Donderdag, 1 Maart 1888.
31ste Jaargang. Ho. 2172.
NA T I 0 N A L E MILITIE.
VERKOCHT!
Het Museum van Alkmaar.
I
Gemeente Schagen
Bekendmakingen.
Eerste Zitting: van den Militieraad.
10.
SCH
\m
RAMT.
Dit blad verschijnt tweemaal per week: Woensdag- Zater-
d agavond. Dij inzending tot 's middags 12 ure, worden ADVEE-
TENTIËN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STEKKEN èén dag vroeger.
O P BUTITFI I O
voor de
Burgemeester en Wethouders van Schagen;
Gezien art. 16, 87 en 88 der Wet op de Nationale Militie.
Gelet op eene Missieve van den Heer Militie-Commissaris
in het 3e district van Noord-Holland.
Brengen ter kennis van de belanghebbenden.
Dat de eerste zitting van den Militieraad zal worden ge
houden ten Baadhuize te Alkmaar, op Dinsdag, den 13en
Maart eerstkomende, des morgens ten 11 ure.
Dat voor den Militieraad moet verschijnen:
lo. de vrijwilliger voor de Militie;
2o. de loteling die vrijstelling verlangt wegens ziekelijke
omstandigheid, of gebreken, of gemis van de gevorderde
lengte;
3o. Hij die voor een loteling als plaatsvervanger of duid-
merverwisselaar verlangt op te treden.
Schagen, den 24en Februari 1888.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. LANGENBERG.
óe Secretaris,
DENIJS.
Novelle van E. A. KöNIG.
Tweede Hoofdstuk.
De grondeigenaar Steinthal zag na zijn onderhoud metKir-
ner den eenigen weg tot redding alleen nog in de verloving
van Jenny met den zoon van den rijken bankier.
Hadden ook al de spottende waarschuwingen van den woe
keraar zijn hoop aanmerkelijk verminderd, hij hield zich er
toch aan vastvan Kirner mocht hij immers alleen dan mede
werking verwachten, wanneer die hoop werd vervuld.
Jenny moest hem het offer brengen en hare liefde prijs
gevenhij geloofde, onder de gegeven omstandigheden dit wel
te mogen verlangen.
En eischte hij dit offer ook niet mede in haar eigen be
lang? Welke toekomst wachtte haar aan de zijde van den
onhemiddelden referendaris Zij was opgevoed in weelde, zij
had tot heden elk harer wenschen vervuld gezien, hoe zou zij
later weerstand kunnen bieden aan gebrek en zorgen
Op den terugkeer naar huis dacht Steinthal over deze vra
gen ernstig na; hij besloot den volgenden dag persoonlijk den
handelsraad te bezoeken en zijne dochter eerst dan alles mede
te deelen, wanneer de verloving gesloten was.
Hij zeide haar alleen, dat hij in het testament van zijn
oom niet bedacht was; zij durfde hem niet vragen, hoe hij nu
de brieven van de beide minnaars zou beantwoorden; zij wilde
wachten, tot hij zelf dit punt ter sprake bracht.
Den volgenden dag reed hij naar den handelsraad; hij werd
door beide heeren, vader en zoon, zeer vriendelijk ontvangen,
en dit bewees hem, dat ook zij aan de verbintenis met zijne
familie, veel waarde hechtten.
Niet Werner Bitter alleen, maar ook zijn vader was zeer
verheugd over de toezegging, die Steinthal gaf; daardoor aan
gemoedigd, bracht de grondeigenaar nu ook de van hem ge-
wenschte handels-relatie ter sprake.
De handelsraad verklaarde zich bereidwillig, in den loop der
volgende week dit punt verder uit te werken; hiermede
moest Steinthal voorloopig genoegen nemen, want hij durfde
er niet op aandringen, wanneer hij geen wantrouwen opwek
ken en alles weder in de waagschaal stellen wilde.
Toen hij afscheid nam, noodigde hij Werner dringend uit
bij hem te komen dineeren.
„Gij moet met uw verloofde eenig geduld hebben," zeide
hij op luchthartigen toon, „uw aanzoek is zoo onverwacht en
verrassend, dat Jenny zich nog niet in dit geluk kan inden
ken zij zelve wenscht, dat gij haar tot morgen tijd laat."
Met dezen leugen nam hij afscheid, om Kirner te bezoeken
en hem kennis te geven van de verloving; het lag nu in het
UitgeverJ. WINKEL.
Bureau: SCHAG£]¥. f.aan, B, 5.
Prijs per jaar f3.Franco per post f3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVEBTENTrËlT van 1 tot 6 regels fO.75; iedere regel meerfO.H
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
VIII.
Meer dan het graveerwerk trekken ons de producten der
beeldhouwkunst aan. En geen wonderEr ligt oneindig
meer leven en fantasie in de tinteling, waarmede de kun
stenaarshand de boetseerklei weet te kneden, dan in de
juistheid, de fijne nauwkeurigheid, waarmede ze de Asnaald
voeren kandeze beeldt af, gene schijnt te scheppen
maar vergeef me een vlucht, die in het Museum zeker
misplaatst moet heetenwe vinden niets dat zulk eene
ontboezeming aanleiding kan geven, schier geen enkel stuk
marmer, slechts wat steenen beelden en pleisterafgietsels
ziedaar alles
Maar toch die pleisterbeelden zijn het beschouwen waard,
al prijken ze in marmer niet. „Alcamaria Victrix 1" dat
woord zweeft ons onwillekeurig op de lippen, als we de beide
beelden bezien.
En echter bij meer gelijke grootte zouden ze eerder
als pendanten kunnen dienen, dan als twee verschillende
zinnebeelden voor ééne gedachte.
De eene, een óntwerp van Joh. Grave te 's Hertogenbosch,
dat zonder twijfel schoon is uitgevoerd, is eene strijdende
vrouw, gepantserd, met een vlag in de linker en een zwaard
in de rechter hand. Echter er ligt te veel naturalisme
in de lachende gelaatstrekken in de breed omgeworpen
kleeding, te breed voor eene zoo tengere gestaltein het
fladderen der woeste, golvende lokken en van het ruime
gewaadin het opnemen der vouwen van het kleed, 't
welk een ietwat te grooten en vulgairen voet op sandalen
laat zienin één woord daar ligt iets naturalistisch
in de geheele figuur; zij blijft de strijdende vrouw, maar
voor zinnebeeld te realistisch.
eigen belaDg van den woekeraar, geduld te oefenen en zijne
schuldvordering op te houden, opdat de handelsrelatiën tusschen
zijn schuldenaar en den bankier nu tot stand konden komen.
Kirner was niet thuis, de grondeigenaar liet nu eenige
regelen aan hem achter en keerde daarop naar huis terug.
Hij zag er nu toch tegen op, zijn dochter te ontmoeten
hij mocht nu niet langer zwijgenhet woord was verpand
en moest ingelost worden.
Intusschen had Jenny Dagoberts brief ontvangenzij wist,
wat haar wachtte, toen zij het bleeké, ernstige gelaat haars
vaders aanschouwde.
„Mijn lief kind, ik kon niet anders," zeide hij, een harte-
lijken toon aanslaande, terwijl hij haar in zijne armen sloot,
„het vuur is mij aan de schenen gebracht en ik zie geen
anderen uitweg, op welken ik mijn val kan voorkomen en mijn
bedreigde eer kan redden. Ik heb mijnheer Bitter mijn jawoord
gegeven, hij zal morgen komen dineeren, om ook van u het
jawoord te vernemen."
Jenny zweeg, alleen een verwijtende blik uit hare blauwe
oogen trof den vader, die nu de handen op den rug legde en
in blijkbare verlegenheid met groote schreden de kamer op en
neder wandelde.
„\an mijn oom heb ik niets gekregen," ging hij voort,
zonder zijn dochter aan te zien, „de woekeraar dreigt met een
proces, dat mij tot den bedelstaf moet brengen, en vrienden,
die mij zouden kunnen helpen, bezit ik niet. De handelsraad
Bitter wil met mij handelsbetrekkingen aanknoopenhoudt hij
woord, en ik geloof niet daaraan te moeten twijfelen, dan kan
ik reeds over enkele dagen den woekeraar een groot bedrag
aflossen, en hij zal dan met het overige geduld hebben. Heb
ik dezen last van mijne schouders gewerkt, dan kan ik weder
met frisschen moed beginnen; er zijn mij ondernemingen aan
geboden, die een goeden uitslag belovenmijn werkkracht
was verlamd, doch nu zal ik de aanbiedingen aannemen en
misschien reeds spoedig voor de toekomst van alle zorgen ont
heven zijn. Zoo is de stand der zaken, de beslissing berust in
uwe handen. Ik dwing u niet, mijn dierbaar kindgij hebt
vrije keuze, ik zal er u geen verwijt van maken, wanneer gij
het woord, dat ik verpand heb, niet wilt inlossen. In dat ge
val zouden wij ons er op moeten voorbereiden, dat onze have
en goed onder den hamer komthier kunnen wij dan wel is
waar niet blijven, maar ik vind ergens anders wel eene betrek
king als rentmeester of als opzichter, en wat dan de toekomst
ons zal brengen, dat moeten wij dragen."
Jenny staarde voor zich uit; het offer, dat haar vader van
haar verlangde, verwoestte voor altijd haar levensgeluk.
M anneer hij bevolen en gedreigd had, zou zij hem misschien
trots en beslist zijn tegengetredenzijn bede kou zij nu niet
weerstaan.
Al zeide hij haar ook, dat hij haar er geen verwijt van
wilde maken, dan wist zij toch, dat zulke verwijten haar niet
Geheel anders is het met het goedgekeurde ontwerp van
F. Stracké uit Amsterdam.
Die het monument gezien hebben, zooals het daar staat
in het Victoriapark, zullen er misschien het meesterlijke
niet zoo goed in begrepen hebben als zij, die den pleister-
vorm mochten bewonderen, de groote afmetingen van het
standbeeld kweeken iets meer realisme, dan het origineel
bezit; de fijnheid der rondingen is eenigszins verloren ge
gaan, en de ideale figuur der Victoria, van den Genius
is te etherisch voor een Titanenbeeld, waaraan het monu
ment ons onwillekeurig doet denken. Daarbij hebben wind
en regen de arme godin zoozeer geteisterd, dat haar eertijds
vlekkeloos wit is veranderd in een groezelig grijs, wat
oneffenheden in spieren en draperie zou doen vermoeden.
Bij het afgietsel missen we die nadeelige factorenwel
is de ronding van enkele deelen, bijv. van den linkerarm,
niet volkomen strakwel zijn er in het geplooide kleed
enkele diepten, maar wijt dit aan het pleisteren daaren
boven men moet er al zeer dicht bij staan, om het op te
merken.
De heldere witte kleur spreidt een verheven waas over
het beelden dan ligt er een glans over, die de enkele
oneffenheden doet verdwijnen én de strakheid der vormen
vermeerdert, zonder echter de rust weg te nemen.
Daarbij, de opvatting is geheel anders dan die van Grave.
Het haar omlijst in klassieke golving het ovale gelaat,
en slingert zich van achteren in een breeden wrong te
zamen, waaraan echter een enkele lok ontsnapt. Een lau
werkrans doet den verheven slanken vorm van het gelaat
nog meer uitkomen, maar in plaats dat hij tot het ach
terhoofd doorloopt, en dat door gezichtsbedrog eene wan
staltige buiging zou geven, verliest hij zich onder de
weggestreken haren.
zouden bespaard blijven.
En Dagobert Hem had zij trouw beloofdook zijn levens
geluk, zijn hoop en zijne droomen zouden vernietigd worden.
„Ik zeide u reeds, dat ik mijne plichten als kind zou
nakomen," antwoordde zij op gedempten toon, »ik veroorloof
mij alleen nog eene samenkomst met den man, dien ik lief
hebdan moogt gij over mijne hand beschikken."
„Waartoe deze kwelling?" vroeg hij, terwijl hij den hoop-
vollen blik op haar gericht hield, „gij kunt immers wel schrif
telijk antwoord van hem nemen."
„Het moet mondeling geschieden," antwoordde zij beslist.
„Hij zal u in uw besluit doen wankelen
„Hij zal het beproeven, maar wanneer ik eenmaal een be
sluit genomen heb, dan is dat niet meer te herroepen."
„En wilt gij hem de redenen noemen, die u tot dit besluit
bewogen hebben vroeg hij onvriendelijk.
„Ik moet het doen, om mij te rechtvaardigen; hij mag het
verlangen, en ik zou er geen einde aan weten, wanneer ik hem
alles schriftelijk zou moeten mededeelen."
„Gij kwelt alleen u zelve," zeide hij waarschuwend, „mijnheer
von Stamm heeft geen recht naar redenen te vragenhet
moet hem voldoende zijn, wanneer ik mijne toestemming
weiger."
„Ik denk daar anders over," bracht Jenny in het midden,
„ik heb hem trouw beloofd, nu moet ik hem ook zeggen, om
welke redenen ik mijne belofte niet kan houden."
„En wanneer hij dan, door toorn en haat gedreven, deze
redenen bekend maakt, dan is voor mij alles weder verloren.
De handelsraad zal mij dan geen crediet verkenen
„Dagobert is een man van eer," viel zijn dochter hem in
de rede, het blonde hoofd opheffende; hij zal nimmer zich
schuldig maken aan eene handeling, die hij met zijn eer niet
zou kunnen vereenigen."
Steinthal had zijne wandeling door de kamer hervathij
gaf niet gaarne zijne toestemming.
„Laat mij dan met hem spreken," zeide hij ontstemd.
„Dat zou slechts tot een verbitterde woordenwisseling aan
leiding geven."
„Waar zal de samenkomst plaats vinden?"
„In de stad."
„Zult gij hem opzoeken
„Wees onbezorgd, ik zal mijn goeden naam daardoor niet
in gevaar brengen; het onderhoud moet heden nog plaats heb
ben. Ik zal heden middag naar de stad rijden en zoo spoedig
mogelijk terugkeeren."
„Het zij zoo!" antwoordde hij na een weinig nadenken, „ik
stel op u nu mijn geheele vertrouwen, gij zult het niet be
schamen."
Jenny begaf zich nu naar haar eigen kamer.
Wordt Vervolgd.
