1
34ste Jaargang. Mo. 2393.
IET II
Zondag, 13 April 1890.
UitgeverJ. WI N K E L.
Bureau: 8CHAGCT, Laan, lï, 4.
Gemeente behagen,
Bekend mak lagen.
Roman van H. VON OSTEN.
Jacht en Visscherij.
Binnenlandsch Nieuws,
Dit blad verschijnt tweemaal per week: Woensdag. Zater
dagavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden ADVEE-
TENTXÊN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STOKKEN één dag vroeger.
Prijs per jaar f3.Franco per post 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels f0.25; iedere regel meer f 0.05
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Burgemeester en "Wethouders van Schagen,
brengen ter algemoene kennis, dat vergunning
voor" de uitoefening van den kleinhandel in
sterken drank is verzocht door Maartje
Streek, wed. C. Raven, voor perceel No. 44
vnn wijk E, aan de Loet alhier.
Schagcn, 12 April 1890.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
C. H. BEELS.
de Secretaris,
DENIJS.
OUDERWIJS
Burgemeester en Wethouders van Schagen,
brengen ter kennis van de ingezetenen
le. dat het toelaten van nieuwe leerlingen,
op de openbare lagere school aldaar, zal geschieden
op den Eersten Mei a. s. en alsdan kunnen worden
toegelaten de kinderen, geboren in het jaar 1884.
2e. dat do ouders der betalende scholieren,
welke deze wenschen toegelaten te zien, daarvan
aan het Hoofd der School, den Heer Kloeke, kennis
moeten geven vóór den 25 dezer, met overleg
ging van geboorte- on vaccinobewijzen dor nieu
we leerlingen.
3e. dat verzoeken om kosteloos onderwijs
voor de nieuwe leerlingen, alléén moeten worden
gedaan ter Gemeentesecretarie voor den 20 dezer.
Schagen, den 8 April 1890.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
C. H. BEELS.
de Secretaris,
DENIJS.
5.
EERSTE HOOFDSTUK.
Het ritje in den open wagen door het stadje,
waar aller oogen nieuwsgierig op het jonge
Mansfeldscbe paar gericht waren, droeg er ook
niet weinig toe bij, do gejaagdheid en zenuw
achtigheid der jenge vrouw nog te vergrooten,
en toen haar bij het binnentreden der prachtige
villa, reeds in de voorzaal de kunstmatig ver
warmde atmospheer tegenstroomde, voelde Els-
beth het bloed nog meer naar haar hoofd
«tijgen.
„Ah, slechts een fiissche ademtocht uit de
wouden van mijn geboorteplaats, van het groote
heerlijke meer, of tenminste van onze ouderwet-
sche, groote, koele eetzaal 1" dacht zij met ver
langen
„Hoe rood ziet gjj er uitzeide in dit
oogenblik Kurt, terwijl hij zijn jas uit deed.
„Drink om 's hemels wil geen wijn 1"
Bij de deur stond onbewegelijk een slank,
bruin getint man, in schilderachtig costuum.
„Goeden dag, Scipio 1" zeide Mansfeld, tegelijk
zijn vrouw den arm biedende. De mulat greinsde,
zoodat zijne witte tanden allen zichtbaar waren;
hij s'oeg het zware gordijn ter zijde.
Zij doorliepen nu ecnige vertrekken, allen in
schemerlicht gehuld, en voor Elsbet's schitterende
oogen stond eensklaps in fee-achtige lieftalligheid
eene verschijning, die toch, volgens Elsbeth,
onmogelijk de vrouw des huizes kon zijn.
0SPe> k'onde lokken vielen ver over de blanke
«c oudors, welke zeer onvoldcende bedekt waren
^e een creme-kleurig kanten shawl. Een kleed
an zwart atlas omsloot de fijne taille en plooide
c «Ocht om de volle heupen.
sboth liet beschroomd den blik rusten op het
c '°one, bleeke gelaat dier vreemde vrouw.
Met
voorname gratie en de zekerheid van eene
on uo iunui neiu vuu eene
eerde wereld-dame heette mevrouw von Sehliu-
n j°rge vrouw met eenige vriendelijke
"oorden welkom.
Isbcth ontving een bijna pijnlijken druk der
me, zennwachtigo hand, en een oogenblik bezat
honé' *°n gehlingen'8 gestalte een zeer scheTpe
(Jc a;ig; daarna nam het bleeke gelaat weder
en T'^kk'og van meeslepende lie'tallighcid aan,
Tbc a6
handen Mansfeld toestekende, zjjdo
wij8' z'c^ or z,er over verheugde ln m
w 'n zien, hem zóó weder te zion. Schielijk
"voor Z'C'1 we^er tot Elsbeth en stelde haar
aan eeno lange, magero dame.
De Burgemeester der gemeente Schagen, brengt
ter kennis van de ingezetenen, dat de aanvragen,
ter bekoming van jacht- en vischacten en van
kostelooze vergunningen tot uitoefening der vis
scherij voor het seizoen 1890/91, ter secretarie
voor de belanghebbenden ter invulling verkrijg
baar zijn, dagelijks, Zon- en Feestdagen uitge
zonderd, des voormiddags van 9 tot 12 ure.
Schagen, den 11 April 1890.
De Burgemeester voornoemd,
G. H. BEELS.
Donderdag vierde de heer Dr. Adriani te
Zuid-Zijpe zijn 25-jarige jubilé als practiseerend
geneesheer.
In de Zijpe zal eerstdaags een zesde
Kaasfabriek worden opgericht door de heeren
Jb. Zeeman, P. Stoffel en J. Bos, te Burgerbrug.
De fabriek zal worden gebouwd aan den Belk-
meerweg, nabij Burgerbrug.
Beroepen te Hensbroek ds. A. Fetter, te
Wieringerwaard.
Het Bestuur der Vereeniging tot Ont
wikkeling van den Landbouw in Holland's
Noorderkwartier, deelde haren leden mede dat
Woensdag, 16 April a. s., des voormiddags
e 1 f ure, op de landerijen in gebruik bij den
Heer G. H. Geerligs, te Anna Paulowna, een
HJ J.uluaJilJli..uiM«il..,L l
„Mijn tante, mevrouw von Stelling. "Wij zijn
geheel en familie, opdat gij u dadelijk bij
oas tehuis zult gevoelen, lieve barones," zeide
de schoone vrouw met een beminnelijk lachje.
„Alleen onze adjudant, mijnheer von Linstrow,
komt nog; hij is een oud bekende en een vurig
vereerder van u, gelijk ik wel zeggen mag. Hij
heelt door zijne geestdrifvolle schilderingen ons
gelieele regiment in opschudding gebracht. Ach,
en wij dames, hoe nieuwsgierig waren wij, de
vrouw te leeren kennen, die onzen schoonsten
cavalier gevangen heeft. Mevrouw von Wonslieim
dacht er over, mij hare vriendschap op te zeggen,
omdat ik haar niet uitnoodigdemaar ik wilde
u nu eenmaal geheel en al voor mij alleen hebben",
en zij boog zich beminnelijk tot Elsbeth. Een
fijne bedwelmende geur van heliotropen woei tot
haar over.
De jonge vrouw, verward door deze wijze van
ontvangst, door de bedwelmende verschijning,
welke slechts zinnelijke bekoorlijkheid ademde,
en vooral door den vreemden blik dier half ge
sloten oogen, wist niet veel te antwoorden.
Met een glimlach wendde de schoone sirene
zich van haar af.
„Kom, Mansfeld," zeide zij, „en bezie eens,
wat ik in ditn tijd geschilderd heb. Mijn man en
Linstrow moeten elk oogenblik komen."
Baron Mansfeld volgde met eene buiging de
schoone vrouw naar de aangrenzende kamer.
Elsbetb's oogen volgden als betooverd de be
vallige gestalte. Het hamerde geweldig in hare
slapen; de benauwende lucht in het met meu
belen en gordijnen overladen vertrek, waar alles
bezwangerd was met heliotroop, de lievclingsodeur
van mevrouw Thea, wetkte verdoovend op Els-
beth's linnen. Half als in een droom luisterde
zij naar de vragen en opmerkingen der oude
mevrouw, en terwijl zij verstrooid een ,ja' of
,neen' of .werkelijk' uitsprak, luisterde zij met
alle inspanning, of zij niet een woord kon ver
staan van het onderhoud in het aangrenzond
vertrek. Daarbij sloeg haar hart steeds luider en
angstiger, en bet was haar alsof er een sluier
werd goworpen over hare oogon.
„Wat is dat?" vroeg de jonge vrouw zich
zelve; „ben ik zoo dwaas, jaloersch te worden,
omdat mijn man met de vrouw van zijn supe
rieur spreekt Maar zij is zoo schoon, zoo won
derbaarlijk schoon! Waarom heeft hij mij nooit
daarvan iets gezegd 9 En zij, hoe vertrouwelijk
gaat zij met hem om >ij noemt hem Mansfeld,
neemt hem ongegeneerd bij zijn arm is dat
zoo de gewoonte in het regiment
„Zekor, ja, ik houd zeer veel van het land
leven, maar toch, de stad biedt natuurlijk meer,
antwoordde zij verlegen op eene vraag der oude
beproeving zal plaats hebben van Schlör's Kunst-
meslstrooimachine.
Het besluit van den Raad der gemeente
Winkel tot subsidieering eener bijzondere school
voor uitgebreid onderwijs is gebleken te zijn
in strijd met de wet op 't onderwijs, die aan
gemeente-besturen slechts vergunt de scholen
te subsidieeren, welke reeds krachtens de wet
van 1878 gesubsidieerd waren.
De raad besloot nu met 3 tegen 4 stemmen
tot oprichting eener openbare school voor uit
gebreid onderwijs. Krachtens art. 45 der wet
zal de gemeente hiervoor telken jare eene rijks
subsidie van 250 gulden kuunen erlangen.
Voor stemden de heeren Rezelmau, Breebaart,
Witsmeer en Slooves; tegen de heeren Nobel,
Melchior en Koomen.
De vereeniging Volksmin" ter bevordering
van getrouw schoolbezoek enz. te Hoog- en
Aartswoud, hield in de vorige week bare gewone
voorjaarsvergadering, waarin de feesten werden
vastgesteld voor die kinderen, die gedurende
een geheel jaar minder dan 6 keer willekeurig
de school hadden verzuimd. Kinderen van 10
jaar en daarboven zullen een rijtoer naar Bergen
en Egmond aan Zee maken. Aan kinderen bene
den dien leeftijd wordt een scnoolfeeet aange
boden bij de Geus te Aartswoud. Uit de over
gelegde staten bleek, dat van de bijna 400 kinde
ren 118 tot den rijtoer konden worden toegelaten
en 222 het schoolfeest kunnen bijwonen.
dame.
„Hoe zal ik er naast haar uilzien 1 Zij, elegant
tenger, voornaam, koel, en ik, groot en plomp,
met de kleur van een melkmeid, in dit leelijke,
licht zijden kleed Zeker, Kurt moet zich over
mij schaman. O God, hoe gloeien mijn wangen 1
Welk een benauwende lucht hierZullen die
twee dan nimmer ophouden met fluisteren Het
is om te stikken 1"
„Vindt gij het ook niet onverdrageljk warm
hier, mevrouw vroeg zij nu eensklaps aan de
oude mevrouw„hoe zou bet zijn, als wij ook
naar de aangrenzende kamer gingen?"
En reeds stond zij in de deur en zag zij baren
man met buitengewoon gefronst voorhoofd en
nedergeslagen oogen voor de schoone vrouw staan,
die zacht en snel sprak en van wie Elsbeth
slechts den diep ontblooten hals en de gouden
lokken zag.
Mansfeld sloeg den blik op en een vluchtig
rood voer over zijn voorhoofd.
Mevrouw Thea wendde zich eensklaps om cn
zeide, tamelijk scherp lachende:
„Ah, pardon, batones, ik heb uw echtgenoot
te lang opgehouden met mijne dwaze regiments
geschiedenissen. Gij verlangdet naar hem, niet
waar? Vergeef mij, een bejaarde vrouw als ik
vergeet gemakkelijk, hoe het zulk een jong paartje
te moede is. En hier komt mijn man met mijn
heer von Linstrow, beiden verlangend, u hunne
hulde aan uwe voeten te leggen."
Mijnheer von Schlingen kwam op zijne ronde,
natuurlijke wijze naar de jonge vrouw en begroette
haar met eenvoudige, hartelijke woorden.
In dezen zwoelen atmospheer was zijne per
soonlijkheid voor Elsbeth even weldadig en ver
kwikkend als een frissche luchtstroom. In dit
karakter stelde zij vertrouwen. Zij antwoordde
onbevangen en begroette met open hartelijkheid
mijnheer von Linstrow, wiens slanke gestalte
ver boven den majoor uitstak en wiens ernstige
oogen bij het binnentreden de groep scherp ge
monsterd had.
Nu trad ook de oude dame naderbij, on liet
gehrele gezelschap begaf zich naar de eetzaal.
Nadat de heer des buizes zich een poos op
welwillende wijze met zijne jonge tafelgenoote had
onderhouden, werd hij in Leslag genomen door de
oude mevrouw, dio den zoon eener vriendin in
het regiment wenschte te brengen.
„Ik wenschte wel, dat wij in de gastzalen van
uw oudorlijk slot zaten", wendde mijnheer von
Linstrow zich nu tot do jonge vrouw.
Zij keek hem met een zonnig lachje in het
gelaat.
„Hoe toevallig! Verbeeld u, ik koesterde zoo-
even denzelfden wonsch. Het is mij, als kan men
Aan de Langereis was het verzuim heel min.
Van de 61 kinderen, die school gaan, hailden
er slechts drie 6 of meer verzuimen.
In de Amst. Ct. leest men het volgende over
de Zondag 11. te Edam gehouden algemeene
vergadering van den Prov. Bond voor Harmonie-
Fanfarekorpsen in Noord-Holland, onder voor
zitterschap van den heer J. P. Geroot Pz. van
Purmerend.
Voor den wedstrijd, dit jaar te houden, zijn
beschikbaar gesteld verguld zilveren, zilveren
en bronzen medailles. Onder de verplichte num
mers, waarnaar de beoordeeling der jury zal
plaals hebben, behoort ook een stukje „Lec-
ture a vue", een voorstel, dat uitgegaan is van
de afdeeling Purmerend, waarvan de voorzitter
president-directeur is.
Om geen aanleiding te geven tot verdenkingen
als zoude men zich vooraf in contact stellen met
den componist van dit nummer, waaruit natuurlijk
de grootste onaangenaamheden konden voortvloei
en, verklaarde Purmerend zich bereid, zich aan
dit gedeelte van den wedstrijd te onttrekken.
Op de bemerking van een der leden, dat dit een
bewijs van wantrouwen zou zijn tegenover Purme
rend, werd onder luid applaus geprotesteerd tegen
dit voornemen, zoodat dus ook Purmerend aan
dezen wedstrijd zal deelnemen.
Alle vereenigingen hadden nog geen beslissing
genomen omtrent het nummer naar keuze, dat
zij op het concours zouden uitvoeren. Alleen de
volgende konden het met zekerheid opgeven
hier nauwelijks ademen," voegde zij er fluisterend
aan toe.
Mijnheer von Linsfrow trachtte in haar gelaat
te lezen, of deze woorden misschien meer moesten
uitdrukken dan de oppervlakkige beteekenis, dat
zij het zoo warm vond; hij ontmoette een vrien
delijk onbevangen blik. Welk een helderen glan»
bezaten deze bruine oogen bij al hun diepte!
„Arm kind, arme vrouw!" dacht de jonge man;
daarop schudde hij de ernst van zich af en zocht
zijn tafelbuur» rouw op te vroolijken door hot
voeren van een opgewekt onderhoud.
Bij eene kleine anecdote over haar jongsten
broeder, dien door von Linstrow bijzonder be
voorrecht was geworden, lachtte Elsbeth zoo
hartelijk en luide, dat mevrouw Thea baar lorg
net opzette en van achter de groote, met bloe
men prijkende vaas, een vorschenden blik wierp
op het tweetal.
Elsbeth vergat door de herinnering aan het
tehuis, elke beklemdheid.
„Neen, neen, zoo was het toch niet 1" riep zij
nu lachend bjj een bevestiging van het verhaalde.
„Kurt, verbeeld u
Zij bield plotseling op, want toen zij nu achter
de bloemvaas keek, ving zij een zonderling gloei-
enden blik van Thea op, die zich voorover boog
tot den schoonen ritmeester. Een gevoel,als werd
haar lichamelijk een wonde toegebracht, deed
Elsbeth ineenkrimpen al haar bloed week terug
naar bet hart.
Mevrouw Tbea sloeg tot haar den blik op,
knikte haar onverschillig toe en greep het voor
haar staande glas.
„Uw schoone vrouw ziet verlangend naar u
uit, Mansfeld; toe, drink haar eens toe!" riep
zij lachend uit.
Zij zelve ledigde haar glas in één teug, en
terwjl Elsbeth stiller en stiller werd, gaf Thea
zich over aan een overmoedige luim, lachte en
schertste met de heeren en deelde hare gewaagde
schertserijen met zulk een kwistige hand uit, dat
do goede, eerlijke majoor smoorlijk verliefd op haar
werd en verontschuldigend tot Elsbeth zeide
„Een onbezonnen vrouwtje, niet waar, barones,
een kleine lichtzinnige; maar wat wilt gj, zij is
eenmaal eeno Amerikaansche I"
Eensklaps stond mevrouw Thea op.
„Komt, dames, laten wij do heeren aan hun
lot over 1"
Do oude dame verwjderde zich, om een mid
dagslaapje te nemen, en mevrouw Thea, haar
vollen arm om Elsbeth's taille slaande, trok de
de jonge vrouw dicht naast zich op eene cau-
souse.
WORDT VERVOLGD-
-
