Uit en voor de Pers.
II
Uit vrije liefde.
Een Koninkrijk voor een naam.
Gemengd Nieuws.
-jj
tot tweemalen toe door den rechter-com-
mi?saris gehoord.
Deze vond het na afloop van het ver
hoor geraden S.ronjan in voorloopige
hechtenis te honden als verdacht van
brandstichting, tengevolge waarvan vier kin
deren en eene oude vrouw het leven ver
loren.
Da verdachte staat thans te boei als
Samiljian, oud 25 jaar, geboren te Loh-
nik in Rusland.
Het gezin van den heer J.
Huisman wonende aan den straatweg AN
KEN-SPIJKERBOOR, werd voor eenige
dagen plotseling bijna geheel ongesteld.
Hoewel dadelijk geneeskundige hulp werd
ingeroepen, zijn reeds twee kinderen over
leden, terwijl de vader der kleinen nog hoest
gevaarlijk is. Slecht drinkwater
moet de oorzaak van deze treurige omstan
digheid zijn.
Vrijdag is bij zekere D. D.
toen zijn vee naar de weide werd gebracht
eeue koe plotseling razend gewordenzij
overviel haren eigenaar en zou hem hoogst
waarschijnlijk belangrijke verwonding, zoo
niet den dood hebben toegebracht, ware
hij niet door toeschietende buren ontzet
geworden. Het razende dier is ten slotte
met groote inspanning met touwen en ket
tingen gehouden naar de woning van den
slachter gebracht en daar door den dood
onschadelijk gemaakt.
Spoorwegongeluk nabij BA
REN DRECHT.
De Parijsche sneltrein 48 H. te kwart
vóór eé n uur uit Parijs vertrokken, ont
spoorde dinsdagavond kwart over negen
op het spoorwegterrein te Barendrecht, door
dat deze in botsing kwam met een trein,
hoofdzakelijk uit petroleum-tanks samenge
steld, die waarschijnlijk rangeerend, dwars
over de hoofdlijn op een wissel stond. Het
sein teekende „veilig* en er is dubbel
spoor. Onmiddellijk na de botsing versprei
de zich de petroleum over de sloot terzijde
van den weg en raakte in brand, waardoor
de trein spoedig over de volle lengte in
vlammen stond, die te Schiedam, door den
rooden gloed, merkbaar waren.
Een zestal der passagiers bekwamen door
de schok min ernstige kwetsuren. Ernstig
werden voor zoover tot nu toe bekend is,
van het personeel van den personentrein
gewond de machinist Pigge en de stoker
Albrechls. Pigge heeft zich cordaat gehou
den zijn kleeren hadden vnur ge.vat en
met veel tegenwoordigheid van geest sprong
hij te water, snelde toen weder naar de
locomotief, liet den ketel volloopen en wist
het verbranden der machine te voorkomen.
Het perceel van den goederentrein kwam met
den schTik vrij.
Yan de passagiers is o. m. lichtgewond
de heer C. Stuke. Uit Amsterdam bevond
zich de heer Rombaux in den trein, die
echter niet gekwest is.
Gedood is gelukkig niemand, er was spoe
dig geneeskundige hulp, uit Botterdam
werd zoo snel mogelijk een hulptrein afge
zonden, die te 12.55 n. van Barendrecht
vertrok en tegen half drie te Amsterdam
aankwam. Het Centraal-station bleef den
gauschen nacht open.
Nader meldde men Ontzettend is de
vernieling door den brand aangericht. Alle
houiwerk is totaal verbrand, dikke platen
zijn als papier gekruld, dikke ijzeren sta
ren gebogen of gebroken. De oorzaak wordt
toegeschreven aan den rangeerder.
Deze moest een trein van drie petro-
leumwagens en een goederenwagen op een
zijspoor brengen om den Parijschen trein
te laten passeeren. Hij bracht den olietrein
het eeist in beweging voor hij den wissel
verzette. Daardoor kwam de Parijsche trein
te vroeg en trof den olietrein toen deze
den wissel nog niet gepasseerd was midden
in. Oogenblikkelijk sloeg de petroleum in
brand ea werden ook 4 wagens van den
Parijschen trein totaal door het vuur ver
nield.
Een wonder is het, dat geen dooden of
ernstig gekwetsten te betreuren zijn, ja dat
zelfs de passagiers in de verwarring nog
gelegenheid vonden met achterlating van
alles de waggons te verlaten. De weg lag
dan ook bezaaid met allerlei overblijfselen
van verbrande goederen.
Alleen de machinisten en een machinist
leerling zijn ernstig aan de handen ver
brand.
Ooggetuigen spreken allen lof over de
tegenwoordigheid van geest door den ma
chinist van den Parijschen trein getoond.
Deze was van de locomotief geslingei d, doch
niettegenstaande zijne handen verbrand wa
ren, beklom hij deze dadelijk weer, om
stoom te laten ontsnappen.
In de laatste drie weken
zijn in Noord-Brabant gevallen van pokken
of gezwijzigde pokken voorgekomen te
WERKENDAM 5, te WOUDRICHEM
11 en BERG-OP-ZOOM 2.
Te 's—HERTOGENBOSCH heerschen de
mazelen vrij hevig en bezwijken aan die
ziekte een gioot aantal kinderen.
De heer Roëllheeft voor
de benoeming tot lid der Tweede Kamer
voor HAARLEM bedankt en die voor
Utrecht aangenomen.
De socialisten zijn van
plan een „Groote Nationale Protestmeeting'
op het touw te zetten. De scciaal—demo
craten uit alle deelen des lands zijn nitge-
noodigd er aan deel te nemen, opdat zij
een nationaal karakter kiijge. Het voorne
men is de meeting te doen plaats hebben
op Pinkster-Zondag te DEVENTER. Ver
schillende sprekers ziju reeds nitgenoodigd
om op te treden.
Op deze meeting zal de volgende motie
worden voorgesteld
„De groote nationale meeting van arbei
ders op Pinkster-Zondag 13 Mei te De
venter
verklaart zich ten diepste beleedigd door
de overwioiiing der tegenstanders van fina
le kiesrechtuitbreidiDg bij de jongste Ka
merverkiezingen
waarschuwt de heerscheude klasse, het
volk niet meer te tergen, door eeu uitbrei
ding van het kiesrecht minstens even ver
gaande als het onderwerp—Tak van Poort
vliet, tegen te honden
en roept de arbeiders van Ne Ierland op,
zich krachtig te organiseeren om het kies
recht te veroveren en het, u» ziju verovering,
in hun eigen voorJeel te gebruiken.*
De heer v. d. Goes, die ge
lijk meu weet, reeds sedert jaren met de
revolutionaire tractie der sociaal-democra
tische partij overhoop ligt, heeft thans
eenige geestverwanten gevonden, die met
hem te AMSTERDAM eene nieuwe „on
afhankelijke sociaal-democratische vereeni-
ging" hebben opgericht, op_ de grondslagen
van het „internationaal socialisme".
Als eene minder aangena
me afwisseling van het fraaie voorjaars
weder, heeft het vrijdag-ochtend in het
Noorden van Friesiand dicht gesneeuwd uit
het Noordwesten.
Een vreemd contrast met het winter
graan, dat reeds in aren staat en het kool
zaad, dat hier en daar begiut te bloeien.
Uit OLDEBOORN wordt g e-
meld aan de N. Rott, Ct.
Een diep tragisch feit heeft hier plaats
gehad. Een geacht ingezetene ging Zondag
jl. met twee zijner zoontjes van 10 h 12
jaar in den vroegen morgen nit om, naar
hij zijne jongens voorspiegelde, eieren te
zoeken. Een eindweegs in het land zijnde
gegaan, gelastte hij den joDgsten knaap om
op de- plek te blijven, en hij gaf hem als
speelgoed zijn horloge en beurs. Daarna
verwijderde hij zich met den anderen knaap,
totdat hij bij een diepe sloot kwam, waar
hij den jongen moet hebben gegrepen en
met het hoofd onder water gedompeld, al
thans volgens het verhaal van den knaap,
wien het gelukt was zich los te worstelen,
op het droge te komen en te ontvluchten,
zijnen vader, die onder de worsteling ge
deeltelijk in het water was geraakt, achter
latende. In vliegende vaart liep daarop de
verschrikte druipnatte knaap naar het dorp
om hulp te roepen. Toen men op de plaats
kwam, vond men de dader liggende met
de beeneu in het water maar met het bo
venlijf op den wal. De burgemeester heeft
onmiddellijk een onderzoek ingesteld en den
officier van justitie kenuis gegeven van het
gebeurde.
Men verdiept zich in allerlei gissingen,
daar men alleen op de verklaringen van
den doodelijk ontstelden knaap moet af
gaan. Intusschen schijnt de man, blijkens
eene in zijne nabijheid gevonden leege
brandewijnflesch, zeer abnormaal geweest
te zijn, daar drankzucht hem Steeds ge
heel vreemd was.
Gisteren werd hij onder geleide der po
litie naar Heeren veen vervoerd, waar,
na «en onderzoek van 's morgens 9 tot
half 3, bij hem geconstateerd werd ver
storing van geestvermogens, tengevolge
waarvan hij heden is gebracht naar het
krankzinnigengesticht te Medemblik.
De verkiezingsdrnkte is weel achter den
rug; oef! het heilige kruis wordt gaarne
nagezonden, hoe veel onheiligs ze ook mee
voert in de groote leegte van bet verle
den.
Toch was van beide zijde het woord
eerlijke' ouverture, tekst en fiaale, zoo
dat menig kiezer een schok moet hebben
gevoeld in zijn vertrouweneen stoot in
zijn moreele kracht.
Strijd te voeren is het doel des leven»
het sterkt onze krachten.
Alleen de omstandigheden, waaronder
een strijd wordt gestreden, werken afmattend
en ontzenuwend soms.
De indruk, vooral van de tegenpartij
gekregen, is van grooten invloed op onze
geest- en veerkracht.
De democratie komt, daaraan twijfelt
niemandwijdie haar komst hartgron
dig toejuichen, willen allen dat haar ge
boorte voorspoedig zij.
En dan werkt het demoraliseerend, an
deren te zien, menschen, die altijd de
pretentie koesteren, het dichtst te staan bij
het licht dat van de wetenschap uitstraalt,
maar die hun best doen die geboorte te
belemmeren, althans niet ze willen bevor
deren.
Onverschilligheid maakt toornig, maar
lijdelijke oppositie vermoeit.
De diepst indrnk van teleurstelling
maakte op ons de houding der N. R. Ct.
He is noodig er een oogenblik bij te
verwijlen nu de hitte van den strijd voor
bij is, mogen we aan onze gedachten weer
den vrijen loop laten.
Na de ervaring trachten we leering op
te doen.
Treffend was het feit en zeer diep de
indruk van het samengaan uit vrije liefde
van de N. R. Ct. met de Maasbode.
Uit vrije liefde of dit onzedelijk is?
Op cathegorisch gestelde vragen een ant.
woord te geven dat iedereen bevredigt, is
soms heel moeielijk.
Zoo is het met deze vraag.
De Katholieken zullen een beslist be
vestigend antwoord er op verwachten.
De haute volte onder de liberalen zou
minder beslist er op slaan.
Laat ons een andere vraag er dan t e-
genstellen en wel deze
„Is bel samenleven in het huwelijk altjjd
zedelijk
Met het oog op de verbintenissen waar
bij de liefde gemist wordt, niet. Een bron
van zinnelijk genot meer nit die on
zuivere bron welt prostitutieze is de
gezocht3 plaats van hen die onzedelijkheid
bedrijven, omdat het liefdevuur, waardoor de
onzedelijkheid verteerd wordt, daar niette
dachten is.
Het oordeel betreft dus niet het huwe
lijk in 't algemeen, evenmin als het sa
menleven uit vrije liefde er door wordt
getroffen of gesanctionneerd.
Wat we bedoelen is, dat samenleven nit
het oogmerk alleen van zinnelijk genot,
en met afwezigheid van bet cement der
liefde, niet duurzaam is en op prostitnlie
gelijkt als éen droppel water op den an
der.
Uit dit oogpunt beschouwd, aarzelen we
geen oogenblik het brandmerk der onze
delijkheid aan te wijzen in de vereeniging
van N. R. Ct. en Maasbode.
Het valt onmiddellijk in 'l oog, het is
niet weg te redeneeren.
Er is bij deze verbintenis niet die hoo
stere drijfveer, welke de vooruitstrevenden
samenbracht uit de partijen van liberalen
en antirevolutionairen.
Het eenig doel is rast en voortduring
van geroter is geen ander, geen hooger
belang bij in het spel dan eigenbelang.
Utiliteitsoverweging bij volslagen gemis
aan eenig ideaal, ziedaar de beweeggrond.
Eigenbaat vond het ondienstig, den in
vloed van de massa des volks toe te laten,
om eigen invloed te zien wegslinken.
Is dat niet onzedelijk
Verdient zoo iets een anderen naam dan
prostitutie te dragen.
Zeker kan mettertijd wijziging komen
in het karakter dezer alliantieblijft ze
voortduren, dan kan langzamerhand sym
pathie er uit geboren en gehechtheid er
aan gegeven, gelijk het kind soms den
zwakken huwelijksband weer aanhaalt.
Het geval is denkbaar, dat bij deze ver
bintenis sympathie wordt gewekt door ge
lijkheid van inzichten op maatschappelijk
cf economisch gebied.
Immers in de naaste toekomst zullen
jnist vraagstukken, aan dat terrein ontleend,
bij de wetgevende machten om oplossing vra
gen en op zelfverloochening aandringen.
Het zal een zware beproeving geven aan
hen, die worstelen met den hartstocht van
de eigenbaat.
Ook dan zou men deze bondgenooten
samen kunnen treffen als twee handen
op Óen buik. Soort bij soort; zou hel on-
gerijmd zijn dat twee Harpagons van ver
schillende familie tot elkaar worden ge
trokken uit verwantschap van bedoeling
en eenheid van leusdat hun zielen
„glcênd aaneengesmeed" werden dcor de
vlam van den hartstocht, die behoudzucht
heet?
Immers neen?
Die onzedelijke daad maakte diepen in
druk op ons omdat de liberale naam er in
betrokken waszoo diep dat we niets vu
riger verlangen van hem, die ons compro
mitteerde, dan verloochening zijner verwant
schap met ons.
Noem het bekrompen, eenzijdig, maar
onbegrijpelijk is ons verlangen niet.
Is het niet een algemeen verschijnel in
onze maatschappij dat een familie rouw
draagt, zich schaamt, zich beleedigd acht
door een daad van onzedelijkheid, door een
harer leden bedreven
Welnu, wij die kinderen ziju dier maat
schappij, opgegroeid en opgevoed bij haar
zedewet, we kunnen dia wet niet geheel
miskennen. Haar invloed is merkbaar, bij
den een meer, bij den ander minder, maar
merkbaar toch bijeen ieder onzer.
En gelijk bij de familie in maatschap-
pelijken zin, is ook bij de staatkundige
die grief ernstiger, wanneer de oorzaak er
van moet worden gezocht bij een harer
hoofden.
Pijnlijker, wanneer ze ziet hoe de schul
dige alle besef zijner afdwaling mist.
Verpletterend, wanneer ze ziet hoe hij
onbeschaamd zich als fatsoenlijk" in den
kring blijft bewegen en anderen die hem
hierover onderhouden grijnslachend te woord
staat en insiuuierend te lijf gaat, om hun
de smet aan te wrijven lasteraars te zijn.
Twee wegen staan den N. R. Ct. open
om ziju goeden naam terug te krijgen.
De eerste is de terugweg op het inge
slagen pad en schuldbelijdenis.
De tweede is door te wandelen met de
Maasbode en door mee te doen asn de
roomsche politiek, trachten de sympathie
te doen vloeien waardoor de alliantie in
niger wordt. En aangezien deze politiek
haar bakermat heeft ultra montes, zooals
prof. Spruijt zegt, in het Vaticaan te Ro
me, zal de A. R. C. den fatsoenlijken naam
terugvinden op de treden van het al
taar.
Er zijn profeten, gezaghebbende mannen,
die voorspellen dat de wereld in den groo
ten strijd der toekomst verdeeld zal zijn
in twee kampendat vanhet socialisme
eenerzijds en daarentegen het
kamp van het katholicisme.
Inderdaad, de omstandigheden duiden er
ep dat we daar heengaan in zoover is de
afval van de N. R. C. een schakel in de
historie van verleden en toekomst. De
loop der geschiedenis dus, maar toch
onzedelijk in den aanvang; prostitutie
waar de draad der historie werd aangevat.
Tout chemin mène a Rome en te Route
bekommert men zich niet om de beweeg
reden, al was het ook pure zelfzucht, die
de bekeerlingen aanzette deu weg naar
den St. Pieter m te slaan.^
verspild het bloed ders toCh pro-
Waarom werden
tstant
No» telkens bemerkt men, dat de tegen
standers der kieswet zich g^'efd en
ongelijkt achten door den naam c
vatiU die hun van
standers is gegeven. - nogerg
dien van reactionair, waa >d
enkele maal schijnen te ztjn bestempel^
He Liberaal vindt de naam-qoaestre zelfs
belangrijk genoeg om er een.ge kolommen
aan te wijden.
Wat zal men daarvan zeggen Dl be
teekenis van dergelijke namen is betrek
kelijk. Dat de liberale bestrijders der kies
wet niet willen vereenzelvigd worden met
de aloude conservatieve, veelmin met een
reactionaire partij, is licht begrijpelijk.
Maar hebben wij dan niet evenveel reden
er tegen op te komen als men ons radi
calen, ja zelfs halve socialisten noemt, ge
lijk herhaaldelijk is geschied, daar wij
geenszins wenschen gerekend te worden
tot de tegerwoordige radicale of tot eenige
socialistische partij? Den naam radicaal
mogen wij alleen in dien zin aanvaarden,
dat wij in de hangende quaestie een radi
cale oplossing hebben begeerd, zonder dat
wij er echter aan denkeD het program der
radicale partij te onderschrijven. Maar dan
steekt er ook geen kwaad in de meer ge
matigde, de meer behoudende richting door
de benaming couservatief te onderscheiden.
Ook is in een bepaald redeverband de naam
reactionair te rechtvaardigen, daar aan die
zijde gewild werd t-gen de actie van Pak.
Behagen die namen niet, die door
kortheid en duidelijkheid uitmunten, wij
hechten er niet san, zoo men beter weet.
Wij meenden tot nog toe, dat in elke
partij meer vooruitstrevende en meer be
houdende elementen waren aan te wijzen,
die men gevoegelijk met de gebruikte be
namingen kan onderscheiden. Wij zoeken,
maar kunnen niets anders vinden. De
„ruime" kiesrechtbreiders, in tegenstelling
met de „finale", gaat toch moeielijk;de
„partij der bezadigde progressisten" is zoo
erg lang; de manneneer „eerlijke Grond
wetsuitlegging" klinkt toch een beetje te
hatelijk. Wie geeft iets beters Wij hech
ten niet aan een woord.
Slechts daartegen zouden wij moeten
opkomen, als de heeren, het voorbeeld
van den heer Van Honten volgende, zich
zelf het monopolie van den naam liberaal
zouden willen toeëigenen, ten einde ons,
die meenen het ware liberale beginsel naar
den eisch der tijden toe te passen, als,
afvalligen te brandmerken.
Het Vaderland.
strekking was vrijwel gelijk bij ,iU
deren, die de gunstelingen iiVeri ofli«-
zuindeü. a uiq^
Daar bleef het niet bij. Ook a
felijk overschot van den ovetled/" ,tri
wetd een blijvende eer bewezen ,v ™.0naPch
oog. Zeer dikwijls zoogdeTS
zelf er wel voor, dat hij ni t°e W
in aller
scher zen er wei voor, dat hij
ten zcu worden. De meest
vcu - - -ymeest grootse!,-, in
werken, die men op de wereld D»-
Egyptische pyramiden, zijn d,
door de koningen opgericht om h S
nagedachtenis bewaard te doen bP° e'?e,!
wat misschien ook wel bewijst h ^Tea'^
het bewustzijn hadden, niet te zul]**26®' «j
leven in de dankbare herinnering <'Q#rt'
niet door buitengewone middelen H
meewerkten. Sedert men geleerd ,J<
opschriften dier reusachtige gedenkt
te ontcijferen, staat men verbaasd
onbegrensde ijdelheid, de fabelachti °Ve'^
vergoding, ten toon gespreid in k'-'
ming der heldendaden, die de aansta6 °§S°®'
woner van zulk een doodenpaleis
liet beitelen. er op
De eenwen zoudeD zijn naam n'
wisschen. No, de eeuwen hebben iJ6' v'!"
gedaan. In elk beschaafd land won"
paar menschen, die na langdurig ee°
iets te weten zijn gekomen van d
veelsten koning van de zoovceU. "j l00"
tie. Maar het land, welks bero'ij
maal sidderde onder zijn scepter
andere natiën in bezit genomen, r
om zijn roem in 't geheel niet befcom
en van zijn bestaan geen de min,^"
titie neemt; woeste horden zijn oPv
en hebben de rust der pompeuze
gestoord zij hebben er de met zorg k?
w..arde koningsmummies uitgehaald en b^
houdens enkele, die terecht zijn geko'm
in een museum, waar bijna niemand
naar kijkt, opgestookt onder den ketel m"
veevoeder.
Van de duizend oorlogsmannen, die bjj
hun leven, enkel uit begeerte naar glorje
schrik en ellende brachten, overal waar hut'
legers doordrongen, is er misschien slecht?
•én, wiens naam toevallig is bewaard ?e.
bleven en door den beoefenaar der wereld-
historie wordt gekend. Van de door allen
gedroomden „onsterfelijkheid" is niets over
gebleven, hoogstens een flauwe na
galm.
En toch was de hulde van tijdgenoot
en nakomelingschap het hoogste, waarnaar
hun ziel dorstte. Alles werd er aan opge-
offerd, niet alleen het leven of hel geiut
dergenen, die hun banier volgden of die
poogden hen te weerstaan, maar ook eigen
welzijn en eigen rust. Als de lokstem vit
den roem werd weersproken door de waar
schuwende stem van het geweten, moest
de laatste zwijgen. De vleiers en hovelin
gen stonden natuurlijk gereed, dat alles
toe te juichen.
We zijn het er tegenwoordig algemeen
over eens, dat krijgsroem op zichzelf een
geringe waarde bezit, en dat alleen hij als
held mag worden vereerd, die, hoog of laag
geplaatst, in de verdediging van zijn va
derland blijken van groote toewijding heeft
gegeven. Dat wil zeggen, in theorie er
kennen we dat beginsel. Of het reeds zoo
diep is doorgedrongen in de practijk, dit
ook de vorsten en de legeraanvoerders een
leven zonder militaire glorie als hun ideaal
beschouwen, dat zonden we niet zoo stel
lig willen verzekeren.
Er is een hoogere roem, die, van te
hebben uitgeblonken op het gebied van
kunst en van weienschap. Wie zich krach
tig gevoelt, om in het strijdperk te treden,
dorst naar lauweren, welke de bewonde
rende menigte deü zegevierende toereikt.
Er is in dat streven iets heerlijks, ietsd»
geestdrift moet wekken. Het hoogste willen
bereiken, waartoe de menschelijke g»;
kan geraken, dat is een levensdoel bij
uitnemendheid. Wij kleinen, ft111
niet zitten uitrekenen, hoeveel procent ij
delheid gemengd is in den drang, om w
zich te doen sprekenwe houden e®
het oog gericht op de groote diensten,
de baanbrekers en voorgangera aan e
schaving bewijzen, en zullen niet trac
door de roestvlekken eener bekromp"1 cr'
tiek den glans van het edel metaal te'
dooven. j
Alleen de hersenschim eener een
vermaardheid, of, met sndere w0°
het denkbeeld der zoogenaamde
lijkheid* wordi door ervaring tot
scheiden afmetingen teruggebracht,
alweder de oudheid, die wijze 'e8sen|^
Griekenland heeft in zijn bloeitijd ee»
de reeks van kunstenaars gekwee i
vele van hun namen leven nog
innering? Wie heeft ooiteen schil
Appelles gezien Van de ^®a^9terl#ialti
houwwerken bewonderen wij de'e
overblijfselen, omdat zij den ge-
voorstelling geven, hoe het ge
weest is, doch slechts van een j>
grootste meesters weten we, 'loe ee®
ten hebben, meer niet» 1
kunst zijn de producten bestendige' j,
de architectuur; de reiziger8 lu^eD£'
staan opgetogen voor den t
het Moorsche tijdvak, ach, wie
meesters, die ze stichten! p<r
Van de groote massa lette'kun
ducten, waarin denkers en Je»»
gansche ziel hebben uitgeste: üiP„en.
een klein gedeelte bewaard
schien alleen het allervoortre'k
weten er niets van; allerlei toev a
nen ook aan vernietiging ne ,j]k st**1
geven, wat voor het minst g
met de enkele meesterwerken,
den litterarischen rijkdom llL'r j^id
wereld vormen. Ook is
de wereld der letteren een
In het jongste nommer van Be
komt eene beschouwing voor van prof. Corl
van der Linden over de jongste verkie
zing en hetgeen daaraan voorafging. Hij
noemt het een „jammerlijken strjjd", die
achter ons ligt. De schr.is overtuigd, „dat
de ontwikkeling van ons politiek leven de
opnemiDg van den geheelen werk-
maDSStand onder de actieve staatsbur
gers rechtvaardigt". Grenzen tusschen „ge
zeten" en „niet-gezeten" zijn op den duur
onhoudbaar.
Maar de leiding van min. Tak kan de
professor niet goedkeuren. De veldheer
behoort z. i. niet bij de voorhoede. Een
stellige fout is het, dat hij het uiterste
program van een deel der liberale partij
tot grondslag nam. Maar ook de liberale
oppositie, niet doordrongen van haar plicht
tot gemeen overleg, gebruikte kleine tak-
tiek en verborg haar conservatisme achter
hel gordijn der Grondwet.
Het amend. De Meijier, dat niet had
moeten zijn voorgesteld, bracht esn catas-
trophe, waarvan het onbegrijpelijk is, dat
men haar niet vermoed heeft. Een hope
loos verwarde toestand, waarop niet aan
onedele beweegredenen behoeft gedacht te
worden, bracht den minister tot zijn in
trekking.
De heer Cort van der Linden pleit
voor eene verzoenende politiek. Er is
thans, volgens zijn gevoelen, een groote
meerderheid te verkrijgen voor iedere re
delijke regeling, die, met uitsluiting van
het proletariaat, aan den geheelen werkmans
stand het kiesrecht verzekeren zal. Daar
voor is een blijmoedig offer noodig van
persoonlijke genoegdoening, „het vaderland
ten zegen en onzen twisten ten zoen".
RAADSEL.
Mijn eerste is in bakker,
Mijn tweede is in akker,
Mijn derde is in nood,
Mijn vierde is in otter,
Mijn vijfde is in dood.
Mijn geheel is een dagelijksche behoefte.
ROEM.
Wat is hij eigenlijk, - en waarin be-
staat zijn waarde voor de menscheid
vUw Roem, grootmachtig Koning,over-
treft dien van al uwe voorgangers. Millioe-
onderdanen spreken uw verheven
naam met den diepsten eerbied uit, en
tot m het laatste nageslacht zal men van
u gewagen, die door uwe glansrijke over
winningen U. ,„lt tut „Li.."'™
"jMilen tot onderwerping hebt gebnchl
Dat is ongeveer de toon. waarin k
schers der Oudheid gewoon waren toe»e*
sproken te worden. De wofmipn'
ecu weinig verschillend zijn ge^Te
Modt-**
uc wexeiu uer iciremu - Slt^-
Als gij van iemand hoort, iv
speare niet bewondert, dan i8 LL'
de waar: hij kent den grooten
