El YBrgeef ons mze sehnlflen!
Donderdag, 8 November 1883.
31ste Jaargang. No. 2244.
.r
UitgeverJ. W I N K E L.
Bureau: SCHABUR. Laan, B, 5.
B in n en la n dsch Nieuws.
Wordt Vervolgd.
SCHACE
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- Zater
dagavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden ADVEB-
TENTIÊN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN èén dag vroeger.
Schagen, 7 November 1888.
De staat van de Rijkspostspaarbank, postkantoor Scha
gen, en de daartoe behoorende hulpkantoren, over de maand
0 c t o b e r 1888, is als volgt:
Nieuwe boekjes. Inlagen. Bedrag.
Schagen, 11 310 2270.49.
BarsiDgerborn, 5 23.
Dirksborn, 71 196.25.
Kolhorn, 87 142.15.
Sint Maarten, 7 5.74.
Oude Sluis, 1 4.70.
Schagerbrug, 1 6 536.
Wieringerwaard, 5 24 359.
't Zand, 1 6.
17
512
3543.33.
De heer E. Bosch, rijksveldwachter 3e klasse (jacht
opziener) is van Zijpe aan de Stolpen, verplaatst naar Schagen.
Aan het postkantoor Winkel en de daaronder ressor-
teerende hulpkantoren, werd gedurende de maand October
ingelegd: f 184.90, en terugbetaald f490.33. Het laatste door
dat kantoor uitgegeven boekje draagt het nummer 132.
De predikant der Ned. Herv. Gemeente te Hoogwoud,
is voornemens op Zondag, 18 November e.k., 's morgens half
tien, zijne afscheidsrede te houden.
Voor de betrekking van onderwijzeres aan de openbare
lagere school te De Rijp op een traetement van f 500, hebben
Roman van GEORGE HöCKEB.
68.)
XXXI.
«Wat heeft hij voor?"
«Een vreemde geschiedenis."
»Wat zullen wij nu nog te hooren krijgen klonk het
van alle zijden.
In hetzelfde oogenblik keerde de oude baron, die de zaal
verlaten had, reeds weder in de zaal terug, gevolgd door een
jongen man, in boersche kleeding.
«Hier is mijn zegsman zeide de baron.
«Martin Katzenberger
De beide graven Wolfenstein, vader en zoon, hadden dezen
naam tegelijk uitgeroepen, en op beider gelaat stonden ontzet
tende schrik en ontsteltenis uitgedrukt.
«Ja, ik ben het, heeren," begon onze vriend op een wenk
van den baron, «ik wilde den jongen graaf alleen er aan
herinneren, wat hij misschien vergeten heeft dat hij
ïeeds eene vrouw heeft en en dat Antje, de
dochter van den molenaar Sturm, van Almenrode, zijne wettige
vrouw is
Eene doodsche stilte volgde op de woorden van den koenen,
onverschrokken man; een onloochenbare schrik hield het geheele
gezelschap bevangen. Aller oogen richtten zich op Wolf van
yolfenstein, die als van het onweer getroffen, over het geheele
hehaam sidderende, daar stond en tevergeefs trachtte zich te
herstellen en zijne zelfbeheersching terug te winnen.
«Leugen niets dan leugenzeide hij ziedend van
oorn. «Gij zult mij rekenschap geven van dezen hoon, mijn
heer de baron," wendde hij zich driftig tot Almenrode, toen
11 zag, dat zijne woorden weinig gevolg hadden.
Maar baron van Almenrode wees met de rechterhand naar
den
onverschrokken Martin, «aan u is het nu, heer graaf,
te rechtvaardigen," antwoordde hij met waardigheid. «Deze
man noemt hier een feit, dat, wanneer het waar is, uw aanzoek
4Bl de hand mijner dochter als een haar aangedane hoon
«Niet verder, mijnheer de baron," stamelde de jonge graaf,
intusschen gedeeltelijk zijne zelfbeheersching terug had
o^egen.
jfa*^aar men vefLlare mij toch zegge mij
tt»elde nu ook de majoraatsheer, die met glazige oogen nu
j zijn zoon, dan weder Almenrode, en daarna den jongen,
Eoschboer had aangestaard. „Hoe kan deze mensch het
^jnijn slot binnen te dringen, zelfs tot in dezen feeste-
krin
zich 10 sollicitanten aangemeld, waaronder eene dochter van
een raadslid der gemeente.
De school voor M. U. L. O. te De Rijp blijft voor-
loopig bestaan, omdat Gedeputeerde Staten hunne goedkeuring
hebben onthouden aan het besluit van den gemeenteraad, om
die school op te heffen. Het schoolgeld blijft 40 gld. voor één
leerling per jaar. Vroeger was dit f 20.
De typhus heerscht thans in de Streek, vooral te Hoog-
carspel. Daar is door het geneeskundig staatstoezicht de typhus
epidemisch verklaard. Te Venhuizen, Grootebroek en Bovencars-
pel komen ook enkele gevallen voor. Het getal overledenen
moet gelukkig nog maar zeer klein zijn.
Zaterdagmorgen is in alle synagogen gebeden voor het
behoud van Z. M. den Koning.
Aan het Hbl. wordt o. a. uit Apeldoorn geseind
Geen der berichten omtrent den Koning, zelfs niet de offici-
eele, zijn als volkomen juiste gegevens voor de beoordeeling
van den toetand te beschouwen. Elke mededeeling schijnt wel
als een halsmisdaad te worden aangemerkt. Ongenaakbaar zijn
zij die wat weten kunnen, en zij die half weten deelen angstig
hun wetenschap mee. Bijzondere kaarten zijn noodig om tot de
ten paleize wonende beambten door te dringen. Zooveel is zeker,
dat Z. M. sedert Zaterdag zieker is geworden, al heeft hij Vrij
dag en Zaterdag voor korten tijd het bed verlaten. De zieke-
kamer is aan de parkzijde van het paleis gelegen. Voor de ver
pleging is geen bijzondere dienst ingericht. De kamerdienaars
Swuesten of Vacher zijn onafgebroken tot het verleenen van
hulp aanwezig.
Op de Maandag jl. te Alkmaar gehouden najaarskoemarkt
werden 5220 runderen aangevoerd, waarvan er per Holl. Spoor
Almenrode antwoorde op afgemeten toon, «het geschiedde
op mijne verantwoordingde aanleiding daartoe is u bekend
Gravin Clotilde was opgestaan en keek haar zoon met min
achting aan. Daarna wendde zij zich tot den jongen boer.
«Spreek, mijn vriend, wat hebt gij te zeggen?"
«Het is eene beleediging, die gij mij aandoet, ook maar een
woord mede aan te hooren van de afschuwelijke beschuldi
gingen, die deze aan het gekkenhuis ontsnapte mensch tegen
mij waagt uit te strooien," antwoordde graaf Wolf, terwijl hij
van verven verschoot. Maar een gebiedende blik zijner moeder
dwong hem te zwijgen.
Martin verhaalde nu aan het met spanning luisterende ge
zelschap de ontmoeting, die hij eens met Wolf in het woud
had gehad en herhaalde der waarheid getrouw het toenmaals
tusschen hen gevoerde gesprek. Zijne woorden droegen blijk
baar het stempel van onopgesmukte waarheid. Toen hij geëin
digd had, meende Wolf in de oogen van bijna al de aanwe
zigen zijne veroordeeling te lezen.
Maar hij had nu den tijd gehad, zich weder te herstellen
en een uitweg te zoeken.
Hij lachtte nu dan ook spottend, en zich met verachtelijk
gebaar van den jongen boschboer afwendende, zeide hij met
nadruk tot baron van Almenrode «Dat hebt gij prachtig be
dacht, heer schoonpapa ik ben er vast van overtuigd,
dat het u volstrekt er niet om te doen is geweest, mij in de
oogen mijns gelijken te willen beleedigen, maar dat alleen de
zorg om het welzijn uwer dochter
De baron legde bevestigend de rechterhand op het hart.
«Nu goed, heer baron, ik geloot dat ook mijn woord vol
doende is," ging Wolf met luider stem voort, terwijl hij zege
vierend den kring rondzag, «om te verzekeren, dat de geheele
geschiedenis van dezen goeden man,* daarbij wees hij op
Martin «van het begin tot het einde een krankzinnig geba
zel is
«Hoe, wat?" stamelde de jonge boer, het schitterende gezel
schap rondom zich vergetende en alleen den man nog voor
zich ziende, die het waagde hem tot leugenaar te maken;
«wilt gij het loochenen, gij knaap, dat gij mij alles, wat ik
zooeven heb medegedeeld, in het woud gezegd hebt
«Zeker heb ik het gezegd," viel de jonge majoraatsheer met
verrassende kalmte hem in de rede, «men geeft den kinderen
een stukje suiker om hen zoet te houdenwaarom zou ik
n niet een aardig sprookje mogen vertellen Gij waart
toen zeer opgewonden en hadt een bijl in de hand, terwijl ik
weerloos aan uw overmoed was overgelaten.'
Martin deinsde een schrede achteruit. «Dan hadt gij mij
belogen, schurk?" schreeuwde Martin, terwijl hij de beide vuis
ten balde,
«Natuurlijk," antwoordde de graaf met eene ironische bui
ging, «natuurlijk is van de geheele geschiedenis van het begin
tot het einde geen woord waar Al moet ik het ook
Prijs per jaar f3.Franco per post f3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVEBTENTIEN van 1 tot 5 regels fO.75; iedere regel meer fO.15
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
dien dag 789 voor het buitenland en 517 voor het binnenland
vervoerd werden.
Te Alkmaar is eene Mannenzangvereeniging opgericht,
onder leiding van den heer P. C. Koerman, welke vereeniging
zich heeft aangesloten bij de afd. Alkmaar en omstreken van
de Maatschappij tot bevordering der Toonkunst.
Men leest in de Ileerenveensche Courant het volgende
nEen nieuwe firma. Eene «firma" te Hoorn, maakt er haar
werk van, op verschillende veemarkten koeien op te. koopen
zonder betaling, welke ze dan zoo spoedig mogelijk tegen con
tant geld weder van de hand doet, doch wel oppast, dat bij
aanhouding de gelden niet meer op haar bevonden worden. De
eerste verkooper kan dan zijn lieve rijksdaalders maar nakijken.
Tegen dergelijke praktijken is de justitie jammer genoeg on
machtig, van daar, dat het nuttig is, tegen zulke oplichters
zooveel mogelijk te waarschuwen en hunne handelingen aan de
kaak te stellen."
Naar aanleiding van het feit, dat de in bovenstaand bericht
vermelde firma ook reeds te Purmerend en op de te Alkmaar
gehouden koemarkt vertegenwoordigd was en zaken wilde doen,
't geen in laatstgenoemde gemeente echter door de Politie bij
tijds werd verhinderd, is het zeker raadzaam, dat men aanst.
Zondag en Maandag op zijne hoede zij, daar de bewuste firina
niet onwaarschijnlijk ook op de Hoornsche koemarkt hare prak
tijken zal trachten uit te oefenen.
De Liedertafel «Oefening baart Kunst" te Amsterdam,
directeur de heer Henry E. R. Brandts Buys, heeft in beginsel
besloten, om in 1889, ter gelegenheid van haar 35-jarig bestaan,
een grooten Internationalen Zangwedstrijd te houden.
De Echo vermeldt de volgende daad van menschenliefde:
Aan boord van het oorlogsschip Friso, commandant kolonel G-
met schaamte bekennen, een paar gezellige uurtjes heb ik met
de molenaarsdochter hoe heet zij ook wel beleefd,
maar haar te verheffen tot mijne gemalin bespottelijke
gedachte
Daarbij lachtte hij overluid en keek den kring rond, als
verwachtte hij hier en daar een goedkeurend hoofdknikken
te ontdekken, maar allen stonden nog te veel onder den indruk
van het eenvoudige, onopgesmukte verhaal van Martin, dan
dat zij zoo dadelijk geloof konden slaan aan de bewering van
Wolf. De jonge, trotsche man verbleekte, toen hij hier en daar
een ongeloovig lachje of zelfs een vernederend hoofdschudden
ontmoette.
Zijne zaak stond slecht en elk nieuw oogenblik dreigde voor
hem noodlottig te worden. Daarbij gevoelde hij hoe zijn eigen
kracht langzamerhand minder werd en hij bijna niet meer de.
kracht bezat tot kalm nadenken. Hij was toch nog niet genoeg
schurk, om in hetzelfde oogenblik het hoofd te kunnen bieden
aan de vermaningen van zijn eigen geweten en den aanval van
zijn tegenstander.
Het was of zijn blik beneveld werd en een duizeling maakte
zich van hem meester.
«Ik kan u niet onvoorwaardelijk gelooven," zeide baron van
Almenrode na een pauze van eenige oogenblikken, «deze man
beweert* daarbij wees hij op Martin «dat gij de verblijf
plaats kent der ongelukkige molenaarsdochter Nu goed,
dan rechtvaardigt gij u door het meisje zelve; zeg ons, waar
zij te vinden is, en wij zullen het haar vragen Blijkt uwe
onschuld, waaraan ik niet twijfel, dan zal ik de eerste zijn,
die bereid is, u eene schitterende genoegdoening te geven
tot zoolang moet ik weigeren, u de hand van mijn eenig kind
toe te vertrouwen
Wolf kon geen autwoord geven. De verrassing van den avond
was te groot en te onverwacht voor hem losgebroken, dan dat
hij zich van alles een helder denkbeeld had kunnen vormen.
Het werd hem steeds duisterder voor den geesthij gevoel
de, hoe zijne knieën knikten en hij dreigde ineen te zakken.
Daar, in dit oogenblik, waarin hij alles verloren waande,
trad de kamerdienaar Frans, in nederige houding op hem toe
en, zijne hand vattende, bracht hij die onderdanig aan zijne lippen.
«Vergiffenis, heer graaf," begon de geraffineerde komediant
met een oogenschijnlijk van ontroering bevende stem, «dat
ik den sluier ophef van het geheim, dat uwe goedheid tot nu
mij veroorloofde te bewaren l"
Wolf geloofde te droomeu, toen hij in den gehaten mensch
zoo plotseling en ongehoopt een bondgenoot ontdekte. Had hij
toch een oogenblik geloofd, dat het optreden van den bosch
boer het werk was geweest van den kamerdienaar.
«Spreek Spreek fluisterde hij werktuigelijk en
hield den blik naar den grond gericht, omdat hij maar al te
goed gevoelde, dat aller oogen op hem gericht waren.
