Sint Nicolaas
- en ImlMi jan winkel,
Laan D4, SC HAGEN,
Gebonden Hoeken,
Prentenboeken,
zeer fijne floozen LUXE-POST,
Portret, Peezie- en Postzegelalbums,
Inktstellen,
PÖRTEMÖNNAIES,
ïDKussenoi
GRIFFELKOKERS en IKKTUPPES,
En s.Enz.
Muller's Akkoordciter,
n
scheurkalenders,
en ALMANAKKEN,
MlTIFlBIÏUlg,
SIGARENKOKERS,
Alminiiim-Pennenhouclers,
GEWEER- EN ANDERE POTLOODEN,
het geliefkoosde instrument voor de huiskamer,
RUIME VOORRAAD!
zeer zuiver en UITMUNTEND gestemd,
GKONDIG IN 1 UUR TE EI EKEN,
Men lette vooral op het fabrieksmerk, daar er zeer
slecht nagemaakten in den handel zijn. De echte Muller
Akkoordciters zijn verkrijgbaar alleen aan boven
staand adres, tegen den geringen prijs van f 10.
I
tegen zeer lage prijzen.
waar.
Zaterdag heeft de Gemeenteraad tan
een der voorsteden een onderwijzeres ont
slagen, die ondanks haar geringe jaarwed
de en de geringe jaarwedde van haar man
bij de wedrennen 60.000 fis. had ver
speeld."
Raad eens Paatje, wat we
van middag krijgen Het begint met
R
„Raapjes
„Neen'
Rollade
„Neen!"
„Roode kool dan?'
„Ook niet
„Nu, ik geef het op
„Erwten I"
Mevrouw (tot den nieu-
wen koetsier): Hoe is uw naam
Koetsier: „Theordorus Van Gelsings-
huizen, mevrouw
„Hemel, wat is dat een lastige naam als
ik u roepen moet
Koetsier „Och, mevrouw, als u maar
even fluit met de twee voorvingers in den
mond, dan kom ik dadelijk
In Engeland, Schotland,
en Ierland is de storm van de laatste
dagen de hevigste geweest, die men sedert
dien Tan Februarie 1889 daar heeft bijge
woond. Het centrum van den storm nsder-
derde Donderdagmorgensnel van het Wes
ten en schetn Noordoostwaarts te zullen
wegtrekken, maar plotseling veranderde de
richting en werd Zuid-Oost, zoodat alles
dwars over Engeland en Ierland kwam. Te
Ilolyhead woei een orkaan. De boot van
Dublin naar Holyhead kon dan ook niet
varen, hetgeen nog nooit te voren was ge
beurd.
Te Londen waren vooral Zaterdag de
vlagen zeer hevig 's middags om 4 uur
begon er ijzel te vallen, dat 's avonds in
sneeuw overging, 's Nachts vroor het flink
en den volgenden dag lager veel sneeuw.
De hoogste temperatuur was Zondags slechts
5° 'ooven vriespunt. In Houndsditch stort
ten van een groot winkelhuis het dak en
een deel van den gevel in het verkeer in
die straat is geheel gestremd.
De boot van de maatschappij Zeeland
kwam uit Vlissingen 2 uur te laat aan,
maar zonder eenig ongeval. De boot van
Calais naar Doter kwam, op haar veel kor
tere reis, niet minder dan l1/3 uur te laat
te Dover aan en had de passagiers van
Boulogne moeten medenemen, omdat de o-
vertocht naar Folkestone niet was gewaagd.
Evenmin kon de boot van Dieppe naar
Newhaven varen.
Te Sunderland viel een dak in, waar
door 3 personen bedolven werden, waar
van één, een oude vrouw, terstond dood
bleef. De anderen bekwamen geen letsel.
Yan een ander gebouw in diezelfde plaats
werd het dak geheel opgelicht en wegge
slingerd, terwijl een eind verder eene zwa
re massa lood eveneens als een blad postpa
pier opgenomen, in elkaar gerold en neer
gesmeten werd. Schoorsteenen zijn op zeer
veel plaatsen door de huizen heenge-
stort.
Bij Killiecrankje in Schotland werd een
groote boom dwars over de spoorwegrails
geworpen, juist toen een sneltrein aankwam.
De trein stopte nog bijtijds, maar kon na
tuurlijk niet verder; twee treinen, die tot
bijstand werden afgezonden, sneeuwden in
en het duurde geruimen tijd voordat zij
konden worden bevrijd.
Een aantal personen, die door verschil
lende ongelukken op het land zijn omge
komen, bedraagt volgens latere berichten,
bijna 200. Hoeveel menschen het leven
verloreu hebben bij het schrikbarend aantal
scheepsrampen is nog onbekend, maar dit
aantal is minstens even groot.
Een model—e chtgenoote.
Te Berlijn vormt het onderwerp der ge
sprekken een romaneske geschiedenis,
waarvan de heldin is de vrouw van een
zeer gezocht tooneelspeler Emile Wirth.
Deze artist is verbonden aan den Duit-
schen schouwburg te Cincinnati. Zijn vrouw
heeft hem naar gene zijde van den Oce
aan vergezeld en het scheen, dat de
echtelieden Wirth, een zeer gelukkig gezin
vormden. Een brief maakte echter aan dat
geluk een einde.
Den Hen October n.1. ontving de artist
van een koffiehuishouder een brief, geschie-
ven door mevrouw With en geadresseerd
aan de moeder dezer dame. De koffiehuis-
houder zou dezen brief veizenden, daar
mevr. Wirth geen postzegels bezat. Doch
daar ook de koffiehuishouder geen
postzegels htd, geloofde hij wel te doen
door den brief aan den echtgenoot te ge-
vtn. Maar dezen bevreemdde de brief in
de hoogste mate, want sedert lar.g corres
pondeerde zijn vrouw niet meer met naar
moeder, aan wie de brief gericht was. Hij
opende dus den brief man en vrouw
zijn een en las toen dingen, die waar
lijk wel geschikt zijn iemand te verbazen
in de hoogste mate.
Haar echtgenoot, schreef mevrouw Wirtb,
had haar een heer uit Wiesbaden voorge
steld, niet knap wel is waar, maar schat
rijk. Hij koesterde diepen eerbied voor
haar en was ontroostbaar er over, dat hij
haar niet kon huwen. Hij at zelfs niet
mevr en uit pure wanhoop bedronk hij
zich iederen avond. Ik weet niet, dus
schreef zij verder, hoe ik mij het best
vaii mijn man afmaak. De heer heeft mij
een landgoed in Duitschland beloofd en ik
heb wel lust hem te volgen.
De brief eindigt aldusIk weet niet
hoe dat alles zal afloopen. Ik geloof, dat
het 't best was, indien ge met Kerstmis
hier kwaamt en ge mijn man een scène
maaktet. Dan zou ik u bijstaan en ik zou
mijn man desnoods een slag in 't aange
zicht geven, waarop hij niet minder kan
doen, dan mij die oorvijg met woeker te
rug te geven. De vrouwen hier hebben
alle rechten. Ik zal dus echtscheiding kun
nen aauvrageD, wij keeren met den mijn
heer naar Duitschland terugik trouw op
nieuw en we hebben een heerlijk leventje.
Na het lezen van den brief onderzocht
Wirth de zaak en het bleek hem werke
lijk, dat zijn vrouw het plan wilde uitvoe
ren. De brief werd niet naar Berlijn ge
zonden, doch Wirth diende onmiddellijk
een eisch tot echtscheiding in.
Hooge schoolgelden.
In een dorpje in de buurt van Lemberg
oordeelden de boeren de schoolgelden voor
hun kinderen te hoog. Een dertigtal hun
ner drongen daarop de onderwijzerswoning
binnen, mishandelden den schoolmeester
en zijn ouden moeder, wierpen de meube
len het venster uit en bedreven meer der
gelijke baldadigheden, om hun gramschap
te luchten.
Het duurde een geruimen tijd eer de
politie een eind aan het schandaal kon
maken.
Een origineele wedden-
schap werd dezer dagen in het hotel Stem
me aangegaan. Zes heeren hadden zich
daags te voren, gezellig aan de stamtafel
zittende, verplicht 1000 muursteenen naar
de bovenste verdieping van het hótel te
dragen. De heer Stemme zou dan een flink
déjeuner geven. Zoo gezegd zoo gedaan.
Des andere daags zagen de verbaasde
voorbijgangers de zes heeren in salonklee-
ding op straat de steenen op hunnen rug
nemen en droegen zij ze onder veel ge
zucht de drie verdiepingen op. Toen na
volbracht werk de heeren zich aan het
déjeuner begaven hadden allen een flinken
eetlust.
Naar aanleiding van het
spelersproces te Hannover, wordt in de
„Frankfurter" een interessant hoofdstuk
uit de Rigveda, de Indische liederenver-
zameling, die meer dan 1000 jaar oud is,
aangehaald. Het is de klacht van den
dobbelaar, die zijn hartstocht niet weer
staan kan, zoodra hij de dobbelsteenen op
het bord hoort rollen. „Zij hebben geen han
den,en zijn toch sterker dan degenen die han
den hebben. Zij buigen zich niet voor
den toorn van een geweldige, en zelfs de
koning brengt hun hulde. Zij zijn koud
en branden toch, op het bord geworpen,
als kolen het hart uit. Haak en doornstok
hebben zij, en kwellen daarmee zelfs den
overwinnaar. In het speelhuis gaat de spe
ler, en vraagt zich, gloeiend over het
geheel lichaam, „zal ik winnen De dob
belsteenen houden zijn begeerte tegen en
den tegenstander wijzen zij de winst toe.
Verlaten wacht in angst des spelers vrouw
de moeder klaagt om haar zoon, die vol
schulden, geldzoekend, in den nacht in
vreemde buizen gaat. Het geweten kwelt
den lichtzinnige, als hij zijue vrouw ver.
armd ziet, en de welgestelde woning der
anderen.
Zij heeft mij niet beleed igd, niet be
drogen geluk brengend voor mij en mijne
vrienden was zij de dobbelsteen alleen,
dien ik boven alles liefhad, was schuld,
dat ik mijne vrouw van mij vervreemdde.
Mijn bloedverwanten haten mij, mijne vrouw
blijft verre, in mijn ongeluk vind ik gee-
nen trooster.» Vader en moeder zeggen
van den speler: „wij kennen hem niet, voert
hem gebonden weg." Aan het slot van het
lied heet hetSpeel niet met dobbelstee
nen, beploeg den akker, verheug u in het
verkregene en houd het voor veel.'
Een nobele daad. In Fran-
sche eu Italiaansche bladen wordt een
voorval uit het leven van den onlangs
overleden Maarschalk Mac-Mahon verteld,
dat zeer voor de goedhartigheid en edei-
moedigheid van dien dapperen krijgsman
spreekt.
Gedurende ern marsoh in Algerië kwa
men de troepen in eene woestenij bijna
van dorst om- Plotseling begonnen de
paarden te hinneken en er moest dus een
bron in de buurt zijn. Men liet de paar
den den weg er heen zoeken, door de teu
gels slap te laten hangen. De dorstige sol
daten liepen achter de dieren aan.
Mac Mahon, die den troep commandeer
de, kwam het eerst bij de bron aan en
zag verscheidene tot ontbinding overge
gane lijken liggen de bron was vergiftigd.
Mac Mahon trok den degen uit de scheede
en zeide, dat bij den eerste zou doorste
ken, die 't waagde van dit water te drinken.
Een soldaat, die razend door den dorst was,
zette hem den loop van zijn geweer op de
borst en trok af. Het schot miste echter
en de soldaat werd ontwapend en gearre
steerd. De diepste en angstigste stilte
heerschte in het rond.
Ten slotte zeide Mac-Mahon„Die ar
me jongen heeft door den dorst een aaD-
val van waanzin gehad We zullen hem
wel genezen. Denzelfden dag benoemde
hij den man, die hem het leven had wil
len ontnemen, tot zijn ordonnans.
Gedurende de afwezig-
heid der Russen te Parijs, dweepte de fa-
millie van den rijken bankier M. met de
gedachte, om eens een Russisch officier
bij zich aan huis op visite te hebben.
Het scheen echter een vrome wensch, hoe
zou die vervuld worden
Maar zie, het toeval kwam te hulp. Op
zekeren dag, dat mevrouw M. met haar
dochter wilde uitgaan, werd er gescheld
een jong keurig gekleed man, wiens klee
deren echter zeer bemodderd waren, kwam
binnen en stelde zich als den Russischen
luitenant K dienende am boord van het
admiraalschip, voor. Hij was juist voor het
huis op straat gevallen en verzocht thans
beleefd verlof, zijn kleeding in den huis
gang te mogen reinigen, om aan de geest
drift van het volk te ontkomen.
Onze luitenant werd door de gelukkige
dames binner.gehaald en aan man en vader
voorgesteld. Men zette den gast een heer
lijk maal en de fijnste wijnen voor en
leende hem een splinternieuw pak, dat de
bankier juist had laten maken en dat den
Rus paste, alsof 't voor hem gegoten was. De
officier «as verlegen over zooveelvoorkomend-
heid maar die verlegenheid veranderde in
ontsteltenis, toen hij ontwaarde, dat hij bij
zijn val op straat zijn portefeuille met
vijftienhonderd gulden verloren had. In zijn
uniform had hij het geld onmogelijk laten
zitten, want hij was in burgerkleeding en
uitgegaan en had zijn geld bij zich ge
stoken om iukoopen te doen. Hij had dit
verhaal nog niet teneinde, of er leg reeds
vijftienhonderd gulden voor hem.
Hij moest en zou dat geld aannemen hij
zou 't wel weder terugsturen, als hij goed
en wel weder te huis was. De jonge man
wilde er niets van weten en 't aaubod hin
derde hem blijkbaar zeer, maar zijn tegen
streven hielp niemendal en hij moest er
mede eindigen de_dubbeltjes in zijn zak te
steken.
Er werd gesprokeD, dat de luitenant den
volgenden dag zou komen dineeren hij be
loofde in uniform te zullen verschijnen
en een kameraad mede te brengen. Met
tal van dankbetuigingen ging de jonge
man heen.
Den volgenden dag was ten huize van
M. alles in opschudding. De feestzaal straal
de in een zee van licht, de keurige spij
zen en dranken stonden op tafel, de dames
praalden in de schitterendste toiletten,
maarde luitenant liet op zich wach-
teu.
Eindelijk werd er gescheld. Daar zou
de Rus wezen. Een bediende bracht een
brief binnen en overhandigde dien aan den
gastheer.
De bankier las en werd zoo bleek
als een doek.
De brief was dan ook van den volgen
den inhoud
„Geachte HeerGeef u geen moeite,
om op mijn komst te wachtenik ben
geen Rus en had ook geen welvoorziene
portefeuille te verliezen Ik dank u harte
lijk voor de vijftienhonderd gulden en
voor het mooie pak u zal er niemendal
yan terugzien Van ganscher harte wensch
ik u smakelijk eten! Uw zeer dienstwillige
dienaar K."
bericht de ontvangst van eene nieuwe keuze in
ia verschillende soorten en prijzen,
igggf zeer boeiend en aantrekkelijk tijdverdrijf voor
!0|, Jong en Oud,
Sttin a Hoeft
Tevens ook verkrijgbaar de alom zoo gunstig bekend staande
Goedkoope Uitgaven en pakketten van
LLE, HEN,
worden zonder prijsverhooging geleverd; wanneer men hier het boveDst«»n<,
bestelt, wint men port en postwissel uit.
Snelpersdruk van J. Winkel te Sch agen.