Zondag 12 Februari 1893.
37ste Jaargang Ho. 2699.
PI1IL0US,
II 6II
Atmtëiiii- Lsiilnilla
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Uitgever, J. WINKEL.
Bureau: ICHAGESf, Laan, D, 4.
Prijs per jaar f 3.Eranco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regeis f 0.25iedere regel meer 5 ets
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
De inhoud, van No. 6 van ons
Geïllustreerd Zondagsblad is als volgt
Het Carnavalleest, met illuttratie Nan-
ciebel, een geillustreerd verhaal naar het
Engelseh van William Black Van, met 2
illustraties. Het Carnaval te Rome, met
illustratie. Weer eens iets nieuws uit
Parijs. Drukperssnelheid. Een Car
naval-feesteling op zijn morgenwandeling
naar huis, illustratie. Een en ander over
den Parijschen Beul. De begrafenis van
het Carnaval, illustratie. Eerdinand de
Lesseps. Om echte van valsche diaman
ten te onderscheiden. Ook een levens
verzekering. Een diplomaat, naar histo
rische gegevens bewerkt. Puzzle An
ders dan een ander, met illustratie. De
wraak v?n een fotograaf, met 2 illustraties.
Anecdoten. De eerste kennismakiug
met den mechanieken hoed, met 2 illustra
ties. Nieuwe Prijsraadsels. Anecdote-
Proeve.
Gemeente Behagen,
llekcndrtiakiiige ir
Bevolking-,
NEELTJE DELVER, vroeger wonende
in de gemeente Sint Maarten, thans alhier,
wordt verzocht zich ton spoedigste ter sec
retarie dezer gemeente aan te melden.
Jacht en Visscherij.
De burgemeester van Schagen brengt
ter kenis van belanghebbende het navolgen
de:
De Commissaris der Koningin in Noord-
holland,
Gezien het besluit van Gedeputeerde
Staten dier provincie dd. 25 Januari 1893
no. 31
Gelet op art. 11 der wet van 13 Juni
1857, (Staatsblad no. 87);
Brengt ter kennis vao belanghebbenden
lo. dat de jacht op eenden in deze pro
vincie zal worden gesloten den 28sten
Februari e. k. met zonsondergang
2o. dat de jacht op ander waterwild
zal worden gesloten den lslen April e. k.
met zonsondergang
3o. dat het wcispel van kwartelen met
steekgaren of vliegnet zal mogen worden
uitgeoefend van 1 Mei tot 15 Juli e. k.;
4u. dat de visscherij, met uitzondering
van die met aalkorven, aaldobbers en
palingfuiken, van die met het schepnet of
de gebbe om kleine vischjes te vaDgen
voor de aaldobbers, en van die op snoek in
de gemeente Texel, zal worden gesloten
van 15 Maart tot 1 Juni e. k.
5o. dat gedarende den gesloten visch-
tijd ook het visschen met den hengel in
de hand is verboden.
En zal deze in hetProvinciaal Blad worden
geplaatst en voorts in iedere gemeente van
Noordholland worden aangeplakt.
Haarlem, 31 Januari 1893.
De Commissaris der Kouingin voornoemd,
(Get.) SCHORËR.
Schagen, 10 Februari 1893.
De Burgemeester voornoemd,
C. H. BEELS.
Binnenlandsch Nieuws.
FEUILLETO i\.
Gekozen tot Heemraad
van den polder CALLANTSOOG de Heer
G. Baken Az. te Callantsoog.
Te AARTSWOUD wordt aan
de arme schoolgaande kinderen 4 midda
gen per wuek warme spijs verstrekt door
de Diaconie der N. Hervormde gemeente.
Te BINNEN WIJZEND (boven
Hoorn) is mond— en klauwzeer uitgebro-
keu onder het vee van den landman C.
Schipper.
De in de SCHERMER opge
richte afdeeling „Schermer en Omstreken.'
van de Noordhollandsche vereeniging Bet
Witte Kruis is koniuklijk goedgekeurd.
Het bestuur bestaat uit 9 leden, en de
afdeeling telt 176 leden.
Een hoofdprijs van fl 50.000
in de Oostenrijksche premieloterij is getrok
ken door iemand te ALKMAAR.
Te BEEMSTER is e e n e a f -
deeling van Bet Witte Kruis opgericht,
die reeds 70 leden telt. Tot leden van het
bestuur der afdeeling zijn gekozen de hee
ren J. Maats, J. W. P. Feith, P. Vis en
Jb. Groot.
Ineen tapper ij te AMSTER
DAM had dezer dagen de volgende aar
dige grap plaats.
Reeds lang had een vrouw door de vens
ters van een kroeg staan loeren, eindelijk
scheen zij gezien te hebben wat zij zocht;
want met een beslissende stap ging zij naar
binnen en regelrecht op een bezoeker af,
die met een glas in de hand voor toonbank
stond. Nauwelijks had de man de vrouw,
die zijn gade bleek te zijn gezien, of hij
kroop in een hoek van angst en schaamte,
maar had niettemin de driestheid, op haar
eisch dat hij zou meegaan en werken, in
plaats van te drinken, te antwoorden, dat
hij bleef waar hij was en niet mee wilde,
al zou zij hem ook wegdragen.
De vrouw herhaalde haar eisch nog twee
maal en toen zij ook nu geeD gunstig
antwoord ontving, stroopte zij haar mou
wen van haar jak op, bevochtigde haar han
den op de bekende eigenaardige manier,
greep baar man aan, lichtte hem van den
grond en droeg hem ondanks zijn sparte
len, op haar armen naar buiten en een
eind ver de straat op, tot groot plezier van
de voorbijgangers, die de moedige en krach
tige vrouw toejuchten, terwijl de dronkaard
eensklaps zoo ontnuchterd werd door de
buitenlucht en de gevoelige wijze waarop
zijn gade hein vasthield, dat hij eindelijk
gedwee en met recht als iemand die zijn
laatste ooitje versnoept heeft, meeliep.
Aan het postkantoor te
ALFEN werd vóór eenige weken een brief
in beslag genomen, waarop aen reeds ge
bruikt postzegel van 5 cent ter voldoe
ning der fraukeerkosten geplakt was. De
'brief was uit Leiden afkomstig eu dus
werd aan het Postkantoor aldaar een
onderzoek ingesteld wat aanleiding gaf een
der brievenbestellers te verdenken, waarom
de zaak iu handen der politie gegeven
werd. Na onderzoek werd proces-verbaal
tegen dien brievenbesteller opgemaakt, als
verdacht, dat hij van een brief, hein door
een ingezetene van Zoeierwoude ter bezor
ging in de bus aan het postkantoor toe
vertrouwd, het goede postzegel afgenomen
en een gebruikt daarvoor in de plaats ge
steld had. Bij een onderzoeking te zijnen
huize werd een groot aantal postzegels Tan
een cent, 2ya cent en één van 5 cent
gevonden, welke allen blijkbaar van stnkken
zijn afgenomen. Hij is reeds in zijne tunc-
tiën geschorst.
Indien Dickens niets
meer gegeven had dan de typen van gTom
Pinch" in Cbuzzlewit en van den smid
rJoe" in Groote Verwachtigen, dan nog
verdiende hij de voortdurende dankbaar
heid en roem.
Door de sociëteit Momus
te MAASTRICHT, worden ter gelegenheid
van htt carnaval 2200 brooden eu 660 por
ties soep aan de armen uitgereikt.
Men schrijft uit Drente:
In onze Drentsche dorpstoestandenis in
de laatste jaren eenè verandering ontstaan,
die thans bij do aanzienlijke verhooging
van huur en koopprijzen van het land zeer
duidelijk aan het licht komt. Langen tijd
bestond hier het zoogenaamde r meiersstel
sel," dat vroeger heel goed was, doch op
den duur allengs meer bezwaarlijk werd,
zoodat vele meiers geen voldoend bestaan
meer vindeD, en hunne plaatsen door de
eigenaren verkocht werden. Het is daarbij
gebleken, dat de geldelijke opbrengsten van
die plaatsen tweemaal zooveel rente kun
nen opleveren, als de plaats aan huur op
bracht. Bij publieke verhuur van het land
in perceelen is hetzelfde verschijusel waar
te nemen. Tengevolge daarvan neemt de
meierstand af en zal op den duur geheel
verdwijnen, zoo niet anderen oorzaken daar
voor meer gunstig werken. De verhooging
van koop en huurprijzen is een gevolg van
den opkomenden burgerstand, die bij ander
bedrijf of beroep den landbouw in bet klein
wil beoefenen, en van de geringere aanbie
ding, waut reeds zijn in de laatste jaren
veel meiersplaatsen verkocht, hetgeen het
grondbezit onder den kleinenstand zeer iu
de hand heeft gewerkt. Waar nu eene hoe
veelheid lands, onder 20 gebruikers verdeeld
veel meer oplevert, dan onder 10 gebrui
kers, daar is dit voor de landverdeeling en
de opheffing van den meiersstand bevor-
Roman van F. DU BOISGOBEY.
xvi.
Sanguinet bracht het aan Viroulas toege
zegde bezoek niet. Ziju gesprek met Berquin
bad hem doen begrijpen, dat hij geen oogen-
blik meer te verliezen had, en Viroulas
zou dus vrijelijk met zijn schat onverwijld
Parijs hebben verlaten, wanneer hij had
kunnen vermoeden, dat zijn tegenpartij, tot
wiens verderf hij die duivelsche maatregelen
had genomen, om dezen tijd reeds op engel-
schen bodem zich bevond en er Diet meer
aan denken kon, de deeling van de buit van
hem te eischen. Viroulas wachtte nu met
klimmend ongoduld en stiet een wilden vloek
uit, toen hij het reeds halt zeveu hoorde
slaan, zonder dat er iemand verscheen. Daar
kwam eindelijk een huurrijtuig aanrollen:
dat was zeker de verwachte.
Intusschen bad Crambard volgens afspraak
reeds voor zes uur het hotel du Commerce
binnen willen gaan, om daar Carolles op te
wachten. Daar had hij, van de Rue Saiut-
Dénis komende, reeds van de verte de ge
stalte van den hotelhouder in de d.-mr zien
staan en was hij niet weinig ontsteld, want
door de zoo onvoorziene tegenwoordigheid
van Viroulas viel zijn geheele plan in duigen.
Spoedig verborg hij zich in eeu op do
andere zijde der straat gelegen naar binnen
ingebouwden gevel, van waar hij, zonder
zelve opgemerkt te worden, den ingang van
bet hotel in het oog kon houden, cn hij ever-
legde, wat hij nu zou moeten doen.
\S anneer hij tenminste Hugo de Carolles
had kunnen terug houden Ook hij zag nu
van de andere zijde het rijtuig komen, maar
zag teveBS de onmogelijkheid, zijn bondge
noot te waarschuwen, zonder zelt Diet door
Viroulas ontdekt te worden. Er bleef hem
dus niets anders over, dan kalm op zijn
post te blijven en de ontwikkeling der din
gen af te wachten, ten einde iu het geschiktste
oogenblik toe te schieten.
Toen bet rijtuig inderdaad voor de deur
van het hotel du Commerce stilhield, was
Viroulas eenige schreden naar bini,en ge
gaan. Hij zag toen een heer uitstegen, die
echter niet Sanguinet was, en dien bij in Let
eerste oogenblik ook niet kei kende. Hngo
de Carolles had het namelijk voor overbodig
gehouden, bij deze laatste expeditie in de
Rue Tiquetonne wederom als Martin-Querre
op te treden, en hij was dan ook in zijne
eigene kleeding verscheneD.
Te vergeefs keek hij, toen hij het rijtuig
uitstapte, om naar Crambard, die toch vast
beloofd had, hem voor de deur van het
hotel op te wachten, en hij gevoelde zich
onaangenaam getroffen, toen eensklaps het
roode gelaat van den hotelhouder voor hem
stond. Deze had nu don vreemdeling herkend
en riep hem op onbeleefden toon toe, voor
hij nog het hotel was binnengetreden „Wat
wilt gij dan nog bij mij Ik heb u toch
getoond, waar de timmerman het gat heeft
gelaten, en zal u nu ook niet meer binnen
laten. Er uit met u, gij spion
„Ik trek mjj niets aan van nw geschimp,"
antwoordde Hugo btdaard, „ik wil mijn
koffer hebben, welke nog op mijn kamer
staat."
Hij wilde zich onder geenerlei omstandig
heden laten afwijzen en dacht er over,
wanneer hij eerst maar iweer op zijn kamer
was, daar zoo lang te blijven, tot Crambard
verscheen, die toch onmogelijk nog lang op
zich zou laten wachten. Misschien had
Viroulas zich intusschen verwijderd, zoodat
zij toch nog hun plan konden ten uitvoer
brengen.
De oogen van den hotelhouder schitterden.
Een uieuw plan was er in zijn vindingrijk
brein gerijpt. Hij maakte voor mijnheer de
Carolles ruimte, zoodat deze kon binnen
treden, en zeide toen, nadat hij de huisdeur
gesloten had; „Goed, ga dan naar uw kamer
en overtuig u er van, dat het slot van uw
koffer nog ongedeerd is. Dan kan de koetsier
bem weghalen, want mijn kellner is met een
boodschap weg."
Hugo beschouwde na deze woorden van
den hotelhouder zijn plan als mislukt mis
schien wist Grambard nog raad, als die kwam.
Voorshands antwoordde hij„Het is
goed!" en liep den gang in, om zich naar
de trap te begeven. Daar hij wist, dat
Crambard nu nog de eenige logé was, vir
wonderde de Carolles zich er niet over, dat
Viroulas den gasvlam, welke gewovnlijk aau
het einde van den gang brandde, spaar-
zaamhtidsbalve h.d uitgedraaid.
In hetzelfde oogenblik voelde hij, hoe hij
in een diepte wegzonk. Met een doffe kreet
tuimelde hij naar beneden.
Viroulas was bij de deur staan gebleven
en had met uitgerekten bals geluisterd. Ern
grijns van bevrediging vertoonde *icb op
zijn gelaatvoorzichtig sloop hij Daar de
openstaande deur en iu'sterde. Niets bewoog
zich daar beneden de gewaande spion had
odgetwijfeld bij den vai zijn nek gebroken
en wanneer SaDguinet nu nog kwam, dan
kon die hetzelfde lot ondergaan er was
nog plaats genoeg
Daarna opende Viroulas nu weder de
huisdeur en zond den koetsier voort. Hij
zeide hem, dat de heer, die zoooven was
uitgestapt, bem niet meer noodig bad en
betaalde hem, waarna het rijtuig vertrok.
Nu begon de hotelhouder te overleggen:
Hij had alle redenon om met den tegen-
woordigen loop der dingen tevreden te zijD
de spion was onschadelijk gemaakt en San-
guinet scheen voer beden er wel van te
hebben afgezien, „de zaak" tot een einde
te brengen. In ieder geval was het wel aan
te nemen, dat er ook geen van zijn spionnen
in da nabijheid zou zijn, omdat bij het plan
bad gehad, zelf te komen. Wanneer hjj binnen
een kwartier niet verscheen, dan wilde Virou
las het wagen, met zijn sehat naar het
Noorderstation te sluipen, hetwelk niet ver
van de Rue Tiquetonne lag, om met den
eersten trein te vertrekkt-n. Nu of nimmer
was het oogenblik er, de vlucht te beproeven,
zonder dat hij gedwoDgen was, vooraf zich
lus te koopeu van deD gehaten mededinger,
dien hij gaarne een plaats bij den spion bad
gegund.
Het kwam er dus op aan, spoedig de
noodige toebereidselen voor de reis gereed
te maken. Hij ging weer in hnis en wilde,
om ongestoord te zijn, nogmaals de deur
sluiten, toen er juist nog van buiten een
zwaar gelaarsde voet tusschen gestoken werd
en Crambard's stem riep: ,Laat mij eerst
nog binneD, Viroulas
Met een verwensching opende de waard
do deur weder, waarna Crambard lachend
tot hem zeide„gij badt mij
niet verwacht
„Hadt gij zdve dan aiet gezegd, dat gij
eerst tegen den avond zoudt thuis komen
bromde de waard.
„Dat was ook mijn plan," antweordde
Crambard schijnbaar zeer gemoedelijk, „maar
ik moet u toch iets mcdedeelen, waarin gij
zeer veel belang stelt."
„Maak het dan kort en laat mij daarna
mot rost!"
„Ja, hier gaat dat niet laten wjj in
uw loge gaan."
Wanneer de schilder den gang langs ge
gaan was, evenals Carolles, zou Yiroulas
geen vinger uilgestoken hebben, om hem
voor zijn noodlot te bewaren. Doch Cram
bard was dat ook niet van plan bij sloot
tot groote verbazing van den hotelhouder,
de buitondeur, opende de deur der loge en
schoof toen Yiroulas daarin, terwijl bi) zeide
„Na n, mijn waarde! Zoo, nu kunnen wij
praten, zonder dat men ons stoort."
„Maar wat wilt gij dan nu eigenlijk
vroeg Yiroulas met gefronst voorhoofd.
„Ik zou wel eens willen neten, waar
derlijk. Tevens werkt het verschijnsel tot
de oplossing der sociale qnaestie die ook
hier gevoeld wordt, mede en doet de ar
menzorg op den duur afnemen, want waar
de kleine standen en de arbeiders zelf land
bezitten, daar neemt de armoede af. Te
Buinen werd dit jaar een perceel groenland
van 12 hectaren aan vier personen ver
kocht en elk perceel, of 1jt van het geheel,
wordt nu zooveel verbeterd dat het waar
schijnlijk veel meer dan vroeger het geheel,
zal kunnen opbrengen.
Een brutale diefstal heeft
dezer dagen te AMSTERDAM plaats ge
had in de Van Swindenstraat. Een mans
persoon schelde daar aan en werd te woord
gzstaan door een dienstbode van de bewo
ners der tweede verdieping. Hij vroeg of
er ook briquetten noodig waren, en toen
er een onl Kennend antwoord volgde, scheen
hij weer heen te gaan. Dit is echter niet
het geval gebleken. Hij is de trap opge
gaan en heeft op de eerste verdieping zijn
slag geslagen, waar hij uit eeu kast ver
schillende voorwerpen van waarde ontvreemd
de, o.a, een gouden horloge, diamanten
oorbellen, enz.
In de maand November
j.1. woonde bij de weduwe Schippers, boerin
te Tjallebert, als knecht H. de Jong, die
de boerderij beredderde en daarin bij het
melken van het vee geholpen door de dienst
meid J v. d. Lei. De meid werd naar te
stoomzuivelfabriek van den heer J. Wold-
man te 't Meer, bij Heerenveen gezonden,
welker directeur nooit klachten had over
de kwaliteit der melk, geleverd door de
wed. S. In November werd dit anders de
melk werd door deu directeur en den
meesterknecht later door den apotheker
Penne te Heerenveen onderzocht waarbij
bleek dat ongeveer 30 pet. water bij de
melk gevoegd was.
De directeur der fabriek stelde per brief
de wed. S. met een en ander in kennis.
Zij, onkundig van het geval joeg direct
den knecht uit haren dienst toen deze op
hare vraag meedeelde dat hij gewoon was
het spoelwater, bij de melkemmers ge
bruikt in de kannen bij de melk voor de
fabriek te doeu. Ter terechtzitting hield
hij dit ook volhoogstens een half liter
water zou hij er bijgevoegd hebben.
De meid verklaarde eens gezien te heb
ben, dat de knecht in eeu fabriekskan,
waarin melk was, water bijpompte uit de
mijn gewezen kamerhuur eensklaps is ge
bleven
„Wat moet dat beteekeneup Gij weet
toch zesr gced, dat ik hem gisteren bet
buis uitgezet heb."
„Ja, maar hij is zooeren teruggekomen.
Ik zag, boe bij uitsteeg en gij later deu
koetsier wegzoudt."
„Zoo, bespionneert gij mij nu ook al
„Yolstrekt niet, maar ik heb goede oogen."
„Dan zoudt gij ook hebben moeten zien,
dat de spion intusschen weer is vertrokken."
„Tracht niet, mij te willen bedriegen. Ik
zeg u, dat hij nog in uw buis is en ik zal
met bem spreken."
„Zoek hem dan. Hij zal dan zeker nog
wel in zijn kamer zijn."
Ru was Crambard's geduld uitgeput. Hij
zeker nog i hief dreigend zijn zwaren stok op en zeide
„Zonder omwegen, waar is bij Ik raad u,
nu niet langer dwaasbeden te begaan, want
ik beb, zooals gij weet, een paar stevige
vuisten en
Hij hield e nsklaps op, daar hij een dof,
Crambaid, wiens blikken te vergeefs Henri uit de diepte komend geluid meende te booren.
de Carolles zochten, cn wien bet dadelijk bij
bet binnentreden opviel, dat de gasvlam
achter in deD gaDg was uitgedraaid. „Doch
de scbooce dame, wier gelaatstrekken ik
zou vereeuwigen, bad heden middag
tijd, voor mij te poseeren en daarom
ik onverrichter zake terug
maar gezelschap houden."
Yiroulas bewoog zich niet.
„Hebt gij bet gehoord P" vroeg Crambard
bem.
„Wat dan Ik hoor niets 1" stotterde
geeu de waard.
keer j „Dan moet gij doof zijn. Het geroep
gü
er iemand
Ik zal u nu kwam uit den kelder. Hebt
m iu opgesloten
„Ik heb geen tijd, om naar uw gezwets „Dat kunt gij toch niet in ernst meenen!"
te luisteren," riep Viroulas driftig uit, woe- „In ieder geval wil ik mij er van overtuigen,
dend, omdat hij nu weder in de uitvoering wie daar io zit. Franjois kan het niet zijn,
van zijn plan gestoord weid „Ik heb Fran- want dien hebt gij immers uitgezonden,
gcis uitgezonden en Leb zelf nog
zaken te doen."
„Nu, ik zal u niet lang ophouden," meende
gelijk gij mij zelf zeidet; bijgevolg kan het
geen ander zijn, dan mijn gewezen kamer-
buur.*
Nu hoorde men zeer duidelijk om hulp
roepen.
„Verlaat uw plaats niet," gebood Cram
bard den waard met dringend gebaar, daarna
liep hij naar de gesloten deur iu den achter
grond der loge, sloeg er met kracht tegen
en riep met vervaarlijke stem „Ik ben het,
Crambard ik kom dadelijk!"
„Dank, kameraad," klonk bet terug.
„Nu ben ik vaD mijn zaak zeker, want
ik heb zijn stem herkend," vurklaarde de
schilder.
„Nu ja, al is hij het," mompelde Viroulas,
in bet nauw gedreven, „wat hebt gij daar
mede noodig. Gij kant den spion toch ook
niet uitstaan."
„Neen, dat doe ik ook niet, maar het
is nog niet bewezen, dat Martin-Querre tot
de politie behoort. Wanneer het inderdaad
zoo zou zijn, dan beb ilc bet eerste reebt
een appeltje met hem bem te schillen, want
dan heeft bij mij voor den gek gehouden."
„Dat zal bij wel niet meer doen, daarvoor
beb ik gezorgd," antwoordde Yiroulas met
duivelachtigen grijns."
„Gij hebt bem dus daar oggesloten P Ik
ben nieuwsgierig hoe gij dat hebt bewerk
stelligd, daar hij toch blijkbaar sterker is
dan gij."
„Toch zit bij nu in den val en hjj zal er
wel in blijven ook, denk ik."
„Dat zou toch een al te harde straf zijn.
Ik sta er op, hem te zien ik wil weten,
waarom bij nu hier gekomen is."
„Om ons te bespionneeren, dat is duidelijk!"
„Misschien om u te bespionneeren, dat is
mogelijk. Maar ik heb niets te verbergen.
Open de deur voor mijl"
Viroulas kwam niet van zijn plaats. Hij
stikte bijna van woede. Ook bij had het
roepen geboord en vroeg zich af, boe het
tocb mogelijk waa geweest, dat de gewaande
Martin-Querre, dezen boogen val niet met
zijn leven had moeten boeten.
„Ik zeg u nog eeosmaak bet hangslot
voor mij losgebood Crambard.
„Ik weet niet, waar de sleutel is," stot
terde de waard. „Ik moet hem zeker verlegd
hebben."
„Onzin, gewoonlijk hangt hij aan dien
spijker daar, dat weet ik zeer goed. Maar
daar bij er niet meer is, bebt gij hem in
uw zak. Talmt gij nu nog een oogenblik,
dan roep ik een politie-agent en vertel bem
de geheele geschiedenis"
WORDT VERVOLGD.
