Binnenlandsch Nieuws. denkbeelden van anderen: en ze ontleenen juist dMraan hunne grootste waarde, dat zij de gemoedsuitingen zijn van eene reëele wereld en niet de vaak wat eenzijdig getinte gedachten van een romanheld, slechts een fictie van den schrijver, die genoodzaakt is, verschillende karakters te scheppen en te schetsen. Maar wat aan brieven hunne grootste beteekenis geeft, zij toonen ons onszelf. Wij toch zoeken meestal onze vrienden onder hen, die op ons gelijken in karakter; vriendschap is immers in den regel niet anders dan eene zekere sympathie in denkbeel den Het zijn alleen de zeer groote zielen, en daarom dus weinigen, die vriendschap kunnen sluiten met hen, die in hunne beginselen lijnrecht tegenover hen staan; middelma tige karakters echter blijven iemand met tegenovergestelde begrippen altijd wantrouwen; of zoo ze zich al over die kleingeestigheid hebben heengezet, ze zullen toch eene bepaalde vriendschap blijven mijden, uit vrees voor eene botsing van tijd tot tijd. Omdat wij met onze vrienden gelijke denkbeelden koes teren, straalt er ook in de brieven, die wij ontvangen, iets van ons eigen karakter door. Zijn we jong er zal ook iets jeugdigs, iets onbezon nens tusschen de aan ons gerichte regels doorschemeren hebben wij een meer geposeerden leeftijd bereikt ook onze vrienden zullen bezadigder zijn geworden, en wat ze ons schrijven zal kalm zijn, zal den stempel hunner jaren dragen. Hebben wij eene vroolijke levensopvating tien tegen een, dat er in de brieven, die wij ontvangen, iets luchtigs heerscht; dat er eene schertsende toon in wordt aange slagen. Ze zullen overvloeien van dartelen humor en pittige, maar vroolijke ironieen zoo de lach om onze lippen voor een oogenblik mocht hebben plaats gemaakt voor een ietswat ernstiger trek een brief zal door zijn overmoedig maar guitig gekeuvel de spieren weer ontspannen en den verdwenen glimp terugtooveren. En zoo er al eens bij toeval wat ernstiger schrijven mocht verdwaald zijn tusschen al dat luchthartig gesnap met een onverschilligWel een aardige brief, maar wat kwezelachtig," wordt hij naar de papiermand verwezen. OchMen moet de menschen nemen, zooals ze zijn, en maar dankbaar wezen, voor den goeden wil, die nog van „een aardigen brief' spreekt 1 Over 't algemeen zijn de pessimisten niet zoo vergevens gezind tegenover hunne optimistische natuurgenooten. Zij trekken minachtend de schouders op voor vroolijkheid en fronsen de wenkbrauwen voor schertsen zoo er tusschen hun brieven eens eene causerie mocht zijn verdwaald ge raakt, een bont kapelletje, dat van de eene bloem naar de andere fladdert, dan gevoelen zij zich zeer geërgerd over al die lichtzinnigheid en onbezonnenheid, en lezen al dat gezellig gekeuvel door met eene oplettendheid die slechts oog heeft voor fouten! De letteren ook, die zij geregeld ontvangen, zijn tegen de vuurproef der degelijkheid bestand, zoodat het hun niet kwalijk is te nemen, indien ze zoo'n gesnap, zoo'n omhaal van woorden met een ietwat wantrouwend oog aanzien. över 't algemeen echter bezit al die degelijkheid niet den toon der christelijke welwillendheid, al spreekt ze niet zelden van christelijke liefde en zelfverloochening. Maar de dartele humor, die in de blieven der lucht- hartigen voorzat, is overgegaan in een herhaald gebruik van pijnlijke contrastenen de vroolijke pittige ironie is een snijdend sarcasme geworden, scherp en puntig, pittig ook nog soms, maar nooit vroolijk meer Ernst baart zwaarmoedigheiden al tempert het dage- lijksch leven haar nog eenigzins, in de brieven, die men schrijft, gansch alleen met zijn somber gemoed, straalt niet zelden de zwartgalligheid door, die tot bitterheid, tot erger nog, tot ontevredenheid rypt. Is het te verwonderen, dat de brieven, die wij ontvangen, een zoo grooten invloed uitoefenen, op ons humeur, op ons karakter, te meer, daar onze vrienden, die toch altijd nog wel iets van ons verschillen, onwillekeurig denzelfden toon trachten aan te slaan, dien wij bezigen in onze brieven J. v. d. B. Dinsdagavond j.1. werd te Barsingerhom in het lokaal van den heer W. Groen do eerste der beide tooneel voorstellingen gegeven, die in den laatsten tijd iederen winter strekken tot het vormen van een Sint-Nikolaasfonds voor kinderen van min vermogenden. Dezen keer werd opgevoerd het blijspel Dokter Klaus" van J. H. Kössing. Niettegenstaande het minder gunstige weder mochten de dames en heeren tooneelisten de voldoening smaken van een talrijk bezoek te ontvangen. X Dinsdag 27 dezer is te Callantsoog uit zee aangespoeld een lijk van het mannelijk geslacht voorzien van blond haar een baard en knevel en gekleed als volgteen grijze borstrok, een roode borstrok met zwarte strepen, een roode onderbroek, een paar roode sokken en een lederen riem om het lijf. Te Purmerend is eene doleerende kerk gesticht. De kerkeraad der Hervormde gemeente gaat echter met de zoo genaamde reformatie der Kerk niet mede. In een vertrek van het paleis Het Loo werd een begin van brand ontdekt door den postbode, die juist de brieven be zorgde, en die gelukkig dadelijk het vuur kon blusschen. Te Dalfsen is door de politie procesverbaal opgemaakt tegen zekere A. Z., vrouw van D. J. T., arbeider, wegens moed willige mishandeling en verwonding van haar echtgenoot. De vrouw wilde dat de man geld ging halen van een der inwoners, hij weigert, zij wordt driftig, sleept hem bij het haar door het huis, grijpt een broodmes en slaat hem daarmee op het hoofd. De wond, die zoo ernstig was dat onmiddellijk geneeskundige hulp moest worden ingeroepen, zal wel eenigen tijd noodig hebben om te genezen. De postdienst Schagen-Kolhorn, is, aanvangende den 27, in zooverre gewijzigd, dat de tweede bodeloop te Kolhorn twee uren verblijft, waardoor men gelegenheid heeft de brieven, met dezen bodeloop aangebracht, nog terstond, in piaats van, zooals tot heden, eerst den volgenden morgen te beantwoorden. Yoor het hulpkantoor Barsingerhom, waar de bode 30 minuten eerder komt en 30 minuten later vertrekt, heeft men dus drie uren lijd om de aangebrachte brieven te beantwoorden. Te Noord—Schermer woedde Maandagavond om half twaalf een hevig onweder. Een huis aan den Stompen Toren werd er door getroffen, dat tot den grond toe afbrandde. De bewoner W. Hart, winkelier, en koster der Herv. gemeente, wist slechts zijne in bewusteloozen toestand verkeerende vrouw, zijn paard en eene aan de kerk behoorende geldsom te reddenzijn eigen geld en al het overige moest hij ten prooi laten aan de vlammen. De Vereenigiug tot ontwikkeling der Militieplichtigen heeft den aandacht van belanghebbenden op het volgende: De Militieplichtigen kunnen bij het wapen der Infanterie en den "Vesting-Artillerie de volgende voordeelen genieten: le. Hun oefeningstijd kan van 12 maanden op 4 maan den gebracht worden 2e Zij kunnen toestemming bekomen om buiten de Kazerne te wonen 3e Zij mogen het Korps kiezen waarbij, en het Garnizoen waarin, zij willen dienen. Hiertoe moeten zij zich vrijwillig geoefend hebben in den Wapenhandel en de School met goed gevolg bezocht hebben. In de garnizoensplaatsenAmsterdam, Haarlem, 's-Graven- hage enz. en in de navolgende gemeenten waar geen troepen garnizoen houden, als: Botterdam, Velsen, Zandpoort, Beverwijk en nog zeer vele anderen, zijn vereenigingen opgericht, die ten doel hebben, jongelieden van 17-20 jaren te oefenen in den Wapenhandel, en aan hen, die geen voldoend schoolonderwijs genoten hebben, dit zoo mogelijk kosteloos te verschaffen, waardoor ze bovenbedoelde voordeelen kunnen deelachtig worden. In iedere gemeente bestaat de mogelijkheid eene dergelijke vereeniging op te richten. In plaatsen waar geen troepen garnizoen houden, kan het militair onderwijs gegeven worden door onderofficieren en kor poraals van het dichtst nabij zijnde Infanterie- of Artillerie garnizoen. Ter verkrijging van dezen militaire-onderwijzer moet men het verzoek richten aan Zijne Excellentie, den Minister van Oorlog. Ook zou het onderwijs gegeven kunnen worden door gepen- sionneerde Onderofficieren en Korporaals vau de Infanterie of Artillerie. In beide gevallen moet dan aan Zijne Excellentie den Minister van Oorlog de voor dit onderwijs benoodigde geweren in bruik leen worden gevraagd. Nadere inlichtingen worden steeds gaarne op aanvrage verstrekt door den heer Henry Tindal, voorz. van bovengen. Vereen. Het Bestuur der Nederlaudsche Commissie voor de Ten- toonstelling Parijs 1889, afdeeling Landbouw, meldt dat de kosten voor plaatsruimte tot het Tentoonstellen van Landbouw- voortbrengselen in 1889 te Parijs voor Landbouwers-Produ centen zijn vastgesteld op f 7,50 per vierkante Meter. Voor dit bedrag wordt door de Nederlandsche Hoofdcommissie het noodig decoratief in het Tentoonstellingsgebouw aangebrachtde inzen dingen, zoo die niet al te zwaar zijn, gratis vervoerd en voor de noodige bewaking te Parijs zorg gedragen, alhoewel de Com missie zich voor beschadiging of verlies niet aansprakelijk stelt. Bovendien zullen voor inzenders van kleine voorwerpen een voudige tafels worden opgesteld en zal onze Commissie zich beijveren om voor het uitpakken van kleine inzendingen zooveel mogelijk zorg te dragen. Vitrines en Etalage van de inzending zelf, moeten door de inzenders worden bekostigd. De aangiften van inzending moeten uiterlijk 15 December 1888 bij den Secretaris te Loosduinen zijn ingekomen, door toezending van een te verkrijgen biljet, dat behoorlijk inge vuld en onderteekend moet zijn. Na dien datum is het zeker dat geene aangiften van inzen ding, behalve die van paarden en vee, kunnen worden aangeno men. Aangenaam zal het zijn, indien vele opgaven van inzending worden ontvangen, opdat onze Nederlandsche Landbouw waardig op de Wereldtentoonslelling te Parijs wordt vertegenwoordigd. Voor zooverre bekend is, zijn geene afzonderlijke wedstrijden voor zuivelproducten uitgeschreven. Door de uitgevers Nijgh Van üitmau, te Rotterdam. werd van het "Weekblad „Neêrlandsch Jeugd" van 17 Nov., een artikel bevattende 1H13-188S, een nummer gezonden aan H.H. M.M. den Koning en de. Koningin voor H. D. Doch ter H. K. H. Prinses Wilhelmina; zij mochten naar aanlei ding daarvan het navolgend vereerend schrijven ontvangen HET LOO, 19 November 1888. „Ter voldoening aan de bevelen van Hunne Majesteiten den Koning en de Koningin heb ik de eer U, uit Hunnen naam en uit dien van H. K. H. Prinses Wilhelmina zeer te be danken voor de aanbieding voor de Jeugdige Prinses van een exemplaar van uw tijdschrift Neêrlandsch Jeugdwaarin voor komt het hoogst belangwekkend opstel, rakende de op 17 dezer te Botterdam herdachte gebeurtenissen, welke in 1813 plaats hebben gehad bij de afschudding der Fransche heerschappij in Nederland. Be Generaal-Majoor, Adjudant en particuliere Secretaris van Z. H. den Koningwaarnemend Secretaris van Hare Majesteit de Koningin, H. DU MONCEAU. Uit Zeist wordt aan het U. D. gemeldZondagavond had hier een zeer treurig voorval plaats. In een der tapperijen op den Heuvel kregen twee jongelieden om eene onbeteekenende oorzaak twist, welke zoo hoog liep, dat een zekere v. F. een mes uit den zak te voorschijn haalde, en het zijne tegenpartij in het lijf stak, met het gevolg dat deze zwaar gewond ter aarde stortte. Onmiddellijk werd de ongelukkige naar de woning van dr. Kortland gebracht, alwaar deze hem de eerste kundige hulp verleende. Er is weinig hoop den gettoff^ I in het leven te behouden. De dader werd onmiddeHik I zekerde bewaring genomen. J ln T«r- 1 Bij een winkelier in gouden artikelen te Leide voegde zich een jonge dame, verzoekende juweelen rinJ Vet' zien. Daar zij geene keus kon doen, zou zij echter mef'e mama over de geziene riugen spreken. Onmiddelijk Da vertrek miste de winkelier een ring in étui en, beeriiJT I bestolen te zijn, achterhaalde hij de dame, bracht haar het politiebureau, alwaar het gestolenein hare parapluie den werd. Zij bekende het feit, onder mededeeling dat J °n' I plan was de ring te verkoopen en daarvoor een cadeau I hare moeder te willen geven. De dievegge is naaister van beroeI (J. ny I Bij gelegenheid van de viering van het onafhankelijk, heidsfeest herinnert De Historiestem aan een voorval, dat V' het gouden feest onzer onafhankelijkheid zon hebben plaats 4 I had. Op den Scheveningschen weg wandelde een gezet hea I in wijde overjas gehuld en met een hoogen zwarten hoed op' I het hoofd. Een visschersjongen, ziende dat de in die dagei I algemeen gedragen oranjekleur aan het kostuum van den wan. I delaar ontbrak, schold dezen uit voor „Kees": de bekende I scheldnaam uit den patriottentijd. De oranjelooze heer liep he. I daard voort, doch informeerde aan het tolhek wie de knaap I was, die in de verte volgde, steeds roepende„Keesleelijke I KeesNaam en adres werden opgegeven, en men verbeeld» I zich de verbazing en den angst van den visschersjongen, toep I hij den volgenden dag op het Paleis ontboden werd j, I heer, dien hij voor „leelijke Kees" gescholden had, was I Koning geweest Vader was gelukkig op zee, zoodat de knaap een eersti I kastijding, een pak ransel, vrijliepmoeder schreide en jammerde; I de jeugdige oranjeklant voelde zich alles behalve op zijn gemak I maar, wat er aan te doen de Koning had hem ontboden; B dus hij moest komen. Op den bepaalden tijd was de jongen dan ook, in zijn zop.1 dagspak gestoken, op het paleis, met onrustig kloppend hacl wachtende op de dingen, die komen zouden. Eindelijk, dul was de Koning, in uniform, met een oranjesjerp om „Wel, manneke," sprak Z. M., „hou jij zoo veel van oranje. dat je alle menschen naroept, die het niet dragen „Ja, Mijnheer Sire Majesteit," stotterde de kl dremmelde knaap, aan zijn pet plukkende. „Nu, vriendje," hernam de Vorst, „het speet me, dat je u: E voor een Kees hebt gehouden, en ik heb je expres eens tij mij laten komen, om je te doen zien, dat ik ook wel oranjeR heb. Zie je dat wel Geef mij nu een hand en heb Jesj Koning lief uit het Huis van Oranje. En hier heb je de| iets om een nieuw oranjestrikje te koopen, als dat, 'twelkjtl nu draagt, versleten is." En den knaap gleden vier achterwielen in de hand lil het wonder, dat geheel Scheveningen een uur later van hetgs-1 val wistdat de moeder het niet onder stoelen of banken stuf dat het haar jongen was, die bij den Koning was geweest? I Een vermakelijke scène werd dezer dagen, naar de rl Gr. Ct. meldt, in Groningen afgespeeld. Een achtenswaard™ dame, die met haar dienstbode alleen woonde, was op een avoilj bij een harer vrienden op visite gegaan en ook de dienstbod! had toen eenigen tijd het huis verlaten, ten einde eenige no»| zakelijke boodschappen te verrichten. Na haar terugkomst visB het oog van mevrouw op een heeren wandelstok, die in del salon was neergezet. Deze omstandigheid bevreemdde de diml te meer, omdat geen mannelijk personeel bij haar inwoonde dat voorwerp bij haar vertrek daar ter plaatse niet aanwas was. Ook de dienstbode kon de herkomst van den stok mm verklaren en wist van niets. I Hoe was nu dat voorwerp daar gekomen Allerlei gissing®! werden gemaakt. Wellicht had zich een indringer tijdens »l afwezigheid der bewoonsters in het huis verscholen, en ten maakten zij elkander zoo beangst, dat van de geheini«i®p| geschiedenis kennis werd gegeven aan de gemeente-politic, stelde nu onmiddellijk een onderzoek in, nam den stok in besus* doorzocht het huis van onder tot boven, maar vond ul®'sfj dachts, zelfs geen spoor, dat zich iemand in huis had opgehon vm Evenwel bleef toch, op verzoek van mevrouw, den ge evl nacht een politie-agent bij haar in huis, ten einde bij 1 mogelijk suspect geritsel terstond bij de hand te k"""en m Zóó verliep de bange nacht, zonder dat zich iets verdacb deed. Den volgenden dag werd het onderzoek naar de er o van den stok met ijver voortgezet en allereerst de minn de meid in verhoor genomen. Deze kon echter bewijzen, hij niet in de woning van de meesteres zijner "u geweest, welk bewijs temeer gereedelijk werd aangenomen, men bezwaarlijk kon vermoeden, dat de prachtige balein met zilveren knop in zijn bezit zou geweest zijn. Maar hoe kwam dan toch die stok op bovengenoein e Booze tongen tornden reeds aan de eer der dien3 spraken als vermoeden uit, dat zij wel eens //bui e o bezoek" kon gehad hebben. Gelukkig werd het ge geval weldra opgelost en bleek daarbij de onbespro 'e van de trouwe dienstbode vlekkeloos. Wat toch was er g Mevrouw had 's avonds bij haar terugkeer bij verg1"1 stok van den heer des huizes, waar zij ter wisite ffa3 in plaats van haar parapluie medegenomen, wel 'e men eerst den volgenden middag ontdekte. Beide par 'J Lij, toen weder in het bezit van hun rechtmatig eignn o Te Bergeik bij Eindhoven is een 21/» ja"S Vi° tijdens de afwezigheid der ouders verbrand. Het jaarlijksche congres der sociaal-democraten jaar te Groningen met Kertsmis gehouden worden. De samenkomsten van het Heilsleger vero°'eD Hoorn wederom baldadigheden. Op een paar P|'Viljebo"^ ruiten ingeslagen, en met roode doeken aan stok 'e trok een woelige troep opgeschoten jongens „root, Maandagavond was een dergelijke oploop z0°. aCjit, o® politieversterking moest aanvragen bij de mikte"® hoofdstraten vrij te houden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1888 | | pagina 2