34ste Jaargang. No. 2412. Donderdag, 19 Juni 1890. DE VLAG TEN TOP, Uitgever: J. WINKEL. Bureau: SCBlüüI, ïzaan, D, 4. Gemeente Schagen. Bekendmakingen. SCHUTTERIJ. Roman van H. VON OSTEN. Bmnenlaridsch Nieuws, SCHAGER Alieieei RANT. Dit blad verschijnt tweemaal per week: Woensdag- Zater- dogavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden ADVER- TENTIËN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STEKKEN één dag vroeger. Prijs per jaar f3.Franco per post 3.00. Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVEBTENTIËN van 1 tot 5 regels f0.25; iedere regel meer f O. O 6 G-roote letters worden naar plaatsruimte berekend. Burgemeester en Wethouders van Schagen; Gelet op art. 11 van het Koninklijk Besluit van 21 Maart 1828, (Staatsblad No. 6,) en art. 10 en 11 der Wet van 11 April 1827, (Staats blad No. 17); Brengen ter kennis van belanghebbenden le. dat de alphabetische naamlijst van allo de binnen deze gemeente voor de Schutterij inge- Bcbrevenen voor da lichting 1890, vanaf heden tot en met den 20 Juni a.s. ter secretarie ter inzage is gelegd 2e. dat de loting zal plaats hebben ten Raad- buize, op Zaterdag 21 Juni a.s., des voormiddags ten 10 ure. Burgemeester en Wethouders voornoemd, C. H. BEELS. de Secretaris, DENIJS. De Burgemeester van Schagen Gezien art 23 en 29 van het politiereglement dezer gemeente; Verleent Vergunning aan de tappers, om gedurende de kermis muziek |te laten maken, danspartijen te doen plaats hebben, en na bezetten tijd te tappen. Schagen, den 17en Juni 1890. De Burgemeester voornoemd; C. H. BEELS. Burgemeester en "Wethouders van Schagen Gelet op art 89a van het politiereglement dezer gemeente; Brengen ter algemeene kennis: dat het op den 23, 24, 26 en 29 Juni a. s. in het belang der openbare veiligheid verbo den is, in de kom der gemeente anders dan stapvoets te rijden. Overtreding wordt gestraft met eene boete van ten hoogste vijf gulden. Schagen den 17eu Juni 1890. Burgemeester en Wethouders voornoemd. C. H. BEELS. de Secretaris, DENIJS. s-%^-gs=< TWEEDE HOOFDSTUK. Toen graaf Ahlden den volgenden morgen in e vroegte Elsbeth's woning binnentrad, weer klonk er uit een der benedenkamers een gillende reet; do deur van een kamer werd opengestooten en een gespierd vrouwspersoon stortte met ont- 6 N 8a'eD 0m'100S geheven banden op hem toe. vim U"jnU' za,°^ bromde graaf Ahlden, JMrnjds afwerend een arm uitstrekkende. „Zijt gek geworden, meid? Is er brand koffi dood> «S ra dood als ik haar de ttptl u brengen, ligt zij daar, wit als krijt, het V 008en 1 O God, o god, ik houd 8tóu'er, n»ef laDger uit hu hu hu ^.öe dienstmaagd. sch'erj) }s er dood Ga toch niet zoo aan, dwaas schriu ZU": mÜn dochter vreeselijk doen A k D' Wie is er dan toch dood froóJ",er graaf, die schrik, die schrik Mejuf- bed ™a'chen ligt daar binnen dood in haar 0 en gisteren was zij nog gezond en wol Je, o jé i" 2o^a'c^en herbaalde graaf Ahlden en stormde jleer, met,r de aangeduide kamer binnen. den tlonkere gordijnen voor het venster temper- tjel G rnorgenlicht. Door een opening echter Q een lichtbundel op het hoofdkussen en op Baar®00c|e' kalme gelaat der trouwe dienares, gelaatskleur was die eentr doode, de hel- 1 B— Vijf-en-zeventig jaren vloden daarheen sedert den dag, op welken bij Waterloo het leger der Geallieerden eene volkomen overwinning behaal den op het fratische leger waardoor ook Neder land zijn vrijheid hervocht. Nederland was vrij van slavernij Gedenk waardige 18 Juni van den jare 1815! Dat. het nageslacht de vlag late wapperen van torentrans en geveltop, in dankbare herin nering aan het grootsche werk, door onze Vaderen toen verricht. In vele gemeenten wordt de herinnering op feestelijke wijze gevierd. En terecht, wie zou, als hem het harte warm klopt voor de vrijheid vau zijn land, niet gaarne in dankbare blijschap den onvergankelijken hel denmoed onzer voorvaderen herdenken Doch dat de vreugde ernstig zij, want immers tegelijkertijd worden wij, tegenwoordig geslacht van Nederland, ter verantwoording geroepen. Hoe hebben wij Nederlanders in die 75 jaren de dierbare nalatenschap onzer voorouders geëerd en behartigd Zijn wij na 75 jaar nog hetzelfde vrije, fiere volk, even krachtig, even moedig, even vader landslievend Helaas, het herdenken van den 18 Juni 1815, moet den patriot van 1890 een blos van schaamte op het aangezicht jagen. Is het niet een droef contrast? Dat Nederland- sche volk van 1815, nog hijgende van den worstelstrijd om vrijheid, doch fier en vrank, vroom en vroed, en het Nederland van den tegenwoordigen tijd dat, ja nog wel Nederland heet, en nog niet is een Vazallenstaat van den een of anderen machtigen nabuur doch nu ten prooi aan de heerschappij der geallieerenden: Kuyper, Lohman en Schaepman Is niet de toekomst donker, als men o.m. be denkt, hoe in ons land geageerd wordtin zakealge- meenen dienstplicht als men bedenkt, hoe door den heer Tindal herhaaldelijk gewezen wordt op de groote< feilen in onzen militairen en krijgskundigen toestand en de Staat hem laat roepen als een in de woestijn Begint men dan niet te vreezen, dat, evenals eenmaal ten tijde van Koning Belzasar's feest malen, ook nu het Mené Thekel Upkarsin, door dere, vriendelijke oogen waren gebroken, maar niet gesloten. Graaf Ahlden trok de gordijnen open, onder zocht nauwkeurig de oogen, drukte ze daarna met zachte hand voorzichtig toe, en keek de kamer rond, als zocht hij daar ergens naar de oplossing van dit raadsel. Op het tafeltje naast het bed lag een opengeslagen bijbel, een glas stond er naast; een kleine lepel en een wit papiertje, waarin een poeder geweest was, lagen op het kleedje voor het bed. „Zij moet zich dus reeds niet wel gevoeld hebben," dacht graaf Ahlden, terwijl hij lepel en papier opraapte en op het tafeltje leide. Daarbij viel zijn blik op den muur bij het bed. Een al- beelding van het slot "Warnitten hing daar in een eenvoudig lijstje, daaronder de portretten van Ahlden's zonen en Elsbeth's portretten als kind, als jong meisje en als bruid. De voorname man knikte ernstig met het hoofd. „Ja, gij waart een trouwe, goede dienstmaagd, God schenke u de eouwige vrede," zoide graaf Ahlden en liep toen behoedzaam, als vreesde hij de doode in hare rust te storen, de kamer uit. Bovenkwam Elsbeth hem tegemoet. „Waar blijft gij toch, papa Ik zag u het plein oversteken. Maar mijn God, gij ziet er zoo ernstig uit, wat is er gebeurd, spreek „Ja, kind, ik zal spreken en zonder omwegen, want daarop gevoel ik mij niet tehuis," zeide graat Ahlden, terwijl hij zijn dochter zachtkens niede- nam naar de kamer. „Gij zijt een dappere vrouw, raap al uw kracht bijeen en denk aan Kurt, die niet verschrikt mag worden. Onze goede Malchen is dood, heden nacht, naar het schijnt, zacht en de onzichtbare hand op den muur vau ons Staatsgebouw wordt geteekend Viert feestelijk het herdenken van den 18 Juni 1815, doch late de feestviering zijn: een vermanende les voor het Nederlandsche volk. ,/Een volk dat zijn. verleden niet eert, is zijn onafhankelijkheid niet waard is eene uitspraak van een daartoe ten volle gerechtigd persoon, doch men bedenke wel, dat dit eeren van het verleden voor een volk niet enkel bestaat in uiterlijk feestbetoon. Schagetl, 18 Juni 1890. Zondag jl. werden in het koffiehuis van den heer W. Roggeveen Cz. bij gelegenheid der tentoonstelling van teekeningen, vervaardigd door leerlingen van den Cursus der Bouwvereeuig- ing alhier, aan de volgende leerlingen prijzen uitgereikt Voor Bouwkundig teekenen le leerj. J. Entes, Zijdewind, le pr. Voegpasser. B. de Rooij, Schagen, 2e pr. Verstel bare Schrobzaag. 2e u G. Houtkooper, Barsingerhorn, Verstelbare Passer. 4e H. Raven, Schagen, Sponningsc'naaf. Hoogste afdeeling: P. Eriks, Barsingerhorn, ivoren decimeter. Voor Handteekenen le leerj. H. Schene, Schagen, Boekwerkje. 2e n W. v. Twuijver, Barsingerhorn, Bcekw. 3e u Joh. Overtoom Sz,, Schagen, le pr. Tubenverfdoos. B. Ranke Jz., Schagen, 2e pr. Passerdoos. Eereprijs aan S. Stam, Zijdewind, Tubenverfdoos. Op de oproeping onzer Harmoniekapel voor een directeur, waren een twintigtal solli- citatiën gekomen. Door de kapel is echter tot haar directeur gekozen de heer Schouten, Onder-Kapel meester der K. N. Marinekapel te Helder, die deze benoeming ook heeft aangenomen. Het schoolfeest te Sint Maarten, gehouden op Zondag 15 Juni 11. ter herinnering aan den slag bij hWaterloo" is uitnemend geslaagd/Ie 9 ure vereenigde zich het gezelschap in de met groen versierde kolfbaan van den heer C. Kieft kalm gestorven. Waarschijnlijk een beroerte. Ik kom juist van haar sterfbed." Elsbeth zonk in een stoel en bedekte het gelaat met beide handen. Malchen, haar trouwe Malchen dood Zoo plot seling Zij kon het niet begrijpen, maar de hui veringwekkende gedachte, dat de dood toch een offer uit dit huis moest hebben, en de vrees, dat in den zorg om haar echtgenoot niemand wellicht de aandacht had geschonken op de mis schien reeds lang aanwezige kwaal beklemden haar het bart. „Was zij eigenlijk ziek?" vroeg nu ook graaf Ahlden. „Ik weet het niet doch ja, ik herinner mij, dat zij in do laatste dagen klaagde, zoo slecht te slapen, en ik gaf haar nog van mijn poeders, welke ik juist weder uit de apotheek had ont vangen maar ik weet niet of' zij die heeft inge nomen." „Zij heeft die gisteren ingenomen," zeide graaf Ahlden gejaagd, „ik vond het papier op het kleed. Wat zijn dat voor poeders, en hoe kondet gij haar die zoo zonder meer, zonder genees kundigen raad geven „Om Gods wil, papa, gij doet mij ontstellen zeide Elsbeth siddorende. „Doctor Reimer heeft ze mij tot kalmeering voorgeschreven, het is een soort bruispoeder. Ik zal doctor Reimer laten ontbieden en - en naar Malchen gaan." „Kind, zal het u niet te veel schokken vroeg graaf Ahlden teerhartig. „Wie zooveel doorleefd heeft als ik in de laatste weken, die leert het, te zwijgen en te berusten in den wil des Allerhoogsten. Malchen heeft het te Sint Maarten. Vaandels, vlaggen en banieren decoreerden de feestelijke stemming en werden in optocht meegedragen naar de ongeveer een halfuur verwijderde woning van den wethouder K. Blom, aan wien, evenals aan den Burgemeester, den heer W. Schermerhorn, door het zingen van gepaste liederen eene serenade werd toegebracht. Na aldaar onthaald te zijn, keerde de jeugd in blijde stemming naar het feestgebouw terug, waar die versnaperingen werden aangeboden, welke onmisbare factoren zijn in het oog van een kind, dat werkelijk denkt feest te vieren. Muziek van het gezelschap Schlafinann uit Haarlem, draaimolen en poppenkast droegen het hunne bij om een drom van belangstellenden naar Sint Maarten te brengen, wat dan ook werkelijk hst geval was. Den heer Sturm, onderwijzer aldaar werd den zeer verdienden lof toegebracht wegens de nette regeling van den zang en den dans waarmede deze, voor de jeugd van Sint Maarten zoo heugelijke dag besloten werd. De a. s. Zaterdag van wege de Vereeni- ging tot ontwikkeling van den Landbouw in Hollands Noorder- Kwartier te Hoorn te houden tentoonstelling belooft zeer belangrijk te zullen zijn. De Catalogus bestaat uit 262 nummers, waaronder 59 aangiften van Schapen, en Rammen 16 voor Varkens, 18 voor Paarden, 47 voor Stieren, 40 voor Koeien, 70 voor Kaas en twaalf nummers ter opluistering. Het zal zeker overbodig zijn, tot een bezoek op te wekken. Beroepen te Eenigenburg de heer Remrao Hazelholf, Candidaat te Blijhain. Het Bestuur der Liberale Unie deelt ous mede, dat, op verzoek van twee heeren Afgevaar digden, wier voorstellen tot wijziging van Statu ten en Huishoudelijk Reglement op de agenda zijn gebracht, de tegen 2 8 J u n i a. s. uitge schreven Gewone Algemeene Vergadering veer tien dagen is uitgesteld en alzoo zal plaats hebben op Zaterdag 12 Juli 1890, des voormiddags te 10y2 uur, in het gebouw der „Maatschappij tot Nut van 't Algemeen", N. Z. Voorburgwal te Amsterdam. Te Leiden zijn in de laatste dagen weder onderscheidene gevallen van influenza voor- toch wel aan ons verdiend, dat ik alles zelf regele, nu hare steeds vlijtige handen, die mij alles uit den weg namen, voor eeuwig rusten," zeide Elsbeth ontroerd. De doctor had eene beroerte geconstateerd, en Malchen's begrafenis was volbracht. Elsbeth zat bleek en ontsteld in haar kamer en hield een paar fijne papieren omslagen in de hand, welke onwillekeurig beefde. Zonderling, het papier, hetwelk voor Malchen's bed gevonden was, bleek in alle deelen te ver schillen van dat der poeders, welke Elsbeth nog in haar doos had, en het scheen haar toe, als gaf het geel geworden papier een eigenaardige, scherpe geur van zich. .Kon er in de apotheek eene vergissing plaats gehad hebben Zoo iets kwam wel eens voor; maar hoe kwam dan juist deze eene poeder onder do anderen, welke Elsbeth zelve toch als volkomen onschadelijk gebruikt had Een vloed van gedachten joeg der jonge vrouw door het hoofd; het werd haar steeds banger om het hart. „Ik moet dienaangaande ten minste zekerheid hebben," fluisterde zij eindelijk en toen het tijd was geworden voor hare dagelijksche wandeling, kleedde zij zich spoedig aan en begaf zich naar de apotheek, welke aan het andere einde der stad gelegen was. Op Elsbeth's verzoek, mjjnheer Willmers zeiven te spreken, verscheen onmiddel lijk met een gewichtig gelaat een levendig, klein heer. WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1890 | | pagina 1