Het kleed is, zoowel als bij Grave's vrijheid, breed om
geslagen, maar h< t is eene breedheid, die zich splitst in
details, en de fijnheid daarvan doet bewonderen,
In smalle plooien valt het gewaad van don linkerschou
der, waar het door een knoop is vastgehecht, over de borst,
zoodat de fluweelen ronding van den bovenarm en den
schoudertop zichtbaar is.
Slank omgolft het dan de mogelijk wel iets gewrongen
gestalte, maar juist die strakke eenvoud, welke de lichaams
vormen uit doet komen, zonder ze onkuisch te maken,
werpt over de verschijning een waas van onschuld, die
haar aandoenlijk schoon maakt.
Het bovenkleed valt over den opgeheven rechterarm in
breede, sierlijke plooien neder, toont nog even de inge
haalde ondermouw, maar doet vooral den heerlijken vorm
van den rechterarm bewonderen. Vol is de opperarm ge
rond, tot hij voorbij den elleboog nog eenmaal zwelt, om
dan onmerkbaar over te gaan in den fijnen polser ligt
iets weeks, iets vleezigs in die rondingende arm is ge
vuld maar de spier rijst toch nog even, om den punt van
het gewricht te doen uitkomenen even voor dat de pols
in de slanke hand overgaat, toont hij ons eene breedere
ronding, waar de gewrichten een zwaarderen bouw aan
nemen.
i En eindelijk de handl
Achttiende-eeuwsche vingers (vergeef me het dwaze van
de vergelijking, maar het is werkelijk zoo, dat elke schil
derij den geest der eeuw ademt, waarin ze gemaakt werd
zelfs Oosmaer erkent dit; en zeker is het, dat de achttiende
eeuw, zoowel als het begin der negentiende in vrouwen
beelden met puntige lange vingers en uitgerekte halzen op
bloote, breede schouders scheen te dwepen)welnu dan,
achttiende-eeuwsche vingers hebben door overdrijving het
schoone mismaakt. De zestiende en de zeventiende 6euw
waren in een ander euvel vervallen en waren in lijnen en
vormen te zwaar geweest, te naturalistisch, te slordig,
zou ik haast zeggende negentiende eeuw echter heeft
een middelweg gezocht, of liever, dien teruggevonden in
de antiekenzij maakt de vormen niet meer ideaal, noch
verwaarloost ze; zij laat bet menschenbeeld een mensch
blijven, maar veredelt het, door het schoone voorop te
plaatsen en het meer verwijderde leelijke te verzachten en
te idealiseeren.
Zoo deed ook Stracké met de opgeheven hand van
Victoria. Zij wijst naar het kamp van den vijand te Oudorp,
maar zij wijst zoo weinig mogelijk, omdat zij daardoor
zich zelf ontsieren zou. Eene opgeheven hand is schoon
daarom liet de kunstenaar haar zooveel mogelijk den natuur
lijken stand behouden. Verder wist hij den vingertop smal
te maken, om de spieren der beide andere kootjes te laten
zwellen on samentrekken, vol vleezige golving.
De duim vooral is meesterlijk, zooals hij uit de volle,
ronde muis zich ontwikkelt.
Ook de linkerhand intusschen, die vol kieschheid de
plooien van het kleed samenvat, is heerlijk in hare smel
tende vleeschnabootsing. Prachtig fijn zijn de kuiltjes van
de gewrichten, smaakvol de uitspreiding der vingers over
de breede plooien.
Maar vooral slechts even komt er, door het opnemen
van het gewaad, een voetje te voorschijn, zoo keurig mooi,
dat men vergeet, „hoe bloote voeten geen mode meer zijn,
en er wel wat ongepast in ligt, ze te boschouwen 11" De
rechter voet verwart zich onder 't gaan in het lange,
slepende gewaad.
De vleugelen zouden iets korter kunnen zijn, mogelijk
echter ook, dat ze dan minder zouden voldoen.
Ze misvormen in 't geheel niet ze doen het verhevene
der conceptie integendeel met kracht gevoelen. Victoria
is breed gedacht, ze moest ook breed en zwaar gevleu
geld worden uitgevoerd.
Nogmaalsze is een meesterstuk
Binnenlandsch Nieuws.
li u i ten tandsc h V ie uw s.
Veroordeeld door het kantongerecht te Scha
gen, in Februari 1888.
BURE ERL IJ E ST i\ I),
Gemeente Schagen.
«T. v. d. 15.
Schagen, 25 Feb. '88
Naar wij vernemen heeft de collecte, gehouden ten behoeve
der R. C. Armen in onze gemeente, opgebracht ruim f 100.
Aan de Hardrijderij op schaatsen, gisterenmiddag alhier ge
houden op de sloot achter de Kaasfabriek, namen 24 rijders
deel, waaronder rijders van naam. De prijs, f 20.werd behaald
door C. v. d. Oord te 't Zand, die o. a. Maandag te Amsterdam
heelt geredeu tegen Kingma, en daar iu een seconde minder tijd
de baan aflegde, doch door aan 't einde te struikelen, het verloor.
De le premie f10.viel ten deel aan A. Plakman te Schagen,
tegenover K. Koorn te Aartswond, die de 2e premie f 5.
won.
's Avonds ten 6 ure had in de Landbouw-Societeit de uit
reiking der prijzen plaats, bij welke gelegenheid het muziek
gezelschap onder directie van den heer Borstlap, eenige op
wekkende nummers ten beste gaf.
Door het bestuur der IJsclub, werd nog besloten a. s. Vrij
dag (zie vooral achterstaande advertentie) eene hardrijderij te
doen houden ten bate der Weduwen, in Schagen woonachtig,
en onder haar eene uitdeeliug te houden van meel, rijst, erwten,
spek en vet.
De Gymnastiek- en Schermvereeniging te Schagerbrug
gal op Zondag 26 Februari j. 1. in de zaal van den Heer
Bruin aldaar, hare eerste uitvoering, welke, in aanmerking
genomen, dat de vereeuiging nog slechts één jaar bestaat, als
goed geslaagd mag heeten. Te betreuren is het, dat het aan
wezig °publiek niet talrijker was, doch de turners zullen den
moed niet verliezen, maar gedachtig zijn aan het woord: Vooruit.
Op Zaterdag 25 dezer is als onderwijzer te Sint Maarten
benoemd geworden; de heer J.J. Sturm te Middelburg.
Xn de Zaterdag gehouden vergaderiug der centrale liberale
kiesvereeniging in het district H oom, werd de uitslag medege
deeld van de verkiezing van candidaten in de verschillende
liberale kiesvereenigingen, behoorende tot dat kiesdistrict.
Die uitslag was, dat iu de gemeenten Beemster, Hoorn,
Berkhout, Beets, Warder, Edam en Schermerhorn tezamen
werden uitgebracht 254 stemmen, waarvan zich 252 op den
heer mr. W. K. baron van Dedem hebben vereenigd, die dus
tot candidaat voor het lidmaatschap der Kamer is gesteld.
Wekelijk:sch F'olitiek-O verzicht.
Den grijzen Duitschen Keizer blijven de zwaarste beproevin
gen niet gespaard. Wel mag hij terugzien op een reeks van
de meest gunstige politieke overwinningen, wel is zijn bee'.d
in de geschiedenis omgeven met den krans van onvergankelij-
ken roem maar zijn persoonlijk gevoel gaat gebukt onder
de zwaarste beproevingen, en het diepe, innige medelij
den van een groot en trouw volk blijft voor hem bij al deze
rampen de eenige troostende lichtstraal te midden van zooveel
tegenspoed. Het hevige lijden van den eenigen zoon en troons-
opvolger, die, bemind als geen tweede vorst in het geheele rijk,
zou alleen reeds toereikende zijn, om elk gevoelig gemoed ter
neder te drukken. Daarbij kwam nog het plotseling overlijden
van den flinken kleinzoon, prins Ludwig van Baden, die door
eene boosaardige ziekte werd weggehaald in hetzelfde oogenblik,
dat zijne ouders den Samaritanen-plicht vervulden aan het ziek
bed van den Kroonprins.
Deze opeenstapeling van beproevingen heeft aanleiding ge
geven dat verschillende volken aan het Duitsche Keizershuis
en met hem tegelijk aan het Duitsche volk hunne deelneming
betuigden, en zoo dient de alom geliefde Kroonprins, voor wiens
heil allerwege de oprechtste wenschen worden uitgesproken,
zelfs nog met zijn lijden die heerlijke zending der verzoening,
die heilige taak der menschheid, waaraan hij zijn geheele werk
zame leven heeft gewijd. In der daad, zelfs in Frankrijk, trots
den nationalen haat, ingevolge den oorlog van '71, worden
eerlijke wenschen en deelnemende woorden gesproken voor de
genezing van den geëerden zieke, terwijl in Engeland een staats
man, als Gladstoue, die tot nu ouder verdenking lag, van niet
al te vriendschappelijk gezind te zijn jegens Duitschland,
in eene openbare zitting van het parlement onder luider goed
keuring van het geheele Lager Huis zijn warme en oprechte
sympathie heeft betuigd voor de persoon van den Duitschen Kroon
prins, een sympathie, die wortelt in de erkenningen, welke on
schatbare waarde dit kostbare leven in zich sluit ten opzichte
van de gezameulijke, vreedzame ontwikkeling van dit wereld
deel.
Dat juist Gladstone in dezen zin het woord greep, was te
opmerkelijker, als men weet, dat »the grand old ma n,"
gelijk zijne bewonderaars hem noemen, juist van Duitsche zijde
dikwijls een scherpe beoordeeling heeft moeten dulden. Te groo-
ter indruk maakte dan ook de omstandigheid dat de leider der
liberale oppositie in hoofdtrekken zich volkomen ingenomen heelt
verklaard met dtn gang der buitenlandsche politiek, zooals de
chef van het Tory-kabinet, Lord Salisbury, die heeft geleid.
Deze wending in de Gladstoniaansche meeningen geeft te meer
te denken, als het politiek gedrag van den leider de oppositie
voor het geval eeuer regeerings-verandering in Engeland, welke
reeds door eenige voorteekens wordt aangekondigd, eene zekere
geruststelling verwekt hiervoor, dat de bnitenlandsche politiek
van Groot-Brittanie bij zulke gebeurtenissen geene verbreking
of wijziging zoude ondergaan.
Dit is namelijk met betrekking tot de verhouding tot Rus
land van gewicht en verjaagt alle herschenschimmen, die voor
eene nabij zijnde of verwijderde toekomst reeds droomden van
de mogelijkheid aan een Engelsch-Fransch-Russisch bondge
nootschap, hetwelk zich vijandig zou plaatsen tegenover het
Duitsch-Italiaansch-Oosterrijksch drievoudig verbond. Voor het
oogenblik rust in ieder geval het zwaartepunt der diplomatische
beraadslagingen volstrekt niet in deze richting. Rusland heeft
eindelijk begonnen, den weg te bewandelen, die hem door "Vorst
Bismarck in zijne groote vredes-rede van 6 Februari als de
meest begaanbare is afgeteekend geworden. Do Russische #aan-
kondigingen" van verdere behandeling der Bulgaarsche Kwestie
bij de Kabinetten, geheel volgens Bismarck's voorbeeld, vinden
aanvulling in een beroep op de openbare meening van Europa,
bekend gemaakt door het Regeerings-orgaan te Petersburg. Deze
erkenning der openbare meening, door de meest absolute re
geering van het Vastland, kan beschouwd worden als een reus
achtige overwinning van den vooruitgang en moet reeds als
zoodanig met ingenomenheid begroet worden.
De afkeer van de oude en uitgeteerde middelen der uit
vroegere tijden overgebrachte hoofsche staatkunde, die in dit
oogenblik zekerlijk in Weenen pijnlijk schijnt gevoeld te worden,
vond zijn voortzetting in de besliste taal der Russische Regeerings-
stukken. Zoo onzeker als men tot nu stond tegenover de Peters
burger Staatswijsheid, zoo overtuigend werkten in vele kringen
de nieuwe toonen, die men van Russische zijde aansloeg. De
Czaar deed ten aanschouwe van geheel Europa plechtig afstand
van eiken gewelddadigeu maatregel tot in stand roeping van
wettelijken toestanden in Bulgarije, hij liet elke aanklacht en
elke beschuldiging vallen, die gericht waren geweest tegen het
Bulgaarsche volk en tegen hen die tot heden zijn bestuurders
warenhij erkent zelfs, wat hij tot heden steeds het krach
tigste heeft bestreden, de wettigheid van de door het Bulgaar
sche volk gekozen Sobranje, ja, hij neemt zelfs de gedachten-
gang van vorst Bismarck over, die in de vereeniging van
Oost-Rumelië en Bulgarije uitsluitend wilde zien eene herstel
ling der grenzeu van het San-Stefano-verdrag, tegelijkertijd in
het voordeel van Rusland, en de Czaar bepaalt zich er nu toe
het geheele onweder te doen losbarsten over het hoofd van den
onwettig in Sofia resideerenden overweldiger Ferdinand van
Koburg.
Yorst Bismarck heeft zijne medewerking toegezegd, ingeval
de Czaar mocht besluiten tot het doen van diplomatische stap
pen bij den Sultan, om van dezen, als opperheer, eene verkla
ring aan het Bulgaar che volk te verkrijgen, die het regentschap
van Prins Ferdinand voor onwettig en als strijdig met het
verdrag zal beschouwen. Yorst Bismarck was het niet ontgaan,
dat, bij alle onverschilligheid, welke men in Weenen, Londen
en Rome aan den dag legde voor de persoon van den Kobur-
ger, toch een eenparige ondersteuning der Russische poging bij
den Sultan niet zoo gemakkelijk zou zijn te verkrijgen.
De kanselier gat zich reeds vooraf moeite, om Rusland s
diplomatieke nederlaag, bestaande in de weigering vaD mede
werking van de zijde der andere mogendheden, te verzachten
door de officieele verklaring dat de Porte verplicht was, ook
een welwillend oor te verleenen aan de bezwaren van een der
onderteekenaars der Berlijnsche vrede, in dit geval de Czaar.
In Petersburg schijnt men evenwel weder in de oude stijfhoof
digheid vervallen te zijn en het heeft den schijn als of men
aan Duitschland niet al te veel verplichting wil hebben, en zoo
onderhandelt men verder met de andere kabinetten.
In Weenen is men wel bereid, theoretisch den Koburger
weg te jagen maar practisch heeft men zooveel bezwaren
tegen een ondersteuning van het Russische beginsel, dat men
aan de Newa spoedig genoeg zal gevoelen, dat men zich op den
verkeerden weg bevindt, wanneer men meer mogendheden, buiten
het welwillende Duitschland, naar Constantinojel zendt om den
Sultan te vermanen gehoor te geven aan Rusland's we.nsch.
Van Oostenrijk wordt verlangd dat het afstand zal doen van
de positie, die het zonder eigen toedoen, maar alleen door Rus-
lands onhandigheid op den Balkon heeft ingenomen, en daarom
is zijn aarzelen en uitstellen van elke beslissing zeer begrijpe
lijk. Niemand geeft gaarne werkelijke voordeelen op, al heeft
hij die ook nog zoo gemakkelijk verkregen. Daarom neemt men
te Weenen den schijn aan alsof men bang is, dat Rusland
valsch spel speelt.
Een andere vraag is het of de Koburger zoo zonder meer
zal vallen, wanneer de Sultan de gevraagde verklaring mocht
willen geven. Maar uit dit oogpunt beschouwd, zou het mis
schien voor graaf Kalnoky een goede politiek zijn, wanneer hij er
voor zorgde, dat vorst Ferdinand niet insgelijks in den nacht
«gebattenbergd" behoeft te worden, want dan ware bij voorbaat
Rusland elke gelegenheid tot gewapende tnsschenkomst ontno
men, En naar het oordeel der politici is de politiek van den
Duitschen rijkskanselier daarop gebouwd, juist ten dien opzich
te den Russischen nationalen elk voorwendsel tot zulk een tus-
schenkomst uit de handen te toovereu. Dat moest men ook in
Weenen leeren inzien.
Reeds lang zagen wij uit naar een geschikt wekelijksch
ijr politiek-overzicht. Thans meenen wij een zoodanig gevonden
te hebben in een der voornaamste Buitenlandsche bladen, en zullen wij voort
aan in elk Donderdag-nummer een wekelijksch overzicht der buitenlandsche
politiek geven, niet twijfelende of' dit zal velen onzer geachte Lezers aange
naam zijn. Immers een wekelijksch overzicht heeft dat vóór boven een losse
mededeeling van de verschillende gebeurtenissen in het Buitenland, dat men
thans heelt een aaneengeschakeld geheel met regelmatige opvolging der belang
rijkste gebeurtenissen.
Voor de juiste en accurate vertaling zal worden zorg gedragen. de Red.
Wegens:
Jacht wetovertreding:
J. S., te Huisduinen, tot hechtenis van 14 dagen.
K. M. en H. M., te Huisduinen, ieder tot f 20, of 4 dagen
hechtenis.
Afwezigheid al spuitgast bij brand:
J. B. en P. K. te Barsingerhorn, tot f 0.50 of 1 dag hech
tenis.
H. W. te Barsingehorn en L. F. te Anna Paulowna, tot
f 3.of 1 dag hechtenis.
Aanwezig zijn in een herberg na sluitingsuur
C. B. Rzn., J. B. Rzn. en T. H. te Haringcarspel, tot f 1.~
of 1 dag hechtenis.
Openhouden van zijn herberg na sluitingsuur;
I. K. te Haringcarspel, tot f 3.of 1 dag hechtenis.
Laten loopen van vee op weiland zonder daartoe gerechtigd
te zijn
J. v. Z. en G. B. te Callantsoog, tot f 5.— of 2 dagen
hechtenis.
Openbare dronkenschap
W. v. d. K. te Kolhorn, en M. Z. te Schagen, tot f 0.50
of 1 dag hechtenis.
Openbare dronkenschap bij 5e herhaling telkens binnen het jaar:
J. v. d. O. te Callantsoog, tot 14 dagen hechtenis en plaat
sing in een Rijkswerkinrichtig gedurende negen maanden.
Diefstal van helm
J. V. te Petten, tot f 0.5" of 1 dag hechtenis.
Varen met opstaand zeil langs den openbaren rijweg
J. D. te Kolhorn, tot f 2.of 1 dag hechtenis.
Allen zijn tevens veroordeeld in de kosten verhaalbaar bit
lijfsdwang van hoogstens een maand.
Ingeschreven van 25 28 Februari 1888.
Geboren Hillina Rudolphina Mathilda, dochter van Martinus
Knol en Klasiua Buis.
Ondertrouwdp
Getrouwd: L,eene'
Overleden: Jan Borst, oud 20 jaar. Antje Yis, oud 48jaar
2 maanden. Neeltje Kossen, oud 43 jaar, 6 maanden.
