Uit en voor de Pers. Landbouw. Bertels persvoeder in Limburg en nog wat Vóór de finale uitbreiding de heeren: Borgesius, Kerdijk, Van Kerkwijk, Smidt, Van Beuningen, Rink, Van der Feltz, Hartogh, Houwing, Pyttersen, Ferf, Vee- gens,De Kanter, Smeenge,Roessingh,Levy Tydeman, Vrolik, Lieftinck, Zijp, Zijlma, Land, Valette, Cremer, Schepel, Pijnac- ker Hordijk, Farncombe, Sanders, Heldt, Smit en Hennequin. Gemengd Nieuws. FlerT. kerk alhier, heeft Dinsdagavond om streeks half 11 ure in koelen bloede eeD moord gepleegd. Mej. C. Mirande de 22-jarige dochter van den heer C. L. M. handelaar in parfumerieën op de Voorstraat alhier, was reeds eenige jaren naaister ten huize van genoemden predikant, doch er schijnt eenige weken geleden, bij een hawelijkspartij, welke ten huize van haar vader gevierd werd, iets te hebben plaats gegrepen tusschen haar en Bwaardoor verkoeling of wrok omstond en bet meisje niet meer ten huiae van den predikant verscheen. Dinsdagavond, omstreeks 10 ure, ging mej. M. in gezelschap van mevrouw B. een briefkaart op de post brengen, en bracht mevrouw daarna thuis. Onverhoeds sloot toen B. zijne vrouw in de voorkamer en schoot in den gang met een revolver mej. M- dwars door het hoofd, waarop onmiddellijk de dood moet gevolgd zijn. Hij ging daarna naar het po litiebureau, waar bij zich met de nog ge laden revolver als de moordenaar aan- g*f- Mevrouw B. vloog door het raam, dat zij verbrijzelde, waardoor zij aan haar han den gewond werd, bloedende haar man na. De moordenaar, 40 jaar oud, die reeds geen al te guDstig verleden had en zeer driftig was, moest 'nachts heel kalm in de provoost nog eenige couranten heb ben zitten lezen zelfs moet hij tot den po litiebeambte, die hem bewaakte gezegd hebben: „Het spijt mij, dat ik het gedaan heb, maar 't is gebeurd. De verslagenheid in beide familiën is neer grcotde justitie is reeds uit Leeu warden aangekomen om de zaak te onder zoeken; ds. B. is eergisterenmiddag te drie uur naar Leeuwarden overgebracht. Sedert 1859, toen Ype Bouke» De Graaf, ook uit minnennijd, Aatke Monsnia met een zakmes doodzak, is zulk een moord in de gemeente Harlingen niet gepleegd. Men meldt nader uit Harlingen aan de N. Roti. Cl. Omtrent voorvallen, die de algemeene attentie trekken, wordt men zelfs in plaat sen van geringeu omgang als de onze, in het begin bf verkeerd bf onvolkomen in gelicht. Zoo ook in zake van den moord, hier gisterenavond gepleegd. Bij bet ver hoor voor den rechtercommissaris heeft ds. B. volkomen mededeeling gedaan van alles wat in betrekking staat tot deze treurige zaak. Daaruit is gebleken, dat hij zijne vrouw overhaalde, om het meisje, aan hetwelk de omgaDg met en verkeering in het huis van den predikant door de faailie streng was verboden, voor een laatste onderhoud bij hem in huis te brengen. Dit geschiedde en eenmaal in de studeerkamer, deed B. het meisje met sterken aandrang het voor stel om op intiemen voet met elkander om te gaan. Het meisje wees dit af en wilde het vertrek verlaten, doch nu wist B. haar in oenen hoek te houden, met elke hand ee- ne revolver te grijpen, en meedoogenloos loste hij 7 schoten op zijn weerloos offer, met z >o groote kwaadaardigheid, dat toen het meisje na het eerste schot om hulp schreeuwde, hij haar eenen kogel in den mond schoot. Beide revolvers had de misdadige: te Am sterdam gekocht, toen hij daar vier dagen had vertoefd, omdat er in de familie van het meisje een huweüjkafeest werd gevierd, waarbij hij goedschiks niet kon tegenwoor dig zijn en waarbij hij anders toch wel behoorde. De beschuldigde is van eene kort aange bonden, kwaadaardige natuur. Als een staal tje van zijn schaamteloosheid kan gelden, dat toen schrijver dezes zich gisteren aan het politie-bureau vervoegde om den com missaris te spreken, en hij daar den moor denaar onder bewaking zag zitten, deze na zijn heengaan tot de agenten van po litie zeideO, die komt zeker Dieuws voor zijne bladen halen." Verder verneemt De Standaard omtrent hem, dat hij in Amsterdam het gvmnasi- um bezocht en te Utrecht studeerde. Reeds als jong man was hij geëxalteerd van geest, meer in de phantasie dan in de werke lijkheid levende. Hij was een vurig bewon deraar van Ten Kate, en gaf zelf reeds als student een bundel gedichten nit. Hij hnw- de reeds eer hij predikant was een meisje dat als naaister aan zijns vaders huis ver keerde, welk huwelijk al spoedig tot zoo ernstige onaangenaamheden leidde, dat hij zijn pastorie ontvluchten moest en zijn bediening in 1892 nederlegde. Zelfs door advertentiën achtervolgde zijn vrouw hem. Later werd hij predikant te Rettelbart (in 1884), vertrok in 1885 naar Cranswerd en kwam in 1888 te Har lingen, waar thans het bekende drama heeft plaats gehad. Een critisch rapport. Men schrijft nit Doetinchem In de vergadering van de afdeeling „Oude IJsel* van de Geld. Overij. Maats, van Landbouw moest de aigevaartdigde ter algemeene vergadering te Nijmegen rapport nitbrergen over hel daar verhandelde. Hij deed dit, na bekomen verlof, op min of meer ongebruikelijke wijze, n. 1. streng critiseerend. De openingsrede van de voorz. jhr. Van Rappard, zoo begon spr., gaf eenige daar aanwezige leden aanleiding tot de verkla ring, die wel een bijzonder knap man moest zijn. Spr. dong hier Diets op af, maar was van oordeel, dat die rede al te onver slaanbaar was uitgesproken. Bij de bespreking van den verbouw en het persen van groeuvoedtr, volgens de methode van Bertels, was het spr. opge vallen dat deze een zoo persoonlijk karak ter droeg. Hier gold het niet langer de belangen van den laedbouwer, maar vriend of vij and van Bertels. Zoo onwaardig werd vol gens spr. gestreden, dat hij zich verwon derde dat de voorzitter niemand tot de orde had geroepen. De benoeming van 4 leden in het land bouw—comité was de treurigste stemming, die de afgevaardigde ooit had bijgewoond, Slechts één prsctische landbouwer, de heer Hartog van Barneveld, werd gekozen en dat nog wel met eene kleine meerderheid. an de drie overige gekozenen was er eén in het geheel niet verkiesbaar en bedankte een ander. Dit getuigde van den weinigen ernst, die op deze vergadering voorzat. In dezen toestand kon volgens den afgevaardigde geen verandering komen, voor dat in de verschillende besturen der Land- bouw-maatschappij en ook op vergaderin gen als deze meer practische landbouwers en minder theoretische heeren (advoca ten enz.) waren. Telegraaf. Men schrijft aan de N. Rolt. Cl. Ook in Limburg hebben, in den vorigen herfst, enkele landbouwers groenvoeder van verschilende aard volgens de methode van Bertels tot persvoeder bereid. Daaromtrent deelde de heeren gebroeders Verheggen, te Buggenum, het volgende op verzoek mede aan den heer F.R. Corten, landbouwconsu_ lent voor Limburg: „Die metbode is ons wel meegevallen' het geperste voeder ziet er goed uit, voor al daar waar luipinen met knollen en knolgroen in den berm op silo vermengd liggen en de beesten verkiezen dit boven zuurvoeder, naar de hier sedert lang be kende manier geensileerd. Ons is voorge komen dat bijzonder voor de pers geschikt zijn zulke gewassen, die gemakkelijk op de vereischte temperatuur kunnen worden ge bracht, als lupinen, seradella, Chineesche radijs, klaver, gras en (denkelijk ook snij- koren en maïs), en wij zullen deze voort aan niet meer ensileeren, knollen en bietenlof echter wel, tenzij er van genoem de wassen bij de hand zijn om er mee te persen. Het vocht,dat overvloedig uitzijpelt, zoodra het voeder warm wordt en de druk zich doet gevoelen, kan gerust, mits „d a- delijk" over veevoeder worden gegoten; het bederft anders spoedig, en dient te worden afgeleid. Bij het voederen zelf is hier zeer weinig verloren gegaan wij krabden bui tenom het vuil scherp af, en wat daaron der zat, werd reeds gaarne door het vee gegeten, evenals het kaf, dat op sommige plaatsen laagswijze tusschen het meest wa terhoudende groenvoeder gestrooid was. Oi.ze pershoop bevatte lupinen, knollen, wortelloof, bietenloof en kaf. De tempera tuur steeg tot 55o en 60o C. Wij hebben de massa daarna met 400 ko. per M' belast, waarbij de temperatuur spoedig daalde. Eerstbeginnenden zouden wij ra den eerst eene hoeveelheid voeder bijeen te rijden, voldoende om den hoop op 5 of 6 M. te brengen, en na 8 of 5 dagen wederom zooveel, of wat er voorhanden is. Na het bezakken van den hoop steekt men dan al wat er los omzit scherp af en spreidt er dit over uit. Daarna wordt de massa eerst belast. Men kan het voeder eerst dekken met stioo, kaf, boomloof, enz., en dan met vast aan elkander liggende oude dwarsliggers van de spoor en zoden. Wie langer met de con structie van den pershoop wil of moet bezig zijn, moet natuurlijk het eerst bij eengebrachte afzonderlijk afsteken, maar dan geeft hetgeen er later nog bij komt eeni- g»n last, omdat dit langs de kanten geen steun vindt en wel eens „afkalft*. Wij zullen een volgend jaar,, zooals u hebt aangeraden, het groenvoeder trachten te wegen, en dit vergelijken met den ge- wichtsinhoud van den gepersten hoopm. 8. w. nagaan wat er werd ingebracht en hoeveel daarvan later nog voorbanden is. Iets andershet gaat voorspoedig met onze coöperatieve melkerij. De vorige week werd zij bezocht door eene commissie nit Borne, bij Ameloo, die er zich zeer over voldaan verklaarde. Zij reisde van hier naar Tun- gelroij en Stamproij en volgde de haar door u aanbevolen reisroute. Onze acht (en later tien) melkkoeien Vrachten ons in 1893 netto f 1880 op, ofschoon er enkele bij waren, die voor de eerste maal kalfden. Eene onzer koeien gaf, in tien maanden 5800 ko. m e 1 k. De opzichters krijgen per L. melk zooveel minder uitbetaald als noodig is, om de dagelijksche bedrijfskosten te dekken van de andere melkleveranciers wordt voorloo- pig Vs CfDt P«t kilo aangehouden, opdat deze op die wijze ook iets dragen in de gemaakte kosten. Tcch heelt de gezame- lijke melk, van alle aandeelhouders en leveranciers gedurende de laatste drie maanden, per 100 L. netto f 4,30 tot f 4,40 opgeleverd, buiten de ontroom de en de karnmelk, welke zooals n bekend is, ieder kosteloos onverminderd terugkrijgt. Tot zoover de heer Verheggen Het zwaartepunt der Berthelache me thode ligt echter tiet zocals zich velen verbeelden, in die eenvoudige, of als men wil, primitieve manier van persen. Men vermijdt den aankoop eeDer kostbare pers, maar waar voor en na, weken lang, verschillende maar voor eerzelfden pers hoop bestemd groenvoeder ter sDede icmt, daar schijnt de pers toch meer gemak te geven. Ovi rieei s was het persen, zooals de heer B. het aa' beveelt, hier re>ids „voor zijn tijdbekend. Wat is er nieuws onder de zodP Ik verwijs belangstellende lezers naar no. 453 van Corte n's Landbouw kroniek (22 Juni 1886), behelzende een opstel: Raport van den gezant schapsattachéte parijs, Jhr.uir. J. C. N. ran E ijo ver het be wa ren van verschgroonvoeder in deopen lncht, en waarin beschreven werd hoe de heer Alb. Rouviere te Mazanet (Tarn) daarbij te werk ging. Rouvière sta pelde lnceme, maïs, gras, regelmatig uit op den beganen grond, vooraf waterpas effen gemaakt; zijn st«pe', langwerpig vier kant en door eenen gieppel omgeven,w rd ge dekt met planken, waarop p.m. 800 ko ge wicht eoz. Behoudens eene bnitenlaag, van gerin ge dikte, bleef het voeder uitstekend be waard. Rouvière raadde echter aan spoed te maken met den arbeid, „wegens de z»:f- verhitting die al spoedig tot 40° C. steeg". Nu, het is hem niet kwalijk te nemen dat hij niet wist wat de Engelsch- man Gaorge Fry in 1885 ontdekte en hij nog aan geen Sweet Ensilage heeft gedacht. Maar des te opmerkelijker is datRou- vière in het voorjaar van 1885 lucerne en gras perste en daarbij ook eens langza mer wilde werkenhij was er tien dagen lang mee bezig en de temperatuur steeg tot ruim 60° C. Het re sultaat was zeer bevredigend, zegt hij. lo dat verslag worden een aantal van die proeven beschreven. Het bederf, buiten om, drong gemiddeld 5 tot 6, soms 10 of 15 cm. diep in. Die losse buitenlaag weg te steken, is een eenvoudig en gelukkig denkbeeld. Wie is er het eeist opgekomen Dr. Fr. Albert wijst er op in zijne Uniersuchungen über Grünprestfutler (P, Pareij, 1891) bl. 33, waar hij handelt over het zorgvuldige vast- trappen der massa langs den rand Soll die Flache des Randes glatt abgeschnilten werdenof eenvoudig scherp afgeharkt. Men is het daarvoor niet eens, zegt hij, en ook de uitkomsten waren verschillend. En toch wordt er uitdrukkelijk bij opge merkt, dat eerst afgestoken werd, nadat de stapel sterk bezakt was. vAlso eine remliche Zeit nachdem Anfbau." Prof. Albert acht het echter de moeite zeer waard dit te herhalen, ten einde met stelligheid te constateeren wat het geven kan. Hij ook geeft reeds in overweging of het mo gelijk zou wezen, den afgesneden hoop dicht te smerenden wind aan de Westzijde met horden te keeren, enz. Allemaal dètailzaken. Komt het ooit zoo ver dat velen aan het voederpersen gaan, dan zal de methode nog al gaandeweg ver beterd worden, bv. met betrekking tot het persen van verschillende gewassen. Het voederpersen, boven den grond, zonder be hulp van automatische persen, is geene vinding van den heer Bertelsde heeren Verheggen hebben evenmin ^gevonden" dat vegetatiewater, in verschen toestand, een voedingsmiddel is, want vóór hen za gen wij ta Maasniel reeds persen- op water- terdichten, iets afhangenden vloer aangelegd, en daarnaast een kleine citerne om er die versche vochten in op te vangen. Dit be- teekent trouwens niet veel. Het zij daarom herhaald, bet zwaart. punt der Bertelsche theorie is niet daarin gelegen: wel in den door hem gegeven stoot tot een intensieve en stelselmatig geregelden voederbouw; en nu het graan onverkoopbaar is geworden, komt die stoot bepaald te gelegener tijd. Men zal er in Limburg voordeel mee doen: daarop kan gerekend worden, en met de verdienste van het „op zijne manier" daarheen te hebben geleid, mag de eigenaar van de Biezen tevreden wezen. Tweede Kamer. (Zitting van V r ij d a g.) Al de ministers en 91 leden waren vrijdag ter zitting verschenen. Allereerst kwam in stemminghet amendement Baffmans dat met 16 tegen 32 stemmen werd verworpen, waarna eveneens ver worpen werd, met 52 tegen 46 stemmen het sub-amendement—Smeenge vervolgens werd het amendement- De Meijter aan genomen met 57 tegen 41 stemmen. A mendendement- De Meijier luidde: Het 2de lid te lezen als volgt: „gedurende de laatst verloopen of aan zijne laatste verhuizing voorafgegane twaalf maanden, krachtens persoonlijk of zakelijk recht, ter bewoning in afzonder lijk gebruik heeft gehad eene zelfde woning, bestaande: „voor zoover betreft hoofden van huis gezinnen, uit ten minste twee afgesloten vertrekken, of vel uit één zoodanig ver trek en eene keuken, of een achterhuis geheel of ten deele voor huishoudelijk gebruik bestemd; „voor zoover betreft afzonderlijk le vende of bij anderen inwonende personen uit tenminste één afgesloten vertrek met haardstede „wordende schepen van tenmintse 25 ton inhoud ten opzichte van den schip per als vonirgen aan bovengemelde ve> eischten voldoende aangemerkt; terwijl verwisseling van woning in een en het zelfde gebouw, of wel tengevolge van eigendomsovergang, van het geheel of ten deele te niet gaan van een gebouwd eigendom, of van verplaatsing wegens ambt of bediening niet als verhuizing wordt beschouwd." Het Kameroverzicht in het Va- dtrlandy dat onze Lezers ongetwijfeld een duidelijk overzicht van den gang der stemming verstrekt, schrijft: Groote belangstelling in en buiten de Kamer, op de tribunes, die stampvol wa ren en in den gewijden kring daarbin nen, waar alleen twee zieken, de heeren Goeukoop en Clereciontbraken. De be slissing kwam spoedig, al was het aantal amendementen en sub-amendementen tot 11 gestegen, want het verst strekkende, dat van ^den heer .De Meijier, kwam spoedig in stemming en besliste over de wet. Er verklaarden zich 57 leden voor en 41 tegei. Ze waren dus verdeeld: tegen 32 van de 51 liberalen, de 2 ra dicalen, 5 van 20 anti-revolutionairen en 2 van de 25 Katholieken vóór alzoo 19 Liberalen, 15 Anti-revolutonairen en 23 Katholieken. Ter appreciatie van den uitslag is een kantteekening bij enkele stemmen noodig. Niet allen toch, die stemden tegen het amendement-De Meijier, waren voorstanders de Regeerings- voordracht. Terwijl 23 Katholieken tot zelfs onbegrijpelijkerwijze de heer Schaep- man, zich met het amendement vereenig- den, omdat zij daaraan de voorkeur ga ven boven het ontwerp, stemden de heeren Haffmans en Bahlmann het af, natuurlijk omdat het hun niet conserva tief genoeg was. Bij de liberalen waren het blijkbaar dezelde redenen, die de heerex Van Karnebeek en Rutgers be wogen zich te scharen bij die 30 tegen stemmers, die geacht konden worden aan het Regeeringsvoorstel de voorkeur te geven. Evenzoo heeft bij de antirevolutionai ren de heer Beelaerts van zijn conser vatief standpunt tegengestemd, terwijl ongetwijfeld de heeren Donner, Lucasse en Seiret, denkelijk ook de heer Van de Velde uit vrijzinnig oogpunt zich tegen het amendement verklaarden. Behalve de heer Beelaerts bleken dus te zijn tegen de finale kiesrechtuitbreiding de beide heeren van Dedem, de beide heeren Mackay (ziedaar dus de verzoe ning tusschen den technischen en den tactischen leider bezegeld), de heer Loh. man, die weer aardig de teugels weet te grijpen, de heeren De Geer, Van By- landt, Brantzen, Huber, Schimmelpen- ninck, en zelfs ook de heeren: Van Al phen, Seis, Heemskerk en Van der Borch. Van de Liberalen waren behalve de hee ren Rutgers en Van Karnebeek, te gen de finale uitbreiding de heeren Van Houten, Geertsema, Guyot, Conrad, Röe- ell, Kielstra, Hintzen, de beide heeren De Beaufort, Van Delden, Royaards,Mees, Van Gijn, Plate, Bool, Viruly, Van der Kaay, De Meijier, en Gleichman (naar men zegt ook de heer Goekoop.) Na die beslissing der Kamer stond de Minister van Binnenlandsche Zaken op en zeide het volgende „Door het zooeven in strijd met het advies der Regeering aangenomen amen dement, worden de strekking en de be- teekenis van het wetsontwerp tot regeling der kiesbevoegdheid geheel gewijzigd. „Daardoor gaat het karakter der door de Reg. voorgestelde kiesrechthervorming verloren en kan het doel daardoor niet meer worden verwezenlijkt. Dientengevolge wensch ik de' verant woordelijkheid der verdediging niet ver der op mij te nemen en heb ik de eer daartoe door de Koningin-Weduwe-Re gentes gemachtigd, de wetsontwerpen tot regeling van het kiesrecht in te trekken, luide en aanhoudende bravo s in de Kamer en op de tribunes) Na deze verklaring van de regeering stelt de voorzitter voor de vergadering te schorsen tot één uur. Dit voorstel werd aangenomen. De geschorste vergadering werd te 1.10 hervat. De voorzitter zeide, dat hij na de mededeeling van de reg. haar heeft ge vraagd of zij het wenschelijk acht, enkele wetsontwerpen, die kunnen worden afge daan in de volgende week te herzien. De reg. heeft hem geantwoord, dat het haar niet bekend is, dat er ontwerpen zijn, waarvan de behandeling noodzakelijk is. Dientengevolge sloot de voorzitter de vergadering tot nadere bijeenroeping, zoodat van Kamerontbinding voorhands geen sprake is. „Natuurlijk", schrijft het Faderl. „Wie iets anders verwachtten, gaven daarmede blijk van naïf optimisme of van groot wantrouwen in het karakter der Regee ring. Mannen van beginseltrouw en con sequentie, die tallooze malen verklaard hebben doordrongen te zijn van de noodzakelijkheid eener kiesrechtuitbrei ding, zoover de grondwet toelaat, van de noodzakelijkheid om den werkmansstand tot de stembus toe te laten en met wil lekeurige scheidingen te breken, konden z ch niet neerleggen bij een zoo kreupel stelsel, waarvan men niets anders wist, dan dat het zeer zeker willekeurige on derscheidingen in 't leven zou roepen en zeer zeker den gezeten werkmansstand voor een groot deel zou buitensluiten. Het is waar, het woord „onaannemelijk" had niet geklonken, maar voor den goeden verstaander sprak het in zachteren vorm gegoten advies duidelijk genoeg. En het luide bravo, dat na de intrekking weer klonk, was welsprekend. Een bemoedigend verschijnsel is het. dat het kleine clubje liberalen, waarop de heer Van Houten zoo minachtend heeft neergezien, nu dan toch duidelijk gebleken is te omvatten de meerderheid der libera'e partij: 30 van de 52, en dat de anderen hun steun moeten zoeken bij de conservatieve elementen der rech terzijde. Bepaaldelijk bij de katholieken, want wat de antri-revolutonairen betreft, is weder opnieuw gebleken, dat op hen geen peil is te trekken. Het manoeuvreertalent van den heer Mackay moge hem geholpen hebben om persoonlijk uit het gedrang te raken, zijn deel der verantwoordelijkheid voor de uitkomst is daardoor machtig verzwaard. Zijn eerste volte-face bij artikel 3, die zijn conservatieve vrienden zoo ontstem de, was te rechtvaardigen, omdat hjj geen machine de guerre ten bate van an deren wilde hanteeren, zijn tweede vol te-face bij art. 4 stelt ons voorde keus om aan te nemen, dat hij öf te kort zichtig was om te doorgronden, dat een welwillend bedoeld amendement feitelijk een machine de guerre moest worden, bf slim genoeg om do wet te doen vallen op een wijze, die hem persoonlijk geen verantwoordelijkheid oplegde. Voor 't oogenblik is de politieke toe komst duieterduister ook de toe komst der liberale part ij. Maar de 30, die aan den Minister Tak ge trouw zijn gebleven, kunnen althans de ze zelfvoldoening smaken, dat zij gehandeld hebben naar het woord van Buys: „Eischt gij waarheid van de Kamer bouwt haar dan niet op een leugen", want een leugen zou het zijn geweest als een kies wet, uitgaand» van 't beginsel dat de kiesbevoegdheid toekomt aan allen, die in 't onderhoud van zich en de hunnen voorzien, met een pennestreek tien-, zoo niet honderdduizenden had uitgesloten, al leen omdat zij zich en de hunne binnen vier muren hebben te onderhouden. De Amsterdammer schrijft naar aanlei ding dezer beslissing „Ziedaar dan door het conservatisme in onze Tweede Kamer een overwinning behaald, die het nog lang zal heu gen. „De Regeering, niemand, vóór-noch tegenstander, zal het ontkennen, heeft cor rect gehandeld. „Zij heeft toegegeven zooveel zij mocht. Zij heeft een kieswet aangeboden, die de grenzen, door de grondwet gesteld, na derde, doch in hare beperkingen toch nog op eenigen afstand daarvan bleef. De Regeering heeft gedaan wat zij kon alleen zij heeft geweigerd het begin sel harer ontwerpen te laten schen den. „Wij nemen het ontwerp terug" en daverende toejuichingen klonken van de tribune en uit de Kamerook de na tie zal haar teekenen van goedkeuring niet onthouden. Welnu, thans zal het land te beslissen hebben. Er is geen twijfel aan, de kiezers zullen uitspraak moeten doen. „Inmiddels is opnieuw gebleken, met hoeveel recht wij indertijd, ondanks Tak's vooruitstrevende redevoering, het Kap- peynianisme bestreden hebben, in naam der geavanceerdheid. „De liberalen die het meest hebben toegebracht tot den val der wet, het zijn Tak's oude vrienden mede zóó ge avanceerd de heeren v. H o u t e n, V. d. Kaay en de Meijier! „Door deze correcte houding van de regeering zullen de politieke toestanden ten onzent zuiverder worden. De schei ding tusschen de conservativen en de ra dicalen onder liberalen en anti-revolutio nairen misschien ook onder de ka tholieken kan nu niet uitblijven. Wij verheugen ons om die reden over dezen afloop zeer." Een goed en onschadelijk slaapmiddel. Men neemt een geheele slaplant met wortels, bladeren, ja zelfs bloesem, snijdt ze fijn, doet alles in een flesch, en giet er wijngeest op. Na eenige dagen, als de gisting voorbij is, is het middel voor 't gebruik geschikt. Neemt men 's avonds bij 't naar bed gaan 1 of 2 eetlepels er van in, dan kan men minstens op een slaap- dunr van vijf nren rekeneD. De werkzame stof in de salade is het iacticin dat door dokters uit vroegeren tijd als slaapmiddel zeer hoog geschat werd. Dit middel heeft niet de nadeelige gevol gen van opium of morphine, wanneer het meermalen als slaapmiddel wordt aange wend. Daar hakken ze er krasin. Het kleine stadje Mastera schijnt een heel lastig oord te zijn voor nalatige be- laBting-betalers. Het stedelijk bestuur heeft thans eeD maatregel bedacht, om be lastingschuldigen aan hnn verplichting te herinneren, gelijk die wel nooit zal zijn toegepast. Personen, die in drie jaren geen belas ting hebben betaald, mogen geen koffie huizen of herbergen bezoeken en de waard, die hun spijs of drank levert, loopt »ene booge boete op. Thans haDgt iD de ver schillende koffiehuizen een lijst, waarop niet minder dan 116 namen zeker ver een klein plaatsje van 1750 zielen".' groot aantal personen van hen, OFftfill dert 1891 geen belasting betaalden i i:_ schijn lijk, zullen menschen, die njluuull^<

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1894 | | pagina 2