Sint Nicolaas - en ImlMi jan winkel, Laan D4, SC HAGEN, Gebonden Hoeken, Prentenboeken, zeer fijne floozen LUXE-POST, Portret, Peezie- en Postzegelalbums, Inktstellen, PÖRTEMÖNNAIES, ïDKussenoi GRIFFELKOKERS en IKKTUPPES, En s.Enz. Muller's Akkoordciter, n scheurkalenders, en ALMANAKKEN, MlTIFlBIÏUlg, SIGARENKOKERS, Alminiiim-Pennenhouclers, GEWEER- EN ANDERE POTLOODEN, het geliefkoosde instrument voor de huiskamer, RUIME VOORRAAD! zeer zuiver en UITMUNTEND gestemd, GKONDIG IN 1 UUR TE EI EKEN, Men lette vooral op het fabrieksmerk, daar er zeer slecht nagemaakten in den handel zijn. De echte Muller Akkoordciters zijn verkrijgbaar alleen aan boven staand adres, tegen den geringen prijs van f 10. I tegen zeer lage prijzen. waar. Zaterdag heeft de Gemeenteraad tan een der voorsteden een onderwijzeres ont slagen, die ondanks haar geringe jaarwed de en de geringe jaarwedde van haar man bij de wedrennen 60.000 fis. had ver speeld." Raad eens Paatje, wat we van middag krijgen Het begint met R „Raapjes „Neen' Rollade „Neen!" „Roode kool dan?' „Ook niet „Nu, ik geef het op „Erwten I" Mevrouw (tot den nieu- wen koetsier): Hoe is uw naam Koetsier: „Theordorus Van Gelsings- huizen, mevrouw „Hemel, wat is dat een lastige naam als ik u roepen moet Koetsier „Och, mevrouw, als u maar even fluit met de twee voorvingers in den mond, dan kom ik dadelijk In Engeland, Schotland, en Ierland is de storm van de laatste dagen de hevigste geweest, die men sedert dien Tan Februarie 1889 daar heeft bijge woond. Het centrum van den storm nsder- derde Donderdagmorgensnel van het Wes ten en schetn Noordoostwaarts te zullen wegtrekken, maar plotseling veranderde de richting en werd Zuid-Oost, zoodat alles dwars over Engeland en Ierland kwam. Te Ilolyhead woei een orkaan. De boot van Dublin naar Holyhead kon dan ook niet varen, hetgeen nog nooit te voren was ge beurd. Te Londen waren vooral Zaterdag de vlagen zeer hevig 's middags om 4 uur begon er ijzel te vallen, dat 's avonds in sneeuw overging, 's Nachts vroor het flink en den volgenden dag lager veel sneeuw. De hoogste temperatuur was Zondags slechts 5° 'ooven vriespunt. In Houndsditch stort ten van een groot winkelhuis het dak en een deel van den gevel in het verkeer in die straat is geheel gestremd. De boot van de maatschappij Zeeland kwam uit Vlissingen 2 uur te laat aan, maar zonder eenig ongeval. De boot van Calais naar Doter kwam, op haar veel kor tere reis, niet minder dan l1/3 uur te laat te Dover aan en had de passagiers van Boulogne moeten medenemen, omdat de o- vertocht naar Folkestone niet was gewaagd. Evenmin kon de boot van Dieppe naar Newhaven varen. Te Sunderland viel een dak in, waar door 3 personen bedolven werden, waar van één, een oude vrouw, terstond dood bleef. De anderen bekwamen geen letsel. Yan een ander gebouw in diezelfde plaats werd het dak geheel opgelicht en wegge slingerd, terwijl een eind verder eene zwa re massa lood eveneens als een blad postpa pier opgenomen, in elkaar gerold en neer gesmeten werd. Schoorsteenen zijn op zeer veel plaatsen door de huizen heenge- stort. Bij Killiecrankje in Schotland werd een groote boom dwars over de spoorwegrails geworpen, juist toen een sneltrein aankwam. De trein stopte nog bijtijds, maar kon na tuurlijk niet verder; twee treinen, die tot bijstand werden afgezonden, sneeuwden in en het duurde geruimen tijd voordat zij konden worden bevrijd. Een aantal personen, die door verschil lende ongelukken op het land zijn omge komen, bedraagt volgens latere berichten, bijna 200. Hoeveel menschen het leven verloreu hebben bij het schrikbarend aantal scheepsrampen is nog onbekend, maar dit aantal is minstens even groot. Een model—e chtgenoote. Te Berlijn vormt het onderwerp der ge sprekken een romaneske geschiedenis, waarvan de heldin is de vrouw van een zeer gezocht tooneelspeler Emile Wirth. Deze artist is verbonden aan den Duit- schen schouwburg te Cincinnati. Zijn vrouw heeft hem naar gene zijde van den Oce aan vergezeld en het scheen, dat de echtelieden Wirth, een zeer gelukkig gezin vormden. Een brief maakte echter aan dat geluk een einde. Den Hen October n.1. ontving de artist van een koffiehuishouder een brief, geschie- ven door mevrouw With en geadresseerd aan de moeder dezer dame. De koffiehuis- houder zou dezen brief veizenden, daar mevr. Wirth geen postzegels bezat. Doch daar ook de koffiehuishouder geen postzegels htd, geloofde hij wel te doen door den brief aan den echtgenoot te ge- vtn. Maar dezen bevreemdde de brief in de hoogste mate, want sedert lar.g corres pondeerde zijn vrouw niet meer met naar moeder, aan wie de brief gericht was. Hij opende dus den brief man en vrouw zijn een en las toen dingen, die waar lijk wel geschikt zijn iemand te verbazen in de hoogste mate. Haar echtgenoot, schreef mevrouw Wirtb, had haar een heer uit Wiesbaden voorge steld, niet knap wel is waar, maar schat rijk. Hij koesterde diepen eerbied voor haar en was ontroostbaar er over, dat hij haar niet kon huwen. Hij at zelfs niet mevr en uit pure wanhoop bedronk hij zich iederen avond. Ik weet niet, dus schreef zij verder, hoe ik mij het best vaii mijn man afmaak. De heer heeft mij een landgoed in Duitschland beloofd en ik heb wel lust hem te volgen. De brief eindigt aldusIk weet niet hoe dat alles zal afloopen. Ik geloof, dat het 't best was, indien ge met Kerstmis hier kwaamt en ge mijn man een scène maaktet. Dan zou ik u bijstaan en ik zou mijn man desnoods een slag in 't aange zicht geven, waarop hij niet minder kan doen, dan mij die oorvijg met woeker te rug te geven. De vrouwen hier hebben alle rechten. Ik zal dus echtscheiding kun nen aauvrageD, wij keeren met den mijn heer naar Duitschland terugik trouw op nieuw en we hebben een heerlijk leventje. Na het lezen van den brief onderzocht Wirth de zaak en het bleek hem werke lijk, dat zijn vrouw het plan wilde uitvoe ren. De brief werd niet naar Berlijn ge zonden, doch Wirth diende onmiddellijk een eisch tot echtscheiding in. Hooge schoolgelden. In een dorpje in de buurt van Lemberg oordeelden de boeren de schoolgelden voor hun kinderen te hoog. Een dertigtal hun ner drongen daarop de onderwijzerswoning binnen, mishandelden den schoolmeester en zijn ouden moeder, wierpen de meube len het venster uit en bedreven meer der gelijke baldadigheden, om hun gramschap te luchten. Het duurde een geruimen tijd eer de politie een eind aan het schandaal kon maken. Een origineele wedden- schap werd dezer dagen in het hotel Stem me aangegaan. Zes heeren hadden zich daags te voren, gezellig aan de stamtafel zittende, verplicht 1000 muursteenen naar de bovenste verdieping van het hótel te dragen. De heer Stemme zou dan een flink déjeuner geven. Zoo gezegd zoo gedaan. Des andere daags zagen de verbaasde voorbijgangers de zes heeren in salonklee- ding op straat de steenen op hunnen rug nemen en droegen zij ze onder veel ge zucht de drie verdiepingen op. Toen na volbracht werk de heeren zich aan het déjeuner begaven hadden allen een flinken eetlust. Naar aanleiding van het spelersproces te Hannover, wordt in de „Frankfurter" een interessant hoofdstuk uit de Rigveda, de Indische liederenver- zameling, die meer dan 1000 jaar oud is, aangehaald. Het is de klacht van den dobbelaar, die zijn hartstocht niet weer staan kan, zoodra hij de dobbelsteenen op het bord hoort rollen. „Zij hebben geen han den,en zijn toch sterker dan degenen die han den hebben. Zij buigen zich niet voor den toorn van een geweldige, en zelfs de koning brengt hun hulde. Zij zijn koud en branden toch, op het bord geworpen, als kolen het hart uit. Haak en doornstok hebben zij, en kwellen daarmee zelfs den overwinnaar. In het speelhuis gaat de spe ler, en vraagt zich, gloeiend over het geheel lichaam, „zal ik winnen De dob belsteenen houden zijn begeerte tegen en den tegenstander wijzen zij de winst toe. Verlaten wacht in angst des spelers vrouw de moeder klaagt om haar zoon, die vol schulden, geldzoekend, in den nacht in vreemde buizen gaat. Het geweten kwelt den lichtzinnige, als hij zijue vrouw ver. armd ziet, en de welgestelde woning der anderen. Zij heeft mij niet beleed igd, niet be drogen geluk brengend voor mij en mijne vrienden was zij de dobbelsteen alleen, dien ik boven alles liefhad, was schuld, dat ik mijne vrouw van mij vervreemdde. Mijn bloedverwanten haten mij, mijne vrouw blijft verre, in mijn ongeluk vind ik gee- nen trooster.» Vader en moeder zeggen van den speler: „wij kennen hem niet, voert hem gebonden weg." Aan het slot van het lied heet hetSpeel niet met dobbelstee nen, beploeg den akker, verheug u in het verkregene en houd het voor veel.' Een nobele daad. In Fran- sche eu Italiaansche bladen wordt een voorval uit het leven van den onlangs overleden Maarschalk Mac-Mahon verteld, dat zeer voor de goedhartigheid en edei- moedigheid van dien dapperen krijgsman spreekt. Gedurende ern marsoh in Algerië kwa men de troepen in eene woestenij bijna van dorst om- Plotseling begonnen de paarden te hinneken en er moest dus een bron in de buurt zijn. Men liet de paar den den weg er heen zoeken, door de teu gels slap te laten hangen. De dorstige sol daten liepen achter de dieren aan. Mac Mahon, die den troep commandeer de, kwam het eerst bij de bron aan en zag verscheidene tot ontbinding overge gane lijken liggen de bron was vergiftigd. Mac Mahon trok den degen uit de scheede en zeide, dat bij den eerste zou doorste ken, die 't waagde van dit water te drinken. Een soldaat, die razend door den dorst was, zette hem den loop van zijn geweer op de borst en trok af. Het schot miste echter en de soldaat werd ontwapend en gearre steerd. De diepste en angstigste stilte heerschte in het rond. Ten slotte zeide Mac-Mahon„Die ar me jongen heeft door den dorst een aaD- val van waanzin gehad We zullen hem wel genezen. Denzelfden dag benoemde hij den man, die hem het leven had wil len ontnemen, tot zijn ordonnans. Gedurende de afwezig- heid der Russen te Parijs, dweepte de fa- millie van den rijken bankier M. met de gedachte, om eens een Russisch officier bij zich aan huis op visite te hebben. Het scheen echter een vrome wensch, hoe zou die vervuld worden Maar zie, het toeval kwam te hulp. Op zekeren dag, dat mevrouw M. met haar dochter wilde uitgaan, werd er gescheld een jong keurig gekleed man, wiens klee deren echter zeer bemodderd waren, kwam binnen en stelde zich als den Russischen luitenant K dienende am boord van het admiraalschip, voor. Hij was juist voor het huis op straat gevallen en verzocht thans beleefd verlof, zijn kleeding in den huis gang te mogen reinigen, om aan de geest drift van het volk te ontkomen. Onze luitenant werd door de gelukkige dames binner.gehaald en aan man en vader voorgesteld. Men zette den gast een heer lijk maal en de fijnste wijnen voor en leende hem een splinternieuw pak, dat de bankier juist had laten maken en dat den Rus paste, alsof 't voor hem gegoten was. De officier «as verlegen over zooveelvoorkomend- heid maar die verlegenheid veranderde in ontsteltenis, toen hij ontwaarde, dat hij bij zijn val op straat zijn portefeuille met vijftienhonderd gulden verloren had. In zijn uniform had hij het geld onmogelijk laten zitten, want hij was in burgerkleeding en uitgegaan en had zijn geld bij zich ge stoken om iukoopen te doen. Hij had dit verhaal nog niet teneinde, of er leg reeds vijftienhonderd gulden voor hem. Hij moest en zou dat geld aannemen hij zou 't wel weder terugsturen, als hij goed en wel weder te huis was. De jonge man wilde er niets van weten en 't aaubod hin derde hem blijkbaar zeer, maar zijn tegen streven hielp niemendal en hij moest er mede eindigen de_dubbeltjes in zijn zak te steken. Er werd gesprokeD, dat de luitenant den volgenden dag zou komen dineeren hij be loofde in uniform te zullen verschijnen en een kameraad mede te brengen. Met tal van dankbetuigingen ging de jonge man heen. Den volgenden dag was ten huize van M. alles in opschudding. De feestzaal straal de in een zee van licht, de keurige spij zen en dranken stonden op tafel, de dames praalden in de schitterendste toiletten, maarde luitenant liet op zich wach- teu. Eindelijk werd er gescheld. Daar zou de Rus wezen. Een bediende bracht een brief binnen en overhandigde dien aan den gastheer. De bankier las en werd zoo bleek als een doek. De brief was dan ook van den volgen den inhoud „Geachte HeerGeef u geen moeite, om op mijn komst te wachtenik ben geen Rus en had ook geen welvoorziene portefeuille te verliezen Ik dank u harte lijk voor de vijftienhonderd gulden en voor het mooie pak u zal er niemendal yan terugzien Van ganscher harte wensch ik u smakelijk eten! Uw zeer dienstwillige dienaar K." bericht de ontvangst van eene nieuwe keuze in ia verschillende soorten en prijzen, igggf zeer boeiend en aantrekkelijk tijdverdrijf voor !0|, Jong en Oud, Sttin a Hoeft Tevens ook verkrijgbaar de alom zoo gunstig bekend staande Goedkoope Uitgaven en pakketten van LLE, HEN, worden zonder prijsverhooging geleverd; wanneer men hier het boveDst«»n<, bestelt, wint men port en postwissel uit. Snelpersdruk van J. Winkel te Sch agen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1893 | | pagina 6