ei nart.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden
ADVERTENTfEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Uitgever, J. WINKEL.
Bureau: 8CH.AGEW, liaan, ft, 4.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25iedere regel meer 5 ct
Groote letters worden naar piaatsruimte berekend.
De INHOUD van no. 15. van ons
Geïllustreerd Zondagsblad is de volgende.
De rcem van Kashgar, geïllustreerde
novelle naar het Engelsch van Robers
Louis Stevenson. Verbeelding, met il
lustratie. Haar laatste troost, met illu
stratie. Met den schrik vrijgekomen,
met illustratie. De Engel en het Kind,
bij een versje van Jacob van Lennep,
met illustratie. Zijn eerste stuiver,
met illustratie. De landlooper en de
veldwachter, of een dikke boom tot bond
genoot, met illustratie. Uit de geschie
denis van vingerhoed. Vandalisme.
Niets nieuws onder de zon. Pnzzle.
Een ongelukkig misverstand. De win
ners der prijsraadsels XIX, XX en XXI.
Anecdoten. De kalme Engelschman,
met illustratie. Voor de huishouding.
Bruidsbloemen. Oplossing van de
prijsraadsels XXVII1,XXX. Anecdote—
proeve. De orde van den aardappel.
XXXIX. Een historisch horloge. Niet
gelukkig, met illustratie. Een volk van
fouter kapitalisten. De bekroonde Auec-
dote-proeve No. 6. Schaak rubriek.
Mededeeling.
Gemeente Schaden.
Bekendmakingen.
Burgemeester en Wethouders van Schagen'
gelet op art. 265 der Gemeentewet, brengen
ter keDnis van belanghebbenden, dat bet door
Heeren Gedeputeerde Staten op den 29 Maart
j.1. goedgekeurde kohier van den Hoofdelij-
ken Omslag dezer gemeente en dat voor de
belasting op de Honden, dienst 1893, gedu
rende vijf maanden ter Secretarie der ge
meente voor een ieder tor lezing isnedergelegd.
Bezwaren tegen den aanslag kunnen bin
nen 3 maanden na den dag der oitreikiDg van
het aanslagbiljet, bij den Raad, op ongtze-
geld papier, worden ingebracht.
Schagen, don 7en April 1893.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
C. 0. BEELS.
De Secretaris,
DENIJS.
BiotieDlandscb Nieuws.
Maandag herdacht Oor-
nelis Knijnsberg, oudste knecht bij de
firma Pieper Zonen te WORMERVEER,
den dag waarop hij vóór 50 jaren bij die
firma in dienst kwam. Deze heelt hem nu
inet zijn volle weekgeld gepensioneerd.
Namiddags vereenigde de firma de
kantoorbedienden, knechts, enz. met hun
ne vrouwen in de concertzaal der Nieuwe
Sociteit, waar hun een maaltijd werd aan
geboden. Ook de firmanten met hunne
vrouwen en kinderen zaten aan.
Een verzoek van Knijnsberg om nog iets
te mogen doeo, d. w. z. licht werk, bijv.
brieven naar de post brengen en daarvan
halen enz. werd afgewezen. De firma stel
de er prijs op dat hij „echt werd gepension-
neerrl.'
Het is bij de vogelliefheb-
bers van algemeene bekendheid, dat de
raaf een drieste, overmoedige vechtersbaas
is. Vóór korten tijd werd een varken te
Eelde door dezen vogel zóó toegetakeld,
dat de borstelige vriend er zijn hr.chje mee
inschoot, evenals zijn aanvaller, die te Gro
ningen is of zal wordan opgezet.
De afdeeling Noord-Ho 1-
land van het Nederlandsche Rundveestam-
boak heeft besloten, in 1893 tien aanhou-
dingspremitën uit te reiken, van f 25 ie
der vtor eenjarige stieren, die reeds zijn
of die bij de voorjaarskeuring in het stam
boek dezer afdeeling worden ingeschreven.
Leden en niet-leden der afdeeling zijn
nu uitgenoodigd, van hun voornemen om
te dingen naar de uit te loven premieën
scbriltefijk kennis te geven. De stieren zullen
door daartoe benoemden commissiën wor
den gekeurd: te Benningbroek op 17 April;
te Midden—beemster op 19 April; te Half
weg op 19 April; te Schagen op 20 April;
te Hoorn op 22 April.
Een prettige logé.
Door de Ilaagsche politie is Maandag
aangehouden een jong mensch uit DELFT
die daar ter stede een pleziertochtje maak
te,bij welke gelegenheid hij meteen Haagsch
jonginensch kennis maakte. De heeren
schenen 't nog al goed met elkaar te kun
nen vinden, want toen de Delvenaar
's avonds naar zijn woonplaats zou te-
rugkeeren, wist de Hageuaar hem over te
halen de pret in Dan Haag voort te zet
ten. Om logies behoefde hij zich niet te
bekommeren, daar ziju kamer uitstektnd
gelegenheid tot huisvesting aanbood.
De gast wilde evenwel den volgenden
morgen vroeg vertrekken, liefst met den
eersten trein. Inderdaad stond hij vroeg op,
hield zich zoo stil mogelijk om den gast
heer niet te doen ontwaken; vooral toen
hij de hand in diens broekzak stuk, de
portemonnaie er uit haalde, deze opende
en met den inhoud, een bankbiljet van
honderd gulden, zich verwijderde.
Toeo de gastheer wakker werd, bemerkte
hij den diefstal gelukkig terstond en waar
schuwde de politie, die er in slaagde den
ondankbaren gast nog véór zijn vertrek uit
nf
I
I
d
Novelle door L E O N A R D.
XII.
Zooals bepaald was, traden in de lente
van 't volgende jaar Van Horst en Emma
in 't huwelijk. De lang gevreesde tijd was
dus voor mevrouw vaa Renen daar, dat rij
hare dochter zou moeten afstaao.
Hoe zwaar haar dit ook mocht vallen, zij
vertrouwde haar liefste pand met volkomen
vertrouwen toe aan den ritmeester en
meende dezen genoegzaam te kennen om te
durven vertrouwen, dat hij hare dochter ge
lukkig zou makeD.
Met allen luister zou op Bellevue de
bruiloft gevierd worden. Dagen van te voren
was men reeds bezig met toebereidselen
voor de feesten te maken. Alle kamers wer
den gelucht, daar er verscheidene logé's
zouden komen.
De zuster van Van Horst was reeds aan
gekomen, alsmede Marin Dijksen; op drin
gend verzotk van de aanstaande bruid kwam
zij een paar dagen voor de bruiloft tot
groole vreugde van Karei, die nu nog ge
legenheid kon vinden, eens met haar alleeo
te zijn.
Emma wilde Marie, wier goeden smaak
zij had leeren kennen, gaarne nog eens
raadplegen in sommige zaken.
Aan Karei Groothart wilde men de leiding
der festiviteiten opdragen, doch hij bad
daarvoor beleefd bedankt, daar hij zich niet
voor die taak berekend achtte. Gaarne hielp
bij echter overal aan mee en iedereen stond
bij met raad en daad ter zijde. Op den be
paalden tijd was alles gereed en konden de
feesten etn aanvang riemen.
Keurig was de villa door manneD van 't
vak versierd trouwens groen en bloemen
waren in den omtrek ruimschoots voorban
den.
Langzamerhand waren alle kamers bezet
"den en zag men bet aantal gasten in het
salon oi op het terras toenemen.
Rijtoertjes en bals volgden elkander op en
allen namen in de vroolijkste stemming
daaraan deel.
Toen eindelijk de dag der voltrekking
van bet huwelijk was aangebroken, was de
drukte op Bellevue groot. Bijna al de ge-
noodigden zouden de trouwplechtigheid bij
wonen, waartoe men verscbeidone rijtuigen
uit A. had besteld.
Liet weder was prachtig Mei toonde zich
van hare gunstigste zijde. De lange rij rij
tuigen, getrokken door sierlijk opgetuigde
paarden, leverde een vroolijk gezicht op,
terwijl zij in vluggen draf passeerde. Geen
wonder ook, dat alle menschen uitliepen,
om haar van meer nabij te zien.
Na de trouwplechtigheid vereenigde men
zich weer op Bellevue aan den maaltijd, die
tot laat in den avond duurde, waarna een
zeGr geanimeerd bal de reeks van feesten
besloot. Bij den aanvaDg van het bal ver
trok bet jonge echtpaar, dat een paar weken
te Parijs ging doorbrengen.
Hadden Karei en Marie zich tijdens de
feesten wel geamuseerd, nog moer, nog
inniger genoegen smaakten zij in de dagen,
die daarop volgden.
Te genoodigden vertrokken de een na den
ander, totdat het op Bellevue weer geheel
rustig was geworden. Arm in arm wandelde
nu Karei met rijn geliefd meisje door de
breede lanen in het park.
Was het gesprek w< 1 eens niet levendig,
een zachte druk van arm op band of een
laDge blik zeiden dikwijls meer dan veel
woorden.
Wanneer Karei bezigheden had, hield
Marie mevrouw van Renen gezelschap. Deze
had Marie lief gekregen en zou haar gaarne
altijd bij zicb gehouden hebben, doch het
meisje beweerde, sptedig weer naar huis te
moeteu. Toen eveDwel Karei aan zi n mees
teres meedeelde, dat hij gaarne in den
herfst wilde huwen, betuigde zij bare vreugde
hierover, daar Marie dan toch spoedig voor
goed in de bnnrt zou komen en dan zou
zij toch hare vroegere gastvrouw wel dik
wijls opzoeken.
Weinige dag«n later veitrok Maiie. naar
N.-Holland, ten einde alles tegen haar oau-
's Gravenhage, in het bezit van het gesto"
lene, te vatten.
De beide bonden van Orde
die te WINSCHOTEN en die te
Utrecht hebben het reeds samen aan
den stok gekregenDe Winschoter hee
ren waren niet bijzonder ingenomen met
het bezoek van de heeren uit Utrecht, en
nu de laatsten aan hun committenten heb
ben verttld, dat hun formeele „trouw aan
het Huis van Oranje" geen genade te Win
schoten mocht vinden, is het tot een be
paalde breuk gekomen.
De heer Koning, ontwerper van den
Winschoter bond, protesteert tegen de con
clusie, afsot die trouw aan de leden van
den Winschoter bond vreemd zou zijn.
Men verzette zich daar tegen de bedoelde
woorden niet, omdat men iets tegen het Huis
van Oranje hsd, maar als protest tegen de
aanmatiging der voorstellers. „Maar al te
dikwijls", zegt mr. Koning, wordt het
noorden van ons land beschouwd door on
wetenden als minstens 'n.vlf republikeinsch.
Dien indruk te versterken, schijnt de be
doeling, waar men motieven zoekt, om niet
met ous meê te gaan. NeeD, MM. HH.
Wij koesteren bier dezelfde liefde, den-
zellden eerbied voor ons Vorstenhuis en
voor onze staatsinstellingen als in Utrecht,
maar we achten het niet noodig die uit
te spreken in statuten van een op te
richten bond, om ze warm te houden bij
het volk.»
Verder komt mr. Koning nog op tegen
do meening der Utrechtsche heeren, dat
men de soc.-democratvn niet moet bestrij
den door woord en geschrift. „Zoolang
meent mr. Koning de sociaal-democra
tie voortgaat door gewetenlooza leiders en
brutale opruiers, door een vuile pers, vol
leugens en verdachtmaking, den eerbied
voor onze staatsinstellingen te ondermijnen,
twijfel aan de eerlijkheid onzer rechterlijke
macht te doen ontstfan, den militair tot
oprosr aan te zetten, den burger tegen den
medeburger-kapitalist in 't harnas te j^gen
en zij met haar laster zelfs het particulier
leven niet ontziet, zoolang is het de plicht
van ieder rechtgeaard Nederlander, ze te
bestrijden met wettige middelen.
„Kan de boud, in Utrecht opgericht,
dien plicht niet beseffen, dan loopen onze
beginselen te ver uiteeD, dan dat aansluiting
mogelijk ware."
Men meldt uit ZEVENHOVEN
van 5 dezer
Hedeu morgen om 5 uur werd eene vrouw,
die de gewoonte had eene pijp tabak ts
rooken, gestikt op den vloer van hare ka
staand huwelijk iD orde te brengen. Karei
begeleidde haar en bracht toen nog een paar
dagen bij de familie Dijksen door, tot groote
vreugde van allen, vooral van Joban, die
zich echter bepaald tegen het huwelijk van
Karei en Marie verklaart, aitboofde van het
dubbel verlies, dat hij daardoor zal lijden,
nl. zijne zuster en ziju m vriend.
Wanneer Karei evenwel belooft geregeld
eenmaal per jaar mot zijn aanstaand vrouw
tje naar K. te komen en bem, Joban, nu
en dan eens uitnoodigen een paar dagen te
komen logeereu, dan zal hij niet in ernstig
verzet komen.
Hieraan gaarne voldoende, mag Karei
vertrekken met het aangenaam bewustzijn,
dat ook ziju vriend Joban, zijn huwolijk
goedkeurt.
In Gelderland teruggekeerd zijnde, ont
bood mevrouw van Renen, die intusscben
eene juffrouw van gezelschap had gekregeD,
Groothart op hare spreekkamer. Zij betuigde
haren opzichter bare tevredenheid en deelde
bem mede, dat zij eene woning voor bem
zou laten bouwen, niet ver van Bellevue. De
inrichting daarvan liet zij geheel aan Karei
over; bij moest dat maar met den bouw
meester afmakeu.
Eu daar men slechts een maand of vijf
den tijd bad, moest er wat voort gemaakt
worden. Karei kreeg bet dus nu zeer druk
met do bestelling van bet werk, waarbij
speed een eerste vereischte was. Gelukkig
vond bij spoedig een bekwaam aannemer,
met witn bij een plan kou opmaken en
die daarna oogenblikkelijk bet werk be-
gon.
Slechts een paar malen gedurende dien
zomer, vond Karei tijd, zijne Marie te be
zoeken. Beiden troostten zich echter met
bet denkbeeld, dat zij weldra voor altijd
bij elkander souden zijn.
Op klein tien minuten afstand van de
villa Bellevue Blaat te midden van boomen
en heesters een netgebouwd nieuw buis,
niet g'cot, maar zeer geriefelijk. Achter
het buis bevindt zich een groote, fraai
aangelegde tuin met een prieel, beido in
zeer goeden staat, daar men midden in deu
zomer is. Ziet alles er van buiten zeer
mer gevonden, terwijl het bedstroo in
brand stond en het vertrek vol rook was.
Haar zoon, met wien zij samenwoonde,
werd gisteren wegens verwonding van den
gemeenteveldwachter voorloopig aangehou
den en was juist naar Utrecht getranspor
teerd.
De Minister van Binnenlandsche Zaken
heeft met ingang van 4 dezer, het houden
van markten van rundvee verboden in de
gemeenten Aalsmeer, Diemen, Haarlem,
Haarlemmermeer, Hilversum, Medemblik,
Naarden, Nieuwer-Amstel, Sloten (Noord-
Holland), Uithoorn en Weesp.
Men schrijft uit FIJN-
AART d. d. 3 April: aan de Stand.
Een groot half uur buiten de kom der
gemeente woont, juist halverwege Klun-
dert en Fijnaart de landbouwer A. de W.
Hij was met vrouw en zoontje ter kerk
geweest 's morgens, en gaf tegen half twee
last, om zich voor de middagkerk gereed
te maken, toen zijn zoontje in huis kwam
loopen met den uitroep: vader, kom gauw,
daar is brand. Hij komt gevolgd door de
zijnen, in allerijl 'naar de schuur en ziet
de vlzmmen uit het wagenhuis opstijgen.
Emmers grijpen, vullen, in den brand plof
fen, 't is alles htt werk van een oogen-
blik. Dan, hij ziet dat het niet baat. Ter
wijl zijn echtgenoote de koeien los gaat
maken, snijdt hij de paarden los. De die
ren willen zich echter niet gaarne verwij
deren; één dringt hem achteruit tegeneen
deur aan die gelukkig open springt, want
op het oogenblik komt een hoeveelheid
brandend stroo in den stal vallen.De baas had
drie paarden gered; één had hem gered, maar
de andere vier kwamen in de vlammen om.
De vrouw had inlusscheu één of tweebees
ten bevrijd, die inet haar over den mestput
vluchtten, toen een stuk van het dak over
haar rug valt en haar kleeren in brand
steekt. Zij klimt over de omheining en
valt in de grep. Maar al vallende ziet zij
haar eenig zoontje het huis inloopen, dat
(op eenige voeten afstands ten zuiden no
de schuur gelegen) door de hoog opflikke
rende vlammen, met den feilen Noorden
wind meegevoerd, mede in brand gezet werd.
Opgestaan, met brandwonden overdekt
en met brandende kleeren, haalde ze haar
kind uit huis, d.<t ook eenige wonden aan
gelaat en handen oploopt.
Enkele minuten later was de schuur met
inbegrip van wagenhuis en stallen iu de
vlammen opgaan. Ruim twintig stuks vee
waaronder twaalf vette ossen waren omge
komen, behalve de paarden, varkeus en den
trouwen bond, die, verkoold, met den kop
aantrekkelijk uit, ook van binnen msg het
huis bekeken worden. Do kamers, hoewel
niet veel in getal, ziju eenvoudig, maar met
smaak gemeubileerd en alles glinstert nog
met den oieawen glans. Orde en regelmaat
heerschen overal eu Dergeus zal men een
stofje vioden.
's Is avond. De dag is drukkend warm
geweest, zoodat nog alle vensters zijn opge
schoven en toch schijnen de bewoners van
deze lieve woning het binnen nog te warm
te vinden. Tenminste, arm in arm wandelen
zij den tuin op en neer en nemen eindelijk
plaats in het priëel. Het zijn een jonge
vrouw met vriendelijk, bevallig gelaat en
een insgelijks jonge man, die, al ziet bij
bij wijlen vrij donker, nu met een glimlach
om de lippen en een vriendeljjkeD glans in
de oogen naar zjjn vrouw ziet.
Het zjjo onze oude bekenden, Karei en
Marie.
In November vau het vorige jaar zjjn ze
gehuwd en hebben toen hunne nieuwe
woning betrokken, die juist bijtijds geheel
klaar was. Ruim een half jaar hebben zjj er
dus nu vereenigd geleefd en zjj stellen zicb
voor, dat er nimmer een paar gelukkiger
kan zjjn, dan zjj zich gevoelen.
Na eene kieiue pauze begint Karei,0,
Marie, wat zjjo we nu tocb gelukkig 1 Welk
een verschil bjj twee jaren geleden. Toen
wandelde ik eiken avond hier in den omtrek
met opeen geperste lippen en een gebroken
bart. De smart verteerde mij, doch ik wilde
bet niet weten. Naast Hem, die alles ziet,
waren de boouien de eenige getuigen van
mijn lijden, want in gezelschap was ik altijd
de kalme Grootbart. 't Zou mjj niet verwon
deren, als sommigen onder mjjne kennissen
mjj aanzagen voor iemand, die zich om niets
bekommert, en zicb door niets in vnur laat
brengen.
„Ja, ik z,.lf meende toen ook wel eens, dat
ik kond en gevoelloos zou worden en nim
mer meer eenig geluk zou kennen. En na,
nu ben ik de gelukkigste aller menschen.
Mijne Marie, mjjn alles, is mjjne vrouw en
wij wonen iu een door de natuur rjjk be
deelde streek. Wie weet, mijn lieveling, of
alles, wat is geschied, niet tot ons best heeft
I gestrektonze liefde is door lijden gelouterd
buiten het hok lag.
Iotusschcn was ook de keet (het kook
huis) één vuurzee, toen de brandspuit op
kwam dagen. Maar er was geeu redden
meer aan. Er werd gespoten, doch de vlam
men waren en bleven meester. Het ge
lukte den bewoner, die zijn gezin in vei
ligheid had mogen brengen, nog de aanwe
zige geldswaarden te redden; maar zelfs de
noodige kleederen konden niet meegenomen
worden. Even hierna stortte de zolder, be
laden met honderden mud len graan, naar
beneden.
Een weinig huisraad anders is let
terlijk alles verbrand. Alles was verzekerd
doch uiterst laag. De stalknecht is gister
avond nog in verzekerde bewaring gebracht.
Uit Exloërmond(eender
DRENTSCHE veenkoloniën) schrijft men:
Twee marèchanssées, niet gekleed in
unitorm, treden een tapperij zonder ver
gunning binnen. Een verver, aau den ge
vel bezig met zijn werkzaamheden, roept het
zoontje van den kastelein en zegt tegen
hem: „Ga dadelijk naar uw vader en zeg
hem, dat hij die beide personen geen ster
ken drank moet verkoopen daar het ma
rechaussees zijn" Dat gelukte bij tijds.
De kastelein komt in de gelachkamer
en zegt:
„Morgen heeren.'
„Goeden morgen. Mogen we een bittertje
Van o hebben?'
„As je blieft heeren!'
De kastelein toeft nog al even doch ein
delijk komt hij terug met een tweekans
kruik roet bitter—jenever, zet die midden
op tafel en zegt: „As je blieft heeren, hier
is de bestelde bitter."
„We hebben slechts een glrasje besteld,'
zeggen de heeren.
B't Kan wel mogelijk zijn, dat u dat be
doeld hebt, doch ge weel het nog beter
dun ik, dat ik z inder vergnnning geen glas
jenever verkoopen mig. Hadt u zulks niet
geweten, dan het ik u vrij, doch nu be
hoort deze kruik met inhoud onder beta
ling aan u eu buiten mijn woning kunt
gij het vrij opdrinken, doch hier niet. Zijt
ge onwillig tot betaÜDg dan zal ik den
officier er mede iu kennis stellen.' Afloop
onbekend.
T e KUILENBURG heef zeke
re W. K. in drift een ander zoo met een
zweep afgeranseld, dat de mishandelde in
hoogstbedenkelijken toestand verkeert. De
dader is gevankelijk naar Tiel overgebracht.
Maandag kreeg een arbei-
der te LANGEN BOOM, (gem. Escharen)
bij zijn thuiskomst van ziju vrouw een bord
en wij deden de vaste overtuiging op, dat
wij niet zonder elkander konden leven.
„Juist uw voor ons zoo noodlottig ver
blijf te Assen, was er de oorzaak van, dat
ik alleen te Zanlvoort vertoefde en kennis
maakte met de familie Van Renen, aan
welke wij onze verrukkelijke woonplaats te
danken hebben."
,'t Is wel mogelijk dat gij gelijk bebt,
Karei," antwoordde Marie. Maar toch sou ik
er veel voor geven, als ik, wat daar gabeurd
is, ongedaan kon maken. Ik kan niet anders,
dan met huivering aan die dagen denken.
En al beschouwt gij, mijn lieve man, de
zaken nu ook al van bare beste zijde, ik
zal mij toch steeds de woorden, die gij toen
tot my spraakt, herinneren ,Ik kan u wol
alles vergeven Marie, maar vergeten kan ik
het nooit.'" Een paar groote tranen biggel
den na deze woorden der jonge vrouw over de
wangen.
Karei trekt haar zachtjes tot zicb, kust
de tranen weg eu spreekt aangedaan „Ik
wil nu zelfs beproeven, het ook te verge
ten, mijn engelin elk geval heb ik er u
niet te minder lief om. Denkt gij er dan
ook maar niet meer aao."
„Ja, ik weet het Karei, gij hebt slechts
woorden van liefde voor mij, ofschoon ik
dat tocb eigenlijk niet heb verdiend."
„Welnu, dan zult ge er eiken dag ook
eenige andere booren," was het schertsend
antwoord. „Morgenochtend en vervolgens
eiken morgen zal ik ferm brommen, als u
dat beter bevalt. We zullen er dan maar
een vasten tijd voor bepalen. Doch
zollen we nu maar niet naar binnen
gaan? Het wordt al laat. !k ben big, dat
ik ten minste van avond nog lief voor je
mag blijven."
Door hare tranen heen glimlachende, slaat
bet jonge vrouwtje hem nog eenmaal de
armen otn den hals en lispelde„Mijn lie
veling 1" waarna beiden opstaan en langzaam
naar hunne woning treder.
Vaarwelgij jeogdig paar. Een gelukkige
toekomst wachtte u. Het laatste woord, dat
wij moctiten booren, was een woord van
liefde. Moge elke dag voor u zoo eindigen I
EINDE.