Burgerlijke Stand.
«cm. 8ir. op Langedijk.
«em. filarsingferliorn.
«cm. Sint Maarten.
«cm. Heer Hugo waard.
«cm. Onde-Miédorp.
PLAATSELIJK NIEUWS.
Antje Bakker,
Uit en voor tie Pers.
Gemengd Nieuws.
Yerloreil „O, God! Ik kan het
niet langer verdragen. Het leven is te
zwaar voor mijl" En de spreekster, een
bevallig meisje van een en twintig jaar,
in lompen gehuld, verliet de naaimachi
ne, waaraan zij zat te werken en zich
zelve op den grond werpend, begon zij
bitter te weenen.
Marktberichten.
4
Advertentiën.
had en het zeer veel geregend had, is I boontjes, om welke een krans van lekke-
ron non nTAMfnllnn «f J J1"Vi
van een worsteling of sporen daarvan
niets gebleken. Het verwekt, zooals te
denken valt zeer veel sensatie en men
is nieuwsgierig naar de oorzaak, die nog
geheel in het duister ligt. De vermoorde
is ougehuwd en 42 jaar.
it verschillende aanwijzigingen heeft
men opgemaakt, dat van O. niet is
vermoord op de plaats, waar men hem
heeft gevonden, doch nog de kracht heeft
gehad een eind weegs voort te strompelen.
Uit afgerukte takken en den platge-
trapten grond blijkt, dat er een hevige
worsteling heeft plaats gehad. Bij de
lijkschouwing zijn niet minder dan
13 a 14 wonden gevonden. Het lijk zag
er dan ook verschrikkelijk uit.
re aardappelen prijkte
Tot dessert een peer.
Ik verzeker u op mjjn woord van
eer, geen keizer of koning heeft op dien
Vrijdag fijner gesmuld dan ik.
en door de houtwormen verteerd, kraak
te bij iedere beweginghet behangsel -
wat er tenminste nog van overgebleven
was bing in flarden aan de voc i-
tige wanden.
0In een hoek zag men een oude ma-
ik was dan ook in mijn schik. Voor-j tras, met eenige lompen op den hoop ge-
al echter, wijl ik in mijn kostelijk mid- worpen, dienend als rustplaats van e
worpen,
moeder op den dag en als bed voor alle
drie gedurende den nacht, wanneer de da-
Een speld. Onder de
pseudoniem Derckx treffen wij in de
Lintb. Koerier af en toe leading-artikels
aan, met het opschrift spelden," van
welke artikels dezer dagen het volgende
onze aandacht trok en wij het om deszelfs
eenvoudige doch ware opmerking aan het
oordeel onzer Lezers en vooral onzer Leze
reteen voorleggen.
In die „speld" schrijft de heer D. dan
o. m..a
Toen ik voor eenigen tijd over tentoon
stellingen en wedstrijden kritikasterde,
lied ik mijne lezeressen aan een wed
strijd in 't breien, naaien, verstellen,
stoppen enz. in te richten, om zich
zoodoende in die nuttige dingen te be
kwamen, en ze dan aan arme meisjes,
om Godswille te leeren.
Bij die gelegenheid beloofde ik, in
mijn eerstvolgende speld, haar het denk
beeld van een tweeden wedstrijd aan te
bicden. Doch die vloekwaardige politiek
heeft mij tot nu verhinderd die belofte
gestand te doen.
Die tweede wedstrijd dan is een keu
ken wedstrijd.
Wat ik van de kleeding der geringe
re standen gezegd heb, is even waar van
de voeding.
De kleederen der arbeidende klassen
zouden veel latsoenlijker. veel doelmati
ger zijn, veel langer duren, en dus minder
uitgaven vorderen, indien de vrouwen
eu de dochters van jongs af geoefend
waren in breiïen, naaien, en alles wat
daarmede samenhangt.
Insgelijks zou huu voedsel veel sma
kelijker, gezonder eu vaak goedkooper
zijn, indien de huismoeders en haar doch
ters keukenpot en pan beter wisten te
hanteeren.
Ga eens inspectie houden in streken,
waar voor een groot deel mijn- of fa
briekarbeiders wonen, en geef daar uw
oogen en ooren eens den kost.
Vijf- a zesmaal daags hoort gij daar
den koffiemolen brommen. Even zoo dik
wijls ziet gij er het glimmend mes door
brood, door kaas, door vleesch of spek
gaan en er handige hompen van snijden.
Gekookt eten, hartige soep van boonen,
erwten, aardappelen enz., of melkpap,
rijstebrij of groenten met voedzaam vet
bereid enz., dat alles komt maar z e 1-
d c n op tafel.
.Nu is het toeli zeker, dat koffie, brood,
kaas, spek, eu vleesch eeu duur eten is.
Een huisgezin dat zich uitsluitend of groo-
tendeels daarmee voedt, geeft een derde
en vaak de helft meer geld uit, dan ge
kookt eten vorderen zou.
Daarbij is het op den dunr minder
smakelijk en minder gezond. En voor
smakelijkheid immers, en voor gezond
heid, is afwisseling in voedsel noodig.
En waarom ontbreokt dan aan inen-
schon doorgaans gekookt eten
Meerendeels omdat moeder de vrouw
nooit geleerd heeft een pot te koken
Doch ook in die gezinnen, waar ge
kookt eten wordt opgedischt, ziet heter
op tafel dikwerf armzalig uit.
En altoos om dezelfde reden. Moeder
de kookster is niet op de kookhoogte.
Daarvan zal ik u een staaltje ge
ven.
Voor eenige dagen moest ik wegens
zaken in eei arm huisgezin zijn. Ik kwam
er om 't middaguur; de tafel stond ge
dekt. Het was op een Vrijdag. Midden op
tafel stond een kom, waarin een vocht
was, dat treffend op schotelwater geleek.
Daarnaast een groot» schotel dampende
aardappelen, die er bloemig en allersma
kelijkst uitzagen. Langs de randen der
tafel stonden 6 bordenlinks van ieder
bord lag een snede droog roggebrood en
daarop een haring, die in stille berusting
het oogenblik afwachtte, waarop hij in
den verslinden afgrond eener hongerige
maag zou verdwijnen.
Toen mjjn oog op dien schralen disch
viel, greep mij iets in 't hart, als een
tijgerklauw. Arme, arme menschen, is dat
nu een eten voor u
Na afgedane zaken begaf ik mij huis
waarts, droevig gestemd. Onderweg mij
merde ik over den socialen nood es mid
delen om hem te lenigen, of ook geheel
te doen verdwijnen.
Al mijmerend kwam ik thuis, en vond
daar ook onze (lisch gedekt.
Ziehier het menu
Aardappelen, toebereid met fijn ge
sneden gebraden uien en verschillende
gezonde groenten.
Heerlijke kost! Geen mensch ter wereld
heeft dien dag smakelijker soep veror
berd.
Daarna haring, gesausd met een meng
sel van zijn eigen kuit en een scheutje
azijn, waarin eenige fijne snippertjes van
oen ui. Als toespijs een om gestoofde
echter,
dagmaal een stuk oplossing van 't soci
aal vraagstuk meende gevonden te heb- 0u
hen. gelijksche tobberij was geëindigd. Na het
Kijk, Derckx, zoo viel mij onder 't bovenstaande het meublement te beschrij-
eten in, nu hebt gij toch een middagmaal ven, is onnoodig.
dat u uitmuntend smaakt, en toch per Het overige van uen dag wer er
persoon geen twee cent meer kost, dan nauwelgks een woord gesproken. Um
het maal dier arme lieden, dat u zoo vijf uur raapte de oude moeder wat sin-
door 't hart sneed. Als de vrouw of de tels en lorretjes bij elkaar, stak deze
volwassen dochter in dat huis de kookkunst aan en hing de ketel over het „vuur.
verstond, dan konden zij even smakelijkge- De arbeid werd toen een oogen dik a ge
geten hebben als gij.
Die menschen hebben een stukje grond
in pacht, waar zij hun aardappelen uit
trekken. Aan hun woning is een tuin
tje, waar zij de noodige keukengroenten
telen kunnen, dus ook boontjesbrood
en haring moeten zij koopen, juist
gelijk gij, en tegen denzelfden prijs.
Alles hing dus maar van de
toebereiding en de keukenkunst af.
"Wacht, dacht ik, toen ik dien inval
kreeg dat ga ik mijn lezeressen ver
tellen in mijn speld over den keuken-
wedstrijd.
En dat goede propoos heb ik nu ten
uitvoer gebracht.
Diensvolgens noodig ik u uit een pot
en pannenwedstrijd in te richten, waarin
zij met goud, zilver en eere zullen be
kroond worden, die uit de eenvoudigste
en goedkoopste grondstoffen het smake
lijkst en voedzaamst eten bereiden.
Geen akelige fijnigheden dus, geen
pasteikes, geen crèmes, geen laffe gebak
jes en fricasseekes, neen, die daarmee
aankomt, wordt niet met het goud der
eere maar met de distels der schande weg
gezonden. Aldieflauwigheden rich-
tenbeurs en maag ten gronde.
Maar voedzame, hartige spijzen, be
reid uit erwten, boonen aardappelen,
wortelen, kool, knollen en verdere zullen
bekroond worden.
En als gij dan die keukenkunst uit de
f hebt aangeleerd, neem dan 2, 3 meis
jes uit den geringen stand in uw keuken-
school, eu onderricht en onderwijs en
oefen haar.
Als die meisjes later huisvrouw zul
len geworden zijn, wees dan zeker, dat
uit haar huis een groote gedeelte van
socialen nood en vooral van sociale onte
vredenheid en mopperzucht zal gebannen
zijn. Zoo'n huis zal gedeeltelijk van aan
schijn veranderd zijn.
»Wat is er dan toch, Lina?" vroeg
haar zuster een of twee jaar ouder. Zij
liet haar werk, knoopsgaten maken, waar
aan zij onafgebroken was werkzaam ge
weest, een oogenblik rusten, maar Lina
bleef snikken.
De hulpbehoevende, oude moeder, wier
verstijfde vingers iederen arbeid verhin
derden, behalve het uittrekken van rijg
draden, sleepte zichzelf over den vloer,
naar de plaats waar Lina lag en
streelde zachtjes het blonde haar van
het meisje.
„Huil maar niet lieveling. Het zal wel
beter worden!" -
In tegenstelling met deze woorden,
klonk haar stem totaal troosteloos, en
zij was niet in staat haar dochter tot beda
ren te brengen.
Na eenige oogenblikken, kon men aan
het minder heftige schokken van het
lichaam bemerken, dat het meisje lang
zamerhand bedaarde.
„Wat is er dan toch Lina?" vroeg haar
zuster nogmaals.
„Wat er is?" herhaalde Lina minach
tend, haar betraand gelaat naar haar
zuster keerend. „'t Is mijn en jouw eu
moeders ongelukkige toestand, die me
hindert. Ben jij en ik niet ziek en zwak
door gebrek aan voedsel? Heeft moeder,
die zoo noodzakelijk versterkende midde
len moet hebben, iets anders geproefd dan
droog brood en slappe thee in de laatste
weken? Werk jij en ik niet van den eer
sten lichtstraal tot het donker is voor een
hongerloon, waarbij je langzaam sterft!
En nu vraag je, wat er is!"
Haar zuster gaf geen antwoord en dit
was het beste wanneer Lina zoo'n bui
had.
En Lina, bleek en vermoeid, stond op,
nam haar plaats weer in en trachtte
tevergeefs het garen door het oog van
de machinenaald te steken, zoo beefden
haar vingers.
Maggie lag het werk neer, waaraan zij
bezig was en vlug stak zij den draad door
het oog. Lina's voet was reeds in bewe
ging en het gegons van de machine, was het
eenige geluid, dat in het armzalige ver
trek gehoord werd.
Armelijk was het genoeg. Een klein
venster in het doorgebogen dak, te mid
den van schoorsteeneD, diende tot toe
gang voor licht en lucht. Een
anker, dat den muur van den schoorsteen
bij elkaar moest houden, was gebroken,
broken, om gezamenlijk het schamele maal
te nuttigen slappe thee zonder melk en
droog brood, hetzelfde hadden zij als ont
bijt en middagmaal genuttigd, reeds ge-
ruiuaen tijd achterelkaar.
Den geheelen snikheeten namiddag
werd er doorgewerkt en toen de duister
nis de vrouw dwong te eindigen een
lamp bezaten zij niet z tte Lina haar
hoed op en ging uit, zij wilde versche
lucht scheppen.
Yol schaamte over haar lompen, sloop
zij langs de huizen door de stegen en
straatjes. Eenmaal echter dwong de geur
van vleesch, welke uit een klein restau
rant kwam, haar een oogenblik te tal
men.
Een hongerige trek kwam over haar
vermagerd gezicht een gezichtje
dat meer dan lief geweest zou zijn,
indien het niet zoo bleek en mager wa
re. Zij drukte de hand op haar borst,
alsof zij daar een knagende pijn had.
„In den bijbel staat van een man, die
zijn eerst-geboorte recht verkocht voor
wat linzemoes," mompelde zij in zich zelf,
„maar ik zou mijn lichaam en ziel ver-
koopen voor genoeg vleesch voor mij en
moeder en Maggie."
Haar hand gleed langs den mond met
eene beweging als die van een kind dat
de geeuwhonger heeft en eenige oogen
blikken bleef zij nog staren naar het zoo
vurig begeerde voedsel. Toen half snikkend
ging zij verder.
„Maggie," zeide Lina dien nacht, zon
der haar zuster aan te zien, „ik ga heen.
Jij weetwaarheen. Ik kan hier
niet langer blijven." Haar boezem zwoeg
de en de korte ademhaling verraadde
haar opgewondenheid.
Een uitdrukking van den grootsten
schrik kwam op Haggie's gelaat.
„Je zal niet, lieveling.... je zal niet,"
zeide zij met bevende stem, en drukte
haar zuster vast tegen zich aan. „Het zou
mijn hart breken."
„Iets anders kan er niet gedaan
worden, Maggie," hernam Lina „Wij
sterven van honger."
Op fluisterenden toon, terwijl zij twee
eindjes garen van de tafel nam, vervolg
de zij„Ik zag Janie vandaag je
weet wel. Haar rijtuig stond te wachten,
terwijl ze inkoopen deed. Zij is goed ge
kleed, haar zijden japon ruischte; zij wordt
niet meer gekweld door den honger en
zij vertelde mij
„Wacht nog wat," mompelde Maggie
snikkend. „Wij kunnen nogmaals pro-
beeren."
„Dat geeft niets," viel de jongere zus
ter haar in de rede, op een toon van de
grootste wanhoop. „Op deze wijze kan
ik moeder en jou helpen. OhMaggie,
't is niet alleen voor mijzelf, dat ik het
doe." En het ongelukkige meisje greep
de hand van haar zuster en drukte die
krampachtig.
„Lina," riep maggie in haar angst,
„je zal niet gaan. Indien een van ons
liet doen zal, dan zal ik 'tzijn."
En het koude, heldere maanlicht ver
lichtte met haar stralen het armzalig
zolderkamertje. De oude vrouw sliep op
het bed van lompen en in haar onge-
lukkigen toestand stonden daar de twee
meisjes, twistend wie van haar zich voor
de andere en de oude moeder zou opof
feren.
Ten laatste nam Lina de twee draden.
Zij waren ongelijk van leDgte en in ie
dere hand hield zij er een weggesloten.
„Kies jjj Maggie," zeide zij vastbera
den. Het was de oude gewoonte om op
deze wijze een einde te maken aan de
oneenigheid. „Kies jij wie van ons
den langsten draad trekt, zal het voor
beeld van Janie volgen. En moge God
nimmer hen vergeven, die ons daartoe
dwingen," voegde zij er bitter aan toe.
Een oogenblik van aarzeling volgde.
Toen raadde Maggie. Het was de kortste
draad, en een donkere wolk schoof zich
langzaam tusschen de maan en de aarde
en verborg de twee meisjes met haar
leed in den schoot der duisternis.
doortocht zochten door de talrijke kudden
schapen en rundvee. Alle hebben ee
richting en e'éi doel: „De groote K
markt vaa Sch3gen
Ooi 8 uur eeue woelende massa op bet
Marktpleinzich verdringen Ie tusfchen de
reien koeien, hier koopende. daar verhopen
de elk tuk op voordeel.
'Wat vraag je baas 20 pond Yffjg
vijftien. Moet ik achttien bieden, zeg je.
Ho kameraad, ik ben mei hem bezig
Als ik dan zeventien bied, is t dan mijn.
Vooruit dan zeventien! Dit alles gesc
onder een stevigen handslag. Na nogeemg
aehaspe), verwijderen zich kooper en -
kooper, om in eene Jer vele herbergen at
te rekenen.
De verkooper, tevreden met eene tame
lijk hoogen prijs, de kooper in e oop
met deze willige markt, straks het beestje,
waarvan hij alle leken en gebreken zoo
ruimschoots wist uit le meien, onder het
opnoemen van dubbel zooveel goede eigen
schappen, met een pond winst te kunnen
VC Werpt ge een blik op de Hoogzij, dau
zondt ge meenen, op de Nieuwmarkt ver-
phatst te zijn.
Alles kost een dubbeltje, alles kost een
dubbeltje," klinkt het ginds, en als ge door
nieuwsgierigheid gedreven, u derwaarts
wendt, teneinde te onderzoeken, wat ge
dau wel voor uw dubbeltje kreegt, dan
staat ge voor den koopman in koetouwen,
waar ge u tevens kont voorzien van garen
tot het vastbinden van dekken.
Wat die koopman in zijne fleschjes
verkoopt? Luister een oogenblik. Van
natuur is hij een volksredenaar. Een ruime
woordenschat staat hem ten dienste, die
met de noodige kwinkslagen afgewisseld,zijn
stalletje bijna ongenaakbaar maken.
Hebt ge hoofdpijn, kiespijn, oogpijn, ge
neemt eenige droppels op uwe hand, wrijft
daarmede het pijnlijk deel en terstond
zijt ge van uwe pijnen verlost, komt ge
rust hier, als ge iets scheelt, ik zal je
terstond genezen.
En de daad bij het woord voegende,
geneest hij schijnbaar een manneke, (lat
al lang over hoofdpijn klaagde en nu tot
verwondering van de talrijke omstanders,
verklaart, totaal beter te zijn. Stqua zou
jaloersch worden. Dat de fleschjes tegen
een dubbeltje het stuk als koek weg
gingen, is niet te verwonderen.
De man in koek aan de overzij, die
zeker zijne nering ziet belagen, laat op dit
oogenblik zijn krachtig geluid hooien en
weet zijne heelen en brokken zoo heerlijk
aan te prijzen, dat eenige jongens den
wonderdokter in den steek laten, om den
overbuurman aan te gapen. WanDeer ge
werkelijk belang stelt Lezers, in eigen
aardige straattooneeltjes, en daarbij uwe
ooger voldoende gebruikt, dan doet ge op
zoo'n donderdag voldoende humor op
om voor weken van ruimen voorraad voor
zien te zijn. In losse trekken heb ik u
poogen te overtuigen, dat ge de toestanden,
door van Maurik zoo luimig geschetst,
ruimschoots hier en elders kunt terug
vinden, met zoo'n donderdag te bestudeeren,
biedt op tijde stof in overvloed.
Tijd ens de markt op Donder-
dag j.1. werd het zevenjarig zoontje van den
lieer D. R. alhier een slag door een paard
toegebracht onder de kin. De hevig bloe
dende wonde werd door een geneesheer toe-
genaaid. Ook een man werd door een
paard een slag tegen de wang toegebracht.
De groote koemarkt van Don
derdag j.1. telde volgens officieele opgave
9878tuks runderen met inbegrip van nuch-
j tere en graskalveren. "Was dit getal bene
don dat van 1892, dan dient men voor
al in het oog te houden dat er feitelijk
de laatste weken steeds groote koemarkt
was. De handel was in den beginne
vlug, doch kenterde in den loop van den
morgen, en eindigde met stug. Weet ge,
wat moüerd-elen isP 'N Oude spreek
wijze onder de handelaars, dat men b. v.
in 't begin van de markt 150 kan
krijgen, toen weigerde en later voor 145
moest verkoopen. Nu zulke mosterd-eters
waren hier eergister te over. De Leidsche
markt van Yrijdag was ook stug, zoo
dat het tijdperk van klimmende prijzen
hoogst waarschijnlijk achter den rug
ligt. Voor Duitschland werden door particu
lieren nog al inkoopen gedaan en flinke
prijzen besteed. Schapen liepen terug.
De Londensche markt sloot bij slechten
vleesch-aanvoer dalende at.
Ingeschreven van 1 31 October 1893.
BevallenR. Bouwens, geb. Glas, Z.
Overleden: G. Wagenaar, echtgen. van
Imm. Vroegop, 72 jaren. Aaltje Dirkmaat
5 m.
Ingeschreven van 1—31 October 1893.
Geboren3 Oct. Jacob, z. v. Jacob Waag
en Pietertje Frons. 5 Oct. Jan, z. v. Reindert
de Geus en Aaltje Veter. 5 Oct. Henriette,
d. v. Pieter Visser en Grietje Groot.
Ondertrouwd: 28Oct. Klaas Appelboom en
Maartje Kossen.
Getrouwd6 Oct. Willem Visser en Maartje
Bronder.
Overleden: 15 Oct. Pieter Kossen, oud 64
jaar, echtgenoot van Pietertje Ott.
Ingeschreven van 1 31 October 1893.
Geboren24 Oct. Johanna Wilhelmina
Borendina, d. v. Jan Willem Wechgelaar en
van Berendina Breukelaar.
Ondertrouwd en GehuwdGeene.
Overleden22 Oct. Aaltje Vel, oud 81 j.
weduwe van Arie Bregman.
Ingeschreven van 1 SI October, 1893.
Geboren: Wantje d. v. J. Troostheide en
M. Gutter. Willem z.v. A. de Groot, en A.
Boon. Dirk z. v. F. Dekker, en A. Konijn.
Anna Cornelia d. v. P. Vlug, en E.Oostmeijer.
Jobanna d. v. K. Knijjer, en A. Boots. Petrus
Johannes z. v. J. Z\jp, en C. Koning.
OverledenArie Groot, echtgen. van M.
Wagemaker oud 61 jr. Jacob z. v. A. Koppes
en wijlen J. Schrama, oud 6 jr. Maria d. v.
K. Laan, en M. Qroot, oud 3 jr. Aaltje d.v.
C. de Boer, en O. Purmer, oud 13 wk. Dirk
Goed echtgen. van A. Boot, oud 76 jr. Klaar-
tje d. v. J. Pascha en A. Bommer, oud 5 jr.
Ingeschreven van 1 31 Oct. 1893.
Ondertrouwd Geene.
Getrouwd: 17 Oct. Johannes Rigter en
Sara Schut, wed. van Simon Winder.
Overleden10 Oct, levenloos geboren, een
kind van het mannelijk geslacht van Jan
Winnips en Maartje Snukes.
11 Oct. Joseph Prins 11 m. z. v, Johannes
Herman Prins en van Chatharina Zomerdijk
12 October levenloos geboren een kind var.
het vrouwelijk geslacht uit Neeltje Zutt, echt-
genoote van Arie Bakker.
Geboren l Oct.Trijntje, dochter van Cornelis
Hollenberg en van Antje de Geus.
Schagen 4 Nov. 1893.
Een regenachtige dag en
de Groote Koemarkt.
Eene Dadere omschrijving v»n straat en
stegen, van weg en wegen, zal zeker
onnoodig zijn en den belangstellenden Lezer,
die met deze vingerwijziging niet tevreden
is, verz ieken wij den heer Zola, om een
gepasten naam te vragen voor de grond
stof, die ons geheel Stedeken in een waar
moeras heeft herschapen.
Wanneer ge in den morgen van Don
derdag j.1. een oog hebt kunnen werpen
op de wegen, die nuar Schagen leiden, dan
zoodat het metselwerk geheel was uitge- zult Ge alle bedekt hebben gezien, met twee
zakt en in een deerenswaardigen toestand en vierwielige rijtuigen, die hier een voet-
ve rkeerde. De vloer, hier en daar verrot I ganger voorbjj snorden, daar tevergeefs eene
Sch a f/ en, 2 Nov. 1893.
10 Panrden
Veulen
Stieren
549 Geldekoeien (magere)
20 Vette Koeien
30 Kalfkoeien
225 Vaarzen
150 Graskalveren
Nuchtere Kalveren
Schapen (magere)
Idem (vette)
Rammen
76 Oïerhouders
Bokken en Geiten
Varkens (magere)
40 Biggen
30 Konijnen
25 Kippen
35 Eenden
340 Kilgr. Boter
310 Kaas
1500 Kip-Eieren
Ganzen
11
100
150
4
25
Aangevoerd
f 40.— a 200.
f a
f a
f 80.— a 170.
f 170.— a 250.
f 180.- a 250.
f 60.- a 120.—
f 20.— a 50.—
f 8.— a
f 8.— a
f 15.—
17.-
14.—
25.—
9.- a 13.—
2.- a 4.—
f 11.— a 16.—
f 6.— a 10.—
f —.20 a —.60
f —.25 a 1.30
f —.40 a —.75
f 1.40 a 1.50
f —20 a —.35
f 5.— a 6.—
O ader plicht.
Het
werk is gedaan en de jongens gaan
heen.
Die 't vak op den winkel gaan leeren;
Ze reppen zich huiswaarts zoo vlug als het
kan;
Maar spoedig reeds ziet men ze koeren.
Ze komen te zamen en slenteren heen
Langs wegen en vaarten en straten.
Wat schreeuwen ze luid en wat zijn ze
brutaal,
En hoor nu eens wat ze bepraten
Ze weten van alles, van 't kwade het meest,
Ze leeren elkander bederven.
Ze rookeu sigaren en pruimen tabak,
Tot laat in den avond ze zwerven.
Zeg moeders en vaders van die jongelui,
Is dat nu uw plichten betrachten
Uw jongens de straat op en met in Uw
-rrr ^U'SI
Wat goeds kunt ge daarvan verwachten?
Och, geeft ze maar half zoovoel vrijheid
als nu,
En houdt ze wat meer in Uw woning
En maak het daar prettig: De lach van
Uw kind.
Dat is dan Uw schoonste belooning.
Gewen ze aan thuis zijn, des winters
r. vooral;
Gewen ze aan leeren en lezen
Want Kennis is macht en wie'ken-
I nis bezit
I Heeft niet voor zijn toekomst te v r e e z e n!
P.
ff oor» 2 Nov. 1893. Aangevoerd:
Kleine Kaas, hoogste prijs f 33,— Com
missie f 32.50, Middelbare f 32.50, aange
voerd 230 stapels, wegende 60620 Kilo.
Hoorn, 3 Nov. 1893.
Aangevoerd 143 Schapen van f 14,— k
(22,— per stuk. 423 lammeren f 10. a
f 17.
Zaandam, 2 Nov. Ter markt aan
gevoerd 14 stapels kleine kaas prijs t 32.—
ALKMAAR, 3 Nov. 1893.
Aangev. 410 st. w. 112000 K. G KI. Kaas
f33.—Commissie f 31.50 Middelbare f 33.—
Granen. Aangev. H.L. Tarwe f 5.55
7. Rogge f 5.60 a 6. Gerst f4.25 a
Chev.f 4.80 a 5.60 Haver f 3.50 a 4.
JE» Itkuisea, 1 Nov. 1893.
Heden werden alhier aangevoerd 10 sta
pels, Graskaas f32,— karweizaad f 14.50
af 15.oud f,a.mosterdzaad
f 19.— a 20 75, Maanzaad f 13.a 14.
grauwe erwten f 11.— a 16.— Yale dito
10.— a 13.Wijker Vale dito f 6,
a 8,— Groene dito 10.— a 13.—, Bruine
boonen f 6.a 11.Paardenboonen
f a Gerst f4. - a 5.Haver
f 3.25 a 3,50.
Vette varkens a ct per KG. Mage
re f 7,50 a f 12Schapen fa f
Biggen f 8.a f 12.50 Konijnen f.40
a f .65 Kippen f 1.a fl.25
kippeneieren f 6.— a f 6.50 p. .106 Bt.
JEdam, 26 Oct 1893 Aangevoerd'
86 stukken boter, per K. G. 70 a 72 ct.
kipeieren f 6.50 a f 7 per lOOstuks.
Na ©en langdurig, doch geduldig
lijden, overleed heden, onze lieve Echt-
genoote en Moeder,
in den ouderdom van ruim 51 jaren.
Uit aller naam,
P. DEKKER Cz.
Schagen, 4 Nov. 1893.
De ondergeteekendeD, betuigen hunnen
hartelyken dank, voor de ve
le blijken van belangstelling bij hun 121 a
jarige echtvereeniging ondervonden.
M. VISSER.
N. VISSER-HOEXSTRA.
Wieringeiwaard, 2 November 1893.