UIT DE PERS.
Wordt Vervolgd.
den bliksem getroffen en met de daarin aanwezige voor
werpen verbrand.
Ook is dienzelfden nacht een schaap van den heer P. deW.
in de weide door den bliksem gedood.
Vrijdag nacht zijn door den bliksem getroffen en geheel
afgebrand de watermolens inden polder F. te Zijpe en te Groen,
gem. Schoorl.
Met behulp van groote hoeveelheden zand, aangebracht
door arbeiders van het nieuwe fort bij Spijkerboor, werd men
de doorbraak in den Mijzerdijk weer zoo goed als meester. De
polder gelijkt intusschen een meer. Het water staat tot de
raamposten der huizen het boezemwater staat echter nog onge
veer 2 voet hooger.
Dinsdag middag had te Hoofddorp (Haarlemmermeer)
een oploop plaats van lieden, gewapend met messen, knuppels
enz. Het waren ïnenschen, woonachtig in het Rietland en om
streken, zoogenaamde bietenrooiers, die de Belgische werklieden,
bij sommige landbouwers in deze gemeente werkzaam, wilden
verdrijven. Deze Belgen werken voor minder geld dan de in
woners. Maandag hebben zij er verwijderd uit het land van
V. Woudenberg, waarna C. den Ouden aan de beurt lag.
Dinsdag middag gingen zij in de richting van Biesheuvel,
Sloterweg, waarheen zij door den burgemeester en veldwachters
zijn gevolgd.
Te Haarlen is deze week het huwelijk voltrokken tns-
schen A. C. Balabrega en Raka Meijland, bekend wegens den
in September des vorigen jaars op den Dreef te Haarlem tegen
hen gepleegden moordaanslag door Hoogerbeets, die wegens dit
feit thans gevangenisstraf ondergaat.
Belangstellenden van eiken rang en stand waren in grooten
getale op het raadhuis gekomen, om van de plechtigheid ge
tuige te zijn.
Uit het eiland Noord-Beveland schrijft men
Met den Vlietepolder is het treurig gesteld. Voor een groot
gedeelte is de zware zeedijk weggeslagen, en waar voor nog
korten tijd alles nog sterk scheen, lag deze week reeds eene
tjalk te lossen tot tegen den inlaagdijk op het oogenblik
is de inlaagdijk reeds zeedijk.
Voor den naderenden winter is men dan ook niet ten on
rechte bevreesd, daar eventueele stormen den geheelen polder
met ondergang bedreigen. De zwakke Sophiapolder, zonder
eenige verdediging, houdt zich, niettegenstaande er veel kwaads
van voorspeld was, steeds goed en blijft nog stand houden.
Een negenjarig knaapje te Berkhout, dat de onvoor
zichtigheid beging, om achter op een met meel beladen wagen
te klimmen, had het ongeluk er af te vallen en geraakte met
het hoofd onder het wiel, met het gevolg, dat het bijna oogen-
blikkelijk een lijk was.
Sedert eenigen tijd tracht een groot aantal personen, tot
zeer verschillende nationaliteiten behoorende aanhangers te win
nen voor de oprichting van een Permanenten Internationalen
Raad van Opvoeding. De taak van dezen raad zou moeten zijn,
En nu begon de komedie eerst recht goed 1
Verrekijker ging aan het bidden en bedelen en speelde den
bedaard overleggende.
,/Mijne heeren, mijne heeren, ik bid u, niet zoo haastig
Kellner breng nog eens drie eehte, spoedigGij wilt
de zaak toch wel doen en zijt niet ver van elkander. Is het
dan volstrekt niet mogelijk, mijnheer Bergheim, dat gij bij
den ouden prijs blijft?"
„WelzekerIk zal daar zoo maar een paar duizend gulden
wegwerpen \H
De beide oplichters hadden afgesproken, duizend gulden
meer te vragen. Maar daar nu Böhm met zooveel beslistheid
een hoogeren prijs weigerde, gaven zij elkander door telkens
een bepaalde som te kennen, die men ten slotte toch nog
zou kunnen laten vallen. Bergheim verklaarde nu dat hij in
ieder geval vijfhonderd gulden schadeloosstelling wilde hebben.
Dit zaakje was een echt geraffineerd schelmenstuk. Berg
heim was, evenals Verrekijker, slechts een makelaar, die geen
cent bezat, nog minder een hypotheek. Zijn zwager, een bouw
ondernemer die eenige malen over den kop was getuimeld, had
de hypotheek op Bergheim's naam laten inschrijven en alleen
met het doel, deze onderhands te verschacheren. Bergheim was
alleen als houder er van voorgeschoven en niet hij, maar zijn
zwager kreeg bij het sluiten van den koop het geld, onder
afspraak, dat de helft er van weder terugkeerde in de handen
der helpers.
Terwijl er nu een lang loven en bieden ontstond, zat Ver
rekijker daar met een gezicht, alsof hij te vergeefs naar een
uitweg zocht.
Maar eensklaps hief hij het hoofd op en zeide, alsof hij een
hoogere ingeving had gekregen
„Weet gij wat, mijne heeren Ik heb u een voorstel te
doen, een goed, eerlijk, afdoend voorstel. Deel het verschil.
Gij, mijnheer Bergheim, laat de helft vallen, en gij, mijnheer
Böhm, doet er de helft bij. Nu, mijne heeren
Böhm scheen daartoe genegen, maar Bergheim bromde zoo
iets van„onzin, zich vrijwilliig een paar honderd gulden te
laten ontvallen."
En nu begon Verrekijker zijn, schijnbaar op beiden en toch
slechts op Böhm berekende betoog en wist zoo afdoend te
redeneeren, dat Böhm werkelijk spijt begon te krijgen, niet
dadelijk toegeslagen te hebben.
„Nu, en de afschriften der huurcontracten en de lijst der
onkosten
„Hier!" zeide Bergheim. „Dat heeft men mij gegeven, toen ik
de hypotheek nam." En hij gaf hem een valsch document en
wees op de eindcijfers, die precies klopten, met hetgeen Ver
rekijker er van gezegd had. Wel is waar verdween het papier
spoedig weder in den rokzak, van mijnheer Bergheim, nadat
Böhm het had gelezen. Dat mocht natuurlijk niet in Böhm's
handen blijven, opdat men later niet een gevaarlijk bewijsstuk
voor een aanklacht tegen hen in handen mocht hebben. Kwam
het tot een gerechtelijke vervolging, dan ontkenden de schurken
doodeenvoudig, dat zij ooit zulke opgaven gedaan hadden.
paedagogische quaestiën te onderzoeken, bepaald met het °-
om eene vredelievende toenadering tusschen volksstammen en
natiën in het leven te roepen en de oorzaak van het gioo e
kwaad, oorlog geheeten, van een zuiver paedagogisch standpun
op te sporen, ten einde internationale eenheid op het ganse ie
gebied der opvoeding tot stand te brengen. Dat de voorstanders
dezer zaak de ramp van den oorlog tot uitgangspunt bij hun
streven kiezen, geschiedt, wijl daardoor het gebrek aan eenheid
in de grondbeginselen der opvoedkunde bij verschillende volken
op de meest tastbare wijze bewezen wordt.
De leden van den raad zullen dbor de landsregeeringen be
noemd worden op voordracht van de aanhangers dezer denkbeelden,
wier aantal door toedoen van een Voorloopig Comité en door
middel van eene onlangs in acht talen opgestelde en verspreide
oproeping vermeerderd zal worden. Ook voor het geval, dat
eene landsregeering niet geneigd mocht zijn de benoeming der
leden van den raad op zich te nemen, tracht het Voorloopig
Comité zich toch van den beginne af te verzekeren van de
ondersteuning of, indien dit mogelijk is, van de medewerking
van iedere regeering. De brieven van instemming met de zaak,
nu reeds vanwege overheidspersonen en ministeriën in en buiten
Europa ontvangen, zijn in het correspondentieblad der vereeniging
medegedeeld (in drie talen.) Het aantal adhesiebetuigingen uit
17 verschillende landen bedraagt thans reeds meer dan duizend
Uit de Vereenigde Staten van Noord—Amerika kwamen er 29,
uit de Argentijnsche Republiek 1, uit België 95, uit Denemarken
52, uit Duitschlaud 52, uit Engeland 45, uit Spanje 1, uit
Frankrijk 131, uit Italië 136, uit Mexico 22, uit Nederland
(waar zich onder den naam Pax Humanitate, secretaris H. W.
J. A. SOHOOK, Wyttenbaclistraat 72 Amsterdam eene vereeniging
tot bereiking van het internationale doel gevorm heeft) 300,
uit Noorwegen 3, uit Oostenrijk—Hongarije 39, uit Roemenië
8, uit Rusland 3, uit Zwitserland 14, uit Zweden 119.
Iedere opvoeder en volksvriend en vooral alle vereenigingen
van onderwijzers wordt op het hart gedrukt zich bij deze be
weging aan te sluiten. De verklaring dienaangaande wordt door
ieder lid van het Voorloopige Comité (voor Nederland de heeren
J. H. EGGELTE Pzn., Alexanderplein 3, Amsterdam. H. G.
ROODHUYZEN, Keizersgracht 318 Amsterdam, B. M. KOOL
VAN KASTEEL, Oud-Instituteur, Poenen aan de Vecht, C.
VAN DER ZEI.1 DE, Zeeraar, Zaandam) of rechtstreeks door
den secretaris daarvan (tevens den stichter) Herm. MOLKEN-
BOER, uit Amsterdam, thans te Bonn aan de Rhijn Belderberg
zonder eenige onkosten in ontvangst genomen.
Een landbouwersknecht te Venloo was bezig met het
spannen van eene vossenval, die onlukkigerwijze toesloeg, waarbij
twee zijner vingers er tusschen geraakten. Daar die vingers
hevig bloedden, schijnt hij doOr een nog onbekend middel het
bloed te hebben willen stillen daardoor is bloedvergiftiging
ontstaan, waaraan bij den volgenden dag onder hevige smarten
overleed.
Uit Groesbeek wordt gemeld
Tijdens de kermis alhier hebben burgemeester en wethouders
verboden des avonds na 6 uren muziek te houden. Eenige
kermisgasten hebben nu hunne danstent op Pruisisch grond
gebied doen plaatsen, zoodat zij daar naar welgevallen kermis
kunnen houden.
Burg. en weth. van Zwolle hebben door advertentie en
publicatie bekend gemaakt, dat namens hen op Zondag aan
staande eene collecte langs de huizen der ingezetenen zal wor
den gehouden ten behoeve der noodlijdenden op Cura<jao.
Een onweerswolk. De minister Keuchenius
schijnt wel voor zondebok van het ministerie tè moeten dienen
en zelfs de anti-rev. organen helpen een handje dezen minister
te „verkleinen." Be Tijd tenminste klaagt er over hoe de „goede
verwachtingen van dezen minister, om zijne „buitengewone
keunis van koloniale aangelegenheden, onvervuld zijn gebleven
en wijst er op, hoe de ontwerp-Indische begrooting voor 1890
zijne redactie heeft teleurgesteld.
„Van hervormingen, welke sedert jaren worden gewenscht,
wordt daarin" zoo schrijf die redactie „niet of in dub
belzinnige, voor tweeërlei uitlegging vatbare bewoordingen ge
waagd. Herhaaldelijk vraagt men zich bij het lezen der Memorie
vau Toelichting afWat wil de minister, en wat zijn zijn
plannen zonder dat het mogelijk is een voldoend antwoord op
die vraag te bekomen.
„Daarbij komt nog, dat van de belangrijke wetswijzigingen,
die reeds in Mei van het vorige jaar werden in uitzicht gesteld,
sedert niets meer werd gehoord. Maar wat nog het ergste van
alles isde door mr. Keuchenius aangeboden begrooting sluit
met een tekort van niet minder dan f 12,375,000, terwijl
daarbij in geen enkel opzicht wordt aangetoond op welke wijze
men, zij het ook na verloop van eenige jaren, tot herstel van
het financieele evenwicht kan geraken. Wel is door den minister
meer dan in vorige jaren uitgetrokken voor spoorwegaanleg
en voor irrigatiewerken, waarvoor hij allen lof verdientdoch,
al laat men deze buitengewone uitgaven buiten rekening, dan
nog blijft er een aanzienlijk tekort.
„Onder deze omstandigheden schijnt het ons niet te getuigen
van een wijs financieel beleid, dat de minister nog voor tal van
andere zaken om geld komt aankloppen.
„Reeds in 't vorige jaar bestond bij de kamer ernstig bezwaar
tegen de aanstellizg van twee leeraren bij de hoogere burger
school voor het geven van onderwijs in de oude talen. Desniet
tegenstaande komt de heer Keuchenius daarop thans teru<* niet
alleen, maar wenscht hij zelfs een volledig gymnasium aldaar op te
richten. Als men let op den ongunstigen toestand der Indische
financiën en bedenkt dat tegenwoordig voor het onderwijs der
40,000 Europeanen in Indië reeds bijna het dubbele wordt
uitgegeven van hetgeen te dier zake voor de inlandsche bevol
king wordt besteed, dan moet men, dunkt ons, dit plan van
den minister alleen om die reden afkeuren. Dergelijke op zich-
zelve misschien wel wenschelijke, maar zeker niet absoluut
noodige uitgaven behooren niet thuis op een begrooting, welke
met een grooter tekort sluit dan vroeger ooit met een Indische
begrooting het geval was. (De begrooting van den minister
Van Bloemen Waanders sloot met een tekort van
millioen, maar werd door de kamer verworpen.) °lrca 1?
„Kr is nog meer.
„De minister heeft aan de Indische regeering ]asj
om de in de volgende maand te honden opiurave ^n,
slechts voor één in plaats van voor dne jaren te doen
Het noodwendig gevolg daarvan zal wezen, dat de pacht ot! i"11'
millioenen minder zal opbrengen, waarmede het reeds ]ls
zienlijke tekort op de begrooting, natuurlijk zal Wor(JZO°a^-
hoogd.
„Waar gaat men op zulke wijze heen, en wie zai
eind den last dragen? Wij vreezen maar al te zeer - deN i
landsche belastingschuldigen.
„Wanneer de minister in de opium-quaestie meteen
stelsel voor den dag ware gekomen en liadde aangetoond?
van hetgeen hij ter zake wil een aanzienlijk verminderin»
het opium-gebruik het gevolg zou wezen, dan zou mens ?SJ
daarbij nog kunnen neerleggen maar nu dit niet is
vreezen wij, dat er slechts eenige millioenen vruchteloos zuj)
worden opgeofferd.
„Zooals uit het voorafgaande blijkt, bestaan er bij ons ern
bezwaren tegen het regeringsbeleid van den tegenwoorf"8'
minister van koloniën."
Na al deze grieven volgt er, bij wijze van pleister Qp jj
wonden, deze slottirade
„Dit neemt echter niet weg, dat wij in de ueswaamheiM
van den heer Keuchenius nog vertrouwen genoeg stellen 0f
de hoop uit te drukken, dat hij bij de aanstaande
van de Indische begrooting op vertrouwbare en volledige
zijn plannen zal uiteenzetten en duidelijk zal weten aan t
toonen, dat de gewichtige portefeuille van koloniën bij hem in
goede handen is.
„Dat dit den minister moge gelukken, is onze vurige wenscl"
De Middelb. Ct. voegt hier aan toe:
Ziedaar de meening van het hoofdorgaan der katholieke partij
dat zich niet zelden een zelfstandig oordeel veroorlooft, en laDJ
niet trouw aan den band van den bekenden leider der part»
loopt. En hoe verzoenend de laatste regelen van zijn betoo
ook mogen luiden, aan het harde doch billijke oordeel, hetwelk
daaraan vooraf gaat, ontnemen die zijn waarheid niet.
Men verguldt den pil, maar deze is daarom niet
bitter.
En al behoorde de Tijd nooit tot de vrienden van i
Keuchenius, waarvoor welbekende redenen zijn, het
over den minister Keuchenius is te juist, om het louter
een parti-pris toe te schrijven.
Er zullen anti-liberale kamerleden genoeg zijn, die dat re-
voelen deelen; en zoo kan een ernstige wolk het leven van den
minister van koloniën bedreigen.
Zal die wolk losbarsten Ziedaar de groote vraag. Het is
toch ontegenzeggelijk waar, dat met den val van den hetr
Keuchenius „de geur" van het kabinet zou afzijn.
Hij is de eenige, zuivere anti-revolutionair in dit kabinet;
de man der partij, bij wiens verkiezing in het district Middelburg
juist het „Christenvolk" te hoop liep om dim man naar hm
harte in de kamer te brengen. Want hij was dé uitverkorene;
zonder hem scheen de anti-revolutionaire partij \ujan baarlïffl,
haar steunpilaar ontroofd.
En deze man juist stelt als minister zijn eigen, vrienleuzoo
bittter te leur; die man heeft de hardste aanvallen te verdaren;
zijn ministersleven loopt gevaar.
Of zal de wolk wel weer voorbijdrijven?
Zoo ja, dan zijn wij benieuwd naar den prijs, die daarvoor
betaald zal worden.
Want als men den heer Keuchenius nog aan katholieke ei
gematigde anti-revolutionnaire zijde spaart, dan zal dit alto
geschieden in de overtuiging dat met hem de laatste echt anti-
revolutionnaire tint dit kabinet zou ontnomen worden, en
meer en meer het karakter krijgen zou van een zuiver admi
nistratief ministerie.
En welk een storm zou er bij zijn val onder de echte anti-
revolutionnairen opgaan; hoe wankel zouden de zetels worden
van de overige ministers I
Daarom, hoe hard een orgaan als de Tijd zich ook
uitlaten wij gelooven dat zijn aanval niets meer is dan
gerommel van den donder in de verte bij een onweder,
niet nader komt.
De minister Keuchenius, hoewel een der lastigste elemen
in dit kabinet, zal toch onmisbaar blijven.
Het kenschetst den broozen toestand van het m1"'5
Mackay dat het zich, hoe veel ergernis en moeite de heer Kelj
nius ook moge veroorzaken, van hem niet kan en mag0»1ts
wil het niet het beginsel verloochenen, waaraan het Z1J"
staan te danken heeft.
Leerplicht en Weerplicht. 1
dit motto schrijft de Zutph. Ct.:
Be Standaard pleit voor den persoonlijken dienstplicht
las ik in een van onze dagbladen, op de eene bladzijde,
ik op de andere vondSavornin Lobman heeft Z1C
-iteuM
Tweede Kamer tegen leerpli ;hfc verklaard. Die legens
mijne opmerkzaamheid. Hoe nu, dacht ik; is er verd
in hetzelfde kamp, en dat tusschen twee hoofdleiders; jj
Lohman zegt in de Kamer, dat leerplicht leerdwan?
dat hij er daarom tegen is; en Kuyper verkondigt e ^gel-
in zijn orgaan, dat het wel tot dienstplicht éok ia 0118
land komen moet. alleet
Maar is weerplicht dan geen weerdwangof za e 6l)
van dwang sprake mogen zijn op het gebied van on jje
opvoeding? Een van beiden toch, óf in de twee gefa
zich hier voordoen, is plicht gelijk dwang; msur °e^
bij dezelfde partij, de een zich vóór weerdwang, en |iet woor
zich tegen leerdwang verklaren; óf Lohman geeftsau
plicht een draai, die zijn evenknie in de politiek e zjjj
geeft; maar dan blijkt het, dat die heeren het me
in de opvatting en verklaring van een woord. r,ejden 'eI
Leerdwang, maar dan ook weerdwang, en die
werpelijk in der antirevolutionairen oog; óf *e®rP oCQdat he
dan ook leerplicht, en die beiden aannemehj i
plicht is.
■j jjeeren
Ik zal echter, om voor mij goede redenen c jen
verschil maar onder elkander laten uitmaken en
dit
