiKX. Taan. I). 5.
pit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- Zater
dagavond. Eij inzending tot 's middags 12 ure, werden ADVER-
TEHTIÈN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN èén dag vroeger.
G emeeti te Scha gen
Bekend in a k i n n.
tj
POLITIE.
n» Vrijdag, 22 Juli i.1., uit eeue weide aan Tjallewal»
met ren bakje uit het rechteroor.
Inlichtingen hieromtrent worden verzocht ter Secretarie dezer
gemeente.
Burgemeester <n Wethouders der Gemeente Schagen;
Gezien art. 219, 2de alinea der Wet tot regeling van de
zamenstelling, inrichting en bevoegdheid der Gemeentebesturen;
brengen ter kennisse van de ingezetenen, dat de rekening dezer
Gemeente over het afgeloopen dienstjaar 1S86 ter Secretarie
toor een ieder ter lezing is nedergelegd van af heden tot en
met den 8en Augustus e. k., van des voormiddngs tien tot
Hes namiddags twee ure, en hetzij in druk hetzij in afschrift,
tegen betaling der kosten algemeen verkrijgbaar wordt gesteld.
Schagen, den 26eti Juli 1887.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
G. LANGENDEBG.
de S.cietaris,
DENIJS.
Roman van E. A. KOENIG.
21.
XI.
onwaarheid sprak? En wie durft het wagen
*,y^n te klagen F'
ja' 8Ü hebt gelijk/' bromde Schunk, die bij de brande
er'v 0 Z'''u troost zocht, „zoo zal het zijn. Maar liij zal
,ten' hij zal ons het geld geven, dat bij door zijn
vorduisterd heeft."
„De duivel liale u voer vrouw Schunk uit tot Würfel,
die verbluft de ledige cassette aanstaarde; „gij hebt ons be
drogen
»&>u ik u bedrogen hebbenriep Würfel schouder op-
balende uit. „Dwaasheid. Braak toch niet zooveel onzin uit.
anneer ik er het geld uitgenomen had, dan dan zou ik ook
*el alles zelf behouden en niet uw man lastig gevallen
hebben."
„Dan heeft de roode Eritz liet er uitgenomen bromde de
slotenmaker, „vierduizend gulden moeten er in de cassette ge-
*eest zijn. Dat werd toenmaals openlijk bekend gemaakt; de
Tronieu lui hebben toen een inzameling gehouden om het ver-
ortn geld terug te krijgen."
^»De roode Eritz heeft liet ook niet er uitgenomenging
voort, „want dan had men het bij hem moeten vinden."
'1 heeft het op een andere plaats verborgen," bracht nu
1 r"'|* Schunk iii het midden.
«Gelooft gij dan werkelijk, dat hij den tijd gehad heeft,
y vunstriot te openen en weder te sluiten spotte Würfel.
l *elk doel moet hij dan. de cassette begraven hebben
lteeV^h niet zoo dwaas, dat te vermoeden en te beweren
zul het u beter verklaren het geld is nooit in de cassette
8e*eestKaternberg heeft schandelijk gelogen en het bedrag
yeTzameling op zak gestoken, dat was voor hem een aardig
—•asje.
Ta*^'e schurk!" schreeuwde de slotenmaker, die de waarheid
ueze bewering gevoelde. „De duivel hale hem, die schijn-
"«hge bedrieger."
«Zoo dom is de armverzorger niet," zeide nu vrouw Schunk,
h; n°g twij^d®,
aan de waarheid van Würfel's veronderstel-
,,neer de cassette gevonden werd en het geld was er
*J»an. hon liij altijd nog beweren, dat het er wel in geweest
kj: Vlei M ürfel haar in de rede. „Wie zou er bewijzen, dat
hem zonder
Prijs per jaar f3.Franco per post f3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIÊN van 1 tot 5 regels fO.75; iedere regel meer f 0.15
Groote letters worden oaar plaatsruimte berekend.
Burgemeester en Wetlioudens van Schagen;
Gezien art. 103 van het politie-reglement dezer gemeente;
Brengen bij deze ter algemeene keunis, dat vanaf heden tot
en met 15 October a. s., de EENDEN binnen deze gemeente,
opgesloten of gehokt moeten worden.
Nalatigheid is bij het politic-reglement strafbaar gesteld met
eeue boete van drie gulden
Sshagen, 26 Juli 1887,
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. LAN GEN BERG.
De Secretaris,
DENIJS.
Reeds heeft de heer Domela Nieuwenhuis, thans gede
tineerd in de cellulaire gevangenis te Utrecht, de helft van
zijn straftijd achter den rug, en nog steeds worden er mid
delen beraamd en pogingen in het werk gesteld om gratie
voor den hoofdleider der socialisten te verkrijgen. Niet
alleen zijne onmiddellijke geestverwanten, maar ook mannen
van naam en invloed op minder „geavanceerd" terrein,
zetten die pogingen op touw of leenen bij de uitvoering
de behulpzame hand. Men schijnt dus met alle inacht, als
ik het zoo eens noemen mag, die zaak warm te willen
houden. Thans is er weer een verzoek om gratie aan den
Koning ingediend door een twintigtal invloedrijke mannen,
en eerstdaags zal er met hetzelfde doel hier ter stede
een meeting gehouden worden, waarbij niemand minder
Würfel raapte de papieren bijeen, die de slotenmaker uit de
cassette had geworpen en zette zich aan tafel neder.
„Numero een zeide hij, terwijl hij een der papieren open
vouwde. „Drommels, dat is de quitantie die de doctor heeft
afgegeven voor zijn erfdeel, hetwelk men hem ontstolen
heeft."
„Dat stukje papier zou men den doctor kunnen verkoopen,"
stelde Schunk voor.
„Hij heeft niets, en hij kan er ook niets mede beginnen,
daar hij voor het bedrog geen bewijzen heeft. Numero twee om
schrijving der papieien van waarde, die men na mijn dood in
mijn geldkist zal vinden.' Hm een aardige som I Tachtig
duizend guldenEn onderteekend door hoera, daarmede
hebben we hem in onze machtDit lijstje is onderteekend door
Peter Daniël Moll, den vader van den doctor En Katernbcrg
heeft zijn zwager voorgelogen, dat de oude Moll alleen schulden
had nagelaten Kijk, kijk, zoo'n aartsbedrieger en oplichter
Den doctor is dit papiertje minstens veertigduizend gulden
waard"
„En zijn zwager nog meer," riep Schunk zegevierend uit,
„dit papier kan hem in het tuchthuis brengen."
„Nu zullen we hem de duimschroeven aanzetten," zeide
Würfel heesch „wat hebben wij met den doctor uit te staan
„Natuurlijk, de docter heeft immers niets, dus kan hij ook
niets betalen
„Dat niet alleen, hij kan ons ook door de politie dwingen,
hem de papieren uit te leveren
„Liever verbranden wij ze
„Daarmede winnen wij ook niets.'
„Dat is waar, en daarom willen wij liever met zijn zwager
zaken beginnen te doen."
„Daar liggen nog meer papieren in," zeide de vrouw onge
duldig, »zie eens na, wat er in staat."
Würfel onderzocht het eene stuk na het andere, maar het
liet hem geheel onverschillig.
„Een collectelijst," zeide hij onverschillig, „het is mogelijk,
dat ze valsch is, maar met zulke kleinigheden geven wij ons
nu niet meer af. Dan een lijst van ondersteuningen, die hij
uitbetaald heeft, en hier eenige brieven uit Amerika."
„Lees die beval Schunk, terwijl hij zijn grove hand op
de overige papieren legde, ik geloof, dat elk papier, het
welk in deze kist ligt, zeer belangrijk is.'
Koenraad Würfel opende de brieven en liet zijn blik vluch
tig over de regelen zwevenmaar spoedig werd hij opmerk
zamer en verried de ernstige uitdrukking van zijn gelaat, dat
de inhoud hem ten zeerste boeide.
„Is het de armverzorger, die u het kind heeft toevertrouwd?"
vroeg hij eensklaps.
1 „Neen," antwoordde vrouw Schunk dadelijk, en ook de
dan Prof. Pierson het inleidend pleidooi ten gunste der
invrijheidstelling van Domela Nieuwenhuis zal houden.
Er ligt voor mij iets zonderlings, iets tegenstrijdings in
al den aandrang tot begenadiging van dezen veroordeelde.
Strijdt zoo iets niet lijnrecht met het politiek karakter,
en zou hij werkelijk er mee gediend zijn De houding, door
Domela Nieuwenhuis en de zijnen aangenomen tot op het
oogenblik dat hij zijn cel ging betreden, deed niet vermoeden
dat er ooit of immer noch door hem, noch door iemand
van zijnentwege een woord van „gratie" zou gerept wor
den. Toch is hot geschied; en nadat het verzoek om zijn
invrijheidstelling door den Koning van de hand is gewezen,
begint men op nieuw, met adressen en meetings. Werpt
dit niet een vrij zonderling licht èu op de geheele socia
listische beweging ten onzent èn op haren leider, haren
„Messias?" Van het heroïsche in Domela Nieuwenhuis'
optreden blijft op die wijze niet veel over. „De veroordeelde
zelf vraagt niet," merkte de N. Zutph. Ct. dezer dagen te
recht op, „voor zooveer men weet, wat dan ook in strijd
zou wezen met zijne positie als sociaal martelaar en hem
de eerekroon zou doen verliezen. Maar wat wel geschiedt
isdat, terwijl niemand voor hem genade vraagt, telkens
en telkens groepen van geestverwanten in allerlei vormen
zijn recht op invrijheidstelling komen bepleiten en hem
voorstellen als een slachtoffer van klassenhaat." En op de
vraag of dit de weg is om het begeerde doel te bereiken,
antwoordt zij volkomen juist„D&araan mag een Minister
inderdaad geen voet geven. Hetzij eenige hoogleeraren of
an.lere rechtsgeleerden, door wetenschappelijke dogma's
blind geworden, voor het practiscbe leven, dat zoogenaamde
recht bepleiten, hetzij de volgelingen van den volksleider
met grove woorden schier dreigend komen eischen, in
elk geval mag onder die pressie de genade niet worden
toegestaan. Want het verleenen van de gratie moet de
rechtvaardigheid van 't rechtersvonnis onaangetast laten
de gratie wordt niet toegekend omdat het vonnis onrecht-
slotenraaker schudde ontkennend het hoofd.
„Werkelijk niet? Nu, dat is jammer; maar wie weet, of de
geschiedenis toch niet met dit kind samenhangtDe armver
zorger heeft een broeder in Amerika, en zooals uit deze brieven
blijkt, heeft zijn broeder hem voor het vertrek zijn kindje
toevertrouwd en hem een kapitaal voor hetzelve overhandigd
en ook later uit Amerika hem meermalen geld toegezonden."
De vrouw had haren man een waarschuwenden blik toege
worpen, hij knikte even met Jiet hoofd, ten teeken, dat hij
haar had verstaan.
„Ja, maar wat wilt gij daarmede beginnen vroeg zij op
onverschilligen toon. „Daar valt voor ons toch geen munt uit
te slaan."
„Misschien toch wel," antwoordde de schrijver, „hij moet ons
het kind toonen, en wij dreigen hem er mede, dat wij zijn
broeder er over zullen schrijven; het adres van den Amerikaan
staat hier in den brief."
„Nu, dan toont hij u het kind en lacht u uit," zeide hij
spottend.
„Het kan ook anders komen; ik vermoed, dat hij het geld
verduisterd heeft."
„Ach wat, met deze geschiedenis willen wij ons voorloopig
niet inlaten," zeide de slotenmaker wrevelig, „hij kan ons een
ander kind laten zien, en Amerika is ver van hier. Laten wij
de eerste in orde brengen, dan hebben wij genoeghet zal
hem hard genoeg vallen, die groote som te moeten betalen."
„En w anneer men te veel in eens vraagt, dan krijgt men in
den regel niets," zeide zijn vrouw.
„Wij moeten zestig duizeni gulden vragen," zeide Würfel,
dat is voor ieder van ons dertigduizend gulden.
Schunk wisselde nu in het geheim een blik met zijne vrouw,
waarin de wensch duidelijk te lezen stond, dat zij nu de onder
handelingen zou voortzetten.
„Het is genoeg," antwoordde zij, „en ik raad u, wanneer
gij het geld hebt, dit oord te verlatenuw vriend de doctor
mocht eens achter dezen handel komen en u een spaak in het
wiel steken."
„En wat zou hij mij kunnen doen?" spotte Würfel. „Wees
niet bezorgd over mij, ik zal toch wel weten, wat ik moet
doen en laten Dus gij zijt het er mede eens, dat w ij zestig
duizend gulden vragen
Daar deze vraag direct gericht was tot den slotenmaker,
zoo moest hij toch antwoorden en knikte daarom bevestigend
met het hoofd.
„Goed," ging Würfel voort, „van dezen eisch gaan wijniet
af, wanneer die eenmaal gesteld is. En v. ie van ons zal met
den Schurk onderhandelen F'
„Gijzeide de vrouw „gij verstaat die kunst beter. De
papieren blijven natuurlijk hier, wij brengen ze hem, wanneer
