UIT DE PERS. anst sssA, JLSb?'StZef de belangen Gemengd Nieuws. echtende waren geweest en bij die gelegenheid, volgens de erklaring van den administrateur der inrichting aldaar, voor een waarde van f700 aan inboedel hadden stukgeslagen. Uit Enschede wordt gemeld Bij het inzamelen van giften voor de werkstakers kwain men ook bij eeue fabriekarbeidster Berendina Nijhuis sedert vele jaren eene vlijtige en trouwe weefster rail de firma J. E. öcnolten Zonen, waar zij aan vroegere werkstakingen altijd weigerde deel te nemen, trots de bedreigingen der stakers. De inzamelaars vonden bij haar de milde hand niet geopend integendeel met eene minder verkwikkelijke berisping werden zij afgescheept, zoodat zij baar onder het heengaan moeten hebben toegevoegd haar wel nader te zullen vinden. De vrouw, voor geen klein gerucht verwaard, opende zelve, toen 's avonds laat aan hare deur werd geklopt, en ontving de bedreigers met haar geladen achterlaadgeweer, en loste één schot in de lucht, waarop de bedreigers het hazepad kozen. Bij die inzamelingen blijkt bovendien de sympathie voor deze volkomen ongemotiveerde werkstaking niet groot te zijn. Hoofden V3n gezinnen ontvingen over de vorige week 13.5U, andere stakers hoogteus f 3, terwijl er gegronde reden scaijnt te bestaan, dat deze cijfers reeds deze week minder zullen worden. Voor ongeveer 7 h 8 jaren ontdekte de grintschipper H. Bul een steen van een eigenaardige» glans en bewaarde dieD tot heden als rariteit. Na voor en na den steen aan dezen of genen te hebben laten zien, kwamen er dezer dagen eemge kooplieden op los, die hem voor een prijsje dachten te koopen, vermoedende, dat hij eene groote waarde zou hebben. Zelfs is er iemand uit Amsterdam in hun gezelschap, bij bedoelden schip per geweest en is hem ten slotte, na veel loven en bieden, eindelijk daarvoor de ronde som van f 20,000 geboden, wat echter alsnog geweigerd is. De steen, die een ruwe diamant bleek te zijn, heeft de grootte van een duivenei, is donkergrijs van kleur en weegt 8 dekagram. Prov. Gron. Ct. Men schrijft uit Renkum aan het „D. v. Z.-H.:" „Als een voorbeeld, hoe gehecht soms dieren aan hun eigenaars of stallen zijn, kan het volgende worden gemeld Woensdag werd een hit van den heer S. te dezer plaatse van diens steenfabriek te Randwijk naar een stal aldaar overgebracht. Het beest was met deze verwisseling niet ingenomen, want het ontvluchte naar den Rijn, waar het op de gereedliggende veerpont onge vraagd plaats nam, naar de overzijde der rivier werd vervoerd en zich daarna rechtstreeks naar de steenfabriek begaf. Donder dag werd hij nogmaals naar deze plaats gebracht, maar wist zich opnieuw los te werken en te ontvluchten. In vliegende vaart vervolgde de hit zijn weg langs eenige wegen, langs den Voorweg, sprong regelrecht in den snelvlietenden stroom en bereikte al zwemmende de overzijde van den Rijn. Aan den stal gekomen, werden de daar aanwezige personen door gehinnik van zijn aankomst verwittigd, waarna het trouwe dier in zijn oud verblijf weder plaatsing vond." Het is onvoorzichtig waarde hebbende zaken des nachts onbeheerd aan den openbaren weg te laten liggendoch aan den anderen kant is het de brutaliteit teu top gevoerd, om, zelfs onder gebruikmaking van den nacht, een geheele schuit beladen meel te stelen, de lading op te bergen, en vervolgens het vaartuig aan zijn lot over te laten. Dit geschiedde in den nacht van Dinsdag op Woensdag te Amsterdam aan den Groene- brugwal en de plaaats waar de leege schuit werd teruggevonden was Amstel bij de Bakkerstraat. De daders zijn tot heden nog niet ontdekt. Een wenk aan onze huismoeders. In het Dagblad van Z.-H. en 's Gtav. schrijft dr. S. Sr. Coronel een artikel over stof. Hij waarschuwt daarin tegen groene (velouté) behang sels als arseuicumhoudend en acht het een verkeerde gewoonte om de jaarlijksche schoonmaak véér Paschen te doen plaats hebben. In April en Mei waaien gewoonlijk scherpe Noord— Oosten winden, die de geopende vensters en deuren binnen dringen en met het stof een heksendans houdeu. Men ademt in zulk een kamer het stof overvloedig binnen en hieruit kunnen ziekten ontstaan. Eene gewichtige benoeming-. Wat voor eenige weken als een los gerucht in de bladen werd mede gedeeld, is door de Staatscourant bevestigd. De heer J. C. Eabius kapitein der artillerie op non-activiteit en lid der Tweede Kamer der Staten-Generaal, is tot inspecteur van het Lager Onderwijs benoemd. Die benoeming heeft ons verbaasd en ge griefd. Wel hadden wij verwacht, dat in ééne der beide vaca tures een voorstander vau het bijzonder onderwijs zoude worden gekozen, en in de bestaande omstandigheden was eene zoodanige keuze volkomen gewettigd, doch dat de Regeering den heer Eabius zoude benoemen, konden wij niet gelooven. Dat wij die benoeming betreuren, vindt dus niet zijnen grond in de richting van den nieuw benoemden inspecteur, doch in het feit, dat bij die benoeming de politiek den door slag heeft gegeven. Wij zijn niet in slaat de bekwaamheden van den heer Eabius als officier der artillerie of als lid der Tweede Kamer te beoordeelen, doch dat hij door zijne betrek king en zijne studiën de aangewezen man zoude zijn de hoogste betrekking bij het Lager Onderwijs te bekleeden, zal niemand kunnen beweren. Men had het recht van de regeeriug te ver wachten, dat zij hare keuze had gevestigd op iemand^ die uit den aard zijner betrekking op de hoogte is van het Lager Onderwijs. Onder de districts- of arrondissements-schoolopzieners onder de hoofden van lagere scholen van de richting der re geering, zijn een aantal eminente mannen, die hunne sporen bij het Lager Onderwijs verdiend hebben. Hoe kan de regeerinij er dan toe overgaan, iemand te benoemen, wiens eenige ver dienste jegens het lager onderwijs hierin gelegen is dat hii zoowel in de Kamer als in den Delftschen Gemeenteraad het Openbaar Lager Onderwijs heeft trachten te benadeelen Men zal toch niet m ernst willen beweren, dat zijne betrekking tot de vereeniging van christelijk nationaal onderwijs hem tot gestempehl? gG °P het Lager Onderwijs heeft Wij kunnen dan ook in die benoeming niets anders zien dan eene partijbenoemingvan geenen van de zucht der regeening, te doe aldeliik bij liet met hare beloften van pacificatie, zoo Onderwijs ge- behandelen van het wetsontwerp op 10 jen zetel van geven, geen ernst meer is, nu de heer Loh.nan den den heer Mackay heeft ingenomen. Tn9Decteur Eabius, De heer Lobman, voorgelicht door zijnen p „1 de-et op liet Lager Onderwijs O Meren. Wren »l verwonderen, dat de combinatie van die twee namen,g B door de heftigste tegenstanders van het openbaar ond J ons met angst en zorg vervult, nu er zoovele gewichtige be sluiten met betrekking tot het Lager Onderwijs moete" Je men worden. Toen wij voor eenige maanden onze stem voegde bij die van hen, die aanraadden de hand der verzoening aan te nemen, door de regeering aangeboden rekenJen wij er stellig op, dat de uitvoering der wet zoude blijven °P»edrlg aan den heer Mackay, die zich verbonden had tot een eerlijke handhaving der beginselen van de wet. Wij vreezen ernstig, dat de houding, toen door ons in den sc 10 J aangenomen, ons nog langen tijd zal berouwen. De Vacature. I >e naderende ontbinding. De lieve bondgenooten Anti-revolutionairen en Roomschen, zijn de laatste maanden verre van lief jegens elkandermtegendee van beider zijden schijnt men ontbinding van het monsterver bond te willen. De overwinning, welke de Roomschen hebben bevochten met de nieuwe Schoolwet is in hun oogen van zoo groot belang, dat zij het er nu wel eeu tiental jaren mede kunnen doen. Het hindert hun dus niemendal, wanneer Kuyper en zijn trawanten hun den rug toekeeren. Tegen den tijd dat zij de voordeelen, uit de nieuwe wet te behalen, naar genoegen hebben geëxploiteerd en voor Rome het tijdstip aanbreekt om een schrede voorwaarts te doen, zal men er wel voor zorgen, den nu te verbreken vrede, weder hersteld te hebben. De Room- sche partij kan dus vooreerst gerustelijk wat hoog spel spelen, vooral in zake Algemeenen Dienstplicht. Dat de Anti-revolutionnairen voor algemeenen dienstplicht een gunstig oor verleenen, is der Roomsche partij natuurlijk een gruwel. De naderende ontbinding zal dus de anti-revolutionnairen, die toch nog wat karakter schijnen te bezitten en dan ook nu voet bij stuk schijnen te willen houden, plaatsen tusschen twee vurennamelijk tussschen de Revolutie en Rome. De anti-revolutionnairen hebben dat ook in de gaten en hun hoofdorgaan De Standaard wijst ten deze den door hen te volgen weg. „Verbond zich," zoo betoogt De Standaard, „éénerzijds al wat conservatief, liberaal, radicaal en socialistisch is en anderzijds al wat Roomsch heet, dan zou het cijfer over en weer weinig uiteenloopen. „Nu staan de Calvinisten tusschen die beide hoofdgroepen als de verreweg minderen in getal in. Voegt men toch bijeen wat in allerlei volksgroepen nog vasthoudt aan de Calvinistische beginselen en Calvinistische traditiën, dan slaat stellig den bal niet mis, wie op ongeveer 20 pet. der bevolking zijne raming sluit. Veertig procent onder de macht der Revolutie, veertig procent onder de macht van Rome en twintig procent nog levende uit en bij de Calvinistische beginselen. „Toch beschikt het Calvinisme, dank zij de historie, over eene zedelijke macht die op hare sterkte in het cijfer een exponent zet. Het valt nn eenmaal niet te loochenen, dat de traditiën der Calvinistische groep saamvallen met de beste traditiën van onze vaderlandsche gloriedat ons nationale leven vooral door deze traditiën zijn stempel ontving, en dat nog altoos de geest die deze groep bezielt weerklank vindt ver buiten hare grenzen." Doch De Standaard begrijpt zeer goed dat de Calvinisten vooreerst nog aan geen heerschen toe zijn en zegt tot pleister op deze wondeDe Calvinistische groep heeft de roeping om: lo. in streng isolement tegen de verbastering van haar eigen leven te waken, en 2o.'om met dit geïsoleerde leven zich tusschen de beide andere groepen in te plaatsen en beiden te bewaren voor exces en te helpen in wat voor het heil des vaderlands dienstig is. „Deze positie is niet zonder gewicht. Staat het toch eenmaal vast, dat de anti-reolutionaire partij de groep der Roomschen tegen de tyrannen der Revolutie en de groep der Revolutie tegen het exclusivisme van Rome kan beveiligen, en omge keerd dat zij beurtelings beide groepen te hulp kan komen om de realiseering van wat voor het vaderland dienstic is mogelijk te maken, dan heeft zij slechts beurtelings haren invloed in de ééne of andere schaal te werpen om èn veel kwaad te helpen afweren èn veel goeds tot stand te helpen brengen. r Dit doende, wordt, volgens de „Standaard-» de anti-revol. partij, de party die het loodje legt en het veto steeds in haar bezit houdt, en vrij is zich tijdelijk aan te sluiten hii elke Ewlal "aar het,haar lust. Voor die vrijheid van handelen pleit de Standaard aldus „Zegt men toch nooit de radicalen steunen, dan wordt ge onverbiddelijk in Rome opgesmolten. En ook zegt ge nooit RevoeiuLeeUtegnen vervloeli»S partij der „Neen, het eenige wat we van de daken hebben te prediken s, dat we ons nooit noeh met Rome, noch met de radicalen liberalen en conservatieven huwen mogen. „Eik zijn eigen huishouden en voort met de buren op voet "D^ en dit alleen was de zin van het altoos misverstaan krS. Van Van Pnnsterer in ons i^lement ligt onze „En dat te meer omdat de beide andere groepen ons elk ven6 heeft.6 3316(1611 verwantschaP ons eigen stre- „Moet de strijd aangebonden om de rechten der r0i;„; tegen de exploiten van Ongeloof en Revolutie te verde 1' da» kan he, niet and,„, „„eten ma Ce Liberalisme optrekken. „Maar ook, gaat het om de verdediging van onze Vri;, en constitutioneel rechten, dan zal een goed Calvinis tegen één met de radicalen tegen Kome partijkiezen. „Nooit mogen we dus in eeue bepaalde allian^e r0<„SErn'dient altoos olie in de schroefloopon gedrupt, 0ffi i„ de gelegde verbinding weer te kunnen losschroeveen. „Zonder dien maatregel is er voor ons, als pot tfe in onze samenwandeling met pot de fer nooit ]e* /<k„Ja,"zelfs meer dan levenszekerheid moet ons dierbaar Ook op een leven met eere moeten we prijs stellen. „En daarom dient ons isolement zoo kerngezond eil krachtig te blijven, dat zoodra men ons ook maar even j met loslating, of den vinger tegen ons opheft om ons afhankelijkheid te doen gevoelen, op hetzelfde oogenblik* komen vrijheid van beweging door ons over heel de lini( nomen worde." Verkiezing" te Cïoes. Kandidaten aldaar? Keuchenius (a. r.) en J. H. C. Ileyse (lib.) Met het oog op de naderende indiening van de Wet regeling v. d. algem. dienstplicht, is door het bestuUr R. K. kiesvereeniging te Goes aan de candidaten gerrai welk hun gevoelen is in zake den verplichten persooils dienstplicht. 1 Blijkens de ingekomen antwoorden der candidaten fflti W. C. Keuchenius en J. II. 0. tleijse kan een eventueel de Kamers in te dienen wetsontwerp, waarbij de verpik persoonlijke dienstplicht wordt voorgesteld, op hun steun reken Naar aanleiding en ten gevolge van deze antwoorden de R. K. kiesvereeniging te Goes in haar vergadering Maart jl. met algeineene stemmen besloten, bij de aans verkiezing zich van stemming te onthouden, en noo; zij haar R. K. medekiezers in dit hoofdkiesdistrict dringe; uit, Dinsdag a. s. evenzoo te handelen en dus, als prof; tegen het streven naar invoering van i, plichten persoonlijken dienstplicht, van stemming te onthouden. Twee professoren disputeerden over de vraag of de nats over de kunst, of de kunst over de natuur zegeviert. De hield vol, de kunst triomfeert en om zijne bewering te sltrt wees hij op zijn kat, die hij had geleerd eene kaars ii fa pooten te houden, wanneer hij zijn avondmaal gebruikte' ft collega wenschte zich hiervan te overtuigen en werd 1» geïnviteerd des avonds bij zijn viend te komen, opdat hij! kunststuk der kat kon zien. De professor kwam, doch hadiL levende muis in een doosje meegebracht, die hij liet ontsmp op het oogenblik dat de kat de kaars tusschen hare pot hield. Nauwlijks had de poes de muis gezien of zij liet t kaars vallen en rende de muis na. Ziet ge nu, sprak do t winnaar, de natuur triomfeert, de kunst is overwonnen. De Cosmos maakt gewag van de uitvinding1, I werktuig, dat brood in platte schijven verdeelt en mdtfoli van een draaienden borstel met boter besmeert ten behoeve» weeshuizen enz. Het verwerkt. 750 boterhammen pa* Droevig einde. Te Parijs is eene baronesse De GodilB geb. van Kaplitz, kolonels-weduwe, tot 15 maanden gevanga» straf veroordeeld wegens koppelarij. Aan alles gebrek hebbtsl was zij, na vruchtelooze pogingen om een tabaksbureau va» regie te verkrijgen, tot haar schandelijk bedrijf vervallen. I Een goochelaar die in een lokaal te Parijs iederenf werkzaam is, heeft een mooi kunststukje uitgedsi"1-!, a<n hijB teruggevonden horloge noemt. Hel, bestaat' daarin dat hij S een heer uit het publiek een gouden horloge te leen vraagt,* hij in een bus met dubbelen bodem bewaart. Terwijl hij nn™ toeschouwers bezig houdt, neemt een helper het horloge stil weg en brengt het aan iemand onder het. publiek, die in van den goochelaar is. Op zeker oogenblik roept de goochelaar den heer, *i horloge hij in bewaring heeft, toe; „Uw horloge is mij ontstok de persoon naast u heeft het in zijn zak; zoek het W Onder schaterend gelach van de toeschouwers wordt het uurwi steeds te voorschijn gehaald en aan den reohtmatigen eiz® ter hand gesteld. Op een avond der vorige week vertoonde de duizendkunsw het stukje opnieuw, toen hij eenklaps tot zijn ontsteltenis waarde, dat de door hem aangenomen man niet te vinden Hij zocht tijd te winnen en stuurde versheidene personen om den dief te zoeken, maar alles was te vergeefs. Teu slotte werd hel publiek ongeduldig, de eigenaar horloge eischte dit voorwerp terug en er bleef niets over dan de politie te roepen, die'den armen goochelaatj stuwd door al de toeschouwers, naar het bureau bracht, 1 moest hij uitleggen op welke wijze hij't kunstje tot stand'® en de waarde van 't gestolen horloge vergoeden. De gonl heeft gezworen, dat hij nooit meer uurwerken zal wegg" 7 Philadelphia bestaat een genootschap genaan geheimzinnigen kring" en heeft ten doel bescherming te verleenen aan manneD, die een ongelukkig huwelijk] hebben. Alleen zij die ruzie met hun vrouw hebben, Wj ei lid van worden nl. wanneer de moeielijkbeden van ert-i aard zijn. Wordt de vrede iu het huisgezin van een lid heIj dan wordt iiij geschorst. Een man, die de lastigste vrouw j werd tot president gekozen met den titel vau grootmees»! vereeniging verbindt zich in geval van rechtsvorderingen, 1 lt,e^n.Jleden ingesteld de kosten te dragen en in ge,a 1 ec i sc, leiding den verlaten man zoo noodig een toel.ifce 5000 leden16 86V6D' De vereeniëing telde biJ dü °PricbtlUg Ie St.-Malo is een zeldzaam verschijnsel waargeI1 Des namiddags tusschen 4 en 5 uur werden, iets bove» es e ij en horizon, 3 zonnen gezien boven elkaar. De n1' üe echte scheen met onverminderde helderheid, terwijl de J stralen vau alle kleuren uitwierpen. Op denzelden »J

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1890 | | pagina 2