i Nionws-,
Aliertsitie- Liiüinlli
l)e wegera liet nooit
Donderdag 15 Juni 1893.
37ste Jaargang No. 2734.
Hnirmonie-Franfarecorpseu.
RARIT.
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Z a te r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Uitgever, J. WINKEL.
Bureau: 8CHAGKHT, Laan, I>,
4.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van I tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 c
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
De inhoud van het Geïllustreerd Zon
dagsblad No. 25 is als volgt:
De ontbinding van den Rijksdag, met il
lustratie. In den tannel (geill. novelle
naar het Engelsch II slot). Aiexsnder
koning van Servië met portret. De ope
ning van het Imperial Institute, met 2 il
lustraties. Daniël de Foe te pronk ge
steld, met illustratie. Een rooverhoofd-
tnan van den ouden stempel. Muzikaal
lachen met 2 portretten. Een Indisch
potentaat, de koning van Siam, met portret
en illustratie. Generaal Dodds, met il
lustratie. Onder Chineezen. Men-
schenverkoopiug. Anecdoten De win
ners der prijsraadsels XLI en XLII.
Wanneer hij zijn horloge moest opwinden.
Nieuw Prijsraadsel LI. In zijn eer
getast. Ieder van zijn standpunt, met il
lustratie. De bekroonde Anecdotenproe-
ve No. 13. In de familie. rleeft de
hond verstand van schilderijen. Oplos
sing van Prijsraadsel XLVII.Een slecht
rekenaar. De kleinste courant. Een Ca-
lifornsch Hotel. Een beetje gevaarlijk.
Grootsche decoratie. Groote pnjs-
wedstrijd. Een Dieuwe muizenval.
Een handdruk. Schaakrubriek.
Gemeente S c h a g e n.
Bekendmakingen.
POLITIE.
Ter Secretarie dezer Gemeente worden
inlichting verzocht omtrent een op 8 Juni
1893 alhier verloren
zilveren linip met Doraden
beurs,
inhoudende ongeveer f 7.50.
De Burgemeester van Schagen,
Gelet op act. 137 van de politieveror
dening dier gemeente,
Br en ff l ter algemeene kennis
dat het op den 19, 20, 22 en 25 Juni
as. in het belang der openbare orde ver
boden is in de kom der gemeente vanaf
de puuten waar de daartoe betrekkelijke
waarschuwingen zijn geplaatst, auders dan
stapvoets te rijden.
Overtreding wordt gestraft met eene
boete van ten hoogste tien gulden.
Schagen, den 13 Juni 1893.
De Burgemeester voornoemd,
C. H. BEELS.
De Burgemeester van Schagen:
Gezien de art. 8 en 135 van de poli
tieverordening dezer gemeente
Verleent vergunning,
aan de tappers om gedurende de kermis mu
ziek te laten maken, danspartijen te doer.
plaats hebben, en na bezetten tijd te tap
pen.
Schagen, 13 Jnni 1893.
De Burgemeester voornoemd,
O H. BEELS.
Binnenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
Roman van Curt Hoffmeister,
(Yertalingsrecht verzekerd.)
1 I
Het heerenhuis was gebouwd in villastijl
en daarom heette het groote riddergoed
Villa-hof". De eigenaar dezer schoone, in de
vruchtbaarste streek der provincie Branden
burg gelegen bezitting, waarbij een nog even
groot landgoed in Silezië behoorde, was ba
ron Wolfgang vod Sturen. Hij was heden
een-en-twintig jaar geworden, bevond zich
dus op dien benijdenswaardigen leeftijd, op-
welken het vuur der jeugd vereenigd is met
het ongeschokt geloof in de toekomst. Toch
stond hij in ernstig gepeins bij het tenster
zijner villa en terwijl hij naar bet park keek,
hetwelk iD het eerste lentegreen prijkte, lag
er over zjjo schoon gevormd gelaat etn
waas van zwaarmoedigheid.
Hoe had hij naar dezen dag verlaDgd,
nooit echter had hij het geluk zoo heerlijk
gevonden, als hij het zich wel voorgesteld
had. En nu, nu bet zoo vurig gewenschte
uur zijner meerderjarigheid was geslagen,
scheen een gebeime stem bem toe te fluis
teren, dat hij die onvolkomenheid van bet
geluk ook in bet nieuwe levenstijdperk zou
aantreffen, dat hij zou ontwaren, dat in den
schuimenden beker der aardsche vreugde een
droppel ontbrak, welke op aarde niet gebrouwd
werd-
Als nooit te voren gevoelde bij in dit uur
van ernstig nadenken de onvolmaaktheid
van alle aardsche dingen.
„Nog maar weinige jaren geleden," zeide
hij in zich zeiven, leefde hier mj]n vader
te midden zijner plannen en verwachtingen
dit buie was een plaats, waar gas: vri.e gezel-
hgheid brerschtebier tok staarde bet tee-
In het lokaal van den
Heer Slotemaker te BARSINGERHORN
werd op Zondagavond j.1. eene openbare
les gehouden van de leerlingen der aldaar
bestaande gymnastiekschool, onder leiding
van den gymnastiekonderwijzer, den heer
Th. Boep.
Door verschillende omstandigheden was
de opkomst van het publiek al zeer gering.
Toch heeft het kleine gezelschap, niet
minder dan bij vroegere gelegenheden,
blijkbaar met genoegen de afwisselende oe
feningen van meisjes en jongens zien uit
voeren, zoodat men mag hopen, dat de
vrees, als zoude deze openbare les de laat
ste geweest zijn, ijdel zal wezen.
Volgens de tienjarige ta
fels van de Akten van den Burgelijken Stand
te HEER HUGOWAARD sedert 1 Janua
ri 1883 tot 31 December 1892 zijn inge
schreven: 226 huwelijktn I Akte van echt
scheiding, 1 Akte van vernietiging, 917 ge
borenen 1 naamsverandering, 612 overleden
en, waaronder 41 als levensloos aangegeven
De vorigen tienjarige tafels wijzen aan:
230 huwelijken,
1075 geborenen en
679 overledenen:
Wij ontvingen de feestgids voor het
zesde concours, te houden door den Pro
vincialen Bond van Harmonie en Fanfarecorp
sen, uitsluitentend uit dilettanten bestaan
de, op 2 en 3 Juli 1893, op de terreinen
van het logement ,De Zwaan", te
WINKEL, te houden. Er blijkt daaruit,
dat het hoofdbestuur van den Bond is
samengesteld als volgt: J. P. Groot, 1'ur-
merende, voorzitter; K. Veldkamp Wor-
merveer, onder—voorzitter; J. D. Thie, Pur-
merende en W. G. llaye, Beets, secretaris
sen; O. Hellings, broek in Waterland, pen
ningmeester, terwijl de feestcommissie voor
bovengenoemden wedstrijd bestaat uit de
heeren: H.Rezelman, K. Breebaart en J.
Breebaart Kz, eerleden; Abm. Sloos, voor
zitter; A. J. Onnekes, onder-voorzitter;
Joh. de Groot, le en S Rentmeester, 2e
secr.: O. Schrap, penningmeester; N. Lo-
der, K. Knecht, R. Kuiper, K. Vries, H.
Heerikhuizen, E. Wind, J. Geleedts, G. R.
A. Meijer, J. G. Sloovts, W. Smit en A.
Egmond. De jury vormen de heeren: J.
Koning, officier-kapelmeester der Kon.
Ned. Marine, te den Helder; Ch. P. W.
Kriens, officier-kapelmeester der d. d. schut
terij te Haarlem en Joh. M. Zaagmans,
officier-kapelmeester van het 7e regiment
infanterie, te Amsterdam. Ns de officieele
ontvangst door het dagelijksch bestuurder
gemeente, des morgens te 11 uur, in de
cancertzaal op het feestterrein, zullen te
der oog mijner moeder op mijn wieg, hier
waakte zij met trots over mijne kinderjaren.
En nu z'jn vader en moeder wegen de
plaats, welke zij eens hun thuis noemden
kont hen niet meer. Dat zal ook eens mijn
lot zijnwanneer de spaono tijds is afgeloo-
pen, welke men een menschpnheftjjd no^mt."
Dat waren de neerslachtige gedachten van
den jongen baron, voor wien zulk een schit
terende toekomst open lag.
Het binnentreden van een bejaardea die
naar, wekte hem op uit zijne overpeinzing.
Mijnheer de baroD, het paard is voorge
bracht", zeide de oude man
De.e boodschap was voldoende, om de
melancholische gemoedsstemming, in welke
Wolfgang verkeerde, te verdrijven. Do aan
gename berinnering aan zijn vrijwilligers-
schap, welke hij als huzaar in een gemoe
delijk kleiu garnizoen van Silezië had uitge
diend, ontwaakte in hem. Hij gevoelde zich
weder gebeel en al huzaar, greep Daar hoed
en rijzweep, snelde naar buiten en sprong
op den van ongeduld stampeDdeu goudvos.
Voort ging het in galop; in plaats van
naar de poort, vloog de koene ruiter dwars
door het park, en sprorg over de omheining
Hij dacht daarbij niet aan den rijweg, wel
ke aan die zijde van hot paik lag, en op
welken een heer en een dame kwamen aan
rijden. Het plotseling verschijnen van een
ruiter op een plok, aar een oogenblik le
voren alles nog eenraam en verlaten was,
deed de dame en nog meer haar paard schrik
ken. Haar paard steigerde en zou achterover
geslagen zijn, had niet v\ oFgang, die onmid
dellijk van zijn paard was gesprongen, het
scbuwe dier met krachtige hand bij den teu
gel gevat. Pe dame liet zich van het zadel
glijden, waarbij de jonge msn haar hielp.
Terwijl bij zich verontschuldigde, ba..r dezen
schrik berokkend (e hebben, s'oeg hij de
schoone rijdstti opmerkzaam gade. Zij k< n on
geveer twintig jaar oud zijn. L e van orde r den
Ktmbrandboed met witten wuivende veder
12 uur, alvorens da wedstrijd een aanvang
neemt, de Yereenigingen gezamenlijk de
«Bondsmarsch" uitvoeren, onder leiding
van den componist, den heer J. P. Groot.
De wedstrijd bestaat uit twee afdeelingen,
in de eene waarvan vier prijzen worden uitge
loofd: eene verguldzilveren, eene zilveren en
eene bronzen medalje, benevens een diploma.
Het verplichte stnk is daarin «La Plé-
béienne", van I. Martin. Er zullen aan
deelnemen Winkel's Faufarecorps, dir. A.
Egmond, 22 1., zelf gekozen stuk: «Au
bade champêtre", van E. MullotEdam's
Fanfarecorps, dir. K. "Visser, 20 1., „Blan-
chette", van G. Tack; Zaandijks Fanfare
corps. dir. J. Bruijn Cz., 22 1. „Bella
Rosa", van Jos. KesseL; „Concordia", Beets,
dir. C. F. Anderson, 24 1., „Les dragons
de la reiue", van E. Mullot; «Trou moet
Blijcken", Amsterdem, dir. A. H»un, 23
1., „Les diamants de la couronne", van A.
Haun «Harmoniekapel" Beverwijk, dir. J.
J. Zwart, 23 1., «Caprice de Norma, van
M. J. H. Kessels.
In de andere afdeèliog is het verplichte
stuk: «Jeunesse et Gloire", van I. Meurice
en worden uitgeloofd eene verguld zilveren,
eene zilveren en eene bronzen medailje,
allen met diploma. Er zullen aan deelnemen:
«Fanfarecorps", Broek in Waterland, dir.
H, Stapel, 20 1., zelf gekozen stuk: „La
reine Aurore", van G. Jack; «Stedelijk
Muziekkorps", Alkmaar, (buiten mede
dinging), dir. J. M. Otto, 45 1., „Le con-
quéiant", van A. Govaert; „Stedelijk* Mu
ziekkorps", Purmerend, dir. J. P. Groot,
24 1., „Apollou", van A. Violot; De
Adelaar", Weesp, dir. P. J. Kiveron, 37
I., „Lustspiel", van Kéler Béla; «Excel
sior", Wormerveer, dir. M. Lürsen, 34 1.,
„Dichter uad Bauer", v»n Suppé.
Na afloop van den wedstrijd wordt de
uitspraak der jnry bekend. Des avonds te
9 uur geschiedt de uitreiking der bekronin
gen, waarna een bal volgt.
Des maandags, den 3, wordt, te 8 uur
des morgens, door alle aanwezige tamboers
een groote reveille geslagen, gevolgd door
de gezamenlijke uit voering van de «Bonds-
marsch'. Van 9 10 uur wordt een op
tocht van alle corpsen gehouden van 10
11 uur een wielerwedstrijd, met 3 prij
zen van 11Y2 U/2 uur volksspelen,
als blokkendragen, zakloopen, hardloopen,
waterdragen, tonloopen, en lijntje trekken
van 2 4 uur, muziekuitvoering door de
bekroonde vereenigingenvan 4xj2
51/2 uur gymnastiekuitvoeriug, door «Spar-
ta", Winkel, "Lycurgcs', Schagen, en
«Olympia", Wieringerwaard des avonds
Kerraesse 'd été en bal champêtre.
In den nacht van Zaterdag
op Zondag j.1., tusschen één, twee uren,
is bij den heer Groenau, meubelmagazijn
op het Groote Noord, te HOORN een bru
talen diefstal gepleegd.
kwam het weelderige, donkerblonde haar te
voorschijn; nit de donkere oogen sproeide
een zuidelijk vuur, hetwelk een eigenaar
dige tegenstelling vormde met de zachte trek
ken van haar schoon gevormd gelaat. De
schoonheid van dit jonge meisje, trok ten
zeerste de belangstelling van den baron;
maar er was nog iets in haar wezen, in de
groote ocgen en in den klaok harer stem,
toen zij zijne verontschuldiging met eenige
vriendelijke woorden beantwoordde, waaro
ver hij sich overigens t6 vergeefs rekenschap
trachtte te geven. Hij had nauwelijks den
tijd gehad, al die indrukken in zich op te
nemen, toen hij door den ouden heer op
een mwen toon werd aangesproken.
,Het had mij niets verwonderd, mijnheer,
wanneer gij nog grooter ouheil had aange
richt," zeide de oude heer; „wie rekeut op
dezen eenzamen landweg ook er op, dat de
menschen als waanzinnigen over de parkba-
gen vliegen!"
Baron van Sturen wierp een scherpen blik
op den spreker, die btdaard op zijn paard
was blijven zitten. Hij was een oud, macer
en sti-rk gebouwd man. Tusschen de grijze
cogen, welke met een bijna vijandige
uitdrukking op Wolfgang rustten, prijkte een
haviksneus. Hij droeg een, voor een ruiter
zeer ongemukkelijken rok met ouderwetsch
lange patden en de mouwen waren een paar
centimeter te kort. Een hooge, ouderwetsche
cilinderhoed bedekte bet grgze hoofd. Wolf
gang kon zich maar niet bevriend maken met
de gedachte, dat die aangename man de
vader zou zijn van bet bekoorlijke jonge
meisje. Toch btdweng bij zijn toorn, welke
door den ruwen toon van den ouden heer
was opgewtkt geworden, en antwoordde hof
felijk: „Het spijt mij zeer, dat ik de dame
heb doen schrikken; ik vraag nogmaals om
verschooning. Lij rijt nog niet geheel en al
behomen", zeide bij tot de schoone amazone.
„Mpg ik u uügschitn veizoeken, een oogen
blik in mi,n buis, hier dicht bij, uit te rus-
De dieven zijn door het raam van de
werkplaats (hetwelk het geheele jaar niet
open kon) en dat uitkomt op het Nieuwe
Noord, heengekoinen, hebben stoelen voor
de trapdeur geplaatst, opdat de bewo
ners, die boven slapen, Diet naar beneden
konden komen; hebben vervolgens in de ka
mer, waar zij wisteD, dat daar geld te vinden
was, licht aangestoken en zich toen van
een som aan diverse bankbiljetten, ter
waarde van 1600 gulden,meester gemaakt.
De vrouw des huizes, die door eenig ge
ritsel wakker werd, wekte haar man en
zeide: „Er is volk in huis.' Hij begaf zich
oogenblikkelijk de trap af, doch kwam den
toegang der deur versperd vindende, toen
langs den anderen weg naar beneden.
De dieven, dit hoorende, hebben toen,
vermoedelijk van schrik, ongeveer 1000
gnlden aan papier laten vallen en namen
de vlucht.
De daders zijn tot nog toe onbekend,
hoewel de politie ijverig aau het werk is
om hen op te sporen.
Uit MAASTRICHTmeldt
men:
Ons gemeentebestuur gaat met loffelij-
ken ijver voort met het instellen van een
onderzoek naar de bewoonbaarheid der hui
zen. De ambtenaren, daarmede belast,
hangen een treurig tafereel op van hun
bevinding. In tal van woningen ontbreken
de eerste levensvoorwaarden, lucht en licht;
in een andere zoekt men tevergeefs naar
pomp of privaat, terwijl in sommige zelfs
beide worden gemist. Gausche buurten,
worden aangetroffen, waar geen enkele
pomp aanwezig is en de bewoners ver
plicht zijn het water straten ver uit de
stadspoinp te halen. In een gebouw, door
acht gezinnen bewoond, werd aan de amb
tenaren een soort geel, slijmerig vocht ver
toond, dat water moest verbeelden. Zulke
en meer andere toestanden maken het
dringend noodig, dat door strenge toepas
sing der plaatselijke verordening op het
onbewoonbaar verklaren van huizen, daar
aan eeu einde worde gemaakt.
Men meldt uit TJIET-
JERK:
Dicht bij LEEUWARDEN woont in een
klein dorpje een boer, die zich dezer da
gen den haat van ve'en op den hals heelt
gehaald. Hij bezit namelijk in een zijner
weilanden eeu waterkom (Friesche dobber),
waarvan ieder uit den omtrek zich be
diende, daar zij smakelijk drinkwater be-
vatle; in dezen drogen zomer overal elders
schaarsch te vinden. De eigenaar, die er
zelf niet van profiteerde, ergerde zich ech
ter bovenmate over dit verbruik, daar hij
den voorraad voor zich alleen wilde be
houden, niet omdat dit noodig was, maar
alleen omdat hij het vocht aan andereu niet
gunde. Men stoorde zich daar echter wei-
ten?"
„In uw huis!" zeide de oude heer met
bizonderen nadruk, terwijl hij den baron met
boonende blik van het hoofd tot de voe
ten opnam. „Ik dank u voor uwe uitnoo-
diging, want do dame kan haar rit zeer goed
toortzettcn."
De jongo dame keek den baron vriende
lijk lachend aan. „Ik gevoel mij volstrekt
niet ongesteld," zeide zij, „en ik kan zeer
goed weder opstijgen." Op eeniggzins zach-
ten toon, loodat de oude heer haar niet kon
hooren, bedankte zij Wolfgang voor zijne
welwillendheid. Deze hielp haar bij het op
stijgen en gat haar de teugels in de hand.
Toen zij in bet zadel zat, keek zij hem aan
alsof zij hem iets wilde zeggen, hetwelk zij
neg vergeten scheen te hebben maar baar
ongeduldige geleider zette roods zijn paard
aaa en zonder dat het woord door haar ge
sproken werd, volgde zij hem, den aebter-
blijvenden vriendelijk toeknikkende.
Wolfgang stond roerloos, den tengel van
zijn paard over den arm geslagen, het paar
na te staren. De gedachte, het schoone mees
je misschien nimmer terug te zien, ontlokte
hem een diepe zucht. Nu kwamen da beer
en de dame bij een kruisweg en bjj deze
gelegenheid keek de dame Dog eeDS naar de
plaats waar Wolfgang stoDd. Daarna sloeg
zij een zijweg in en verdween uit zijn ge
zicht.
„Wie kan zij zijn?" vroeg hij zich af. „En
wat zou zij nog hebben willen zeggen? Het
had zeker geen betrekking op bet ongeval;
baar blik, baar lachen getuigden al te duidelijk
een anderen gedachtengang. Hoe jammer,
dat de oude beer haar belette te spreken!
Zou hij werkelijk haar vader zijn? Het valt
mij moeielijk, dit te gelooven."
Wolfgang besteeg zjjo p3ard eu reed lang
zaam en in gedachte verzonken, Daar huis.
Daar beschuef hij zijn oudon dienaar, die
reeds meer dan twintig jsar op dit landgoed
woonde, de vreemde dame en haren begelei-
nig aan. Te man in quaestie besloot
daarop, dat het oit zou zijn, en het is
uit. De geheele ,,dobbea is doortrokken
met petroleum, door den boer er in uit
gestort, waardoor het water ongenietbaar
is geworden.
De 88- jarige Joannes de
jong, woonachtig in de buurtschap „De
Tempel", gemeente Reeuwijk, is overleden,
na 105 uren nafgebrokeu te hebben ge
slapen.
Uit Oldeboorn wordt van
12 Juni gemeld:
Gisteren avond ongeveer 6 uur ontdekte
de weduwe Woudstra alhier, dat uit hare
beide kabinetten aan bankpapier, gouden
tientjes en eenig zilvergeld, eene som van
f 377 werd vermist, benevens eenige kost
bare sieraden.
De beursjes waarin het geld was gestoken,
lagen netjes op hunne plaats, zoodat de
diefstal niet eerder werd ontdekt. De fami
lie was 's morgens naar de kerk geweest en
had zoolang het huis gesloten, zoodat zeer
waarschijnlijk de diefstal onder kerktijd
beeft plaats gehad.
Er was ook niets verbroken, waaruit men
afleidt, dat de kabinetten of niet gesloten
zijn geweest, of dat valsche sleutels zijn
gebruikt. De justitie heeft een onderzoek
ingesteld, maar tot nu toe nog zonder
gevolg.
De heer Orelio is voor het
rolgenda seizoen niet weder aan de Neder-
landsche Opera verbonden. De lieer Pauwele
blijft bij het gezelschap.
Men sc hr ij ft uit St. Anna-
Parochie:
Zooals wordt vermeld, is voor eenige
dagen onze begaafde landgenoot de beeld
houwer Pieter Pander, thans te Rome
woonzchtig, op de kunsttentoonstelling al
daar voor ingezonden bas-reliefs met goud
bekroond.
De naam van den 28—jarigen kunste
naar heeft vermaardheid verkregen; min
der bekend zal evenwel de onmiddellijke
aanleiding zijn, die den heer Pander „het
gebied der kunst" deed betreden, te, min
der daar wijlen de heer Suringar, die in
Eigen Haard een opstel aan den joDgen
kunstenaar heeft gewijd, biermede minder
goed op de hoogte blijkt te zijn geweest.
In den winter van 187980 lag hier
de schipper Pander van Drachten ingevro
ren inct eene lading lijnzaad, bestemd voor d«
fabriek van den heer Roorda, toen oliesla
ger alhier. De 15 jarige Pier, een zoon des
schipper, kortte den tijd met het snijden
in het hout naar teekening, in het bij
zonder Daar postzegels. De heer Roorda
geraakte in het bezit van een zijner pro
ducten van hontsnijkunst, een fraai gesne
den koningskop, die ten zeerste de aan-
der zoo uauwkaurig mogelijk, om te verne
men, wie zij beiden konden zijn.
De oude man ging de verschillende in den
omtrek wonende personen na, doch gaon
er van beantwoordde aan de beichrijring.
Daar alle onderzoek te vergeefs was, be
sloot Wolfgang bij alle in den omtrek wo
nende voorname families een bezoek af te
leggen. Doch de uitvoeriug van dit plan stel
de hij eenige dagen uit, want hjj wilde be
den nog naar Berlijn reizen en zgne koffers
stonden reeds gepakt. Hij hield niet van het
groot-steedsebe leven. In de rijkshoofdstad
bad bij als knaap meermalen met zijne ou
ders weken aaneen gewoond, maar de in die
tijden ontvangen indrukken waren te onbe
stemd, om zijne voorlibfde vcor bet lande
lijke en kleinsteedsche leven, hetwelk hij
gewoon was, to breken. Op znlke idyllische
plaatsen bad bij zijn gyineasiastentijd, de jaren
zijner studiën aan een koogere landbouwschool
en ten slotte zijn militairen diensttijd door
gebracht. De wintermaanden, welke hem van
dit laatste tijdperk scheidden, had hij in Ita
lië doorgebracht en de romantische bekoring
van dit onvergetelijk reisje leefde nog te
friscb zijn in geheugen, dan dat de proza der
wereldstad aan de Spree hem had kunnen
bekoren. Doch juist xijne romantische ge
moedsstemming trok hem nu naar Berlijn:
bij wilde deu Wagneriaanschen Nibeluogen-
Cyclus bezoeken, die morgen in de hofopera
begon en bij deze gelegenheid wilde hij ook
nog zijn voogd, wien bij voor het uiterst
nauwgezette beheer van zijn vermogen reeds
schriftelijk dank bad betnigd, nu persoonlijk
zijn dank brengen.
Op denzelfdtn namiddag reed bij naar het
naastbijzijnde station. Met bezwaard bart Dam
hij afscheid van de streek, want hce sneller
zijn vurig span bem verder »oerde, des to
verder verwi,dorde hij zich ook van de schoo
ne onbekende, met wie zijne gedachten zich
ona'gebroken bezig bielden.
WOELT VERVOLGD.