Gel legen geluk.
Donderdag 11 Mei 1893.
37ste Jaargang JTo. 2724.
d
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Z a te r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Uitgever, J. WINKEL.
Bureau: HCHAGKflï, Laan, ft, 4.
Gemeente S c li a g e n.
Bekendmakingen.
SCHUTTERIJ.
F E U I L L E T O N.
Wat zeu het zijn, dat zijn blik wild fonke
Binnenlandsch Nieuws.
AIiebem NifiDis-,
Atierisatis- k Lultiiv
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25iedere regel meer 5 ct
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
De INHOUD van No. 19. van ons
Geïllustreerd Zondagsblad, is als volgt:
Een rechterlijke dwaling, een ware ge
beurtenis.Een episode uit den slag bij
Wortb, met illustratie. Een vaste hand
greep, illustratie. Op heeterdaad, met
7 illustraties. De vestiging der Chris
ten—heerschappij in Spanje, met illustratie.
Door wolven aangevallen, met illustra
tie. Een moeielijk ding, met illustratie.
Puzzle. Voor de huishouding.
Anecdoten. Zoo'n domoor. De ware
vrouw.Oplossing der Prijsraadsels XL
en XLI. oplossing van Puzzle in No,
15. De prijswinners der Raadsels XXXI
en XXXII. Onze lichaams-warmte
In een groote drukke restauratie. Iersche
indnstrie. Een middel, met 2 illustraties.
Voor dames. Keizerlijk „Slecht".
Het intieme leven onzer dichters. Op
rechte dank, met illustratie. Nieuw
prijsraadsel XLVII. Ook een industrie.
Anecdoteproeve No. 15.Het „Water"
in onze spreekwoorden. Schaakrubriek.
Mededeelingen.
POLITIE.
Ter Secretarie alhier, zijn inlichtingen te
bekomen, omstrent een op 6 Mei jl. in deze
gemeente gevonden gouden broche.
Burgemeester en Wethouders van Scha-
gen, roepen mits deze op, alle zoodanige
ingezetenen, die op den 1 Januari 1893
hun 25ste jaar van ouderdom zijn inge
treden, benevens de zoodanigen, die zich
van Buitenlands in deze Gemeente geves
tigd hebben, voor zooverre zij r.og in een
der klasse van de Schutterij vallen, om
zich tusscbeu 15 Mei en 1 Juni aanstaande,
ter Secretarie dezer Gemeente voor den
dienst der Schutterij te doen inschrijvent
zullende tot ontvangst van hun aangilo,
te dier plaatse speciaal worden gevaceerd
op alle werkdagen, gedurende des voor
middags van 9 tot 12 ure.
Tot naricht der belanghebbenden dient
Dat als ingezetenen in deze worden be
schouwd, alle Nederlanders, in het Rijk
hun gewoon verblijf houdende, en alle
vreemdelingen, in het Rijk welke hun voor
Novelle van M. BRÉE.
1.
I.
Op de grens van het grondgebied der
stad lag een donker gebouw, deels
de vormen van een ouden ridderburcht, deels
den stijl van een kazerne bezittende. De
laatste buizen der voorstad schenen er voor
terug te wjken, als vreesden zj eene aan
raking. Als in minachtenden trots stond bet
grjze gebouw daar in breede vormen en
keek met geringschatting neer op de kleine
buizen vaD den nieuwsten tijd, als wildo
bet ben toeroepen: „Weeu!Het zijne
uwe bewoners het meest, die ik moet ber
bergen: de armen en ougelukkigen der laatste
buizen eener groote stad.
Het was een tuchthuis.
Rondom beerschte diepe stilte. De avord
was neergedaald en geen vogelgeijilp boorde
men meer, alleen het vallend herstloof dwar
relde in den wind. Toch een zwak ge
knars, een licht geruiseh en een
deurtje in de groote poort van bet huis
werd geopend, teneinde een mensch uit te
laten en achter dezen weder terstond ge
sloten te worden.
Zoo menigeen der vrijgelatenen, dio het
haastig sluiten der poort boorde, beeti met
beescb gelach de gedachte gekoesterd, of
zij daarbinnen misschien bang waren, dat
de ontslagen gevangene zou willen
terugkeeren. De man evenwel, die nu voor
de deur van bet tuchthuis stond, dacbt
daaraan niet. Hj bad de bloedelooze lippen
vast op elkander geperst en staarde strak
voor zich uit naar het stof der sirast. Het
duurde lang, voor b j den blik weder ophief.
Welk een ongelukkig meuschenkitd kon
hj zjD, dat er geen straal van blijdschap
uit zijn ocg seheot, dat geen ruime adem-
balirg >ijn borst uitzette, toen bij zsg, dat
geen booge muren meer 2ijn Lorizm be
perkte, dat de weg vrj voer hem lagen dat
zin wil in dit oogenblik nieuw geboren werd.
nemen om zich aldaar te vestigen zullen
htbben aan dea dag gelegd.
Dat de aangifte tot inschrijving in alle
gevallen voor de ingezetenen van den
hierboven bedoelden ouderdom behoeven
gedaan te worden, ook dan zelfs, wanneer
de belanghebbenden vermeenen tot de vrij
gestelden of uitgestotenen tot den schutter
lijken dieDSt te behooren; dat zij, die be
vonden zullen worden zich niet voor den
leu Juni 1893 te hebben doen inschrijven
door het Plaatselijk Bestuur ambtshalve
worden ingeschreven, en ter zake van hun
verzuim in eene geldboete vervallen, terwijl
dezelve daarenboven zonder loting zullen
worden ingelijfd. En worden overigens de
ingezetenen aangemaand om zich tijdig
van een geboorte-extract te voorzien, en
zich alzoo van hun juisten ouderdom te
verzekeren, ten einde de inschrijving be
hoorlijk geschiede, en zij alzoo niet komen
te vervallen in de straffe bij de Wet be
paald.
Schagen, den 28 April 1893.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
C. H. BEELS.
de Secretaris,
DENIJS.
Van den sedert Maart begonnen bil
jartwedstrijd met 6 ballen, in het lokaal
van. den heer P. Clay, te ALKMAAR, zijn
j.1. Zondag de laatste partijen gespeeld. In
het geheel moesten duizend partijen ge
maakt worden. De 1ste prijs werd met
685 punten behaald door den heer 1).
Hierop van Nieuwe Nitdorp, de 2e door
den lieer A. Pijper van Alkmaar met 599
punten. Beide heeren moesten hunne me
despelers 75 punten voorgeven. Dj 3e prijs
werd met 419 punten behaald door den
heer T. Somerdijk te Beemster en de 4e
door onzen plaatsgenoot, den heer J. P. Wa
genaarmet 412 punteD.
Bij de op den 9 Mei gehou-
dene verkiezing van een Molenmeester
voor de Koog- en Bleek meerpolder, in de
plaats van den heer C Biersteker (overl),
is gekozen de heer hl Borst Sr te Oud
karspel.
Over den nationalen
en internationalen Zangwed
strijd, op Z.terdag, Zondag en Maandag
len, zijn voorhoofd fronsen deed en zijn
banden zich balden, toen hij de aangren
zende stad ontwaarde, welke door het licht
der avondzonne werd beschenen?
Nu sloeg bij den weg naar de stad in.
Niet langzaam, aarzelend en wijfelend gelijk
gewoonlijk degenen doen, wie, uit het
groote buis gezonden, hun persoonlijke vrij
heid vreemd is geworden, en die niet weten
waarbeen zjj hnnne schreden zullen richten.
Neen, als door een geweldige macht gedre
ven, schreed hij voort als had hij een
vast doel, hetwelk hem gedurende zijn lan
gen gevangenistijd niet uit bet oog was ge
gaan.
Weidia bad hij de lange, smalle straten
der voorstad achter zich en sloeg nu de
breede nieuwe straten der eigenlijke stad in,
waar de laatste jaren het tene prachtige
gebouw na het andere als uit den grond
getoovord was. De man had evenwel geen
oog voor al deze meesterwerken der bouw
kunst, maar sloeg spoedig een zijstraat,
daarna een twee en derde in, tot hij in de
oude zuidelijke wijk der stad voor een boog
huis bleet staan.
Intusschen was het bijna nacht geworden;
op de smalle, vuile trap van bet Luis brand
de een laag neergedraaid gaspitje.
Op de vierde verdieping bleef de man,
die de trap was opgeklommen, staan. Als
om zijne ontroering meester te worden,
wachtte hij een poos voor hij aan de deur
klopte, op welke een klein plaatje met het
woord „atelier* wasgohcebt Geen antwoord
volgde, en torn de man herhaald en heftiger
aanklopte, werd een andere deur cp
bet trapportaal geopend, ten oude vrouw
stak haar hootd door de opening en riep op
een toon van ergtrnis: „Er is niemand
thuis. Die Deemt tcch geen modellen meer
aan.' En voor de man r.og iels bad kannen
antwoorden of vragen, had bet oudje de
deur weder gesloten.
Langzaam en aarzelend daalde de maD de
trappen af en dooikruiste de voorstad tot 1 ij
voor een klein buis bleef sitan. Hoegeteel
anders waren nu zijne blikken. Uit zijn oo-
gen sprak nu ieu onbeschrijil! k diepe smart.
Hij trad nu bet kuis binnen en wilde de
trap opgaan toen een stem hem toeriep
„Waarhern wilt gij?* Ie slem kwam door
een opening in de deor naast de trap.
11. te AMSTERDAM gehouden, ontleenen
wij aan verschillende verslagen het volgen
de
De nationale en internationale wedstrijd,
uitgeschreven door de msterdanische man-
nen-zangvereeniging „Knnst en Broeder
schap", is in elk opzicht uitstekend ge
slaagd, heeft zelfs alle verwachtingen zeer
overtroffen. Het bestuur van »K. en B."
hee t eer en groote satisfactie van zijn moei
lijke taak.
Niet alleen door de uitmuntende Bel
gische vereenigingen, maar ook door onze
nationale liedertafels is fraai gezongen, zelfs
in de derde afdeeling, bestaande uit veree
nigingen die nog nooit bekroond waren, is
dapper gestreden en verdient vooral „Kunst
door oefening' van Amsterdam, die onk op
den eerewedstrijd tusschen de drie met
eerste prijzen op de nationale afdeelingen
bekroonde vereenigingen den eersten prijs
behaalde, een bizmdere vermelding.
Ook mannenkoor „Cecilia" van Amster
dam en „Kunst na Arbeid" in de tweede
en de „Rotterdarasche Liedertafel" in de
eerste afdeeling hebben zich zeer dapper
gehouden, maar vooral het begroetingskoor
„Super Elumiua" van Hiller is door
de feestgevende vereeniging, onder de uit
stekende leiding van den heer Anton fl.
Tierie voortreffelijk uitgevoerd.
Ook als toondichter heeft zich de heer
Tierie groote sympathie verworven, want
zijn prijskoor Groot is de Heer, is een zeer
verdienstelijke compositie, die alleeu te
moeilijk en niet practisch genoeg voor de
stemmen is geschreven, maar die voor
zeker toch de hand van een veelbelovend
jong componist verraadt.
De wedstrijd ving te één uur aan met
de derde afdeeliug van den nationalen wed
strijd. In het geheel dongen 32 vereenigin
gen mede.
De jury is samengesteld voor de derde
nationale afdeeling, uit de heeren: Tbierie,
dir. van Kunst en Broederschap, v. d.
Broeke, dir. der vrije Gemeente,Joh. Schmier,
G. A. Heinze, C. v. d. Linden, Ed. de
Hartogh, Leou, C. Bouwman.
Voor de le en 2e afd. van een natio
nalen wedstrijd dezelfde heeren, behalve de
heer De Hartogh, die vervangen wordt door
den heer W. Kes.
Voor den internationalen wedstrijd van
uitnemendheid ïiemen als juryleden zitting:
uit Nederland, de heeren: Thierie, D. de
Lange, De Pauw, Heinze, De Hartogh;
uit België, de heeren: Allred Tilman, Ed.
Nevejms, Louis Maes, Jan Blockx en Si-
Da man wendde zich om, „Naar juffrouw
Heim" antwoordde hij. Zijn stem klonk zacht
en heesch.
„Naar juffrouw Heim Och dan gaat
gij te vergeefs naar boven," antwoordde de
stem, en een vrouw blijkbaar de huis
meesteres trad naar buiten.
„Is zij vertrokken P"
L)e buismeesteres znebtte diep: „O God,
neen, zij is al lang dood en begraven."
De man rilde. Hij boog betboofd en zweeg,
terwijl de buismeesteres, blijde eens een ge
legenheid te bebben om een weinig te pra
ten, voortging: „De onde vrouw is nooit een
der sterkste geweest zij leed aan het
hartmaar sedert de geschiedenis met haar
dochter -- keot gij de g scbiedenis Niet?
Nu, ik wil er niet over praten, kortom,
sedert toen is bet snel met baar achteruit
gegaan. Midden in den zomer is zij begon
nen te sukkelen en in den Lerfst acht
weken geleden ongeveer, is zij verlost ge
worden van haar lijden.'
„En en de man verslikte zich,
als ot hem de vraag niet uit de keel wilde.
„De dochter, Gisela bedoelt gij?ja, vraag
mij dan maar niet te veel. Sedert de moeder
met haar in onmin geraakte ik geloof,
dat het zoo iets bepaald geweest moet zijn
want iets zekers heeft men ncoit te weten
kunnen komen; dus, sedert zij met haar moe
der in onnna geraakte, heeft het meisje zich
hier in buis niet meer laten zien, en toen
de oude vrouw in den laatsten tijd om baar
zond, «as zij nergens te vinden. Zij is weg,
heette het. Waarbeen, dat wist geen mensch.*
Steeds dieper daalde bet boofd van den
mau. Zijne wangtn werden beurtelings bleek
en rood en eensklaps groette bij zwijgend
en vvrtiok haastig, als kon hij zijne ontroe
ring niet langer meester bljjven.
Te vergeefs riep de liuismecsteres hem na,
die er nu spijt van had, hem niet tenminste
naar' zi n naam en zijne betiekking tot de
dotde gewaagd te bebben.
Daarbuiten was bet weder veranderd. Een
koude wind joeg door de straten en de he
mel wss dik bewolkt. Af en tce viel een
enktle sneeuwvlok, vermengd met ïegen.
De man scbttn Let met te vcelen. Hij liep
langzaam vooit, alsof bij geen doel neer
bad. Dikwijls bleel bij staan, keek Laar rechts
en naar links en ging dan weerverder. Hij
maeruit Duitschland, de heer: C. Bram-
bach.
In den internationalen eerewedstrijd de
zelfde heeren als in den wedstrijd van
uitnemendheid, behalve de heer De Har
togh, die wederom werd vervangen door
den heer W. Kes.
Te een uur begon in tegenwoordigheid
van een zeer groot aantal belangstellenden
de wedstrijd en wel met de derde Nationale
afdeeling.
De in dezen wedstrijd mededingende
vereenigingen waren volgende: „Uit
spanning door inspanning* te Beinmel;
„Nnt en Genoegen* te Gorinchem „Erato*
te Amsterdam„Joh. J. Verhulst" te
Amsterdam„ManDenzang-vereeniging
Crescendo' te 's-Hage„Mannenkoor
Zalt-Bommcl* te Zalt-B-.romel; „Gruno*
te Groningen; „Aurora" te Oosterhout;
„St. Cecilia* te 's—Hage „Herveld's Man-
nenuenkoor' ta Herveld„Gravenhagen-
sche liedertafel Crescendo* te 's-Hage
.Kunst dcor Oefening* en „Amstel's
77 1 -1
Werkman", beiden te Amsterdam en de
„Mannenzang-vereeniging Woerden* te
Woerden.
Elke vereeniging zong twee liederen naar
eigen keuze.
Des avonds was er wedstrijd van de tweede
Nationale afdeeling. De namen der deel
nemende vereenigingen zijn
„Oefening na Arbeid" van Wormer.
„Kunst na Arbeid" van Amsterdam.
Wormerveer's Mannenkoor van Wormer-
veer.
Nat. Zangschool en Zangvereening van
Amsterdam,
„Haarlem's Zanggenot van Haarlem.
Mannenkoor „Caecilia" van Amsterdam.
Hier was het „Kunst na Arbeid"', die
sterk werd toegejuicht.
De uitspraak was als volgt:
Derde Nationale Af deeling.
Eerste prijs „Kunst door oefening," van
Amsterdam; tweede prijs „St. Caecilia," van
Den Haag; derde prijs „Erata" van Am
sterdam; vierde prijs „Gruno" van Gro
ningen; vijfde prijs „Aurora,* van Ooster
hout.
Tweede Nationale Afdeeling.
Eerste prijs „Mannenkoor Caecilia,* Am
sterdam; tweede prijs „Kunst na Arbeid,"
Amsterdam; derde prijs „Nationale Zang
school," Amsterdam; vierde prijs „Wor-
merveers Mannenkoor."
Eerste Nationale afdeeling.
Eerste prijs „Rotterdam 's Liedertafel,*
tweede prijs „Aurora," Arnhem; derde prijs
„Amicitia,* Amsterdam.
Aan den heer Heinze, die het verplicht
koor had getoonzet, werd door den presi
dent van „Kunst eu Broederschap" een
Lauwerkrans aangeboden en daarna door
liet talrijk auditorium een warme ovatie ge
bracht.
Van de drie Belgische vereenigingen
komt boven alle andere am „1'Union cho-
rale d'Angrée* eene bijzondere onderschei
ding toe. Onder de voortreffelijke leiding
van den heer Col'inet uit Luik hebben
deze zangers meesterlijk in den intern, afd.
wedstrijd vati uitnemendheid gezongen, en
met den meest mogelijken glans gezegen-
vierd, zoodat zij door den president uitge-
noodigd werden om vóór den int. eere
wedstrijd hors concours nog eens te zingen,
waaraan zij gaarne gevolg hebben gegeven.
Ook de „Mélomanes de Molenbeek St.
Jean* hebben op de meest schitterende wijze
op den Internationalen Eere-wedstrijd den
eersten prijs behaald. De vereeniging uit
Charleroi, die trouwens eerst twee jaren
bestaat, kon niet bijzonder bevallen,
daarentegen verdienen de Nationale Ver
eenigingen „Onderlinge Oefening' en
„Zanglust* een woord van welverdienden-
lof.
Het prijskoor voor de le afdeeling was
van onzen zoo populairen toondichter G.
A. Heinze en het prijskoor voor de afd.
van uitnemendheid van den Belgischen lie
dercomponist Tilman. Voor den eere-intern.
wedstrijd was het moeielijke koor van Tierie
bestemd, een mooi werk, maar, een casse-
cou voor de zangers zouden de Eranschen
zeggen.
Met een groot vocaal concert besloot de
mannenzangvereening „Kunst en Broeder
schap" haar concours. De kleine zaal was
veel te klein om alle aanwezigen te be
vatten: vandaar dat het tweede deel in
de groote zaal moest uitgevoerd worden.
Als solisten traden op: D. Pauwels en J.
Orelio, van de Nedelandsche opera, Joh.
Schmier oud-directeur van de feestvierde
vereening, mevr. Oldenboom-Lütkemanu
(sopraan) en J. Reeder.
Hunne verschillende voordrachten vielen
zeer in den smaak van het overtalrijke
publiek. Na de pauze werd den president,
den heer D. de Voogd, een reuzenkrans
aangeboden voor zijn uitstekende leiding
vau het S-laagsch concours. Tevens ont
vingen de verschillende zangers kransen en
bouquetten, kortom 'twas een ware feestavond
besloten dooreen bal waaraan door verschei
dene zangvereeningeu werd deelgenomen.
had den blik ter neder geslagen en eerst
een roodachtig schijnsel, hetwelk dwars over
den weg viel, deed hem opzien. Dat schijn-
sel kwam van een lantaarn, welke naast een
open huisdeur hing en den vermoeiden wan
delaar een nachtverblijf tegen lagen prijs be
loofde.
Een oogenblik dacht de man na, daarna
trad hij naar binnen en liet zich oen leger
stede aanwijzen. Niettegenstaande hij de
groote ruimte met vele andere slaapgenoo-
ten had te deelen, gevoelde hij zich toch
alleen bier onder die pratende schertsende
menigte. Hij boorde heu niet en zag hen
niet, maar wierp zich op bet harde, niet al
te heldere bed. Vanwaar bij kwam, was bij
volstrekt niet verwend. Toch had hij daar
altijd naar den Dacht verlangd, welke hem
de werkelijkheid hielp vergeten en steeds
dezelfde beelden «oor zijn geest liet voorbij
trekken, de schaduwen van zijn hoogste ge
luk en van zijn hevigste smart, die f a t a-
ra o r g a n a van zijn verleden in de woes
tijn van zijn tegenwoordig bestaan.
Gelijk hij bet eiken avond had gedaan,
verborg hij zijn gelaat in zijn armen, de
niet zeer zuivere muren cm hem heen ver
loren zich iD het verschiet en gelijk eene
zich voortbewegende schilderij zag hij nog
maals de tafereelen van het verledeD.
Eerste beeld.
Een herfstdag. Door de straten der hoofd
stad trekt een jonge man. Van huis tot huis
wandelt hij voort en onderwerpt de aange
hechte bordjes, waarop het „Kamers te buur",
aan een nauwkeurig ouderzoek. Hij is
groot en slank, heeft een paar frissche wan
gen eu een helderen blik en zijn gang is eveQ
licht als zijn hart. Doch uren van vergeefsch
zoeken volgen elkaar op een lichte on
tevredenheid rimpelt zijn voorhoofd, telkens
driftiger v oelt zijn linkerhand door het dik
ke hoofdhaar en telkens sneller draait de rech
terhand de punten van zijn snor. Daar staat
bij weder voor eeo bordje stil, hetwelk een
goedkcope woning aanbiedt. Nu, in Gods
naam, die eene wil hij nog gaan bezichti
gen <n dan «oor l.tdei avond vacantie nemen.
„Wie is Let?* roept «au binnen een
heldere stem op zijn tikken en zonder hem
tijd tot antwoord te laten, wordt de deur
geojeid en Hinkt er tegeli)kertt,d een
kreet. De jonge man ziet te midden van
wolken van waterdamp een jong meisje,
hetwelk achteruit deinst, eeu handdoek grij
pende en daarmede hare ontbloote schouders
bedekkende. Het was de vraag, wie er 't he
vigst bloosde, hij of zij. Het duurde eenige
minuten voor zij weder den blik durfden
opslaan, om op nieuw te blozen want zij
bevond zicb tegenover een knappen jongen
man, en hij zag voor zich een beeldschoon
meisje, met frissche lippen en kuiltjes in de
blozende wangen. Gtootc vlokken zeep-
8cbuitn, welke van hare handen cn armen
afdropen, verrieden de gestoorde bezigheid
van het meisje.
De jonge man kwam er eindelijk toe, het
doel van zijn komst te verklaren, waarop
het joDge meisje onbeschroomd antwoordde
dat haar moeder wel niet thuis was, maar
wanueer hij de kamer zien wilde, verzocht
tij h m, mede te gaan.
Hij deed het, eu toen zij hem vroeg, hoe
de kamer hem beviel, zeide hij, zonder ziju
blik van baar gelaat af te wenden„O,
wonderschoon Eu hj verklaarde zich be
reid, de kamer te huren.
„Maar gij weet nog niet eens den prijs,"
zeide het meisje.
„Ach ja dat is zoo dat wil zeggen
het zal wel niet zoo erg zijn."
Het meisje schaterde vau 't lachen. „Neen,
zeker niet." Waarop de jonge man hare
beide nog vochtige handen greep en deze
drukte met een warmte, alsof hij zijn
dank betuigde aan iemand die hem het
leven had gered.
Zij keek hem verbaasd aan en hij zette
eensklaps een onnoozel gelaat want hg
begreep, dat zij beiden eigenlijk niet wisten
waarin die hartelijkheid aanleiding vond.
Tot beider vreugde kwam nu de moeder
vau het meisje tbuis en daar het met den
huurprijs werkelijk zeer billijk stond, werden
zij het spoedig eens en betrok de jonge man
Dog denzel'deu avond zijn „wouderschoone*
kamer.
Het verhnisbillet, naar welks inhoud het
jonge meisje den volgenden dag verlangend
uitzag, luiddeRudolf Frank, stud. poly
technische academie, 25 jaar oud, zon Ier
beroep.
WORDT VERVOLGD.