3S der voordracht aantastten, had zich
orluis.
wLgenUÏnVr
BuitenlanJsclT^ièim*^
ovorzlchtlr~r"
week. er
visch in rijn maag.
Thans hebben vele vsn die spicrhaaitn
jongen bij zich, soms «el dertig le gelijk.
Deze visch wordt niet door menschen
genuttigd, althans niet door onze
schers.
V1S-
Nu de groote verzendin-
gen van lammeren op TEXEL zijn 'afge-
loopen, vangt men aan met den uitvoer
van onde schspen, die dan elders worden
vetgemest, om vervolgens naar Londen te
worden verscheept. De prijzen der onde
schapen beloven veel h oger te zijn dan
verleden jaar. Reeds nn wordt voor de bes
te soorten van f 17 tot i 22 betaald. On
geveer 200 stuks zijn er verscheept. Het
natte weer is voor de schaapfokkerij op dit
eiland niet onvoordeelig, want overal vin
den de kudden volop voedsel. De veesta
pel verkeert op Texel dan ook in een uit
stekenden toestand.
-Door da BurgerBrandwaar-
borgvereeniging te WIELINGEN werdt
de te betalen premie voor het jaar pri
mo Juli 1893 tot ultimo Juni '94 vas'ge-
steld op fit.per 1000. Wel een bewijs
dat de heeren oprichters zich een goeden
naam sedert de oprichting derzelve, 14
Oct. 1884, alhier verwerven.
Donderdag 21 Juni 1.1. 'snamid-
dag8 te 3 uur, word te AMSTERDAM gehou
den de 13de gewone Jaariyksche Algemeene
Vergadering van aandeelhouders in de
ALGEMEENE MAATSCHAPPIJ VAN LE
VENSVERZEKERING EN LIJFRENTE, ten
haren kantore in het onlangs door haar
betrokken nieuwe Gebouw, Damrak 74. De
vergadering werd gepresideerd door Mr. W.
van d*b Vliet, als President—Commissaris.
Vóór de Directie overgaat tot het uit
brengen van haar Verslag, wijst z(J op het
heugelijk feit, dat deze Vergadering gehouden
wordt in het eigen gebouw van de Maat
schappij, dat naar hare meening de Maat
schappij waardig en een sieraad is van de
stad Amsterdam, en drukt zij den wensch
uit, dat de Maatschappij er eene lange reeks
van jaren zal gevestigd blijven en dat het
hare Directie moge gegeven zijn, haar tot
steeds grooter bloei te brengen.
Uit het verslag der directie bleek, dat in
het boekjaar 1893 werden voorgesteld, 2163
verzekeringen met f8,513,401.14 kapitaal en
f 77,989.80 rentein behandeling waren ge
bleven 39 vorzekerirfgen met f 126,500 kapi
taal en f 1,208.48 rente, zoodat in 1893
behandeld zijn 2202 verzekeringen met
f 8,638,901.14 kapitaal en f 79,198.28 rente.
Geweigerd werden 286 verzekeringen met
f 1,180,029.— kapitaal en f4,052.— rente; er
bleven in behandeling 45 verzekeringen met
f 231,900.— kapitaal en f504.84 rente, zoodat
er werden afgesloten 1871 verzekeringen met
f 7,226,972.14 kapitaal en f74,641.44 rente. De
vooruitgang bedroog f 4,586,922.45 kapitaal en
f67,412.08 rente. Zoodat op uit. Dec. 1893
verzekerd is f 37.090,304.05 kapitaal en
f 410,667.56 rente.
De jaarpremie vermeerderde met f 204,531.72
zoodat deze thans is f 1,622,576.35. Het geheele
inkomen beliep f 2,092,958,95.
De premie-reserve vermeerderde met
f 926,176.11, zoodat deze thans bedraagt
f 4,664,213.93, en hot geheel der Reserven
f 4,726.934.57. De reserve voor herverzekerin
gen bedraagt f 48,839.23.
Aan uitkeeringen en afkoop werd besteed
f 570,225.33'/». Het winstsaldo bedroeg
f 95,334 83.
Commissarissen deelen mede, dat de
reserveberekening is opgemaakt door de
directie, terwijl zij door den wiskundigen
commissaris en wiskundigen adviseur werd
geverifieerd, dat zij zich overtuigd hebben,
dat de opgegeven cijfers overeenkomen met
de boeken der maatschappij en dat de als
actief opgenomen waarden werkelijk
aanwezig zijn.
Commissarissen stellen voor
le. De balans en de rekening en verant
woording goed te keuren en aan directeuren
décharge te verleenen van het door hen
gevoerd beheer over het afgeloopen
boekjaar.
2o. Van het winst—saldo volgens art. 29
der statuten een bedrag van f 22,760.— aan
te wenden tot afschrijving op extra-
reserve en onkosten—reserve.
3o. Uit te keeren f 71,846.50.
4o. Op nieuwe rekening over te brengen
f 738,33. Te zamen f 95,334,83.
waardoor het dividend voor de aandeelhouders
kan worden vastgesteld op f 60 per aandeel
waarop 20 pCt. is gestort en 220 op de
volgestorte aandeelen, terwijl aan verzekerden
met aandeel in de winst 1'/, pCt. kan worden
uitgekeerd over het bedrag gedurende het
bestaan hunner verzekeringen aan premiën
door hen aan de maatschappij betaald, zoodat
zij die van den aanvang af verzekerd zijn,
19'/, pCt, over eene jaarpremie ontvangen.
Deze voorstellen worden door de Vergade
ring zonder discussie aangenomen. Na
behandeling van eenige onderwerpen van
huishoudelijken aard, wordt de vergadering
door den voorzitter gesloten.
- Uitslagder aanbesteding
gebonden te ALKMAAR, den 20 Jnni
1894, wegens de Dijkswerken van het
Ambacht van Westfriesland,
genaamd gGeettmer Ambacht* als:
Perceel No. 1 Hnigen- en Zuider Re-
kerdjjk, Jac. Oldenburg te Bergen f 160.
No. 2. Omloopdijk, P. Bregman, Ou-
dorp 1 48.
No. 8. Noorder Rekerdijk, P. Bregman,
Ondorp f 800.—
No. 4. Verschillende Werken, P. Wit
hout, Hsringcarspel f 235.
No. 5. Zeedijk, Jn. Dekker, St. Maar
ten f 410.—
No. 6. Ursemmerdijk of Zeedijk bij
Winkel, R. de Benrs, Hoogwoud f 48.
No. 7 Walingsdijk te Ursem, Joh. Hille,
Drsem f 600.—
WERKEN TE TEEN HUIZEN.
Perceel No. 1. Olvert Kuin, Veenhui-
aen f176.
No. 2. Dk. Kriller, Oude Niedorp f 88.
Men schrijft nit EDAM aan
de N. Roti. Ct.
In deze gemeente woont het gezin van
een visscher, zekeren B. De man heeft het
bnskrnit niet uitgevonden, en zijne weder
helft evenmin. Dit echtpaar heeft eenige
kinderen, van welke het ondste (een mei
sje van 19 je ar) reeds op zeer jeugdigen I
leeftijd (op teer jeugdigen, zij was toen nog
geen 161) door de politie der hoofdstad
nit een slecht befaamd huis werdj gehaald
en van post :ot post nsar hier geleid.
Eenigeu tijd geleden was de dochter we
der wiekzij zoo gaan logeeren bij fami
lie te Dnrgerdaro, en daarna teragkeeren.
Maar de onders wachtten te vergeefs, en
het bleek dat hun kind niet te Dorgerdam
vertoefde.
De vader was op zee, en in plaats dat
moeder nn de knip der bevoegde autori
teit inriep om het verblijf der dochter op
te sporeD, raadpleegde zij anderen, die de
mogelijkheid veronderstelden dat zij mis
schien wel (in Edsm) werd gevangen ge-
fcooder, en de moeder kwam dns tot het
besluit dat zij der Koningin-Regentes
moest kennis geven van die wederrechte
lijke opsluiting.
Bij een boekhandelaar werd een zegel
tje gekocht, doch daar de vrouw in Edam
niet zooo gemakkelijk iemand kon vinden
om de ouzinnige klachte op het papier te
brengen, wandelde zij naar Monnikendam.
Aan haar zuster aldaar werd het vreeselijke
verhaal gedaan, en de dochter der vrouw
een meisje van 18 jaar schreef het
adres aan H. M. de Koningin-Regentes,
waarin woordelijk te lezen wasdat
Geertje door twee agenten van politie, op
flast van den burgemeester van Edam, in
yden toren opgesloten was, en reeds meer
,dan acht dagen gevangen had gezeten;
„dat het meisje daar voortdurend om hulp
„riep, en te weinig eten kreeg. Daarom
„werd H. M. verzocht de noodige maat
regelen te willen nemen om de dochter
„los te laten."
Gewapend met dit adres san de Koning
in-Regentes, keerde vrouw B. naar Edam
terng, sloot het in een couvert (van een
postzegel voorzien), en zon het zeker dade
lijk op de post hebben bezorgd, indien zich
niet op dat oogenblik iets nienws had voor
gedaan.
Vrouw B. kreeg namelijk bezoek van
eene kennis, die haar de groeten der doch
ter kwam brengen; zij had dezo toevallig
ontmoet te Amsterdam, waar de dochter
verblijf hield in een danshuis aan den Zee
dijk
Toen die kennis daarop het adres aan
de Koningin-Regentes zag liggen, besloot
ze het (na lezing) af te geven aan de po
litie, en deze stelde een onderzoek in.
En juist terwijl vrouw B. ondervraagd
werd door de politie, kwam een hoofda
gent uit Zaandam aan het burean, en
bracht de dochter dis soek was gsweest,
terug in Edam. De hoofdcommissaris te
Amsterdam n,l. had het 19jarige meisje
doen terugbrengen naar de onders; zij
wa9 uit de hoofdstad gebracht naar de po-
litie te Zaandam en van daar onder gelei
de naar Edam gevoerd.
Zonden de ouders nu overtuigd zijn,
dat de dochter hier niet opgesloten is ge
weest?
Intnsschen is deze comisch-tragische
geschiedenis een nieuw bewijs, hoeveel
domheid er r,og is in de wereld en hoe
gemakkelijk men maar alles gelooit wat
der politie ten laste wordt gelegd.
Het droevige dezer zaak echter is voor
al, dat dit meisje (na nogal op initiatief
van den burgemeester van Edam, en met
welwillende hulp der predikanten en di
akenen eenige jaren in de Heldringge
stichten te Zetten te zijn verpleegd) weer
op het pad der zonde is gekomen. Na
een tweejarig verblijf te Zetten wist men
haar nog op een dorp in Zuid-holland bij
den predikant als dienstbode geplaats te
krijgen. Maar het schijnt dat de pogin
gen niet mochten baten. Toch zullen op
nieuw stappen gedaan worden.
Naarwij vernemen, heb-
ben de overwegingen van het ministerie
naar aanleiding van de interpellatie in de
Eerste Kamer geleid tot het besluit, om
aan de Staten-Geoeraal stukken over te
leggen in zske de jongste politieke ge
beurtenissen.
Het vragen van inlichtingen hieromtrent
io de Tweede Kamer zal hiervan afhangen
of die bescheiden al dan niet voor open
baarheid bestemd zijn.
Te NIBBIXWOUD (N.-H.)
zijn zondag middag j.1. bij gelegenheid van
de kermis hoogst ernstige ongeregeldheden
voorgevallen. Een dertigtal soldalen nit
Hoorn hebben aldaar op ergerlijke wijze
zich gedragen en het anders zoo rustige dorp
in rep en roer gebracht.
De veldwachter Bakker was tegen de
woestelingen niet opgewassen en werd bij
zijn streven oji de orde te handhaven, met
eene bajonnet deerlijk aan het hoofd ver
wond. Eene patrouille, per telegram uit
Hoorn gerequireerd, verscheen te acht nnr
en nam de muiters, die ten slotte door
de verontwaardigde burgerij reeds tot bui
ten de grens der gemeente verdreven wa
ren, in arrest.
Dat het er duchtig is toegegaan, blijkt
uit het feit, dat een zestal militairen met
belangrijke kwetsuren in het hospitaal zijn
opgenomen.
gtel in beraadslaging
ming durfden brengen
door wijzigingen
die in
veel min in stem
maar trachtten
schijn slechts
het regeerings-
delijk onder geneeskundige behandeling
moest stellen en beui drie wouden moe
sten worden dichtgenaaid. v^l„3«rheden raakten,
De marechaussees, die dadelijk ter plaatse 'ij karakter te veranderen en
La.~in on we:d voorstel van a*™ maken, zonder
daardoor onmogelijk te^m^ ^enover
weid
proces-
waren, stelden een onderzoek in en
tegen Lntjens «n diens dochter
verbaal opgemaakt.
Uit de 27 solicitanten
voor de betrekking van onderwijzeres aan
de 2e openbare tusschenschool te ALK
MAAR zijn aan den gemeenteraad voor
gedragen de dames
D. Haverkorn, onderwijzeres te Lutjewinkel.
E. Broekman Zaandijk
J. J. Camphois v Spanbroek.
Maandag werd nabij KOE
GRAS op de lijn Heldsr— Amsterdam in
den trein, de rem van den spoortrein in
werking gebracht; de reden hiervan was,
het veïhten in een derde—klasse wagon.
Tijdens de schietoefenin-
gen der vestiDg-artillerie op de batterij
„Kaaphoofd" Helder heeft vrijdagmorgen
een zeer ernstig ongeluk plaats gehad. Bij
het aanzetten in den vuurmond is een
projectiel gesprongen, door de stukken
waarvan vier dergenen, die het kanon
bedienden, werden getroffen, één licht,
drie anderen zwaar. De stukscemman-
dant, de sergeant "Wolda, kreeg slechts
een paar lichte wonden aan de wang
de korporaal Engels werd ernstig aan
borst en arm gewond; de milicien Yan
Nugteren verloor beide handen en de
milicien Coster één hand.
De drie laatstgenomden zijn ter ver
pleging in het Militair hospitaal opge
nomen. Hunne wonden worden levens
gevaarlijk geacht.
Het laatste stuk van deze 1 i
verzameling is een antwoord
ministerraad op het gevraagd ad
trent de ontslag-aanvrage van les °>a-
Tienhoven. Daarin staat 0.a
De Raad van
duidelijk te doen blijken,
Enerzijds tevens stellig voorgenomen om
tegenover de oppositie m de d^eae
Kamer de meest tegemoetkomende hou
ding aan te nemen en alleen op
juiste oogenblik, nadat de meerderheid
zich zou hebben verklaard, zijne beslis-
het
meerderheid
Uit REUYER wordt ge-
meld
Dezer dagen kwam een zekere Leise
nit Enschedé, rondreizend koopman, alhier
aan eene woning wat kokend water vra
gen om ktffie op te schenken. De 15—ja
rige dochter Maria van den orgeldraaier
Lutjens nit Rcermond, die eveneens aan
die woning kwam een cent vragen
voor de gemaakte muziek, vermeende dat
die persoon haar voor was om centen te
vragen, hetgeen zij haar vader mededeelde.
Deze greep Leise daarop onmiddellijk bij
de keel, waarop geioemde Maiia een flesch
greep en Leiee daarmede één alag op het
hoold toebracht, waardoor de flesch in
stukken spreng en L. verschillends ern
stige wonden bekwam, scodai hy zich da-
Uit de aan de Eerste Kamer
overgelegde stukken is het volgende ont
leend
Den llen Maart 1894 werd door het
vorig kabinet aan H. M. de ontbinding
der Tweede Kamer voorgesteld. In de
missive wordt er aan herinnerd, dat het
kabinet reeds bij zijn optreden aan H.
M. te kennen heeft gegeven, dat zoo de
in te dienen kiesrechtvoorstellen door
de Kamer niet werden aangenomen, de
ontbinding der Kamer zou moeten vol
gen. De loop der zaken heeft het mini
sterie in die overtuiging bevestigd en
het vroeg daarom ontbinding.
De minister van buitenlandsche zaken
heeft zioh met dit advies niet kunnen ver
eenigen. Hij ziet in de aanneming van
het amendement De Meyier niet het ge
val, reeds bij de optreding van het kabi
net als mogelijk gesteld „dat een meer
derheid zich niet met de in te dienen
voorstellen tot regeling van het kiesrecht
zou vereenigen of door zijdelingsche te
genwerking de behandeling daarvan zou
verhinderen." De aanneming van art. 3
was z. i. een bewijs dat de Kamer wel
geneigd was tot gemeen overleg ter op
lossing van het kiesrechtvraagstuk in
den geest van het ontwerp, terwijl zoo
wel bij de indiening van het bovenge
noemd amendement als bij de daarin
herhaaldelijk op aanduiding der Regee
ring gebrachte wijzigingen door den voor
steller reeds nadrukkelijk werd te ken
nen gegeven, dat hij de voorgestelde
wijziging niet zou handhaven, indien zij
door de Regeering, welke zich gunstig
over andere amendementen van soortge
lijke strekking had verklaard, onaanne
melijk werd geacht.
Indien èn de voorsteller èn de Kamer
in de zitting van 9 Maart 11. de op de
aanneming van het amendement gevolg
de verklaring van den minister van Bin
nenlandsche Zaken hadden kunnen
voorzien, de uitslag dezer zitting had
eene geheel andere kunnen zijn. Dit
is althans de meening van den minister
Yan Tienhoven, aan wien zeiven, eerst
zeer kort voor den aanvang der zitting
door den minister van Binnenlandsche
Zaken zijn overwegend bezwaar tegen
het amendement werd medegedeeld, ter
wijl de loop der discussie van den vori-
gen dag, ook hem dit niet had doen
verwachten.
Yan eene ontbinding onder de bestaan
de omstandigheden zou zeker te vreezen
zijn, dat de verkiezing tot samenstelling
eener nieuwe Kamer niet door een prin
cipieel verschil tusschen Regeeiing en Ver
tegenwoordiging zou worden beheerscht en
dat die verkiezing lichtelijk onder de niet
gerechtvaardigde leuze zou plaats hebben
alsof duidelijk gebleken ware, dat de Ka
mer, voortgesproten uit de grootendeels
door het kiesrechtvraagstuk beheerschte
verkiezing van 1891, ongeneigd was, om
tot eene bevredigende oplossing van dat
vraagstuk mede te werken.
Om het gebleken verschil van mee
ning in deze en „ook op grond derwij
ze, waarop de intrekking der wetsont
werpen heeft plaats gehad", vraagt min.
v. Tienhoven zijn ontslag.
Den 14 Maart zond de min. v. Binn.
Zaken op daartoe gedane uitnoodiging aan
H. M. het volgend rapport omtrent de
aan H. M. gedane mededeelingen in de
conferentie van den vorigen dag. Hjj wijst
er daarin op, dat gebleken is, dat bij
overigens groot verschil van meening,
voor de regeeriDgsvoorstellen geen meer
derheid in de Tweede Kamer zoude wor
den verkregen.
Daarbij deed zich tevens het verschijn
sel voor, dat de leden die het regeerings-
voorstel testredtü, hunnerzijds geen met
het beginsel daarvan strijdig tegen voor
ging omtrent eventueel aangenome
amendementen te kennen. Hr) wa* in
dit zijn voornemen versterkt door d
wijze, waarop verschillende leden
Kamer, nadat bij de behandeling van
artikel 3 reeds een onaannemclykyerkla-
ring was uitgesproken, uitdrukkelijk had
den gezegd dat zij zich in elk geval vrij zou
den houden in hunne uit te brengen stem
en zich aan geen pressie van regeerings-
wege zouden storen.
Vervolgens wordt betoogd, dat het a
mend. De Meyier onaannemelijk was.
Voorts herinnert min. Tak er aan, dat
het gewijzigd ontwerp van kieswet 23
Januari in den ministerraad eenslemmit/
was goedgekeurd. Aan dit besluit moest
hij zich houden en toen hij dan ook
zijn ambtgenooten meedeelde, dat hij
het wetsontwerp in zou trekken bij even-
tueele aaneming van het amend. De Mey
ier, ontmoette deze mededeeling bij
zijn ambtgenooten instemming, behalve
bij den heer Yan Tienhoven, die nu de
meening ontwikkelde, dat wetten moe
ten worden vastgesteld in gemeen overleg
met de Tweede Kamer in dien zin, dat
de regeering de wenschen der Kamer
bij het vaststellen der kieswet behoorde
in te willigen."
Sedert is Tak gebleken, dat een voor
stel zijnerzijds, om het amendement te
aanvaarden, een ernstig verzet onder zijn
ambtgenooten zou hebben uitgelokt.
„Tegenover de door min. Van Tien
hoven bij H. M. ontwikkelde meening
stelt de min. Tak, dat z. i. het regee-
rings-ontwerp in het wezen der zaak
wel verworpen was. Bij min. Tak was
voorts twijfel gerezen of H. M. om
trent den loop der kabinetsformatie in
1891 wel geheel volledig was ingelicht.
Toen des lijds door den heer Van
Tienhoven de medewerking van den mi
nister van Binnenlandsche Zaken, Tak,
tot de samenstelling van een Kabinet
werd verzocht, had deze aanvankelijk ge
weigerd, maar op voortdurenden aandrang
zich tot de medewerking bereid verklaard
bij aldien het vaststond dat zijne begin
selen en regeeringsprogramma die van
het te vormen Kabinet zouden wezen.
Deze beginselen en programma waren
vervolgens duidelijk uiteengezet in een
aan den heer van Tienhoven gericht
schrijven, opdat deze zich zoude kunnen
beraden. Na eenige dagen berichtte hij
dat de gestelde voorwaarde werd aan
vaard. En de door den heer Van Tienhoven
goedgekeurde voorvaarden van samen
werking werden vervolgens in Augustus
1891 door alle leden van het optredend
Kabinet als regeeringsprogram aanvaard.
De tegenwoordige minister van Binnenland
scheZaken kon niet anders meenen dan dat
Uwe Majesteit tijdig en volledig door den
heer van Tienhoven was ingelicht. Toen
Uwe Majesteit mij daarop mededeelde
dat Haar van zoodanig stuk niets bekend
was, nam ik de vrijheid een afschrift er
van aan Uwe Majesteit te overhandi
gen.
Vervolgens betoogt min Tak uitvoerig
dat ontbinding der Tweede Kamer in 't
belang der kroon de eenige goede oplos
sing is.
Aan het rapport is toegevoegd de brief
van 17 Juli 1891 van Tak v. Poortvliet
aan Yan Tienhoven, waarin hij de voor
waarden opnoemt waarop hij in 't Kabinet
zitting wil nemen.
Hij zou moeten voordragen een rege
ling die het kiesrecht zoover uitbreidde
als de grondwet toelaat.
De aanneming van het te doen voorstel
zoude eene kabinetsquaestie moeten zijn.
Wanneer eene meerderheid in de Twee
de Kamer hare medewerking tot deze re
geling weigerde, of de behandeling van
het daartoe strekkend ontwerp, door zij-
delingsche tegenwerking, wist te onder-
^a°£en' zoude dit tengevolge moeten
hebben, dat aan de Koningin-Regentes
een voorstel tot ontbinding der Kamer
werd gedaan, zoodat aan het volk de ge
legenheid werd geschonken, om zijn ge
voelen over dit vraagstuk uit te
ke m( te Bpre_
«J& m4ni8teJ;8,Van Tienhoven, Pierson
T?lv u em'®eyffardt, Jansen en
gende komt in het besluit voor:
„Ofschoon Hare Majesteit de overwe
gingen, waarop dat voorstel berust, niet
m alle opzichten kan beamen, verleent
Hare Majesteit de gevraagde machtS
omdat Hare Majesteit na rijp overleg o
7tD.!g »8> dat inde tegenwoordige om-
standigheden een beroep op de natie de
beste oplossing om tot eene bevredi
gende regeling van het kiesrecht, en tot
teEIfe1Dde d* ontstane
-L^aanu siaat o. a
De Raad van Ministers mag n-
veinzen, dat na eene tot voor k- °nt-
ongestoorde en vruchtbare samJ? nt9d
tot zijn leedwezen ter zake Va jrkiaS
handeling der wetsvoorstel^ de >*-
tgd
luu siju leeuwezen ter zake Va
handeling der wetsvoorstellen bf-
ling van de kiesbevoegdheid t
den minister van Buitenlandsche 7°,hec
en zijne ambtgenooten zich een kea
van gevoelen heeft geopenbaard
in de tegenwoordige omstandig.
voor 's lande belang vereifi^
werking met mogelijk maakt ea'
De raad van ministers i8 daarn
biedig van oordeel dat het Uwe \r
teit zou mogen behagen, aan W
van den heer Van Tienhoven Yei?°^
geven. sevoIg
Politiek
een
sis
In naam van dm godsdienst d* i
van vrede en liefde, zjjn a] w'f °n
ringen in het leven der volken roe"
gebracht. Millioenen zijn jn n eweeg-
Jezus, leer gedood, mdlioenen^ k?"
vloekt en geketterd. Was de s 1
in vroeger eeuwen meermalen L? ®4
van oorlog en geweld, ook thans^
mist hij te vaak het zachtzinnig kamï5
ter zijner roeping. Thans weder heefU
Paus een encycliek in de pen, die d
Oostersche volken in den schoot'der m
derkerk terugroept, zelfs met beho°ud
van hun voorrechten en ritus, De Pr
testanten worden uitgenoodigd hun
dwaalleer te herroepen en eene opsom8
ming wordt gegeven van de vele dié
tot de ware kerk terugkwamen. Hoeve-
len echter het kerkelijk juk verbraken
met name in Hongarije waar soms ge
heele dorpen met de geestelij kheidj aan
het hoofd, het protestantisme omhelzen
wordt natuurlijk verzwegen. De gods!
dienst bracht tweespalt tuschen den Duit-
schen Keizer en diens jongste zuster
gehuwd met den hertog van Sparta!
kroonprins van Griekenland. Als streng
protestant kon de keizer het zjjt>e
zuster niet vergeven, dat zij het geloof
van haren echtgenoot omhelsde, en tot
de Grieksch kerk overging.
De klove schijnt thans echter weder
gevuld, althans de Grieksche kroonprin
ses is nu de gast van haren hoogen broe
der, den keizer. Verschil van godsdienst
vooral noopt den kroonprins van Rus
land, den Czarewitsch, eene prinses van
eene der kleine Duitsche staten te huwen;
zij toch is verplicht van haar geloof, ja
zelfs van haren naam afstand te doen ten
believe der Keizerlijk-Russische-huiswet-
ten. Eene prinses van eene der groote
hoven zou moeielijk voor deze vernede
rende gedaante-verwisseling toestemming
verkrijgen. Zooals wij opmerkten, brach
ten de anti-kerkelijke huwelijkswetten
sinds weken geheel de Oostenrijk-Hon-
gaarsche monarchie in rep en roer.
't Is vooral in Honganje met zijn kloeke
bevolking, dat de vrijzinnige begrippen
warme aanhangers verkrijgen en de eerste
uiting daarvan was de invoering van het
burgerlijk huwelijk. Stuitte men echter
op den clericalen tegenstand der Mag
naten-kamer, thans is deze gebroken en
ook zij heeft den geest van den tijdeen
offer moeten brengen.
Gelijk onzen lezers bekend zal zijn, nam
de Duitsche Rijksdag voor eenige
maanden een wet aan waarbij de Jezuïten
opnieuw in het Rijk konden toegelaten
worden, echter met dien verstande, dat
dtze toelating bij afzonderlijke bondswet-
ten nader zou worden geregeld. In Ba
den kwam deze week de toelating der
godsdienstige congregatieën aan de orde,
doch met meerderheid van stemmen
werd de wet verworpen. Bij al deze be
roeringen blijft echter door de kracht van
het drievoudig verbond, de vrede in Eu
ropa vrij wel verzekerd. Jammer voor
de hechtheid verkeert Italië financiee
en economisch in abnormalen toestand.
Armoede en geldgebrek, ziedaar wn81'
mede het jeugdige koninkrijk doorloopen
heeft te kampen. Anarchisten steken
daarbij het hoofd op en pogen de ver
armde bevolking in opstand te brengen-
Een der mannen van de daad pleeg*1
voor een paar dagen een aanslag op et
leven van Crispi, den minister-presiden
Gelukkig miste het pistoolschot en we
de dader na een wanhopig verzet, geve11
gen genomen. Algemeen was de veren
waardiging over den wandaad en sc
terende ovaties vielen Crispi ten dec
Meer dan 4000 telegrammen van
eerste namen van Europa wenschten e
„kleinenBismarck" geluk met zijn behou
In Afrika's zuiden heeft de TranSV
te kampen met verzet der Kafferhoo
Volgens overeenkomsten zijn deze ve
plicht tot eene hutbelasting. In stede v
betaling, hebben de hoofden zich w
rechtelijk gronden toegeëigend, 't
aanleiding heeft gegeven, dat de regee
te Pretoria, de Kaff'erhoofden hee
sommeerd, de verschuldigde belasting
voldoen, en zich terug te trekken op elo
bodem. Een der machtigste hoofden
geweigerd daaraan te voldoen en n
in de Blauwe Bergen verschoold-
Transvaal bestaat geen geregeld
Al de mannen van 18 tot 65 J8ar
dienstplichtig, terwijl de eerste ban w
getrokken uit de mannen van H 10
Nu zijn de strijders uit de district»- l
mansberg, Pretoria en Middelburg
roepen, tegen de Kaffers op te
