elders gebeurt, dan kan de som van f5000 op een bevol
king van 400,000 zielen niet hoog genoemd worden. Och
neen, het is volgens Bartjes precies iy4 cent netto per-
ziel. Maar de ziol van den vorigen spreker kon zich daar
niet „bij neerleggen," zooals men het in onzen Raad noemt
hij vond b. v. twee vuurwerken te veel, men kon het best
met ééb stellen en het volk zoodoende op wat zuiniger
manier amuseeren, waartoe hij dan ook met een amende
ment op de proppen kwam om van net vijfje een tweetje
te maken. Doch nu deed de bekende heer Hovy, Christelijk
bierbrouwer en philanthroop, zijn stem hooren. Geheel over
eenkomstig de nieuwste antirevolutionaire staatsleer, begon
hij met de aanleiding tot het feest door een sterk wer
kend verkleinglas te bekijken, om te betoogen dat de zaak
eigenlijk zooveel drukte en zooveel geld niet waaard was.
Bovendien gaf zoo'n feest maar aanleiding tot luiheid, en
in één wooid hij wilde de voorgestelde f 5000 maar finaal
schrappen. Dat er indertijd, bij de afschaffing der kermis,
aan het volk andere feestvieringen in de plaats beloofd
waren, schenen de overdreven zuinige heer Hovy en andere
in gelijken geest sprekende Raadsleden zich niet meer te
herinneren. De groote meerderheid verklaarde zich bepaald
tegen de subsidie. Het eind van 't liedje was dan ook, dat
zelfs het voorstol om slechts f 2000 te geven, verworpen
werd en daarna hetzelfde vernietiegende vonnis over de
geheele voordracht geveld werd. Amsterdam mag op den
Wilhelmina's-dag feest houden en pret maken zooveel het
wil, maar de gemeentekas bemoeit er zich niet mee. Ik
geloof niet dat die overdreveu zuinigheid een aangenamen
indruk ten Hove zal maten, doch het ligt er nu eenmaal
toe. Denkelijk zal er thans op de burgerij een beroep om
de benoodigde bijdragen gedaan worden, en lukt dit niet,
welnu dan gaan de feestplannen onherroepelijk in de doos.
Twintig raadsleden waren tegen subsidie en slechts twaalf
er voor. Welnu, de twintig hebben hun zin. De tijd zal
echter leeren of de zuinigheid hier niet de wijsheid bedro
gen heeft, want het volk blijft nu alweer vruchteloos op
een vergoeding van het ontnomen kermisvermaak wachten.
Beter dan de zoo bitter teleurgestelde feestcommissie,
kwamen in dezelfde Raadszitting de bewoners van het
z/gedemte Damrak" er af, die dan ook gisteren eenparig
de vaderlandsche driekleur uit hunne gevels lieten wapperen.
Nu, zij hebben er alle redenen toe, want het oord der
verschrikking waarop zij dagelijks hunne verontwaardigde
blikken lieten rusten, de afschuwelijke modder- en zand
woestijn die hun het leven zuur maakte en hunne winkel
waren bedierf, zal in een lieflijke oase herschapen worden.
Er zal wel het niet onaardige sommetje van f 17.500 mede
gemoeid zijn, maar op dit punt was de Raad nu gelukkig
eens niet zuinig. Zestienduizend vijfhonderd gulden zal er
besteed worden voor bestrating van de zandvlakte, en nog
eens duizend gulden voor het aanbrengen van wat boompjes,
struiken en graszoden. De Israëlieten, na veertig jaar om
zwerven door de woestijn in het beloofde land komende,
konden niet blijder zijn dan nu de vlaggende Damrakkers.
Zij krijgen thans het uitzicht op een flink bestraat plein,
hier en daar bevallig met een plekje groen geschakeerd,
een uitgezochte speelplaats voor de jeugd, zoodat het er
bij goed weder niet aan levendigheid zal outbreken. De
vroegere ligplaats der Noord-Nederlandsche beurs- en
vrachtschepen zal dan een heel ander aanzien hebben ge
kregen, en de vreemdelingen, die zoo kersversch van
buiteD onze stad inkomen, zich niet meer ergeren aan
zulk een wildernis in het centrum van de hoofdstad des
Rijks. Intusschen blijft het een feit, dat men die 17V»
Wordt Veryolgd,
duizend gulden in den zak had kunnen houden, indien er
met de demping van het Damrak wat minder voorbarig
te werk gegaan en eerst de definitieve beslissing der Beurs-
quaestie afgewacht was. Want de oplossing dier quaestie
ligt nu verder in het verschiet dan ooitde Burgemeester
en sommige Raadsleden namen er Woensdag zelf een
loopje mee. Al wordt het gedempte Damrak ook nog zoo
mooi bestraat en beplant, het is en blijft toch altijd zoo
iets wat men een „Kamper streek" noemt. Wat zou er
gelachen worden, als die Damrak-historie eens aan den
IJsel in plaats van aan den Amstel was voorgevallen
Al wil de Raad niet van volksfeesten weten, zijn we
hier toch op het oogenblik niet geheel zonder vroolijkheid.
Maar het is er een vroolijkheid naarVan 9 tot 28 April
is het op de Westermarkt, het Amstelveld en andere
pleinen Voorjaarsmarkt of Halfvasten kermis, ondanks het
protest der bewoners van eerstgenoemd plein. De bestiali
teiten, die daarbij 's avonds voorvallen, zijn onbeschrijfelijk
Zola zou er waardige stof voor zijn romans vinden. Ja,
de werkelijkheid overtreft soms nog de stoutste verbeelding
van den romanschrijver.
18 April 1888. Gijsbrecht.
liinnenlandsch Nieuws.
li Uli G L li LIJ I* E STAAI).
Gemeente Schagen.
Gemeente Barsingerhorn.
De zieke scheen te raden wat er in zijn binnenste omging,
want zij sloeg nu den blik op de wieg met het slapende kind.
„Mijn arme, kleine jongen," weeklaagde zij, //ik heb hem zoo
lief en moet hem toch verlaten Maar vader, gij zult
voor hem zorgen, als ik er niet meer ben
De oude man knikte zwijgend met het hoofd.
„Hoe gaarne ik ook bij hem zou willen blijven, het liefste
wil ik toch sterven," zeide Margriet na een korte stilte. „Zie
vader, het is mij zoo ledig in het hart, nu ik weet dat Martin
dood is gij hebt hem zooeven begraven?"
„Ja, ja, hij ligt ter ruste, Margriet."
„Spoedig zal ik naast hem liggen," zeide de zieke, „zorg
voor mijn jongen, vader gij weet, wat Martin mij heeft
laten beloven onze jongen moet hem wreken, hem en
mij
De groote boer richtte zich nu in zijn geheele lengte op
en keek de jonge, zieke vrouw met vasten blik aan. „Dat is
een verstandig woord, MargrietAls gij bij mijn armen jon
gen komt, zeg hem dan, dat ik uw kind zal beschermen en
behoeden, zeg hem dan, dat zijn vader op de wacht staat
zoolang er nog een druppel bloed in mij is en dat uw jon
gen u beiden zal wreken, u, Margriet, en mijn Martin
daar zal ik voor zorgen
Margriet scheen door deze belofte tevreden gesteld. „Nu
zou ik het liefste nog heden sterven," fluisterde zij, „ik weet,
vader, dat mijn jongen bij u in goede handen is."
Maar de mensch wikt en God beschikt. Hoe zwak en afge
mat ook het lichaam der jonge vrouw was, zoo bezat dat toch
nog zooveel levenskracht, dat er nog twee weken verliepen,
voor de vrouw de oogen sloot. Zij sliep in, om niet weder te
ontwaken; haar sterven was zacht en gemakkelijk.
Severin, die zijn schoondochter al dien tijd trouw had ver
pleegd, merkte eerst na verloop van eenige uren, dat Margriet
gestorven was. Toen boog hij zich over haar heen en kuste
haar op het voorhoofd. Geen woord, geen geluid kwam over
zijne lippen. Van het lijk zijner schoondochter ging hij naar
de wieg van zijn kleinzoon en kuste ook den kleine op het
voorhoofd.
In zijn hart evenwel woedde een wilde, dsemonische harts
tocht en er steeg een heilige, plechtige eed ten hemel, dat hij
niet rusten wilde, voor hij het bloed zijns zoons en den dood
van Margriet aan den gehate had gewroken.
De opvoeding van den kleinen Martin zou geheel en al een
werk der wrake zijn, ook dat zwoer de trotsche man.
Schagen 14 April 1888.
Een talrijk eu kunstminnend publiek woonde Woensdag
avond j.1. in het Noord—Holl. Koffiehuis alhier het Concert
der Koninklijke Engelsche klokkenspelers bij, dat wat betreft
het instrumentaal gedeelte alleszins ten zeerste voldeed eu met
de meeste belangstelling werd aangehoord. Het geluid, door de
klokken voortgebracht, is liefllijk, melodieus en verrassend en
doet denken aan den klank eener zeer fijn geconstrueerde speel
doos. De vaardigheid waarmede de spelers zich van de klokken
bedienen wekt terecht aller bewondering.
Niet minder schoon was de muziek, voorgebracht op den
Dulcimer, en de Mettallophone.
De dulcimer heeft het voorkomen van een cither, doch zijn
geluid is liefelijker en voor eiken toon zijn op dit instrument
vier snaren gespannen en wordt bij het spelen met de vingers
getokkeld en met slokjes geslagen.
De metallophone heeft veel overeenkomst met het Holtz—
und Stroo-instrument.
Het geheel werd nog afgewisseld door komische Zangnum
mers.
Naar wij uit goeden bron vernemen, worden deze concerten
gegeven ten voordeele der Weesinrichting te Neerbosch.
Met verwijzing naar de in dit nummer voorkomende ad
vertentie zal het programma, van het door Schagen's Mannenkoor
Euterpe, te geven concert op a. s. Zondag 22 April, bestaan uit
de volgende nummers Ouverture van Schagens Harmoniekapel
Stille, v. Hille; Bede, v. Richard Hol; de Nornen v. F. A. Gevaert;
Feestzang, woorden van den heer Jb. Denijs Jz., muziek van
den heer L. E. Rugers, met orchest-begeleiding van Schagen's
Harmoniekapel Vineta van Fr. Abt; Wiegenlied v. Jobs.
Brahms, en dagerkoor v. W. Smits.
Tevens znllen door den heer Hantzsch van den Helder, de bij
velen gunstig bekende violoncellist, twee solonummers voor
violoncel ten gehoore worden gebracht.
Bij de verkiezing van een lid der Tweede Kamer in het
kiesdistrict Breda zijn uitgebracht 2753 stemmen; van onwaar
de 12. Gekozen de heer mr. L. P. M. H. baron MICHIELS
VAN VERDUYNEN (ultramoutaan), met 1945 stemmen. De
heer mr. Van Cooth (liberaal) had er 596, de heer Rikkers
142, de heer Booy 53.
In het kiesdistrict Steeuwijk zijn uitgebracht 2598 stemmen.
Gekozen de heer jhr. mr. G. J. TH. BEELAERTS VAN
BLOKLAND (antirev.) met 1400 stemmen. De heer mr. W.
H. de Beaufort (liberaal^ had 1184 stemmen.
In het hoosdkiesdistrict Druten werden uitgebracht 1886
stemmen. Gekozen de heer mr. J. A. N. TRAVAG1LNO (ul-
tramontaan) met 1501 stemmen. Op den heer mr- Beelaerts
(antir.) waren 45, op den heer mr. Tydeman (liberaal) 216
stemmen uitgebracht.
De Haagsche correspondent van de N. Gron. Ct. schrijft
over den gezondheidstoestand des Kouings
„In vijt weken heeft Z. M. zijne appartementen niet meer
verlaten. Hij gaat in den loop van den morgen uit zijn slaap
vertrek naar zijn toiletkamer en van daar naar zijn werksalon
(alle met elkander in verbinding) en keert 's namiddags in zijn
slaapvertrek terughij dineert niet meer, als tot voor een paar
maanden, met de Koningin en Prinses, maar gebruikt zijn maal
tijden in zijn werksalon, waarbij H, M. en de Prinses hem
alleen gezelschap houden. Z. M. is in den laatsten tijd zwak
gewordende eetlust en spijsvertering laten te wenschen over
en hij is onverschillig geworden zelfs voor zijn vroegere lieve
lingsgerechten en dranken, evenals hij 't rooken sedert lang
heeft nagelaten. Er komt nu en dan een gevoel van moedeloos
heid bij den vorstelijken grijsaard op en dat alles werkt
nadeelig op zijn anders zoo krachtig gestel.
Het is daarbij te bejammeren, dat de Koning geen lust en
bpgewektheid gevoelt, misschien ook de kracht mist, om naar
buiten te gaan; maar er valt niet aan te denken. Nu de reis
naar Amsterdam is afgesprongen, is 't plan om begin Mei of
reeds in ft taatst dezer maand naar het Loo te vertrekken en
daar den zomer door te brengen. Alle andere reisplannen zijn
opgegeven, zelfs 't zoo noodzakelijke bezoek aan Wildungen,
waarbij Z. M. in elk geval jaarlijks veel baat voor zijn kwaal
heeft gevonden. Het zou alleen mogelijk zijn, dat de Koniugin,
zoo Zr. Ms. toestand lie^ gedoogt, eerlang een bezoek gaat bren
gen aan haar ouders aan 't hof te Arelsen, ook in verband
met de ziekte van haar broeder, die te Bentheim door een
hevigen graad van roodvonk aangetast, niet buiten levensge
vaar is."
Te Goes is ecrgisternacht een brutale diefstal met
inbraak gepleegd bij de weduwe de R., in de Lau-
rens Pieter van de Spiegelstraat. Daaromtrent meldt men het
volgende: 5s Nachts te 1 unr verschaften zich de dieven, twee
in getal, door verbreking van het hek achter de woning en de
ruiten in het achterraam, toegang. De weduwe zelve hielden zij
onder de dekens en namen haar de gouden stukken af welke
zij gewoon was 's nachts op te honden. De meid, die in een
aangrenzend kamertje sliep, werd htt stilzwijgen opgelegd met
bedreiging, dat men haar bij het eerste gerucht, dat zij maakte,
het leven benemen zou. Het zaakje ging dan ook zoo stil zijn
gang, dat een politieagent, aldaar te kwart over één op zijne
ronde passeerende, niets bemerkte. Ofschoon men vermoeden
heeft op een ouden bekende der justitie, evenals de wed. De
R., van Biezelinge alkomstig, is hieromtrent met zekerheid nog
niets te zeggen, daar de slachtoffers de dieven niet konden her
kennen, wijl zij zich geheel zwart hadden gemaakt en witte
mussen opgezet hadden. Hoeveel aan waarde en geld zij mede
genomen hebben, is evenmin op te geven, daar de geruchten op
dit punt zeer uiteen loopen. Toch schijnt er een aardig som
metje medegemonen te zijn.
"Van eene andere zijde meldt men dat de gestolen waarde
op f 2000 aan contanten wordt geraamd, en dat de weduwe
bij de ondergane mishandeling schram pen in het gezicht en
kwetsuren aan de borst heeft bekomen.
De justitie uit Middelburg is te 10.14 te Goes aangekomen
om een onderzoek in te stellen.
Later seint men dat de twee vermoedelijke daders zijn
gevat, doch dat een door het water wist te ontloopen. (M. Ct.)
In de Tweede Weteringdwarsstraat bij de Vijzelgracht
te Amsterdam, is Donderdagavond te ruim elf uur een ernstige
moordaanslag gepleegd. De toedracht der feiten is de volgende:
David Venetie had verkeering aangeknoopt met het meisje
Katharina Engelblik, strijkster, die bij hare moeder inwoonde,
en met haren arbeid een aardig weekloon verdiende, waarom
het David, die zelf niet al te veel verdiende en weinig lust in
het werken scheen te hebben, niet in de laatste plaats te doen
scheen. De moeder van het meisje, een weduwe, scheen dat
ten minste zoo te begrijpen en verbood hare dochter den om
gang met een minnaar, in wien zij voor hare dochter in de
toekomst weinig heil zag. Katharina schijnt aan den wensch
harer moeder te hebben gevolg gegeven, tenminste sinds eenige
maanden was de verkeeiing afgebroken. Natuurlijk zeer tegen
den zin van David, die alle pogingen deed om de verloving
weer op te vatten. Doch te vergeefs. Toen greep hij het middel
der bedreiging te baat, doch ook dat hielp niet. Het gevolg
was, dat het meisje 's avonds door haren broeder van haar
strijkhuis moest worden afgehaald, want David had de gewoonte
genomen, haar op hare schreden te volgen.
Donderdagavond nu, terwijl Katharina met haren broeder
door de Tweede Weteringdwarsstraat ging, waar haren zuster
woont, trad David plotseling ongeveer ter hoogte van de woning
dezer zuster, op haar toe en vroeg haar te spreken. Toen
hierop een weigerend antwoord volgde, haalde hij een revolver
te voorschijn. Katharina deinsde achteruit eu wilde een komenijs-
winkeltje in vluchten, doch te laat. Zij werd bij het oor ge
troffen door een kogel, die haar gezicht doorboorde tot onder
de kin, terwijl haar broeder eeu schrarap aan het oor kreeg.
Het meisje zeeg neer en de dadei, denkende dat zij dood was,
richtte het pistool op zich zelf. Doch het weigerde. Toen zette
hij het op een loopen. Intusschen waren reeds vele menschen
verzameld, die deels het getroffen meisje verzorgden, deels den
dader nazetten, die op de Weteringschans, bij de wachtkamer
der tram werd gearresteerd en naar het politie-bureau in de
Ferdiuand Bolstraat gebracht.
De getroffene werd spoedig per brancard naar het Binmn—
gasthuis vervoerd, waar de kogel uit de wond tferd verwijderd.
Haar toestand is zorgwekkend, want de wonde is ernstig, en
haar gelaat is bijna ouherkeubaar door de brandwonden. (H.)
Ingeschreven van 11 13 April 1888.
Geboren Geene.
Ondertrouwd IJsbrand Weij, jm., oud 25 jr., wonende te
Sint Maarten en Catharina Deutekom, jd., oud 24 jr., wonende
te Schagen. Gerardus Jacobus Smits, jm., oud 26 jr., wonende
te Hoorn en Catharina van Keulen, jd., oud 23 jr., wonende te
Schagen. Jan Borst, jm., oud 27 jr., wonende te Schagen
en Geertruida Jonker, jd., oud 20 jr., wonende te Sijbecar-
spel. Reus Bras, jm., oud 31 jr., en Autje Bergman, jd.,
oud 37 jrbeiden wonende te Schagen. Cornelis Marees,
jm., oud 21 jr, wonende te Barsingerhorn en Aaltje Nieuwland,
jd., oud 23 jr, wonende te Schagen. Corntlis de Jongh,
jm., oud 23 jr., en Grietje Hopman, jd., oud 22 jr., beiden
wonende te Schagen. Pieter Meurs, jm., oud 26 jr., wonende
te Barsingerhorn en Elisabeth de Jongh, jd., oud 21 jr., wo
nende te Schagen. Hendrik Mooij,jm., oud 30 jr., wonende
te Wieringerwaard en Maria Borst, jdoud 25 jr., wonende
te Schagen. Johan Govers, jm., oud 22 jr., wonende te
Schagenen Maartje de Pater, jd., oud 22 jr., wonende te Ben-
nebroek.
GetrouwdGeene.
Overleden Pieter Blom, oud 58 jr., 1 md.
Ingeschreven van 1 31 Maart 1888.
Geboren Jan, zoon van Klaas Liefhebber en Grietje Oom.
Guurtje, dochter van Hendrik Slot en Guurtje Haringhuizeu.
Anna Maria, dochter van Cornelis Herman en Maartje Heijblok.
Jan, zoon van Jan Bood en Aaltje Fok. Klaas, zoon van Klaas
Kossen en Geertje Mieldijk. Maarten, zoon van Jacob Beek en
Trijntje Wilms.
Ondertrouwd en GehuwdJan Voorthuijsen en Dieuwertje
Volder.
OverledenMaartje, 37 jaar, echtgenoote van Klaas Bakker.
Jan de Graaf, 33 jaar, echtgenoot van Jansje Tamis. Guurtje
Haringhuizen, 27 jaar, echtgenoot van Hendrik Slot. Anna Geel,
7 jaar, dochter van Dirk Geel en Maartje Krans.
