Be Arme BicBer. Zondag 7 Juni 1891. 35ste Jaargang. ïïo. 2513. Voor de stembus. Uitgever, J. WINKEL. Bureau: SCHAGElï, Laan, I), 4. iiicicci n MÉ- Lil Dit blad verschijnt tweemaal per week: Woensdag- Zater- d agavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden ADVER- TENTIËN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN èén dag vroeger. Prijs per jaar f3.Franco per post 8.80, Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels f0.25; iedere regel meer Sets Groote letters worden naar plaatsruimte berekend Gemeente Schagen. B e k c ii <1 m a k i a g' e n. Burgemeester en Wethouders van Schagen brengen, naar aanleiding van art. 228 alinea 2 der Wet van den 29en Juni 1851 (staatsblad no 85) aan belanghebbenden ia herinnering, dat alle vorderingen ten laste der gemeente, zullen moeten ingediend zijn binnen zes maan den, volgende op bet jaar, wrarover dezelven loopen en dat bij gebreke daaivan, die vorde ringen zullen verjaard en vernntigd zjjn. Wor dende dus allen, die nog eenige vorderingen ton laste dezer gemeente mochten l»bben, over den jare 1890, uitgenoodigd, die vóór den 30en Juni a. s. in te leveren, ten eind zich daardoor voor de nietigheid en verjaring rr van to vrij waren. Schagen, den 2 Jus 1891. Burgemeester eu Wethoudrs voornoemd, C. H BEELS. de Sceetaris, D1NIJS. Wie, die behoort tot de liberal partij, ver heugt er zich niet in dat hare leiende begin selen zich vormen en ontwikkeld door de medewerking van allen Wie gevclt niet, dat eene liberale partij zich hare begiselen niet kan laten voorschrijven door een gtaghebbend bestuur, of een invloedrijk leider ?Wij erken nen, dat daarin zekere politieke zwkheid ligt, dat wij sterker en machtiger zoud» zijn bij de stembus, in de staten-Generaal n in het land, indien wij, gehoorzamende aa 't zelfde Roman van AUGUST NIEIANN. Eerste deel. 16. VIJFDE HOOFDSTUK. De gravin had met een onverschil» gelaat naar hot gezang geluisterd, en toen Ei zweeg, zeide zij droog weg, dat zij geen behien kon scheppen in aeze soort van wereldschg, zang. Zij was van meening, dat er betere lieder waren, en zij zou gaarne iets degelijks gehoordiebben. „Mama zou het slot Breukenheim gane tot een klooster maken,* bromde graaf Php. „Zij wil alleen koralen hooren, iets van Ziou'soogteu en de palmen uit bet dal Josaphat." „Wat bedoelt gij,Philip?* vroeg zijneioeder, die nu tocb vrij goed scheen te booren. „Ik meen, dat dit een zeer schoon li was, en dat mejuffrouw von Birkhausen he beter gezoDgen beeft, dan er ooit hier bij die vetoekte oude kast gezongen iszeide hij. „Gijxocht dat ding wel eens tan de hand doen een BecbsteiDschen vleugel daarvoor in dmlaats zetten." „Ik weet niet, of de jonge dame ówijls genoeg hier tingen zal, om de koster van aankoop rentegevend te maken,* antwoord de gravin met groote bedaardheid. In deze niting en in de wijze, waarop zjjjrd uitgesproken, lag zoo duidelijk de wensch, va nimmer weder in het slot te zien, dat hetn- mogehjk streelend voorde familie von Birkham zijn kon. De generaal haalde zijn horloge te voorscb. „Het wordt tijd, aan de terugreis te denki* zeide bij ernstig. „Het is over zeseen, en \r wij thuis komen, zal bet donker zijn." „O, generaal, gij wilt toch niet zoo vig opbreken riep de jonge graaf uit, die blijkl* met den loop der dingen verlegen zat. ,'j zullen tocb nog een klein sonper gebruiken,i de weg is immers zeer gemakkelijk.* Zeer verplicht,* antwoordde de genere terwijl hij opstond, „maar wij hebben niet c voorgesteld, ons bezoek zoolang uit te strekkei De gravin zat onbeweeglijk, precies als h zij van dit onderhoud niets verstaan. Doch geestelijke, als wilde hij tegemoet komen ai bet verlangen der oude dame naar degelijk hevel, altijd eendrachtig streefden naar 't zelfde doel. Maar wij kunnen niet anders. Want wij zouden dan ophouden liberalen te zijn. Het is onze overtuiging, dat het welzijn van het volk alleen bevorderd kan worden donr wetten, die ontstaan zijn uit den strijd van meeningen, die door 't vrije woord, 't debat, en den dikwijls heftigen strijd om de waarheid en 't recht zijn voorbereid. In den boezem der liberale partij zelve zullen altijd groote verschillen blijven bestaan omtrent belangrijke punten van staatsbeleid. Want de zich ontwikkelende maatschappij stelt ons tel kens weer voor nieuwe vragen, en verandert de gegevens van oude quaestiën. Oplossingen, die heden mogelijk en voldoende schenen, zijn morgen onbereikbaar, of onbruikbaar. Wij moeten blijven werken en blijven zoeken. Wij getroosten 't ons gemakkelijk, indien onze politieke tegenstanders ons van dit onder linge verschil een verwijt maken. Immers wij willen hunne eenheid, niet, verkregen ten koste van zelfstandig onderzoek. Maar tnoeielijker valt het te berusten, indien in de partij zelve die noodwendige en onver mijdelijke verschillen van ineeuing gebruikt worden tot bestrijding van een bepaald persoon. Indien iedere groep der liberale meening, ja ieder liberaal, den eisch stelt, dat de afge vaardigde van het district zijne meest gelief koosde meeningen zal deelen, en indien wij weigeren in onzen afgevaardigde die mate van onafhankelijkheid te eerbiedigen, die ieder van ous voor zich zelf vordert, dan staat niets meer de oplossing der grootste en machtigste partij in den lande in een aantal kleine machtelooze muziek, ging naar de piano en zong, terwijl hij zich zeiven accompagneerde, bet koraal Alleen God in den booge zij eer en dank aan zijne Genade—.* Terwijl hij zong, stond ook mevrouw von Birkhausen op, en als hij geëndigd had, nam de familie afscheid. De gravin sprak, als er niet meer te twijfelen viel aan het vertrek der Birkhausens, nog eenige woorden van leedwezen over het overhaast vertrek, maar zelfs mevrouw von Birkhausen, die zoo gaarne elk offer had gebracht om de genegenheid der oude dame te verwerven, kon zich niet verhelen, dat het bezoek lang genoeg geduurd had. „Nu heeft de generaal niet eens den stal gezien," zeide graaf Philip, terwijl hij de familie uitgeleidde. „Mijne moeder heeft heden haar slechten dag. Ik boop, wtder spoedig de eer van uw bezoek te hebben. Mijnheer de Generaal mag vooral niet vergeten, op de hoenderjacht te komen, en neem dan uw zoou mede „Wij zullen bet eerst afwachten, dat mevrouw de gravin ons de eer bewijst, ons in Neustadt te bezoeken," aDtwooordde de generaal met waardigheid. „O zeker, wij zullen dat niet verzuimen Ik kom nog deze week met mijne mama,* zeide de jonge graaf. Bij bet vertrek was de graaf de dienstvaardig heid in eigen persoon, en voor hij Eva in den wagen hielp, besteedde hij veel zorg aan den plaid, dien zij tot beschutting tegen de avond koelte om hare schouders sloeg; maar er was nu eenmaal eene verkoeling ontstaan in den omgang tnsschen hem en de Birkhausens, welken voor heden niet was weg te nemen. „Ik denk, dat ik niet zoo geheel en al onge lijk had, toen ik voor al te groote ingenomenheid waarschuwde," zeide de generaal tot zijne vrouw, toen het rijtuig het slotplein verlaten had. „Een hatelijk mensch, die gravin!" merkte Elara op. „Van zulk een voorname dame voegt het niet op zulke een wijze te spreken," antwoordde me vrouw von Birkhausen bestraffend. „De gravin is misschien zonderling, maar het is en blijit een eer, met baar om te gaan.* „Tot nn is dat oingaao toch eenzijdig, beste Franzis*a," merkte de generaal op. Eva zeide niets. Zij zat, oogeuscbijulijk aan bet gesprek geen aandacht schenkende, in baar plaid gewikkeld en liet den avondwind baar bleek gelaat verkoelen. Zij dacht aan Edgar, en clubjes en afdeelingjes in den weg, en zijn onze dagen geteld. Daarom verheugt het ons, dat de liberale kiesvereenigingen in dit district bijna eenstem mig den kiezers den raad geven om op 9 Juni eerstkomende hunne stemmen uit te brengen op den aftredenden afgevaardigde Mr. W. v. d. Kaay. Zoo behoort het. Wij schamen ons onze verschillen niet, wij maken onze debatten open baar, wij noodigen de pers uit om ze te ver breiden, wij vergaderen niet met geslotene deu ren. Maar onze tegenstanders zouden verkeerd doen in die meeningsverschillen iets anders te zien, dan een middel om door wrijving van denkbeelden te komen tot waarheid. Zij worden te leur gesteld, indien zij op verdeeldheid bij de stembus hebben gehoopt. Bij de stembus dragen al onze billetten den naam van den man, die ons sedert lang vertegenwoordigt. Waarom Omdat die overgroote meerderheid van de kiezers bestaat uit eerlijke en rechtvaar dige mannen. Omdat, wanneer men, zooals onze afgevaar digde, zijn leven gewijd heeft aan de publieke zaak, wanneer men jaren lang gewerkt en ge streden heeft voor zijne beginselen; wanneer men zijn naam verbonden heeft aan wetten, die diep ingrijpen in 't maatschappelijk leven, wanneer men in de Kamer den naam heeft verworven een bekwaam en vertrouwbaar man te zijn, de meerderheid der kiezers bewezene diensten hooger stelt dan goedkoope beloften. Omdat verstandige kiezers weigeren, dien nooit was de jonge schrijver in haar oog zulk een belangrijk man geweest als nu, na het ge beurde op het slot Brenkeuheim. Zij b?gon te begrÜpeu, wat zij vroeger wel eens gehoord had, maar wat haar nooit recht duidelijk was geweest: dat het de geest is, die niet alleen leven geeft, maar ook adelt. ZESDE HOOFDSTUK. Graaf Philipp moest wel een duidelijk bewust zijn gehad hebben van de teleurstelling, met welke de familie von Birkhausen het slot Bren- kenheim had verlaten. Den volgenden dag reeds verscheen hij in Neustadt, om met belangstelling te ouderzoeken, hoe do lamilie het uitstapje be komen washij bracht een zeer fraaie bouquet mede voor Eva en bracht de vriendelijke groete zijner mama. Helaas was de oude dame door een ooaangeDaam zenuwlijden overvallen, zoodat het haar niet mogelijk geweest was, mede te komen en reeds heden het aangename bezoek te beantwooidendoch zij zou dezer dagen zeker komen. Daarna herhaalde hij zijne uitnoodiging voor do jacht. Graaf Philip was in Neustadt veel vriendelijker dan op het slot Brenkenheim; storende invloeden moesten daar wel de ontvouwing zijuer gezellige karaktertrekken belet hebbec. Ten huize van den generaal scheen hij warm, openhartig en spraak zaam. Zijn geest ging niet g- bukt onder het bepeinzen van den ouden tijd gering waron de sporen van den invloed, dien het worstelen der verlichte geesten van zijn volk op zijne beschou wingen uitgeoefend had; maar daarentegen bezat hij een rijken voorraad annecdoten en pikante verbalen uit de voorname kringen, en het ont brak bem ook niet aan een zekere geestigheid, met welke hij de dingen van het dagelijksch leven wist voor te stellen. Het was dus een aangenaam gezelschap, en mevrouw von Birkhausen noemde hem den aangenaamsttn man, dien zij ooit had leeren kennen. Zij vergat met eene merkwaardige gemakkelijkheid alles, wat haar in Brenkeuheim onaangenaam en hinderlijk was geweest, ofschoon haar karakter anders eerder niet al te vergevings gezind genoemd kon worden, en zij deed al haar best, om den jongen graaf bet verblijf in Neu stadt zoo aaDgcnaam mogelijk te maken. Deze wist het dan ook zoo in te richten, dat hij dage lijks eenige uren ten hnize van den generaal doorbracht. Nu eens kwam hij 's morgens, dan weder s'namiddags, en hij had voor zpn komst altijd de een of andere zeer geldige reden. Daar de generaal en diens zoon niet kwamen jagen, man te beoordeelen naar den onredelijken maat staf: heeft hij verkregen, wat ik gaarne ver wezenlijkt zoude zien maar zich de juiste vraag stellenheeft hij gedaan, wat hij doen kon in deze Kamer zooals de kiezers, en niet de afgevaardigden, die gemaakt hebben, met deze medeleden uit alle partijen, waarmede hij werken moest En ook, omdat die kiezers, die eene andere oplossing gewenscht hadden, ten slotte toch het belang der partij stellen boven eigen inzicht. Tusschen onzen afgevaardigde en een deel zijner kiezers bestond een punt van verschil. Of juister gezegd een materieel belang verdeelt de stad en de buitengemeenten, die te zamen het kiesdistrict ^Alkmaar" vormen. De veel besprokene marktgelden. Voor sommigen eene rechtsvraag, voor zeer velen eenvoudig eene geldvraag. De meening van den afgevaardigde omtrent de rechtsvraag, meermalen door hem uitgesproken, dreigde een deel zijuer kiezers van hem te vervreemden. De wijziging, door de regeering voorgesteld, van die artikelen der gemeente-wet, die de heffing der belastingen regelen, heeft de rechts vraag van de baan geschoven, en alleen de praclische overgelaten. Deze kan en behoort te worden opgelost op eene wijze, die rechtmatige belangen van Alkmaar eerbiedigt, en tegelij- kerlijkertijd rekening houdt met de billijke vorderingen der aanvoerders van het stapelpro duct, de kaas. De verklaringen, daaromtrent door den afgevaardigde in de te Schagen ge- hondene vergadering afgelegd, hebben zeker gestrekt om elk misverstand uit den weg te ruimen. bracht bij hoenders, welke hij zelf geschoten had; voor mevrouw von Birkhausen bracht hij zeld zame planten mede, waarvan zij eens gezegd had, dat zij zooveel hieldvoor Eva nam hij eiken dag een frisch bouquet mede. Ook was hij niet spaarzaam met meer of minder verscho len liefdesverklaringen aan Eva, en bij vond genoeg gelegenheid daartoe, want mevrouw von Birkhausen wist het altijd handig zoo in te richten, dat hij tenminste een kwartiertje met Eva alleen kon zijn. Evenwel kwam het niet tot een beslissende verklaring, welke de zorgzame mama dagelijks van den hemel afsmeekte. In den zoon stak toch iets van den laaien, voorzichtigen aard der oude gravin. Hij zeide tot zich zeiven, dat het altijd nog tijd was, den laatsten stap te doen, en hij wilde de zaak nog eens overleggen. Ofschoon bij de erfgenaam was van een groot vermogen, sloot hij zijne oogenniet voor het feit, dat de generaalsdochter zoo goed als niets bezat, en hij begreep ook, dat al was zij ook een bui tengewoon schoon meisje, hij toch ook in ver gelijking tot de groote menigte schoone meisjes ter wereld een zeer voordeelige en buitengewone partij was. Daarbij kwam nog dat bijdenjoDgen schrijver en diens zonderlingen blik op den eersten dag zijner kennismaking met Eva niet vergeten was. Hij had Edgar sedert niet weer gezien, ook niets van hom gehoord, maar hij beschouwde diens wegblijven voor zicb als een verontschuldiging voor zijne besluiteloosheid. Hij had het plan, do vogel niet te laten vliegen, maar haar eerst nog wat langer gade te slaan. Hij ging tot aan de grens der beslissing, maar bedachtzaam trok hij den voet terug, als hij vreesde te ver te gaan. Dat zou hem bezwaarlijk gelukt zijn, als Eva besloten ware geweest, haar voordeel te beoogen. Dagelijks lag bet in baar macht, bem tot een besluit te dwingen. Zij wist, dat daartoe alleen maar ééne dier kleine scènes noodig was, welk aan haar geslacht altijd geluk ken. Maar zij wilde niet. Het beantwoordde vol komen aan haar wenscben, hem aan hare voeten te zien zijne vleierijen streelden haar, het be wustzijn harer macht over hem prikkelde h re ïjdelheid, en zij gevoelde zich trots tegenover baar moeder en hare zusters. Maar het he sic had zij gewenscht, dat Edgar bad kunnen zi. n, welke hulde de rijke graaf haar bracht, terwijl zij zelve die aanuam met de houdiüg eeucr vorstin. WORDT YLRVOLüD-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1891 | | pagina 1