KAASMARKT TE SCHAGjiT WORDT VERVOLGD- hugo- kort na de afstemming der begrooting van koloniën d°or. Eerste Kamer, gebeden, dat het Gode mocht behagen den Koning kracht te geven om te kiezen tnsschen Christus en Belial. Inde gemeente St. Anna Parochie is eene vrouwenverenig ing opgericht. Haar doel is zooveel mogelijk te beletten,da gehuwde vrouwen veldarbeid verrichten. Zvj telt reeds ove 100 leden. gevangenis die zij in 1888 verlaten had. De pleiter hoopte djt de rechter met die feiten zou rekening houden en een ar™ oordeel over de arme vellen, dan het O. M. gedaan had Eene opmerking van den verslaggever moge 11e P vinden. Zoo menigmaal wordt, en z.j die deerecJ Omtrent den vermisten notaris K. te Warga verneemt men nader het volgende, Woensdag voor acht dagen verliet hij s avonds omstxeks acht uren zijne woning. Zijne echtgenoote was dien dag naar Groningen vertrokken om aldaar een paardagen b j famillie door te brengen. Toen hij diep in -den nach nog met teruggekeerd was, begonnen de dienstboden ongerust te worden Terstond werden nasporingen in het werk gesteld, en weldra we d ziin hoed drijvende gevonden, wat natuurlijk deed vermoeden, dïhijt hit water zijn dood had gevonden. Eergisteren heeft men het lijk gevonden. Daar hij belangrijke geldsommen onder zijne berusting had, verkeereu vele ingezetenen m eene zeer verklaarbare spanning. De hoofdcommissaris van politie te 's-Gravenhage verzoekt namens de moeder, terugbezorging van een 14-jarigen schilders leerling, die sedert 17 Maart jl. uit de ouderlijke woning aldaar vermist wordt en vermoedelijk zwervende is, omdat hij door zijn patroon weggezonden en na dien tijd niet thuisgekomen is. Sommige personen verkeeren nog altijd in de meening, dat gevonden voorwerpen hun eigendom zijn, wat tot minder aangename gevolgen leidt. Zoo had de milicien J. A., van de lichting 1889, van het le reg. vest.-art., in garnizoen te Zwolle, een zilveren dameshorloge gevonden en dit te gelde gemaakt. Deswege door den krijgsraad" in het 5e militaire arrondissement te Leeuwarden ter verantwoording geroepen, is hij tot twee maanden gevangenisstraf en in de kosten van het proces veroor deeld, als schuldig aan diefstal. De vloek van het verleden. Christina Goedvolk, de weduwe van Jut, beiden bekend uit het verschrikkelijke drama dat nu 15 of 16 jaar geleden te 's-Gravenhage werd afgespeeld, stond dezer dagen voor de Amsterdamsche rechtbank terecht, wegens diefstal van twee paraplu! s en een stukje zeep uit den Pranschen Bazar in de Reguliersbreestraat. De beklaagde heeft 12 jaren in het tuchthuis doorgebracht, en dus, zegt het O. M., ruimschoots den tijd gehad om na te denken over de gevolgen van een vergrijp tegen de maatschappij. Dus werden 2 jaar gevangenisstraf tegen haar geëischt. In een humaan en gemoedelijk pleidooi, dat indruk maakte, toonde de toegevoegde verdediger, mr. Erank van Lennep, aan, hoe de vrouw als het ware door den vloek der misdaad achtervolgd werd. Twaalf lange jaren verbleet zij in den kerker. Zij gedroeg zich daar voorbeeldig en kreeg bij haar ontslag eene extra-toelage. Vriendelijke en barmhar tige lieden trachtten haar eeu onderkomen te verschaffen en zoo gelukte het der vrouw door zwaren maar eerlijken arbeid, gepaard aan voorbeeldige zuinigheid en ingetogenheid, en onder een aange nomen naam den kost te verdienen. Door een toeval, een noodlottig toeval, kwam echter een rechercheur van de Amster damsche politie voor eene andere zaak informaties inwinnen in het huis wanr de vrouw het laatst diende. De rechercheur trof in het huis een oude bekende aan, zijn tong geraakte los, en zoo verhaalde hij dat de eenvoudige, stille dienstbode Cristina de Graaf eigenlijk de vrouw van Jut was. De meesteres, hoezeer ook met de dienstbode ingenomen, beduidde haar dat zij een anderen dienst moest zoeken, in de buurt werd bekend wie zij was en daarmede was haar bestaan gebroken. Zij kon niet op straat komen of zij werd achtervolgd en nagejouwd en aan haar ramp zalig verleden herinnerd. Wanhopig door die vervolging, zag zij geen anderen uitweg meer dan dezenterug te keeren naar de vroeg hij misnoegd. „Mejuffrouw Désirée heeft migraine, het eene koetspaard is kreupel, en ik ben met de kleine Selma Kehler te paard hier," meldde Lucy met militiire kortheid, terwijl zij haar vader vast in do oogtn zag. Schouderophalend wendde deze zich at en groette met lachende galanterie de dames van het regiment. Daar was de echtgenoote van majoor Kehler, een gemoedelijke, corpulente dame, die haar even dikken gemaal als mager luite- nantje gehuwd had en nu een vijfhoofdig kroost had te onder houden. Dit paar was, vermoedelijk om een goed voorbeeld van finan- tieel beheer te geven, eerst kortelings naar dit regiment ver plaatst geworden, en de „goede majoorsvrouw," gelijk zij in de wandeling genoemd werd, paste weinig bij de elegante dames van het regiment. De toiletten der eenvoudige vrouw dienden steeds tot mikpunt voor de spottende opmerkingen der jonge vrouwen, die beweerden, dat zij om de goedkoopte alleen hare kostuums kocht, wanneer het seizoen voorbij was, en dan ook steeds met de mode een getij op achter, was. Heden was de .goede majoorsvrouw" gedost in een vonkel nieuw, zeer licht kleed, hetwelk luitenant von Zinnow aanleiding gaf tot de vraag: of de oude-vrouwen-zomer reeds was ingetreden. Ginds stond mevrouw von Randow in het allersierlijkste engel- sche costuum met een heerenvest. Zij was in een hooge chais verge>.eld van drie groote honden, aangekomen, had de heeren met de zweep gegroet en de vraag van haar echtgenoot naar de kinderen beantwoord met den uitroep: „Verbeeld u, de paardenarts hoeft toch gelijk, .Libnssa' heeft steengallen." Verder was daar de schoone, behaagzieke vrouw van ritmeester von Wonsheim, „de jongste vrouw van het regiment," eene op pervlakkige, goedhartige dame, wier eerzucht daarin bestond, de nieuwste modes te volgen en de meeste vereerders om zich' te scharen. Zij schudde den overste vertrouwelijk de hand, zoodat alle munten van hare armbanden ringelden, en verklaardo: dat het zonder de heeren doodelijk vervdend was geweest. Nog stond een zwakke, bleeke vrouw zwjjgend en schuchter te midden der groop luidruchtige, vroolijke menschen. Hare oogen zochten achter de groep jonge officieren naar eene onbeholpen gestalte van bes.ist joodsche type. De eeujarige-vrijwilliger Max Goldboum was de broed r der jonge barones Vohberg; doch broe der en zuster groetten elkander slechts met de oogen, zij gevoelden beiden zich niet gerust in dien glinsterenden kring. Spoedig had het gezelschap plaats genomen in de schaduw der boomen. terecht, geklaagd 0^0^ volle handelingen der Amsterdamsche politie. Indien de mededeel incr van mr. Van Lennep (deze had ze ook weder van een ander) jnTst wordt bevonden, mag niet ontkend, dai de bewuste ree e - cheur, zij het ook te goeder trouw, eene rampzalige daa e door te spreken, daar waar het maatschappelijk belang ge te zwijgen. Het kan toch nooit op den weg der politie liggen ora door onbescheidenheid een veroordeelde te verhinderen 0 het goede in te keeren. Een onderzoek mag hier 111 geen geva achterwege blijven. N. Rott. CL Wij worden verzocht onderstaande te plaatsen Landgenooten. Oudergeteekendeu hebben op hun verzoek aan den Raad van Ministers, door zeven honderd Nederlanders ondersteund, om, hetzij door een onderzoek de onwaarheid der door den heer W. E. Willink Ketjen tegen Nederlandsclie en Nederlandsch Indische Regeeringspersonen uitgesproken be schuldigingen van roof, wetschennis, vervalsehing en meineed voor iedereen helder in het licht te stellen, dan wel het onrecht den heer Willink Ketjen aangedaan te herstellen, het volgende antwoord ontvangen „Overwegende dat uit een nauwgezet onderzoek aan den Raad is gebleken, dat door den Gouverneur-Generaal van Nederlandsch indië, bij het verleenen van eervol ontslag met pensioen aan den Kapitein der Infanterie van liet Nederlandsch Indische leger, W. E. Willink Ketjen, de bestaande wettelijke voor schriften zijn in acht genomen. Geeft aan de adressanten te kenuen, dat er geen termen aanwezig zijn om hun verzoek in te willigen." De Raad van Ministers oordeelt het derhalve, ook volgens nader mondeling ontvangen nawoord, onnoodig, om openlijk te doen blijken van de onwaarheid van de beschuldigingen des heeren Willink Ketjen en acht zich slechts geroepen om van de beschuldigingen ééne enkele onjuist te verklaren. Ondergeteekenden achten het thans plicht, openlijk te ver klaren, dat zij, na nauwgezet onderzoek, tot de overtuiging zijn gekomen le. dat het ontslag van den heer W. E. Willink Ketjen is geweest in strijd met de wet; (Zie Koninklijk Besluit, Indisch Staatsblad 1860 No. 26 en 1880 No. 23). 2e. dat de heftigheid, die den heer Willink Ketjen is verweten, door de handelingen van anderen is geprovoceerd 3e. dat de heer Willink Ketjen al het mogelijke heeft gedaan om der Regeering het herstel zijner grieven gemakkelijk te maken 4e. dat, zoo lang den heer Willink Ketjen geen recht wordt gedaan, een groot onrecht moedwillig wordt bestendigd. Ondergeteekenden doen nu met vertrouwen een beroep op het rechtsgevoel hunner Landgenooten, in de eerste plaats op dat van hen, die reeds blijkeu gaven van hunne instemming met de eerste poging om het onrecht te herstelleu. Zij stellen zich voor, om te trachten een fonds bijeen te brengen, teneinde zich het rechtskundig advies te verschaffen var. een of meer Juristen van erkende kunde en onafhankelijk, om, gewapend met die adviezen, tot dat herstel te geraken. Laat men bedenken, dat zonder de hulp van een groot deel van het Engelsche volk de blaam van medeplichtigheid aan moord ook nu nog op Parnell zou rusten, en toone het Neder landsclie Volk, door een kleine bijdrage van velen, dat de tnomph van het recht ons even dierbaar is als aan onze wes telijke naburen. Ondergeteekenden belasten zich gaarne met de ontvangst der eventueel toe te zenden bijdragen, waarvan ter behoorlijke tijd en plaats rekening en verantwoording zal worden gedaan. Mr Tli. M. Verster, S. Boom, gep. Kapitein O. L., J. W. van Voornidem, G. Herklotsidem, M. W. Goldbach, idem, L. C. van Vleutenidem, R. L. Kellermann, gep. Maj. O. I. L., en Erp Taalman Kip, gep. Kapt. O. I. L., allen te Amsterdam, J. Barthélémijgep. Luii. Kol. te Berden op Zoom, Van Oppenraaij, Arts, en A. C. Mjssell, Oud-Officier van Gezondh., beiden te Den Haag. Onder de christelijke verkiezings-praktijken, te Goes aan gewend, verdient, zegt de Goesche Ct., ditmaal bijzondere ver melding, dat men sommige kiezers had wijs gemaakt, dat zij geene varkens meer mogen houden, en dat dit de schuld der liberalen is. Niemand echter wordt verhinderd een varken te houden, en de nieuwe bepalingen omtrent varkenshokken, in verband met de voorgekomen trichinen, zijn hoofdzakelijk het gevolg van aanschrijvingen van den tegenwoordïgen minister Mackay; terwijl de betrokken verordening door den raad met algemeene stemmen is vastgesteld. gezuiverde melk door de aftapkraneu in de flesschen, die Too,i zien zijn van beugelsluiting. Hierna worden de flesschen I een -rooten overdekten ijzeren bak geplaatst waar het pasJ riseeren plaats heeft en dus de verwarming de bacteriën 3— rrjior»lllf-nt nn mppVla m'onl, De reiniging met koud, lau en zuiver zijn leeren piaais noen, nu uuo do0jt De reiniging der flesschen geschiedt op mechanische wik met koud, lauw en warm water, zoodat zij voldoende scho0. H e YooVdat de' ftesch geschud en geopend wordt staat er 2cl( room op, waaruit voldoende blijkt dat het volle melk is, z0Qj] eenige toevoeging hoegenaamd. Gesloten kunnen deze flessche, v° Wv*nrd worden en de inhoud is bn nn»,,;. iel teil Itf 0nze leze*s hebben ongetwijfeld meermalen reeds de woorden jacterieën vrije mei Ir" gelezen, zonder recht te weten wat daaronder verstaan wordt. Nu daarvan ook te Haarlem een depot gevestigd is welke adres men bij herhaling in onze advertentiën vermeld vindt zal het hun zeker dubbel welkom zijn eenige bijzonderheden te vernemen. De inrichting tot het bereiden van bacterieën-vrije melk is in den zomer van het vorige jaar in de nabijheid van Amsterdam te Onder-Amstel, gevestigd, en wel met het doel om de melk' van alle schadelijke en onreine bestanddeelen te reinigeu en volkomen zuiver in den handel te brengen. Dat zulk eene zuivering met overbodig is, vooral in groote steden, blijkt uit het vuil dat op de zeven achterblijft. Waaruit dit alzoo bestaat zullen wij maar met in bijzonderheden mededeelen: men griezelt er van, zegt een onderzoeker. 8 Behalve een radicale zuivering levert de bewerking die de melk in de inrichting aan de Keulschevaart ondergaat ook nog dit voordeel op dat zij geschikt wordt om buitengewoon lan en tijd onveranderd voor het gebruik bewaard te kunnen S„ I e melk, na behoorlijk gewogen te zijn, komt in een reser- lelt T-PnnVa" r11 d°°r den koelbak naar den centrifugaal welke 4o00 omwentelingen in de minuut volbrengt en de melk naar den bak met grovere en fijnere zeven drijft. Uit dezen bak, met eene afvoerpijp voorzien van draadzeef, loopt déze eenige toevoeging uuegouo»>"«. - T.. weken, ja maanden bewaard worden en de inhoud is bij openin? onveranderd en frisch gebleven. Van eene flesch kan men eene temperatuur van 70 80 graden 5 dagen lang drinke zonder dat de melk goor wordt. Personen welke de gewon( melk niet kunnen verdragen, ondervonden bij het gebruik de, bacterieën-vrije melk geene bezwaren. pr. Ilaarl. Ct, INGEZ O HST D IE TT. Schagen is het centrum van Holland's Noorderkwartier. Schagen is een bedrijvig, vroolijk plaatsje, dat door ieder uit den omtrek gaarne wordt bezocht. Schagen heeft een bestuur, dat nimmer de beurs gesloten heeft gehouden waar het gold ondersteuning te verleenen, ten einde direkt of indirekt voordeelen voor de gemeenten te verwerven. Ieder plattelandbewoner, inzonderheid de kaasmaker is onte vreden over de heffing van wik- en weegloonen te Alkmaar, Dit zijn allen onbetwistbare waarheden. Waarom nu zou Schagen niet even goed eene kaas marlt kunnen hebben als Alkmaar, ja, waarom niet beter? Het is waarmen gaat dan concureeren met eene zuster- gemeente; men gaat den bloei zijner eigene gemeente bevor deren ten koste van een gedeelte van den welvaart eenet andere. .S Maar als Alkmaar door zijne halsstarrigheid de lieden, zonder wie het geenszins zijn zou, wat het nu is, van zich vervreemdt, heeft eene andere gemeente dan niet zedelijk en wettig k recht van dien toestand gebruik te maken In den strijd het bestaan heeft het immer gegolden en geldt het nog Des eenen dood is des anderen brood. Bovendien waar men, b. v. te Wieringerwaard, op middelen peinst om de zuivelprodrukten onbelast te kunnen afleveren daar is het zelts een plicht van het centrum eener wek- rende streek gastvrij de gewenschte gelegenheid te verschaffei aan hen, die er den welvaart brengen. Dit verliest men te Alkmaar onzes inziens te veel het oog. Alkmaar kan niet buiten de wik- en weegloonen, zegt hei, omdat de belastingen alreeds zwaar genoeg drukken, doe Alkmaar betaalt met 15229 inwoners f 30000 -(- 3°/, H. O. terwijl Schagen met 3084 inwoners f 6000 -j- aan H. O. betaalt en is dus de belastingdruk te Schagen es te Alkmaar gelijk, ofschoon de laatste gemeente eene rijkei bron vindt in de wik- en weegloonen en de eerste die missen moet. Wel zal het echter de gemeente Schagen geldelijke opoffe ringen kosten, indien er eene kaasmarkt wordt gesticht (want dit blijve steeds op den voorgrond staannoch van koopers, noch van verkoopers moge eenige belasting worden geheven) doch wie der inwoners van Schagen zal zich daartegen ver heffen indien de voordeelen zullen opwegen tegen de kosten? En dat dit laatste zoo zijn zal, bewijst reeds de ligging. Schagen kan verzekerd zijn van den aanvoer van bijna het geheele Noorderkwartier, terwijl Alkmaar slechts de bewoners van de Schermeer (waarvan velen „weiders") van Oudorp, Heer Hugowaard en de Duinstreek zal trekken. Behoeft het nader betoog dat eene kaasmarkt te Scliageo alle recht van bestaan heeft, èn Schagen èn Hollands Noorder kwartier tot onberekenbaar veel gemak en voordeel za! strekken Maar om die markt te doen bloeien, moeten er goede toegangs wegen zijn. Welnu, die zijn er of kunnen met geringe kosten goed gemaakt worden. Maar ook en dit is de casus belli er moet eene ge legenheid tot aan- en afvoer der producten over het *a'e' zijn een kanaal. Moet dit kanaal nu tot stand komen, door (gelijk belangstellende" in het No. van Zondag j. 1- aanb allereerst eene lijst aan te bieden ter inteekening tot onder zoek der kosten Naar onze meening neen Het ligt allereei»' op den weg van het gemeentebestuur zich dit gewicM m 1 gemeentebelang aan te trekken, te onderzoeken, grondig om ie' met spoed, welk een bedrag er gevorderd wordt nieuwen verkeersweg tot stand te brengen en dan flink i" 1 beurs te tasten en niet karig te zijn, waar het den bloei i* Schagen en aldus een monument voor den ijver des gemeen raads geldt. Als dan de gemeente voorgaat, zal de Provincie, d'e opzichte van Alkmaar in het maken van wegen zoo W vaardig is geweest, niet achterblijven en dan - a' dan nog blijkt te kort te zijn, laten dan partikulieren toon hoe zij de belangen van de streek hunner inwoning op"1 Hoezeer wij in deze het partikulier initiatief deze zaak de regeering Yiv oei* blijft het onze meening dat in moet gaan. Wanneer partikulieren toch het werk volvoeren, de kosten uitsluitend door giften bestreden worden bt rente en aflossing van het bijeengebrachte kapitaal treurige naweëen vormen, die noodzakelijk marktgeld vorderen en aldus de kaasmarkt reeds bij de geboorte bestemmen tot een zwak, bloedloos, teringachtig wezen- een, de gemeente ga met kracht en energie aan e en de kaasmarkt zal tot stand komen en bloeien» t

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1890 | | pagina 2