Uit en voor de Pers. Gemengd Nieuws. «VU tvu g IUUI UliICUïll zijn, wanneer nu eens een boer zijn paard ziek was, zou hij niet kunnen komen: dan kan hij daarvoor toch een andere dag komen. Voorzitter. Schreeuwt cug al weijer nijt, ik zek ja alteid get. Sohreij. De heeren Kallen en Zinken beide landbouwers, kunnen den raad omtrent den «pandienst, vermeen ik het best inlichten. Onderwijl raakt de voorzitter in debat met de heeren Zinken en Kallen, waar- tnsschen zich de heeren Verheggen en Schreij mengen, zoodat al die heeren te za- meu aan het woord zijn en de stem van den voorzitter boven allen uitklinkt. Het gedmisch werd zoo groot, dat het niet moge lijk is, al die liefelijke woorden die uit het mondje van den voorzitter vloeiden te vol gen. De heer Kallen brengt den voorzitter onder het oog, dat zij met zijn frechheden niets te maken hebben. Nadat de voorzitter wat gekalmeerd was, werd besloten, een register voor de span diensten aan te leggen. ic-i»-uoom-aeje weraen uitgereikt, waarin de Thomson's thee werd verheerlijkt. Nadat nog eenige muzieknummers waren uitgevoerd, o. a. Donau Wellen, wat aller voeten in een stommelende bewoging bracht, ding van kiesrecht, groot of kleinhet werd onder de aanwezige kinderen een 200 kiesrecht zelf kan mij niets schelen, omdat tal pryzen verloot. De een ontving een cha-1 i_ i, J cot.de ander een bal, een derde len spoor- lk1aaQ het ™lk geen wapen in de hand wagen, een vierde een kaleidoskoop, een j W1' geven, waarvan het zich niet bedie- kruiwagen, een zweep of iets dergelijks. Dat de gelukkige winners in hun schik waren, laat zich begrijpen terwijl de tombola vaak tot groote hilariteit aanleiding gaf, vooral I wanneer aan een oude juflrouw, die voor I haar kleinkind opkwam, een pop of een trompet werd toegewezen. Na de uitreiking der prijzen volgden weder i eenige nummers van het orkest, dat een zeer dankbaar gehoor vond. Inmiddels werd alles in gereedheid gebracht voor de verloting van het zilveren theeservies. Niet minder dan 10,353 verbruikers van Thomson's „Theevisite" had den hun leege zakjes ingezonden, zoodat er uit 10,353 nummers, voor wier berging een het volk, omdat het daarvan geen verstand heeft. Derhalve: ik ben niet voor uitbrei- nen kan. Maar wat ik wensch eh wat ik meen, dat het streven moet zijn van de anti-revolutionaire partij en van el ke partij, die het volk lief heeft, dat is dat wij krijgen een volk, dat zichzelf re geert." Ook Proi. dr. C. B. Spruit heeft te Utrecht in eene openbare bijeenkomst zijn meening gezegd over het gKiesreckt. Volgens het verslag in de V. Rolt. Cl. vestigde spr. allereerst de aandacht op zóó niet tot wet worden verheven, daar- len predikant bij zich aan zijn tafel ge- om zoeke men het kenmerk van welstand tioodigd. Nadat de heeren, dank zij ook belasting. Er is geen quaestie van of het heerlijke maal, in een opgewekte stemming waren geraakt, zeide de pastoor lot den rabbi: „Ik weet, dat gij een zeer verlicht man zijt, maar zandt gij er ooit toe kunnen komen om varkensvleesch te eteu?" Ja,' luidde het antwoord, ziu er tae te brengen zijn een stukje te eten omr 't zon een zeer bijzondere gelegenheid moeten zijn." „En welke?" „Op 't bruiloftsmaal van uw Eerwaarde." men moet onder het kenmerk meer dan het niet bedeeld zjjn verstaan, wat men indirect uit de onderwijswetten zou kunnen bewijzen. Maar is de hoofdfactor 70or de libera le partij in deze het vasthouden aan den census, even zeker is de belastingrege ling van thans niet de ware, en daarom groote kist en een dito trommel noodig waren, de paragrafen 2 e i 3, die eenigzins cri moest worden getrokken. B\j de loting, welke moesten voorkomen, zoo zelfs dat ze verwondering hebben verwekt in den een jeugdig meisje, bleek nummer »090 p een staartnummer dus het winnende te lande. Overigens heelt het algemeen ver zijn. Het zakje, 't welk dat nummer droeg, slag bewezen dat critiek is uitgeoefend Kamps. Zou het niet beter zijn, wanneer vermeldde het adres van den Heer F. Bunten wij eens Maaskiezel gebrnikten? Voorzitter. Onze kiezel is goed Maas kiezel komt te dnur. Schreij. Die komt fl.1.80 de meter; dan hebben wij hem op den weg. Voorzitter Wie zon die daaraan leveren Breng mij dien man eens bij mij. F. Arnolds Van Muiken van Obbicht. heb ik reeds lang gezegd. Voorz. Geer hnbt jao gein verstand van kiezel. De inspecteur heeft mij zelf gezegd, dat onze kiezel goed was. Kamps Veel kennis van kiezel heb ik niet; die gisteravond bij mij door de rui ten kwam, was nog al een.mooi steentje. Voorz. Dat heb ik niet gedaan daar ben ik niet plichtig aan. (Hilariteit onder het publiek.) Kamps Dat moet er nog bij komen, dat n zoo iets deed; het is nu al mooi genoeg, Een Krankzinnige te Wehl bij Zevenaar bracht Maandagavond een man, die sinds enkele dagen krankzinnig geworden was, niet weinig schrik en ont steltenis teweeg. Terwijl een trein op het pont stond naar Zeveuaar te vertrekken, kwam hij eensklaps op het station, sprong op de machine en klom op den schoor- «teen. Met den besten wil kon men hem niet omlaag krijgen, totdat men eindelijk met geweld er toe moest overgaan Toen klemde hij zich met alle kracht aan de koppelstang. Eindelijk verwijderde men hem van 't station en sloot men hem, ter voorkoming van gevaar, in 't arrestanten- huis op. Des nachts vernielde hij in het veitrek alles wat vast en los was. Dinsdag is de ongelukkige naar Coude- water bij 's Hertogenbosch overgebracht. Besmette lyke ziekten. In zijn antwoord omtrent het ontwerp tot wijziging der wet tot voorziening tegen besmettelijke ziekten herhaalt de minister vooralsnog geen omvangrijke wijziging der sanitaire wetgeving te beoogen, maar wijst hij op verschillende andere vruchten van het met de ambtenaren van het ge- neesk. staatstoezicht gepleegd overleg: lo. de voorgedragen wijziging van het K. B. van 4 Sept, 1892, die weldra zal leiden tot het afkondigen van doeltreffende voorschriften betreffende het toezicht op personen, komende uit met Aziatische cho- leta besmette streken en betreffende de or ganisatie van een geneeskundig toezicht op stroomen, rivieren en kanalen of andere binnenwateren en daarlangs varende schepen en hunne opvarenden; 2o. de circulaire van 9 Maart aan de Ged. Staten om aan de gemeente-besturen de vroegere voorschriften tot uitvoering der wet van 1872 in herinnering te brengen; 3o. de circulaire van den minister van Justie aandringende op strafvervolging te gen hen. die openbare wateren met uitwerp selen van choleralijders verontreinigen; 4o. den aandrang van den Min. van Binnenl. Zaken bij de gemeente-besturen om zoo noodig door plaatselijke verorde ningen schadelijke verontreiniging van wa ter tegen te gaan. Bovendien worden maatregelen voorbe reid ter uitvoering van het K. B. 7an 4 Sept. 1892 bij eventueel weder—optreden der Aziatische cholera in het buitenland, daargelaten hetgeen nog zal voortvloeien uit de conferentie te DresJen. De geneeskundige inspecteurs zijn een stemmig omtrent de eventueel te nemen maatregelen en achtten andere maatregelen dan die thans door de Keg. zijn vooigeno- men niet noodig. De minister handhaaft het wetsontwerp onveranderd, beschouwt dit niet als een onbeduidende, maar als eene doeltreffende voorziening; bestrijdt het denkbeeld om het geneeskundig staatstoezicht in de plaats van den burgemeester te doen optreden en meent, dat als het Bijk de kosten zou Kazernestraat 31 alhier, die dus eigenaar werd van het servies. Eers toen deze uitslag bekend was, gingen de bezoekers der matinée opgewekt huis waarts. O ver* liet kiesrecht. In een rede, Maandag, 1.1. heeft de anti revolutionaire, oud-minister Lohman. hem een waarborg dat de wet niet zon- ts op het ontwerp-wet, zóó, dat die niet zal worden aangenomen zonder belangrij ke wijzigingen omdat de minister on trouw blijkt geworden te zijn aan zijne beginselen. Op de quaeste der uitsluiting van be deelden wijzend, vindt spreker op den voorgrond tredend het gemis van positie ve, bet aanwezig zijn van negatieve ken merken van geschiktheid. Ook dat is zoo blijkt uit de verslagen daarvan in de groote bladen gegeven na o. a. be toogd te hebben, dat voor het sturen in democratische richting, waarvan ook hij een voorstander was, op zich zelf geen uitbreiding van kiesrecht noodig was na o. a. gebreken der wet aangewezen en na te hebben doen uitkomen, dat de agitatie over kiesrecht toch niet ophou den zou, daar men volkomen terecht zou vragen waarom niet de vrouwen Waar om niet de bedeelden Waarom geen proportioneel kiesrecht na, dit alles heeft de heer Lokman laten volgen: „Ik zeg daarom niet, dat deze ontwer pen moeten worden verworpen. Ik maak mij er koud noch warm over. Ik zeg als men er eenige dolzinnigheden uitlicht, en ze maakt overeenkomstig de Grond wet, laat men ze dan aannemen. Maar de zaak blijft dezelfde. Daarom zou ik het betreuren, als zoo'n ellendig ding scheuring teweeg bracht onder mannen van eene zelfde richting." Men ziet, het is alles behalve warme adhaesie, die hier aan het woord is maar aangeraden wordt geenszins de kies wet te verwerpen. Wat zijn nu de „dolzinnigheden," die de heer Lokman toch uit de kieswet ver wijderd wil hebben? Hij zou niet bang zijn voor veel kiezers, als allen stemden. En daarom vindt hij het eene „bêtise," dat men de boeren en buitenlieden zal dwin gen eene schriftuur te maken, ten einde om het kiesrecht te vragen. De beste burgers, de soliedste boeren zullen, vreest hij, daartegen opzien. Maar wie in de stad onder den invloed van volksleiders staan, zullen zulk eene schriftuur wel in leveren. Welk eene dwaasheid, zeide de heer Lokmandat daarvan de geschikt heid om te kiezen zal afhangen. En daar komt, zoo vervolgde spreker, nog een tweede ongeluk bij. De groote massa stemt niet. Stemde zij wel, dan zou dat in den regel een vrij verstandig votum zijn. Maar in den regel stemmen de meeste niet, als zij teleur gesteld zijn. En teleurgesteld wordt ieder, die in de Vertegenwoordiging niet vindt wat hij verlangt. Zoo iemand blijft daD verder thuis. Die thuisblijvers zijn het, die de zaak bederven. „Ik heb tot dusver nog niets gedaan dan afbreken, vervolgde spr. Moeten wij nu niets doen? Of gaan zitten met 'n boekje iD een hoekje? Neen, wij moeten blijven sturen in democratische richting, maar wij moeten daaronder niet een ver keerde zaak verstaan „Heeft men een systeem van een lo kaal bestuur, dan zullen de kiezers zich bemoeien met zaken waarvan zij verstand hebben, met personen die zij kennen. Maar om voor het landbestuur te kiezen, moeten zij afgaan op verklaringen van anderen. „Dien weg moeten wij anti-revoluti onairen blijven opgaan. Wij moeten niet onze kracht zoeken in uitbreiding van kiesrecht. Dat moet ons onverschillig zijn. Wij moeten niet onze kracht zoeken in het landbestuur, want dan zullen wij bljjven de dupes van de groote politici. Wij moeten ons niet verbeelden, dat het beter zal worden met een uitgebreid kies recht. Elke Kamer is gesteld op uitbrei ding van macht; in de nieuwe Kamers zal geen andere geest zijn. Men zal op zal der hoogst belangrijke wijzigingen worden aangenomen. Men spreekt van vertrouwen op het volk, maar dit zou met zich voeren het afschaffen van politie en justitie. Wanneer men dan eens denkt aan de kee- zerij, den beeldenstorm en meerdere da den van het volk, dan zal men dat ver trouwen wel eenigszins geschokt voelen. Verder wijzen de toestanden op de op bouwende kracht, als ware het kiezen, als de zwemkunsthoe meer men zich oefent, te beter leert men het. Neen nogmaals, een Tweede Kamer als de onze kan een ontwerp, zooals het daar ligt, nooit aannemen. En nu vraagt men hoe kon de libe rale pers (althans ten dele) dit stuk zoo toejuichen Spreker herinnert zich eene voordracht van prof. Fruin, die over Cag- liostro sprekend, die als alchimist optrad, ten slotte bleek een bedrieger te zijn, wat den heer Fruin destijds aanleiding gaf te vragen: waren onze grootouders dan zóó onnoozel? en het antwoord toen gegeven was: Wanneer er weer een Cagliostro op trad, dan zouden we ook nu bij den neus woiden genomen, want evenals aan het einde der 18e eeuw kenmerkt zich elke periode; wie meegaat met eene dwaasheid kan op aanvanklijk succes rekenen. En of nu dat instemmen met die dwaas heid, die ingenomenheid met de democra tie berust op rijpe levenservaring wil spreker niet beslissen; zeker is het, dat de voorstanders steeds en altijd toevlucht zoekende bij de beeldspraak, zelden dui delijk zijn. Naast deze dwaasheid, nL dat de d e- mocratie het ware is, is deze te plaat sen: het coquetteeren met soci alisme. Dat ideaal is, wat men wel eens noemt, een dolhuistheorie. Als men weet dat socialisme wil afschaffing van privaat bezit, dat daardoor het streven naar eigen best wordt terzijde gezet, dan zal men direct inzien dat het werken voor de gemeen schap uitzondering, het werken voor zich gebruikt, het eene met het andere veree- nigbaar is. Overigens geloove men niet dat de natuur van den mensch zou ver anderen bij verandering van staatsvorm. En meer den klemtoon latende vallen op hetgeen spreker coquetteeren noemt, wijst hij op het artikel in het Sociaal weekblad, dat de strenge vonnissen in het Noorden afkeurt welk artikel door vele liberale bladen wordt goedgevonden. Volgens spreker zou eene plotselingen uitbreiding van het kiesrecht hoogst na- deelige gevolgen na zich slepen De be hoeftige die slecht ontwikkeld is, zal zijn stem geven aan de ontevredene, die niet dan ellende zal brengen voor den werk- man.En als men hem van overdrijving mocht beschuldigen, dan verwijst hij naar het Standaard-a.it\ke\ van 11 November 1892 „onze gemeente", en zoekt tevergeefs naar redenen, als men zulke goede verwachtin gen heeft als dit hoofdartikel te aanschou wen geeft. Bij deze wetsvoorstellen is zeker van toepassing „het meerdern sluit het min dere in", en als men dan de gemeente- raads verkiezingen gaat inrichten naar den geest van deze ontwerpen, dan zul juicht hij het toe dat we bezig zijn dat stelsel te wijzigen, waar mede wijook al weer indirect het gemeente-kiesrecht kunnen behouden. Zij die met Tak's voorstel meegaan, vragen natuurlijk: moeten zij die niet in dien welstand deelen, per se worden uit gesloten? en hierop vindt zich bet ant woord: laat het perceel dat men bewoont belast zijn, ook al betaalt de bewoner, de kiezer dus, die belasting niet zeil. Ver der is oudere leeftijd noodig: ten eerste betaalt men op 23-jarigen leeftijd geen belasting, en het aantal op dien leeftijd gehuwden bedraagt nauwelijks 15 pet. Een gehuwde heeft geheel andere opvat tingen dan een vrijgezel. Dit alles pitit voor den ouderen leeftijd, te meer om dat dan ook de militairen in actieven dienst de miliciens n.1. den mili- tietijd te boven zijn. Volgens de meeste officieren toch is het kazerne-discipline leven niet vereenigbaar met de politieke bemoeizucht. Eu als dan deze kenmerken van ge schiktheid voldoende zijn voor den wel stand, dan geve men het schrijven als kenmerk voor hen die niet betalen, dan krijgt men :1e alle belasting-betalenden, 2e de vele bedrijfsbelasting-betalenden, en 3e de velen die schriftelijke aanvrage doen als kiezers. Wij leven aan den vooravond van een moeielijken tijd voor ons vaderland. Prof. Buys heeft in een GiV/j-artikel beweerd dat we de toestanden van het einde der vorige eeuw tegemoet zullen gaan, als we a. Taks wet ongewijzigd aannemen, en b. als de gewijzigde wet zou worden ver worpen want wat zou er dan als ministerie moeten volgen. De sociaal-de mocraten, de radicalen. De hemel bewa re ons er voor. En in het laatste geval zullen ook de liberalen het niet kunnen niets blijft.dan over dan een 4e ministerie Heemskerk. En dat juist nu, nu ons land behoefte heeft aan hervorming, niet aan een cabinel d' affaires. Men denke slechts aan de militiewet welke beschouwing de spieker gele genheid geeft hulde te brengen aan Ber- gansius en diens ontwerp-wet, welke be tooging met luid applaus begroet werd. Neen, de liberale partij worde het eens teneinde te voorkomen, dat zulk een mi nisterie tot staud kome. Daarom vinde men dien geest van gematigdheid, welke noodig is om het schip van staat te voeren door de woedende elemen ten en het in veilige haven te brengen. bewaard. Te Sas van eenige dagen geleden een gierig was ge meende, een Goed leut stierf dienstbode, die altijd zeer weest en die dus, naar men aardig spaarduitje zou bezitten. Men vond echter niets, totdat men eindlijk besloot, het bedslroo eens te onderzoeken en werkelijk vond men daarin een dichtgenaaid zakje, gou den tientjes bevattende tol een waarde van 990 gld. Een nieuwe bond. In d e - ze tijdeD, du men in de eerste plaats aan de cholera denkt, is het moeilijk belang stelling te wekken voor een vijand, in derdaad nog geduchter dan die gevreesde ziekte, nl. de tuberculose. Ieder weet zich den tijd te herinneren dat de luidkeels uitgebazuinde triomfen, aan de boorden van de Spree behaald, de hoop op moge lijk herstel bij iederen teringlijder ver levendigden, om ten slotte in een teleur stelling over te gaan, die de moedelooze verzuchting op de lippen deed komen: Tering is niet te genezen. Ja, teriag is wel te genezen. Even goed ab de plaatselijke tuberculose van gewrich ten en klieren soms tot volkomen stil stand komt, zoo kan ook in de longen het tuberculeuse proces in beginnende gevallen in zijn voortgang worden gestuit. Maar veel hooger dan genezen staat het voorkomen der ziekte, en als een geluk kigen inval roemt de heer B. in het Handelsblad de gedachte van den Fran sehen professor Armaiugaui, om door de oprichting van een Bond ter voorko ming der tuberculose het pupliek in te lichten omtrent de voorzorgen, die in acht behooren genomen te worden. Het is een onjuiste voorstelling, dat de tering zich door overerving voortplant. Niet door overing, maar door besmetting. De tuberculose is daarom eea ware fami- lkziekte, wijl al de loten den kiem der tering hebben opgenomen uit den tering zieken stam, maar in hoofdzaak daardoor dat in een gezin, waar éen teringlijder is, al de anderen voortdurend aan hes netting blootstaan. De be- smettingskiemen der tuberculose komen bijna uitsluitend op twee wijzen in het lichaam, of met de voedingsmiddelen, met name melk en vleesch van tubercu leuse (parelzieke) koeieD, bf en dit is de voornaamste wijze, door inademing van lucht waarin die kiemen aanwezig zijn. Vraagt meu nu hoe een teringlijder ze ophoest. Zoo de sputa van iemand, die aan longtuberculoso lijdt, uitgehoest zijn en ergens opgedroogt, kunnen zij met het droge of, dat ze bevat, in de lucht komen Algemeen opzien baart in Dresden en de naburige steden Pirna en Döbeln de gevangenneming van een groot aantal zeer geziene en rijke personen, die zich aan wissel-vervalschingen hebben schul dig gemaakt, nl. ook officieren aaD groote woekerwinsten hebben onderworpen. De zaak is ontdekt doordat een der woekeraars een zijner kameraden wegens bedrog aan klaagde. De hoofdschuldige, een graanhan- nelaar, Nagel genaamd, heeft zich spoedig na gevangenneming opgehangen, na te voren eerst een omstandige bekentenis afgelegd te hebbeo. en zelfmoord. in het dorp Saunetat, bij betalen, de plaatselijke besturen alles zullen ,lenz6elfden weg voortgaan/afhankelijk aton «OTiknmon nn hof Ki' L-■r»o7i/f rlot mof laten aankomen op het Rijksgezag, dat niet over genoegzame krachten beschikt om in alle gemeenten de zorg voor de openbare gezondheid op zich te Demen. De minister brengt opnieuw hulde voor de wijze, waarop in den laatsten tijd van dreigend cholera-gevaar de gemeentebestu ren en de bursemeesters over het algemeen, hunne taak hebben opgevat. De minister verklaart niet te weten dat geneesheeren of anderen wegens hun' opgedragen dien sten geen betaling konden erlangen. In Diligentia te AMSTERDAM had gister middag de aangekondigde „Thomson's thee- matinée plaats. Te half twee werd de deur geopend en stroomden de bezoekers de zaal binnen, die zij weldra bijna geheel vulden. Ter opening der mntinée speelde een or kest den Thomson's Puddingmarsch, terwfjl onder de aanwezigen zoo groote menschen' als kinderen liederen op de wys van Te- blijven van de politieke leiders in den Haag, maar de zaken des volks zullen heel weinig vooruitgaan." En ten slotte: „Dr. Sckaepman heeft gezegd: de ad- vokaten zijn het geweest, die de Oranjes verjaagd hebben. Dat is waar, maar het volk heeft meegedaan, omdat de advo caten (hiermede zijn ook velen bedoeld, die niet zijn meester in de rechten) het hebben, misleid. Dat is natuurlijk, want het volk kan niet de feiten genoeg be- Moord Vrijdag werd Clemont. Fernand een bloedig drama afge speeld Een grijsaard van 73-jarigen leef tijd, zekere Jeau Vers, landbouwer van be roep, die sedert twee jaren weduwnaar is, leefde met zijn diensbode, Maria Legaye genaamd, oud 48 jaar. Vrouw Legaye heeft een 17-jarige dochter, die bij rechterlijk vonnis in een vtrbeterhuis is opgenomen. De vrede in het huishouden liet dikwijls veel te wenschen over, de grijsaard was lastig en ranselde de vrouw veelal ge ducht af. Donderdagnacht onstond er weder een hevige twist. \ers nam een mes en bracht er de ongelukkige vrouw allervreeselijkste wouden mede toe. Zij bezat nog de kracht om de kamer uit gaan en zich naar de naastbij gelegen wouing te sleepen, doch daar viel zij bewusteloos voor de deur en en aldus worden ingeademd. Alleen op deze wijze is de teringlijder gevaarlijk voor anderen. Noch aanraking met zijn persoon, noch ook zijn uitade- mingslucht zijn gevaarlijk; alleen zijne sputa. Indien alle teringlijders er toe wer den gebracht, hunne sputa niet meer zorgeloos om zich heen te verspreiden, zouden zij ophouden schadelijk te zijn voor hun omgeving, en de verwoestingen der tuberculose zouden tot oneindig klei ner afmetingen worden teruggebracht Door nauwgezetheid maakt de zieke dat hij gevaar is voor anderen, ter bewijst hij ook aan gewichtigen dienst, door in deze richting niet langer een Daarenboven ech- zich zeiven zich niet een meer len die raden spoedig in handen der so- ™en v°nJ de arme vrouw, badende in haar cialisten geraken. Dit alles moet worden voorkomen. Maar hoe? lo door het in- slachtoffer werd te bed gebracht en voeren van positieve kenmerken en verscheen de justitie met een ge- het weren als kiezers van de n i e t-be- nees"e61; 'er plaatse. Alstoen bleek, dat de zittenden, die niets te verliezen hebben, °P dertien plaatsen, waarvan menschen dus slechts toelatend die een vl^( doodehjk, gewond was. De justitie be- belast huis of een gedeelte er van bewo- zl daarop naar de woning van den nen, menschen dus die, zij het nog zoo'n .e.D8ar', *S|' a Ter8c^'^ende vertrekken gering bedrag, betalen in de belastingen. nebben doorzocht, zonder hem te vin- 2e stelt hij den 30jarigen leeftijd (of ,en' *aimmen eindelijk aan een kamer, daaromtrent) verplichtend en de kennis van het lezen en schrijven, blijkend uit eigen aanvraag aan bet gemeentebestuur om kiesbevoegd te zijn. Tegen het verplich tend stellen van het bewonen van belast- hoopt baar perceel of perceelsgedeelte bestaat oordeelen. Nu is dit het gevaar, dat men bij spreker sedert zijn artikel in het IIan- het volk verkeerd inlicht over de feiten, delsblad eenig bezwaar, omdat dan tal van Over recht en zedelijkheid kan het oor- werklieden wier perceel,ergo perceelsge- Ineen zekere stad 't derlen, niet over de feiten. Daarom kan deelte, niet is belast, zouden worden bui- |ano. „ejecjen waren de terv r u men zeer goed het volk vertrouwen en tengesloten zindte» onderling zetr verdraagza^ toch zeggen: het eigenlijk beleid van za- De toestand meent spreker kan zoo geiegenheid, dat" de rabbi zijn zilveren ken kan men niet toevertrouwen aanj11164 "lijven, maar ook, dit ontwerp kan bruiloft vierde, had hij den die gesloten was. Men liet de deur oper- breken en nu trof een afschiikwekkend schouwspel de oogen der aanwezigen: de grijsaard lag ia een groote bloedplas op den vloer, met afgesneden hals. Hij leefde rog. Het bletk, dat hij ook een geopende wond in den buik had, doch men hem in het leven te behouden. 1 s pastoor en voortdurend aan nieuwe infecties bloot te stellen. Ook voor den teringlijder zelf is het oponthoud in een met teringkiemen bezwangerde lucht hoogst nadeelig. Zorg de bij, dat de atmosfeer, waariu hij leeft, van die kiemen vrij bleef, menigmaal zou dan de ingestelde behandeling tot ge nezing voeren; terwijl nu de telkens her haalde infecties (ie kwaal onderhouden en de genezing verijdelen. Hoeveel troostrijker is deze moderne opvatting dan het vroegere leerstuk der ongeneeslijkheid. Zal echter die op vatting in de practijk doel treffen, dan moet ze overal doordringen, eu dat nu tracht de nieuwe Bond te bewerken, door het publiek in deze voor te lichten. Met name gebruikt hij hiertoe vlugschriftjes, waarin op klare, populaire wijze het be grip der besmetting en de voorwaarden tot afweer der vree3elijke kwaal worden uiteengezet, en die hij, tot nog toe slechts in frankrijk, bij vele duizendtallen verspreidt. Deze wetenswaardige bijzonderheden het deel te doen worden van een ieder, is de nood zakelijke voorwaarde voor verbetering. Het is met voldoende dat deze wenken bij ieder voorkomend geval onder de aandacht wor den gebracht. Voorzorg behoort er geno men te worden. Het voorbeeld, dat de schrijver hier ge- r^.^'111 een en wij niet te mogen weglaten. ijftig arbeiders staan opgehoopt in een werkplaats, die slechts plaats biedt voor twin tig. Dit komt meinigmaal voor. Ouder deze vijftig bevinden zich zeker vier of vijf tuber- culeusen, die den geheelen dag op den groud spuwen, die een potlood in hun mond steken, dat later op gelijke wijze door hun buurman wordt gebruikt enz. Na verloop van eenige jaren zijn niet meer vier of vijf, maar tien, vijftien, twintig tuberculeus en de omvang, welke de kwaal op deze wijze aanneemt, laat Snelpersdruk van j. wTNR r,«,, ociiagen. I

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1893 | | pagina 2