Geluk lepn geluk.
a
Zondag 21 Mei 1893.
37ste Jaargang No. 2727.
Nationale Militie.
Binneiilandsch Nieuws.
FEUILLETON.
ii Nieuws-,
Êlierteiiie- k LiiMM
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Uitgever, J. WINKEL.
Bureau: 8CHAOEHT, Laan, O, 4.
Prijs per jaar f 3.EVanco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van l tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 c
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Gemeente Schaden
Bekendmakingen.
POLITIE.
Ter Secretarie dezer gemeente worden
inlichtingen verzocht, omtrent een van
de markt van 18 dezer vermist
wit schaap.
De Burgemeester van Scbagen, daartoe
de noodige aanschrijving ontvangen heb
bende, brengt ter algemeene keouis, dat
tot den werkelijken dienst worden opge
roepen, de onderstaande verlofgangers der
lichtingen 1890 en 1891, te weten
Bakker, Nicolaas, tegen 8 Juui 1898,
Wijker, Johau tan
Nieuwenburg, Jan
behoorende tot het 4e Reg. Vesting ar
tillerie, (garnizoen Helder,)
Keet, Theodorus Johannes en Roggeveen,
Jan behoorende tot de pantserfortartillerie
(garnizoen Helder), tegen 6 Juli 1893.
Kromhout Sitnon, behoorende tot het 2e
Reg. vestingartillerie, (garnizoen Leiden),
tegen 15 Juli 1893.
Welke verlofgangers op genoemde da
tums bij hun korps present zullen moeten
zijn, voor des namiddags 4 ure.
Schagen, 19 Mei 1893.
De Burgemeester voornoemd,
C. H. BEELS.
Tot lid en voorzitter van 't Bestuur van pol
der Warland te HARENCARSPEL, is met
algemeene stemmen herkozen, de heer
A. Zut. en in plaats van den heer C. Bruin,
die bedankt heeft, is gekozen de heer
KL Kuiper.
---Voor de betrekking van
Onderwijzer te WAARLAND gem. Haren
karspel heeft zich, ook ua herhaalde op
roeping, geen enkele sollicitant aangemeld.
Het salaris bedraagt 550 gulden. Voor 3
jaar waren er op een tractement van 500
guldeu twee en twintig sollicitanten.
Novelle van M. BRÉE.
4.
II.
Toen Rudolf het volks-Iogement verlaten
bad, begaf hij zich naar een uitdragerij, waar
het slechtste altijd nog eenige waarde bezit,
en de koopman was ook dadelijk bereid voor
het costuum, natuurlijk tegen de noodige ver
goeding, een versleten jas beneveüsdaarbij pas
sende kleedingstukken te leveren, zoodat Fran
ke door zijne kleeding nu niet meer afstak
bij de mensehen op straat. Daarop begaf hij
zich weder naar het huis, hetwelk bij gis
teren avond had opgezocht en stond weldra
voor de deur, waarop te lezen stond: .Ate
lier." Zijn hart bonsde hem tot in de keel
en hij moest de tanden vast opelkaar klemmen,
om zijne hevige gemoedsontroering te be
dwingen. Eindelijk besloot hij aao te kloppen.
Een stem riep: .Binnen",en Rudolf stond nu
weder in hetzelde vertrek, in hetwelk twee
jaar geleden zijn geluk verwoest werd. Het
zelfde huisraad stond er nog, maar een ander
bem geheel onbekend schilder stond voor de
schildersezel, een man wiens hoofdhaar en
baard een weinig grijs waren. Dat was niet
degene, dien hij zocht.
„Wat verlangt u vroeg de schilder, ter
wijl hij naderbij kwam.
.Pardon. Ik dacht, dat hier nog altijd was
het atelier van Max Schreiner.*
,Dat is het ook. Ik bewoon het alleen,
tot hij is teruggekeerd. Wanneer gij eene
bestelling hebt, ik heet Martin dat klinkt
even goed al Schreiner."
„Is hij op reis
Ja, die geluksvogel! Hij heeft het groote
stipendium gekregen en flaneert nu in Ro
me, Napels, Florenz of de drommel weet
waarzoo. Mijn hemel wie zich een krui
wagen weet te verschaffen hm, gij be
grijpt me een jong, knap kerel ver
liefde jonge dames daar wordt de kunst
op den achtergrond gedrongen. Wat hebt gij
voor eene bestelling
„Wanneer komt hij terug?" vroeg Rudolf.
„Wie weet dat, bij is met groot verlof".
Rudolf verzonk in gepeins over wat bij
nn doen zou. De sehilder nam hem intus-
schen wat nader op „Hm! al6 een woeke
raar ziet hij er nu juist nitt uit, maar nog
minder als een model. Wat zou bij dus
van hem willen Toen hij deze gedachten in
Tot lid van het Bestuur
vau den Polder SPEK ETER is met alge
meene stemmen herkozen, de heer
S. Schilder, van Harenkarspel.
De heer 7?. Meurt, hoofd
der School no. 2 te HEER HUGOWAARD,
is nitgenoodigd, deel te nemen aan het
2e examen voor hoofd der School te
's-Gravenhage.
Als kaasmaker van de
nieuw gestichte Kaasfabriek te HEER
HUGOWAARD, is benoemd, de heer G.
Renooij van Abbekerk, uit 21 sollicitanten.
Men verkeert te HEER
HUGOWAARD algemeen onder den indruk
van eene zeer droevige gebeurtenis.
De timmerman M. K. is sedert gerui-
men tijd lijdende aan zwaarmoedigheid,
grenzende aan krankzinnigheid. De oude
man werd steeds goed verzorgd door
zijne vrouw en drie volwassen zoons. Doch
heden werd het zwaer beproefde, knappe
huisgezin opnieuw diep getroffen door den
dood van den oudsten der zonen, die een
einde aan zijn leven maakte.
Het lijden van den grijzen vader, heeft
den zoon zeer zeker te diep geschokt.
Aan het verslag van deu
directeur (den heer J. P Moens) van het
Noord—Hollandsch Landbouw-crediet, te
ALKMAAR, over het boekjaar 1892,uit
gebracht in de eergisteren gehouden alge
meene vergadering van aandeelhouders,
ontleeuen wij het volgende:
De heer Moens vangt zijn verslag aan met
een woord van dankbare herinnering aan
wijlen den heer H. H. Momina B. Jzn.,
den vorigeu directeur, aan wiens uitmun
tend bestuur voor een groot deel de snel
le ontwikkeling der vennootschap te dank-
ken is, welker verdere bloei in het nauw
ste verband staat met het karakter dat hij
V3D de oprichting af aan de zaak heeft
weten te geven.
Het jaar 1892 was voor de landlouwers
in het algemeen weinig bevredigend. De
vencootschap heeft zooveel mogelijk ge
tracht heu tegemoet te komen door op
billijke yoorwaarden credict te verschaffen,
overeenkomstig de weinige risico, die door
den aard van hun bedrijf daaraan verbon
woorden wilde brengen, nam Rudolf plotseliug
afscheid en verwijderde zich.
Zou het dan toch niet zoo zijn? Zou zijn
dorst naar wraak no» langer ongestild blij
ven? vV at baatte hem dan zijne vrijheid?
Toen begon hij te morren, zoo zij
met hem op reis zjjn gegaan? Hij had er den
vreemden schilder niet naar durven vragen.
Wie zou hem daarover eenige inlichtingen
kunnen geven Tot wien zou hij nu gaan
Och, hij was zoo vreemd geworden in de
groote stad, van welke hg toch elk buis, el-
ken steen kende.
Hij was midden op de Btraat blijven staan.
Daar viel hem eensklaps in dat hij in zijn
vroegere kamer toenmaals nog zoovelerlei had
achtergelaten: kleeren, linnengoed, boeken
geheel zijn have. Dat alles wilde hij halen
en verkoopen. Misschien brengt 't hem zooveel
op, dat bij den verwoester van zijn geluk
zou kunnen volgen, zou kunnen vervolgen.
Nn wist hij, waarheen hij wilde.
.Gij wenscht vroeg de huismeesteres,
toen zij op zijn kloppen het kleine venster
in haar deur opende.
„Ik was reeds gisteren hier, toon ik naar
mejuffrouw Heim vroeg."
De huismeesteres kwam naar buiten en
keek hem in het gelaat.
„Miin God!4 riep zij toen uit, „Zijt gij het
mijnbeer Franke! Neen, dat ik u giste
ren niet dadelijk herkeod hebt Maar het was
ook zoo donker en uw stem is geheel anders
geworden. O boe vele malen heb ik mot
juffrouw Heim, God zij hare ziel genadig,
over u gesproken. Eiken dag. Zij wilde van
niets anders hoortn, dan van uw onge
lijk en van het onrecht, hetwelk u was
overkomen. En ow koffer heb ik in bewa
ring. Mijn man wilde hem naar hot bureau
van politie brengen, maar ik heb hem gezegd,
dat het niet noodig was, ik zou hem wel be
waren. En zie nu maar eens na, er ontbreekt
niets aan hetgeen gij toen achtergelaten hebt."
Daar de de buismeesteres du eens adem
moest hateD kreeg Rudolf gelegenheid haar
te vragen, wat er gei eard was met de
nalatenschap van juffrouw Heim, of de do
erfgename zich niet later had aangemeld?'
„Haar dochter meent gij?" antwoordde
de buismeesteres. .Neen, die is hier niet
meer geweest. Toen vrouw Heim g s'orven
is, heelt een notaris de woning verzegeld en
daarna is alles verkocht geworden. Wacht
eens, ik moet n ook nog wat overgeven." De
vrouw giDg baar kamer bincen en kwam
terstond met een brief in de Land terng.
.Zie, bier is eeu brief voor
Rudoll stak den brief in den binnenzak van
zijn jas en de huismeesteres zeide: ,een dag
den is. In vereeniging met de Utrecht-
Landbouwbant te Utrecht zijn door den
heer Mom ma reeds bij de Nederlansche
Bank stappen gedaan om deze te bewe
gen het disconto van promessen, door land
bouwers ter zake van hun bedrijf getee-
send, gelijk te stellen met het wisseldis
conto. Hoezeer daarentegen vooralsnog
bezwaren schijnen te bestaan, durf ik mij
vleien," zegt de directeur „dat het mid
del zal worden gevondeu om dit papier,
met het oog op de groote zekerheid die
het aanbiedt en het overwegende en tevens
rechtmatige belang, dat de landbouw daar
bij heeft, op gelijken voet als wissels te
disconteeren, zoo noodig onder zekere voor
waarden en bepalingen, waaraan de dis
contant zoude moeten voldoen."
De ongunstige omstandigheden voor den
landbouw in aanmerking genomen, heeft de
vennootschap niet ongunstig gewerkt.
Van het aandeelen-kapitaal zijn thans ge
plaatst 289 aandeelen, waarop gestort is
f267,800.
Door den raad van admissie werden be
handeld 412 aanvragen, ten bedrage van
f 481,835 tegen 380 aanvragen voor
f 558,940 in 1891, waarvan werden toe
gestaan 368 aanvragen voor f 421,415 te
gen 330 aanvragen voor f 403,760.
Het op 31 Dec. 1892 in het geheel ver
leende ctediet beliep f 3,162,302,50,
waarvan door disconteering van promessen
verleend f 2,851,374,24 en in rekening
courant enz. f 310.928.26.
Onder eerste hypothecair verband op
landerijen werden 9 credieteu verleend tot
eert bedrag van f 112,300, waarvan onder
uit0. Dec. voor een bedrag van f 44,900
werd gebruik gemaakt. Aan 16 polder- en
gemeentebesturen werd voor een bediag
v in f 60,225 geleend.
Op deposito-rekening was de omzet we
der iets uitgebreider dan in vorige jaren.
In totaal werd gedeponeerd f1,302,611.321/,
tegen f 1,263,729,09 in 1891.
Blijkens de winst- en verliesrekening heb
ben de baten bedragen: Rente f 20,250.01
en provisie f 9034.141/,, te zamen
f 29,284.157,. De lasten "13,833.83; blijft
f 15,450.32Y2. Daarbij bet saldo van 1891
ad f28.74 geeft f 15,479,061/2; af patent
ad f 267.06 Y,; blijft te verdeeleu f 15,212.
voor haar dood liet de juffrouw mij
roepen en gaf mij deu brief voor u. Ik
heb haar moeten beloven, dat ik hem aan
niemand dan aan u persoonlijk zou geven.
Hij zal komen en naar mij vragen, heeft de
de vrouw g.zegd. en gij ziot, zoo is het
ook uitgekomen."
De arm stijf gedrukt houdende tegen den
aak van zijn jas, in welken zij den brief
had gestoken, snelde Rudolf voort, zocht in
een nabijzijnd koffiehuis een eenzaam plaais-
tje op en verbrak daar met beveode banden
het zegel van den brief. Het couvert bevat
te twee brieven. De kleinste, in welken de
woorden hier en daar uitgevloeid waren
blijkbaar door trauen, welke er op geval
len waren, bevatte slechts weinige regels.
„Lieve moederOp uw verjaardag zend
ik u mijne beste weuschen. Het gaat mij
goed, maak u over mij niet bezorgd. Eu
wanneer gij hem weder ziet en hij het hoo-
ron wil, groet hem dau van mij en zeg hem,
dit ik hem alleen heb lief gehad, hem alleen.
Moeder, moeder Ik ben zeer ongelukkig.
Uw arme Gisela.'
De andere brief was met een bevende
band geschreven en luidde
„Mijn lieve zoon I
Wannear gij dit ook al niet werkelijk zijt,
zoo laat mij u toch zoo noemen want ik zou
immers zoo gaarne uw moeder geworden zijn,
omdat ik u als een moeder heb lief gehad.
De lieve God beett bet echter anders beslo
ten on ik wil niet morren. Ik zal nu weldra
voor zijn aangezicht staan en misschien leer
ik dau inzien, waarvoor dat vreeselijke leed
heeft moeten dienen. Wanneer gij dezen
brief hebt ontvangen, dan zal ik mijn leed
wel is waar niet meer voelen, u echter zal
het des te meer drukken, en ik kan niet
sterven van bezorgdheid om u en om
haar; zij is toch ook mijn kind en ik heb
haar ook altijd zoo liet gebad. Ik schrijf
re ds vele dagen aan dezen brief, dikwijls
onderbroken door de ziekte mijner banden.
Maar ik moet n toch schrijvoD, daarom ver
bijt ik mijn pijn. Luister, mijn zoon en ver
veel de b' de eener stervende. Wanneer gij
vrij geworden zijt, zoek haar üan ep, die
zoo erg ongelnkkig is, en wanneer gij haar
gevonden hebt,neen, vergeven kunt gij
haar niet, wat zij a aandeed, dat weet ik
maar belp haar, zich weder op te richten,
opdat zij niet door vertwijfeling neg dieper
zinkt, en zeg baar, dat ik haar vergeven
heb en baar zegen.
Mijn lieve zoon. Ga ook Daar notarisGrün.
Gij kent bem wel en bij kent u. Hij Leeft
mijn testament. En nu, leetwel, houd 't haofd
omhoog, gij kunt misschien nog gelukkig
Daarvan aan aandeelhonders 4 pet. hunner
storting f10,712; aan het reservefonds f 2700
f 450 aan den directeur en f 1350 aan
comraissarisen en de commisie van advies.
Decentrale R. K. kiesver-
eeniging in het district BEVERWIJK
heeft tot candidaat voor de Tweede Ka
mer gesteld, den heer uir. Th. Borret, oud
lid der kamer.
Te BEERTA waren eeni
ge arbeiders toegetreden als leden der af-
deeling van den boud van Orde
door Hervorming. De socialisten hebben nu
dezen menschan het leven zoo vergald, dat
zij, om daaraan een einde te maken, zich
als leden dier afdeeling weer hebben terug
getrokken. U.D
Te HARLINGEN is een adres
aan de Regeering in omloop, dat reeds vele
onderteekeningen draagt en waarbij verzocht
wordt om duurzame inlegering of van eene
brigade marechaussees, of van een detache
ment infanterie, aangezien do veiligheid van
personen en goederen daar voortdurend
wordt bedreigd door eene menigte, welke
opgeruid wordt door socialistische drijvers.
Te BEERTA is thans de eer
ste zending bacteriën-houdende vloeistof,
ter verdelging van muizen volgens de me
thode Loeffer, aangekomen, en zal worden
aangewend op het land vau den heer D.
Gastman. Door den Raad der gemeente
Groningen is besloten het middel aan te
wenden in de tweede afdeeling van deu
Reiderwolderpolder en is daarvoor eene som
van 100 guld. beschikbaar gesteld. Nu
zoeals te denken was de muizenplaag
zich tegenwoordig snel uitbreidt, zien de
landbouwers met meer dan gewone belang
stelling de uitkomsten van deze belangrijke
proefnetiiimg tegemoet.
De li td er taf el „Grutto" te
Croningen zal II Juni een zangwedstrijd
houden. In de eerste afd. zullen optreden
„Oefeningen Uitspanning" te Bovencarspel,
„Avendo" te Zwolle, „Meppels Mannenkoor"
te Meppel, „Amstels Werkman" te Amster
dam, „Orpheus" te Leer, „Eindracht" te
Witmand, „Liedertafel Zang en Vriend
schap" te Haailem, „Nijmeegsch Mannen
koor* te Nijmegen en „Vereenigde Zan
gers" te Amsterdam.
De milic1en Amsing en een
burger brachten Dinsdagavond een paar
landmeisjes, met wie zij den „drukken
üiDsdag" vroolijk hadden doorgebracht, naar
de halte buiten de voormalige Ebbingepoort
te Groningen, van waar de meisjes met den
laatsten trein huiswaarts zouden keeren.
Zeker bevreesd dat de meisjes zelve hunne
spoormandjes niet konden bewaren, wilden
de galante jongelui deze met den inhoud
nog als eens herinnering medenemen, waar
tegen de eigenaressen evenwel opkwamen.
Dit gaf aanleiding tot een standje, 't geen
een burger nog in der minne wilde doen
eindigen, wat hem echter niet mocht geluk
ken, Daarop werd de hulp der politie in
geroepen. De meisjes werden ontzet eu naar
de wachtkamer gebracht, waar zij in zwijm
vielen. Volgens zijne verklaring werd een
der agenten toen door den soldaat bij de
keel gegrepen, waarop hij tot zelfverdedi
ging zijn sabel trok en A. ernstig aan de
dij verwondde, waardoor deza veel bloed
verloor. Per brancard naar het militair
hospitaal overgebracht, was zijn toestand
gistermorgen bevredigend. De commissaris
van politie stelt een streng oaderzoek in.
Ooft. Uit het Westlandzijn
de eerste kruisbessen (voorpluk) naar de
buitenlandsche markten verzonden.
Reeds voor medio Mei is er „bloei" ge
vonden in de natuurdruiven, eer. ongehoord
feit in de Drnivencultuur.
Dinsdag zijn de eerste Bredasehe aardbe
ziën naar Holland verzonden.
De eerste Duitsche kersen zijn LOBIT
gepasseerd.
Uit Wijdenes kwamen nieuwe aardappe
len aan de Amsterdamsche markt.
Tusschen Valkenswaard
en Arkel, in de nabijheid van de spoorlijn
EindhovenHasselt, niet ver van de Bel
gische grenzen, is een vondst gedaan, die
een nieuw licht werpt op den diefstal, in
den afguloopen winter bij den heer A. J.
Mignot te EINDHOVEN gepleegd; daar
ter plaatse werden in een boschje gevonden,
een verwrongen doorgebroken kreeftentang
een dito vork in tweestukken, een krui-
worden.
God zegece u.
„Thekla Heim."
Re weinige mcnschen, die zich om dezen
tijd in het koffiehuis bevondon, keken mot
verwondering naar den man, die het ontbijt
ongebruikt voor zich liet staan en daar ter
neder zat, het gelaat in den handen verbor
gen.
Het duurde lang, voor de in eene neerslach
tige gemoedsstemming verkeerenda vreem
deling opstond, het ongebruikte ontbijt be
taalde eu zicb verwijderde. In bet plantsoeD,
hetwelk bet gedeelte dat tot de oude stad be
hoorde, omgat, wandelde hij langzaam op
en neder en las hij telkensweder deu briei,
tot het slaan van een kerkklok bem aanmaan
de, de aanwijzing van moeder Heim op te
volgen en den notaris op te zoeken, voor
het beden daartoe te laat werd.
In de wachtkamer van den notaris bevon
den zich nog slechts een paar cliënten, zoo
dat Franke niet al to lang wachten moest
toen het zijn beurt werd, bet kantoor bin-
nen te treden.
Mr. Grüu herkende hem terstond weder.
Hij knikte hem toe„Dus weder vrij. Kom.
Gij hebt evenwel indertijd noodeloos u zei
ven er in gewerkt. Uw advokaat was woe
dend op o. Zulk een wrok, zulk een stijf
hoofdigheid! En gij zoudter hoogst waarschijn
lijk met een paar maanden afgekomen zijn,
wanDeer gij verstandig hadt willen zijn."
Franke maakte eene beweging, welke den
notaris bewoog, dit gesprek af te breken.
„Een brief van de overledene mejuffrouw
Heim deed mij hier heen komen", zeide Ru
dolf.
„Zeer juist." De notaris drnkte op den
knop van een eleelrische schel en riep den
binnentredeuden klerk tegemoet„Documeot
Heim!" Daarna wendde hij zicb weder tot
Frauke en zeide: „Er is bier sprake van de
nalatenschap der overledene waarbij gij zijt
benoemd tot uitvoerder van bat testament."
Hierop nam hij den bundei acteD, welken
de klerk had gehaald.
„Daar is het reeds. Het is de copie van
het bij het kantongerecht gedeponeerd tes
tament." Na eenige regelen overzien te heb
ben, las hij overluid
„De drie spaarbaDkboeken, grcot f 3000,
f 2010 en f 1900, tezamen dus teo bedrage
vsd f 6900. komen aan mijnheer Rudolf
Frauke, zoodra hij ze persoonlijk opeischt.
Hj moet dat geld naar eigen goedvinden
en zonder eenige rekenig en verantwoording
daarvan te moeten afleggen, alleen gebruiken
voor het doel, het spoor mijner verdwenen
dochter G'sela te vervelgen, en wanneer hij
haar gevonden heeft met het restant van
het geld voor haar een zaakje koopen.
Mocht mijn dochter niet meer in leven zijn,
dan valt de bovengenoemde som beoevens de
intresten zonder eenig voorbehoud aan Ru
dolf Franke.
„Ziezoo," zeide de Notaris. „Dat is de
hoofdzaak van den inhoud. Ik vraag u du,
of gij u onderwerpt aau de gestelde voor
waarde, Gisela Heim op te zoeken.*
Rudolf bevestigde dit en de notaris nam
nu op zich, het gerecht hiervan iD kennis
te stellen en de erfenis tot een einde te
brengen.
Ot hij Sella wilde zoeken l Zijn geheele
levensdoel bestond nu in niets anders.
Rusteloos wilde hij zoeken en met aan
wending van alle krachten en middelen.
Maar waar te beginnen Na lang ge
peins kwam bij tot het besluit, van daar
uit te gaan, waar hij Sella voor twee jaar
geleden voor het laatst had gezien in
Schreiner'8 atelier De tegenwoordige bewoner
daarvan zou wel iets weten, wat bem tot
vingerwijzing zou kunneD dienen. Een aan
leiding om hem op te zoeken en zijn ver
trouwen to winnen, zou er wel te vinden
zijn. En nn herinnerde Rudolf zich ook, dat
deze hem reeds eau middel aan de hand
gedaan, met de vraag, of hij niet eeoige
bestelling had.
Hij betrad nogmaals het atelier. De schil
der Martin zat juist voor een zeer eenvoudig
middageten en spreidde bij Franke's binnen
treden spoedig een vel papier daarover uit:
waarbij hij bromde
„Wat wilt gij weder Meent gij, dat
Schreiner in een paar uren uit Italië is
teruggevlogen
„Neen, dat geloof ik niet. Ik kom ditmaal
om u.*
„Om mij?* herhaalde Mai tin en keek hem
wantrouwend aan. Zou de hardnekkige be
zoeker ten slotte bij gebrek aan Schreiner
van hem geld willen lecnen Hij moest bij
deze gedachte luid lachen.
„Gij hebt van morgen den spjjker op deu
kop geslagen. Er is sprake van een be
stelling/ Als geëlectriseerd sprong deschil-
vau zijn stoel op. „Een bestelling? Een
portret
„Ja. En het zal goed betaald worden.
„Wat moet het zijn? Wenscht gij schet
sen te zien Met in het oog loopende leven
digheid liep de schilder in het atelier rond,
bier en daar een der verspreide teekeningen
opnemende.
„Het moet een portret zijn.*
„Uw portret
„Neen, dat eener jonge dame,"antwoord
