6116111
33ste Jaargang. No. 2346.
AtaleÉ- LlliWlM
onfleriltaclitigfliizentl Mart
Donderdag, 31 October 1889.
Gemeente Schagen
Bekendmakingen.
NATIONALE MILITIE.
van 8 tot 1© nar 's morgens.
B innen landsch /V iemes
Dit blad verschijnt tweemaal per week: Woensdag- Zater
dagavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden ADVER-
TENTIÉN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN èén dag vroeger.
■I W IIIII V
POLITIE.
Ter Secretarie dezer gemeente zijn inlichtingen te bekomen
omtrent een alhier achtergebleren
koe.
UK VÖ li Si 1 KT tl.
Onderstaande personen worden in hun belang aangemaand,
tich zoo spoedig mogelijk ter Secretarie dezer gemeento te ver
voegen, ten einde opgave voor de Bevolking-registers te doen
Guurtje Admiraal.
Marijtje Bergen.
Pieter Bleeker.
Cornelis Broks.
Antje Latenstein.
Jan Slikker.
Cornelis Ament.
Johannes Jaes. Bruining.
Karei Johs. Engeringh.
Karei Leeflang.
De Burgemeester van Scbagen, daartoe de noodige aanschrij
ving ontvangen hebbende, brengt ter algemeene keunis le dat tot
werkelijken dienst worden opgeroepen, de onderstaande verlofgan
gers der lichtingen 1886 en 1887 te weten:
Arie Jongejan. behoorende tot betle Regiment Infanterie.
Aldert Nottelman. (garnizoen Helder,) tegen 25 November a.s.
Cornelis Bleek. alsvoren tegen 9 December a.s.
Welke verlofgangers op genoemde datums bij hun korps present
zsllen moeten zijn vóór des namiddags 4 ure.
2e dat de oproeping in werkelijken dienst van de overige ver-
Roman van HERMANN HEIBERG.
44.) VEERTIENDE HOOFDSTUK.
„Weet gij Frida!" zeide Mendel op de terugreis, „ikbenonge-
lukkig geweest. Ik heb zooeven bij den uitslag der rennen verlo
ten; er blijven nog ongevier zestig gulden over voor ons diner
en voor van avond. Thuis hebben wij ook niet veel meer. Ik moet
weder geld maken."
„Laat ons dan in een klein restaurant gaan en later in Belle-
alliance ons avondeten gebruiken 1" raadde de jonge vrouw, die
gaarne spaarde en steeds de toekomst in het oog bield.
Maar Mendel wilde daarvan niets weten. Eindelijk hield do
cabriolet stil voor Hiller's restaurant in de „Linden" en de
groom sprong van den bok en hielp „mevrouw" uitstijgen.
Mendel bestelde: „Diner voor twee personen! Eerst een flosch
Ciiquot! Wat spoedig! Wij hebben honger!"
Terwijl ons tweetal zich naar hartelust laafde aan den schui
lenden champagnewijn, werd de deur der restaurant geopend en
traden Ignis met de beide andere heeren het lokaal binnen.
„Alweder die advokaat 1" fluisterde Frida verbleekende. Als een
Jarmanende geest verscheen deze man baar beden herhaaldelijk
,e midden van den overvloed van haar leven.
Ahzeide Mendel minachtend, „wat gaat die ons aan 1 Kom,
"rinkIk wilde, gij moet er niet boos om worden, dat
^l) Alma hier ook hadden. Die zou schik in de zaak hebben."
«Wanneer gij het gaarne wilt, dan kunnen wij haar voor Belle-
liauce afhalen 1" antwoordde Frida onverwacht inschikkelijk. Zij
ad nu zelfs verlangen naar haar vriendin.
Na heerlijk en rijkelijk gedineerd te hebben, verlieten Frida en
endol den restaurant. Toevallig moesten zij voorbij het tafeltje,
an hotwelk Iguis met zjjne beido vriendeu had plaats genomen.
toeval 1 Juist sprak hij zeer luid den naam „Verre
ik er cit. De jonge vrouw keerde haar gelaat af en versnelde
Eofl- ou^e zekerheid van vroeger had haar verlaten.
8 de champagne-roes was eensklaps vervlogen.
Ir' l88r ^u^ei1 nam Mendel een rijtuig eerste klasse en reed met
0 1 a 'crug naar bun woning. Toen zjj de tamelijk donkere trap
Plegen, ging hen rakelings een man voorbij, die hen bekend
'°°rkwam.
«AUas dat niet Ede?" stamelde Frida.
endol schudde driftig hut hoofd. „Wat ziet gij heden een
ySa 8P°ken!" zeide hij. „Ede, hoe moet dio hitr komen?"
ierliaar, ^''Ma kon haar wantrouwen niet van zich zetten, eu het
p6a( eest, toen Alma, die zeer verheugd van met Mendel
,wasU a uit gaan> in de kamer kwam, ook op Frida's vraag:
ira el; n'et iemand bij u, Alma?" haar viiendin argeloos en
Alm aanzag en ontkennend het hoofd schudde.
Pridui a ad a'lerlei uitxoepou van bewondering en verbazing over
won *)raC'lt'f> costuum. Eindelijk verlieten zij met hun drieën
W i
in het vervolg van den dag geen
l>et eerst meür^e,1(lel Was altijd om en bij Alma, vroeg haar
het thea(rrai.ZÜ. en wilde, en ging ook dadelijk naar
^6rhit h 'i .°'schoon Frida liever na hot sterke diner, dat haar
a j in de buitenlucht was gebleven.
Uitgever: J. WINKEL.
Kureau: §SCIfiA€lS£RT, £,aan, 4.
Prys per jaar f3.Franco per post 3.00.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels fO.75; iedere regel meer f 0.15
G-roote letters worden naar plaatsruimte berekend.
lofgangers van de regimenten der le en der 2e Divisie Infante
rie, dit jaar achterwege zal blijven, doch dat die verlofgangers,
voor de oefeningen met het geweer Model 71/88 vermoedelijk in
in de eerste maanden van 1890 voor een tijdvak van 13 dagen
onder de wapenen zullen worden geroepen i
Schagen, 29 October 1889.
De Burgemeester voornoemd,
C. H. BEELS.
De Directeur van het Postkantoorbrengt
ter algemeene kennis, dat, ingevolge Minis-
triëele aanschrijving, voortaan het kantoor
des Z O N D A GS zal geopend zijn
De bezoekers der Rijles-Postspaarbank, worden in het
bijzonder hierop geioezen.
Schagen, 27 October 1889.
De Directeur,
HEILIGERS.
Schagen, 30 October 1889.
De liberale kiesvereeniging Schagen, hield jl. Zaterdag
avond eene vergadering in zake een petitionnement onderwijswet.
Voorz. gaf te kennen deze vergadering belegd te hebben naar
aanleiding eener ontvangen missieve der kiesvereeniging uBur
gerplicht" te Amsterdam.
Nadat de roes vervlogen was, gevoelde Frida zich zeer afgemat.
Als zij er over dacht, wat zij wet wilde, ontwaakte bij haar
eensklaps weder het verlangen naar dansen! Zij droomde, dat zij
bij Streit was, dat zij champagne dronk, dat zij met Mendel door
de danszaal zweefde en do ruischende, bedwelmende wals-muziek
tot haar oor doordrong.
Ja, ja, dansen wilde zij nogZij stelde dit voor aan Mendel
en Alma. „Ja, dat zou heerlijk zjjn 1 Daar konden zij zich dan
tot den morgen vermaken
„Maar dan moet ik eerst nog geld halen!" zeide Mendel. „Wij
moeten dan eerst naar huis rijden."
Ah geld! Nu begon Frida te bedenken dat het veel geld zou
kosten. Mendel dionk geen bier meer. Zonder champagne ging
het niet meer en wanneer hij opgewonden werd, dan trakteerde
hij de geheele wereld, ora zich maar voornaam voor te doen en
onthaald te worden op allerlei vleierijen.
Frida gevoelde nu reeds de kwelling der ijverzucht, maar
dansen ging er toch nog boven. Juist heden zou zij dansen, al
kostte het haar ook het leven
Den volgenden morgen volgde de ontnuchtering. De overdaad
van genot wreekte zich nu ook op Mendel en Frida, die beiden
zich ziek gevoelden. Deze zorg werd nog verhoogd door do om
standigheid, dat er geld moest verschaft worden 1
In de laatste maanden hadden zij een aanzienlijke som noodig
gehad voor de aanschaffing van meubelen, kleeren en sieraden,
en het huishoudgeld voor do volgende week was gisteren voor
de helft er bij ingesmolten.
Tengevolge van zijn gemakkelijk en weelderig leven zag Mendel
reeds tegen do moeielijkheid op, die gepaard gmg aan het ver
zilveren der effecten. Allo voorzichtigheid verwaarloozende, dacht
hij reeds er aan een groot aantal effecten tegelijk te verzilveren.
Alleen wist hij nog niet goed, hoe hij dat zou moeten aanleggen.
Bij het ontbijt verlangde hij van Frida, dat zij het pakket zou
halen. Hij wilde de papieren nu zelf bewaren. In ieder geval was
het dringend noodig er naar om te zien. Hij had gedioomd, dat
het pakket gestolen was.
Daar de arts verklaard had, dat verandering van lucht voor zijn
gestel dringend noodzakelijk was, konden zij voor langen tijd op
reis gaan! Dit vooruitzicht vorvulde Frida, hoo'dzakohjk wegens
haar ijverzucht tegen Alma, met blijdschap, en zij brandde dan
nu ook van verlangen om eenige effecten te halen. Zij verzette
zich er evenwel tegen, het geheele pakket in huis te nemen.
Nu breng dan de rost van de aangesprokon twaalfduizend
guMeu'l Wij zullen dan wel zien," antwoordde Mendel.
Terwijl Mendel en Frida deze plannen maakten, hielden eenige
oude bekenden zich insgelijks zeer levendig met hunne zaken bezig.
Na vele vergeefsche pogingen had de oude Zanoch eindelijk
uitgevonden, waar zij beiden woonden. Ede had de danslokalen
rondgesnuffeld en eindelijk Alma ontdekt en van deze vernomen,
waar zjj nu woonden en wat zij deden.
Ga naar Mendel toe," ried de oude Zanoch haar broeder, „daar
is wat te halen. Alma Rutsch zegt, dat zij leven als vorsten.
Ga er eens een kijkje uemen. Heb ik bet u niet gezegd dat die
kerel slimmer was dan gij Hij heeft ons wat wijs gemaakt hij
deed alsof hij niet tot tien kou tellen en heeft ze geducht achter
Het gevol" was, dat Ede besloot, Mendel en Frida streng na
te gaan, hun woning eens goed op te nemen eu wanneer het
onderzoek gunstig mocht uitvallen, des nachts aan zijn gewezen
vriend een visite te maken.
Na voorlezing van deze missievè (zie voor den inhond daar
van ons No. van 24 Oct. 1.1.) deelde de voorz., de heer A. W.
van Kluyve, mede, dat ook de beide andere vereenigingen van
den Bond, Barsingerhorn en Harentarspel ter dezer zake
zouden vergaderen, en dat bet Bondsbestuur Zondag (27 Oct.)
zou vergaderen.
Na eenige ondergeschikte mededeelingen werd met algemeene
stemmen besloten daar de vereeniging evenmin als de Bond
rechtspersoonlijkheid bezat een adres ter teekening bij de
liberale ingezetenen te doen aanbiedeu, en dit hetzij als zelf
standig adres, hetzij in vereeniging met Barsingerhorn en
Harenkarspel, op te zenden ter Eerste Kamer. Bovendien zal
Donderdag 31 Oct. gelegenheid gegeven worden aan hen die
nog niet in de gelegenheid waren het te teekenen, zulks te
doen, waartoe het adres zal nedetgelegd worden in het Noord-
Hollandsch Koffiehuis.
Op de jl. Zondag gehouden vergadering van het Bondsbestuur
is besloten, dat elke vereeniging voor haar eigen gemeente een
adres zou inzenden.
Nog werd bij acclamatie besloten aan den heer Mr. W. van
der Kaay, den afgevaardigde ter 2de Kamer voor ons district,
die tegen de nieuwe onderwijswet heeft gestemd, bij missieve
den dank der vereeniging te brengen voor den trouw aan het
liberale beginsel en vooral hiervoor, dat de heer v. d. Kaay zich
niet door //politieke redenen" heeft laten verleiden, om vóór
de voor het onderwijs in het algemeen zoo verderfelijke onder
wijswet te stemmen.
Het adres, hetwelk door de kiesvereeniging Schagen ter
onderteekening is aangeboden, en van denzelfden inhoud is, als
de adressen der beide zusterverenigingen, luidt aldus
Mislukte zulk een onderneming, dan was hij toch voor verraad
gedekt, want hij begreep zeer goed, dat Mendel en Frida wol ter
wille van hun eigen veiligheid zouden zwijgen.
Toen Frida den volgenden morgen haar woning verliet, viel het
haar op dat bij een der breede, groote boomen van den rijweg
een mensch stond, dio het huis nauwkeurig opnam. Daar zij zich
nooit veilig waande, keerde zij terstond terug en maakte Mendel
op het gebeurde opmerkzaam.
Achter de gordijnen verscholen, koken zij langen tijd naar de
aangeduide plaats, maar de persooa, wiens verschijning de jonge
vrouw met zoo groote bezorgdheid had vervuld, was niet meer
te zien.
„Ik weet niet, maar ik ben bang, uit te gaanzeide Frida.
„En als ik ongemerkt zal wegkomen, moet ik dadelijk een
rijtuig nemen."
Na kort beraad besliste Mendel, die zeer bijgeloovig was, dat
het dan toch beter was, het athalen van het pakket te verschuiven
tot den volgenden morgen en dan onmiddellijk daarna met den
trein te vertrekken.
Den volgenden morgen tegen acht uur liet Frida zich rijden
naar den hoek der Yoorwalstraat.
Van daar begaf zij zich regelrecht in de Hedwigskerk.
Het duurde ditmaal zeer lang voor zjj het geschiktste oogen-
blik gekomen achtte.
Haar hand was zoo onrustig, haar hart klopte zoo onstuimig.
Een hevig beven overviel haar geheele lichaam, toen zij achter
het heiligen beeld greep en niets vond Was het mogelijk
Het pakket zou verdwenen zijn Misschien had zij liet de
laatste maal te veel naar achteren geschoven! Nog eenmaal
greep zij er achter, diep dieper. Ah! Ah! Ja, het was er nog!
God zij dankZij trok het drifiig naar zich toe en verborg het
onder haar mantel en ging, toen zij meende dat men haar gade
sloeg, niet dadelijk weg, maar liet zich in een kerkstoel neervallen.
Terwijl zij daar zoo geknield lag. overviel haar een onbeschrijfe
lijke angst. Hare gedachten vertoefden bij hare woning. Zij had
een voorgevoel, alsof er iets met Mendel gebeurd was.
Zij kon het niet langer uithouden, stond op en zich tot kalmte
dwingend, verliet zij langzaam het kerkgebouw doch nauwelijks
buiten, vloog zij over do straat voort.
Horbaaldelijk keek zij ora, doch gelukkig was er niets wat haar
verdacht voorkwam.
Een paar straten verder hield zij een rijtuig aan en beval naar
het raadhuis te rijden. Zoodra zij in het rijtuig zat, opende zij
het pakket, nam er eenige effecten uit, hond de papieren weder
bijeen, liet den koetsier stil houden, gaf voor zich bedacht te
hebben, betaalde en begaf zich weder te voet naar de kerk.
Alles was gelijk zij hot verlaten had ongemerkt wist zij pakket
weder op de oude plaats te leggen.
Wederom op straat gekomen hield zij een huurrijtuig eerste
klasse aan en reed naar hare woning.
Daar zij den sleutel der huisdeur bij zich had, trad zij onge
merkt binnen. Zij ontstelde bevig daar zij in de kamer luid
hoorde spreken. Een vreemde man zat bij bet venster. Tegenover
bem stond Mendel, met een gelaat dat duidelijk ongeduld verried.
Frida herkende Ede, die een valschen baard en dezelfde kleeding
droeg, toen zij hem vroeger had opgemerkt. Toen zij binnentrad
knikte hij baar toe, keek haar scherp aan en ging daarna voort
met 8;>reken Volgens zijn ztg^en, was er sprake van een groote
diefstal in bet westen van Berlijn. Mendel zou behulpzaam zijn,
en weigerde zulks. Hij had drie weken ziek te bed gelegen, ge-
