VERKRIJGBAAR: bij J. H. BE WIT, ij HM i it KOFFIEHUIS, AM tenen coneerreerenfle prijzen. K°: De Wethouderskwestie. Kunstnieuws- Marktberichten, Advertentiën. Gemeente Scha gen. Gemeente ZUpe. Gein. Wieringen. P. Messelaar De SPIEGEL, als cadeau op de Scheurkalenders die gekocht zijn bij P. VAN DRiEL, Hoep, SCHAGEN, op een der beste standen van de gemeente HELDER Brieven franco letter A.. Z. Bureau Schager Courant te Schagen. niets te z°ggen hebben gehad, dan dat hij er gezond uitzag. Voetreisjes van tien of R, of dat het een andere oorzaak had, leer had argwaan gekregen. Nu, dat jeurt meer heeren en meestal zonder twaalf nat zijn een kleinigheid jpn, niet waar en al is «lerwijl men zat te fuiven en de blonde al »'ain n zat te fuiven en oraal juist een dankode aan zijn An- ';lad gewijd, verschijnt plotseling ■ier." at hij nooit deed, deed hij nu. Hij regelrecht naar de keuken greep den 4 met warmen wijn, sloot dien onder mompelen van iets over „zwelgpartij en „morgen wel spreken', in den isiekast en vertrok vol woede, den slen- ij zich stekend. aar zat het viertal. Wat zou men doen den storm te bezweren P Er werden onmogelijk aantal sleutels op de pro- kast geprobeerd, maar bet slot bleef wrikbaar. elukkig wist de artillerist raad. Met vereischte militair saluut richt hij zich de koporasl en zegtCheffie verreks- sser, maar mag rk even kijken de rets ;schien weet ik er wat cp ij onderzocht zeer nauwkeurig mieren van de deur van de provisie- vroeg een hamer en een spijker en... bet geluk de pennen uit de schar- n te kunnen verwijderen, zoodal ra na eenig wringen, >le deur hoewel den anderen kant, natuurlijk open- >te pret onder de aanwezigen en on zeker te zeggen, dat de wijn verdedigers niet minder goed smaak- hleek het vernuft eerst recht van illerist. Toen de wijn op was, t hij als een echte bijkok den ketel dde dien met water en zette hem ies als meneer hem had gezet. _r werd weer in 't slot gezet, de eer in de scharnieren gestoken las weer net, of er niets was ge- _lgenden ochtend begon de 00- ertoonae zich in een schrikke- lei luim met den sleutel, open- la t, nam niets vermoedende, .1 en vroeg aan Anna wie haar ad gegeven een wijnpartijtje te irtreD. er wereld was onschuldiger dan AViju f hoe kwam meneer daar- [Neen" antwoordde meneer, „hoe kom jij paan,' eu tevens wees hij op den ketel, aar meneer,' voerde Anna eindelijk i tegen, „het was koffiewater, kijkt u ir en ruikt u maar.' 3e ketel werd geopend. Tableau. Eerlijk gezegd, wist meneer niet wat hij iken moest en tamelijk uit het veld ge- geu, verliet hij het heiligdom van de den. Alles zou nu goed zijn gegaan, maar i der volgende dagen kregen (ook dat [beurt meer; de sainenzweeiders een klein rschil van meeniDg. Anna beweerde, dat ar gestreepte vriend, de korporaal, het n had gemaakt en de artillerist de uit- der was van zijn bevel. De „schat' van kanonnier kou dit echter niet uitstaan trok partij voor zijn genialen inval. De atten werden te luid en o jammer, daar eg mevrouw door hun razen kennis van complot en hoewel ze niet behoeven vertrekken, mag er voortaan nu in deze lige hallen geen glimmende knoop ooit voor hem het des winters nog zoo kond, sneeuwvlokken en hagelsteenen hem in het gelaat, GDdstone gaat eiken dag den wag van het ministeri.- naar zijne woning in de Harlevsteeg en doet bijna nooit e^e verkoudheid op. Sedert meer dan vijftig jaar heeft hij de gewoonte per dag r.iet meer en ook niet minder dan ztven en een half nar te slapen. Hij houdt veel van ontspanning, maar meent, dat de dag om te waken, de nacht om te slapen is. In het Engelsche Parlement, onze Twee de Kamer, heeft Gladstone veel vijandeD. En zij kunnen hem soms geducht boosma- ken. Maar driftig niet. Hij blijft altijd, even kalm en bedaard. Daardoor komt bet ook, dat hij dikwijls meer dan twaalf uur achtereen kan spreken, zon der zich merkbaar vermoeid te gevoflen. Ieder luistert dan gaarne naar hem, want Gladstone spreekt zeer mooi. Lezen doet hij niet veel, denken zooveel te meer. En één dag in de week voeit hij niets uit, dat is op Zondag. Als ik zes dagen hard gewerkt heb, mag ik wel eens een dag rusten, zegt de grijs aard. En ik verzeker u, Gladstone is geen lui aard. Weinig menschen werken zoo vlug en zoo langdurig achter elkaar als hij. Waardoor Gladstone op meer dan 80 jarigen leeftijd nog zoo door cn door ge zond is Waardoor hij een werkzaamheid kan ontwikkelen, die mannen iu den bloei des levens doet beschaamd staaD Wel, omdat hij zich vroeg aan de orde en regelmaat gewende, omdat hij niet alleen zorgde voor den geest, maar ook zijn lichaam niet verwaarloosde. Tweede jeugd. Ie Gunzendorf bij Weenen woont eene tachtigjarige vrouw, die er geldelijk heel goed in zit, die alle kinderspelletjes uit de jaugd weder speelt en wier grootste genoegen bestaat in een prentenboek en een pop, waarmede zij speelt. De pop is het voor werp van haar grootste zorgvuldigheid, zij kleedt die des morgens aan, legt haar te gen den avond te slapen en neemt haar 's uachts mede in bed. Korten tijd gele- deu kwam de oude dame bij eene vrouw, die in Weenen algemeen als de „poppendocter' bekend staat en den kost verdient met het repareeren van speel goed. De tachtigjarige liet haar gebroken pop zien, huilde tranen met tuiten eu bad en smeekte, dat de pop toch weder in orde gemaakt zou worden. Alvorens de oude vrouw heen ging, vroeg zij zeer belang stellend hoe lang het kon duren, eer haar pop weder gereed was en toen zij hoorde, dat dit wel eenige dagen zou aanbonden, kwam zij alle dagen bij den „dokter" en hoorde hoe haar pop het maakte. Zij was buitengewoon in haar schik, toen het speelgoed ten slotte weder gereed was. De oude vrouw is niet, gelijk men wellicht zou meenen, krankzinnig of niet wel bij het hoofd; zij praat heel verstan dig, leeft geregeld en is enkel maar weder een kind geworden. Een tachtig-jarig kind, dat met de pop speelt is ongetwijfeld een zeldzaamheid, die vermelding waard is. er verschijnen. Arme tuilemutsjes De Echo. In de Philadelphia 1 im e ordt mededeeling gedaan van een sterk oekereud onkruid aan de oevers van de lissizsippi. De kleine klokvormige bloemen i de bladeren bevatten een sterk vergift, ij aanraking ontslaan blazen op de huid brandwonden, de huid wordt bruin en vele gevallen treedt bloedvergiftiging Bijen en andere insecten sterven oo- nblikkelijk, zoo ze het gift opzuigen, rootere dieren, als runderen, welke 't kruid eten, sterven eveneens. Het gift (lijkt op gummi en veroorzaakt een brau- ]ud gevoel. De bewoners der streken waar ze gevaarlijke plant wordt gevonden en soms geheele akkers bedekt, noemen r om hare doodelijke werking- duivels- nt. r-Een goed voorbeeld. Wanneer ge nog wel eens op een an- en dag dan des Zondags een kijkje in krant neemt, zult ge daar dikwijls naam Gladstone ontmoeten. Wie dat is? Weet ge het niet? Nu, ster dan maar. William Ewart Gladstone is op het oo- ïblik reeds weer sedert meer dan een |r eerste minister iu Engeland, et ia een man, die wij ous allen tot rbeeld mogen stellen, ladstone werd geboren op den 29en mber van het jaar 1809 en vierde leden week zijn 84en verjaardag. V«denkt gij, zoo'n oude man zal toch ts meer kunnen doen. aat!. zoudt ge u vergissen. Verleden ft re'Me hij met zijne vrouw bijna ge- '1 Engeland door en hield avond aan a- nd t( devoeriagen in het belang van het ne Ierland. Nog met lang geleden durf- d grijsaard zelfs een tochtje naar icrwegen en Zweden ondernemen, en neer Gladstone vacantie heeft of vacar- neemt, dan gaat de man, die na de jingiü misschien nummer een in zijn d is, naar zijn buitenverblijf, om er nen te rooien. Jat houdt de gezondheid er in zegt Kwam in den laatsten tijd de dokter teis bij hem, vroeger gebeurde dat 't. De geneesheer zou hem dan ook Revanche. Het stuk speelt in de Kalverstraat te Amster dam. Personen: Een elegant heer, naar de jongste mode gekleed; een minder ele gant heer met zorgvuldig geborstelde en gereinigde armoede. Requisieten:Een uitgegane havana bij de elegante, een walmende „van de zes'-sigasr bij deu minder elegante. De beide heeren kotneu elkander tegen. De elegante (be leefd) „Mag ik u om wat vuur verzoe ken P' De minder elegante: „Met genoegen.» Da eleganten steekt met veel behagelijkheid zijn havana aan den vroolijk brandenden stinkstok aan; daarop werpt bij het eindje met kracht op de straat, grijpt in zijn borstzak en pre- seuteert den minder elegante een van zijne havanna's. De elegante (met voor name nederbuigendheid)„Mag ik bet ge noegen hebben?" De minder ele gante (eeiiigszins overbluft)„Heel gaar ne dank u zeer. Wilt u mij toestaan, dat ik de sigaar aansteek De elegante: „O, zeker." De minder elegante steekt de Dieuwe havana aan het eindje van de oude sigaar, slin gert dit met even groote kracht op den grond, grijpt in zijn borstzak en presen teert den elegante een van zijn „van de zes." De elegaute doel die aarzelend in zijn jaszak verdwijnen. Daarop nemen de beide heeren met een hoffelijke buiging afscheid van elkander. Paarden en appelen. Op zekeren avond in New-York hield de koetsier van een tramwagen even vóór „Grand Street* stil, maakte de leidsels vast en liep naar eeu fruitkraampje, waar hij twee roode appelen kocht. Bij zijne paarden teruggekomen, gaf hij elk een appel, dien de dieren blijkbaar met veel smaak nuttigden. Toen sprong hij weer op bet platform, maakte de leidsels los, en voort schoten de paarden, zoo snel, dat de staande passagiers zich moest vastgrij pen. Aan een passagier, die voorop stond, vertelde de koetsier dat een appel feitelijk meer waarde was dan alle zweepen in New-York, om van de paarden goed werk te krijgen. „Ik gebruik nooit een zweep", zeide hij. „Ik rijd dagelijks zes paarden, geef hun eiken dag een appel en daar schijnen zij naar te verlangen. Koppige paaiden worden er door opgewekt.' Bewijs van identiteit. Mr. James Payn vischt in particulier water, waarvoor een bewijs van den eigenaar nooiig was. Twee veldwachters komen voorbij en vragen „Heeft u het recht hi«r te visschen, mijnheer „Mijn naam is James Payn, kijk maar op de lijst van hen, dia permissie heb ben." Op de lijst komt zijn naam voor, maar wie bewees, dat hij die pejso m was. De veld wachters vonden niet, dat hij het uiterlijk had van iemand, die permissie had. „Waar is uw kaar je Ongelukkigerwijze had hij die niet bij zich. Dat dachten de veldwachters wel, hij had het uiterlijk niet van iemand, *die visitekaartjes bij zich draagt. „Is je zakdoek gemerkt Hij was ongehuwd en niemand had ze ooit voor hem geteekeDd. 'n Lamme positie. „Dan moeten-wij beslag leggen op nw hengel en zijn we genoodzaakt u mede te nemen.' Hoe langer hoe aaDgenamer f Plotseling heeft hij een goede ingeving „Mijn hemd is geteekendU „Laat zien klonk het bevel. Een matoos, pas van 't op- leidingsschip gekomen, diende op een fre gat, dat in 't Kanaal krniste. Hij had de wacht. De nacht was beider, 't weer heer lijk. Millioenen sterren schitterden aan het uitspansel, maar er was geen maanlicht. Plotseling klonk over het dek „Licht ahoy „Dicht bij?" vroeg do kapite j. »\er, heel ver weg,' klonk het ant woord. De kapitein spr ng bij dit ongewone antwoord uit zijn bed, kwam op het dek en keek in de aangeduide richting. Er lag heel wat opgesloten in deu toon, waarop hij zeide „Stommeling, kan je niet zien, dat het de opkomende maan is „Maan, maan!" stamelde de jongen. „Vraag excuus". En om zijn fout we der goed te maken, schreeuwde hij, het zoo luid hij kon „Maan ahoy I" Een bruid, die raad weet. Uit Insterburg werd gemeld Geluk in het ongeluk had een jong meisje uit het plaatsje M. Zij was met een landeigenaar uit deu omtrek verloofd, eu nu zou de vorige week de huwelijksvoltrekking plaats hebben. Wie zich echter op den „Poltera- b:nd" (den avond vóór de bruiloft) zien liet, niet de bruidegom. De bruid was over dit plichtvergcten gedrag van haren uit verkorene zóó boos, dat zij hem terstond af schreef. Met het oog cp de van ver geko men verwanten en den grooten voorraad van eet-en drinkwaren, dien men voorde gelegenheid had opgedaan,was men van mee ning, dat de „Polterabend'-vitring, of het bruiloftsfeest toch maar moest doorgaan. Juist was men de feestelijkheden maar be- gonneD, toen plotseling de eerste verloofde der brnid kwam opdagen, om haar, die hem eens ontrouw was gewordez, opnieuw hart en hand aan te bieden. Volgaarne werd dit aanbod aanvaard en het feest duurde nu tot laat iu den middag van den volgenden dag. Een middel tegen Influ enza. De rector v^n Dunsby heeft vier maal de influenza gehad, eu iederen keer heeft hij zich zelven binnen tweemaal vier-en- twintig uur genezen. Hij wenscht daarom openbaarheid te geven aan het volgend middel: E-m veelvuldig gebruik van versch geraspte kaneel, iederen keer ten halven theelepel in een weinig melk gemengd en bovendieu veel sinaasappelen eten of, zoo deze niet te krijgen zijn, marmelade (kwee- sap). Na eeuige uren, wanneer de tempe ratuur van het lichaam verminderd is, neme men tweemaal por dag een dosis van drie grein quinine iu sinaasappel- of li moensap. „Zoodra zich in mijn huis bij iemand de voorteekenen van de influenza vertoonden,' schrijft de rector, „nam ik dadelijk een dosis kaneel, en terwijl anderen werden aaDgetast, heb ik nimmermeer een aanval dier gevreesde te verduren gehad.' Mekka-gangen. De Porte heeft ter bestrijding der cholera in het gebied van den Islam een reeks maatre gelen genomen, waarvan de uitvoering op gedragen is aan deu generaal-gouvemeur van den Heidscha. Voor Mekka wordt daaiin bepaald, dat er een pelgrims-hnis zal worden opgericht voor 1000 personen, benevens hospitalen te Mekka met 400 en te Medina met 200 beddentevens zullen deze ziekenhuizen worden voorzien van apotheken, badka mers en ontsmettÏDgstoeslellen. Voor de pelgrims, die uit Indië en Ja va komen, zullen de quarantaine-stations te Caraman,Elvasta, en Eba Said worden gebruikt, terwijl nieuwe hospitalen te Eba-Ali bij Djeddah en te Revis worden opgeiicht. Gedurende den Ramadan zullen twaalf doktoren en zes apotbekeis naar Mekka gezonden worden. 3 oor de uitvoering dezer bevelen zijn 30.000 turksche ponden toegestaan in dien dit bedrag niet toereikend blijkt te zijn, moeten uit de staatskassen voorschot ten gegeven worden. De pas-belasting te Djeddah wordt van 10 tot 15 piasters verhoogd, voor de on- kosten dezer vei beteringen. Met betrekking tot de vraag, wat wij in deze kwestie verder denken te doen, verklaren wij ons, nn ordnbbelzinnig en overtnigend is bewezeD, dat de meergemel de wijze tan benoeming van den wethou der ten eenen male onwettig ie bij den taui- digen toestand voorloopig neder te leggen. Het was slechts ons doel, antwoord te vinden op de vraag of de benoeming al dan niet wettig w.s, ènof niet door deze onwettigheid ook alle besluitenwelke door het Dagelijkscb Bestnni onzer gemeente in dezz dagen zonden of zullen worden ge nomen, onwettig zooden moeten worden verklaard. Nu evenwel de wettelijk nog in functie zijnde wethouder, de heer Hopmandaad zakelijk is afgetredeu en de nieuw benoem de reeds in functie is getreden, willen wij veronderstellen dat znlks plaats heeft on der confidentieele goedkeuring van de „be voegde' autoriteit. de Red. en J. S. C. Sportanie. Trfintje, d. v. Dirk Klein en Geertje Tijden, Albertus, z. v. Dirk Janz. Lout en Teetje Ruiter. OverledenCornelis Dijkshoorn, z. v. Arie Dijkshoorn en Reinuw de Haan, oud l1/, jaar en 6 md. Engeltje Huflberts, wed. v. Jan Pot, oud ïl jaren. Pieter Kinne, echtgen. van Maartje de Vries, oud* 67 jaren. Hendrik Benardus Steigstra, echtg. v. P. Cornelissen, oud 63 jaren. Jan Takes. Z. van Arie Takes en Antje Zomerdijk oud 7 jaren. Op 31 December Waren er in de gemeente Wieringen. op eene bevolking van p. m. 2600 zielen, toch nog 20 menschen in leven die den ouderdom van 80 jaren en daarboven bereikt hebben, waaronder vier personen zjjn gerechtigd tot het dragen van het metalen kruis of zoogenaamde oudstrijders. Uoortt. 4 9 15 Door de verschrikkelijke catastrophe, welke alle leden van het salon des Varié té-Directie Kreukniet en Poolman met 1 Januari van dit jaar buiten engagement stelde, zijn de leden van dat gezelschap nu wel verplicht gedurende het winterseizoen te trachten door het optreden in verschil lende plaatsen van ons land, iu hun levens onderhoud te voorzien. Tot de leden van dat gezelschap, die door hun optreden hier ter plaatse, voor het kunstminnend publiek geen onbekenden zijn, behoort mede de heer L. M. Smithdie o.a. 3 jaar geleden hier optrad in Ibsens Spoken als Osteald Aloing en in Max Havelaar's Multatuli als Saidja. Deze heer is nu van plan in Noord- Holland een tonrnée te maken met voor drachten en lezingen, alsmede soi rees, met medewerking van Mej. Wertweyn, ex-élève der tooneelschool met diploma. Uit een rtsumé van pers-broordeelingen over het optreden van den heer L. M. Smith, zij hier ter kennismaking medege deeld, die omtrent het optreden te Alles, d.d. 5 Maart '91. Wij lezen daar het volgende De heer l. M. Smith uit Amsterdam, ons door Justus vmHaurik Jr. in zijne plaats aanbevolen, trad voor een talrijk publiek op. Spreker toonde dat hij hoewel jong, naast de tooneelschool reeds een niet ge ring deel der school des levens had door- loopen. Zijn optreden was gunstig, zijne manieren waren beschaafd en zijn spel (immers hij had, meer nog dan anderen, het recht actie aan zijn voordracht te ver binden), zijn spel, zeggen wij, was mees terlijk. Het publiek hing dan ook aan zijne lippen en zoowel eigen arbeid als de ver tolking van oorspronkelijk en vertaald werk van auderen, liet niets ,te weuschen over. Toonselschetsen van spreker zelf, opende de breede rij. Het jurkje naar Emanuel, door Wertheim volgde Hierna De Roep stem van Dr. S. de dong, een gedicht dat pakt door het diepe gevoel, dat de schrij ver er in wist te leggen. Kinderstem van Prof. Stokvisch, had iets wreeds en huive- rends, doch noodzakelijke waarheden die onszelven dagelijks herinnerd worden. Een Blauwtje van J. van Maurik Jr. werd voorgedragen op eene zoo meester lijke wijze, dat wij twijfelen of de auteur kans ziet het te 'verbeteren. Wrakhout volgde, naar F. Coppeó ver taald door Kempenaar-Valk. Wij plaatsen het in onze gedachten naast Arm* Visschers van de Genestetbelde voor een meester in de voordracht zoo dankbaar, zoo beloouend. Huwelijks-Politiek van den spreker zelf, wekte aller lachlust op, terwijl zijn 'len einde raad, gevolgd door zijn Jan Onge luk of heeft iemand ook een Rijksdaalder voor mij, een slot macht heeten, dat uit stekend paste op de reeks voordrachten, waarop ons de heer Smith onthaalde." H. L. Kogge i 0— a 0.— t Tarwe 9 6.50 a 7.50 t Garst 3.75 a 4.50 Haver 9 2.75 a 4. WitteErwten 9 9— a 10. Groene dito 9 9.50 a 12.- Grauwe dito 9 14— a 18.— V Vale dito 9 7— a 15. u Bruine boonen 9 6— a 9.75 Geeleboonen 9 a p Wiiteboonen 9 9.50 a 12. - p Paardenb. 9 5.75 a 6.25 p Karweizaad 9 a p Mosterdzaad 9 a Koeien 7 Kalveren 51 Schapen Lammeren 33 Varkens Zeugen 90 Biggen Kip-Eieren per 100 925 koppen boter 60 a 75.- a 150— 7.'- a 15— 14.— a 22— 10.— a 20!- 7.— a 12— 5.50 a 65 cents per kop 9 160.— a a 8.— a 10.- a a 16.- a 10— a 1.50 a a .60 a 5— a a 16. 18. 20." 13— 6— -.70 6— 1894. midde lb. I k m ti ar 30 Dec. 1893. Aangevoerd: 5 Paarden f 40.a 90. 5 Koeien 120.a Ezel vette Kalveren 32 nucht dito 174 magere Schapen vette Varkens per K 65 magore Varkens 154 Biggen 6 Bokken en Geiten Kleine Bokjes Boter per P. Kipeieren per 100 Eendeieron Purwerend, 2 Jan. Aangevoerd 140 stapels. Hoogste prijs kleine kaas f33. 28.commiasio f 776' K.G. Boter f 1.20 a 1.30, per K.G. Stieren. 2 Paarden. 82 Runderen, f 0,58 a 0,76 64 Vette Kalveren 0.75 h f 0.95 KG., handel matig 67 Nuchtere dito, 8.h 20.per stuk handel matig. 175 Vette Varkens per Kilo f 0.40 a 0.52 handel matig 35 Magere idem per stuk f 15.a f 20— handel matig 163 Biggen, f 7 a f 12.50 handel matig. 1422 Schapen, lagor in prijs 105 Ganzen f 2.50 a f 3.50 93 Zwanen per stuk 6.50 a f 7. Kipeieren por 100 stuks f 4.a 4.50 EDAM, 30 Dec. Aangevoerd 11 stapels wegende 2842 P. prijs f 30— a p« Ingeschreven van 30 Dec. 1893. 2 Jan. 1894. GeborenOndertrouwd Getrouwd Geene. OverledenMarijtje Thomasz, echtgn. van Wilhelmus Rieu, oud 23 jr. en2md. Ingeschreven van 22 29 Dec. 1893. Geboren Willem, z. v. Jan Borst en Geertruida Jonker. Grietje d. v. Pieter Koopman en Grietje Timmerman. Ondertrouwd Cornelis Rens, jm. Wa termolenaar 23 jr. te Zijpe en Maartje Ko', jd. zonder beroep, 20 jaar te Schageu. Getrouwd Pieter Struijf, wednr, van Louisa Schager, Landman, 37 jr. te Zijpe en Neeltje Swarthof jd. zonder beroep 38 jr. te Zijpe, Jacobus Pieter van der Ploeg jm. Ouderwijz-r 30 jr. en Sijbrigje Tanja, jd. Onderwijzeres 32 jr. te Zijpe. Overleden Guurtje Smit, 60 jr. Echtg. van Jan Dekker. Ingeschreven van 1—30 December 1893. Ondertrouwd en Getrouwd: Geene. Geboren: Jacobus Stephanus, z. v. Willem Rasch en Cornelia Engel. Cornelia Maike, d. v. Cornelis Koorn en Maartje Koojj. Klaas, z. v. Jan Sprenkeling en Svjtje Smit. Pieter, z. v. Jan Raven en Maartje Duinker. Alida Helena, d. v. Jan Willem Rasch en Jacoba Engel. Sophia Carolina, d. v. H. Westerhuis Veel geluk wordt toegewenscht in 1894, door en Familie. Timmerman, Steenkooperij en Steenhouwerij. Alkmaar, 1 Jan. 1S94. is getrokken op nummer 73, P. WesierZijdewind, gem. Oude Niedorp. met logement en billart MARKTPLAATS, SCHAGEN; Platte maïs, Ronde Fijne Buitenlandsche Gerst, Haver, Paardenboo- nen, Rogge-voermeel, Maïs-meel, Pel-meel en Gersten meel.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1894 | | pagina 3