Burgerlijke Stand. «cm. 8ir. op Langedijk. «em. filarsingferliorn. «cm. Sint Maarten. «cm. Heer Hugo waard. «cm. Onde-Miédorp. PLAATSELIJK NIEUWS. Antje Bakker, Uit en voor tie Pers. Gemengd Nieuws. Yerloreil „O, God! Ik kan het niet langer verdragen. Het leven is te zwaar voor mijl" En de spreekster, een bevallig meisje van een en twintig jaar, in lompen gehuld, verliet de naaimachi ne, waaraan zij zat te werken en zich zelve op den grond werpend, begon zij bitter te weenen. Marktberichten. 4 Advertentiën. had en het zeer veel geregend had, is I boontjes, om welke een krans van lekke- ron non nTAMfnllnn «f J J1"Vi van een worsteling of sporen daarvan niets gebleken. Het verwekt, zooals te denken valt zeer veel sensatie en men is nieuwsgierig naar de oorzaak, die nog geheel in het duister ligt. De vermoorde is ougehuwd en 42 jaar. it verschillende aanwijzigingen heeft men opgemaakt, dat van O. niet is vermoord op de plaats, waar men hem heeft gevonden, doch nog de kracht heeft gehad een eind weegs voort te strompelen. Uit afgerukte takken en den platge- trapten grond blijkt, dat er een hevige worsteling heeft plaats gehad. Bij de lijkschouwing zijn niet minder dan 13 a 14 wonden gevonden. Het lijk zag er dan ook verschrikkelijk uit. re aardappelen prijkte Tot dessert een peer. Ik verzeker u op mjjn woord van eer, geen keizer of koning heeft op dien Vrijdag fijner gesmuld dan ik. en door de houtwormen verteerd, kraak te bij iedere beweginghet behangsel - wat er tenminste nog van overgebleven was bing in flarden aan de voc i- tige wanden. 0In een hoek zag men een oude ma- ik was dan ook in mijn schik. Voor-j tras, met eenige lompen op den hoop ge- al echter, wijl ik in mijn kostelijk mid- worpen, dienend als rustplaats van e worpen, moeder op den dag en als bed voor alle drie gedurende den nacht, wanneer de da- Een speld. Onder de pseudoniem Derckx treffen wij in de Lintb. Koerier af en toe leading-artikels aan, met het opschrift spelden," van welke artikels dezer dagen het volgende onze aandacht trok en wij het om deszelfs eenvoudige doch ware opmerking aan het oordeel onzer Lezers en vooral onzer Leze reteen voorleggen. In die „speld" schrijft de heer D. dan o. m..a Toen ik voor eenigen tijd over tentoon stellingen en wedstrijden kritikasterde, lied ik mijne lezeressen aan een wed strijd in 't breien, naaien, verstellen, stoppen enz. in te richten, om zich zoodoende in die nuttige dingen te be kwamen, en ze dan aan arme meisjes, om Godswille te leeren. Bij die gelegenheid beloofde ik, in mijn eerstvolgende speld, haar het denk beeld van een tweeden wedstrijd aan te bicden. Doch die vloekwaardige politiek heeft mij tot nu verhinderd die belofte gestand te doen. Die tweede wedstrijd dan is een keu ken wedstrijd. Wat ik van de kleeding der geringe re standen gezegd heb, is even waar van de voeding. De kleederen der arbeidende klassen zouden veel latsoenlijker. veel doelmati ger zijn, veel langer duren, en dus minder uitgaven vorderen, indien de vrouwen eu de dochters van jongs af geoefend waren in breiïen, naaien, en alles wat daarmede samenhangt. Insgelijks zou huu voedsel veel sma kelijker, gezonder eu vaak goedkooper zijn, indien de huismoeders en haar doch ters keukenpot en pan beter wisten te hanteeren. Ga eens inspectie houden in streken, waar voor een groot deel mijn- of fa briekarbeiders wonen, en geef daar uw oogen en ooren eens den kost. Vijf- a zesmaal daags hoort gij daar den koffiemolen brommen. Even zoo dik wijls ziet gij er het glimmend mes door brood, door kaas, door vleesch of spek gaan en er handige hompen van snijden. Gekookt eten, hartige soep van boonen, erwten, aardappelen enz., of melkpap, rijstebrij of groenten met voedzaam vet bereid enz., dat alles komt maar z e 1- d c n op tafel. .Nu is het toeli zeker, dat koffie, brood, kaas, spek, eu vleesch eeu duur eten is. Een huisgezin dat zich uitsluitend of groo- tendeels daarmee voedt, geeft een derde en vaak de helft meer geld uit, dan ge kookt eten vorderen zou. Daarbij is het op den dunr minder smakelijk en minder gezond. En voor smakelijkheid immers, en voor gezond heid, is afwisseling in voedsel noodig. En waarom ontbreokt dan aan inen- schon doorgaans gekookt eten Meerendeels omdat moeder de vrouw nooit geleerd heeft een pot te koken Doch ook in die gezinnen, waar ge kookt eten wordt opgedischt, ziet heter op tafel dikwerf armzalig uit. En altoos om dezelfde reden. Moeder de kookster is niet op de kookhoogte. Daarvan zal ik u een staaltje ge ven. Voor eenige dagen moest ik wegens zaken in eei arm huisgezin zijn. Ik kwam er om 't middaguur; de tafel stond ge dekt. Het was op een Vrijdag. Midden op tafel stond een kom, waarin een vocht was, dat treffend op schotelwater geleek. Daarnaast een groot» schotel dampende aardappelen, die er bloemig en allersma kelijkst uitzagen. Langs de randen der tafel stonden 6 bordenlinks van ieder bord lag een snede droog roggebrood en daarop een haring, die in stille berusting het oogenblik afwachtte, waarop hij in den verslinden afgrond eener hongerige maag zou verdwijnen. Toen mjjn oog op dien schralen disch viel, greep mij iets in 't hart, als een tijgerklauw. Arme, arme menschen, is dat nu een eten voor u Na afgedane zaken begaf ik mij huis waarts, droevig gestemd. Onderweg mij merde ik over den socialen nood es mid delen om hem te lenigen, of ook geheel te doen verdwijnen. Al mijmerend kwam ik thuis, en vond daar ook onze (lisch gedekt. Ziehier het menu Aardappelen, toebereid met fijn ge sneden gebraden uien en verschillende gezonde groenten. Heerlijke kost! Geen mensch ter wereld heeft dien dag smakelijker soep veror berd. Daarna haring, gesausd met een meng sel van zijn eigen kuit en een scheutje azijn, waarin eenige fijne snippertjes van oen ui. Als toespijs een om gestoofde echter, dagmaal een stuk oplossing van 't soci aal vraagstuk meende gevonden te heb- 0u hen. gelijksche tobberij was geëindigd. Na het Kijk, Derckx, zoo viel mij onder 't bovenstaande het meublement te beschrij- eten in, nu hebt gij toch een middagmaal ven, is onnoodig. dat u uitmuntend smaakt, en toch per Het overige van uen dag wer er persoon geen twee cent meer kost, dan nauwelgks een woord gesproken. Um het maal dier arme lieden, dat u zoo vijf uur raapte de oude moeder wat sin- door 't hart sneed. Als de vrouw of de tels en lorretjes bij elkaar, stak deze volwassen dochter in dat huis de kookkunst aan en hing de ketel over het „vuur. verstond, dan konden zij even smakelijkge- De arbeid werd toen een oogen dik a ge geten hebben als gij. Die menschen hebben een stukje grond in pacht, waar zij hun aardappelen uit trekken. Aan hun woning is een tuin tje, waar zij de noodige keukengroenten telen kunnen, dus ook boontjesbrood en haring moeten zij koopen, juist gelijk gij, en tegen denzelfden prijs. Alles hing dus maar van de toebereiding en de keukenkunst af. "Wacht, dacht ik, toen ik dien inval kreeg dat ga ik mijn lezeressen ver tellen in mijn speld over den keuken- wedstrijd. En dat goede propoos heb ik nu ten uitvoer gebracht. Diensvolgens noodig ik u uit een pot en pannenwedstrijd in te richten, waarin zij met goud, zilver en eere zullen be kroond worden, die uit de eenvoudigste en goedkoopste grondstoffen het smake lijkst en voedzaamst eten bereiden. Geen akelige fijnigheden dus, geen pasteikes, geen crèmes, geen laffe gebak jes en fricasseekes, neen, die daarmee aankomt, wordt niet met het goud der eere maar met de distels der schande weg gezonden. Aldieflauwigheden rich- tenbeurs en maag ten gronde. Maar voedzame, hartige spijzen, be reid uit erwten, boonen aardappelen, wortelen, kool, knollen en verdere zullen bekroond worden. En als gij dan die keukenkunst uit de f hebt aangeleerd, neem dan 2, 3 meis jes uit den geringen stand in uw keuken- school, eu onderricht en onderwijs en oefen haar. Als die meisjes later huisvrouw zul len geworden zijn, wees dan zeker, dat uit haar huis een groote gedeelte van socialen nood en vooral van sociale onte vredenheid en mopperzucht zal gebannen zijn. Zoo'n huis zal gedeeltelijk van aan schijn veranderd zijn. »Wat is er dan toch, Lina?" vroeg haar zuster een of twee jaar ouder. Zij liet haar werk, knoopsgaten maken, waar aan zij onafgebroken was werkzaam ge weest, een oogenblik rusten, maar Lina bleef snikken. De hulpbehoevende, oude moeder, wier verstijfde vingers iederen arbeid verhin derden, behalve het uittrekken van rijg draden, sleepte zichzelf over den vloer, naar de plaats waar Lina lag en streelde zachtjes het blonde haar van het meisje. „Huil maar niet lieveling. Het zal wel beter worden!" - In tegenstelling met deze woorden, klonk haar stem totaal troosteloos, en zij was niet in staat haar dochter tot beda ren te brengen. Na eenige oogenblikken, kon men aan het minder heftige schokken van het lichaam bemerken, dat het meisje lang zamerhand bedaarde. „Wat is er dan toch Lina?" vroeg haar zuster nogmaals. „Wat er is?" herhaalde Lina minach tend, haar betraand gelaat naar haar zuster keerend. „'t Is mijn en jouw eu moeders ongelukkige toestand, die me hindert. Ben jij en ik niet ziek en zwak door gebrek aan voedsel? Heeft moeder, die zoo noodzakelijk versterkende midde len moet hebben, iets anders geproefd dan droog brood en slappe thee in de laatste weken? Werk jij en ik niet van den eer sten lichtstraal tot het donker is voor een hongerloon, waarbij je langzaam sterft! En nu vraag je, wat er is!" Haar zuster gaf geen antwoord en dit was het beste wanneer Lina zoo'n bui had. En Lina, bleek en vermoeid, stond op, nam haar plaats weer in en trachtte tevergeefs het garen door het oog van de machinenaald te steken, zoo beefden haar vingers. Maggie lag het werk neer, waaraan zij bezig was en vlug stak zij den draad door het oog. Lina's voet was reeds in bewe ging en het gegons van de machine, was het eenige geluid, dat in het armzalige ver trek gehoord werd. Armelijk was het genoeg. Een klein venster in het doorgebogen dak, te mid den van schoorsteeneD, diende tot toe gang voor licht en lucht. Een anker, dat den muur van den schoorsteen bij elkaar moest houden, was gebroken, broken, om gezamenlijk het schamele maal te nuttigen slappe thee zonder melk en droog brood, hetzelfde hadden zij als ont bijt en middagmaal genuttigd, reeds ge- ruiuaen tijd achterelkaar. Den geheelen snikheeten namiddag werd er doorgewerkt en toen de duister nis de vrouw dwong te eindigen een lamp bezaten zij niet z tte Lina haar hoed op en ging uit, zij wilde versche lucht scheppen. Yol schaamte over haar lompen, sloop zij langs de huizen door de stegen en straatjes. Eenmaal echter dwong de geur van vleesch, welke uit een klein restau rant kwam, haar een oogenblik te tal men. Een hongerige trek kwam over haar vermagerd gezicht een gezichtje dat meer dan lief geweest zou zijn, indien het niet zoo bleek en mager wa re. Zij drukte de hand op haar borst, alsof zij daar een knagende pijn had. „In den bijbel staat van een man, die zijn eerst-geboorte recht verkocht voor wat linzemoes," mompelde zij in zich zelf, „maar ik zou mijn lichaam en ziel ver- koopen voor genoeg vleesch voor mij en moeder en Maggie." Haar hand gleed langs den mond met eene beweging als die van een kind dat de geeuwhonger heeft en eenige oogen blikken bleef zij nog staren naar het zoo vurig begeerde voedsel. Toen half snikkend ging zij verder. „Maggie," zeide Lina dien nacht, zon der haar zuster aan te zien, „ik ga heen. Jij weetwaarheen. Ik kan hier niet langer blijven." Haar boezem zwoeg de en de korte ademhaling verraadde haar opgewondenheid. Een uitdrukking van den grootsten schrik kwam op Haggie's gelaat. „Je zal niet, lieveling.... je zal niet," zeide zij met bevende stem, en drukte haar zuster vast tegen zich aan. „Het zou mijn hart breken." „Iets anders kan er niet gedaan worden, Maggie," hernam Lina „Wij sterven van honger." Op fluisterenden toon, terwijl zij twee eindjes garen van de tafel nam, vervolg de zij„Ik zag Janie vandaag je weet wel. Haar rijtuig stond te wachten, terwijl ze inkoopen deed. Zij is goed ge kleed, haar zijden japon ruischte; zij wordt niet meer gekweld door den honger en zij vertelde mij „Wacht nog wat," mompelde Maggie snikkend. „Wij kunnen nogmaals pro- beeren." „Dat geeft niets," viel de jongere zus ter haar in de rede, op een toon van de grootste wanhoop. „Op deze wijze kan ik moeder en jou helpen. OhMaggie, 't is niet alleen voor mijzelf, dat ik het doe." En het ongelukkige meisje greep de hand van haar zuster en drukte die krampachtig. „Lina," riep maggie in haar angst, „je zal niet gaan. Indien een van ons liet doen zal, dan zal ik 'tzijn." En het koude, heldere maanlicht ver lichtte met haar stralen het armzalig zolderkamertje. De oude vrouw sliep op het bed van lompen en in haar onge- lukkigen toestand stonden daar de twee meisjes, twistend wie van haar zich voor de andere en de oude moeder zou opof feren. Ten laatste nam Lina de twee draden. Zij waren ongelijk van leDgte en in ie dere hand hield zij er een weggesloten. „Kies jjj Maggie," zeide zij vastbera den. Het was de oude gewoonte om op deze wijze een einde te maken aan de oneenigheid. „Kies jij wie van ons den langsten draad trekt, zal het voor beeld van Janie volgen. En moge God nimmer hen vergeven, die ons daartoe dwingen," voegde zij er bitter aan toe. Een oogenblik van aarzeling volgde. Toen raadde Maggie. Het was de kortste draad, en een donkere wolk schoof zich langzaam tusschen de maan en de aarde en verborg de twee meisjes met haar leed in den schoot der duisternis. doortocht zochten door de talrijke kudden schapen en rundvee. Alle hebben ee richting en e'éi doel: „De groote K markt vaa Sch3gen Ooi 8 uur eeue woelende massa op bet Marktpleinzich verdringen Ie tusfchen de reien koeien, hier koopende. daar verhopen de elk tuk op voordeel. 'Wat vraag je baas 20 pond Yffjg vijftien. Moet ik achttien bieden, zeg je. Ho kameraad, ik ben mei hem bezig Als ik dan zeventien bied, is t dan mijn. Vooruit dan zeventien! Dit alles gesc onder een stevigen handslag. Na nogeemg aehaspe), verwijderen zich kooper en - kooper, om in eene Jer vele herbergen at te rekenen. De verkooper, tevreden met eene tame lijk hoogen prijs, de kooper in e oop met deze willige markt, straks het beestje, waarvan hij alle leken en gebreken zoo ruimschoots wist uit le meien, onder het opnoemen van dubbel zooveel goede eigen schappen, met een pond winst te kunnen VC Werpt ge een blik op de Hoogzij, dau zondt ge meenen, op de Nieuwmarkt ver- phatst te zijn. Alles kost een dubbeltje, alles kost een dubbeltje," klinkt het ginds, en als ge door nieuwsgierigheid gedreven, u derwaarts wendt, teneinde te onderzoeken, wat ge dau wel voor uw dubbeltje kreegt, dan staat ge voor den koopman in koetouwen, waar ge u tevens kont voorzien van garen tot het vastbinden van dekken. Wat die koopman in zijne fleschjes verkoopt? Luister een oogenblik. Van natuur is hij een volksredenaar. Een ruime woordenschat staat hem ten dienste, die met de noodige kwinkslagen afgewisseld,zijn stalletje bijna ongenaakbaar maken. Hebt ge hoofdpijn, kiespijn, oogpijn, ge neemt eenige droppels op uwe hand, wrijft daarmede het pijnlijk deel en terstond zijt ge van uwe pijnen verlost, komt ge rust hier, als ge iets scheelt, ik zal je terstond genezen. En de daad bij het woord voegende, geneest hij schijnbaar een manneke, (lat al lang over hoofdpijn klaagde en nu tot verwondering van de talrijke omstanders, verklaart, totaal beter te zijn. Stqua zou jaloersch worden. Dat de fleschjes tegen een dubbeltje het stuk als koek weg gingen, is niet te verwonderen. De man in koek aan de overzij, die zeker zijne nering ziet belagen, laat op dit oogenblik zijn krachtig geluid hooien en weet zijne heelen en brokken zoo heerlijk aan te prijzen, dat eenige jongens den wonderdokter in den steek laten, om den overbuurman aan te gapen. WanDeer ge werkelijk belang stelt Lezers, in eigen aardige straattooneeltjes, en daarbij uwe ooger voldoende gebruikt, dan doet ge op zoo'n donderdag voldoende humor op om voor weken van ruimen voorraad voor zien te zijn. In losse trekken heb ik u poogen te overtuigen, dat ge de toestanden, door van Maurik zoo luimig geschetst, ruimschoots hier en elders kunt terug vinden, met zoo'n donderdag te bestudeeren, biedt op tijde stof in overvloed. Tijd ens de markt op Donder- dag j.1. werd het zevenjarig zoontje van den lieer D. R. alhier een slag door een paard toegebracht onder de kin. De hevig bloe dende wonde werd door een geneesheer toe- genaaid. Ook een man werd door een paard een slag tegen de wang toegebracht. De groote koemarkt van Don derdag j.1. telde volgens officieele opgave 9878tuks runderen met inbegrip van nuch- j tere en graskalveren. "Was dit getal bene don dat van 1892, dan dient men voor al in het oog te houden dat er feitelijk de laatste weken steeds groote koemarkt was. De handel was in den beginne vlug, doch kenterde in den loop van den morgen, en eindigde met stug. Weet ge, wat moüerd-elen isP 'N Oude spreek wijze onder de handelaars, dat men b. v. in 't begin van de markt 150 kan krijgen, toen weigerde en later voor 145 moest verkoopen. Nu zulke mosterd-eters waren hier eergister te over. De Leidsche markt van Yrijdag was ook stug, zoo dat het tijdperk van klimmende prijzen hoogst waarschijnlijk achter den rug ligt. Voor Duitschland werden door particu lieren nog al inkoopen gedaan en flinke prijzen besteed. Schapen liepen terug. De Londensche markt sloot bij slechten vleesch-aanvoer dalende at. Ingeschreven van 1 31 October 1893. BevallenR. Bouwens, geb. Glas, Z. Overleden: G. Wagenaar, echtgen. van Imm. Vroegop, 72 jaren. Aaltje Dirkmaat 5 m. Ingeschreven van 1—31 October 1893. Geboren3 Oct. Jacob, z. v. Jacob Waag en Pietertje Frons. 5 Oct. Jan, z. v. Reindert de Geus en Aaltje Veter. 5 Oct. Henriette, d. v. Pieter Visser en Grietje Groot. Ondertrouwd: 28Oct. Klaas Appelboom en Maartje Kossen. Getrouwd6 Oct. Willem Visser en Maartje Bronder. Overleden: 15 Oct. Pieter Kossen, oud 64 jaar, echtgenoot van Pietertje Ott. Ingeschreven van 1 31 October 1893. Geboren24 Oct. Johanna Wilhelmina Borendina, d. v. Jan Willem Wechgelaar en van Berendina Breukelaar. Ondertrouwd en GehuwdGeene. Overleden22 Oct. Aaltje Vel, oud 81 j. weduwe van Arie Bregman. Ingeschreven van 1 SI October, 1893. Geboren: Wantje d. v. J. Troostheide en M. Gutter. Willem z.v. A. de Groot, en A. Boon. Dirk z. v. F. Dekker, en A. Konijn. Anna Cornelia d. v. P. Vlug, en E.Oostmeijer. Jobanna d. v. K. Knijjer, en A. Boots. Petrus Johannes z. v. J. Z\jp, en C. Koning. OverledenArie Groot, echtgen. van M. Wagemaker oud 61 jr. Jacob z. v. A. Koppes en wijlen J. Schrama, oud 6 jr. Maria d. v. K. Laan, en M. Qroot, oud 3 jr. Aaltje d.v. C. de Boer, en O. Purmer, oud 13 wk. Dirk Goed echtgen. van A. Boot, oud 76 jr. Klaar- tje d. v. J. Pascha en A. Bommer, oud 5 jr. Ingeschreven van 1 31 Oct. 1893. Ondertrouwd Geene. Getrouwd: 17 Oct. Johannes Rigter en Sara Schut, wed. van Simon Winder. Overleden10 Oct, levenloos geboren, een kind van het mannelijk geslacht van Jan Winnips en Maartje Snukes. 11 Oct. Joseph Prins 11 m. z. v, Johannes Herman Prins en van Chatharina Zomerdijk 12 October levenloos geboren een kind var. het vrouwelijk geslacht uit Neeltje Zutt, echt- genoote van Arie Bakker. Geboren l Oct.Trijntje, dochter van Cornelis Hollenberg en van Antje de Geus. Schagen 4 Nov. 1893. Een regenachtige dag en de Groote Koemarkt. Eene Dadere omschrijving v»n straat en stegen, van weg en wegen, zal zeker onnoodig zijn en den belangstellenden Lezer, die met deze vingerwijziging niet tevreden is, verz ieken wij den heer Zola, om een gepasten naam te vragen voor de grond stof, die ons geheel Stedeken in een waar moeras heeft herschapen. Wanneer ge in den morgen van Don derdag j.1. een oog hebt kunnen werpen op de wegen, die nuar Schagen leiden, dan zoodat het metselwerk geheel was uitge- zult Ge alle bedekt hebben gezien, met twee zakt en in een deerenswaardigen toestand en vierwielige rijtuigen, die hier een voet- ve rkeerde. De vloer, hier en daar verrot I ganger voorbjj snorden, daar tevergeefs eene Sch a f/ en, 2 Nov. 1893. 10 Panrden Veulen Stieren 549 Geldekoeien (magere) 20 Vette Koeien 30 Kalfkoeien 225 Vaarzen 150 Graskalveren Nuchtere Kalveren Schapen (magere) Idem (vette) Rammen 76 Oïerhouders Bokken en Geiten Varkens (magere) 40 Biggen 30 Konijnen 25 Kippen 35 Eenden 340 Kilgr. Boter 310 Kaas 1500 Kip-Eieren Ganzen 11 100 150 4 25 Aangevoerd f 40.— a 200. f a f a f 80.— a 170. f 170.— a 250. f 180.- a 250. f 60.- a 120.— f 20.— a 50.— f 8.— a f 8.— a f 15.— 17.- 14.— 25.— 9.- a 13.— 2.- a 4.— f 11.— a 16.— f 6.— a 10.— f —.20 a —.60 f —.25 a 1.30 f —.40 a —.75 f 1.40 a 1.50 f —20 a —.35 f 5.— a 6.— O ader plicht. Het werk is gedaan en de jongens gaan heen. Die 't vak op den winkel gaan leeren; Ze reppen zich huiswaarts zoo vlug als het kan; Maar spoedig reeds ziet men ze koeren. Ze komen te zamen en slenteren heen Langs wegen en vaarten en straten. Wat schreeuwen ze luid en wat zijn ze brutaal, En hoor nu eens wat ze bepraten Ze weten van alles, van 't kwade het meest, Ze leeren elkander bederven. Ze rookeu sigaren en pruimen tabak, Tot laat in den avond ze zwerven. Zeg moeders en vaders van die jongelui, Is dat nu uw plichten betrachten Uw jongens de straat op en met in Uw -rrr ^U'SI Wat goeds kunt ge daarvan verwachten? Och, geeft ze maar half zoovoel vrijheid als nu, En houdt ze wat meer in Uw woning En maak het daar prettig: De lach van Uw kind. Dat is dan Uw schoonste belooning. Gewen ze aan thuis zijn, des winters r. vooral; Gewen ze aan leeren en lezen Want Kennis is macht en wie'ken- I nis bezit I Heeft niet voor zijn toekomst te v r e e z e n! P. ff oor» 2 Nov. 1893. Aangevoerd: Kleine Kaas, hoogste prijs f 33,— Com missie f 32.50, Middelbare f 32.50, aange voerd 230 stapels, wegende 60620 Kilo. Hoorn, 3 Nov. 1893. Aangevoerd 143 Schapen van f 14,— k (22,— per stuk. 423 lammeren f 10. a f 17. Zaandam, 2 Nov. Ter markt aan gevoerd 14 stapels kleine kaas prijs t 32.— ALKMAAR, 3 Nov. 1893. Aangev. 410 st. w. 112000 K. G KI. Kaas f33.—Commissie f 31.50 Middelbare f 33.— Granen. Aangev. H.L. Tarwe f 5.55 7. Rogge f 5.60 a 6. Gerst f4.25 a Chev.f 4.80 a 5.60 Haver f 3.50 a 4. JE» Itkuisea, 1 Nov. 1893. Heden werden alhier aangevoerd 10 sta pels, Graskaas f32,— karweizaad f 14.50 af 15.oud f,a.mosterdzaad f 19.— a 20 75, Maanzaad f 13.a 14. grauwe erwten f 11.— a 16.— Yale dito 10.— a 13.Wijker Vale dito f 6, a 8,— Groene dito 10.— a 13.—, Bruine boonen f 6.a 11.Paardenboonen f a Gerst f4. - a 5.Haver f 3.25 a 3,50. Vette varkens a ct per KG. Mage re f 7,50 a f 12Schapen fa f Biggen f 8.a f 12.50 Konijnen f.40 a f .65 Kippen f 1.a fl.25 kippeneieren f 6.— a f 6.50 p. .106 Bt. JEdam, 26 Oct 1893 Aangevoerd' 86 stukken boter, per K. G. 70 a 72 ct. kipeieren f 6.50 a f 7 per lOOstuks. Na ©en langdurig, doch geduldig lijden, overleed heden, onze lieve Echt- genoote en Moeder, in den ouderdom van ruim 51 jaren. Uit aller naam, P. DEKKER Cz. Schagen, 4 Nov. 1893. De ondergeteekendeD, betuigen hunnen hartelyken dank, voor de ve le blijken van belangstelling bij hun 121 a jarige echtvereeniging ondervonden. M. VISSER. N. VISSER-HOEXSTRA. Wieringeiwaard, 2 November 1893.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1893 | | pagina 2