u.
Zonda» 10 Juni 1334.
38ste Jaargang Ho. 2839.
j
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Uitgever J. WINKEL
Bureau: SCHAGEjV, Laan, D 4.
3.60.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 6 regels f 0.25iedere regel meer Bet
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Bij dit nummer behoort een Bij
voegsel.
Binnenlandsch Nieuws.
a. Missieve Metselaar kostelooze toe
zending van kalk voor proeven op land-
bouw-gebied.
b. Missieve vereenigingLandbouwkre
diet.
d. Id. id. Invoering van den dobbelen
standaard.
e. Idem Wolvegamiddelen lot we-
ïing van werkloosheid; en verder eenige
werkjes op landbouwkundig gebied, o. a.
De Landbouw in Nederland.
Ver, dat hij het kostte wat wilde,
illtltd
Alfcrtcitif- k
ia
Op "Woensdag 6 Juniver-
gaderde de af deeling W1 ERIN GER W AARD
der Iloll. Maat. vLandbouw.
Er waren 15 leden aanwezig. Na ope
ning der vergadering en lezing en goed
keuring der notulen, deelde de Voorz.,de
heer Gronemanmede, dat het hoofdbe
stuur toezegging had gedaan, dat dit jaar
een spreker voor de afdeeling zou optrjden.
Aan den heer H. Waïboer werd een
getuigschrift en fl 5 uitgereikt, als bekro
ning voor eene inzending van kaas op de
tentoonstelling te Amsterdam. De
Voorz. weuschte den heer Waïboer geluk
met zijn succes en hoopte, dat het voor
anderen in de gemeente eene aansporiug
ten goede mocht zijn.
De penningro. den heer P. V. Schenk, deed
vervolgens rekening en verantwoording van
den staat der kas. De inkomsten over het
afgeloopen jaar bedroegen f 242.15®, de
uitgaven 115.24, zoodat het batig saldo
f 136.905 bedraagt.
De rekening werd onder dankzegging
voor het gehouden beheer onveranderd
goedgekeurd. Vervolgens kwamen in behan
deling de punten van beschrijving voor de
Algemeene Vergadering te Gouda. Afge
vaardigde is voor dit jaar de heer D.A.
Waïboer van Anna-Paulowna.
Er werd besloten den afgevaardigde een
vrij mandaat te geven omtrent de punten
a. (Voorstel Beemster- Wijziging Jaarboekje
b. (Voorstel Bodegraven- gebruik van export
kaas voor troepen ten v eld) en c. (Voor
stel Bodegraven-vrijen invoer van landbouw-
voortbrengseleu in overzeesche bezittingen)
doch tegen punt d. (Voorstel Bodegraven
kosteloos onderzoek bij proefstations) te
stemmen.
Eveneens werd den afgevaardigde opge-
gedragen om het praeadvits vaD het hoofd
bestuur in zake het toekennen van afzon
derlijke prijzen voor Zuid-Hollandsch rund
vee (voorstel Vianen) te ondersteunen.
Wat betreft de plaats, waar de volgende
Algemeene vergadering zal worden gehou
den, hierover kan de afgevaardigde staande
de vergadering zeker beter oordeelen. Mocht
er echter kans zijn, dit dit te Schagen kon ge
schieden, dan zal hij voor Schagen stemmen>
Op voorstel van den Voorz., wordt a)s
candidaat voor een lid van het hoofdbe
stuur gekozenJonkheer P. J. Repelaar
te Dubbeldam; voor een lid van de officiëele
commissie (vacature leengs. wegens perio
dieke aftreding) de eerste candidaat op de
iijst van aanbeveling door het hoofdbestuur
M. J. Thijsens.
Vervolgens deelt de voorz. mede, dat
verschillende stukken zijn ingekomen; als:
C. Missieve Holl. Maatsch. van Land
bouw ter opwekking tot aausluiling.
De voorz. deelt hierbij mede, dat door
voorstanders van dit zoo gewichtige vraag
stuk eerstdaags te 's Gravenhage een mee
ting zal worden gehouden. (Maandag 18
Juui), dat bij voornemens is deze meeting
bij te wonen en anderen met den meesten
aandrang daartoe kan opwekken.
De heer Wijlcer, ter vergadering aanwe
zig, verzocht, hoewel geen lid zijnde, bier
een woord in het midden te mogen bren
gen. Hij verklaarde dit werkje te hebben
bestudeerd en zou het zeer wenschelijk
achfen, dat aankomende jongelieden in on
ze gemeente evenzoo deden. Mochten er dit
nejaar jongelieden zijn, die de boekjes met
hem wilden doorwerken, dan stelt hij zich
daartoe gaarne bereid.
De voorz. betuigt den heer Wijker dank
voor zijne bereidwilligheid en betuigt, dat
hij iets dergelijks zeer wenschelijk zou
achten. Na gebruikelijke rondvraag, sloot
de voorzitter de vergadering met een woord
van dank tot de aanwezige leden en eenige
hartelijke, waardeerende en zeer op prijs
gestelde woorden tot den vertegenwoordiger
der pers.
Gelijktijdig werd in een ander lokaal
eene vergadering gehouden van de vereen.
Vrije Liefdadigheid", hoofdzakelijk
om de rekening van het vorige jaar ca te
gaan. Het batig saldo was, tengevolge der
groote uitgaven zeer gering. Doch de ver
eeniging desesporeert niet.
Door een der aanwezigen werd een woord
Humoreske van Arthur Börnstein,
2.
SLOT.
Het was een wonderschoone, heldere win
terdag, een vroolijke en bonte menigte ver
maakte zich met schaatsenrijden. Men krioel
de en gleed tuaschen elkander door, men
lachte en juichte, men jubelde eu zong, alsof
alle treurigheid en leed voor altijd uit de
wereld verbannen waren, en daarvoor enkel
vreagde, geluk en genot in de plaats geko
men was.
En toch was er onder al die vroolijke en
'"'drachtige menscben een, wiens hart door
een hevige jaloezie verteerd werd.
Het onderhoud vaD het paai, dat hij met
zyue oplettendheid vereerde, duurdo wel
Wat lang genoeg en was uitermate levendig,
at het geenbijzondere aangename taak is,om
6 Terte te moeten aanzien, dat iemand,
a 18 het dan ook onze beste vriend, zich
amuseert en zeer levendig en prettig amu-
®et het voorwerp onzer liofde, zal een
geweide zoader tegenspreken toe-
dePk Wat betreft, dat het meisje da-
Da zoo met den assessor was ingenomen,
t -n °nze arme dokter niet weten, dat zijn
end het meisje had ingefluisterd, dat hij
en H a|8m Tan vriend Dr. Walter kwam
dat 'oen|het gezichtje der kleine schoone,
rfaa eeu afwijzend antwoord uitdrukte,
^'Jk was opgeklaard.
het gesprek duurde maar voort. De
TT
doli|Q ëeBPreK auurae maar voort, ue
had e/ wer<* 'e'ken8 ongeduldiger. Bons 1 Daar
bleef P .we^er een duw te pakken. Waarom
een' n °°- m'^den in de baan staan 1 Nog
bent 1 m'n8t had hij al reeds een
'o 8tompen gekregen; dat maakte de
tjger,ana Tan zijn humeur ook niet rooskleu-
'loee JHj 0Dgeduld werd nog grooter, zij
dig Z0Q 0,®r in woede. Hij was nu spoe-
van hulde gebracht aan den heer J. Visser
voor den ijver, waarmede deze zich aan de
belangen der vereeniging wijdt.
In plaats van den afgetreden bunrtmees-
ter, den heer Peereboomdie, als lid beeft
bedankt,wordt gekozen de heer J. Rossen.
Nog werd besloten da algemeene ver
gadering in Augustus te houden.
Mocht de heer Weide
hoofd der school voor m. u. 1. o te
WIERINGERWAARD het genoegen
smaken binnen korten lijd twee zijner
leerlingen te zien slagen, respectievelijk
voor de kweekschool voor Machinisten te
Amsterdam en voor de kweekschool voor
Onderwijzers te Haarlem, thans bad hij
de voldoening zijn leerling J. H. Tim
merman geplaatst te zien met no 4 als
machinist leerling bij de Kon. Ned. Ma
rine.
De wekelijksche Thee
Thomson prijs van f 25 gulden is op
woensdag 6 Juni '94 ten deel gevallen
aan Mevr. C. Bouwhoff Ulrechtschestr. 183
te Amsterdam, (die deze som aan liefda
digheid naar vermogen schonk) de premie
5 Kilo Thee aan Mej. Gezusters Krone
Amstelstr. No 12 aldaar.
In den loop der week wer-
den van het eiland TEXEL weer groote
hoeveelheden lammeren afgeleverd naar* el
ders. Niet minder dan vier veebooten,
waarvan er drie elk een tjalkschip achter
zich hadden op sleeptouw, waren beladen
met lammeren voor de Leidsche markt. Iu
het geheel werden gedurende de afgeloopen
week daarheen verzonden 3802 lammeren.
Naar® Schagen, Purmereud, enz. werden
voorts nog eenige bonderden lammeren ver
scheept.
Het opruimen der wrak-
ken van het Stoomschip »Golf of Panama^,
in de buitengronden van TEXEL gezon
ken, kan wegens het aanhoudend onbe
stendig weer nog niet plaats hebben. Se
dert vele dagen ligt reeds een vaartuig
met dynamiet ter reede geankerd. Deze
ontploffingsstof zal moeten dienst doen om
de wrakken, die grooteudeels in den zee
bodem bedolyea liggen, uiteen te doen
springen.
Uit KENNEMERLAND.
Dat onze voorvaderen liefhebbers van
een rijmpje waren, blijkt uit randschriften
bet
Er i!iaf Züu scheiden, desnoods met geweld.
C? VaD,kom®n. wat wilde!
Hr, r tot lÜn gul uk kwam het niet zoo
De assessor nam afscheid.
Maar nu ook weder een lange blik van
verstandhouding bij bet afscheidnemen.
Neen, dat was te veel. Zooveel zelf bebeer-
sching en goed vertrouwen bezat bij niet.
Vergeten was zijne belofte om den asses
sor niet te kennen, vergeten was al het an
dere, als een afgeschoten kanonskogel vloog
de woedende medicus op den glimlachenden
rechtsgeleerde los.
„Gij zult mg dadelijk zeggen
donderde hij op minstens tien schreden den
geen kwaad vermoedende vriend toe.
„Maak dat ja wegkomt I" gaf dezen ten
aütwoord. „Daar staat baar mamal"
„Dat is mij precies hetzelfdel" brulde de
dokter, „Ik wil dadelijk weten, wat gij met
Betty verhandeld hebt."
Da assessor zag dat met den woedende
niets was aan te vangen. Wanneer hij niet
toegaf, was er zeker een schandaal te duch
ten. Dan zou alles verloren zijn.
„Kom dan tenminste uit bet gedrang!
Hier links is het wat stiller."
De dokter volgde hem.
„Alzoo, wanneer je dan alles weten moet
maar de gevolgen komen over uw hoofd
ik heb de jonge dame overreed zich de
voet te verstuiken; d. w. z. bloot als voor
wendsel. Zet toch niet zulk een dom gezicht,
begrijpt gij het dan nog niet, gij moet haar
optillen, het gaat niet, de voet is verstuikt;
gij helpt haar, begeleidt haar, maakt baar
weder gezond en trouwt met haar, Och, och,
die dokters zijn altijd zwaar van begrip."
De dokter liet zijn vriend praten, hij luis
terde nauwlijks meer naar hem. In zijn
hoofd warrelde alles dooreen. Natuurlijk be
greep hij het plan vaD zijn vriend nu duidelijk,
maar - bij had waarlijk meer dan een bezwaar
daartegen. Neen! daartoe gaf hij nooit en
nimmer zijne toestemming, laat staan dat hij
er in wilde medewerken. Aan zulk een bedrog
en dat was het toch wilde hij zijn
levensgeluk niet te danken hebben.
Nu dat heb ge netjes uitgedacht snauw
de" hij hem toe, „ik doa iu geen geval mee
begrepen!?"
Eu daarop ^ij hoen en liet zya ge-
heel verbluften vriend staan.
Na eenige oogenblikken werd hg wederom
kalm Wat nu te doeu Het eenvoudig te
was, wanneer hij Betty zoo spoedig mogelijk
opzocht en haar zeide, dat deze bespottely-
ke commedie niet afgespeeld mocht worden.
van klokken of daarbij opgehangen schild-
borden. Zoo in Schermerhorn
zrlck roep tot Godts leer alle menscb,
Ik deyl dag en nacht na wensch-
Ik ponder vreuebt met mijn geloyt.
In droeffheyt krijt icb claegend nyt."
In de Rijp zong de dichter:
Als de clock gaat,
Klept, luyd of slaat
En als gij 't hoordt
Denckt om brands nood
Of om de dood
En om Gods woordt.
Ook een Heemskerker muzenzoon is het
niet gelukt Schiller voorbij te streven
Om die hoctiden te vieren,
Zwaar tempest van weren en doden te be-
screiden.
Selmen mi luden sonder beiden.
Op ZUID-BEVELAND heerscht ge
brek aanaardappels 1 Uitgelokt door
de hooge prijzen, die in Maart en April
besteed werden, heeft men destijds zoo
ruim verkocht, dat geen genoegzame voor
raad overbleef. In vele gemeeDten is geen
enkel mud meer disponibel.
Te PURMEREND heeft zich
Woensdag het eerste geval van pokken
voorgedaan. De lijderes is onmiddellijk Daar
het gemeente-gasthuis vervoerd, terwijl de
woning is ontsmet.
Dezer dagen werd te DEUR-
NE een jongen van een jaar of zes door
een bond aangeblaft. De knaap nam een
steentje, wierp, en trof het blaffende dier
juist in den geopenden muil. De hond
tuimelde om, stak de vier pooten de lucht
in en was dood.
Een boerenoproer.
Maandag werd te HASSELT eene ver
gadering gehouden van het veieenigd col
lege van het waterschap Hasselt en Zwart
sluis. Voor het bijwonen dezer vergadering
waren tal van boeren van Staphorst en
Rouveen opgekomen, omdat het rapport
der commissie voor het onderzoek betref
fende stoombemaling zou worden behan
deld. Dat men niet zonder grond voor
wanordelijkbeden had gevreesd en maatre
gelen genomen, bleek al zeer spoedig,
daar marechaussee en politie moeite had
den den boeren te beletten, de vergidering
iu de war te sturen.
De lezing van het rapport van de com
missie tot onderzoek van stoombemaling
had plaats onder veelvuldige interrupties
en aanmaningen tot stilte. Hierna kwamen
een menigte bij het bestnnr ingekomen a-
dressen ter tafel, alle tegen het inrichten
eener stoombemaling. In een daarvan wordt
o.a. betoogd, dat door de commissie in
het rapport het bedrag der stichtingskos-
ten niet naar waarheid is genoemd, want
dat die niet f 110.000, zooals het rap
port zegt, maar f 170.000 zullen bedra
gen.
In plaats van een geregelde discussie
ontstond een helsch lawaai, zoodat geen
besluit kon genomen worden. Elke poging
om stilte te verkrijgen, mislukte en de
boeren, zoowel in als buiten de vergade
ring, namen zulk een dreigende houding
aan en er werden zoodanige kreten ge
hoord, dat op bevel van den burgemees-
tes de politie een verdedigende houding
aannam en de marechaussees de gewezen aan
de schouders brachten.
Onder zulke omstandigheden kon de
vergadering niet worden voortgezet en zij
werd dan ook door den dijkgraaf gesloten.
Maar ook nu weigerden de boeren nog
te vertrekken, waarop het bestuur de zaal
verliet. Onmiddellijk stormdeD toen de
boeren naar beneden en wilden zich van
den dijkgraaf, die zich in een der bene-
nedenvertrekken met een paar leden van
het bestuur bevond, meester maken. De
burgemeester, het gevaar bemerkende,
raadde dezen aan zioh te verbergen, hetgeen
ook bijtijds geschiedde. Toen hierop de
deur van het vertrek opengebroken werd,
zag de burgemeester zich genoodzaakt aan
de marrechaussees order te geven te vuren,
wanneer, zooals de boeren dreigden, er
door de ramen mocht worden ingebroken.
Gelukkig is het zoover niet gekomen en
eindigde het spektakel met de ontruiming
van het koffiehuis.
In den nacht hebben een paar honderd
Staphorster boeren erg huis gehouden te
Baarlo onder Zwartsluis bij den veehou
der K. Krabbe, heemraad van bet water
schap Hasselt en Zwartsluis en voorstan
der van een stoomgemaal. Na aldaar de
glazen te hebben ingeslagen, is men naar
binnengeklommen en daar werden ook ka
binet, spiegels, enz. enz. kort en klein
geslagen, maar daarbij liet men het niet,
de vrouw en vooral de knecht werden er
gerlijk mishandeld; Krabbe zelf, op wien
het eigenlijk gemunt was, wist zieh nog
bijtijds te bergenbinnenshuis is échter
Zoo gedacht, zoo gedaan.
Daarna gingen zij. Het trof juist goed,
mama stond met den rug naar hem toegekeerd.
Reeds was bij Betty genaderd en wilde
haar toespreken, toen plotseling haar
schaats zich met een andere verwarde en
pats, daar lag zij.
Hij boog zich voorover om haar behulp
zaam te zijn.
„Ik bid je, sta op Ik doe aan die comedie
niet mede!' fluisterde bij haar toe.
Een hoog rood kleurde haar wangen. Zij
verzocht hem, haar op te riohten. Maar
„Wat doet dat een pijn 1" ontsnapte on
willekeurig aan hare lippen.
„Laat toch dat vervlwilde de
dokter beginnen.
„Neen, neeo, ik o mijn voet
De tranen kwamen haar in de oogen.
Daarbij werd haar gelaat plotseling bleek
van pijn Dat kon nu toch onmogelyk
komediespel zijn.
Zijn dokterlijk gevoel werd nn in hem
wakker.
„Wilt gij het niet eenmaal voorzichtig
beproeven, om op te staan?" Dairbij vatte
hij haar onder de armen en hielp haar.
„Zoo, ziet ge, het gaat!"
Het ging, maar niet zonder hevigen pijn.
De dokter ademde ruimer, hij mocht nu
verwachten, dat er niets gebroken was.
„Wij zullen zien, dat wij tot de restau
ratie komen Steun maar stevig op mij. Een
weiDig moed! Wilt gij do goedheid hebben aan
de andere zijde te gaao; alzoo wendde hij zich
bedaard en Leleefd tot Betty's mama, alsof hij
alle dagen met de oude dame omging, die onder
de bedrijven naderbij gesneld was en van
schrik geen woord nog gesproken had. „Het
is niet zorgwekkend waarschijnlijk esn kleine
verstuiking", voegde hij er geruststellend bij.
Deze troostrjjke woorden gaven de arme
vronw hare bewegelijkheid en ook haar
radheid van tong weder.
„Betty, maar Betty—" begon zij reeds
te jammeren, maar de dokter stuitte haar
woordenvloed.
„Voor alles, laat ons eerst zien, wat er
aan mankeert Ik bid n, help mij
Mama Btigelsack gehoorzaamde met een
snelheid als nooit te voren en nooit daarna.
De kalmte vaD den jongen arts en de zelf
standigheid, waarmede de joDge arts optrad,
maakte indruk op haar.
Langzaam en voorzichtig ging het naar
de restauratie, natuurlijk gevolgd door een
zwerm nieuwsgierigen.
De dokter trok zijno patiente don schoen
uit, zoo voorzichtig, dat het nauwelijks pijn
deed. Dan onderzocht hij den voetwie
daarbij meer kleurde en verlegen was, is
moeielijk te zeggen. De voet was opge
zwollen, maar zoover nu te zeggeu was, was
hij niet gebroken.
Naar huis
Natuurlijk stapte de dokter ia het be
stelde rijtuig en begeleidde defamilie naar
huis en maakte voor zijne patiente, hoe
verwonderd de papa ook toekijken mocht,
een nitstekend leger op do sopha gereed.
Eerst nadat hij alle maatregeleD genomen
had, ging hij heeD, nadat hij mama beloofd
had 's avonds nog eens terug te komen.
Betty was in een gedrukte stemming;
met haar voet ging het goed, zjj had bijna
geen pijn meer en zou wel vroolijk zijn,
als de dokter niet zoo bijzonder, zoo ernstig,
zoo afgemeten wasNauwelijks was hij
vriendelijk.
Da jonge dokter streed een zware strijd.
Hij kon maar niet vergeten, dat Betty zich
bad laten overhalen, om zulk een grap te
willen spelen. Dan weder overmande hem
medelijden, wanneer hij haar daar zoo zag
liggen, zoo bleek, stil en geduldig, de vrij
hevige pijn verdragende.
Zoo vond de assessor de zaken, toen bij
na eenige dagen van voorzichtig afwachten
weder bij ziju vriend kwam, en het kostte
hem toen weinig moeite, zijn tegenpartij te
overtuigen, dat Botty slechts gebaudeld had
uit liefde voor hem. Eo toen mama Bügelsack
dezelfde dag bij het bezoek van den dokter
naar de gezondheid diens familie formeerde,
was de vrede eigenlijk reeds gesloten.
Slechts twee lui mokten nog steeds de
beide vaders. Met die twee stijfkoppen was
niet veel te beginnen. Geen van beiden
wilde do eerste schrede doen.
Toen besloot de assessor, nog een hoofd
aanval te wagen; hier moest eec geweldig
middel helpen. Ditmaal nam hij echter den
dokter in vertrouwen.
Niet minder dan zeven biljetten nam hij
in de duitsche opera, allen op één rij, in bet
parket. Het kostte een klein vermogen, maar
dat schaadde niet. Daarvan kreeg de dokter
er drie, de drie anderen bracht hij naar
Bügelsack. Een bevriende redacteur had hem
de biljotten cadeaux gedaan of de familie
daarvan gebruik wilde makeu. Romeo en
Julia zou gegeven worden.
Natuurljjk gingen de Bügelsack 's heen.
Maar het genot van don heer Btigelsack
was reeds verdwenen, toen bij bij zijn bin
nenkomen iu het tbeatre, de vijandelijke
partij zag zittea.
Het was ee.v merkwaardig oogenblikdo
moeders groetteD, Betty werd rood, de dokter
eveueens, de hoofden der familiën maten
elkander met vijandige blikken. Slechts de
assessor, die in het midden zat, deed alsof
er niets gebeurd was.
Hij onderhield zich spoedig nu eens met
de eene, dan weder mot do andere zijde, tot
dat het scherm opgiog en het wonderbare
spel alle gemoederen, ook die der kampstrij-
ders, in bedwang hield. Het was onmogelijk,
niet onder don indruk ervan te geraken. Al
les, strijd, toom, baat, verdween en was ver
geten 1
En verder speelde het stuk van bedrijf tot
bedrijf. De oude Bügelsack werd het wee
en stil om het harte, en altijd woeer en stil
ler, en toen in het laatste bedrijf de arme
Julia zich nederlegde om te gaan sterven,
toen vloeiden zyn tranen, hoezeer hg
zich ook trachtte te bedwingen.
Toon wierp hij een zijdeliogschen blik op
zijn vijand. Daar wachtte de heer Bügel
sack een kleine verrassing en tevens vol
doening.
Dat andere woedende olement, zat met een
groote zakdook gewapend en wreef en wischte
zich de oogea uit, zonder ziju tranen te
kannen stuiten.
De beide vaders hadden gelijke indrukken
ontvangen. Daar speelde men niet met het le
ven en lotgevallen van anderen of vreemden,
neen, het was dat vaa banne eigene kinde-
1 ren
Zooiets had het publiek van de duitsche
schouwburg nog nooit aanschouwd. Nauwe
lijks was het scherm gevallen, of de beide
vaders zagen elkander aan, toou stonden zij
beiden, als op commando op en omarm
den elkander.
Het was een hartroerende Bcène, de moe
ders weenden beken, do dokter bad Betty's
band gevat, en de assessor stond daar tri-
ompheerend ziju werk te aanschouwen, de
verzoening tusschen de beide vjjaudeli|ke
buizen, Montechi en Capuletii was lot stand
gebracht.
EINDE.