t
UJT DE PERS!
K»- >«4
w ft &E agAftx ris
Van ver en nabij. „onnm.n
klej°e
■r Dezer dagen J§ eene vergadering gehouden van de bestu-
remUfq-al de katholieke kiesvereenigingen m N. Brabant, en
daTrop te besloten, in de volg.-ndo week een manifest uit te
vaardigen", gericht tot al de' katholieke kiesverenigingen van
Nederland, in zake den persoonlijken dienstplicht (Maasbode.)
Voor het gerechtshof te 's Hertogenbosch heelt in hooger
beroep gediend de zaak tegen Wilhelmus Stoeldraaijers uit
Luijks-gestel, wegens moord op zijn nichtje tot levenslange
Gevangenisstraf veroordeeld. Dit is een afschuwelijk stuk. I\a
eerst met haar naar de vroegmis geweest te zijn en nadat- zij
gebiecht had en naar huis was teruggekeerd, beveelt hij haar
naar den dorschvloer te gaan om hout te halen, neemt een 1
touw mede, dat hij achter den rug verborgen hield en volgt
haarop het oogenblik dat zij zich bukte, sloeg, hij haar het
touw om den hals, trekt haar omver met het gezicht op den
grond, wurgt haar eu drukt haar zoolang met geweld op den
grond, dat zij gestikt was. Hij had zoozeer het voornemen
opgevat haar te"worgen, dat, toen zij hem biddende toeriep
„Jezus Maria Jozeph, dood mij uiet, al mijn geld is voor jou,
bid voor mij," hij het touw nog steviger aanhaalde,
totdat zij na een 5 minuten dood was. Des nachts begroet hij
het lijk van zijne ongelukkige nicht en pupil. Haar aanstaande,
haar niet meer ziende, ging herhaalde malen onderzoek doen
en kreeg telkens van hem tot antwoord, dat zij met andere
personen naar Antwerpen was vertrokken doch daaraan geen
geloof hechtende, waarschuwde hij de marechausees, die e
misdaad ontdekten. Deze week valt de uitspraak.
Van een driejarig jongetje te Borssele, dat bij de kachel
zat, raakten, terwijl de moeder achter haar werk deed, de kleertjes
in brand. De moeder, op het geschrei van het kind dadelijk
toegesneld, kon de vlammen gelukkig blusschen, hoewel bet
knaapje reeds deerlijk verbrand was aan de armen, borst en
hals.
De volgende advertentie troffen we dezer dagen aan:
„De kerkeraad der Herv. Gemeente te Heeg geeft met leed
wezen keunis van het hoopvol afsterven van U. Wij.nia, sedert
1, Juli 1889 Armenvader in bet Diaconiehuis alhier. Hoe kort
ook de kennismaking als zoodanig mocht zijn, zij was lang
genoeg om den Overledene te waardeereu en te bemerken dat
het Godsbestuur gehuld is in wolken en donkerheid, doch met
de bedroefde Weduwe zien wij uit naar den oogst van het
gezaaisel voor de oprechten van harte, van welke ook deze
gerijpte garve daarboven eeu eersteling zal bevouden worden.
Heeg, 1 Maart 1890."
Om zooveel onzin saam te flansen heeft de geheele kerkeraad
van Heeg medegewerkt.
't Komt ons voor, dat het verstand van genoemden in
//Wolken van donkerheid" is gehuld. Fr. Ct.
Men schrijft uit Westervoort:
Menig reiziger, die, van de oostzijde komende, Arnhem naderde,
zal zich even voorbij het fort Westervoort wel hebben afgevraagd:
wat is toch die onooglijke en altijd gesloten woning? Zij werd
een 30 jaren geleden gebouwd, midden in het broekveld, eii nog eer
zij voltooid was werden de buitenluiken en de voordeur gesloten,
om tot op dit oogenblik nooit weer geopend te worden. Kort
te voren was hier een heer komen wonen die eene betrekking
te Arnhem had bekleed, welke onnoodig werd of althans minder
lucratief wegens den Rijnspoorweg, vooral sinds die was doorge
trokken naar Emmerik. Hét was deze heef, die het huis had
laten bouwen op enkele meters afstand van de spoorwegbaan.
Hij betrok het met eene vrouwelijke dienstbode en leefde er
afgezonderd als een kluizenaar. De weinigen die hem bezochten
werden afgeschrikt door zijne norschheid. Nooit verliet hij het
huis verder dan het bijbehoorend erf, tenzij om omstreeks
Paschen de R.—K. kerk te bezoeken, wat evenwel in de laatste
jaren ook niet meer geschiedde. De dienstdoende onderhield nog
eenige noodzakelijke gemeenschap met de buitenwereld, doch
bracht overigens hare dagen door als haar heer, zittende in eene
soort van keuken, waarin het eenige raam licht kon doorlaten
met uitzicht van den spoorweg at. Wanneer men den man bezig
zag op zijn erf of bij zijn vee, hij hield o.a. koeien, varkens
en kippeD, was hij steeds, evenals in huis, gekleed met een
baalzak over rug en schouders. Water kwam er niet in huis
dan wat voor drinken noodig was, en het was den bewoners
aan te zien. De baalzak bedekte lompen, welke transformatie de
kleeren ondergingen, zonder het lijf te verlaten; en bij de meid
was het al weinig beter. Thans is deze menschenhater, die, als
hij nog eens sprak, steeds sprak over den Pranschen tijd, over
leden in den ouderdom van 93 jaren. Een broeder en neef in
Duitschland, die daar wetenschappelijke betrekkingen bekleeden
zijn zijne erfgenamen. Men vermoedt dat het te verwijderen
spinrag enz. nogal eenige waarde aan het licht zal brengen.
In den laatsten tijd werd in Den Haag gebedeld door een
krachtig gebouwd man die het medelijden der voobijgangers
trachtte op te wekken door het zingen van liederen en die,
ondanks het barre weder, op den arm, naar het scheeu, een
zuigeling droeg. De politie trok zich het lot van het arme
schaap aan, dat zoo door weer en wind werd meegedragen en
bracht den straatzanger naar een der bureaux van politie, waar
bleek dat het kind niets anders was dan een aangekleede pop,
samen gevoegd uitturven
Officieele stijl is soms eene wonderbaarlijke, vreemdsoor
tige stijl, dat weet ieder. In een dorpje nabij Heerenveen wordt
een proefje van dergelijke poespas gegeven. Daar leest men
boven de brievenbus
„Geld in de brievenbus geworpen, fen aanzien der frankee
ring, verliest daardoor zijne waarde. Hij of zij, die hiervan
gebruik maken, worden ongefrankeerd verzonden."
Nu mag dat zoo begrijpelijk wezen als 't met mogelijkheid
zijn kan voor een bewoner van dat dorp, maar waar" is het,
dat dit opschrift eene gruwelijke dubbelzinnigheid bevat, dié
ieder onzers lezers zeker reeds zal hebben gelezen. Yoor ieder,
die 't toch zoo wil opvatten, staat erdat degene, dië /hiervan"
(van het geld in de bus werpen of van de brievenbus zelf
gebruik maakt, die misdadiger mag dan een hij of een zij
wezen, ongefrankeerd zal worden verzonden. Wie zich dus aan
die eveneens niet duidelijke misdaad schuldig maakt, zal worden
weggestuurd, zonder dat men een postzegeltje op hem of haar plakt.1
Dat eene koe drie kalveren ter wereld ^emnes,
daagscil gml. Toch h,d dit P dLtj,, M.
en het mooiste van de zaak is, d, n stellen mag,
eischen voldeden, die men aan een pasgeboren kalt stellen m g,
zoodat men van plan is om ze aan te tokken.
Te Warschau (Polen) is eene vroedvrouw in hechtenis genonr
diAich schuldig maakte aaa bet vermoorden
deren. Dienomtrent lezen wij in alle groote blad i
V°Die^vrouw, Skublinski genaamd, woonde op een zolderkamer
in een grootendeels door arbeiders bewoond huis. et was e
kend dat zij heimelijk natuurlijke kinderen ter verzorging J
zich nam maar dat haar eigenlijk beroep het vermoorden van
kinderen was, vermoedde niemand.
De politie had al verscheidene malen huiszoeking bij haar
gedaan en verscheidene wiegen, elk met twee of drie zuige n.gen,
in hare woning gevonden, en daar zij niet het recht had, kraam
vrouwen of kleine kinderen bij zich aan huis te nemeD, wer
een gerechtelijke vervolging tegen haar ingesteld.
Blijkbaar vreesde vrouw Skublinski dat het proces al hare
misdaden aan het licht zou brengen, en om dit te voorkomen,
stak zij, na eerst vier nog bij haar aanwezige kinderen ver
moord te hebben, het huis in brand. Het was van hout ge
bouwd en zou naar zij meende wel vernield worden. Maar het
tegendeel van wat zij gehoopt had gebeurde. Juist door den
brand kwamen hare misdaden aan liet licht. De vlammen
werden gebluscht en in de kamer van vrouw Skublinski vond
men vier doode kinderen, die weldra bleken niet door den rook
gestikt, maar gewelddadig vermoord te zijn. De vroedvrouw,
alsmede twee vrouwen en een 18-jang jonkman, die bij haar
inwoonden, werden toen onmiddellijk gevangen genomen. Bij
nader onderzoek werden lijkjes gevonden, en de jonkman heeft,
zooals men reeds berichtte, bekend, dat hij in den tijd van eenige
maanden ongeveer vijftig doode kinderen voor het afschuwelijke
wijf, heeft weggebracht.
Yrouw Skublinski is ongeveer 35 jaren oud. Zij was in haar
jeugd kamenier en werd later vroedvrouw.
Maar aan diezelfde groote bladen, o. a. aan de N. Roti. Ct.
wordt medegedeeld het volgende, uit Utrecht (Nederland).
Nu het bericht der pas ontdekte gruwzame engelmakerij te
Warschau aller harten weer met ontzetting vervult, schijnt het
niet te onpas om ook de hand weer eens in eigen boezem te
steken, en zich te herinneren wat nog niet vele jaren geleden
dr. Verspyck, inspecteur van het geneeskundig staatstoezicht in
deze provincie, omtrent den toestand op dit gebied in eene
openbare vergadering mededeelde, en waarvan het verslag in de
N. Rott, Ct. toenmaals „eene rilling door het land" deed gaan.
Bij die rilling is het echter gebleven de toestanden schijnen
nog geheel dezelfde als in dien tijd. De statistiek zal moeten
uitmaken, of er verbetering is gekomen in de sterfte van jonge
kinderen, die toen zoo aanzienlijk was, dat dr. Yerspvck haar
niet aan de gewone oorzaken meende te moeten toeschrijven,
maar aan verwaarloozing, zoo niet erger, van de kinderen door
de ouders, die, ten gevolge van de begrafenisbussen, waarbij zij
hun kroost verzekerd hadden, geldelijk voordeel uit hunnen
dood trokken.
Bij die gelegenheid wees ik toen reeds op eene mij bekende
familie, die het voorrecht had elk jaar der, ooievaar een kindje
te zien brengen, welke kindertjes wel niet de traditipneele
duizend gulden medebrachten, maar toch zoo spoedig weer
heengingen, dat het echtpaar uit een aantal bussen, waarbij
zij verzekerd waren, een aardig sommetje ontving, waarvan een
deel gebruikt werd om de droevige stemming der ouders op den
dag der begrafenis te verdrijven. De liefhebbende moeder was
zóó overtuigd, dat hare kindereu niet de noodige levenskracht
zouden bezitten, dat zij zelfs niet de geringste maatregelen
voor de ontvangst der nieuwe wereldburgertjes had genomen,
maar deze eenvoudig in eene ruwe houten pakkist met een
weinig stroo neerlegde, waar zij door een simpel dotje in staat
gesteld werden hun rampzalig bestaan zoo kort mogelijk te rekken.
Doch sedert dien tijd zijn mij dingen bekend geworden,
waaruit blijkt dat er ook heden nog in de zaak geene verbetering
of verandering is gekomen.
Betrekkelijk weinig tijds geleden moest de dienstmeid eener
bekende familie om zekere reden onverwacht in het ziekenhuis
worden Opgenomen. Zij schonk daar het leven aan een kind en bleef
er drie weken, waarna zij weder in dienst zou komen bij de familie,
waar zij te voren was. Het kind moest echter besteed worden,
en het meisje zelf won daaromtrent inlichtingen in, en was
verheugd toen haar door den portier van het gasthuis een adres
van eene vrouw werd opgegeven, waar haar kind eene liefdevolle
behandeling zou genieten tegen eenen prijs, die hare krachten
niet te boven ging.
TeD overvloedde werd de toenmalige adsistent-geneesheer van
het ziekenhuis geraadpleegd, en nauwlijks had deze den naam
der door den portier aanbevolen vrouw gehoord, of hij schudde
bedenkelijk het hoofd, en zei: als de moeder haar kind lief
heeft, zal zij het toch zeker daar niet besteden.
De engelenfabriek moet hier nog in vollen bloei bestaan
ergens in de nabijheid van de Geertekerk, dus wegens den
geringen afstand van het ziekenhuis een „goede stand."
Dikwijls zijn daar verscheidene kinderen tegelijk aanwezi»
het is er zindelijk, de wormpjes worden er uitstekend behandeld'
maar slechte weinigen brengen er het leven af. Zij worden niet
vermoord, zij sterven uit eigen beweging en de meeste der
rampzalige moeders zijn van een drukkenden last ontheven.
Men weet dat alles, men spreekt er zelfs vrij openlijk over
maar er schijnt niets tegen te doen. Alleen zou men, dunkt mii'
Proeve van anti-revolntionn-iir-,,
eenkomstig het bepaalde bij punt 1 van art 38
hersteld, eu wel, met afwijking ia zooverre van de promotie)
den staf van gemeld >vupen
die kapitein, op zijn verzoek, krachtens punt 5
ïio.
om
enz.,
in verre,
art. 38 der sub. 1 genoemde wet op non-activiteit geste,
afwachting der nadpre beschikking met bezwaar der
een eu ander met ingang van den dag, waaro
lidmaatschap der Kamer zal neerleggen.
Dus: een inspecteur van het Lager Onderwijs op een
te jent van f 3500, tevens kapitein van het leger bIijVen(]e'
als zoodanig ook nog non-activiteits-tractement ontvangt
Naar dè N. Rott. Ct. verneemt, zal de heer Fabius zic(t
verkiesbaar stellen voor de door zijne benoeming tot inspech
van het openbaar lager onderwijs opengevallen plaats jn
Tweede Kamer.
Satiriek. In Engeland maar niet min^
Nederland wordt ijverig gewerkt aan het Zendingswerk,
allen die men ongeloovigen heet, zooals. Mahotnedaty
tot het Christendom te bekeeren. Men zoekt het ijTe,
,^-rre, onbekende oorden.
Naar aanleiding van dezen ver uitgestrekten ijver, maakt
Dagblad te Natal, (Z.O. Afrika) de volgende scherpe opi^
„Het zou nog zoo mis niet wezen, als men eenige ge(j0
en wel onderwezen Kaffers overhaalde, met de eerste mail
beste naar Engeland zich te begeven als zendeling onder
arme, domme heidens, die wonen in Radcliffe, Highway,Sc,
Dials en andere soortgelijke wijken van Engelands groote sfe^j
Zij zouden daar echter weinig uitrichten, die Kaffers, als
niet eenige balen meelspijs mede namen, om de van kom^
en gebrek vergaande ongelukkigen van den hongerdood!
redden. Waarom geen zendeling-genootschap te Durban opw,
richt ten behoeve der Engelschen in Engeland, onder welks,
velen zijn, die niet alleen in duisternis verkeeren wat j
kennis van den Bijbel betreft, maar die eens een versterken!,
maaltijd hard van noode hebben? Indien de welopgevotj
Kaffer in Engeland kwame, hij zou zeer zeker de medelijden
hand uitsteken tot den armen blanken broeder, die niet
voordeelen geniet, welke hij in Afrika deelachtig werd."
"Het g-aat berg-af. En het geschil
alzoo, Eabins in de plaats van Moens aangesteld oin de i:
Mackay ónder het oppertoezicht van vriend Lohman te li
uitvoeren. Onder ;t oppertoezicht van Lohman en .Kij™
natuurlijk. Wij huiveren bij de gedachte, dat zulke OM
met de zorg voor de openbare school zijn belast, want if
weten bij voorbaat hoe Lobman de wet gaat uitleggen in j
„encycliek" gericht aan de hoofden der inrichtingen;
de z. g. Chr. Nationalen.
Alles uit het kwartier van dr. Kuyper, want Kuypen
Lohman, deze twee zijn één. De openbare scholen op
Yeluwe, enz. zullen het hard te verantwoorden krijgen) t
minste zoo Lohman niet op den weg naar Damascus komt
wat niemand zal denken en synadale dominé's de boert;
niet waarschuwen voor de geheime bedoelingen der doleereii
mannen en voor Rome, met hetwelk Kuyper boeleert,
Lohman minister of wil men, Kuyper minister in Lohmii
Eabius inspecteur van de tweede Inspectiebroeder Titel
gouverneur van de West een gouverneur als eenOoé/:*
despoot en zoetjes aan misschien op de voordracht v>ït
des Hoogen Raads gezet een doleerend gezind ma:
in elk geval iemand die de Herv. Kerk niet toegenegef
om, kon het zijn, bij latere processen om de kerkelijke r
deren een andere stem mee in 't kapitaal te hebben (wij kot
weer heeft zekere Heemskerk aan de Heeger-Synodalen gezes
Wie had het zelfs kunnen drooraen 1
En waren we er mee af; maar wie is zoo onnoozel oir f
denken, dat Schaepman en de zijnen bondgenooten zullen
zonder aandeel zelfs ruim aandeel in de winste.
oogen der gematigd orthodoxen niet tijdig opengaan, dan e
we bij Lohman ook nog een anderen Heemskerk, een Kir
en een Schaepman en misschien een Bahlmann aan de 'gre
tafel.
Even als in Duitschland het centrum voordeelige eist!
zal stellen aan de conservatieven in Duitschland, evenzoo ie
Schaepman hier de voet op den evenaar en kan die naar g#
vinden links of rechts doen overslaan. De vaderen van Scht
man hebben in '48 heil bij de liberalen gezocht en gekift'
ook, later gaat men handjebakken met kerkelijke antipoli
om van hen winst af te troggelen, misschien komen ze bi
kort weer bij de liberalen om den Dordschen geuzen den
op den nek te zetten, steeds balanceerende altijd met
voor zich, totdat Rome heerscht in 't eenmaal aan ht® j1
ontworsteld vrije Nederland. „Jott bewahrezou Sch]
zeggen, en toch wij gaan er heen en snel ook.
„Wij zijn verkocht!" werd door een anti-revolutioiwk j
der Geldersche Staten uit volle borst geroepen, toen de
dcrsche geuzen meewerkten om een ultramontaan n&®\
Eerste Kamer af te vaardigen, „wij zijn verkocht j
Een pacificatie naar het recept van Lohman op het on(k$,
gebied. WaaktDat de gematigden in den lande sam®A
van nu af, opdat het waardig woord van Fransen vtil
1 utte in de Eerste Kamer gesproken, niet maar een knaW
geweest zij, maar werkelijk het cement worde, hetwelk fljl
broken eenheid herstelle.
„De regeering zal" zoo zei hij, nadat hij ziin
gegeven had aan de wet-Mackay „de regcering ïai
dan bevinden tegenover een vastberaden en aaneen#
meerderheid in deze Kamer, en in de voorste rijen
zij, die thans meenende in 's lands belang dit wette®
met te mogen verwerpen, dan het hoofd buigende,
erkennende misleid en bedrogen te zijn. die diepgevoeld,
stelling niet ongewroken zullen laten
Weet, .voorstanders der Volksschool', dat Lobman ter f
ïging van den minister Keuchenius, in de Kamerzfltl0^
i i °V' 7»? ^et jJHWflgo JaaL de zonderlinge, men kon
„doleerende stelling aannam, dat men als minister
geacht kan worden tot uitvoering te brengen wat men
verdedigd heeft; m. a. w. dat een minister mag doen^
in zijn kraam te pas komt.
„Nu „jë doet maar", hoe gattwer door 't
gebrand. De aut-clericalen zulten waken, allen. M f
noch voor Dord, noch voor RouieNu nipt qn flooit, ifl
