11.
De Arme Dichter.
Zondag 31 Mei 1831.
35ste Jaargang. ITo. 2511.
Uitgever, J. WINKEL.
Bureau: SCHAOKK, Laan, I), 4.
Schagen, 16 Mei 1891.
41 stemmen.
WORDT VERVOLGD-
Alpicei r
j
OURAIUT.
MÉ- L
Dit blad verschijnt tweemaal per week: Woensdag- Zater-
d ag avond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden AD VER-
TENTIÉN in het eerstuitkomend nummer geplaatBt.
INGEZONDEN STUKKEN èén dag vroeger.
Prijs per jaar f 8.Franco per post 8.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels f0.25; iedere regel meer Sets
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend
Gemeente Schagen.
B c k e n d in a k i ii c n.
POLITIE.
Ter Secretarie dezer gemeente zijn inlichtingen
te bekomen omtrent een onbeheerd gevonden
Koe.
Vergadering* van den Raad der
gemeente Schagen op Dinsdag den 2 Juni
1891 des voormiddags ten 10 ure.
Punten van behandeling
1. Ingekomen stukken.
Adres Opzichter Algemeene Be
graafplaats, betrekkelijk het bou
wen, ten zijnen behoeve, eener
woning.
Vaststelling Politieverordening.
Wijziging Instructie Hooistekers.
Benoeming Stembureau's voor de
verkiezing van Leden voor de
Tweede Kamer en voor den Ge
meenteraad.
Schagen, den 29en Mei 1891.
De Burgemeester,
C. H. BEELS.
2.
3.
4.
5.
Roman van AUGUST NIEMANN.
14.
Eerste deel.
VIJFDE HOOFDSTUK.
De ontvangst was niot zeer aantrekkelijk,, en
de generaal begon berouw te krijgen, dat hij
tegenover zijne vrouw toegeeflijk was geweest.
Deze evenwel, die in het besef, eene gravin voor
zich te hebben en voor een goed doel te werken,
zich ook over nog grootere moeieljjkheden heen
gezet zou hebben, begon nu met de oude dame
met goed gehuichelde geestdrift te spreken over
het slot Brenkenheim en het ritje door het land.
„Wij zijn nog maar kort in Neustadt," voegde
zij er aan toe, „en daarom zijn wij er nog niet
toegekomen, onze bezoeken in den omtrek af te
leggen. En toch moeten er tusschen de grond
eigenaren een zeer aangename maatschappelijk
verstandhouding bestaan. Daar ia bijv. baron
Rinhitz en graaf Werba en nog zoo vele namen
van den echten stempel en deu tegenwoordigen
adel. Mevrouw de gravin beeft zeker een levendig
verkeer met deze lamiliën.
De gravin had dit gesprek mede aangehoord,
zonder mevrouw von Birkhausen in de rede
te vallen. Mocht deze daaruit evenwel de gevolg
trekking gemaakt hebben, dat zij in haar een
aandachtig toehoordster had gevonden, dan zou
zij zeer teleurgesteld worden.
„Mijn gehoor is niet al te scherp, zeide de
gravin, toen zij zag, dat hare gast den mond
sloot. „Wat hebt gij gezegd
„Ik meende, dat in deze streek zeer degelijke
familien wonen en mevrouw de gravin heeft
zeker wel veel omgang met haar," schreeuwde
nu mevrouw von Birkhausen, zonder evenwel
haar innemend lachje te verliezen, alsof het
een genot was, een allerliefste betuiging nog eens
kortelijk te herhalen.
„Volstrekt geen omgang," antwoordde de
gravin. „Ik houdt niet den minsten omgang. Ik
vraag niet naar kennissen. Wanneer men op mijnen
leeftijd gekomen is, mijn waarde mevrouw von
Birkhausen, dan is men de ijdelbeid der wereld
moede.
„Dat is een slecht vooruitzicht," dacht mevrouw
von Birkhausen zeer teleurgesteld, doch zij wist
haar kalmte te bewaren. Mevrouw de gravin
moet niet van oud spreken," schreeuwde zij.
„Wie zulk een jongen, flinken zoon heeft
Maar de gravin hief haar dorre hand op en
wenkte haar te zwijgen.
„Ond, oud," zeide zij. „Op onze jaren, beste
mevrouw von Birkhausen, ligt ons bet hemelsche
rijk nader aan het harte, dan de wereld."
„Mama heeft heden geeD besten dag," zeide
de graaf tot Eva. „Zij heeft koude gevat, en het
Het Hoofd van het Plaatselijk bestuur der Ge
meente Schagen brengt bij deze terkennisse van
de ingezetenen dier gemeente, dat het kohier
No 5 voor de belasting op het Penoneel over
het dienstjaar 1890/91 op den 25 dezer door den
Heer Provincialen Inspecteur in de Provincie
Noord-Holland is executoir verklaard eu op heden
aan den Heer Ontvanger der directe belastingen
binnen deze gemeente ter invordering is overge
geven.
Ieder ingezeten, welke daarbij belang heeft
wordt alzoo vermaand op de voldoeniog van
zjjnen aanslag behoorlijk acht te geven, ten einde
alle gerechtelijke vervolgingen, welke uit nalatig
heid zouden voortvloeien, te ontgaan.
Schagen, den 29 Mei 1891.
Het Hoofd van het Plaatselijk Bestuur voornoemd,
C. H. BEELS.
Binnenlandsch Nieuws.
Bij de alhier gehouden herstemming voor
de candidaatstelling voor het lidmaatschap der
Tweede Kamer, is gekozen tot candidaat van
den Bond v. Liberale Kiesvereenigiugen, de
heer Mr. W. V. d. Kaay, met 72 stemmen.
Op den heer C. V. Gerritsen, waren uitgebracht
is haar daarbij op haar gehoor gevallen. Dat is
haar teere plek. En opmerkelijk is het, dat het
iemand altijd treft in zijn zwakke zijde, wanneer
men iets heeft. Willen wij een kleine wandeling
maken, mejuffrouw? Ik zal u het slot laten zien,
en in dien tijd zal het eten wel gereed zijn."
Eva keek vragend haar moeder aan. Zij had
gaarne het pijnlijk onderhoud met de oude gra
vin ontloopen, maar zij wist niet recht, of het
gepast was, met den graaf alleen rond te wan
delen. Zij gevoelde zich niet vrij onder deu spi-
onneerenden blik van den geestelijke. Het scheen
baar toe, dat deze man met helderen blik den
waren toestand doorzag en vernederende veronder
stellingen maakte van hare familie. Yan het
oogenblik, waarin zij de groote zaal binnen ge
treden was, had zij zich onaangenaam beklemd
gevoeld.
Hare mama had de woorden vau den jongen
graaf verstaan en kwam haar te hulp.
„Ga gerust, lief kind," zeide zij in antwoord
op Eva's stille vraag.
Eva stond op en ook tegelijk sprong de graaf
van zijn stoel op, maar mevrouw de gravin scheen
het niet goed te vinden, dat beiden zich ver-
wjjaciden.
„Waarheen wilt gij, Philip?" vroeg zij.
Mejuffrouw von Birkhansen bet slot laten zien,
mama."
„Wij gaan allen mede, wacht nog eenige
minuten," zeide zij. „Ga zitten, mejuffrouw, houdt
een oude vrouw nog een Weinig gezelschap.
„Yoor den drommel, mama, wij zijn nu eenmaal
opgestaan! „riep de graaf driftig uit. „Er is niet
meer zooveel tijd, voor het diner. Dat hoop ik
tenminste. Onze gasten zullen honger gekregen
hebben na de rit. Als wij allen het kasteel rond
moeten gaan, laten wij dan nu ook dadelijk gaan
„Goed, onmiddellijk dan maar," zeido de gravin,
terwijl zij van de sofa opstond. „Gij behoett
dadelijk niet zoo heftig te worden, Philip."
„Dat is de opbruischende jeugd," merkte me
vrouw von Birkhausen glimlachend op. Zij wilde
balsem in het wonde gieten en het doen voor
komen, als was niemand pijnlijk getrufien ge
worden door het misverstand tusschen moeder en
zoon.
De generaal bood aan de gravin den arm, de
geestelijke liep naast mevrouw von Birkhausen,
op hen volgde de graaf met de beide jonge
meisjes en zoo begaf de stoet zich van de zaal
door een rij kamers en gangen, die alleen een
vrij ontnuchterenden indruk maakten.
Het was moeielijk te begrijpen, wat er aan
het oude gebouw te zien en te verklaren zijn
moest, wanneer niet de geheele tocht daardoor
was ontstaan, dat de graai de gelegenheid had
gezocht, Eva van het gezelschap te verwijderen,
om haar ongemerkt bet hof te kunnen maken.
Dut vermocht de gravin ook niet in alle op
zichten te verijdelen, olscboon zij dikwijls staan
bleef en naar de jongelieden omkeek, terwijl de
Gestemd was als volgt
Ledent. v. d. B. 208.
Gerritsen.
v. d. Kaay.
liarsingerhorn
4
21
(25 stemmen
Harenkarspei
20
7
(27 stemmen.)
Schagen
14
22
(36 stemmen.)
YVieringer waard
3
22
(25 stemmen.)
Totaal der stemmen.
41
72
(Reeds Donderdag aan onze Abonné's in
Schagen, per Bulletin medegedeeld.)
Op Maandag 15 Juni des voormiddags
half elf uur, zal in de kolfbaan van den heer
Kos te Schagen de jaarlijksche alge
meene vergadering der Onderwijzers
en Onderwijzeressen in het arrondissement
Helder plaats hebben. Behalve de gewone
punten en eeuige zangnummertjes bevat het
programma als punten ter behandeling; de
bespreking van het onderwijs in de spraakkunst
geestelijko de rol van cicerone vervulde en ver
klaringen gaf der schilderijen aan de muren, der
ouderwetsche meubelen en wapenen en dergelijke
bijzonderheden van het slot, welks geschiedenis
terugliep tot den dertigjarigen oorlog.
De graaf bleef dikwijls met de jonge meisjes
achter of verschool zich met haar in een zijver-
trok, waar hij dan allerlei anecdoten te beste
gaf en zelf den draak stak met de oudheden.
Maar Era merkte zeer goed op, dat onder dit
masker van geringschatting, met welke de graaf
over deze dingen sprak, een groote mate van
trots op de geschiedenis van zijn huis verborgen
lag, en zij gevoelde zeer goed, dat de graaf
lieden een andere was dan twee dagen geleden
in Nenstadt. Had niet zeer waarschijnlijk tusschen
moeder en zoon een twist plaats gehad over de
uitnoodiging en was de graaf daarbij niet tot be
wustzijn gekomen, dat hij een groot heer was
tegenover de familie van den gepensionneerden
generaal
Eva gedroeg .zich dan na ook zoo trots en
teruggetrokken, als zij maar kon. Door blik noch
gebaar verried zij, dat zij het een of ander bewon
derde en ook maar den geringsten indruk van
grootheid en rijkdom in het uitgestrekte slot
ontving. Met defttige kalmte nam zij de compli
menten van den graat aao, welko hij haar in
tegenwoordigheid van Klara meer of minder
bedekt maakte, en zij nam zijne hulde aan als
iots, wat haar van rechtswege toekwam. Hij
moest ook niet in het minst redenen meenen te
hebben, dat zij met het oog op zijn rang en
rijkdom hem tegemoet gekomen was en hem
in zijn aanspraak te hulp was gekomen. Zij was
in werkeiijkiieid aanmerkelijk afgekoeld.
Nadat zij den vorigen dag en dezen morgen
zich allerlei droombeelden had gemaakt, dat het
verrukkeljk was, zulk een vereerder te hebben
en daarbij toch het ware ideaal haars harten
trouw te blyven, was zij nu door de tegenwoor-
digheio van den graaf zeer ontnuchterd geworden.
Maar als zij het er werkeljk op aangelegd had,
de gril van den graat voor baar tot hartstocht
aan te blazen, dan had zij geen geschikter weg
kunnen inslaan dan zij heden deed.
De graaf had werkelijk ongenoegen met zijn
moeder gehad over de uitnoodiging. De oude dame
had niet van de familie von Birkhausen willen
weten, want naar de mededeelingen van haar
zoon had zij terstond gedacht, dat het hier te
doen was om een hofmakerij en zoo iets strook
te niet met hare plannen zij had de uitnoodiging
niet willen sehrijven, en haar zoon had haar
de taak tegen haar wil nit de hand genomen.
Daarbij was hij ook uit zijn humeur geraakt en
toen ook zijne moeder de opmerking maakte,
dat hij zich er voor moest hoeden, door sluwe,
trouwlustige meisjes ingepalmd te worden, was
dit toch bij bem blijven zitteu.
Eva's verschijning evecwel bad hem weder tot
bewustzijn gebracht, hoe onvergelijkelijk schoon
op de lagere school, inleider de heer P. Stadt
de beweging in de onderwijzerswereld, inleider
de heer P. Uurbanuten hypnotische invloeden
in de school, inleider de heer W. Kuiji.
Op Woensdag middag 1.1. sloeg de bliksem
in den watermolen van den Hooglandspolder te
Barsingerhorn, bewoond door J. Ott.
Hoewel er geen brand ontstond, heeft het
onweder toch zijne ontzettende uitwerkselen ge
toond. Een der vier roeden werd van den top
tot op de ijzeren as gekloofd en de stukken
er van, ver weg in het rond geslingerd. Mis
schien is een dezer stukken op den waterloop
neergekomen, waardoor een dikke plank opge
broken werd.
Het woonvertrek van den molenaar zag er
na den slag al heel zonderling uit. Yan den
schoorsteenstam waren eenige tegeltjes als het
ware weggestreken, terwijl een der ijzeren lippen,
waarmede de schoorsteenplaat in den stam be
vestigd was, uitgerukt en onder de tafel neer
gelegd werd. De tafel zelve, met de overblijfselen
van het middagmaal er op, werd overdekt met
een mengsel van roet, asch en kalkgruis, en
van het raam, waar tegen de tafel stond, werden
zes glasruiten naar buiten geslagen, terwijl de
dit meisje was, en haar trots wakkerde zijn be
geerte op nieuw aan. Hij zeide tot zich zelven,
terwijl hij het slot doorwandelde dat hij geen
meesteres voor het zelve zou vinden, die beter
geschikt was, den roem en den glans van zijn
huis hoog te houden en te vernieuwen. In het
zelfde oogenblik vermaande hij zich zelven tot
voorzichtigheid. Hij wilde niet te haastig te werk
gaan en zich vooral niet voorbarig engageeren.
Hij wilde zijn terrein eerst goed verkennen.
Eindelijk werd het diner aangediend, en het
gezelschap begaf zich naar de eetzaal, waar twee
gegallonneerde kamerdienaars met witte hand
schoenen door de deftigheid van hun optreden
de hoop op een feestelijk maal deed ontwaken.
Deze hoop werd nog verstrekt door dat de
geestelijke een buitengewoon lang gebed op
langzamen toon uitsprak. Het diner zelve evenwel
bleek echter vrij sober en eenvoudig te zjjn en
was een sprekend bewijs van den spaarzamen
zin der gravin.
Deze ongunstige indruk van dit maal werd
niet weggenomen, doordat de jonge graaf den
gasten verzekerde, dat dit alles beter zou zijn,
wanneer hij meer invloed in huis had en niet
in zijne afwezigheid de huishouding in de war
geraakt was.
„De oude vrouw denkt te veel aan het hemel
rijk, voegde hij er minachtend aan toe.
Ook was de omstandigheid niet geschikt, de
gasten tot eten uit te noodigen, dat de gravin
met nauwgezet oog de schotels, welke van de
tafel weggenomen werden, naging en de bedien
den beval, het overschot in den kelder te be
waren.
De wijn was zeer matig, en toen bij het gebak
champagne geschonken werd, verried de oude
dame door hare onrust duidelijk, dat dit een
eigenmachtigheid van den jongen graaf was,
welke haar misnoegen ten zeerste verwekte.
Het gesprek was slepend, de gravin sprak zeer
veel over de geestelijke zending, en mevrouw
von Birkhausen moest do vrome opmerkingen,
met welk zij zich voortdurond bij de gravin aan
genaam trachtte te maken, zoo luid schreeuwen,
dat die opmerkingen bijna als verwenscbingen
klonken.
Na het dessert, stond de gravin op, de gees
telijke sprak het dankgebed uit. Daarna stelde de
oude dame bare gasteD voor, een klein middag
slaapje te nemen, en maakte bet zich zelve in
een hoekje zoo gemakkelijk mogelijk. Dat Eva
steeds vergezeld was door haar zuster Klara,
had haar doen veronderstellen, dat het gevaar
voor haar zoon een weinig verminderd was.
De generaal begaf zich met zijne gemalin en
den geestelijke naar het salon, en van deze ge
legenheid maakte graaf Philip gebruik, um aan
de jonge dames het park te laten zien. Hier
hoopte hij, Eva te kunnen zeggen welke zoete
genegenheid hij voor baar koesterde.
