SUSHI! f
UïSftEIliE- LlllfM
iBnflerfltacIitigflnizenfl Mart
Zondag, 24 November 1389.
33ste Jaargang. No. 2353.
AANGIFTE
Uitgever: J. WINKEL.
Bureau: SCHAGENT, Laan, D, 4.
Gemeente Schagen
Bekendmakingen.
Roman van HERMANN HEIBERG.
Hin nen landsch Nieuws.
i
COURANT.
Dit blad verschijnt tweemaal per week: Woensdag- Zater
dagavond. Ey inzending tot 's middags 12 ure, worden ADVEE-
TENTIËN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Prijs per jaar f3.Franoo per post 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIÊN van 1 tot 6 regels fO.75; iedere regel meerfO.lf
Oroote letters worden naar plaatsruimte berekend.
voor de
BEVOLKINGREGISTERS.
Burgemeester en Wethouders der gemeente Schagen, brengen
in herinnering, dat allen, die zich van elders in de gemeente
komen vestigen, daarvan, onder overlegging van een getuigschrift
van verandering van woonplaats of van een paspoort of reis- en
verblijfpas of andere door de politie deugdelijk erkende, bewijs
stukken voor hen die uit den vreemde komen, aangifte behooree
te doen ter secretarie dezer gemeente, binnen één maand na hunnn
aankomst
dat zij, die de gemeente verlaten, het getuigschrift of den pas,
vóór hun vertrek bij het gemeentebesteur behooren op te vragen,
en dat de hoofden van huisgezinnen verplicht zijn tot het doen
der aangifte van ieder lid, dut in het huisgezin wordt opgenomen
of daaruit gaat, inwonende dienst- en werkboden daaronder be
grepen, onder overlegging der noodige bewijsstukken
dat van do verhuizing binnen de gemeente eveneens, en zoodra
mogelijk, kennis moet wordeö gegeven aan de secretarie der ge
meente, met aanduiding van wijk en nummer van het perceel,
dat men verlaten of betrokken heeft.
Woidende deze herinnering gedaan, opdat niemand onwetend
heid met de bestaande voorschritten zal kunnen voorwenden.
Scbagen, den 19 November 1889.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
C. H. BEELS.
De Secretaris,
DENIJS.
De Burgemeester der gemeente Schagen
Gezien de art. 23 en 29 van het politiereglement dezer ge
meente, alsmede sub 1 van art. 4 der verordening op het houden
van danspartijen aldaar;
Verleent vergunning
aan de tappers, om bij gelegenheid der veulenmarkt op Don
derdag den 28en November a. s. te mogen tappen, muziek te
laten maken en danspartijen te houden, tot des nachts 2 ure.
Schagen, 23 November 1889.
De Burgemeester voornoemd,
G. H. BEELS.
51.) TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Mijnheer Ignis, onze advokaat-notaris, verkeerde in een geluk
kige gemoedsstemming. In de laatste weken had hij enkele malen
een bezoek gebracht bij de familie van der Woord en dezelve
ook ten zijnent ontvangen. De schoone dochter van den rijken
cliënt maakte steeds dieperen indruk op Ignis' gemoed, en hij
wist nu dat Maria ook hem niet ongenegen was. Dit bewustzijn
bad den advokaat in een uitstekend, gemoedeljjk humeur gebracht,
Ja, zelfs tegen Mol, zijn chef de bureau, was hij vriendelijk en
toeschietelijk.
Deze, die do veranderde gemoedsstemming zijns meesters zeer
f>oed had opgemerkt, was besloten daarvan in zijn voordeel
pbruik te maken en verzocht dan ook op zokeren dag om ver
booging van zijn jaargeld.
»J«," antwoordde Ignis. „Onder eene voorwaarde, MolDat
83 uw betrekking als onder-huisbaas in de Barnimstraat laat varen
ou verder afziet van alle bijzaakjes en dergelijke ruiterijen meer,
6 gij gewoonlijk in orde brengt, en eindelijk daardoor het stil
zwijgen oplegt aan do vele getuigen, die voortdurend legen u
optreden. Van mijn collega Gleim hoorde ik, dat de hyputheek-
goschiedenis in de Barnimstraat een staaltje is van devolleerdste
2weodelarij, dat zijn cliënt, mijnheer Böhm, gelijk nu reeds is te
overzien, door verleidelijke, vaische opgaven goedgeloovig is ge
haakt en een volslagen waardeloos hypotheek heeft genomen. Ik
zou hieromtrent bovendien met u gespoken bebbenGleim heeft
ohm geraden, een aanklacht in te dienen bij de rechtbank,
«aadt gij daarom uw prachtigo vrienden zich met mijnheer Böhm
verstaan, anders kan deze zaak een hoogst ongunstige wending
Mol had deze mcdedeeling met het onnoozelste gelaat aange
gord en zweeg.
»^u, Mol? Wat antwoordt gjj daarop? En beslis, want ik
eb u nog meer mede te declen. Wanneer gij niet aan mijn
erlangen voldoet, kunt gij u van een ander kantoor voorzien.
w ijver en bekwaamheden acht ik hoog. Met bet oog daarop
uien vrij vrienden blijven. Maar verder moet er verbetering in
Schagen, 23 November 1889.
Het programma voor het op 1 December a.s. alhier door
/r/Schagen's Harraoniekapel" te geven Concert, (zie achterstaande
advertentie) bestaat uit de volgende nummers
1. Schager Mant h",v. L. E. Rugkbs.
2. ,Concert-Ouvcrture"v. A. Conradi.
3. „Cornelia Polka", solo voor trompet, v. Joh. F. van Hemert.
Voor te dragen door den Heer J. HORSTLAP.
4. Fantaisie „der Freischütz", v. C. M. von Weber.
5. Ouverture „Nabuchodonoso r", v. G. Verdi.
6. a. „M arche Funèbr e"v. F. Chopin,
6. la Caravan e", Marche Oriental, v. G. Asch.
7. Grande fantaisie de 1'Opera
„les Hnguenots", v. G. Meijerbeer.
8. „K n s 11 e r 1 e b e n", Valsev. Joh. Strauss.
9. „F i n a 1 e",
No. 1, 8, 5, 7, 8. lste Uitvoering.
Bij de te Amsterdam gehouden aanbesteding vanwege
het Departement van Koloniën is de levering van 410 M.
zeildoek voor schoenen, gegund aan de minste inschrijvers
de H. H. J. van Eeden Jr. en Zoon te Krommenie voor
f 276,75.
Allerwege halen de boeren in de omstreken van Graft
de koeien reeds thuis, terwijl men verleden jaar op dezelfde
data over 't ijs ging melken. De oorzaak zal wel liggen in de
veelvuldige regens in October, maar zeker ook in den hooi-
voorraad, die dit jaar zooveel grooter is dan de 2 vorige winters,
waarvan men verleden jaar vooral op uitwinnen van hooi moest
bedacht zijn, terwijl men nu liever den hooivoorraad aan
spreekt, dan van het weiland meer te vergen, dan noodig is.
In het begin dezer week kwam aan de Rijp zekere J. E.,
die zijne vrouw verlaten had, haar onverwachts weer opzoeken.
Nauwelijks hadden de dochter en de schoonzoon dit gehoord,
of zij droegen het huis leeg en brachten hunne moeder met
het boeltje in veiligheid en lieten den ontrouwen echtgenoot
in het leege huis achter. Dat dit toonceltje vele nieuwsgierigen
trok, ligt voor de hand.
De spoorwegviaducten te Amsterdam nabij het Centraal
station beginnen weder te scheuren. Het herstel zal vijf ton
kosten.
de zaken komen. Ik geef u een dag in overweging. Ik zal uw
honorarium voldoende verhoogen.
„En dat zaakje met Verrekijker en de gebroeders Bergheim
zult gij opknappen Hoe is bet mogelijk dat gij het toch hebt
durven laten begaan
Nu nam Mol bet woord en verzekerde met zijn gewoon fleyma,
dat hij met dat zaakje volstrekt niets te maken had. Maar opdat
mijnheer Ignis zou zien, hoe ernstig Mol het meende, zou hij met
den eigenaar van het huis en met Verrekijker spreken.
In den namiddag ontving Ignis bezoek van baron Priminil.
Dezen verklaarde Ignis dat hij Diet langer zijne zaken kon be
hartigen en wees hem op den maatschappelijken afgrond, waarin
de loszinnige baron op het punt stond zich te werpen. Het eind
van het lied was dal, nu de notaris zijn geld niet meer goedschiks
voor den baron beschikbaar stelde, deze zich beleedigd gevoelde
en Ignis aankondigde, dat hij niets meer met hem te doen wilde
hebben.
Een achttal dagen later las men in do dagbladen: dat de
groote confectiezaak van mijnheer Scbütz stilstond. De eigenaar
Schiitz, was voortvluchtig met achterlating van talrijke schulden.
Op denzelfden dag ontving Anna Palzok een briefje van haar
moeder, waarin deze Anna verzocht, spoedig tot haar te komen,
daar er iets onaangenaams gebeurd was.
Anna was niet weining verbaasd van haar moeder te vernemen,
dat de voortvluchtige 8chütz haar nog even voor een paar rijks
daalders, de geheel e rijkdom der vrouw, had opgelicht.
„En mijnheer Böhm is ook verloofd?"
„Böhm verlotd vroeg Anna verbaasd.
„Ja, en raad eens met wie? Neen, dat kunt gij niet raden en
toch kent gij het mensch, het slangachtige menscb, dat hem in
hare netten verstrikt heeft."
Anna raadde eenige malen, maar te vergeefs.
„Met mejuffrouw Puls!" riep vrouw Palzok minachtend nit.
„Moeder, gij schertst! Wie heeft n dat wijs gemaakt?"
„Hij was hier zelf, gisteren middag, nadat ik hem in geen
weken had gezien. Zijn gelaat straalde van vreugde, hij had een
nieuwe dasspeld, droeg gele handschoenen en riekte naar pomade
en reukwater. Waarschijnlijk zal hij de zaak van Schütz koopen.
Dat is een heele geschiedenis." En vrouw Palzok vorhaalde hoe
Böhm mejuffrouw Puls had leeren kennen, hoe men bem de zaak
had willen opdringen, doch hoe hij door mejuffrouw Puls gewaar
schuwd was en nu, na Schütz' vlucht, toch wol de zaak zou
koopen. „Hij vroeg ook naar u en liet doorschemeren, dat hij
Het slachtoffer van den noodlottigen brand in de Huiden
straat te Amsterdam, het dienstmeisje, dat in het gasthuis
wordt verpleegd, heeft de amputatie van haar linkerbeen onder-
gaau. Het arme meisje verklaart, dat haar meesteres, van wie
bekend is dat zij bij wijlen aan vlagen eener tot dusver echter
nimmer gevaarlijk gebleken verstandsverbijstering leed, de oor
zaak van het onheil is geweest, waarbij zij zelve den dood
gevonden heeft. De meid had het eerst deu brand bespeurd
en riep hare meesteres, die haar toen als een zinnelooze met
brandende lucifers in het gezicht begon te werpen. De onge
lukkige was wakker, toen de dienstbode ontwaakte en toen
deze laatste wilde [ontvluchten, trachtte zij haar in de kast te
duwen, waar de brand ontstaan was. De dienstmeid worstelde
zich los en ontrukte het jongste kind aan het gevaar, waaraan
het in het bijzijn der moeder bloot stond. De arme krankzin
nige schijnt zich daarna weer te bed begeven en alzoo den dood
gevonden te hebben.
Te Deventer heeft de politie de hand gelegd op een
meisje van 10 jaren, hetwelk verschillende kleine diefstallen
heeft gepleegd. Het laatst beroofde zij een jongen van 7 jaar van
zijne portemonnaie. De inhoud versnoepte zij gedeeltelijk en
de portemonnaie verborg zij in een gang.
Een allertreurigst ongeluk had Maandag te Sassenheim
plaats. Een kind van mej. de wed. S., 4ys jaar oud, bevond
zich in een onbewaakt oogenblik op de trambaan, toen een
trein, komende van Haarlem, het dorp binnenreed.
De machinist, het gevaar ziende waarin het kind verkeerde,
trachtte door remmen den trein tot stilstaan te krijgen, doch
helaas te laat. Het kind werd aangereden en zoodanig gekwetst,
dat de dood onmiddellijk volgde.
De ongelukkige moeder, die was komen aansnellen om haar
kind te redden, moest van het ongeluk getuige zijn.
Vrijdag 22 November a. s. zal de heer B. Lorette te
Utrecht den dïg herdenken, waarop hij honderd en drie jaren
geleden het eerste levenslicht aanschouwde.
De man is in het volle bezit van zijne geestvermogens en
geniet nog eene uitmuntende gezondheid.
De aanvoer van beetwortelsuiker uit het buitenland is
dezer dagen weder zeer belangrijk. Dinsdag stonden te Amster
dam meer dan 200 waggons op het spoorwegterrein aan de
Nieuwe vaart (elke waggon beladen met 100 zakken of 10,000
misschien u wel engageoren wilde, wanueer zijn beminde er niets
tegen had."
„God boware mij!" riep Anna uit en verhaalde nu hoe zij intus-
schen zelve hare hand had geschonken aan den horlogemaker Bols.
„En heeft bij geld was de eerste vraag der moeder. Wie
en wat hij was, gold baar weinig, maar.nad hij geld, geld
Toen Anna weder bij Klara Steidel terugkwam, wachtte baar
een treurige tijding.
Marietje, Klara's zuster, die in het geheim gehoopt had, dat
de horlogemaker, mijnheer Bols, haar wel hart en hand zou
hebben aangeboden, had het zich zoo aangetrokken, dat hij zich met
Anna Palzok had verloofd, dat haar zenuwgestel, hetwelk evengoed
al zoo bijzonder broos ea zwak was, daardoor doodelijk geschokt
werd.
Heden middag was Marietje stil naar Anna's kamer gegaan
en had zich daar meester gemaakt van Bols' portret. Doch do
ontroering was te sterk voor haar zenuwgestel en het
portret vast omklemmende, zonk zij ineen en was een lijk.
Klara, die beneden den val van het lichaam had gehoord, was
naar boven gesneld en een vreeselijke gil, ontsnapt aan
haar gemoed, bewees dat Klara de waarheid begrepen had.
Terwijl Klara het nog warme lijk naar beneden droeg en de
meid om een doctor uitzoud, traden Anna en Bols opgeruimd ea
met van vreugde stralend gelaat de kamer in.
Toen Klara ben zag verloor zij bare herkregen kalmte en het
hoofd latende zinken, barstte zij in heftig weenen los.
Anna hierdoor ontsteld, knielde naast haar neder en vroeg haar
deelnemend wat haar deerde.
„O, mijn kleine, kleine Marietje, dood dood 1" snikte
het zwaar beproefde meisje.
Maar nu droog Anna er ook op aan te vernemen, hoe dat
alles zoo plotseling was gekomen, hoe het anders zoo hulpbe
hoevende Marietje op hare kamer was gekomen eu wat da
onmiddellijke oorzaak van haar dood was geweest.
Toen greep Klara, zich langzaam oprichtende, het portret van
mijnheer Bols, die in vreeselijke ontzetting stomme getuige was
van dit familie-tafereel„Mijne zuster had u zeer, zeer lief, beste
Bols, en en
Zij kwam niet verder. Maar Bols door ontroering overmand,
trad op de gestorvene toe en staarde baar lang in het bleeke gelaat.
In dit oogenblik ging er iets door Anna's gemoed, waaraan sg
