G e m eng d I\ ie u ws.
II LR G ERL IJ EE STAJVD.
Gemeente Schaden.
Gemeente Barsingerliorn.
Gemeente fclnt Maarten.
Gemeente Nieuwe Niedorp.
Gemeente Baring'carspel.
ft
ft
n0<r altijd zeer toe. Vooral de in Pruisen bestaande algemeene
dienstplicht draagt daar veel toe bij. Zoo worden thans in de
(remeente Koevorden door Hannoversche landbouwers op vroeger
door hen aldaar gekochte landerijen kleine boerderijen gestichte,
waarop zij hunne dienstplichtige zonen laten wonen.
Eenige jeugdige liefhebbers van tooneelspelen hadden
Maandagavond te Utrecht, zeker bij gebrek aan geschikte loca-
liteit, als plaats hunner repetitie gekozen de Beukstraat,
eene niet doorloopende straat aan den Daalschen dijk. Het ging
op deze repetitie onstuimig toe, doch dit was hun schuld niet,
want het tooneelstuk dat zij opvoerden, was waarschijnlijk eene of
andere roovergeschiedenis, althans er werd geslagen, geschreeuwd,
geschoten, met 5 cents pistooltjes, met den dood gedreigd, enz.
enz. alles tot ongerief der bewoners dier straat, die op het late
uur, het was 10 uur, zeker niet erg gesteld waren op zulk
een levenmakend tooneelgezelschap. Door een niet kunstlievend
politieagent werden de tooneelspelers eindelijk uiteengedreven.
Den 21sten Juli j.1., heeft de raad der gemeente
Winkel besloten, de aldaar nog bestaande, doch sedert jaren
niet meer bezochte koemarkt, invallende op den laatsten Maan
dag in de maand October en de kermis, welke bij die gelegen
heid gehouden werd, af te schaffen.
Volgens de regenmeter der rijkslandbouwschool te Wa-
geningen is in Juli 160 streep water gevallen, tegen 23in
Juli 1887, en öö'/j iu Juli 1886. Van de 81 dagen waren er
26 regendagen.
Omtrent het voorgenomen bezoek van H. M. onze
Koningin, aan Maastricht en het Geuldal, wordt uit den Haag
aan ,/De Post'» geschreven, dat het reisplan nog geenszins
vastgesteld is en ook niet geheel op zich zelf staat. In de
eerste plaats is het afhankelijk van 's Konings gezondheid,
die gelukkig in de laatste weken merkbaar is vooruitgegaan,
zoodat Z. M. herhaaldelijk in de buitenlucht heeft vertoefd.
Maar het plan houdt ook verband met een niet onwaarschijnlijke
reis van den Koning, die vermoedelijk den volgenden winter
niet in het land zal doorbrengen.
Men meldt uit Weert
In den loop dezer week had de politie alhier weder de
handen vol.
Onder het gehucht Laar werd de landbouwer P. A. zoo
danig met messteken verwond, dat hij bewusteloos naar zijne
woning moest worden gedragen.
Te Tungelrooi, een ander gehucht van Weert, zijn de gebroe
ders M. ernstig verwond.
Tegen de daders is proces-verbaal opgemaakt, terwijl in de
kom der gemeente vier personen, die in beschonken toestand
rumoer maakten, door de maréchaussee in verzekerde bewaring
werden gesteld.
Een heldin. Onder bovenstaand opschrift deelt
het Rolt. Nieuwsblad een bladzijde mede uit het veelbewogen
leven der oud-strijdster van Waterloo: Maria Catharina van
Graafijland, weduwe J. F. Schrop, die in den ouderdom van 101
jaar en ruim 6 maanden op Vrouw Groenevelt's Liefde gesticht
no. 2 aan de Weenastraat te Rotterdam is overleden.
De weduwe Schrop is op den 5 Januari 1787 te Zierikzee
geboren. In het begin van deze eeuw was zij waschvrouw bij
dezelfde compagnie, bij wie baar eerste man diende. Beiden
werden te Vlissingen door de Engelschen gevangen genomen en
naar Plymouth gevoerd, vanwaar zij later met nog 130 andere
vrouwen in kommervolle omstandigheden weer op Zeeuwschen
bodem aan wal werd gezet. Van haar man vernam zij later
nooit meer iets. Zij zelf moest nu in Zeeland een goed heen
komen zoeken. Weldra vond zij dit dan ook. Want zij was een
kloeke, ondernemende vrouw, een ^manmensch" zou men zeggen.
Zij kwam als dienstbode bij een Fransche familie te Vlissingen,
die voor de Engelschen gevlucht was. Maar ook in Vlissingen
was men wegens het bombardement niet langer veilig. Van
Vlissingen zou de Fransche familie met de fiere militaire vrouw
naar Brussel vluchten.
Maar hoe?
Overal loerde de vijand.
Men huurde een klein vaartuig, een schuitje, waarin, op eene
looze zoldering, aardappelen en turf werd geladen en onder welke
lading de geheele familie verborgen werd. Slechts éénmaal werd
op die lange reis argwaan gekoesterd, doch men wist den vijand
te misleiden, zoodat de gansche lading behouden in een voorstad
van Brussel ontscheept kon worden.
Daar woonde de Fransche familie rustig en der militaire
vrouw ging het volkomen naar wensch. Zij kwam nu in kennis
met den wachtmeester Schrop, door witn zij, op haar verzoek
op de ranglijst in het leger werd gesteld.
Wachtmeester Schrop kreeg een paard present van den rit
meester en weldra reed vrouw Schrop, gekleed met den ronden
hoed en gezadeld, tusschen haar geliefden wachtmeester en diens
oppasser de poorten van Brussel uit.
Weinige maanden later traden zij te Hessen—Cassel in het
huwelijk.
Dat vrouw Schrop een krasse, moedige, onverschrokken heldin
was, blijkt onder meer uit het feit, dat zij op zekeren dag te
paard gezeten, als ordounance dienst moest doen. Bij die gele
genheid werd zij door t,wee lanciers en uhlane» aangevallen, doch
wist zich zoo uitstekend te verdedigen, dat zij den verwoeden
den strijd met glans doorstond. Met een pistool schoot zij al
dadelijk een lancier neer, en de tweede kreeg zulk een houw
op den wang met hatjir sabel, dat hij ijlings de vlucht nam.
Keizer Napoleon vereerde haar, voor haar heldhaftige ver
dediging, eene medaille.
Tot in Rusland volgde de moedige vrouw haar man. Daar
werden beiden door dife Russen gevangen gemaakt, zij wisten
te ontkomen doch vielen andermaal in hun handen.
Toen traden beiden' in Russischen dienst. Daar wisten zij
zich zoó roemrijk te onderscheiden, dat Czaar Alexander hen
het Zilveren Kruis roet de Ster schonk. Doch niet steeds blevin
zij in Rusland. Zij verlieten dat land en namen later deel aan
aen slag bij Waterloo, waarbij de vrouw twee wonden bekwam.
De weduwe Schrap, die sedert vele jaren blind was en
'ndsch, sukkelde reeds maanden lang, tot zij, als t ware
U1'geleefd, Maandag clen laatsten adem uitblies. Jl. M oensdag
is, in allen eenvoud, het stoffelijk overschot van deze heldin
ter laatste rustplaats geleid.
Over de overstroomingen in China door de Gele Rivier,
zijn nu officiële rapporten openbaar gemaakt. Eene stad is letter
lijk van de aarde verdwenen en toen bet water gezakt was, was
de plaats met een laag slijk van vijftig voet d;kte bedekt.
In het geheel zijn door de overstroomingen een millioen zes
honderduizend inenschen omgekomen en vijf millioen tot den be-
delstraf gebracht. De Chinees -he rogeering gait lofwaardig met
het verleenen van hulp voort.
Een troepje wilden van Afrika, thans ten toongesfeld te
Brussel, heeft voor de eesten maal de hulp van de Westersche
gerechtigheid ingeroepen, en dit met een gevolg, waarover zij
zoo verbaasd waren als een zwarte verbaasd kan zijn. Zij wonnen
niet alleen hun geding tegen een paar lui, die hen met steenen
gegooid hadden, zagen hen niet alleen tot 15 francs boete ver
oordeeld, maar wat iu hun oogen het mooist was zij kre
gen zeiven ieder een frank getuigegeld.
Slechts een paar van ben vroegen heel bedeesd, of zij niet hot
paar ooren en do neus van de veroordeel* n er als toegift bij
kregen.
Onder de kodligste processen, als een proces ooit koddig
kan zijn, behooren zeker de geschillen, voortspruitende uit het
verbreken van trouwbeloften. Zoo verscheen dezer dagen te Glas-
gow een paartje voor den rechter, dat twist haJ gekregen over
het rooken. Zij was zeer verliefd op hem, maar één ding kon zij
niet uitstaan, dat hij rookte.
Nu, daaraan was wel iets te doen en bij beloofde, in het ver
volg de sigaar te laten rusten. Dit ging goed, in haar tegenwoor
digheid verscheen hij nooit meer met iets, dat naar tabak zweemde,
maar zij bemerkte, dat hij er bepaald naar rook, zijn kleeren,
zijn haar, overal ontdekte zij zoo'n geurtje. Hierover ontstonden
hoogloopende onaangenaamheden, en eindelijk riep zij: „Je moet
kiezen, tusschen mij en de tabak."
„Als 't dan moet," antwoordde hij, „dan maar de tabak," waar
hij schoon gelijk aan had. Den volgenden dag echter, eischte zij
eenige duizenden schadevergoeding wegens verbreking der trouw
belofte, maar de rechter was 't niet met haar eens. Integendeel,
zij werd veroordeeld om hem 10.000 gulden uit te ke. ren, daar
zij schuld had. Ze had recht gehad op eene vergoeding, ind'en
zij voor de verloving de bepaling gemaakt had, dat hij niet mocht
rooken, daar dit echter daarna was geschied, had zij alle rechten
verloren en moet nu de schaden dragen. Van die dame kan men
met recht zeggen, dat do neus haar iu den weg zit om gelukkig
te worden.
Opmerkelijk zijn de resultaten, door Russische geneesheeron
verkregen met strychnine als geneesmiddel teg* n drankzucht.
Een grein strychnine wordt in 200 druppels water opgelost en
van deze oplossing den drinker oene week lang dagelyks 5 drup
pels onderhuids ingespoten. Na de tweede of derde inspuiting
krijgt de persoon eetlust en slaap en is hij weldra geheel hersteld.
Mocht hij na eenige maanden weder tot de oudo kwaal vervallen,
dan heelt dit voor hem zulke onaangnname gevolgen (hartklop
pingen, braken, hoofdpijnen), dat hij er weldra mede ophoudt
en nooit meer zijno toevlucht tot de flesch noemt.
De vroegere secretaris van Ileinrich Laube Oskar, vertelt
het volgende uit diens werkkring als directeur in de „Dramat. Bi."
Het was omstreeks het jaar '80 en het „Wiener Stadttheator"
had nog steeds met geldgebrek te worstelen. Laube was met groote
opofferingen een stuk van Sardou machtig geworden, dat diou
avond opgevoerd zou worden, en als 't stuk viel, was 't theater
failliet. Uiterlijk kalm en toch slechts met moeite meester over
zijne gedrukte stemming, zit Laube naast mevrouw Iduna, in dien
litterairen café-kring, die hem en de zijnen steeds met de vertegen
woordigers der pers in voortdurende aanraking hield.
Te midden van het druk gesprek overhandigt een knecht mij,
den privaatsecretaris van Laube, een telegram. Ik brak het open
en lees de opgaaf van den effeclenkoers uit Par js „Credit foncier
8'U lager." Dat was alles. Vast overtuigd dat de inhoud vin het
telegram de privaataangolegenboden van Laube betrof, wil ik bet
op zij leggen. Maar dc scherpe blik van den ouden regisseur had
de reden mijner beweging geraden. „Wat is dat?" vroeg hij met
zijne militaire stem. „Een telegram uit Parijs, mijnheer; ik
zal het op zij leggon!" „Laat ik eens zien 1" Hij had nauwelijks
eenen blik op het papier geworpen, of hij stond haastig op en zei:
„Rijdt dadelijk naar den schouwburg! De première wordt uitge
steld! Haast u echter! Schönfeld (de hoofdregisseur) kan geven
wat hij wil spoedig!"
„Maar mijnheer", poogde ik er tegen in te brengen, „het is
zes uur, de plaatsen zijn uitverkocht" „Doe wat ik u
zeg," snauwde hij mij toe. „Onmiddellijk moet er afgezegd worden!"
Hoofdschuddend spoedde ik mij naar den schouwburg, hoofd
schuddend hoorde de regisseur mij aan het nieuwe salon voor
de eerste akte van Sardou's stuk stond kant en klaar op het tooneel.
„'t Is onmogelijk! Hier moet een misverstand zijn," riep
Schönfeld uit. Ik verzekerde hem, dat ik hem hot bevel stipt
overbracht. Hij kon mij echter niet gelooven, en bega! zich haastig
naar den directeur. Rauwelijks vijl tien minuten later was hij terug,
sprakeloos van woede en verbazing. Laube bad hem bijna de deur
uitgegooid. Wij gaven 's avonds een oud stuk, drievierden vau
het publiek verscheen aan het loket om hun entreegeld terug te halen.
Toen ik den volgenden morgen even na zeven uur naar Laube
ging, glimlachte mijn meester vergenoegd tegen mij. Hij blies mij
eene geweldige rookwolk uit zijn dikke, lange sigarenpijp in 't
gezicht en was klaarblijkelijk in de beste stemming van de wereld.
„Gij denkt zeker, dat ik gek geworden ben?" riep hij mij toe.
Ik stamelde iets ontwijkends.
„Ja dat ontbrak er nog juist aan?" bromde Laube. „Nu gek,
terwijl Credit foncier ll'/i gestegen zijn! 't Komt niet in mijn
hoold op!"
En terwijl hij brommend lachte hield hij mij een telegram van
gisteren onder den neus. „Gij kunt immers lezen?" vroeg hij.
„Dat blauwe zijn de letters, dat witte is 't papier," voegde hij er
schertsend bij. „Nu, wat staat daar dan?" Ik zal zeker heel dom
gekeken hebben, toen ik zag staan: „Crediet foncier 8V« gedaald."
„Begrijpt gij 't nu?" begon bij weer.
„Ik begreep niets, alleen, dat Laube mij werkelijk toescheen
gek te zijn geworden. ,Ik zal u uitleggen, wat het telegram be
duidt. Een der effecten, waar het meest in gespeculeerd wordt,
was gisteren 8l/< francs gedaald. Yan de driehonderd bezoekers
van 't parket zijn de meesten a la hausse diarin betrokken. Eer
wij deze tweehonderd beursbezoekers, zoo ouder den indruk der
slechte beurstijding, belangstelling voor ons nieuw stuk hadden
kunnen inboezemen, zou onze nieuwigheid het reeds hebben afge
legd. Dinsdag kunnen wij het stuk opvoeren, want de effecten zijn
gestegen!" En Dinsdags hadden wij met 't stuk van Sardou een
ongehoord succes -
Een droevig noodlot heeft dezer dagen het geluk eener aan
zienlijke Duitscbe familie verwoest en een jong menschenleven in j
zijn vollen bloei geknakt.
In een plaatsje ten noorden tan Berlin bewonen de echtelieden
F een bekoorlijke kleine villa; haar eenige dochter Emma,
een beeldschoon, achtiienjarig meisje, was sedert een jaar uit de
kostschool te Dresden in het ouderlijk huis teruggekoeid en het
vroolijke, levenslustige kind was de afgod harer ouders. In de
gastvrije woning was in den loop van den vorigen winter een jonge
schilder geïntroduceerd, die na eenigen tijd Emma ten huwelijk
vroeg, en daar deze haar jawoord gaarne gaf, schonken de ouders
hun toestemming. Nu ruim vier weken geleden deed de gelukkige
bruidegom een studiereis naar Italië, voornamelijk met het doel
Rome te bezoeken, van waar hij tegen het einde van October
tsrugkeeren zou, wanneer het huwelijk zou worden voltrokken.
De ouders besloten hun aanstaanden schoonzoon een verrassing
te bereiden en in gezelschap hunner dochter den jongen schilder
te Rome op te zoeken. Omstreeks veertien dagen geleden reisden
zij af. Daar zij wisten in welk hotel de toekomstige echtgenoot
van Emma zijn intrek had genomen, lieten zij zich, terstond bij
hun aankomst te Rome, daarheen brengen. Niet ver van de plaats
van bestemming reed hun een lijkkoets voorbij, welke zooeven
het hotel schoen te hebben verlaten. Aldaar aangekomen, vroeg
de heer F wie daar begraven word. Men stelle zich den
schrik dor ongelukkigen voor, toen de hotelhouder ten antwoord
gaf, dat die overledene een jonge Duitsche schilder was, die drie
dagen te voren tengevolge eeuer bloedspuwing was gestorven.
Met oen luiden gil zonk de arme bruid, die bij het gesprek
tegenwoordig was, bewusteloos neder, toen zij den naam van haar
geliefde hoorde noemen. Met veel moeite bracht men baar weder
bij, maar de geneesheer moest aan de zwaarbeproefde ouders
mededeelen, dat hun kind het verstand verloren had en zij zoo
spoedig mogelijk naar een krankzinnigengesticht moest worden
overgebracht.
Ingeschreven van 1 3 Augustus 1888.
Geboren Geene.
Ondertrouwd: Jan Pieter Blauw, jm., oud 26 jr., wonende te
Schagen on Neeltje Grin, jd.,oud 29 jr., wonende te Amsterdam.
Getrouwd: Levi Jacob vau Thijn en Sara Coopman.
Overleden Johannes Honing, oud 35 jr., te Amsterdam.
Ingeschreven van 16 31 Juli 1888
Geboren: Jacob en Cornelis, zoons van Jacob Kalf en Trijntje
MaatBijtje, dochter van Klaas Bakker en Francina Schotvanger.
Iefje en Jantje, dochters van Meijert Grootes en Iefje Brommer.
Maartje, dochtor van Dirk Semeins en Neeltje Smit.
OndertrouwdGeene.
Gehuwd Dirk Otsen en Maartje Amels.
Overleden Maartje Bouwens, echtgenoote van Willem Kruijt-
hof, 58 jaren.
Ingeschreven van 1 31 Juli 1888.
Geboren Geene.
Ondertrouwd 26 Juli, Jan Groet, jm., oud 31 jr., en Eliza-
bcth Bakker, jd., oud 33 jr.
Gehuwd Geene.
Overleden: 15 Juli, Klaas Koorn, oud 81 jr., echtgenoot van
Neeltje Rens. 17 dito, Evert Johannis Schollee, oud 5 jr., zoon
van Jacob Schollee on van Trijntje Bakker.
Ingeschreven van 1 31 Juli 1888.
Geboren Ilenricus Jan, zoon van Klaas Groot en Neeltje Halff.
Maartje, dochter van Jacob de Yries en Aagje Pool.
Ondertrouwd, Getrouwd en Overleden Geene.
Ingeschreven van 1 31 Juli 1888.
Geboren: 14 Juli, Jan, zoon van Gt. Tesselaar en Aagje Smit.
20 dito, Neeltjo, dochter van Jao van der Oord en Klaasje Kaap.
20 dito, Henricus, zoon van Jacob Agenant en Cornelia Bekker.
27 dito, Maartje, dochter van Arie Berkhout en Trijntje Wit.
27 dito, Jan, zoon van Jan Bregman en Antje Schuit.
Ondertrouwd en Gehuwd Geene.
Overleden: 23 Juli, Jan van der Oord, 34 jaar, echtgenoot
van Trijntje Klinkert.
1/ R T R E R I C II T E ;V.
Schagen, 2 Augustus 1888. Aangevoerd:
7 Stuks Paarden
5 Stieren
33 Gelde Koeien (magere)
12 (vette)
Kalfkoeieu
Vaarzen
8 Nuchtere Kalveren
300 Schapen (magere)
150 Idem (vette)
240 Lammeren
3 Bokken en Geiten
9 Varkens (magere)
35 Biggen
Konijnen
35 Kippen
Eendon
Duiven
500 Kilogr. Boter
280 Kaas
3000 Stuks Kip-Eieren
1200 Eend-Eieren
Hoorn 2 Augustus 1888. Aangevoerd
Kleine Kaas, hoogste prijs f 34.— Commissie f 29.— Middel
bare f aangevoerd 363 stapels, wegende 110598 Kilo.
Hoorn, 3 Augustus 1888. Aangevoerd
428 Schapen f 20.a 28,
Varkens f a
JSdam, 2 Augustus 1888. Aangevoerd
221 koppen boter, per '/s kilo gras .60 a —.70, hooi
kip-eieren f 3.a 4.25 per 100 stuks.
f 40 a 150.—
1 45 a 100.—
f 80.— a 160.-
f 180.- a 225
f a
f a -.-
f
8—
a
17.-
f
10.-
16.—
f
18.—
23.50
f
7.—
14.—
f
2—
a
5—
f
10.—
12.—
t
5.—
7.—
f
f
—.15
a
1.25
f a
f -.- a -.-
f 1.10 a 1.16
f —.25 a —.50
f 2.75 a 3.—
f 2.85 a 2.90
I
