onflerfllachiigfliiizend Kart
Zondag1, 17 November 1383.
33ste Jaargang- No. 2351.
Gemeente Schagen
Bekendmakingen.
Binnenlandsch Nieuws.
Uitgever: J. WINKEL.
Bureau: SCHRAGEN, Haan, D, 4.
RAMT.
pit blad verschijnt tweemaal per week: W oensdag- Zater-
agavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden ADVEE-
(rEOTIÉN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STEKKEN één dag vroeger.
POLITIE.
Ter secretarie dezer gemeente zijn inlichtingen te bekomen
omtrent een alhier gevonden
oorbelletje.
De Eerw. Heer J. H. Miihring te Sint Maarten ca.
beeft voor het beroep naar Noordzijpe bedankt.
Bij het Prijsbiljarten, gedurende de najaarskermis te
aringhuizen gehouden en waaraan verscheidenen deelnamen,
is de prijs gewonnen door den heer C. van der Oord Kz. van
oogebieren, en de premie door den heer A. van Zoonen te
Schagen.
De Zangvereening /Crescendo" te West-Grafdijk is na
een moeilijk tijdperk in den aanvang, eenen korten bloeitijd en
een langen van verval opgeheven. Van de 32 leden, waarop de
tereeniging nog den vorigen winter kon bogen, zijn slechts 13
overgebleven. Zangvereenigingen schijnen dus te West-Grafdijk
;eenen gunstigen bodem te vinden.
Bij de Wed. J. G. te Oost-Gratdijk ontstond j. 1. Woens
dag een begin van brand, ontstaan door een in den brand
gen petroleumstel. Hoewel de tafel, de gordijnen enz.
reeds voor een goed deel aangetast waren, heeft men den brand
Roman van HERMJNN HEIBERG.
49.) ACHTTIENDE HOOEDSTUK.
Do bankior Simon werd op zekeren morgen, toen ternauwernood
bet uur geslagen was waarin het kantoor voor het publiek toe
gankelijk werd gesteld, bij zijn binnentreden begroet door mijnbeer
Schiitz, van de firma Schütz, Zelleneck en Co. die reeds een balt
«»r op den bankier bad gewacht. Wissels, die don vorigen dag
geprotesteerd waren, bereidden hem gioote zorgen. Tot nu bad
bij nog altijd middelen en wogen gevonden om zulk een geval af
wenden. Maar ditmaal was het hem niet gelukt. Zijn kas was ledig,
rijne pogingen om geld te krijgen, hadden schipbreuk geleden.
Bij wilde nu beproeven, Simon, met wien hij sedert lang zaken
leed, te bewegen hem het benoodigde te lecnen.
Simon zette, toen Schütz schielijk van zijn stoel opsprong en
wek met een hatelijke onderdanigheid voor hem boog, een
gezicht, dat niet veel goeds voorspelde en vroeg, zonder den be
zoeker uit te noodigen zijn particulier-kantoor binnen te gaan,
waarmede hij hem kon dienen."
„Ik zou u gaarne een oogenblik onder twee paar oogen willen
'preken," fluisterde Schütz. „Ik heb een persoonlijk zaakje, dat
ik - ik
»Nu ja, ik ben immers tot nw dienst," antwoordde Simon, ging
J^r den achtergrond van het kantoor, en vroeg op nieuw wat
ütz verlangde.
.Ik zou gaarne," begon Schütz, „voor zes weken tegen flinke
'®te zes duizend gulden ter leen hebben. Kunt gij mij daaraan
'elpen
Simon keek Schütz eens aan. Hij zeide voorloopig niet neen
eiMet ja, bij wilde eerst booreD, ofschoon bij vermoedde hoede
stond. Maar daar Schütz niet voortging, vroeg hij ongeduldig:
tegen welken waarborg
a moest Schütz kleur bekennen en het geschiedde met bet
[Chuldigste gelaat ;er wereld.
9j egen mijn accept," zeide hij kalm.
«Uank u, maar dan hadt eii mii mii
"ifrooven
maar dan hadt gij mij mijn tijd niet behoeven te
ditmaal een uilzondering, mjjnbeer Simon," smeekte
laist u U' ,?®erust. do zaah 1°°P' °P tijd a'- Verlaat u daarop,"
Ie»! ^ij- „Gij kunt vierhonderd gulden rente krijgen. Ik kan
laè^ con'an'e betaling een voordeeligen inkoop doen. Dat buiten-
^|S1° niag ik niet laten voorbijgaan. Ik verdien er veel bij en
^gaarne ook een ander laten verdienen."
Simon maakte driftig een afwijzend gebaar,
bid j° durft gij mij zulk een aanbod doen?" riep hij luid, zoo
>Bii'n de andero personen in het bureau het moesten hooren.
"'8 laat zich met dergelijke zaken niet in. Ga dan tot
ia»» uwe accepten voor goud en zilver bouden. Ik kom
D|et in!"
^on'dan tenm»iste do helft voor een maand, mijnheer
ijn j! ®meekte Schütz ten einde raad. „Het zal u niet ten nadeel
'lóópt "®6e' u mijn heilig woord van eer, dat do zaak geregeld
»bten 11U W8S ®lmon'® geduld dan ook ten einde.
2ou Wctkelijk denken, dat gij veronderstelt een ezel voor
Prys per jaar f3.Franco per post 8.00.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels fO.78; ii we regel meer f 0.15
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
toch nog weten te blusschen, door er een wollen deken over
te werpen.
Aan het herhalings-onderwijs te West-Grafdijk, dat
den 18en dezer aanvangt, zal door 7 leerlingen deelgenomen
worden.
Te Krommenie hebben 18 sigarenmakers van den heer
J. Baars het werk gestaakt. Nadere berichten ontbreken nog
Een door den landbouwer T. te Haarlemmermeer verkocht
paard is het eigendom geworden van baron JEtothschild, die het
schoone dier kocht voor 12,000 francs.
Als bewijs dat veengrond nog hoog in prijs is, wordt
gemeld dat te Haarlemmermeer een stuk, groot 1.56 H.A., is
verpacht voor f 4000, met conditie in 6 jaar uit te venen.
Een vierjarig meisje te Purmerland was, terwijl de moeder
bezig was met het verplegen van een harer andere kinderen,
den weg opgegaan. Toen kort daarna de moeder, ongerust ge
worden, haar dochtertje ging zoeken, vond zij het in de sloot
liggen en haalde slechts een lijkje daaruit op.
Langzamerhand keeren de bewoners van den polder Mijzen
weer in hunne woningen terug. Het land is echter nog lang
niet droog; molen, stoomgemaal en centrifugaalpoinpeu werken
nog dag en nacht door, en het gaat goed als het water op het
einde der volgende week weg is. Gelijk vroeger bericht werd,
was door den ondernemer der droogmaling aangenomen, het
water op 10 Nov. op zomerpeil te hebben.
Eenige jonge dames te Abcoude, hebben een kegel—club
opgericht.
u te hebben, mijnheer Schütz. Goeden morgen."
Daarop begaf bi) zich naar zijn werkkamer.
Schütz tandenknarstte van woede, bij had den bankier wel
kunnen wurgen.
Nu begaf Schütz zich naar den advokaat Ignis, die den wissel
had laten protesteeren. Deze was zeil niet te spreken, maar wel
do eerste boekhouder, Mol.
Mol hoorde Schütz bedaard aan. Hij noemde Verrekijkers naam.
Hij kende den man niet nader, maar hij had gehoord, dat deze wel
nu en dan geld leende.
Deze mudedeeling bracht Schütz weder licht. Hij verzacht om
Verrekijkers adres en begaf zich daatheen.
Verrekijker was juist van plan uit,te gaan.
„Kan ik u in een kleine zaak spreken vroeg Schütz, die, ofschoon
met allerlei menschen omgang hebbende, toch ontstelde, toen hij
„de doodskop" goed aazag.
Verrekjjker verklaarde zich bereid, vroeg, of Schütz hem ver
gezellen wilde. Hij had niet veel tijd. Misschien konden zij onder
weg afspreken. Nadat Schütz hem zijn zaak had medegedeeld,
verklaarde Verrekijker de zesduizend gulden tegen wissel op zes
maanden met duizend gulden rente dus niet vier honderd
te willen leenen. wanneer de wissels namenlijk nog door een
tweede persoon bekrachtigd werden en het debiteurenboek, alsmede
de winkelgoederen ten onderpand werden gegeven. Over den vorm
van betaling zou hij zich dan wel nader uitlaten.
Schütz bad daar niets op tegen en dacht dadelijk aan Ernestine
Puls. „E. Puls" heette eeu vriend van hem, die hem gaarne deze
dienst zou willen bewijzen en tegelijk zeer soliede was.
„Hoe hoog is uw debiteuren-boek, en boe veie wissels hebt
gij nog loopen, en wanneer vervallen die en zijn er anders
nog geprotesteerde papieren Ik moet ook een inzage van de
boeken hebben," zeide Verrekijker.
Alle3 wat Schütz bezat, was reeds dubbel en dwars verpand
en bezwaard. Zijne boeken hield hij zoo, dat niemand er een
duidelijke overzage uit kon verkrijgen, maar op die manier wilde
hij zich toch niet gebonden geven. Maakte Verrekijker de zaak
afhankelijk van den waren stand van zijn vermogen, dan gebeurde
er zeker niets van en had hij zich onnoodig „bloot gegeven."
Doch Schütz wist nog al veel raad.
„Koopt gij mijn zaak zonder activa en passiva, mijnbeer Verre
kijker," zeide hij. „Dan hebben wij niets noodig met wissels en
accepten! En wanneer gij dat zelf niet wilt doen, bezorg mij dan
een kapitalist."
Dit laatste plan beviel Verrekijker ook beter. Hij dacht aan
Böhm. Dat was een bron die nog niet uitgeput was. Wel een
uur bleven deze eerlijke mannen bij elkander en bespraken de
zaak, en toen Verrekijker van alles onderricht was, nam bij van
Schütz afscheid met de vei zekering, reeds spoedig van zich te
willen lalen hooren.
Schütz had een eenvoudige berekening. Al zijn schulden be-
droogen ongeveer zestigduizend gulden. Kon hij de zaak ver-
koopen, dan stak bij bet daarvoor bekomen geld in de zak, bedroog
zjjn schuldeischers en zocht, wanneer het niet anders kon, aan
geno zijde van den oceaan wat anders te beginnen.
Böhm bracht op den afgesproken avond zijn bezoek aan me
juffrouw Ernestine Puls en werd door baar met de meeste be
minnenswaardigheid ontvangen. De tafel in haar gezellig er
uitziend woonvertrek was netjes gedekt, bier, wijn en cognac
stonden voor het couvert van den gast en de tafel was overigens
Een dienstmeisje te Eukhuizen, dat de gesloten deur van
hare kamer waarin zij zich bevond niet kon openen en beproeven
wilde door een open raam naar beneden te komen, is van eene
vrij aanzienlijke hoogte op straat gevallen, waarbij zij zich zeer
ernstig bezeerde. Bewusteloos werd zij naar de woning harer
ouders gebracht.
Ter beschikking der Justitie zijn gesteld en naar de
cellulaire gevangenis te Utrecht overgebracht de heeren L. en
De S., de eerste candidaat-notaris te Amsterdam, de laatste
docter in de phylologie_, nabij Londen woonachtig, als ver
dacht zich te hebben schuldig gemaakt aan bedrog door ver
moedelijk valsche cheques en wissels te disconteeren. Verschei
dene kassierskantoren te Amsterdam, Apeldoorn, Arnhem,
Deventer, Utrecht, Zutfen en elders moeten althans die gelds
waardige papieren uitbetaald, doch onbetaald uit Londen hebben
terug ontvangen. De endossant heet meest de firma Kerny,
Ledeboer en Co., en de trekkers gewoonlijk de firma Dunglas
and Sous of Morris en Co. (U.D.)
De Staatscourant bevat de volgende kennisgeving van den
minister van waterstaat, handel en nijverheid.
Gelet op artikel 2 der wet van 23 Juni 1889 Staatsblad
no. 82), houdende bepalingen tot voorkoming van bedrog in
den boterhandel, welk artikel luidt als volgt
z/Het is verboden een surrogaat van boter te leveren of het
in een winkel of op eenige andere openbare verkoopplaats voor
banden te hebben, indien niet op de verpakking of bij gebreke
daarvan op de waar zelve, het woord margarine, of, is de waar
uit oleo-margarine bereid, het woord surrogaat in duidelijke
letters voorkomt.
met zorg gereed gemaakt. Het vertrek zag er ordelijk en zindelijk
uit, en het ameublement was netjes en verried een goeden smaak.
Mejuffrouw Puls verstond uitstekend de knnst om mijnheer
Böhm aan het praten te brengen en te doen vertellen zelfs dat
gene, wat hij besloten was geheim te houden.
„Dus werkelijk, gij hebt een hypotheek, en nog wel zulk een
hypotheek op dit huis vroeg Ernestine met verbazing.
„Eerlijk bekend, mijnheer Böhm (o, de juffrouw was zoo ge
moedelijk) ik hond van ronduit ik moet zeggen wat mij op
het hart ligt ik geloot, dat gij schandelijk bedrogen zijt.
De eigenaar van dit huis is een bankroetier en een aan lager
wal geraakte zwendelaar en zijn medeplichtigen wisten zeer
goed, dat zij u een waardeloos document verkochten. Maar ik bid
u, mijnheer Böhm, doe bij tijds uwe rechten geldenga naar
een advokaat! Wanneer die heeren, Berghcim en Mol, zien, dat
er met u niet te spotten valt, zullen zij wel raad schaffen en al
moet gij ook iets verliezen, sla dan maar gretig toeNeen, laat
n door mij raden, mijnheer Böhm: wend u tot den advokaat, bij
wien Mol in betrekking is Ignis, notaris Ignis, die moet een
eerlijk man zijn. Misschien bezit die wol de macht den schurk
bang te maken, dien Mol
Böbm hoorde dat alles niet gaarne, maar zijn eerbied voor
mejuffrouw Puls vermeerderde er door. Dat was nog eens een
practisch en ervaren meisjeEn hoe lief zag zij er uitHoe net
ging haar alles van de hand en boe was zij er steeds op bedacht
het haar gast zoo aangenaam mogelijk te maken. Onwillekeurig
vergeleek hij haar met Anna Palzok. Dan was deze nog een kind.
Maar Ernestine Puls was rijp, ervaren, practisch en zeer ver
standig. Men kon van haar leerenin hare nabijheid gevoelde
men zich geheel veilig, en blijkbaar wist zij alles, wat een vrouw
moet weten. Bovendien kleedde zij zich als een dame, woonde
allerliefst en zag er bekoorlijk nit.
Böhm was geheel door haar betoovord en voor nog de avond
ten einde was, kende zij al zijne zaken en wist zij dat hij een
zeer rijk man was.
Deze openhartigheid trof Ernestine Pais nu weder zoo, dat
ook zij openhartig werd, en hem vertelde, dat haar vader een
welgesteld bloemist was geweest, dat zij een weinigje kapitaal
bezat, dat haar alles in haar leven zoo tamelijk naar wensch was
gegaan en zij ook reeds lang was getrouwd geweest, als niet die
mannen, o, die mannen, in het algemeene zulke lafhartige wezens
waren Maar mijnheer Böhm behoefde zich daarvan niets aan te
trekken Ten laatste deelde zij mede, dat zij in betrekking was
bij de firma Schütz, Zellenech en Co. En nu was er aan het ge
sprok nieuwe stof gegeven.
Nu of hij Schütz kende en zjl, zij herinnerde zich Anna Palzok
nog zeer geed. „Is laatst bij EÓhütz in betrekking geweest.
Nu weer vertrokken! Fatsoenlijk meisje, erg onbeduidend
knorrig humeur zeer teruggetrokken, nu juist Diet wat men
lief noemt
Mejuffrouw Puls schonk Böbm bier in en onderzocht nauw
keurig diens gelaat.
„Ja," zeide nu Böhm, „gij hebt gelijk. Helaas eerlijk ge
sproken, stond ik die familie zeer na in zekeren zin nog
maar na een voorval met uw chef, mijnheer Scbütz, nu, dat
vertel ik u wel eens later. Dus, ik wilde zeggen stond
ook zeer na tot mejuffrouw Anna, zoo zelfs dat ik er aan dacht
gij begrijpt mij wel
„Zeker, mijnheer Böhm en ik moet zeggen, ik kan zulks
begrijpen. Maar ik geloof toch ook, dat zij voor een huwelijk