i Zondag 11 October 1891. 35ste Jaargang. ITo. 2558. I d Gemeente Schagen. It e k e n d m a k i n g* en. Binnenlandsch Nieuws. De erfgenamen van AlteibraL Uitgever, J. WINKEL. Bureau: 8CH4BEI, Laan, I), 4. wit 8cliaap, Schagen, 10 October 1891. Roman van O. E L S T E R. Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- Zater- d ag avond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden AD VER- TENTIËN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STOKKEN één dag vroeger. Prijs per jaar f3.Franco per post 3.80. Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels f0.25; iedere regel meer 5cts Groote letters worden naar plaatsruimte berekend POLITIE. Ter Secretarie dezer gemeente worden inlich tingen verzocht omtrent een op de markt van Donderdag 8 dezor vermist met een groen mork in den nek, en op het schott. Ten voordeele der Kindervoeding aan de Openbare Lagere School alhier, gedu rende de wintermaanden, zal door den heer Th. Reep met de verschillende klassen van zijnen Gymnastie k-C u r s n s in den loop der maand November eene openbare uitvoering worden gegeven. liet behoeft voorzeker geen nader betoog, dat wij dit plan niet alleen toejuichen, maar ook ten sterkste onzen Lezers aansporen eene zoo uitstekende zaak door hun bezoek dier uit voering te doen steunen. Heden zijn door het bestuur der West- friesche Kanaalvereeniging de leden opgeroepen tot eene vergadering, te houden op Dinsdag 27 Oct. e. k. te OPMEER, (zie achterst, adv.) Uit het extract uit het rapport omtrent een onderzoek naar eene gewenschte maar niet te kostbare verbinding vau Enkhuizen met het Noord-Hollandsch kanaal, door een vaarwater, loopende door West friesland van Enkhuizen over Spanbroek en SCHAGEN naar Stolpen, blijkt, dat het vaarwater eene lengte zal ver krijgen van 52100 Meter, en dat de totale HOOFDSTUK I. „Och! ween nu niet meer, Margaretha, mijn lieveling. Het zal geschieden zooals gij het wenscht; ik weet het wel, dat ik een onrecht, u jaren lang aangedaan, nog heb goed te maken ik zal er met mijnen vader over spreken, hem op al mijne rechten wijzen; als hij weigert, afscheid van hem nemen, en dan staat ons niets meer in den weg, en behoeven wij ous huwelijk niet langer geheim te houden. Zijt gij nu tevreden, mijn engel Weenende verborg de nauwelijks twintigjarige vrouw, het hoofd aan de borst van een torsch gebouwd officier, die de slanke gestalte van de vrouw innig tegen zich aandrukte. Lange, donkere lokken hingen met bekoorlijke wanorde over haar rug. Zij bief nu de groote zwarte oogen, waarin nog een paar tranen waren achtergebleven, tot haar man op. „Ik eisch niets van u, EduardIk verzoek u zelfs uiets, want ik weet, dat gij alles om best wil doet; maar ik dacht aan bet lot onzer kin deren.* Haro stem had een diepen en weemoedigen klank zij sprak bet Duitscli volkomen zuiver, maar met een eenigszins vreemd accent, welke de vreem delinge verried. „Ook ik denk aan onze kinderen, Margaretha,* antwoordde de officier diep bewogen, ,eu ik had het mij al zoo heerlijk voorgesteld, om u als meesteres op het slot Altenbrak rond to leiden- u, onzen jongen en de kleine Margaretha. Maar dat zal wellicht nooit gebeuren, of mijn vader och kom, weg met die gedachten. Het zal zonder dat ook wel gaan, en het erfdeel van mijn moeder blijft mij nog, en zal ons voor armoede bewareo, zoodra ik de officier uniform uit- geftokken heb, en het majoraat Altenbrak mij ontnomen wordt." „O Eduard, het harte wordt mjj zoo zwaar, wanneer ik bedenk, dat ik de schuld van dat alles ben.' „Wat zegt gij daar? Dat gij de schuld daar- kosten voor dit werk ongeveer zullen bedragen, f 1.406.700, waaronder niet zijn begrepen de kosten voor definitiere-terrein-opnemingen, het opmaken van plannen en de uitvoering van het werk, waartoe zeker nog een som van ongeveer f 140.000 moet gerekend worden. Bovenbedoeld Rapport is ingevolge besluit der Bestuursvergadering van Dinsdag 12 Mei 1891 te Schagen, uitgebracht door de Heeren Holwerda, Kater en Bakker, opzichters van Waard en Groet, de Vier Noorderkoggen en Drechterland, aan wie was opgedragen het ont werpen van een kanaal-plan Enkhuizen-Stol pen*, zooveel mogelijk de bestaande vaarten volgende. Donderdag, den 8en October, is de Huis- vlijtschool te B A R S I N G E R H O R N, voor de aanstaande wintermaanden weder begonnen met 9 leerlingen. Het onderwijs in Handenarbeid, aan een paar kinderen vau minvermogenden, wordt als gewoonlijk vonr het grootste deel bekostigd door de vereeuiging D. O. G. ANN A-PA ULO WNA. Een zeer zware strijd nadert alhier zijne beslissing. (Üe strijd tusschen licht en duisternis). Het „er zij licht" werd hier voorwaar niet dan na rijp beraad gesproken; maar toch zal het geschieden, dat eindelijk ook de burgers die niet zoo gelukkig zijn, lantaarns op hunne rijtuigen te kunnen plaatsen, ook hunne ver lichting zullen hebben, en niet meer in het duister behoeven rond te dwalen. De f 76. voor dit doel door hen bijeengebracht, zullen besteed worden, om daarvoor vier lantaarns te plaatsen met zonuebranders: twee aan de Kleine Sluis en twee nabij htt station, op de meest gevaarlijke punteu. Eere aan de Kiesvereeniging van zijt Ja, gij zijt de oorzaak van mijn geluk; wat zou ik zjjn zonder u en zonder de kinderen? Jj, ik gevoel het wel, dat het mij zwaar zal vallen om de uniform uit te trekken, dat ik sedert twaalf jair gedragen heb, en om mijne wapens neder te leggen, die mij in twee veld slagen zoo veel dienbt bewezen hobben; het zal mij tevens ook smarten, wanneer ik mijn vader, die mij zoo liet heeft .moet bedroeven; maar hij heeft in mijnen jongeren broeder Willy een erf genaam naar zijn hart gevonden, en mijn plicht, om de toekomst van u en de kinderen to ver zekeren, moot voor alle andere dingen da voor keur hebben. En laat ous er nu uiet meer over spreken. Daar komt lieinrieh reeds met de paarden. Ik moet nu naar de stad terug, morgen kom ik weder, en dan zal ik u alle bijzonder heden mededeeleu. Laat mij nog even de kin deren zien." Arm in arm, trad hel: jonge paar de andere kamer binnen, waar een waakster naast het bedje der kinderen zat. „Pstheer baron," fluisterde de oude, „de kin deren zjjn juist in slaap gevallen. Wanneer de kleine Eduard uwe sporen hoort, is hij niet meer in slaap te krjjgen." Do jonge officier boog zich over de slapende kindereu heen. De knaap die nauwelijks drie jaar oud was, was nu al het evenbeeld van zijnen blonden vader, en bet meisje, van nog geen jaar oud, was eeu teer kiud, met een rond, blozend gezichtje, met donker baar, zwarte oogen, en lange zijdeachtige wimpers; juist bet evenbeeld harer moeder. Zachtjes streek de vader, met do hand over de bootden der kleinen; fluisteide de oude vrouw eenige woorden in het oor en ging vergezeld van zijne vrouw de kamer uit. Na nog eenmaal zijn vrouw hartelijk gekust te hebben, ging hij de deur uit, den bloementuin door, en de straat op, waar zijn knecht hem met de paarden stond te wachten. Vlug sprong hij in den zadel, wuifde xijn vrouw, die in het bek stond, met de band nog eenmaal vaarwel en galoppeerde hesu. De jonge vrouw staarde hem na, totdat bij een hoek omsloeg, en zoodoende aan haar oog onttrokken werd, waarop zij haastig naar bin nen ging. Het huisje, dat mevrouw Margaretha bewoonde, lag iets van bet dorp verwijderd; het was om- H Algemeen Belang", welker ijverig Bestuur dit lichtje in den tijd heeft ontstoken. Woensdagmiddag verbrandde door onbe kende oorzaak te ANNA PAULOWNA de kleine boerderij van K. de Groot, staande aan den Krommen tocht. Huis en inboedel waren verzekerd. Dinsdag II. bij het binnenkomen der Tesselscheboot te N1EUWEDIEP, viel de stuurman Koning bij het werpen van een kurkenzak tnsschen de boot en den steiger, voorover, waardoor hij tusschen boot en wal bekneld geraakte. Zwaar gewond werd hij naar het marine-hospitaal gebracht, alwaar hij des nachts overleed. Te HELDER is voor de uit Rusland verdreven Israëlieten f 498.00 bijeengebracht, daaronder begrepen de opbrengst der te Schagen door den heer C. D. Zurmühlen gehouden lezing. Den oud-Burgemeester, van IIOORN, mr. W. K. Baron van Bedem, die Donderdag die gemeente ter afscheidsneming bezocht, werd door den Gemeenteraad een aischetdsmaal aangeboden, waarbij tal van welsprekende woor den tot hem werden gericht van waardeering en daukbaarheid, voor hetgeen hij daar gedu rende zijn burgemeesterschap op velerlei wijze ten bate der Gemeente gedaan had. Te ALKMAAR werd in den nacht van Woensdag op Donderdag, te 4 uren, door een voorbijganger brand ontdekt in eeu huis dat bewoond werd door een handelaat in vod den, enz., op de ;,Laat*. Hij wekte de bewo ners, die nog iutijds hunne kinderen bij de bureu brachten. Door het flink optreden der geven door prachtige bloemen en boomen. Daardoor aangelokt, had Baron Eduard von Alten brak, zijr.e vrouw, die hij in Italië leerde kennen, bier heen gebracht, waar zij voor de grooto wereld verborgen leefden. Margaretha Montelli, dit was de naam waaronder zij, in bet dorp bekend was, - ver liet bijna nooit haro eenzame woning. Tot ver binding met de buitenwereld, dieode de oude Dorolkea en het dienstmeisje haar eenige vreugd was, wanneer haar man een dag ongestoord bij haar kou doorbrengen. Haar man! Ja, niemand wist het of vermoedde het zelfs, dat Baron Eduard ton Altenbrak, die schitterende ritmeester en goede officier, haar echtgenoot was. In het begin hadden de een voudige bewoners van hut dorp het hoofd ge schud over den omgang van don officier en do jonge vrouw; maar langzamerhand gewendde uien daaraan en bij gevolg werd er ook over gezwegen. Reeds vier jaar woonda Margaretha in het dorp. Als arme wees en onschuldig kiud, aihau- kelyk van bare bloedverwanten, had zij haar man leeren kennen en lief hebben Baron Eduard was gelogeerd in het huis, waar Margaretha woonde, en het was in di n tuin, dat zij elkander voor het eerst zagen. Die slanke, onschuldige gestalte met die kinderlijke oogen hadden een sterken indruk op Eduard gemaakt. Meer en meer zagen zij elkander, totdat het oogenblik kwam, waarop de jonge vrouw zich aan den borst van haar echtgenoot vlijde. Aan den roes waarin Eduard leefde, werd een eind gemaakt, door de vraagwat zal er van deze liefde worden Margaretha was zoo oner varen, dat zij zich geheel en al aan haar gevoel van Helde overgaf en naar niets meer vroeg. Het onschuldige meisje te bedriegen, haar eer aan te randen, daartoe voelde Eduard zich niet in staat, en daartoe beminde bij Margaretha te innig. Met groote opeubartigheid, zette bij haar de zaken uiteen; hij toonde haar aan, dat zijn vader nooit zou toestemmen in dit huwelijk, en dat hij verplicht zou zijn den officiersstand te ver laten, zoo hij haar tot zijn vrouw maakte; en bij deelde haar mede, dat hij besloten was van haar to scheiden, toen zij zich in zijne armen wierp en hem touriep, dat zij niet van hem wilde scheiden, dat zij hem niet wildo verliezen, brandweer r Burgerplicht* was men het gevaar spoedig meester. Een gedeelte van het dak en den zolder, alsmede een partij vodden, zijn een prooi der vlammen geworden. De oorzaak van den brand is niet hekend. Alles was ver zekerd. Bij de Dinslag in het district HOORN gehouden verkiezing van een lid van de Prov. Stalen van Noord-Holland zijn uitgebracht 1633 geldige stemmen. Het aantal kiezers bedraagt 4329. Gekozen is heer M. de Jong (lib.) met 868 st; de heer S. Zuurbier (kath.) ver kreeg 620, de beerC. P. Spaans (lib.) verkreeg 118 stemmen. HEERHUGOWAARD. De raad dezer gemeente heeft met algetneene stemmen besloten, eene nieuwe dokterswoning te bouwen. Tot directeuren der alhier opgericht en koninklijk goedgekeurde naamlooze vennootschap Stoomzuiveltabriek »de Globe," zijn voor de eerste maal benoemd, de heeren: M. J. van Lier, consulent voor zuivelbereiding te Amsterdam, C. Swager Jz. landbouwer te Heerhugowaard en mr. J. C. Boas, advoc. en proc. te Amst. Het kapi taal der vennootschap is vastgesteld op f 40.000. Bij de harddraverij, Maandag il. te AARTSWOU D gehouden, waren acht paar den op de baan: De prijs werd behaald door ,/Gerrit* van den heer P. Druif, bereden door den eigenaar; de eerste premie door *de Kol®, van den heer P. Best, bereden door den eige- uaar en de tweede premie door „Potje®, van den heer P. Glas, bereden door den beer K. Leijen, allen te Aartswoud. Maandag viel te Veghel een Udensche boer, wijl zijn paard te haastig aantrok, van maar dat zij met hem gelukkig wilde zijn daaiop werd het huwelyk in alle stilte gesloten. „Ik wil geduldig wachten, totdat alle belet selen uit den weg zijn geruimd,had zij gezegd. „Wie kent mjj in Duitschland, wie zal eenige notitie van mij nemen? Mijne bloedverwanten zullen blijde zijn, wauneer zij van mij verlost zijn; die zullen tevreden zijn, wanneer ik voor mijn eigen onderhoud zorg, en aan het oordeel vau vreemden is m j niets gelegen. Ik vertrouw u, mijn Eduard, gij zult all .s wel ten beste doen keeren." En de tiotsche officier, had Margaretha Mon telli, do dochier van een beambte, tot zijn vrouw gemaakt, zonder dat zijne familie of bekenden iets tr van wisten. Hij was zich wel bewust, dat hij zijn plicht niet gedaan ha 1, door zijn huwei.jk te verzwijgen; maar de liefde was bjj hem sterker dan het gevoel van plicht, en toen zijne zaken in Italië waren afgeloopen, nam by zijne vrouw met zieh mede naar Duitschland. De jaren verliepen. Reeds dikwijls had Eduard zich voorgenomen, om zijn vader alles te be kennen, zijn ontslag te nemen en zijne vrouw als rechtmatige meesteres het slot zijner voor vaderen binnen te voeren. Een hindernis was daar telkens tusschen beiden gekomen, en toen Eduard eenmaal zijn vader eens over zulke zaken polste, had deze zoo onomwonden zijne meening te kennen gegeven, dat Eduard niets anders over bleef, d >n te zwijgen. „Ik zal zulk een vrouw nooit als mijn doch ter erkenneD," had de oude baron gezegd, „en mijn hand van u altrekken. Ook zal ik zorg dragen, dat uwe kinderen, die ik niet als echt9 nakomelingen beschonw, nooit mijne erfgenamen worden. In den tegenwoordigen tijd is bet de plicht van ieder edelman, alle indringers tegen te houden. Ik hoop, dat gij mij verstaan zult hebben en geen dwaasheid zult begaan. En hij had zijn vader verstaan en gezwegen over het bestaan van vrouw en kinderen, voor wie hij het vaderlijke erfdeel redden wilde. Maar nu Was het hem niet langer mogelijk te zwygen. Zijn vader, lot wiens ooren reeds eenige geruch ten waren doorgedrongen, bad hem reeds met allerlei vragen lastig gevallen. Het geheim werd hem lastig eu drukte hem t9r neder. Hij zou het zyn vader bekend maken er mocht van komen wat wilde.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1891 | | pagina 1