Be Arme BicBer.
Zondag 7 Juni 1891.
35ste Jaargang. ïïo. 2513.
Voor de stembus.
Uitgever, J. WINKEL.
Bureau: SCHAGElï, Laan, I), 4.
iiicicci n
MÉ- Lil
Dit blad verschijnt tweemaal per week: Woensdag- Zater-
d agavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden ADVER-
TENTIËN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN èén dag vroeger.
Prijs per jaar f3.Franco per post 8.80,
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels f0.25; iedere regel meer Sets
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend
Gemeente Schagen.
B e k c ii <1 m a k i a g' e n.
Burgemeester en Wethouders van Schagen
brengen, naar aanleiding van art. 228 alinea
2 der Wet van den 29en Juni 1851 (staatsblad
no 85) aan belanghebbenden ia herinnering, dat
alle vorderingen ten laste der gemeente, zullen
moeten ingediend zijn binnen zes maan
den, volgende op bet jaar, wrarover dezelven
loopen en dat bij gebreke daaivan, die vorde
ringen zullen verjaard en vernntigd zjjn. Wor
dende dus allen, die nog eenige vorderingen ton
laste dezer gemeente mochten l»bben, over den
jare 1890, uitgenoodigd, die vóór den 30en
Juni a. s. in te leveren, ten eind zich daardoor
voor de nietigheid en verjaring rr van to vrij
waren.
Schagen, den 2 Jus 1891.
Burgemeester eu Wethoudrs voornoemd,
C. H BEELS.
de Sceetaris,
D1NIJS.
Wie, die behoort tot de liberal partij, ver
heugt er zich niet in dat hare leiende begin
selen zich vormen en ontwikkeld door de
medewerking van allen Wie gevclt niet, dat
eene liberale partij zich hare begiselen niet
kan laten voorschrijven door een gtaghebbend
bestuur, of een invloedrijk leider ?Wij erken
nen, dat daarin zekere politieke zwkheid ligt,
dat wij sterker en machtiger zoud» zijn bij
de stembus, in de staten-Generaal n in het
land, indien wij, gehoorzamende aa 't zelfde
Roman van AUGUST NIEIANN.
Eerste deel.
16. VIJFDE HOOFDSTUK.
De gravin had met een onverschil» gelaat
naar hot gezang geluisterd, en toen Ei zweeg,
zeide zij droog weg, dat zij geen behien kon
scheppen in aeze soort van wereldschg, zang.
Zij was van meening, dat er betere lieder waren,
en zij zou gaarne iets degelijks gehoordiebben.
„Mama zou het slot Breukenheim gane tot
een klooster maken,* bromde graaf Php. „Zij
wil alleen koralen hooren, iets van Ziou'soogteu
en de palmen uit bet dal Josaphat."
„Wat bedoelt gij,Philip?* vroeg zijneioeder,
die nu tocb vrij goed scheen te booren.
„Ik meen, dat dit een zeer schoon li was,
en dat mejuffrouw von Birkhausen he beter
gezoDgen beeft, dan er ooit hier bij die vetoekte
oude kast gezongen iszeide hij. „Gijxocht
dat ding wel eens tan de hand doen een
BecbsteiDschen vleugel daarvoor in dmlaats
zetten."
„Ik weet niet, of de jonge dame ówijls
genoeg hier tingen zal, om de koster van
aankoop rentegevend te maken,* antwoord de
gravin met groote bedaardheid.
In deze niting en in de wijze, waarop zjjjrd
uitgesproken, lag zoo duidelijk de wensch, va
nimmer weder in het slot te zien, dat hetn-
mogehjk streelend voorde familie von Birkham
zijn kon.
De generaal haalde zijn horloge te voorscb.
„Het wordt tijd, aan de terugreis te denki*
zeide bij ernstig. „Het is over zeseen, en \r
wij thuis komen, zal bet donker zijn."
„O, generaal, gij wilt toch niet zoo vig
opbreken riep de jonge graaf uit, die blijkl*
met den loop der dingen verlegen zat. ,'j
zullen tocb nog een klein sonper gebruiken,i
de weg is immers zeer gemakkelijk.*
Zeer verplicht,* antwoordde de genere
terwijl hij opstond, „maar wij hebben niet c
voorgesteld, ons bezoek zoolang uit te strekkei
De gravin zat onbeweeglijk, precies als h
zij van dit onderhoud niets verstaan. Doch
geestelijke, als wilde hij tegemoet komen ai
bet verlangen der oude dame naar degelijk
hevel, altijd eendrachtig streefden naar 't zelfde
doel. Maar wij kunnen niet anders.
Want wij zouden dan ophouden liberalen te
zijn. Het is onze overtuiging, dat het welzijn van
het volk alleen bevorderd kan worden donr wetten,
die ontstaan zijn uit den strijd van meeningen, die
door 't vrije woord, 't debat, en den dikwijls
heftigen strijd om de waarheid en 't recht zijn
voorbereid.
In den boezem der liberale partij zelve zullen
altijd groote verschillen blijven bestaan omtrent
belangrijke punten van staatsbeleid. Want de
zich ontwikkelende maatschappij stelt ons tel
kens weer voor nieuwe vragen, en verandert de
gegevens van oude quaestiën. Oplossingen,
die heden mogelijk en voldoende schenen, zijn
morgen onbereikbaar, of onbruikbaar. Wij
moeten blijven werken en blijven zoeken.
Wij getroosten 't ons gemakkelijk, indien
onze politieke tegenstanders ons van dit onder
linge verschil een verwijt maken. Immers wij
willen hunne eenheid, niet, verkregen ten
koste van zelfstandig onderzoek.
Maar tnoeielijker valt het te berusten, indien
in de partij zelve die noodwendige en onver
mijdelijke verschillen van ineeuing gebruikt
worden tot bestrijding van een bepaald persoon.
Indien iedere groep der liberale meening,
ja ieder liberaal, den eisch stelt, dat de afge
vaardigde van het district zijne meest gelief
koosde meeningen zal deelen, en indien wij
weigeren in onzen afgevaardigde die mate van
onafhankelijkheid te eerbiedigen, die ieder van
ous voor zich zelf vordert, dan staat niets meer
de oplossing der grootste en machtigste partij
in den lande in een aantal kleine machtelooze
muziek, ging naar de piano en zong, terwijl hij
zich zeiven accompagneerde, bet koraal Alleen
God in den booge zij eer en dank aan zijne
Genade—.* Terwijl hij zong, stond ook mevrouw
von Birkhausen op, en als hij geëndigd had, nam
de familie afscheid.
De gravin sprak, als er niet meer te twijfelen
viel aan het vertrek der Birkhausens, nog eenige
woorden van leedwezen over het overhaast
vertrek, maar zelfs mevrouw von Birkhausen,
die zoo gaarne elk offer had gebracht om de
genegenheid der oude dame te verwerven, kon
zich niet verhelen, dat het bezoek lang genoeg
geduurd had.
„Nu heeft de generaal niet eens den stal
gezien," zeide graaf Philip, terwijl hij de familie
uitgeleidde. „Mijne moeder heeft heden haar
slechten dag. Ik boop, wtder spoedig de eer van
uw bezoek te hebben. Mijnheer de Generaal mag
vooral niet vergeten, op de hoenderjacht te
komen, en neem dan uw zoou mede
„Wij zullen bet eerst afwachten, dat mevrouw
de gravin ons de eer bewijst, ons in Neustadt
te bezoeken," aDtwooordde de generaal met
waardigheid.
„O zeker, wij zullen dat niet verzuimen Ik
kom nog deze week met mijne mama,* zeide de
jonge graaf.
Bij bet vertrek was de graaf de dienstvaardig
heid in eigen persoon, en voor hij Eva in den
wagen hielp, besteedde hij veel zorg aan den
plaid, dien zij tot beschutting tegen de avond
koelte om hare schouders sloeg; maar er was
nu eenmaal eene verkoeling ontstaan in den
omgang tnsschen hem en de Birkhausens, welken
voor heden niet was weg te nemen.
„Ik denk, dat ik niet zoo geheel en al onge
lijk had, toen ik voor al te groote ingenomenheid
waarschuwde," zeide de generaal tot zijne vrouw,
toen het rijtuig het slotplein verlaten had.
„Een hatelijk mensch, die gravin!" merkte
Elara op.
„Van zulk een voorname dame voegt het niet
op zulke een wijze te spreken," antwoordde me
vrouw von Birkhausen bestraffend. „De gravin
is misschien zonderling, maar het is en blijit
een eer, met baar om te gaan.*
„Tot nn is dat oingaao toch eenzijdig, beste
Franzis*a," merkte de generaal op.
Eva zeide niets. Zij zat, oogeuscbijulijk aan
bet gesprek geen aandacht schenkende, in baar
plaid gewikkeld en liet den avondwind baar
bleek gelaat verkoelen. Zij dacht aan Edgar, en
clubjes en afdeelingjes in den weg, en zijn
onze dagen geteld.
Daarom verheugt het ons, dat de liberale
kiesvereenigingen in dit district bijna eenstem
mig den kiezers den raad geven om op 9
Juni eerstkomende hunne stemmen uit te
brengen op den aftredenden afgevaardigde
Mr. W. v. d. Kaay.
Zoo behoort het. Wij schamen ons onze
verschillen niet, wij maken onze debatten open
baar, wij noodigen de pers uit om ze te ver
breiden, wij vergaderen niet met geslotene deu
ren. Maar onze tegenstanders zouden verkeerd
doen in die meeningsverschillen iets anders te
zien, dan een middel om door wrijving van
denkbeelden te komen tot waarheid. Zij worden
te leur gesteld, indien zij op verdeeldheid bij
de stembus hebben gehoopt. Bij de stembus
dragen al onze billetten den naam van den
man, die ons sedert lang vertegenwoordigt.
Waarom Omdat die overgroote meerderheid
van de kiezers bestaat uit eerlijke en rechtvaar
dige mannen.
Omdat, wanneer men, zooals onze afgevaar
digde, zijn leven gewijd heeft aan de publieke
zaak, wanneer men jaren lang gewerkt en ge
streden heeft voor zijne beginselen; wanneer
men zijn naam verbonden heeft aan wetten,
die diep ingrijpen in 't maatschappelijk leven,
wanneer men in de Kamer den naam heeft
verworven een bekwaam en vertrouwbaar man
te zijn, de meerderheid der kiezers bewezene
diensten hooger stelt dan goedkoope beloften.
Omdat verstandige kiezers weigeren, dien
nooit was de jonge schrijver in haar oog zulk
een belangrijk man geweest als nu, na het ge
beurde op het slot Brenkeuheim. Zij b?gon te
begrÜpeu, wat zij vroeger wel eens gehoord had,
maar wat haar nooit recht duidelijk was geweest:
dat het de geest is, die niet alleen leven geeft,
maar ook adelt.
ZESDE HOOFDSTUK.
Graaf Philipp moest wel een duidelijk bewust
zijn gehad hebben van de teleurstelling, met
welke de familie von Birkhausen het slot Bren-
kenheim had verlaten. Den volgenden dag reeds
verscheen hij in Neustadt, om met belangstelling
te ouderzoeken, hoe do lamilie het uitstapje be
komen washij bracht een zeer fraaie bouquet
mede voor Eva en bracht de vriendelijke groete
zijner mama. Helaas was de oude dame door
een ooaangeDaam zenuwlijden overvallen, zoodat
het haar niet mogelijk geweest was, mede te
komen en reeds heden het aangename bezoek te
beantwooidendoch zij zou dezer dagen zeker
komen. Daarna herhaalde hij zijne uitnoodiging
voor do jacht.
Graaf Philip was in Neustadt veel vriendelijker
dan op het slot Brenkenheim; storende invloeden
moesten daar wel de ontvouwing zijuer gezellige
karaktertrekken belet hebbec. Ten huize van den
generaal scheen hij warm, openhartig en spraak
zaam. Zijn geest ging niet g- bukt onder het
bepeinzen van den ouden tijd gering waron de
sporen van den invloed, dien het worstelen der
verlichte geesten van zijn volk op zijne beschou
wingen uitgeoefend had; maar daarentegen bezat
hij een rijken voorraad annecdoten en pikante
verbalen uit de voorname kringen, en het ont
brak bem ook niet aan een zekere geestigheid,
met welke hij de dingen van het dagelijksch leven
wist voor te stellen. Het was dus een aangenaam
gezelschap, en mevrouw von Birkhausen noemde
hem den aangenaamsttn man, dien zij ooit had
leeren kennen. Zij vergat met eene merkwaardige
gemakkelijkheid alles, wat haar in Brenkeuheim
onaangenaam en hinderlijk was geweest, ofschoon
haar karakter anders eerder niet al te vergevings
gezind genoemd kon worden, en zij deed al haar
best, om den jongen graaf bet verblijf in Neu
stadt zoo aaDgcnaam mogelijk te maken. Deze
wist het dan ook zoo in te richten, dat hij dage
lijks eenige uren ten hnize van den generaal
doorbracht. Nu eens kwam hij 's morgens, dan
weder s'namiddags, en hij had voor zpn komst
altijd de een of andere zeer geldige reden. Daar
de generaal en diens zoon niet kwamen jagen,
man te beoordeelen naar den onredelijken maat
staf: heeft hij verkregen, wat ik gaarne ver
wezenlijkt zoude zien maar zich de juiste
vraag stellenheeft hij gedaan, wat hij doen
kon in deze Kamer zooals de kiezers, en niet
de afgevaardigden, die gemaakt hebben, met
deze medeleden uit alle partijen, waarmede hij
werken moest
En ook, omdat die kiezers, die eene andere
oplossing gewenscht hadden, ten slotte toch het
belang der partij stellen boven eigen inzicht.
Tusschen onzen afgevaardigde en een deel
zijner kiezers bestond een punt van verschil.
Of juister gezegd een materieel belang verdeelt
de stad en de buitengemeenten, die te zamen
het kiesdistrict ^Alkmaar" vormen. De veel
besprokene marktgelden. Voor sommigen eene
rechtsvraag, voor zeer velen eenvoudig eene
geldvraag. De meening van den afgevaardigde
omtrent de rechtsvraag, meermalen door hem
uitgesproken, dreigde een deel zijuer kiezers
van hem te vervreemden.
De wijziging, door de regeering voorgesteld,
van die artikelen der gemeente-wet, die de
heffing der belastingen regelen, heeft de rechts
vraag van de baan geschoven, en alleen de
praclische overgelaten. Deze kan en behoort te
worden opgelost op eene wijze, die rechtmatige
belangen van Alkmaar eerbiedigt, en tegelij-
kerlijkertijd rekening houdt met de billijke
vorderingen der aanvoerders van het stapelpro
duct, de kaas. De verklaringen, daaromtrent
door den afgevaardigde in de te Schagen ge-
hondene vergadering afgelegd, hebben zeker
gestrekt om elk misverstand uit den weg te
ruimen.
bracht bij hoenders, welke hij zelf geschoten had;
voor mevrouw von Birkhausen bracht hij zeld
zame planten mede, waarvan zij eens gezegd
had, dat zij zooveel hieldvoor Eva nam hij
eiken dag een frisch bouquet mede. Ook was
hij niet spaarzaam met meer of minder verscho
len liefdesverklaringen aan Eva, en bij vond
genoeg gelegenheid daartoe, want mevrouw von
Birkhausen wist het altijd handig zoo in te
richten, dat hij tenminste een kwartiertje met
Eva alleen kon zijn. Evenwel kwam het niet tot
een beslissende verklaring, welke de zorgzame
mama dagelijks van den hemel afsmeekte. In den
zoon stak toch iets van den laaien, voorzichtigen
aard der oude gravin. Hij zeide tot zich zeiven,
dat het altijd nog tijd was, den laatsten stap te
doen, en hij wilde de zaak nog eens overleggen.
Ofschoon bij de erfgenaam was van een groot
vermogen, sloot hij zijne oogenniet voor het feit,
dat de generaalsdochter zoo goed als niets bezat,
en hij begreep ook, dat al was zij ook een bui
tengewoon schoon meisje, hij toch ook in ver
gelijking tot de groote menigte schoone meisjes
ter wereld een zeer voordeelige en buitengewone
partij was. Daarbij kwam nog dat bijdenjoDgen
schrijver en diens zonderlingen blik op den
eersten dag zijner kennismaking met Eva niet
vergeten was. Hij had Edgar sedert niet weer
gezien, ook niets van hom gehoord, maar hij
beschouwde diens wegblijven voor zicb als een
verontschuldiging voor zijne besluiteloosheid. Hij
had het plan, do vogel niet te laten vliegen,
maar haar eerst nog wat langer gade te slaan.
Hij ging tot aan de grens der beslissing, maar
bedachtzaam trok hij den voet terug, als hij
vreesde te ver te gaan. Dat zou hem bezwaarlijk
gelukt zijn, als Eva besloten ware geweest, haar
voordeel te beoogen. Dagelijks lag bet in baar
macht, bem tot een besluit te dwingen. Zij wist,
dat daartoe alleen maar ééne dier kleine scènes
noodig was, welk aan haar geslacht altijd geluk
ken. Maar zij wilde niet. Het beantwoordde vol
komen aan haar wenscben, hem aan hare voeten
te zien zijne vleierijen streelden haar, het be
wustzijn harer macht over hem prikkelde h re
ïjdelheid, en zij gevoelde zich trots tegenover
baar moeder en hare zusters. Maar het he sic
had zij gewenscht, dat Edgar bad kunnen zi. n,
welke hulde de rijke graaf haar bracht, terwijl
zij zelve die aanuam met de houdiüg eeucr vorstin.
WORDT YLRVOLüD-