MïttÉ- k
Zondag, 17 Februari 1889.
33ste Jaargang. Uo. 2273.
IIK k'ÏÜGIK?
Uitgever: J. WINKEL.
Bureau: SCHACJEUT, Taan, D, 5.
G cm een te S c ha gen
Bekendmakingen.
N a t i óTnirnr~¥TI i t i e.
V e r e t e r tl e
Oproeping' van Vrijwilligers voor de
Nationale Militie.
JACHT EiV TBSSC II kJK IJ.
Wordt Vervolgd.
COURANT.
Dit blad verschijnt tweemaal per week: Woensdag- Zater
dagavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden ADVEB-
TENTIÊN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Prijs per jaar f3.Franco per post f3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels fO.75; iedere regel meer f0.II
G-roote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Burgemeester en Wethouders van Schagen;
"I Gelet op Zijner Majesteits besluit van den 17den December 1861
(Staatsblad No. 127), en de artikelen 11, 12, 13 en 14 der Wet
van 19 Augustus 1861 (Staatsbl. No. 72.)
i Roepen bij deze op zoodanige ingezetenen, die verlangen als
vrijwilliger bij de Militie op te treden, om zich daartoe bij hen
fl'aan te geven in deze maand, telken voormiddag van 9 tot 12 uren.
Om als vrijwilliger bij de Militie te kunnen worden aangeno
men, moet men ongehuwd of kinderloos weduwnaar en ingezeten
i wezen, voorts lichamelijk voor den dienst geschikt, ten minste
„1.56 meter lang, op den lsten Januari van het jaar der optreding
als vrijwilliger het 20ste jaar ingetreden zijn en het 35ste jaar
niet volbracht hebben, tot op het tijdstip der optreding aan zijne
verplichtingen ten aanzien van de Militie zoover die te vervullen
waren, voldaan en een goed zedelijk gedrag hebben geleid.
Het bezit van die vereisebten, met uitzondering van de licha
melijke geschiktheid en van de gevorderde lengte, wordt bewezen
door een getuigschrift vau den Burgemeester der woonplaats,
1 verkrijgbaar op plaats en tijd boven vermeld.
H|) die voor de Militie is ingeschreven, wordt slechts als vrij
williger toegelaten voor de gemeente in welke hij ingeschreven
is, tenzij hij geerie verplichtingen ten aanzien van de Militie meer
te vervullen heeft.
Hij die bij de zeemacht, bij het leger hier te lande of bij het
krijgsvolk in 's Rijks overzeeseho bezittingen heeft gediend, wordt
.niet als vrijwilliger bij de Militie toegelaten, tenzij hij bij het
verlaten van den dienst, behalve een bewijs van ontslag van dun
bevelhebber onder wien hij laatstelijk heelt gediend, een getuig-
Roman van IDA BOY-Ed.
9.) IV.
Dat de familie Gemmingen zich omtrent de op handen
-zijnde ontmoeting met den ,/Amerikaanschen oom" niet veel
bekommerde, was voorzeker een bewijs van hare innerlijke
'tevredenheid met haren bestaanden levensvorm.
Somwijlen vroegen de kinderen wel nieuwsgierig, of en wan-
,neer nu eigenlijk mister Othmer kwam en praatten dan over
allerlei dingen, die hij naar alle gedachte met zich zou brengen
maar dat was niets anders dan kinderlijke nieuwsgierigheid,
die zij hoofdzakelijk onder elkander behandelden. Zij waren te
wel opgevoed, om hunne ouders met vragen lastig te vallen.
De regeeringsraad zelve dacht nauwelijks meer dan vluchtig
nu en dan aan den vreemden gast, zag hij toch zijne vrouw
in hare gewone stille bedrijvigheid zich van hare vele verplich
tingen kwijten. Zijne ambtsbezigheden, aan welke hij zich met
brandende eergierigheid wijdde, namen bovendien zoozeer al
zijne krachten in beslag, dat hij er steeds de voorkeur aan
gat, in den familiekring alleen opgewekte en degelijke gesprek
ken te voeren, in welke hij zich met zijne kinderen onderhield.
Weinige dagen voor Pinksteren kwam er een bericht in het
kleine huisgezin, hetwelk bij allen de grootste blijdschap ver
oorzaakte. Prancis Rowlston, Gemmingens jonge stiefbroeder,
zijn en Ottilie's pleegzoon, gelijk Prancis zich zeiven noemde,
kondigde aan, dat hij op pinkster-zaterdag of pinkster-zondag
vroeg zou komen logeeren. Prancis, die zich voor het geboor
teland zijner moeder had verklaard en uithoofde zijner opvoeding
op en topeen Duitscher was, gaf in zijne voorliefde voorgroote
daden aan zijne carrière in den duitschen staat den voor
keur boven^ de gemakkelijker carrière, die voor hem onder
Uemmingen's hoede in de zuid-duitsche residentie gebaand was.
'jn vrij aanzienlijk vermogen veroorloofde hem, zijn levensweg
naar eigen keuze in te richten.
Prancis komt dat beteekende voor Mary en Axel een
ree s heerlijke uren, vol ongebonden vroolijkheid, rijtoertjes,
wandeltochtjes met rustpoozen bij den pasteibakker, de ver-
JU vnVan e* geheime, kleine wenschen. Francis als oom
e esc ouwen, waren zij niet gewoon; zij behandelden hem
vee meer als huns gelijke en bewonderden hem naast hunne
luders boven alle menschen het meest. Hij scheen hen bijna
almachtig toe, zijn tegenwoordigheid bracht zelfs verandering
m de strenge dagorder, waarnaar hunne ouders anders leefden.
Francis tegenwoordigheid was dus een afgebroken feesttijd.
at UJ IiU J.Plst Paster wilde komeu, wanneer Gein-
mingen meer tijd en Axel geen school had, voltooide de feest
schrift heeft ontvangen, inhoudende, dat hij zich gedurende zijn
diensttijd goed heeft gedragen.
Hij kan, heeft hij dit ontvangen, tot dat zijn veertigste jaar
volbracht is, als vrijwilliger bij de Miltie worden toegelaten.
Schagen, den 12en Februari 1889.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. LANGENBERG.
de Secretaris,
DENIJS.
De Burgemeester der gemeente Schagenbrengt ter kennis
van belanghebbenden, hot navolgende
De Commissaris des Konings in Noord-Holland.
GeziVn het besluit van Gedeputeerde Staten dier provincie van
23 Januari 1889 no 21
Gelet op art. 11 der wet van 13 Juni 1857 (Staatsblad no. 87);
Brengt ter kennis van belanghebbenden
1. dat de jacht op eenden in dezo provincie zal worden ge-
loten den 28sten Februari e. k, met zonsondergang
2. dat de jacht op ander waterwild zal worden gesloten den
15den April e. k. met zonsondergang;
3. dat het weispel van kwartelen met steekgaren of vliegnet
zal mogen worden uitgeoefend van 1 Mei tot 15 Juli e. k.
4. dat de visscherij met uitzondering van die met den hengel
in de hand, van die met aalkorven, aaldobbers en palingfuiken,
van die met het schepnet of de gebbe om kleine vischjes te
vangen voor de aaldobbers, en van die op snoek in de gemeente
Texel, zal worden gesloten van 1 April tot 1 Juni e. k.
En zal deze in liet Provinciaal blad worden geplaatst en voorts
in elke gemeente der provincie worden aangeplakt.
Haarlem, 28 Januari 1889.
De Commissaris des Konings voornoemd,
(Get:> SCHORER.
Schagen, 8 Februari 1889.
De Burgemeoster voornoemd,
G. LANGENBERG.
vreugde. Mary koesterde reeds het plan, weder een koek te
bakken. Axel bestemde in zijne gedachte reeds een hoek in
zijn kamertje, waar hij gewoon was met Prancis hunne gezel
ligste uurtjes door te brengen, en zelfs Mina deelde haar vrijer
mede, dat zij in de pinksterdagen niet uit ging, waut dat er
een logé kwam. Men kookte en bakte reeds vooruit, zooveel
de huiselijke omstandigheden zulks veroorloofden, de ge'neele
woning was bijzonder feestelijk ingericht en Ottilie zat, ver
moeid en toch blijde gestemd van al de kleine, tijdroovende
bezigheden, aan hare schrijftafel, om een bijna volbrachte ver
taling nu spoedig af te maken, voor de aangename stoornis
haar zulks belette.
Maar de gedachten wilden haar niet gehoorzamen, zij dwaalden
telkens weder af naar de keuken en naar Mary en Mina, die
de handen nog vol hadden. Zij moest er toch ook om lachen
en bekende zich zelve, dat haar zeker niemand zou gelooven,
als zij toch naar waarheid getuigde, dat de plichten eener
huisvrouw haar honderdmaal aangenamer, onderhoudender en
bevredigender toeschenen, dan hare andere taak, tot welke zij
door omstandigheden gedwongen was, die sterker waren dan
hare neiging. Voor een kloeke vrouw verkrijgt elke, nog zoo
werktuigelijke arbeid, die voor de bloeiende orde harer huis.
houding noodzakelijk is, een geheimzinnige waarde. Ottilie
was nooit opgeruimder, dan wanneer hare huiselijke bezigheden
haar overstelptenzij wist dat zij ze toch allen zou verrichten.
Dat ook hare dochter een degelijke huisvrouw mocht worden,
was haar grootste wensch en het doel harer opvoeding.
Zoo, met alle gedachten gericht op het eenvoudige en schoone
tegenwoordige, trof haar de aankondiging van Valentin Oth
mer's bezoek even onvoorbereid, als de advertentie voor tien
dagen. Haar buigzame ziel had zich reeds lang weder ontrukt
aan den druk van dat uur. Naturen als Ottilie, vol verbeel
dingskracht, worden door elke ontroering opnieuw getroffen.
Mina bracht het naamkaartje van den bezoeker binnen.
//Bezoek Ik heb het druk en ben voor niemand te spre
ken," zeide Ottilie en greep haar pen weder op.
„De vreemde heer laat zich niet afwijzen. Hij beweert, dat
gij hem verwacht."
„Laat zien." Ottilie las den naam op het kaartje. #Mr.
Valentiu Othmer."
Ottilie's hand viel zwaar in haar schoot. Eenige oogenblik-
ken was zij als verlamd. Daarna steeg haar het bloed naar het
hoofd en het was haar, als hoorde zij het gebrom van hon-
derde klokken.
z/Zal ik hem binnen laten
Ottilie. knikte langzaam met het hoofd.
Mina verliet de kamer en hielp den grijzen heer den mantel
af doen. Zij had geen menscheukennis, maar dat zag zij toch
wel, dat het een buitenlander moest zijn. De haardracht en
de smalle bakkebaarden, de gladde kin, de afgemeten bewegingen
De Burgemeester der gemeente Schagen
Gelet op de circulaire van den Heer Commissaris des Koning»
in doze provincie, 2 Januari 1889, No. 8/7 M/S, 4e Afd., (verz.
no. 1) waarin, met betrekking tot de aanstaande loting voor de
Nationale Militie, onder meer voorkomt het volgende
z/Daar overigens de ondervinding heeft geleerd, dat
//vele lotelingen zich, op den dag der loting schuldig
z/maken aan het misbruik van sterken drank, zoo ver-
wzoek ik de Burgemeesters om al de hun ten dienste
staande middelen te bezigen, om dit misbruik zooveel
//mogelijk tegen te gaan."
Herinnert aan de geldboete en gevangenisstraffen waarmede
bij de artt. 184, 252, 426, 453 en 454 van bet Wetboek van
Strafrecht worden bedreigd, zij die zich in kennelijkon staat van
dronkenschap op den openbaren weg bevinden, in dien staat bet
openbaar verkeer belemmeren, de orde verstoren of eens ander»
veiligheid bedreigen.
Brengt ter algemeene kennisse, dat door hem Burgemeester
met don meesten nadruk aan het verzoek van den Heer Commis
saris voornoemd, govolg zal worden gegeven, en mistdien, gedurende
den dag der loting alhier de voornoemde wetsbepalingen ten
strengste zullen worden toegepast.
Wordende ten slotte nog aan de tappers en anderen in berin
nering gebracht, de strafbepalingen dierzelfde wet op het ver
strekken van sterken drank aan personen, kennelijk reeds verkee-
rende in beschonken toestand.
Schagen, den 12en Februari 1889.
De Burgemeester voornoemd,
G. LANGENBERG.
en de lange, zwarte, fijn katoenen jas, dien de heer aan had,
deden haar denken aan de engelschen geestelijke, die hare mevrouw
eenmaal een bezoek had gebracht.
z/Als u maar naar beneden wil gaan," zeide Mina beleefd.
Zwijgend en langzaam trad Othmer binnen door de deur, die
het meisje voor hem had geopend.
Ottilie bewoog zich niet, zij zag dien binnentredende met
starenden blik aan.
De zachte blik van den man scheen door tranen beneveld.
Men zag, dat de hand beefde, die hij Ottilie toestak. Zij bleef
roerloos zitten en staarde hem aan.
Toen trad hij op haar toe, legde haar hoofd tegen zijn borst
en vouwde de handen over heur haar. Zoo bleven zij lang in
dezelfde houding.
//Ottilie," zeide Othmer eindelijk met zachte stem, //als men
zoo vele jaren zonder liefde en zonder geluk ver van het va
derland was, smacht het hart naar een goed woord. Ik hoopte,
dat mijn terugkomst u vreugde zou bereiden. Maar wat ik zie,
is ontsteltenis."
//Vergeef mij," stamelde zij, haar hoofd oprichtende. Zij vatte
zijne beide handen.
z/Ik dacht niet meer, u in dit leven weder te zien."
z/Zeg liever, gij wenschtet het niet meer," zeide hij.
Zij boog langzaam het hoofd, als iemand, die noode beves
tigt. Maar haar mond zeide
wEn toch toch heb ik somtijds gedacht, wanneer ik met
u over alles kon spreken uw hoofd voor mij kon laten
denken."
Zij stokte.
//Ottilie", zeide hij op hartelijken toon, «gij geeft mij raad
sels op. Uw brief spreekt er van, dat uw echtgenoot denaard
onzer betrekking niet kent, dat gij dit tijdperk van nameloos
lijden van u leven spoorloos hebt uitgewischt. Hoe is dat denk
baar Hoe kon u dat gelukken En Sabine Leeft zij niet
meer
Ottilie stond op, zij legde hare gevouwen handen op zijn
schouder en h<.ar voorhoofd drukte zij daar tegen.
//En al bezat ik goddelijke welsprekendheid misschien
zou ik u toch niet overtuigend duidelijk kunnen maken, hoe
ik gedwongen werd, te doen, wat ik deed," fluisterde zij.
Hij sloeg zijn arm om haar taille eu geleidde baar naar de
sofa. Hij noodzaakte haar zacht, naast hem plaats te nemen,
eu vroeg toen op smeekenden toon
„Spreek dan."
„Eerst gij, Zeg, hoe Let u sing, «a'. gij Itedf, waarom gij
zoolang zweegt en nu gekomen zijt."
Othmer staarde voor zich uit
i