Bijvoegsel behoorendebij de
Scliager Courant,
ZONDAG 25 MAART 1894.
No. 3817.
Gemengd Nieuws.
Ter Overdenking.
Hoe beschermen we ons
tegen longontstekingen
De longen moeten gerangschikt worden
onder de gewichtigste organen van ons
lichaam en worden zij ziek, dan 9taat
dit in vele gevallen gelijk met een lang
durige ziekte en vroegtijdigen dood. Voor
namelijk is het de longontsteking, die
jaarlijks vele offers vraagtzooals uit
nauwkeurige statistieke opgaven is geble
ken, sterft een zevende deel der geheele
menschheid aan longziekten. Alle long
ziekte hebben deze eigenaardige eigenschap,
dat zij gemakkei ij ktevoorkomen
enmoeielijk te genezen zijn.
Het moet dus ieders streven zijn, zijn
ademhalingsorganen zoo goed mogelijk
tegen ziekten te beschermen.
In de eerste plaats moet men ze bescher
men tegen alle schadelijke stoffen en in
de tweede plaats moet men ze barden tegen
schadelijke invloeden, zoodat het weerstands
vermogen grooter wordt. Wat het eerste
betreft, moet men zooveel mogelijk stof
fige, rookerige lucht vermijden, daar deze
voor de longen nog erger dan vergif is.
Het ligt echter niet altijd in onze macht
een bepaalde verblijfplaats uit te zoeken;
met betrekking tot meer of minder ge
zonde lucht is dit een reden te meer,
onze longer sterker te maken. Dit kan
alleen geschieden door een krachtige adem
haling, een methodische lnchtverversching
in de beide longen, een soort longengym-
nastiek.
Daar de gewone en onbewuste adem
haling te oppervlakking is, om onze
longen geheel door de buitenlucht te laten
vullen, moet men nu en dan de longen
tot grooter werkzaamheid dwingen, dus de
long- en ademhalings-gymnastiek beoe
fenen.
Dagelijks moet men zich minstens een
uur oefenen voor pasbeginnenden kan
die tijd verdeeld worden over den gehee-
len dag, volwassenen zullen geen nadeel on
dervinden als zij dien tijd onverdeeld laten.
Het spreekt van zelf, dat die oefeningen
in de frissche buitenluoht moeten plaats
vinden, desnoods gaat me voor het open
venster staan.
De oefeningen zijn tweeledig, daar men
zoowel het onderste als het spitse boven
ste gedeelte der longen moet oefenen.
Om de onderste deelen der longen tot
werkzaamheid te dwingen, legt men de
handen in de heupen en tracht er naar
de ellebogen op den rug met elkaar in
aanraking te brengen. Dit noemt men de
buikademhaling.
De tweede oefening is gemakkelijker,
men legt dan het hoofd in de handen.
De bonding is bij beide oefeningen hoofd
zaak de beenen moeten met het bovenlijf
Het voornaamste is echter, dat men tel
kens de ingeademde lucht zoolang moge
lijk in de loDgen tracht te houden, terwijl
men in zijn gedachten telt. De vooruitgang
hierin wordt door een steeds hooger
stijgend cijfer aangeduid, want terwijl men
bij het begin slechts 10 tellen den adem
kan inhouden, brengt men het na eenige
weken oefening tot 40 a 60 en meer. Diep
ademhalen is aan te bevelen, daar dit de
longen het meest versterkt.
Om dus alles in enkele woorden samen
te vatten wordt de longengymnastiek op
de volgende wijze beoefend Grondiegel is,
de handen in de zijdendiep ademhalen
1 adem inhouden 1, 2, 3, 4, 5,
langzaam uitademen 1, 2
pauze. Dit 20 maal en meer dan eveneens
met gebogen hoofd, dat op de handen
rust. In het begin is het wel wat ver
moeiend en moet men soms meermalen
eindigen voor den tijd verstreken is. Na
tuurlijk moet de kleeding in overeenstem
ming met het doel der oefening zijn dit
geldt voornamelijk voor de vrouwen en
meisjes. Ademhalingsgymnastiek te willen
beoefenen met eer, corset aan, is paarlen
voor de zwijnen geworpen. KI. Ct. t>. R.
Rubenstein's godsdienti-
ge opera Moses met den tekst van Mo-
senthal is dezer dagen voor het eerst te
Rig3 opgevoerdde muziek moet een
grootschen indruk hebben gemaakt.
Leest dit,
Een grafschrift trok mijn aandacht, toen
ik eens langs de graven wandelde. Mag ik
u verzoeken het ook even te lezen Een
vrouwennaam stond er op. Maar daar daar
onder Zij maakte de haren geluk
kig.*
Deze woorden troffen mij door hun een
voud, waarin zooveel lag opgesloten. Wie
die vrouw was, wist ik niet. Was zij f
echtgenoote geweest Of een moeder
Misschien wel een dochter] of zuster 't
Kon ook zijn, dat zij niets anders ge
weest was dan een dienstbare, die haar taak
goed had verricht, en een zegen was ge>
weest in het gezin waarin ze werkte. Doch
hoe dit zij, schoener lofspraak kon haar
nooit gegeven worden. Deze doode had
zeker niet tevergeefs geleefd.
Nituw Leven. A. W. S.
een rechten hoek vormen. Men haalt tel
kens, zoowel in de eerste als tweede
houding regelmatig adem, waarvan men
den duur door tellen aangeeft. Bijvoorbeeld:
bij één, langzaam en diep inademen, bij
twee, langzaam uitademen; bij drie en vier
rusten.
Ih houd mij er maar buiten!
Wie heeft dat woord niet dikwijls ge
hoord en er zich niet dikwijls boos om ge
maakt P
We hadden zoo gerekend op* den steun,
den raad, de voorlichting, den invloed, het
gezag, van dezen en genen, wiens steun,
raad, voorlichting, invloed of gezag zoo
hoog noodig was bij de een of andere ern
stige zaak èn .al onze hoop was ter
stond vervlogen door dat koude en onver
biddelijke „Ik houdt mij er maar bui
ten
En waarom deed men 't
Gewoonlijk uit onverschilligheid, of uit
gemakzucht, of uit menschenrrees of uit
angst voor het verlies van het een of
ander deel en genot. Als ze er zich niet
buiten hielden, of mee gingen bemoeien,
dan moest er heel wat liefde in hnn hart
wonen en eigenlijk hadden ze toch zich
zeiven het meest lief. Of ze zouden er
zich veel moeite vcor moeten getroosten en
daarvoor waren ze veel te veel gesteld op hun
gemak. Of ze zou den moeten getuigen tegen
den een of ander, die hen kon benadeelen, of
van dit of dat genot kon berooven. En
dat was immers wel wat al te veel van
hen gevorderd Wat behoefden zij zich
zoo warm te maken voor zaken, die hen
toch niet rechtstreeks aangingen De we
reld zou toch wel blijven beslaan, ook
zonder hun toedoen De wereld zou toch
niet volmaakt worden, of tij al luide hun
stem verhieven Is 't niet belachelijk te
willen oproeien tegen den stroom, die al
les meesleept in zijn vaart Is 't niet een
bespottelijke ijdelheid zich te verbeelden,
dat men de wereld zeu kunnen hervor
men en alle booze geesten zou kunnen
uitdrijven En toch is dat woord niet
onvoorwaardelijk uit den booze te achten.
Neen 't kan soms wel deugdelijk het woord
zijn der voorzichtige, heilige 1 i e f-
d e.
Want daar z ij n menschen, die met
alles zich bemoeien en beter deden eerst
zich wat meer met hun. eigen zaken te
bemoeien. Daar z ij n menschen, die stad
en land doortrekken over alles sprekend,
in alle dagbladen schrijvend, bij iedere
gelegenheid predikend, vermanend, bestraf
fend en die vergeten allereerst eens orde
en tucht te brengen in eigen hart en huis
en leven, waar 't ir soms allesbehalve
voorbeeldig uitziet en toegaat. En daar
z ij n menschen, die buiten veel zich hou
den uit voorzichtige, heilige liefde, omdat
ze bij ervaring weten, hoe gemakkelijk 't
iemand valt,iemand te bestraffen en te veroor-
deelen, hoe moeielijk, billfjk en rechtvaar
dig te zijn, waar men niet alle dingen
kent en weetdaar z ij n menschen, die
dikwijls uit ervaring konden spieken,
indien ze niet liever uit ervaring z w e-
g e n.
Welken stelregel hebben zij dan te
volgen
Natuurlijk allereerst te onderzoeken,
wat er in eigen hart en leven moet wor
den uitgeroeid, want als wij de wereld
beter wenschen, moeten we beginnen met
ons zeiven te verbeteren. Maar dan ook en
tegelijk alles te doen, waartoe bet g e-
w e t e n e,n het hart ons drijven en
ons te bemoeien met alles, wat dringend
vraagt om onze medewerking, onze liefde.
Deel te nemen aan den grooten strijd
tegen alle kwaad, omdat we 't voelen,
dat we in dien strijd niet gemist kunnen
worden. Deel te nemen aan dien strijd
met eerlijke wapen, met geheel onze ziel
en overtuigd, dat de maatschappij geen
ding is, dat in de lacht hangt, maar dat
w ij er leden van zijn en ieder in z ij n
kring verantwoordelijk is voor hetgeen er
in die maatschappij gebeurt. Deel te ne
men aan dien strijd in het onuitroeibaar
geloof, dat de overwinning is niet aan de
leugen, san de duisternis, aan den haat,
maar aan de waarheid, aan het licht, aan
de liefde. J. W. B. R. N. bid.
Rabarberstelen.
Deze smakelijke en gezonde purée is in
het voorjaar bijzonder aan te bevelen. Er
zijn twee soortende groene en de roode
stelen, evenwel zijn de eerste preferent.
Ze worden voorzichtig geschild, zonder
het sappige mee te nemen, luchtig afge-
wasschen, stuk gesneden en onder k o-
k e n d water toegedekt, vlug gaar gekookt
en met éeD en meer eidooiers, suiker en
kaneel, een weinig meel met melk aange
maakt, voorzichtig gedikt op het vuur
en door een zeef in een bord opge
daan.
sproken geworden. I disrimren voor aneriei leesieu »»r«u
auiitfo' i ITI
