um Niïiis-
AlTETtUtiG-
M
ONS'
I.
Donderdag 2 November 1893.
37ste Jaargang No. 2774.
LII
Uitgever, J. WINKEL.
Bureau: SCHA ©KW, Laan, 4.
A
7
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Z a te r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN1 van l tot 5 regels f 0.25; iedere regel meer 5ct,
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
G e in e e n t e S c li a g e n.
B e k e in <1 ni a k i it g c n.
Burgemeester en Wethouders van
Schagen herinneren de eigenaars van
paarden in die gemeente, dat de hen
ter invulling uitgereikte biljetten
binnen acllt (lagen na de dag-
teekening daarvan, ter Secretarie moe
ten worden ingeleverd.
Verzuim is stralbaar met eene boe
te van ten hoogste f 25.
Schagen den 31 Oct. 1893,
Burgemeester en Wethouders voor
noemd,
C. H. BEELS.
de Secretaris
DENIJS.
Binnenlandsch Nieuws.
Naar men uit HEËRHU-
GOWAARD mededeelt, hebben eenige
opgeschoten jongens 26 Oct. 1.1. nabij den
Hasselaarsweg in die gemeente een ijze
ren staaf op de rails gelegd, om eens te
zien of dc aankomende trein dit sterke
voorwerp zou breken. Gelukkig brak de
staaf en reed de trein ongehinderd door.
Weinig vermoedden de bengels, dat hun
werk een groot ongeluk tengevolge had
kunnen hebben. De politie heeft zich met
het geval bemoeid en spoort de daders
op. Alkm. Ct.
Voor een paar weken deel-
den wij mede dat de Kerkbesturen van
de burgelijke gemeenten St. MAARTEN
20°/0 remissie op de huur benevens 10°/o
voor het bearbeiden bij werkloosheid aan
den huurders hebben toegekend. Nader
kunnen wij nog berichten, dat door de k.-r-
ken te Eenigenburg 30, te St. Maarten 20
en die te Valkoog 28 H.A. worden ver
pacht, waarvan ongeveer 8 H.A. bouw
land, waarvoor genoemde tegemoetkoming
niet is toegestaan. I)e pachtsommen be
dragen, f5500 zoodat fl 100 aan buur wordt
F E U I L L E T O N.
D
Roman van HERMAN HEIBERG.
(Vertalingsrecht verzekerd.)
II
Eindelijk keerden Otto Vincenl's gedach
ten terug tot de gebeurtenissen van tiet oogen-
blik. Zijne geldmiddelen zouden hoogstens
voor een week toereikende zijnwas die
week verstreken, dan moest hij eene be
trekking gevonden hebben.
Op eene aanstelling tot staatsambtenaar
viel vooreerst niet te rekenen ook zijne
pogingen, om als buis-onderwijzer bezigheid
te vinden, waren misluktnu bleet nog de
mogelijkheid over, zich per advertentie aan
te bieden tot het geven van privaatlessen
aan leerlingen, die bet klassikaal onderwijs
niet kannen volgen. Daar hij bijna altijd
van huis was geweest, had hij ook niet de
gelegenheid gehad met Berlijnscbe familie's
vriendschappelijk om te gaanbij miste
derhalve de nu zoo noodige „relaties"; het
toeval, het geluk moest hem helpen, nu hij
eenmaal besloten was, voor het vervolg
op eigen voeten te staan.
Nog eenmaal werd bij door aarzeling
overvallen. De angst voor den strijd om het
bestaan drong hem, nogmaals den toestand ie
overzien. Wanneer het nu eens Diet gelukte?
Tot heden was immers alles tevergeefs ge
weest! Wanneer hij geen geld meer bezat,
om kost en inwoning te betalen? Zonder
huis, zonder bestaan, alleen van de lucb' te
leven, dat was een kunst, welke nog geen
mecsch ter wereld had verstaan. Het leven
was hard, zonder erbarmen en des te slech
ter het een menscb ging, des te mindir wa
ren in het algemeen de andere menscben ge
neigd, zich om zijn lot te bekommeren. Min
der de ervaring dan wel het instinkt deed
hem voor de toekomst vreezen. Maar dat
was alles nu te laat. Dus voorwaarts
zonder talmen! Gaarne bad Vincent Thcrese
nog eenmaal gesproken en haar aan zijn hart
gedrukt; bij beminde baar hartstochtelijk.
Met elk jaar was zijn genegenheid voor baar
toegenomen, terwijl zij wel is waar warme
gevoelens voor htm niet bad geloochend,
maar zich dikwijls schuw en aiwijtend terug
getrokken had, wanneer hij een kus op hare
wangen drukte, en zij gevoelde dat er iets
anders dan broederlijke lietde in zijn gemoed
heerschte.
gekort, terwijl f 550 als reserve voor ar
beidsloon wordt voorbehouden.
De kustvisschers op de
Noordzee bjj Tessel besomdtn in den af-
geloopen week gemiddeld f 35 per schuit.
De palingvangst was bencdeu het gemid
delde. Voor de paling weid door elkssr
35 ct. per pond ontvangen. Aanvoer van
scharren en poonen voor de rookerijen, had
slechts bij kleine hoeveelheden plaats.
De prijs der scharren wss f 1.25 a
f 1.75 en die der poonen f 1.50 t 2.
per mud. Alikruiken golden tot f 2.50
per f 2.50 per mud. De verzending naar
Engelsche en Belgische markten was
niet groot.
Doodslag.
Te ODOORNERVEEN kregen twee
broeders twist; de een gat den ander met
een knuppel een slag op het hoofd die
zoo aankwam, dat de gewonde bewusteloos
nederviel en eenige dagen later over
leed.
De dader is naar de gevangenis ge
bracht.
Klachten van reizigers.
Gistermiddag had in het hö'.el De Klomp
te ENSCHEDE een vergadering plaats van
Twentsche handelsreizigers waar met algr-
meene stemmen besloten werd, zich bij de
kamerleden, de heeren Van Alpen, Geert-
sema, Schaepman en Smeenge te beklagen
over de slechte aar.sluiting Enschede—Al
melo. Als men 'morgens 11.37 van En
schede vertrekt naar Almelo, dan arriveert
men te Hengelo 11.47, en is de trein
naar Almelo 11,31 vertrokken, zoo lat men
te Hengelo moet wachten tot 3.05. Ook
zal men den directeur-generaal der S. S
altent maken op den gevaarlijken wissel op
de lijn Arnbem-Hengdo, juist gelegen bij
Arnhem waar de iijnEmmenk deze lijn snijdt.
Verder zal men er bij den dir.-gen. op
aandringen dat alle klokken op de stati
ons voorlaan gelijken tijd mogen hebbeD,
wat thans het geval niet is, tot groot on
gerief van het reizend publiek.
Onder de bij de Provin
ciale Staten van Noord-Holland ingeko-
Nadat Olto Vincent zijn koffer gepakt had>
denze'den, welke hem sedert jaren naar de
universiteit bad vergezeld, nam hij dien zelf
op de schouders, wierp nog een laatsten
blik in den tuin, en nam allo voorwerpen in
den omtrek nog eens goed op, en staarde
ten slotte naar den lindeboom, op het aan
grenzend terrciD. Onder het lommerdak van
dien boom met Therese te zitten, hed hij
op de heerlijke zomeravonden dikwijls ge-
weuscht, wanneer de vlinders spelend rond-
dwarrelden en de heerlijke geuren van bloe
men en heesiers do lucht vervulden. Nu
daalde hij de trap af, gaf bij den portier
zijn koffer af, verklaarde, dien te zullen
laten balen, daar hij op reis ging drukte
den oude de hand en begaf zich op straat.
Viuceut keek op zijn horloge; het was
zes uur in den namiddag. Vooreerst kwam
het er nu op aan, ten logies te vinden. Hij
wilde zich naar de Maria-straat begaven en
daar de denren der huizen bestudeeren.
Dikwijls hingen daar bordjes buiten, waarop
kamers te huur stonden geannonceerd. En
wanneer het niet gelukte, wilde hij twee
ham bekende broeders, juristen, die in de
Potsdammcrstraat woonden, verzoeken, hem
voor den eersten nacht onderkomen te ver-
leeuen. Don een kende hij zeer goed met
hem had hij in de fleidelbcrg vriendschap
gesloten.
Toen hij aan het einde van den toin, welke
voor het buis zijner pleegouders lag, was
gekomen, stond Therese daar achter een
boom verscholen. Terwijl zij behoedzaam om
keek, stak zij hem door het traliehek de
hand toe.
„Vaarwel, Otto, beste Olto! Ik bid u laat
vooral van n hoorm. Schrijf, adresseer aan
Catmus, onzen portier; daar haal ik uwe brie
ven al, eo ik aniwoord u dan dadelijk. Ach,
als het u maar gelukken mocht
„Vaarwel, Therese. Blij t gij van mij
i houden?" Viueent's stem beefde.
„Dut weet gij wel," antwoordde zij ontwij-
keud, maar zacht en met ter eder gesla
gen cogen. En daarna liet zij er schielijk
op volgen:
„Dus nogmaals veel, veel geluk." Hierop
verdween zij ijlings.
men stukken, ter behandeling in de aan
staande vergadering, komt voor: eene door
Gedeputeerde Staten en voorloopig vast
gesteld eerste snppletoire begrooting voor
het gesticht Meerrnberg, tot etn bedrag
van f 50.459; uitvoering van werken die
spoed vereischen.
Gedeputeerde Staten stellen verder voor,
ten aanzien van aangevraagde subsidiën
aan het bestuur der Vormschool voor on
derwijzeressen aan bewaarscholen te Am
sterdam eene bedrage te verkenen van
f 300, in plaats van de aangevraagde f 500
aan de afdeeling „Haarlemen Omstreken"
der Hollandsche Maatschappij van landbouw
voor het jaar 1894 eene bijdrage te ver-
leenen van 1 300, ten behoeve van ha
ren cursus in practisch en theoretisch hoef
beslag voor den tijd van drie jaren eene
toelagen van f 1000 'sjaars te verleenen
aan het hoofdbestuur der Hollandsche
Maatschappij van Landbouw cn bet be
stuur der Vereeniging tot outwikkeling
van den landbouw in Holland's Noorder
kwartier, ten beboc-ve van een aan te stel
len zuivel-consulent.
Daarentegen advisecren Gedeputeerde
Stalen de aangevraagde ondersteuning door
de afdeeling „Noord-Holland* van de
Vereeniging „Het Nederlandsch Rundvee
stamboek* en het Rundveestamboek
„Noord-ILtlland" tot veredeling van de
veestapel te weigeren. In de adressen van
beide adressanten, zeggen Ged. St., wordt
gewezen op den achteruitgang, die in de
laatste jaren bij den veestapel valt op te
merken in beide evenwel wordt verzuimd
op eenigszins uitvoerige wijze aan te too-
nen, waarom de vraagde scm, en g<eu
hoogere of lagere, benoodigd is, noch ook,
dat bij bekoming der verlangde ondersteu
ning het gegronde uitzicht kan worden
geopend, dat inderdaad het beoogde doel
zal worden hereikt. Te vergeefs eindelijk
wordt in beide adressen gezocht naar eene
uiteenzetting van de wijze, waarop de ver
langde gelden zullen worden besteed en
van het plan, waarnaar zal worden ge
werkt.
Bij de overweging van hun advies is
het Gedep. Staten onnoodig voorgekomen
aan de twee adressinten de gelegenheid
aan te bieden deze leemte aan te vullen.
Naar hunne meening namelijk moet de
principieele vraag, waarvoor de Prov. Sta
ten door hen geplaatst worden of voor
de blijvende ontwikkeling van de veefok
kerij in dit gewest geldelijke steun uit
de provincialen kas noodig is, in ontken-
nenden zin worden beantwoord. Dit zoc zijn
de, kan elke verdere aanvulling van het
in de tweede adressen ontbrekende in hun-
ue oogen als overbodig worden aange
merkt.
Te UITGEEST heeft zich
peen enkele sollicitant aangemeld voor
de vacante betrekking van onderwijzer, op
een saiaris van f 500.
Een s t ij f k o p. Een Meijersch
boertje, dat voor 't eerst tusschen de wie
len zst, scheen zich in den trein niet bijs
ter op zijn gemak te gevoelen, althans
aan elk station keek hij angstig rond en
vroeg „moet ik nog wijder varen*. Einde
lijk vroeg een medepassagier den mart,
waar hij dan wel heen moest. Ja als ik
dè mer wistriep ons boertje, dan was 't
geen kunst. Mer kiekt is efkens, ze heb
ben me in U. 'n pampierke in de hand
gestopt, daar zal -t bescbien wel opstaon
Je most naar Venraai, vriend, en in Beu
gen uitstappen was het antwoord. Jao, dè
kun de begriepen, zei onze Noordbraban
der Vol betalen en 'n mensch halverwe
ge d'r uutzetien, dan zulde is kieken of
ik op m'n positieve sta! ze zullen met 't
ding na Venrooi varen en anders teeken
ik seffens pertest aan. Het kostte heel wat
moeite den eenvondigen man to beduiden,
dat overstappen noodzakelijk was om zijne
bestemming te bereiken.
„Die eeuwige perseis slacht
offer der bezninigicgswoede
Ten stadhuize te Delft is men geabon
neerd op drie exemplaren der Delftsche Ct.
dit is een te veel natr de meening van
eeu der raadsleden. Burg. en Welh. zul
len thans onderzoeken of een exemplaar
kau worden gemist en zoo ja, tot opzeg
ging overgaan.
Zulk eeu bezuiniging van 6 gulden 'sjaars
op een begrooting van ruim 7 ton gouds
Het was anderhalve vrtek na bet bitrvo-
ren verhaalde, toen op een zondagmiddag in
bet Onder de Linden in Berlijn gelegen café
Bat er een door zijn voorname manieren tn
zijne zorgvuldige kleedirg in fcet ocg Icc-
pend bejaard beer binnen tred. Evenals ie
mand die bet bevelen gewoon is, liet hij zich
door dm kellner ?i,n overjas uiiirtkltn tn
nam rechts van do spiegelruit plaats, nrct de
houding van iemand, wien geen andere taak
is opgedragen, dan de aangenaamheden van
het leven te genieten. Hij scheen echter ook
iemand te zijn, die slieeu naar eigen belie
ven leefde; want toon de ktlluer hem vroeg:
„Eon glas bier, mijnheer?" schudde hij on
geduldig met het hoofd, en een „Neen, nu
niet!"kwam bits over zijne lippen. Toen
echter later i en andere kellner, die een good
beladen blad voor een gast neergezet had,
voorbij kwam, riep hij hem aan en zeide met
bot dialect van een bewoner der Russische
Oostzeeprovinciën:
„Breng een flesch portwijn, brood, boter,
reostbeaf cn een courant."
De vreemdeling, een man van mid
delmatige grootte en regelmatige zeer spre
kende gelaatstrekken, in het bezit van een
weinig gebrninde gelaatskleur, donkerbruioen
baard en zorgvuldig onderhouden handen,
was zeer deftig in het zwart gekleed. Alleen
de zijden das, in welke een met kleine pa
rels bezette diamanten speld was gestoken
had een al wijkende, een muis-grauwe kleur
en zijn linnengoed zag er uit, alsof het zoo
direct van het magazijn kwam.
Terwijl de vreemdeling, graafKurland.de
advortentiën der hem inmiddels overhandig
de contant bestudterende, maakte hij er aan-
teekeningen uit en toen de kellner bent het
ontbijt bracht, vroeg hij;
„Waar is de Kanonierstraat? Is zij ver
van het centrum?"
„Neen mijnbeer! Integendeel! Wanneer gij
van hier in de Behrenstraat gaat en rechts
omslaat naar den kant van de Brandenburger
poort, dan zijt gij er onmiddellijk."
Graaf Kurland kuikle met bet hoofd. „Ik
dank u." Daarna gt bruikte hij zijn ont
bijt. Een geruime poos, daarna uaderde een
als student gekleed joDgmeiisch, zijn tafeltje
cn begroette den graat zeer beleefd terwijl
hij naast hem plaats nam
„Ik was in „Keizershof", cm u daar op
te zoeken, mijnheer de graaf. Op goed ge
luk begaf ik mij hierheen."
„Uitstekend", antwoordde Kurland op
vriendtijken, maar toch ook min of meer
dcfttgeD toon. „Dan kunnen wij dadelijk
onze zaken voor den avond afdoen. Ik ben
vrij en zou mij er in verhtugen, wanneer
gij en uw Lrcedtr met mij naar het tbéatre
wildet gaan. Komt om zes uur van middag
bij mi; in bet hotel." Fn terwijl de student
Leleeld met het fccofd knikte, ging degruaf
vcort,lk ga dadelijk naar kumers uit
zien. In de Kanonierstraat Kurland
sprak de rrrrr zeer 6cberp uit „zie ik
geaLnonceetd een woning van vier kamers
en een klein cahinei. Lat zou mij passen,
wanneer het niet al te duur is."
uit
„Te duur?" riep do student ongeloovig
„Zekerbevestigde Kurland, „gij ver
beeldt u, beste Franz, dat ik een Rotschild
ben ntaar ik moet (och met overleg
leven en ik hob ook nog al eenige lrefhel"
berijen."
„Ja, vooral die, anderen gelukkig te
maken." De sUdent zeide dit mot vleiende,
maar tevens eerlijke bewondering.
„Natuurlijk ook die, dat ik somtjjds wel
eens iets weggeef," antwoordde Kurland.
„Men zegt, dat ik mij hierdoor onderscheidt
van andere rijkere lieden. Misschien! Ik stel
nu eenmaal belang in veel. Daarvan zal het
wel komen!"
„Aan hortrouwen deukt gij zeker niet,
miinheer de graaf?" vroeg nu de student,
dien Kurland had aangesproken met den
naam Bendler.
„Trouwen?? Dat is een even onveilig am
bacht, als in de mijnen afdalen. Ik had
het te goed, om te gelooven, dat ik het nog
maals zoo uitstekend zou kunnen treffen! Neen
daaraan denk ik volstrekt niet."
„Hebt gij uw visites al afgelegd? Gij spraakt
er over."
„Toch wel! Ik heb de vrienden ont
moet in den dierentuin, en bij dtn attaché aan
het gezantschap, graaf Popoff; ik heb ook
eenige andere families bezocht, die
ik nog uit mijn studententijd ken. Doch
nu zou ik wel willen opbreken. Wilt gij mij
vergezellen? Of pardon wenscht gij
ook iets te gebruiken?"
En toen Franz von Bendler bedankte, be
taalde Kurland zijne vertering en begaf zich
met zijn jongen vriend en bloedverwant naar
do Kanoniersstraat.
Toen Fraoz een half ncr later van den
graaf afscheid genomen had en zijne driehoog
in de Potsdammerstraat gelegen wonirg be
trad, vond hij zijn broeder, met wieu hij
zijne woning deelde, en die evenals hij in
de rechten studeerde, zoo verdiept in het
lezen van een brief, dat deze bij zijn bin
nentreden niet eens het hoofd ophief.
Van wien?" vroeg Franz, terwijf hij
zijn overjas uittrok.
„Van onze moeder! Ik geef hem u dadelrk!"
antwoordde Fel x, een buitengewoon knap
jorgmeusch, met dwecpende oog! n en een
aankomend snorretje op de bovenlip. De
broeders geleken niet veel op elkander. Franz,
een blond student, insgelijks veel weg heb
bende van een garde-luitenant in politiek,
was sterk en mannelijk, terwyl de donkere
Fclix slechts eeue page-kleeding noodig bad,
cm met zlne feDgere figuur een pageinop-
tima lorma te wezen. De broeders, die on-
gever een jaar in ltel tijd verschilden, bad
belooft wat voor de toekomst. De Delve
naars zullen nu gauw heelemaal geen be
lasting behoeven te betalen
S. de Lange, gaf te S T U T T-
GART een orgelconcert, dat door een
talrijk publiek werd bijgewoond en hem
veel bijval deed inoogsten. Het Neues
Tageblatt van Stuttgart bevat, blijkbaar
van bevoegde hand, een zeer vleiende be
oordeeling, waarin o. a. gezegd wordt, dat
de plaatsvervanger van den „Altmeister"
in het orgelspel, prof. Faiszt, zich deed
kennen als een door en door „liichtiger
Künstler" en als een virtuoos op zijn
instrument.
De „Algemeene muziek
handel" is in onderhandeling met bet
Joachim-kwartet. Waarschijnlijk kan men
een optreden in April tegemoet zien.
Hüberman maakt nog een
groote tournee door de provincieN .-Holland.
De wegen, behoorende tot
de directie over de wegen en vaarten
tusschen de zes Noord-Hollandsche steden,
worden dit najaar beplant.
Voorteekens van nieuwe
onlusten
In 't Oldamt brandt zoo nu en dan
weer een enkele hoop stroo; van tijd tot tijd
worden glasruiten verbrijzeld, het laatst bij
mej. de wed. Poppens,te Nieuwolda.Verleden
winter was dit het begin der woelin
gen.
0
Slechte t ij den. Een land-
boawerswoniug onder HAARLEMMER-
LIEDE met 11 H.A. weiland, bracht in
publieke veiling op f 224,90 12 jaar ge
leden was die hofstede aangekocht voor
f 36 000. Met het oog op den druk der
tijden, maken zich meerdere gezinnen,
zoowel in deze gemeente als te Haarlem
mermeer, tot landverhuizing gereed.
Een mooi voorbeeld gaven enkele land-
beeren onder laatstgenoemde gemeente en
Sloten, door 5 en 10 pCt. mindering iu
pachtsom toe te staan, in hoofdzaak tot
aankoop van veevoeder, doordat de hooi
oogst gering was.
dan vele jaren geleden bun vader, die direc
teur was aan een der ministeriën te Wei-
maa, waar hun moeder, een geboren Liif-
landsche, nog lea'de, verloren, en sedert zes
maar.deu studeerden zij nu in Berlijn. Zij
hielden veel van elkander, doch bpgrej en el.
kaar niet altijd, en meestal 'ging elk zijn
weg. De kamers welke zij samen huurden,
behoorden uan eene mejuffrouw Malente, de
weduwe van een gewezen portretschilder.
Deze bezat slechts een gering vermogen voorzag
in het ontbrekende door het verhuren van ka
mers aan jonggezellen, terwijl hare beide
dochters Edith en Euth door schilderen, inz
welke kunst de eerste het zelfs zeer ver
bad gebracht, het bare tot de huishouding
bijdroegen. De broeders Bendler dronken
meestal koffie buiten's huis; des zondags en
s'avouds wareQ zij meestal thuis en vertoef
den dan in den familiekring der weduwe.
Vooral Feltx gevoelde zich zeer tot de Ma-
lentes aangetrokken.
Nadat ook Franz den brief had gelezen,
gal bij dien aan zijn broeder, die links hij
het venster voor de schrijftafel had plaats
genomen, terug en zeide
„Waarom hebt gij nu geschreven, dat
mama's neef in Berlijn is Wij hadden toch
afgesproken
heb er niet aan gedacht ant
woordde Felix.
Franz maakte een gebaar van ongeduld.
„Het is toch geen ongeluk, beste Franz,
dat ik het geschreven heb. Mama vermaant
bovendieu toch, of do graaf baar aanleiding
er toe schijnt te geven dan wel een ander.
Maar zij meent het Btecds goed en daarom
„Ja, maar ik ben geen schooljongen
meer.
„Wjj zijn het beiden niet, Franz. Ik lees
bot, neem daarvan aan, wat go:d is en aan
hetgeen er te veel iu staat, denk ik niet
langer."
Franz haalde nogmaals de schouders op
en verplaatste werktuigelijk de voorwerpen,
welke op de schrijftafel stonden. In dit
oogenblik werd <r geklopt, de dienstmaagd
stak bet hoold door de deur en vroeg of
de hetren wel zoo goed wilden zijnaan
tafel te komen.
Franz ging dadelijk; maar Felix vouwde
eerst den brief zijner moedor zorgvuldig too
en legde hem in etn kleine roede porte
feuille, bij do overige gedaehlenissen van
haar, welke hij daar bewaard hield.
WORDT VERVOLGD.
